Άρθρα

Το 2014 φεύγει μέσα σε κλίμα προεδρολογίας και  αναμονής εκλογών. Δεν πρέπει, όμως, να λησμονούμε τα Εθνικά Θέματα, τα οποία επηρεάζονται από την έντονη γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή μας και από την αδυναμία της Ευρώπης να βρει νέους στόχους,  να σφυρηλατήσει ουσιαστικά ενοποιητικά στοιχεία, να απαντήσει στα ερωτήματα των ευρωφοβικών και των ευρωσκεπτικιστών. Η Ελλάς πρέπει να παραμείνει στην Ευρ. Ένωση και στο ΕΥΡΩ, διαφυλάσσοντας παράλληλα το δικάιωμά της να ασκεί δυναμική εξωτερική πολιτική και να ενισχύει την Εθνική Άμυνά της.

Η Τουρκία διακηρύσσει τον νέο Οθωμανισμό της και η αποτυχία της να λύσει τα προβλήματα με τους άλλους γείτονές της, την καθιστά πιο επιθετική προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Μέσα στο 2014 είδαμε στα λόγια και στην πράξη να προωθείται από το δίδυμο Ερντογάν –  Νταβούτογλου η λύση των δύο κρατών στην Κύπρο, να αμφισβητείται με το σκάφος Μπαρμπαρός η Κυπριακή ΑΟΖ, να συνεχίζοντι οι προκλητικές επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων στη Θράκη και να διατηρείται η αμφισβήτηση ως προς την ελληνικότητα του Καστελλορίζου. Οι πιλότοι μας δίνουν καθημερινές μάχες για ειρηνική παρεμπόδιση των παραβιάσεων και παραβάσεων, ενώ το Λιμενικό Σώμα και τα νησιά μας αντιμετωπίζουν την πίεση των λαθρομεταναστών, τους οποίους συνήθως προωθούν Τούρκοι δουλέμποροι.

Στα θετικά εντάσσω τη συμφωνία κορυφής για την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος- Κύπρου και Αιγύπτου με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά καθώς και την διακοπή των συνομιλιών Ελληνοκυπρίων- Τουρκοκυπρίων, οι οποίες απλώς ενθάρρυναν τις απαιτήσεις του Αττίλα για νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής. Η επίσκεψη Νταβούτογλου και κυβερνητικού κλιμακίου στην Αθήνα τον Δεκέμβριο ουδέν απέδωσε. Απλώς δόθηκε η ευκαιρία να ακούσει ένα ΟΧΙ ο Τούρκος Πρωθυπουργός, ο οποίος είδε να απορρίπτεται το αίτημά του να επιστρέψει οδικώς μέσω Θράκης. Μιλώντας για τη Θράκη πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να σταματήσουν οι συνεχείς επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων. Επιπλέον είναι ανάγκη να ελληνοποιηθεί χωρίς καθυστέρηση η εκπαίδευση της Μουσουλμανικής μειονότητος. Οι Μουσουλμάνοι είναι Έλληνες πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Σεβαστή απολύτως η θρησκεία τους, αλλά σεβαστό και το δικαίωμα της Ελλάδος να απομακρύνει από δημόσια ελληνικά σχολεία την τουρκική προπαγάνδα.

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εμφάνισαν σαφή αρνητική τροπή. Ο Σοσιαλιστής Πρωθυπουργός Έντι Ράμα αποδεικνύεται πιο φανατικός εθνικιστής συγκριτικά με τον Σάλι Μπερίσα. Ο Ράμα επέβαλε τη δημιουργία νέων ορίων στους Δήμους ώστε να αναμιγνύονται οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες με φανατικούς Αλβανούς Μουσουλμάνους. Ο φόβος και οι άδικες δικαστικες και αστυνομικές αποφάσεις διώχνουν τον Ελληνισμό από μία πανάρχαια πατρογονική εστία. Οι Τσάμηδες, επίγονοι των εγκληματιών πολέμου του 1941- 44 επηρεάζουν τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα και διεκδικούν περιουσίες και εδάφη στην ελληνική Ήπειρο. Στα σχολικά βιβλία της Αλβανίας, που διδάσκονται ακόμη και στους Βορειοηπειρώτες, παρουσιάζονται ελληνικά εδάφη ως αλβανικά. Η συμπεριφορά παικτών και παραγόντων της Εθνικής Αλβανίας στον αγώνα με τη Σερβία κατέδειξαν ότι η ιδέα της Φυσικής Αλβανίας, όπως μετονομάσθηκε η Μεγάλη Αλβανία, είναι ζωντανή και προωθείται από τα Τίρανα και από τους Κοσσοβάρους.

Η πιθανή ανακάλυψη σημαντικού τάφου στην Αμφίπολη ερέθισε τα εθνικιστικά ανακλαστικά των Σκοπιανών, οι οποίοι συνεχίζουν τη διαστρέβλωση της Ιστορίας μας. Είναι καιρός να επανέλθουμε στην αρχική μας θέση ότι δεν παραχωρούμε το όνομα της Μακεδονίας ούτε με γεωγραφικό προσδιορισμό και επιτέλους είναι καιρός να στηθεί σε κεντρική πλατεία των Αθηνών το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αντί να ακούμε νεωτεριστές δημάρχους να υμνούν τον Κεμάλ Αττατούρκ είναι προτιμότερο να υμνούμε εμείς τις μεγάλες μορφές όλων των περιόδων της Ιστορίας μας.

