Άρθρα

Στην εποχή της πολύπλευρης κρίσης η ελληνορθόδοξη παιδεία, ο διαχρονικός ελληνικός πολιτισμός και η συνειδητοποίηση της εθνικής μας ταυτότητας είναι τα στηρίγματά μας. Για να βγούμε από το τέλμα και για να ξεπεράσουμε τη διάχυτη απαισιοδοξία πρέπει να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και να καταλάβουμε πού πηγαίνουμε, χωρίς αλαζονεία αλλά και χωρίς ηττοπάθεια.

Η ιδεολογία του συριζαϊσμού δεν έχει ελληνικά θεμέλια. Η κυβερνώσα Αριστερά δεν πιστεύει στην Ορθόδοξη παράδοση ούτε στην Ιστορία μας. Αρνείται τη συνέχεια του Ελληνισμού, φέρνει απίθανους ξένους για να διευθύνουν τα Φεστιβάλ μας, μετατρέπει τον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία σε χώρο καλλιεργείας ουτοπικών διεθνισμών. Τα πρόσωπα, τα οποία έχουν ορισθεί σε θέσεις ευθυνης δεν συνειδητοποιούν το πολύτιμο θησαυρό που έχουν στα χέρια τους. Δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εκτιμήσουν τις ρίζες μας, οι οποίες καθοδηγούν και το μέλλον μας.

Η αναβάπτιση στον Ελληνισμό, στην Παιδεία και στον Πολιτισμό είναι η μόνη απάντηση. Όποιος θέλει να εργασθεί για την αναγέννηση της Ελλάδος οφείλει να μετατρέψει την πατρίδα μας σε ένα απέραντο εργαστήριο μελέτης της Αρχαίας, της Βυζαντινής, της Εκκλησιαστικής και της Νεοελληνικής Γραμματείας. Να δώσει κίνητρα σε Έλληνες και ξένους επιστήμονες να μελετήσουν τη φιλολογία, την ιστορία, τη δημοτική ποίηση του Ελληνισμού, να εγκύψουν στην Ορθόδοξη υμνογραφία και αγιογραφία, να γνωρίσουν τον πολιτισμό του Βυζαντίου (Ρωμανίας) που επηρέασε δημιουργικά εκατομμύρια Ορθοδόξων της Ανατολικής Ευρώπης, να σπουδάσουν την ενιαία ελληνική γλώσσα, η οποία πάντα τροφοδοτεί τις άλλες γλώσσες. Αξίζει αν μετατρέψουμε την Ελλάδα σε παγκόσμιο εργαστήριο ελληνικής σκέψης, σε οικουμενικό εκδοτικό κέντρο Πατερικών Σπουδών, σε ερευνητικό κέντρο διεθνούς ακτινοβολίας.

Η αναζήτηση και κατανόηση της εθνικής μας ταυτότητας αξιζει να γίνει με διπλό προσανατολισμό. Πρώτον για να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και τί μας πρέπει. Δεύτερον για να μεταδώσουμε παιδεία και πολιτισμό σε όλους τους λαούς. Στην Ευρώπη, η οποία έχει χάσει τις ελληνικές και χριστινικές ρίζες της, στα Βαλκάνια και στον ρωσικό κόσμο, που βαπτίσθηκαν στην κληρονομιά του Κυρίλλου και του Μεθοδίου, στους λαούς της Ανατολής, οι οποιοι ακόμη τιμούν τον Μέγα Αλέξανδρο, σε όλους. Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία ήσαν πάντοτε οικουμενικά μεγέθη και η ταυτότητά μας δεν είναι φοβική ούτε κλεισμένη σε στενά σύνορα. Θέλουμε να παραμείνουμε Έλληνες για να είμαστε πραγματικοί Ευρωπαίοι, για να σεβόμαστε τους άλλους πολιτισμούς, χωρίς να απεμπολούμε τον δικό μας.

Στα σχολεία μας η μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών, η αποφυγή αποδομητικών   ερμηνειών στην Ιστορία, η διατήρηση του Ορθοδόξου περιεχομένου των Θρησκευτικών και ο σεβασμός στους Νεοέλληνες κλασσικούς θα είναι το πρώτο βήμα. Οδηγοί μας το Ευαγγέλιο, ο Αριστοτέλης, ο Διονύσιος Σολωμός.

