Ο Γάλλος συντηρητικός πολιτικός Φρανσουά Φιγιόν θα είναι ο υποψήφιος της Κεντροδεξιάς στις Προεδρικές εκλογές του Απριλίου-Μαΐου 2017. Τα προγνωστικά λέγουν ότι είναι ικανός να κερδίσει το Προεδρικό αξίωμα κερδίζοντας την Μαρίν Λεπέν και τον Σοσιαλιστή υποψήφιο. Η περίπτωσή του είναι άκρως ενδιαφέρουσα, διότι συνδυάζει τον οικονομικό φιλελευθερισμό με την έμφαση στις παραδοσιακές αξίες και στην εθνική ταυτότητα των Γάλλων.
Ο Φιγιόν με τις σταθερές θέσεις του και τη νίκη του στις εσωκομματικές εκλογές των κεντροδεξιών Ρεπουμπλικανών αποδεικνύει ότι το έθνος, το εθνικό κράτος, η Χριστιανική κληρονομιά και ο σεβασμός στις πολιτιστικές ρίζες δεν είναι αξίες ξεπερασμένες, όπως οι ανά τον κόσμο ψευδοπροοδευτικοί επιχειρούν να μάς πείσουν. Ο Γάλλος πολιτικός δεν τάσσεται κατά της Ευρ. Ενώσεως, όπως το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν, αλλά ζητεί μεγαλύτερη εθνική κυριαρχία μέσα στην Ένωση. Τάσσεται κατά της πολυπολιτισμικότητας και ζητεί να ξαναγραφούν τα σχολικά βιβλία Ιστορίας δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στην ανάδειξη της γαλλικής ταυτότητας και στην ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως.
Ο Φρανσουά Φιγιόν ζητεί να στηριχθεί από το κράτος ο θεσμός της οικογένειας όπως τον διδάσκει ο Χριστιανισμός και ως πιστός Ρωμαιοκαθολικός τάσσεται κατά της τεκνοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.
Ανησυχεί για τον Ισλαμικό φανατισμό, ο οποίος έχει διεισδύσει στη γαλλική κοινωνία και προτείνει να συμμαχήσει η Γαλλία με τον Άσαντ της Συρίας κατά του Ντάες (ISIS). Τα τελευταία χρόνια η δημοτικότητά του ανέβηκε χάρις στο βιβλίο που έγραψε κατά του Ισλαμικού ολοκληρωτισμού.
Στο οικονομικό του πρόγραμμα υπόσχεται μείωση του δημόσιου τομέως καθώς και μείωση των φόρων. Προσωπικά θεωρώ σκληρή και ίσως ανέφικτη την πρότασή του για μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 500.000, αλλά πιστεύω ότι ο Φιγιόν δεν ψηφίσθηκε κυρίως για το οικονομικό του πρόγραμμα. Ο λόγος που επικράτησε στην εσωκομματική μάχη έναντι του Ζυπέ και του Σαρκοζί είναι η σαφής και συνεπής μαχητική στάση του υπέρ της εθνικής ταυτότητας και των παραδοσιακών αξιών.
Η γαλλική κεντροδεξιά με την επιλογή της μάς θυμίζει ότι υπάρχουν σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο μεγάλες ομάδες του πληθυσμού που ανησυχούν από την παγκοσμιοποίηση, τη διεθνιστική και αθεϊστική προπαγάνδα και την αποκοπή από τις εθνικές ρίζες. Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρ. Ενώσεως και των επιμέρους κρατών μελών οφείλουν να κατανοήσουν ότι το μέλλον ανήκει στον συνδυασμό της εθνικής ταυτότητας με τη δημοκρατία, των παραδοσιακών αξιών με την αξιοποίηση της επιστημονικής προόδου.
Η Ευρώπη πρέπει να ακούσει τα μηνύματα και να επανέλθει στις αρχαιοελληνικές και χριστιανικές ρίζες της. Και η Ελλάς ας σπεύσει να ξεδιψάσει πάλι από τη ζωογόνο Ελληνορθόδοξη Παράδοση που είναι πάντα επίκαιρη και οικουμενική.
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 4 Δεκεμβρίου 2016