Κλείνω με την έκκληση να παραμείνει ελληνορθόδοξη η παιδεία μας και να αντιμετωπισθεί η δημογραφική παρακμή.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Εύχομαι να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή ώστε να αποφύγουμε τις βουλευτικές εκλογές. Ο τόπος και ο λαός χρειάζονται ηρεμία και όχι περιπέτειες και αναστατώσεις. Αλλά και αν τελικά δεν εκλεγεί Πρόεδρος, εύχομαι να είναι πάλι πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά. Θα είναι εθνικό δυστύχημα η ενδεχόμενη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να κερδίσει την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη των εταίρων, των δανειστών και των αγορών. Εάν συγκρουσθεί με όλους αυτούς θα οδηγηθούμε σε πολύ χειρότερες ημέρες για την κοινωνία και την οικονομία. Αν δεν συγκρουσθεί, τότε θα εξεγερθούν οι αριστερίστικες συνιστώσες του και η Ελλάς θα καταντήσει ακυβέρνητο σκάφος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει στελέχη που βγάζουν σπυράκια όταν ακούν τις λέξεις Έθνος και Εθνικά Θέματα. Με έλλειψη σοβαρότητος και με διεθνιστικές διαστρεβλώσεις της Ιστορίας δεν αντιμετωπίζονται τα εθνικά θέματα. Θυμίζω την πρόσφατη έκδοση διπλού Ψηφίσματος για την Κύπρο. Από την ίδια σύσκεψη στελεχών εξεδόθησαν δύο κείμενα σαφώς διαφοροποιημένα μεταξύ τους. Το πρώτο εξέφραζε αυτούς που τολμούν να πουν κάποιες αλήθειες και το δεύτερο αυτούς που εμμένουν στις παλαιοκομμουνιστικές ουτοπίες και αγνοούν ότι πρόκειται περί προβλήματος εισβολής και κατοχής με ευθύνη της Τουρκίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει αντιεξουσιαστές και διάφορες παραβατικές συμπεριφορές. Επίσης τάσσεται εναντίον του περιορισμού της λαθρομετανάστευσης. Αμφισβητεί τον ρόλο του Στρατού και της Αστυνομίας. Ονειρεύεται τη μετατροπή της Ελλάδος σε πολυπολιτισμικό «παράδεισο» με εκατομμύρια  ισλαμιστές. Η ασφάλεια του Έλληνα πολίτη θα τεθεί σε κίνδυνο και οι δουλέμποροι λαθρομεταναστών θα πανηγυρίζουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εχθρεύεται την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, την παραδοσιακή διδασκαλία της Ιστορίας, το Ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών και τη συνεργασία Εκκλησία και Πολιτείας βάσει διακριτών ρόλων. Θα καταργήσει τους μισθούς των κληρικών παραβιάζοντας τη Σύμβαση Εκκλησίας- Πολιτείας του 1952 και θα επιχειρήσει να μετατρέψει τα ελληνόπουλα σε άμορφη μάζα χωρίς εθνική και χριστιανική συνείδηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θαυμάζει την ένοπλη δράση της ελληνικής Αριστεράς κατά την περίοδο 1944-1949, κατά την οποία το ΚΚΕ δημοσίως δήλωνε ότι αγωνιζόταν για την «ανεξαρτησία του Μακεδονικού και Θρακικού λαού». Ποιος μάς εγγυάται ότι τώρα δεν θα ανοίξει τα σύνορα για να εφορμήσουν  χιλιάδες παιδιά και εγγόνια πολιτικών προσφύγων που εκπαιδεύονται στα Σκόπια ως «παιδιά της Μακεδονίας του Αιγαίου»;

Τα Βαλκάνια, ο Καύκασος και η Μέση Ανατολή αποτελούν σήμερα εστίες αναταραχής και ανακατατάξεων. Η  συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θέλει να παραμείνει η Ελλάδα μία όαση σταθερότητος και να αξιοποιήσουμε τα νέα ενεργειακά μας αποθέματα και την ΑΟΖ. Οι βουλευτές μας καλούνται να αποδείξουν την ωριμότητά τους.

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 14 Δεκεμβρίου 2014

(Ἡ Ἑλληνορθόδοξη συνείδηση τοῦ Κράτους τῆς Νικαίας, 1204-1261)

Τό 1204 ἡ Ρωμανία (Βυζαντινή Αὐτοκρατορία) καταλύθηκε και λεηλατήθηκε ἀπό τούς Φράγκους Σταυροφόρους. Στήν πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη ἐγκαταστάθηκε Φράγκος Αὐτοκράτωρ καί Λατῖνος Πατριάρχης. Ὁ Ἑλληνισμός διασώθηκε κυρίως μέ τα τρία κράτη πού σχηματίσθηκαν, τό Βασίλειο τῆς Νικαίας, τήν Αὐτοκρατορία τῆς Τραπεζοῦντος καί τό Δεσποτᾶτο τῆς Ἠπείρου. Ἰδιάζουσα ἦταν ἡ σημασία τῆς Νικαίας τῆς Βιθυνίας, στή Μικρά Ἀσία. Ἑκεῖ μεταφέρθηκε ἀπό τήν Βασιλεύουσα ὁ νόμιμος Αὐτοκράτωρ καί ὁ Ὀρθόδοξος Πατριάρχης. Ἐκεῖ ὀργανώθηκε γιά πρώτη φορά ἕνα ἑλληνικό ἐθνικό κράτος. Ἀπό ἐκεῖ ξεκίνησαν τά στρατεύματα τοῦ Μιχαήλ Παλαιολόγου καί ἀπελευθέρωσαν τήν Κωνσταντινούπολη από τούς Φράγκους τό 1261. Ἡ μικρασιατική αὐτή πόλη ὑπῆρξε τό λίκνο τῆς Μεγάλης Ἰδέας καί ἡ ἕδρα σπουδαίων λογίων καί στρατιωτικῶν, οἰ ὁποῖοι δόξασαν τό γένος τῶν Ἑλλήνων καί καλλιέργησαν τά ἑλληνικά γράμματα.