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Κυριακή 10 Απριλίου 2016

«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσες γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτο ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτο με ένα λαόν, όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωριστεί ως τοιούτος, ούτε να ορκισθεί, παρά μόνο ό,τι έκαμνε η βία… Μία φοράν, όταν επήραμε το Ναύπλιο, ήλθεν ο Άμιλτον να με ιδεί. Μου είπε ότι: «Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμό, και η Αγγλία να μεσιτεύσει». Εγώ του αποκρίθηκα, ότι: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπιτάν Άμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς ημείς, εζούσαμε ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα». Με είπε: «Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;» – «Η φρουρά του βασιλέως μας είναι  οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά».

Δημοσιεύω αυτούσιο το ανωτέρω απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη,  διότι εμπεριέχει αποστομωτικές απαντήσεις προς εκείνους που αμφισβητούν τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Ο Κολοκοτρώνης δηλώνει ότι είναι συνεχιστής του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, δηλαδή θέλει να ανασυστήσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Επιπλέον χαρακτηρίζει το 1821 ως επανάσταση έθνους εναντίον έθνους και καταδεικνύει ότι ήμασταν και είμαστε έθνος και όχι «συλλογικότητα», όπως μας χαρακτήρισε ο κ. Φίλης. Τέλος διευκρινίζει ότι η Ελληνική Επανάσταση ΔΕΝ είναι γνήσιο τέκνο της Γαλλικής του 1789, διότι εκείνη ήταν εμφύλιος πόλεμος με διαφορετική ιδεολογία.

Είναι ανιστόρητη η θέση όλων όσοι μιλούν για εθνογένεση το 1821. Η Επανάσταση δημιούργησε κράτος, αλλά το έθνος των Ελλήνων προϋπήρχε. Μάς το θυμίζουν και άλλα κείμενα της Τουρκοκρατίας και του 1821. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Νεκτάριος στα μέσα του 17^ου αιώνος γράφει: «Ἰδε τοιγαρούν οποία νύν η Ελλάς και η Ορθόδοξος Ανατολίς… Ει και εάλω η Κωνσταντινούπολις και εδουλώθη, το έθνος ουδαμώς εξερριζώθη». Δηλαδή: Ιδού η Ελλάς και η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία… Αν και κατελήφθη από τους Τούρκους η Κωνσταντινούπολις, το έθνος δεν ξεριζώθηκε»!

Στις 26 Μαρτίου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και οι πρόκριτοι της Αχαίας αποστέλλουν διακήρυξη προς τους Ευρωπαίους Προξένους λέγοντας ότι «ημείς, το Ελληνικόν Έθνος των Χριστιανών…. απεφασίσαμεν σταθερώς ή να αποθάνωμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν».

Και αν είσαι ο Φίλης, στην Ιστορία οφείλεις. Οι ιστορικές πηγές αποδεικνύουν τη συνέχεια του Ελληνισμού.

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Χίλιοι πεντακόσιοι Θεσσαλονικείς -μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων- διαδηλώσαμε με ένα Ψήφισμα τη διαμαρτυρία μας για τη συνεχιζόμενη πλαστογράφηση της ιστορίας μας από τα Σκόπια. Απαντώντας στον εθνικισμό των ψευδομακεδόνων και στην ηττοπάθεια των Ελλήνων ψευδοπροοδευτικών, οι Μητροπολίτες, οι Πρυτάνεις, οι Πανεπιστημιακοί, οι δικηγόροι, οι στρατιωτικοί, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και άλλοι εκπρόσωποι της πρωτεύουσας της Μακεδονίας, διακηρύξαμε προς κάθε κατεύθυνση ότι:

«Ως Έλληνες πιστεύουμε και στηρίζουμε το δικαίωμα του κράτους των Σκοπίων να εισέλθει στους διεθνείς οργανισμούς της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Αλλά θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθούμε να χρησιμοποιεί το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας. Ώς Έλληνες Μακεδόνες αισθανόμαστε την τιμή και την ευθύνη να μην επιτρέψουμε την εξαφάνιση κάτω από πολιτικές σκοπιμότητες της ιστορικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς… Υπενθυμίζουμε ότι εδώ και 20 χρόνια το πολυεθνικό κράτος της FYROM παραβιάζει συστηματικά σε βάρος της Ελλάδος την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, τις σχετικές διεθνείς συνθήκες και το ευρωπαϊκό κεκτημένο… Αντίθετα επικαλούμενο το γεγονός της τυπικής του αναγνώρισης από διἀφορες χώρες με το όνομα «Μακεδονία» και κυρίως την αναγνώριση και πολιτική του υποστήριξη από τις ΗΠΑ, εμμένει, αψηφώντας και την ιστορική αλήθεια και τις ελληνικές θέσεις, στη χρήση της πλαστής «μακεδονικής» εθνωνυμίας του. Επιπλέον επιμένει στον αυτόκλητο και αποκλειστικό αυτοπροσδιορισμό των κατοίκων της επικρατείας του ως «Μακεδόνων».