Στό κράτος τῆς Νικαίας βασίλευσε ἡ δυναστεία τῶν Λασκαριδῶν. Ὁ Θεόδωρος Α’ Λάσκαρις ( 1204-1222), ὁ γαμβρός του Ἰωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης (1222-1254), λαμπρός στρατηγός ἀπό τό Διδυμότειχο, ὁ γιός τοῦ Βατάτζη Θεόδωρος Β΄Λάσκαρις (1254-1258) καί ὁ σφετεριστής τοὺ θρόνου, ἀλλά ἱκανός διπλωμάτης, Μιχαήλ Παλαιολόγος, ὁ ὁποῖος ἐπανέφερε τήν ἕδρα τοῦ κράτους στή Κωνσταντινούπολη τό 1261.

Στή Νίκαια ἡ ἑλληνική παιδεία καί τά κλασσικά γράμματα γνώρισαν μεγάλη ἀκμή. Ἐπιφανεῖς λόγιοι ὅπως ὁ μοναχός Νικηφόρος Βλεμμύδης, ὁ Ἑξαπτέρυγος, ὁ Γεώργιος Παχυμέρης, ὁ Γεώργιος Ἀκροπολίτης καί πολλοί ἄλλοι ἔγραψαν θεολογικά, φιλοσοφικά, ἱστορικά καί ἐπιστημονικά ἔργα. Ὁ Βλεμμύδης μέ ἐντολή τοῦ Ἰωάννου Βατάτζη συνέλεξε ὅλα τά ἀρχαῖα ἑλληνικά κείμενα πού ὑπῆρχαν στίς βιβλιοθῆκες τοῦ βασιλείου, τό ὁποῖο κατελάμβανε τά βορειοδυτικά παράλια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἔφθανε μέχρι τήν Ἔφεσο καί τό Νύμφαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πεπαιδευμένου ἀνδρός μέ θεολογική καί φιλοσοφική κατάρτιση ἦταν ὁ αὐτοκράτωρ Θεόδωρος Β΄Λάσκαρις, ὁ ποιητής τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος πρός τήν Θεοτόκον.

Οἱ αὐτοκράτορες τῆς Νικαίας συνέχιζαν νά χρησιμοποιοῦν τόν ἐπίσημο τίτλο τῶν προκατόχων τους τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή Βασιλεύς καί Αὐτοκράτωρ Ρωμαίων. Ὁ τίτλος ἀναφέρεται  στή Νέα Ρώμη –Κωνσταντινούπολη καί ὄχι στήν Παλαιά Ρώμη. Ὅμως σέ κάθε εὐκαιρία τόνιζαν καί τήν ἑλληνική τους καταγωγή καί τόν σεβασμό τους στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα, χωρίς αὐτό νά μειώνει τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη τους. Τό κράτος τῆς Νικαίας ἀποδεικνύει ὅτι οἱ Ἕλληνες δημιουργήσαμε ἐθνικό κράτος πολύ νωρίτερα ἀπό ἄλλους λαούς. Οἱ φανατικοί ὀπαδοί τοῦ Δυτικοῦ Διαφωτισμοῦ διαδίδουν ὅτι τά ἐθνικά κράτη δημουργήθηκαν μετά τή Γαλλική Ἐπανάσταση τοῦ 1789. Ὁ Ἑλληνισμός, πάντως,  μετά τήν πνευματική ἐπικράτησή του στή  πολυεθνική αὐτοκρατορία τῆς Ρωμανίας-Βυζαντίου ἱδρύει ἕνα ἀμιγῶς ἑλληνικό κράτος στή Νίκαια.  Μέ συνείδηση ὀρθόδοξη καί ἑλληνική τό κράτος αὐτό ἀγωνίζεται ἐπιτυχῶς ἐναντίον διαφόρων ἀντιπάλων στά ἀνατολικά καί στά δυτικά του σύνορα. Τοῦρκοι, Βούλγαροι, Σέρβοι, Φράγκοι κ.ἄ. ἄλλοτε ἀντιμετωπίζονται ὡς ἀντίπαλοι καί ἄλλοτε μέ διπλωματικούς χειρισμούς μετατρέπονται σέ προσωρινούς συμμάχους. Ὁ στρατός τοῦ βασιλείου δέν εἶναι μισθοφορικός οὔτε πολυεθνικός. Εἶναι στό συντριπτικό ποσοστό του ἑλληνικός.

Κορυφαία μορφή τοῦ βασιλείου τῆς Νικαίας ὑπῆρξε ἀναμφισβήτητα ὁ Ἰωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης. Συνδύαζε τή Χριστιανική ἐλεημοσύνη, τήν ἑλληνική αὐτοσυνειδησία, τήν λιτή διαχείριση τῶν οἰκονομικῶν καί τήν στρατιωτική ἱκανότητα. Νίκησε ὅλους τούς γειτονικούς λαούς, στήριξε τά ἑλληνικά γράμματα καί ἔδινε τό παράδειγμα στούς ὑπηκόους του ἀποφεύγοντας τόν πολυτελῆ βίο. Ὁ λαός τόν ὀνόμασε Ἐλεήμονα καί ἡ Ἐκκλησία μας τόν τιμᾶ ὡς Ἅγιο τήν 4^η Νοεμβρίου. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης γράφει στόν Συναξαριστή του ὅτι ἑπτά χρόνια μετά τήν ταφή τοῦ Βατάτζη τό λείψανο βρέθηκε ἄφθαρτο καί εὐωδιάζον. Ἐτάφη στή Μονή Σωσάνδρων κοντά στό Νύμφαιο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὅπου εἶχε μεταφέρει τήν πρωτεύουσα. Οἱ Μικρασιᾶτες τῆς Ἐφέσου καί τῆς Μαγνησίας τόν τιμοῦσαν ὡς Ἅγιο ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τῆς Τουρκοκρατίας.

Ὁ Βατάτζης διατρανώνει τήν ἑλληνική του συνείδηση μέ τήν περίφημη ἐπιστολή του πρός τόν Πάπα Γρηγόριο Θ΄ τό 1237. Τοῦ γράφει ὅτι οἱ Βυζαντινοί αὐτοκράτορες εἶναι ἑλληνικῆς καταγωγῆς καί ὅτι ἀπό τό γένος τῶν Ἑλλήνων μετεδόθη ἡ σοφία σ’ ὅλον τόν κόσμο. Προσθέτει ὅτι στούς Ἕλληνες ἔδωσε τήν Κωνσταντινούπολη ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, γι’ αὐτό καί τό κράτος τῆς Νικαίας θιά ἀγωνισθεῖ μέ κάθε τρόπο νά ἀπελευθερώσει τήν Βασιλεύουσα ἀπό τούς Φράγκους Σταυροφόρους, συμμάχους του Πάπα.

Σπουδαία καί ἄγνωστη στούς περισσοτέρους μορφή εἶναι  ὁ γιός του, ὁ Θεόδωρος Β΄Λάσκαρις, ὁ ὁποῖος κυβέρνησε μόνον ἐπί τέσσερα χρόνια, διότι ἀπέθανε ἀπό ἐπιληψία(;). Ὁ Θεόδωρος εἶχε δάσκαλο τόν Νικηφόρο Βλεμμύδη καί τά θεολογικά συγγράμματά του καταδεικνύουν μία σπάνια γνώση τῆς Ὀρθοδόξου Δογματικῆς, τῆς ἀρχιοελληνικῆς γραμματείας καί τῶν ἐπιστημονικῶν δεδομένων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ὁ Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Χρίστος Κρικώνης βρῆκε σέ ξένες βιβλιοθῆκες καί ἐξέδωσε μέ ἐπιστημονικό σχολιασμό τά θεολογικά ἔργα τοῦ Θεοδώρου Β΄. Ὁ νέος σέ ἡλικία αὐτοκράτωρ ὑπό τήν ἐπίδραση τοῦ  δασκάλου του Νικηφόρου Βλεμμύδη ἐπεδίωξε νά ἐνσαρκώσει τόν ἰδανικό ἡγεμόνα, συνδυάζοντας τήν πρακτική ἐξουσία καί τήν θεολογική- φιλοσοφική παιδεία.

Γιά τά δοκίμια τοῦ Θεοδώρου Β΄ μέ γενικό τίτλο «Χριστιανικῆς Θεολογίας Λόγοι» ὁ κ. Κρικώνης παρατηρεῖ: «Ἡ πνευματική συγκρότησή του καί ἡ ὡριμότητά του τοῦ ἐπέτρεπαν νά γράφει μέ ἄνεση, γιατί ἐγνώριζε ἄριστα τήν ἑλληνική γλῶσσα καί τήν χρησιμοποιοῦσε κατά τρόπο τέλειο στήν ὑψηλή βυζαντινή μορφή της. … Προτιμοῦσε σέ ὅλα του τά δοκίμια τή βραχυλογία, γι’ αὐτό καί καί εἶναι ὅλα τους σύντομα κατά τό πρότυπο τοῦ Ἀριστοτέλη. Συνηθίζει νά χρησιμοποιεῖ πολλές σπάνιες λέξεις, μερικές ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι ἀθησάυριστες, ἰδίως ἀπό τόν Δ΄ Λόγον του «Περί Θεωνυμίας», ὅπου δίδει περίπου 800 ὀνόματα περιγράφοντα τή δύναμη, ἀγαθότητα καί ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ». Τά φιλοσοφικά του ἔργα ἐξ ἄλλου ἔχουν τίτλο «Φυσική Δήλωσις» καί «Κοσμική Κοινωνία».

Ἡ Χριστιανική εὐλάβεια τοῦ Θεοδώρου Β΄ Λασκάρεως καταδεικνύεται στό κορυφαῖο ὑμνογραφικό ἔργο του, τόν Μέγαν Παρακλητικόν Κανόνα εἰς τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον» ὅπου τήν παρακαλεῖ νά τόν θεραπεύσει ἀπό τήν ἀσθένεια (πιθανότατα ἐπιληψία), πού τόν ταλαιπωροῦσε. Οἱ στίχοι καί ἡ μελωδία του συγκινοῦν καί σήμερα τίς καρδιές ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀνά τήν Οἰκουμένη.

Ὁ Θεόδωρος Β΄ ἀνεδείχθη ἐπίσης σέ ὑπερασπιστή τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐναντίον τῆς προκλητικότητος τῶν Λατίνων (Ρωμαιοκαθολικῶν). Στόν ζ΄ Λόγον τῶν θεολογικῶν δοκιμίων του διαπιστώνει ὅτι : «Ἑλλήνων γάρ Χριστωνυμούμενον κλέος οὐ σβέννυται», ὅτι δηλαδή ἡ δόξα τῶν Ἑλλήνων δέν θά σβήσει ποτέ διότι ὁ Ἑλληνισμός ἀναβαπτίσθηκε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ πολιτική του διορατικότητα τόν ὁδήγησε σέ καίριες διαπιστώσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν διαρκῆ ἐπικαιρότητα, ὅπως ἡ ἀκόλουθη: «Οἱ ἔχθροί εἶναι πολυάριθμοι, Βούλγαροι, Ἰταλοί, Σέρβοι, Πέρσαι (=Τοῦρκοι) καί τό Ἑλληνικόν (δηλ. Γένος) εἶναι μόνον του καί πρέπει νά ὑπερασπίσει ἑαυτόν μόνο του»! Στήν XLἘπιστολή του ὁμολογεῖ ὅτι σκοπός τῆς βασιλείας του εἶναι ἡ διαφύλαξη τῆς ἑλληνικῆς φυλῆς ἀπό κάθε κίνδυνο.