Αυτά και άλλα καταγγέλλει το Ψήφισμά μας και θα ήθελα να συμπληρώσω τις ακόλουθες σκέψεις:

Αν, ό μη γένοιτο, η ελληνική κυβέρνηση χαρίσει στα Σκόπια τον προσδιορισμό π.χ. Βόρεια Μακεδονία ή Άνω Μακεδονία, ποιος μάς εγγυάται ότι θα παραμείνει ο γεωγραφικός προσδιορισμός; Σε λίγους μήνες η Βουλή των Σκοπίων θα αποφασίσει την αποβολή του όρου Βόρεια ή Άνω, ενώ εμείς ήδη θα έχουμε εγκρίνει την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ! Ποιος θα τους τιμωρήσει; Ουδείς, όπως ουδείς τιμώρησε τους Τούρκους για την εισβολή στην Κύπρο!

Κάθε όνομα που περιέχει τον όρο Μακεδονία πρέπει να αποκλεισθεί από ελληνικής πλευράς. Αν τους το χαρίσουμε, έστω και ως σύνθετο ή παράγωγο, θα διεκδικήσουν διεθνώς την αποκλειστικότητα και σε λίγα χρόνια δεν θα μπορούμε εμείς οι καταγόμενοι από τη Βόρειο Ελλάδα να δηλώνουμε Μακεδόνες. Ούτε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ούτε Αεροδρόμιο Μακεδονία θα έχουμε!

Η πολυάριθμη αλβανική κοινότητα της ΠΓΔΜ παρουσιάζει σοβαρές αυτονομιστικές τάσεις. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ δήλωσε στις 20.5.2015 στη Βουλή της χώρας του ότι η ΠΓΔΜ ή θα καταντήσει μία χαλαρή συνομοσπονδία με διακριτή την αλβανική και τη σλαβική περιοχή ή θα διαλυθεί μεταξύ  αλβανικού Κοσσυφοπεδίου και Βουλγαρίας. Θα παραχωρήσουμε, λοιπόν, την ιστορία μας σε ένα κράτος υπό διάλυσιν;

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Από τη μία πλευρά είναι η Εκκλησία της Ελλάδος, το Σύνταγμα, οι δικαστικές αποφάσεις και η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων. Η πρότασή τους είναι να παραμείνει το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία με Ορθόδοξο Χριστιανικό περιεχόμενο και ως υποχρεωτικό για τους Ορθοδόξους μαθητές.

Από την άλλη πλευρά είναι ο Υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης και μία μικρή ομάδα «εκσυγχρονιστών» θεολόγων, οι οποίοι πλαισιώνουν το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ). Θέλουν να μετατρέψουν το μάθημα σε θρησκειολογικό υπό τον μανδύα του Νέου Πιλοτικού Προγράμματος.

Η διαφορά είναι ότι η μεν Εκκλησία της Ελλάδος προσέρχεται στον διάλογο με τεκμηριωμένες προτάσεις, ενώ ο Υπουργός και οι οπαδοί της Θρησκειολογικής και πολυθρησκειακής προσεγγίσεως προσπαθούν να επιβάλουν προσχεδιασμένες αποφάσεις. Θυμίζω τα γεγονότα:

Η Εκκλησία της Ελλάδος κάλεσε σε διάλογο τους Κοσμήτορες και τους Προέδρους των δύο Θεολογικών Σχολών και των αντιστοίχων τεσσάρων Τμημάτων που λειτουργούν στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.