Τό κράτος τῆς Νικαίας χαλύβδωσε τήν ἐλληνική καί ὀρθόδοξη ταυτότητά μας, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε τόν πνευματικό θώρακα τοῦ Γένους κατά τοῦ ἐκτουρκισμοῦ καί τοῦ ἐκλατινισμοῦ. Ὁ Βατάτζης και ὁ Θεόδωρος Β΄Λάσκαρις ἄφησαν σημαντικό ἔργο, ὁ πρῶτος ὡς Ἐλεήμων καί στρατηγός, καί ὁ δεύτερος ὡς ‘Υμνογράφος, θεολόγος καί φιλόσοφος. Ἀξίζει οἱ νέοι μας νά γνωρίσουν καλύτερα τήν προσφορά αὐτῶν τῶν μορφῶν τῆς Ἑλληνορθοδόξου  Παραδόσεως πού διαμόρφωσαν καί συγχρόνως διέσωσαν τήν αὐτοσυνειδησία μας σέ πολύ δύσκολες στιγμές. Μέ Ὀρθόδοξη Πίστη καί συνείδηση τῆς συνέχειας τοῦ Ἑλληνισμοῦ θά ξεπεράσουμε καί τήν κρίση τῆς ἐποχῆς μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Χρίστου Κρικώνη: Θεοδώρου Β΄ Λασκάρεως, Περί Χριστιανικῆς Θεολογίας Λόγοι, Ἀνάλεκτα Βλατάδων 49, Γ ΄ἔκδοσις, UNIVERSITYSTUDIOPRESS, Θεσσαλονίκη 1990.

Ἀποστόλου Βακαλοπούλου: Πηγές τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, τόμος Α΄, Θεσσαλονίκη 1965 (γιά τό πρωτότυπο κείμενο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Βατάτζη πρός τόν Πάπα).

Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται στις 12 Δεκεμβρίου από την εκδημία του Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού. Ο ακρίτας Ιεράρχης έδωσε αγώνα κααθρό, εθνικό και πνευματικό για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Σε δύσκολα χρόνια, όταν κυβερνούσαν την Αλβανία τα άθεα κομμουνιστικά καθεστώτα του Χότζα και του Αλία, ο αοίδιμος Ιεράρχης προσευχόταν, μιλούσε, έγραφε και κτυπούσε την καμπάνα για τους αδελφούς μας που υφίσταντο τα πάνδεινα. Ήταν η περίοδος 1967- 1990 όταν η Αλβανία ιχε ανακηρυχθεί στο μοναδικό στον κόσμο κράτος με επίσημη αθεΐα. Οι εκκλησίες γκρεμίστηκαν ή έγιναν στάβλοι, οι ιερείς εκτελέσθηκαν ή εστάλησαν σε καταναγαστικά έργα, οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ζούσαν φοβερούς διωγμούς και κλίμα τρομοκρατίας. Όσοι δραπέτευαν από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα έρχονταν στην Ελλάδα και έβρισκαν θαλπωρή στην Κόνιτσα, κοντά στον Σεβαστιανό.

Όσο διήρκεσε η κομμουνιστική καταπίεση εις βάρος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού ο Σεβαστιανός ενθάρρυνε με κάθε τρόπο τους Βορειοηπειρώτες. Κάθε Πάσχα τελούσε τη λειτουργία της Αναστάσεως στο χωριό Μαυρόπουλο δίπλα στα σύνορα με την Αλβανία για να τον ακούν από τα μεγάφωνα οι υπόδουλοι ομοεθνείς μας. Το Δεκαπενταύγουστο τελούσε Αγρυπνία στη Μονή Μολυβδοσκεπάστου πάλι κοντά στα σύνορα και παρακαλούσε την Υπέρμαχο Στρατηγό να ελευθερώσει τους αδελφούς μας. Παρουσίασε σε ελληνικά και διεθνή βήματα την καταπίεση του Ελληνισμού. Για να προβάλει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας έφτασε μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο. Αλλά και μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων αγωνίσθηκε να πείσει τους πολιτικούς μας και τους ίδιους τοιυς Βορειοηπειρώτες ότι δεν πρέπει να  ερημώσει αυτή η πανάρχαια εστία του Ελληνισμού. Δυστυχώς δεν εισακούσθηκε όσο θα έπρεπε. Αντιθέτως κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε από τους δήθεν προοδευτικούς, οι οποίοι δεν έβγαζαν μιλιά όσο διαρκούσε η άγρια καταπίεση των Βορειοηπειρωτών από τους κομμουνιστές δικτάτορες. Ας μην ξεχνούμε ότι κατά τη δεκαετία του 1980 εμφανίσθηκε στη χώρα μας σχολικό βιβλίο Γεωγραφίας, το οποίο παρουσίαζε την Αλβανία του Χότζα και του Αλία ως κοινωνικό και οικονομικό πρότυπο!