Ο εισηγητής, Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, μελέτησε χιλιάδες σελίδες επί του θέματος και κατέληξε στην ακόλουθη πρόταση, την οποία ανέγνωσε στις 12.1.2016 στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και στις 9.3.2016 στην Έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Και στις δύο περιπτώσεις οι Ιεράρχες μας ομοφώνως αποδέχθηκαν την πρόταση του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου:

«Ἡ πρότασή μου, λοιπόν, εἶναι νά ἐπικεντρωθῆ τό ἐνδιαφέρον στό τρέχον Πρόγραμμα Σπουδῶν μέ τήν δική του θεματική μεθοδολογία, στό ὁποῖο ὅμως νά γίνουν μερικές βελτιώσεις, ἐντάσσοντάς το στά σύγχρονα παιδευτικά δεδομένα, ὁπότε νά εἰσαχθοῦν σέ κάθε βιβλίο –ὄχι σέ κάθε μάθημα– μερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ἀνάλογα μέ τήν θεματολογία τοῦ βιβλίου, ἀφοῦ ὅμως δοθῆ προτεραιότητα στήν ὀρθόδοξη παράδοση, τήν ὁποία ἀκολουθεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ἀλλά καί νά χρησιμοποιηθοῦν ὡς ἐφαρμογές καί τά καλά στοιχεῖα τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν.

Αὐτή ἡ πρόταση εἶναι σύμφωνη μέ τό Σύνταγμα, τίς ἀποφάσεις τῶν Ἀνωτάτων Διοικητικῶν Δικαστηρίων τῆς Χώρας μας καί τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς. Ὡστόσο, μόνον οἱ ἑτερόδοξοι, ἑτερόθρησκοι καί οἱ ἄθρησκοι ἔχουν τό συνταγματικό δικαίωμα νά ζητήσουν ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, γιά λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως, μέ τήν ὑποχρέωση ὅμως νά διδαχθοῦν ἄλλο μάθημα».

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος άκουσε με ενδιαφέρον τις απόψεις του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δημιούργησε επιτροπή εκ τριών Μητροπολιτών (Φιλίππων Προκόπιος, Ηλείας Γερμανός και Καισαριανής Δανιήλ), δύο Πανεπιστημιακών με ειδικότητα στην Παιδαγωγική και Διδακτική (Αθ. Στογιαννίδης και Ι. Φύκαρης) και δύο μαχίμων θεολόγων της Μέσης Εκπαιδεύσεως, κατόχων Διδακτορικών τίτλων στη Διδακτική των Θρησκευτικών (Κων. Σπαλιώρας και Ιωάννα Κομνηνού). Η επιτροπή αυτή είναι έτοιμη να εξηγήσει στον Υπουργό και στο ΙΕΠ τις θέσεις της Εκκλησίας με βάση την προαναφερθείσα πρόταση του Μητροπολίτου Ναυπάκτου.

Αντιθέτως: Ο κ. Φίλης ομιλεί διαρκώς στα ΜΜΕ και τονίζει ότι έχει ήδη ληφθεί η απόφαση για θρησκειολογικό μάθημα, άρα ουσιαστικά υποβαθμίζει και υποτιμά τις προτάσεις της Ιεράς Συνόδου. Το  δε ΙΕΠ με όλες τις ενέργειές του  δείχνει ότι έχει  ήδη προαποφασίσει  να προχωρήσει στην υλοποίηση του  πολυθρησκειακού μαθήματος, το οποίο δοκιμάσθηκε ως Πιλοτικό και απέτυχε!

Αξίζει να επισημανθεί πάντως η θετική στάση του Τομεάρχη Παιδείας και Θρησκευμάτων της ΝΔ, Μάξιμου Χαρακόπουλου, ο οποίος στήριξε δημοσίως τον Ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος και πρότεινε τον διάλογο με την Εκκλησία και τον σεβασμό του Συντάγματος.

Η πρόταση της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι απολύτως σύμφωνη με το άρθρο 16, παρ 2 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ως σκοπό της Παιδείας την ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως. Είναι επίσης σύμφωνη με τρεις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (1995 και 1998) και του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (2012), οι οποίες επιτάσσουν το μάθημα των Θρησκευτικών να βασίζεται στην Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία και να διδάσκεται σε ικανό αριθμό ωρών (όχι μονόωρο).

Οι προτάσεις του Υπουργού, του ΙΕΠ και της μικρής ομάδας εκσυγχρονιστών θεολόγων βασίζονται στο Πιλοτικό Πρόγραμμα, το οποίο δοκιμάσθηκε και απέτυχε, καθώς στη θεωρία του «θρησκευτικού εγγραμματισμού», η οποία εφαρμόσθηκε στην Αγγλία και κρίθηκε αποτυχημένη. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα εγκυκλοπαιδικών γνώσεων για τον Βουδισμό, τον Κομφουκιανισμό, τον Ταοϊσμό και πολλά άλλα θρησκεύματα, με λανθασμένη παιδαγωγική προσέγγιση, με κίνδυνο αποκοπής των παιδιών από την Ορθόδοξη παράδοσή μας και με βέβαιο αποτέλεσμα την πρόκληση συγχύσεως στους μαθητές. Μάλιστα οι υποστηρικτές του πολυθρησκειακού Πιλοτικού Προγράμματος θέλουν να το επεκτείνουν και στο Δημοτικό και στο Λύκειο.

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου   εξήγησε στις δύο εισηγήσεις του ότι κακώς κατηγορείται το σημερινό περιεχόμενο του μαθήματος ως κατηχητικό και ομολογιακό. Τα βιβλία που διδάσκονται από το 2003 μέχρι σήμερα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο έχουν χαρακτήρα γνωσιολογικό και δίδουν  στοιχεία για τα μεγαλύτερα θρησκεύματα της Ανθρωπότητος. Η Εκκλησία, λοιπόν, προτείνει, να παραμείνει η ισχύουσα δομή και ύλη, αρχίζοντας στην Α΄ Γυμνασίου με την Παλαιά Διαθήκη και προχωρώντας στη Β΄ Γυμνασίου με την Καινή Διαθήκη και στη Γ΄ Γυμνασίου με την Εκκλησιαστική Ιστορία. Στο Λύκειο να συνεχίσουν να διδάσκονται στοιχεία της Θείας Λατρείας, της Δογματικής και της Χριστιανικής Ηθικής μαζί με κάποιες γνώσεις για τα άλλα θρησκεύματα.

Ας ελπίσουμε ο Υπουργός και το ΙΕΠ να ακούσουν τη ψύχραιμη φωνή της Εκκλησίας!

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Η αναφορά του κ. Μουζάλα στο κράτος των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία» δεν είναι  λεκτική γκάφα. Εντάσσεται στην οργανωμένη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα να μάς προετοιμάσουν για οδυνηρές εθνικές υποχωρήσεις και για την αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας. Τα γεγονότα βοούν. Θυμίζω τα κυριώτερα:

Α) Ως προς το ιερό όνομα της Μακεδονίας μας, το οποίο ο ελληνικός λαός δεν είναι διατεθειμένος να παραχωρήσει:

Το 2015 ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς επισκέφθηκε τα Σκόπια και συνεχάρη την κυβέρνησή τους, διότι δεν έχει αλυτρωτικά οράματα. Φυσικά οι χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας» που περιλαμβάνουν ελληνικά και βουλγαρικά εδάφη συνεχίζουν να διδάσκονται στα σχολεία της ΠΓΔΜ.

Προ ολίγων εβδομάδων ο Αν. Υπουργός για Ευρωπαϊκές υποθέσεις Νίκος Ξυδάκης μιλώντας σε σλοβακική εφημερίδα αποκάλεσε τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία».

Ο διορισθείς από τον Πρωθυπουργό ως υπεύθυνος του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία Αντώνης Λιάκος παρομοιάζει τους Μακεδονομάχους με  τζιχαντιστές!

Στο πρόσφατο κοινό ανακοινωθέν για τη συνάντηση Ολάντ-Τσίπρα το γαλλικό κείμενο αναφέρει το κράτος των Σκοπίων ως «Μακεδονία»» χωρίς να διαμαρτυρηθεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός.

Θυμίζω επίσης τη μαζική προσπάθεια υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να αμφισβητήσουν τα ευρήματα της κ. Περιστέρη στην Αμφίπολη.

Β) Ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις:

Ο Πρωθυπουργός το 2015 δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα.

Ο ίδιος προ ολίγων ημερών τόνισε ότι συμφώνησαν με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Νταβούτογλου να ξαναγραφούν τα σχολικά βιβλία ιστορίας. Δηλαδή να καταργήσουμε το 1821 για να μην ενοχλούνται οι γείτονες!

Και βεβαίως ουδείς λησμονεί την εμμονή του Υπουργού Νίκου Φίλη στην άρνηση της Γενοκτονίας των Ποντίων και Μικρασιατών, γεγονός για το οποίο τον συνεχάρησαν Τούρκοι εθνικιστές.