Μέχρι τις 12.12.1994, όταν εξεδήμησεν προς Κύριον, ο μαχητής Ιεράρχης συνέχισε τον αγώνα για να υπάρξει μία ρεαλιστική και εθνικώς ωφέλιμη λύση στο Βορειοηπειρωτικό. Πρότεινε την Αυτονομία εντός Αλβανικών συνόρων για τις περιοχές με ελληνικό πληθυσμό. Πιστεύω ότι είχε δίκιο, διότι αυτή ήταν και η πρόβλεψη του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του Μαΐου 1914, το οποίο είχε αποδεχθεί η Αλβανία. Εξάλλου η Αυτονομία είναι μία λύση, η οποία θα μετατρέψει τη Βόρειο Ήπειρο σε ζώνη ελληνικών επενδύσεων και ελληνικής πολιτιστικής παρουσίας, θα δώσει αίσθημα ασφαλείας στους Βορειοηπειρώτες ώστε άλλοι μεν να παραμείνουν και άλλοι να επιστρέψουν και ταυτοχρόνως θα αποτελέσει μία ζώνη ανάπτυξης για το σύνολο των Αλβανών. Αν ακούγαμε το 1991 τον Σεβαστιανό θα έμεναν πολλοί περισσότεροι Βορειοηπειρώτες εκεί. Επίσης αν τον ακούγαμε θα είχαμε κάνει μεγαλύτερη προσπάθεια να προσεγγίσουμε τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό της Κορυτσάς και του Αυλώνος. Οι Ελληνόβλαχοι της Βορείου Ηπείρου έδωσαν  στο Έθνος σπουδαίους Ευεργέτες, όπως ο Ζάππας, ο Αρσάκης κ.ά. . Είναι πολυάριθμοι και η συντριπτική τους πλειοψηφία δηλώνει προσήλωση στην Ορθοδοξία και στον Ελληνισμό. Αρκεί να μην τους λησμονούμε!

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Σεβαστιανός Οικονομίδης, εκ Καρδίτσης ορμώμενος, διαποίμανε μία μικρή επαρχία, αλλά η φωνή του συγκλόνιζε το Πανελλήνιο. Η ζωή του ήταν ασκητική, η διαθήκη του αποτελεί υπόδειγμα ανθρώπου πτωχού στην τσέπη αλλά πλουσιωτάτου στην καρδιά. Βίωνε καθημερινά την Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας, την οποία  δίδασκε με κηρύγματα, με βιβλία και κυρίως με το παράδειγμά του. Είχε ως πρότυπό του τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον οποίο τίμησε ανεγείροντας περικαλλή ναό στην Κόνιτσα. Αιωνία η μνήμη του Σεβαστιανού!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου ήλθε στην Ελλάδα για τη θεσμοθετημένη συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων Υπουργών επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος. Επειδή οι Έλληνες είμαστε φιλόξενος λαός αποδέχομαι, αλλά με βαριά καρδιά την έλευσή του. Όμως θέλω δημοσίως να του απευθύνω ορισμένα ερωτήματα, γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, όπως λέει και η παροιμία.

Κύριε Νταβούτογλου, στο βιβλίο σας «Το στρατηγικό βάθος», το οποίο γράψατε ως καθηγητής πριν ασχοληθείτε με την πολιτική, δηλώνετε ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τη μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης όπως χρησιμοποίησε την τουρκική μειονότητα στην Κύπρο. Πέστε μας, λοιπόν, επιδιώκετε την τουρκοποίηση και αυτονόμηση της Θράκης μας; Εάν ναι τότε γιατί έρχεστε στην Αθήνα κομίζων χαμόγελα και φιλία; Αν όχι, τότε γιατί το Προξενείο σας στην Κομοτηνή τρομοκρατεί κάθε μουσουλμάνο που δεν υποτάσσεται στον τουρκικό εθνικισμό;

Κύριε Πρωθυπουργέ, ομιλείτε για το Καστελλόριζο σαν να μην ανήκει στην Ελλάδα. Το αποκαλείτε νήσο της Ανατολικής Μεσογείου και όχι του Αιγαίου. Προφανώς δεν θέλετε να υπολογισθεί η ελληνική ΑΟΖ με βάση  το σύμπλεγμα Μεγίστης για να μην αποκοπεί η δική σας από την Αίγυπτο. Πιστεύετε ότι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας σε ελληνικά νησιά βοηθεί την καλή γειτονία; Θα σας άρεσε να αμφισβητήσουμε και εμείς την κυριαρχία σας στην Ίμβρο και στην Τένεδο; Κάτι που νομικά θα μπορούσαμε να κάνουμε, διότι η Τουρκία δεν τήρησε τη Συνθήκη της Λωζάννης ως προς τα δικαιώματα  του συνεχώς ελαττουμένου ελληνικού πληθυσμού των δύο νησιών;

Κύριε συνομιλητά της κυβερνήσεώς μας, ζητείτε δύο κράτη στην Κύπρο. Μϊα μειονότητα εξισλαμισμένων κατά το πλείστον χριστιανών την αναγάγατε σε τουρκική κοινότητα, την χρησιμοποιήσατε ως πρόσχημα για την παράνομη εισβολή του 1974, την εξισώνετε με την ελληνική πλειοψηφία και τώρα την θεωρείτε «κράτος». Θα θέλατε με την ίδια λογική η διεθνής κοινότητα να αναβαθμίσει τους Κούρδους της Τουρκίας σε αυτόνομη οντότητα και να σας πιέσει για μετατροπή της Τουρκίας σε συν-ομοσπονδία Τούρκων και Κούρδων; Προσέξτε γιατί ο μεσανατολικός περίγυρος ευνοεί σήμερα τις κουρδικές επιδιώξεις!

Κύριε Νταβούτογλου, μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί η ελληνορθόδοξη κοινότητα της Κωνσταντινουπόλεως συρρικνώθηκε δραματικά από το 1923 μέχρι σήμερα, ενώ οι Μουσουλμάνοι της Θράκης αυξήθηκαν πληθυσμιακά; Οι αριθμοί δείχνουν ποιοι περνούν καλά και ποιοί καταπιέζονται.