Γ) Προσπάθεια αλλοιώσεως της εθνικής μας ταυτότητας:

Ο τότε Υπουργός Παιδείας Αρ. Μπαλτάς τον Μάρτιο του 2015 χαρακτήρισε την Ελληνική Επανάσταση ως πνευματικό τέκνο της Γαλλικής και της Αμερικανικής Επαναστάσεως. Θυμίζω ότι η Αμερικανική Επανάσταση του 1776 δημιούργησε το μέχρι τότε ανύπαρκτο αμερικανικό έθνος. Μήπως ο κ. Μπαλτάς υπονοεί ότι πριν από το 1821 δεν υπήρχε ελληνικό έθνος;

Ο προαναφερθείς Αντώνης Λιάκος προτείνει την ριζική αλλαγή της διδασκαλίας της Ιστορίας, διότι δεν τον ενδιαφέρει η καλλιέργεια εθνικής συνειδήσεως, αλλά ιστορικής συνειδήσεως.

Ο Υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης δηλώνει ότι θέλει να καταργήσει τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά και να τα αντικαταστήσει με Θρησκειολογία, δηλαδή με ένα πολυθρησκειακό συνονθύλευμα.

Επειδή πλησιάζει η 25^η Μαρτίου, θα τούς απαντήσω με τα λόγια του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη: «Πρέπει να φυλάξετε την Πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος».

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Το βράδυ της 13^ης Μαρτίου 1957, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, οι Άγγλοι αποικιοκράτες απαγχόνισαν τον  νεαρό μαθητή, ποιητή και αθλητή της Κύπρου Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ο δεκααοκτάχρονος έφηβος δεν είχε προλάβει να αποφοιτήσει από το Εξατάξιο Γυμνάσιο, διότι προτίμησε να ανέβει στο βουνό και να ενταχθεί στην Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, την θρυλική ΕΟΚΑ. Πόθος του, όπως και όλων σχεδόν των Ελλήνων Κυπρίων, ήταν η απαλλαγή από τη Βρετανική κυριαρχία και η Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα. Η ελληνορθόδοξη παιδεία είχε διαπλάσει μία ηρωική γενιά.

Φεύγοντας από το σχολείο για να ενταχθεί στον Αγώνα ο Ευαγόρας άφησε στους δασκάλους και στους συμμαθητές του μία επιστολή με ένα εκτενές και λίαν συγκινητικό ποίημα. Τούς εξηγούσε ότι: «Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά»! Πόσοι άραγε σημερινοί μαθητές, πόσες μαθήτριες γνωρίζουν τα ποιήματα και το ηρωικό πνεύμα του συνομήλικού τους Ευαγόρα Παλληκαρίδη; Πόσα ελληνόπουλα γνωρίζουν ότι τα παιδιά της δικής τους ηλικίας πρωταγωνίστησαν στον επικό αγώνα του 1955-59; Πόσοι νέοι μας συνειδητοποιούν ότι η Κύπρος υπήρξε ανέκαθεν ελληνικός τόπος και οι κάτοικοί της ακολούθησαν με θυσίες αίματος την ιστορική πορεία του Ελληνισμού;

Δεν θέλω να αδικώ τους άξιους εκπαιδευτικούς μας ούτε να γενικεύω. Απλώς προβληματίζομαι για τα πρότυπα που απουσιάζουν από τους στόχους των συγχρόνων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Η Παιδεία των Τριών Ιεραρχών και του Πατροκοσμά, η παιδεία που γέννησε Κολοκοτρώνηδες και Παλληκαρίδηδες, σήμερα ξέφυγε από τον αρχικό στόχο της, τη δια-μόρφωση χαρακτήρων και τη διάπλαση ανθρώπων. Κινδυνεύει να καταντήσει μία απλή επαγγελματική κατάρτιση, χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά.

Αυτός ο λαός, ο αγέρωχος ο ελληνικός, μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά, αλλά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ιδανικά. Όσοι αρνούνται τη Γενοκτονία των Ποντίων και Μικρασιατών, όσοι αμφισβητούν τη διαχρονική ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού, όσοι συρρικνώνουν τη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής, όσοι θέλουν να εκδιώξουν τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά από τα σχολεία μας, όλοι αυτοί έχουν μεγάλη ευθύνη για τα λανθασμένα μηνύματα που εκπέμπουν. Αφήνουν τους νέους μας χωρίς πρότυπα ηρώων και μαρτύρων, τους αποκόπτουν από τον Παλληκαρίδη και από τα άλλα παλληκάρια του Ελληνισμού.

Σήμερα οι Τούρκοι αμφισβητούν ευθέως την κυριαρχία μας στη Θράκη και στα Δωδεκάνησα, ενώ επιχειρούν να ελέγξουν και την υπόλοιπη Κύπρο μέσω του νέου σχεδίου λύσης- διάλυσης,  οι Αλβανοί διεκδικούν την επιστροφή των Τσάμηδων στη Θεσπρωτία και οι Σκοπιανοί εμμένουν στην κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας.  Είναι, λοιπόν, καιρός να διδάξουμε στα παιδιά μας τους αγώνες του Έθνους για την Ελευθερία  μακριά από συμπλέγματα ψευδοπροοδευτισμού.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον Παλληκαρίδη!

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 12 – Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου η μνήμη μας στρέφεται στον μεγαλύτερο εκκλησιαστικό ρήτορα του 19^ου αιώνος: Τον Κωνσταντίνο Οικονόμο τον εξ Οικονόμων, ο οποίος εκοιμήθη στις 8.3.1857. Το προσωνύμιο «εξ Οικονόμων» το προσέθεσε ο ίδιος για να δείξει  ότι πολλοί πρόγονοί του-όπως και αυτός- ήσαν έγγαμοι κληρικοί με το οφφίκιον του Οικονόμου. Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε στις 27.8.1780 στην Τσαριτσάνη της Θεσσαλίας, όπου και πήρε την βασική μόρφωση από τον λόγιο ιερέα πατέρα του. Σπούδασε στην ακμάζουσα τότε σχολή των Αμπελακίων όπου και διακρίθηκε για το ήθος και την ευφυία του. Σε ηλικία 21 ετών χειροτονήθηκε διάκονος και 25 ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.

Από τη νεαρή ηλικία του είχε τη λάμψη του πολύ μορφωμένου και του αρίστου ρήτορος. Ήδη ως μαθητής, όπως γράφει ο Νικόλαος Βέης, «περιήγε κώμας της Θεσσαλίας και Μακεδονίας ευαγγελιζόμενος». Παρέμεινε επί δύο χρόνια κηρύττοντας στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια μετέβη στη Σμύρνη όπου υπηρέτησε ως καθηγητής και διευθυντής του Φιλολογικού Γυμνασίου.

Εκτιμώντας τις ικανότητές του ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ τον διόρισε ιεροκήρυκα του Οικουμενικού Θρόνου στην Κωνσταντινούπολη. Πολυάριθμοι ήσαν οι ακροατές του και πανελλήνια η φήμη του. Το 1821 πήγε στη Ρωσία για να συνεχίσει το έργο του μακριά από την εκδικητική μανία των Οθωμανών. Έγραψε πολλά συγγράμματα φιλολογικού και θεολογικού περιεχομένου.

Κατά τη συζήτηση για την ίδρυση Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος μετά την Απελευθέρωση τόνιζε  ότι αυτό πρέπει να γίνει μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Συγκρούσθηκε με τις απόψεις του Θεοκλήτου Φαρμακίδη, ο οποίος ως κληρικός και καθηγητής μετέφερε δυτικότροπα και μη Ορθόδοξα ήθη στον εκκλησιαστικό χώρο. Όταν εκοιμήθη το 1857 ο Οικονόμος ετάφη στο προαύλιο του Ναού των Ταξιαρχών της Ιεράς Μονής Πετράκη, δίπλα στο σημερινό Συνοδικό Μέγαρο των Αθηνών.

Η συμβολή του στην ηθική στήριξη των αγωνιστών του 1821 υπήρξε πολύτιμη. Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Οικονόμος θεμελίωσε την Ορθόδοξη Θεολογία του Πατριωτισμού και της Απελευθερώσεως, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά  τα διδάγματα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων, με τον υγιή και αφανάτιστο πατριωτισμό, ο οποίος εμπνέει τους ευγενείς αγώνες για την εθνική ελευθερία.