Κύριε Πρωθυπουργέ της γείτονος, στο βιβλίο σας προτείνετε τη διπλωματία των μηδενικών προβλημάτων με τις γειτονικές σας χώρες. Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι με την παρουσία σας στο Υπουργείο Εξωτερικών- πριν αναλάβετε την Πρωθυπουργία -η Τουρκία οδηγήθηκε σε επιδείνωση των σχέσεών της με τους περισσότερους γείτονες ή πρώην συμμάχους;

Εάν επιθυμείτε  την καλή γειτονία ξεχάστε τον νεο-οθωμανισμό!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 7 Δεκεμβρίου 2014

Το σωματείο «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά» και το σωματείο Αρχαιοφίλων «η Αθήνη» με προσκάλεσαν  να μετάσχω ως ομιλητής σε ένα ενδιαφέρον Συνέδριο στην Κομοτηνή (28-30.11.2014). Το θέμα του Συνεδρίου ήταν «Γλώσσα και Εθνική Ενότητα». Με την ευκαιρία αυτή μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα για τη Θράκη μας, για την εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων, για την  ψυχολογική καταπίεση που ασκεί το Τουρκικό Προξενείο, για την Ιστορία, τη Λαογραφία και τη μαχητικότητα των Θρακών και επιστρέψαμε συγκρατημένα αισιόδοξοι μεν,  αρκετά προβληματισμένοι δε.

Το μείζον πρόβλημα είναι η δομή της λεγομένης μειονοτικής εκπαιδεύσεως. Βάσει του Μορφωτικού Πρωτοκόλλου Ελλάδος- Τουρκίας του 1968 τα παιδιά της μειονότητος στρέφονται από την ίδια την Ελληνική Πολιτεία σε δίγλωσσα δημοτικά σχολεία, όπου τα περισσότερα μαθήματα διδάσκονται στα τουρκικά ενώ τα ελληνικά διδάσκονται υποβαθμισμένα! Σε επίπεδο Μέσης Εκπαιδεύσεως οι Μουσουλμάνοι μαθητές μπορούν να επιλέξουν το Δημόσιο ελληνικό σχολείο, στο οποίο όμως θα έχουν δυσκολίες, λόγω ελλιπούς γνώσεως της ελληνικής, ή τα μειονοτικά τουρκόφωνα σχολεία, ένα στην Κομοτηνή και ένα στην Ξάνθη. Παράλληλα τα μαθήματα θρησκευτικών (Κουράν Κουρσού) που γίνονται στα τζαμιά ασχολούνται περισσότερο με την προβολή του Κεμάλ και του τουρκικού εθνικισμού και λιγότερο με το Κοράνι.

Το πρόβλημα εντείνεται περισσότερο για τα παιδιά των Πομάκων, οι οποίοι ούτε τουρκογενείς είναι, ούτε τουρκόφωνοι, αλλά είναι Μουσουλμάνοι με δικό τους γλωσσικό ιδίωμα, παρακλάδι σλαβικών διαλέκτων. Τα παιδιά αυτά στα χωριά τους έχουν μόνο μειονοτικά σχολεία και όχι Δημοτικά  ελληνικού προγράμματος. Άρα αναγκάζονται να μαθαίνουν τα τουρκικά (που δεν τα θέλουν), τα ελληνικά, τα αγγλικά ως ξένη γλώσσα, τα αραβικά λόγω Κορανίου, ενώ στο σπίτι τους μιλούν Πομακικά!

Χρειάζεται ριζική αλλαγή όσο κι αν διαμαρτυρηθούν οι φανατικοί της μειονότητος. Να απεξαρτηθούμε από το Πρωτόκολλο του 1968 και από το πρόγραμμα των καθηγητριών Δραγώνα και Φραγκουδάκη, οι οποίες συγγράφουν ειδικά βιβλία για τη μειονότητα. Να ιδρυθούν σε όλα τα χωριά των Μουσουλμάνων (τουρκοφώνων, Πομάκων και Αθιγγάνων) Δημοτικά Σχολεία με όλα τα μαθήματα στα ελληνικά ώστε οι Μουσουλμάνοι να εντάσσονται στην ελληνική κοινωνία. Στα σχολεία αυτά να υπάρχουν δάσκαλοι μειονοτικοί για να διδάξουν Θρησκευτικά και  προαιρετικά λίγες ώρες τουρκικής γλώσσας. Όταν κυβερνά στην Άγκυρα ο Νταβούτογλου, ο οποίος έχει δηλώσει γραπτώς την πρόθεση για τουρκοποίηση και αυτονόμηση της Θράκης μας, δεν επιτρέπεται να αποδεχόμαστε την παροχή τουρκόγλωσσης παιδείας σε Έλληνες πολίτες.

Ένα ερώτημα, το οποίο ετέθη από τον  ομιλητή του Συνεδρίου Στρατηγό ε.α. Φραγκούλη Φράγκο αφορά την παρουσία τζιχαντιστών στην Ελλάδα. Ο ομιλητής την θεώρησε πολύ πιθανή. Εγώ προσωπικά είδα σε χωριά της Ξάνθης συνθήματα στα αραβικά και στα τουρκικά με τη φράση «Αλλαχού Ακμπάρ» των ισλαμιστών. Εξάλλου στη γειτονική Βουλγαρία, η ισχυρή μουσουλμανική μειονότητα παρέχει –αποδεδειγμένα- ικανό αριθμό στελεχών στους τζιχαντιστές της Μέσης Ανατολής.