Παραθέτω χαρακτηριστικά δύο αποσπάσματα ομιλιών του. Το πρώτο από τον λόγο του με τίτλο «Η της Πατρίδος αγάπη» το αφήνω στο γλωσσικό ιδίωμα του ιδίου για να πάρουμε μία χαρακτηριστική γεύση της γραφίδος του και της ρητορείας του:

«… Λέγω πρώτον ότι χρεωστείς, χριστιανέ, καθό χριστιανός, να αγαπάς και να ευεργετής την Πατρίδα. Σε προστάζει ο θείος νόμος «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Πλησίον σου είναι βέβαια πας άνθρωπος, αλλά ποίος δύναται να είναι πλησιέστερός σου παρά τους συγγενείς και ομοπίστους και συμπολίτας σου; Ούτοι είναι αδελφοί σου, οίτινες συγκατοικούσι μετά σού εις μίαν και την αυτήν χώραν, ως εάν εις μίαν και την αυτήν οικίαν. Ούτοι έχουσιν τον αυτόν και συ πατέρα, τον Θεόν, την αυτήν και σύ μητέρα, την Εκκλησίαν, το αυτό γενέθλιον έδαφος, και τας αυτάς τροφάς, τους αυτούς νόμους, τους αυτούς άρχοντας και ποιιμένας και διδασκάλους, τας αυτάς προς τας κοινάς πανηγύρεις και απολαύσεις και λύπας και χαράς. Όσον, λοιπόν, ειλικρινέστερον αγαπάς τους συμπατριώτας και την Πατρίδα, τόσον βεβαιότερον εκπληρώνεις τον νόμον του Θεού. Και πάλιν εξ εναντίας όσον αμελείς και προδίδεις πολλάκις της Πατρίδος τα συμφέροντα, τόσον εξελέγχεσαι παραβάτης του Θείου νόμου και του πλησίον σου εχθρός χειρότερος απίστου…. Τόσον ιερόν και θείον δώρον είναι η Πατρίς ώστε εν εκ των μεγίστων σημείων της κατά των ανθρώπων δικαίας οργής του Θεού γίνεται πολλάκις η στέρησις της Πατρίδος»!

Το δεύτερο απόσπασμα προέρχεται από τον περίφημο Επιτάφιο Λόγο, τον οποίο εκφώνησε ο Κωνσταντίνος Οικονόμος ενώπιον του λειψάνου του Αγίου Εθνομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄, στην Οδησσό της τότε Μικράς Ρωσίας και νυν Ουκρανίας, στις 19.6.1821. Όπως γνωρίζουμε ο απαγχονισθείς Πατριάρχης ρίχτηκε στη θάλασσα από τους Τούρκους και τον περισυνέλεξε ο Κεφαλλονίτης πλοίαρχος Σκλάβος, ο οποίος μετέφερε το σεπτό λείψανο στην Οδησσσό. Θα χρησιμοποιήσω τη νεοελληνική απόδοση του Βενεδίκτου Ιερομονάχου, Αγιορείτου:

«Έφθασε η Μεγάλη Εβδομάδα και ο γενναίος Γρηγόριος ανάμεσα σε μύρια βαρβαρικά όπλα και κραυγές και σφαγές, τέλεσε με ευλάβεια την ακολουθία των Παθών υπέρ της σωτηρίας του κόσμου, θρηνώντας συγχρόνως και για τα πάθη των θλιβομένων ομοφύλων του. Φθάνει τέλος και η ένδοξη ημέρα της Αναστάσεως και συνανατέλλει μαζί με αυτήν ο φαεινότατος ήλιος της δόξας του. Αφού έψαλλε με απόλυτη γαλήνη τους ιερούς ύμνους της Αναστάσεως, λειτούργησε την τελευταία του στην γη ιερουργία και έφαγε πάνω στην αγία τράπεζα το τελευταίο Πάσχα το μυστικό… Μόλις βγήκε από την Εκκλησία, και να, οι υπηρέτες της ασεβείας τον αρπάζουν βίαια, τον βάζουν σε ένα ελεεινό πλοίο και τον κατεβάζουν σε σκοτεινή φυλακή… Εκεί βρίσκει ο Πατριάρχης την αγία του Σύνοδο δεμένη με αλυσίδες να πάσχη και αυτή για χάρι της Εκκλησίας του Χριστού».

Αιωνία η μνήμη του Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων, ευσεβούς Ορθοδόξου κληρικού, εμψυχωτού των επαναστατημένων Ελλήνων και διδασκάλου του Γένους!

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 9.3.2016

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Κωνσταντίνου Σκουτέρη: Κείμενα του Νέου Ελληνισμού, Εκκλησία της Ελλάδος, Αθήναι 1971.

Ανωνύμου Συγγραφέως: Βίος και Πολιτεία του Αγίου Ιερομάρτυρος Γρηγορίου του Ε΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, απόδοσις στη Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου,. Εξεδόθη από τη Συνοδεία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη Αγίου Παύλου, Άγιον Όρος, α.χ.