Οι Χριστιανοί και οι νομοταγείς Μουσουλμάνοι της Θράκης επιθυμούν να συνυπάρξουν ειρηνικά και να δουν την περιοχή να αναπτύσσεται. Νιώθουν, όμως, ότι εμείς εδώ στην Αθήνα τούς ξεχνούμε. Πρέπει η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση και τα σχολικά  βιβλία να προβάλλουν περισσότερο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Θράκης.

Στα ενθαρρυντικά μηνύματα από την επίσκεψή μας ήταν  η γνωριμία με την Πομάκα Εμινέ Μπουρουτζή, η οποία έμαθε  τα ελληνικά σε ηλικία 30 ετών. Τα τρία παιδιά της επέλεξαν το ελληνικό και όχι το  τουρκόγλωσσο σχολείο. Επίσης θαυμάσαμε την πρωτοβουλία της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού της Ξάνθης, η οποία έχει υιοθετήσει Ορθοδόξους Ναούς στον ορεινό όγκο των Πομακοχωρίων και τελεί εκεί συχνά εκκλησιασμούς. Πέρσυ μαζί με το Μητροπολίτη Ξάνθης Παντελεήμονα περιέφεραν το Επιτάφιο στον Εχίνο, Πομακικό κεφαλοχώρι. Μακάρι να συνεχίσουν!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Στο χαρτί του ΕΝΦΙΑ διαβάζουμε για τις προηγούμενες δόσεις: ΕΞΟΦΛΗΘΗ. Ναι, έτσι ανορθόγραφα! Θα μπορούσαν οι αρμόδιοι να αναγράψουν είτε ΕΞΟΦΛΗΘΗΚΕ στη δημοτική είτε ΕΞΩΦΛΗΘΗ (με ωμέγα λόγω αύξησης στον Αόριστο) για να σεβασθούν τη λογία γλωσσική παράδοση. Αυτό το ξεκάρφωτο ΕΞΟΦΛΗΘΗ με όμικρον δεν είναι ελληνική λέξη. Λυπούμαι που οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών δεν ενδιαφέρονται για τη γλώσσα μας.

Στα μηχανήματα εκδόσεως εισιτηρίων του Μετρό διαβάζουμε: «Εισάγατε το … ποσό»,  σε χρόνο παρατατικό που δηλώνει διάρκεια, δηλαδή ρίχνατε συνεχώς χρήματα! Το ορθό είναι «εισαγάγατε» ή «έχετε εισαγάγει», σε χρόνο αόριστο ή παρακείμενο που δηλώνουν  στιγμιαία πράξη.

Στην τηλεόραση ακούμε διάφορα άλλα μαργαριτάρια, όπως «της διεθνής κατάστασης», αντί «της διεθνούς» που είναι το ορθό, «των πληγέντων περιοχών», αντί των πληγεισών περιοχών, που είναι το σωστό, το κακόηχο «θα περισυνελέξουν τους ναυαγούς», αντί του ορθού «θα περισυλλέξουν» και άλλα κωμικοτραγικά.

Γιατί καταστρέφουμε αυτή την ωραία και ιστορική γλώσσα; Γιατί μετά την επιβολή του Μονοτονικού το 1982, χωρίς ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή και στην κοινωνία, άρχισαν τα έντονα φαινόμενα γλωσσικής πενίας των νέων μας; Γιατί πολλοί πτυχιούχοι ΑΕΙ είναι ανορθόγραφοι και αδυνατούν να εκφραστούν σε σωστά ελληνικά; Η δική μου απάντηση, και πιστεύω ότι δεν είμαι μόνος, είναι: Μάς έκανε ζημιά η δήθεν προοδευτικότητα. Χρειάζεται μία στροφή στις πηγές, στα παλαιότερα Ελληνικά, όπως τα ονόμαζε ο Σεφέρης. Ας με πείτε συντηρητικό. Αφού είδαμε σε τί γλωσσικό κατήφορο μάς οδήγησαν οι προοδευτικοί καιρός είναι να γυρίσουμε το κεφάλι προς τα πίσω. Αναβάπτιση στις πλούσιες πηγές του γλωσσικού παρελθόντος μας, το οποίο είναι η πυξίδα και για το μέλλον μας. Αρχαία Ελληνικά, εκκλησιαστικά κείμενα, λογία παράδοση, ιστορική ορθογραφία. Ας δώσουμε ένα μέλλον στο παρελθόν της γλώσσας μας και του Έθνους μας.

Οι μεγάλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας τον Δ΄ αιώνα έγραψαν τις ευχές της Θείας Λειτουργίας και εξέφρασαν δύσκολες έννοιες γυρίζοντας τη γλώσσα οκτώ αιώνες πίσω. Στην αττική διάλεκτο των κλασσικών χρόνων. Δημιούργησαν θεολογικά και γλωσσικά αριστουργήματα γυρίζοντας προς το παρελθόν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μέσα στη μαύρη σκλαβιά, κήρυττε μεν στη δημώδη γλώσσα για να κατανοούν οι χωρικοί, αλλά προέτρεπε τα παιδιά να μαθαίνουν στο σχολείο την Αρχαία Ελληνική, κυρίως τη γλώσσα της Θείας Λειτουργίας. Ο αναγεννητής του Ελληνισμού δίδαξε τη στροφή στο γλωσσικό παρελθόν. Ο Ιωάννης Καποδίστριας για να προετοιμάσει την Εθνεγερσία δώριζε στους νέους βιβλία των Αρχαίων Ελλήνων στο πρωτότυπο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε καιρό εξορίας μετέφρασε τον Θουκυδίδη χρησιμοποιώντας μία γλαφυρή καθαρεύουσα.

Οι νέοι μας χρειάζονται τους Αρχαίους Έλληνες, τα Πατερικά Κείμενα και το Πολυτονικό!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 30 Νοεμβρίου 2014