Άρθρα

Ένα παράνομο «κράτος» διοργάνωσε παράνομες εκλογές και το μίγμα λίγων Τουρκοκυπρίων και πολλών εποίκων από την Ανατολία εξέλεξε έναν παράνομο «Πρόεδρο». Ο Μουσταφά Ακιντζί, γεννημένος στη Λεμεσό το 1947, αναλαμβάνει να διοικήσει το ψευδοκράτος της Κατεχομένης Βόρειας Κύπρου, το οποίο αναγνωρίζει μόνον η Άγκυρα και κάποιοι στην Αθήνα και στη Λευκωσία βλέπουν νέες… ευκαιρίες. Η πρόσφατη ιστορία του Κυπριακού διδάσκει να είμαστε πιο επιφυλακτικοί. Οι λόγοι είναι πολλοί:

• Το μόνο νόμιμο κράτος στο νησί είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης δεν πρέπει να κάνει διάλογο με τον ψευδοπρόεδρο των Τουρκοκυπρίων και των εποίκων που μετέφερε ο τουρκικός στρατός από τη ΒΑ Τουρκία. Αν θέλουμε να δεχθούμε τον Ακιντζί ως εκπρόσωπο της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας, η οποία προβλέπεται από το Κυπριακό Σύνταγμα του 1960, τότε μαζί του θα μπορούσε να συζητεί άλλο πρόσωπο ως εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας. Η εξίσωση Αναστασιάδη με Ακιντζί ανοίγει τον δρόμο για τη νομιμοποίηση της εισβολής του 1974.
• Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι κάποιοι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί θα ανεξαρτητοποιηθούν από τις εντολές της Άγκυρας. Η δημόσια διαφωνία Ερντογάν και Ακιντζί οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ακιντζί είναι κατά 80% ελεγχόμενος, ενώ ο προκάτοχός του Έρογλου ήταν κατά 100% φερέφωνο της Άγκυρας. Με 50.000 Τούρκους στρατιώτες στα Κατεχόμενα ουδείς Τουρκοκύπριος μπορεί να ελιχθεί. Το κλειδί το κρατά η Άγκυρα. Λύση βιώσιμη δεν θα επιτευχθεί αν δεν αποχωρήσουν τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα.
• Επικινδύνως αφελής είναι η αντίληψη ορισμένων Ελλήνων ότι όποιος Τούρκος ή Τουρκοκύπριος δηλώνει «προοδευτικός» θα βοηθήσει σε λύση. Θυμίζω ότι με τον Τουρκοκύπριο Ταλάτ είχε ενθουσιασθεί ο αριστερός Πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας με αποτέλεσμα να του παραχωρήσει ενυπογράφως καθεστώς δύο ισοτίμων πολιτειών (component states). Οι Τούρκοι είναι πάνω από όλα Τούρκοι και μετά αριστεροί, δεξιοί κλπ.
• Και για ποια λύση ετοιμάζονται εκείνοι που βρίσκουν διαλλακτικό τον Μουσταφά Ακιντζί; Ο ίδιος μόλις εξελέγη αναφέρθηκε στη γνωστή και από το σχέδιο Ανάν πρόταση για δύο ισότιμα κράτη στην Κύπρο, πράγμα που αποτελεί ρατσιστική, αντιδημοκρατική και μη βιώσιμη λύση. Δεν είναι δημοκρατική λογική να εξισώνεις την ελληνική πλειοψηφία με τη μειοψηφία των Τουρκοκυπρίων και των εποίκων. Η πρόταση Ακιντζί είναι διχοτομική και καταλύει τη νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία.
• Ας προσέξουμε μήπως τα χαμόγελα του Ακιντζί γίνουν ο Δούρειος Ίππος για την επιβολή τουρκικού ελέγχου και στο ελεύθερο τμήμα της Μεγαλονήσου. Η Κύπρος χρειάζεται λύση ευρωπαϊκή, με κράτος ενιαίο, με πλήρη σεβασμό της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων κατοίκων της και με κατοχυρωμένα δικαιώματα για την τουρκική κοινότητα.

  Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 3 Μαΐου 2015

Ἡ τραγική αὐτοκτονία τοῦ Εὐαγγέλου Γιακουμάκη, σπουδαστῆ τῆς Γαλοκτοκομικῆς Σχολῆς Ἰωαννίνων, ἔφερε πολύ ἔντονα στό προσκήνιο τό φαινόμενο τοῦ σχολικοῦ ἐκφοβισμοῦ, τοῦ διεθνῶς γνωστοῦ ὡς bullying. Λίγοι, ἀλλά ἐπικίνδυνοι μαθητές ἐκμεταλλεύονται τη φυσική δειλία ἤ ντροπαλότητα ἤ κάποια ἄλλη ἀδυναμία ἤ ἁπλῶς τή διαφορετική συμπεριφορά ἑνός συμμαθητῆ τους καί τοῦ ἀσκοῦν ἀφόρητη ψυχική καί σωματική βία. Αὐτά συμβαίνουν ἐντός ἤ πλησίον τοῦ σχολείου καί ὄχι μόνον μεταξύ ἀγοριῶν, ἀλλά καί κοριτσιῶν. Πιστεύω ὅτι ἡ ρίζα τοῦ προβλήματος βρίσκεται στά λανθασμένα πρότυπα, τά ὁποῖα προβάλλονται στούς νέους μας ἀπό τα σχολεῖα, τά ΜΜΕ καί τήν κοινωνία γενικότερα.

Στό σχολεῖο ἐδῶ καί μερικές δεκαετίες, παρά τίς φιλότιμες προσπάθειες τῶν ἐκπαιδευτικῶν, ἐπικρατεῖ κλῖμα ἐλευθεριότητος, χαλαρώσεως και ἀπειθαρχείας. Ὅποιος ἐπιχειρήσει νά ἐπιβάλει τόν σεβασμό χλευάζεται ὡς ἀντιδραστικός. Οἱ καθηγητές αἰσθάνονται ἀδύναμοι νά βάλουν τάξη καί νά καθιερώσουν κάποιες ἀρχές, διότι οἱ ψευδοπροοδευτικές ἀντιλήψεις τούς περιορίζουν καί τούς φοβίζουν. Μήν μαλώσετε τόν μαθητή», «μήν διορθώνετε τά γραπτά μέ κόκκινο και μοιάζουν σάν αἱματοβαμμένα» καί ἄλλα συνθήματα προερχόμενα ἀπό ἀποτυχημένα ἀμερικανικά ἤ εὐρωπαϊκά πρότυπα μαστίζουν τήν παιδεία μας. Ἔτσι τά παιδιά αἰσθάνονται ἀνεξέλεγκτα καί οἱ πιό θρασεῖς καταπιέζουν τούς ἀδυνάμους θεωρῶντας βεβαία τήν ἀτιμωρησία.

Ἡ τηλεόραση προβάλλει βία, βία, βία. Φόνοι, αἵματα, ἐκβιασμοί, θρασύτητα, ψευτοπαλληκαρισμός καί ἄλλα παρόμοια κυριαρχοῦν στά περισσότερα τηλεοπτικά θεάματα, ἑλληνικά ἤ εἰσαγόμενα. Ὅποιος πατᾶ ἐπί πτωμάτων εἶναι ὁ κερδισμένος στή ζωή, μαθαίνει τό ἑλληνόπουλο καί ὄχι ὅποιος «πάει μέ τόν Σταυρό στό χέρι». Ἀντικαταστήσαμε τό παραμύθι τῆς γιαγιᾶς μέ τήν τηλεόραση ἀκόμη καί γιά τίς πόλύ τρυφερές ἡλικίες!

Τά ἠλεκτρονικά παιχνίδια δέν εἶναι πάντα ἐπικίνδυνα, μποροῦν ὁρισμένα ἐξ αὐτῶν νά ὁδηγήσουν στή γνώση. Ἂλλά τά πιό διαδεδομένα δυστυχῶς προετοιμάζουν τά παιδιά μας γιά ἕναν πολύ βίαιο κόσμο. Οἱ περισσότεροι γονεῖς δέν γνωρίζουν κἄν τί περιεχόμενο ἔχει τό κουτί μέ τό ἠλεκτρονικό παιγνίδι πού οἱ ἴδιοι ἤ κάποιος ἄλλος ἔφερε στό νεαρό βλαστάρι τους. Ἄν ἀσχοληθοῦν συστηματικά θά φρίξουν. Ἔχω δεῖ ἀγοράκι 10 ἐτῶν νά σκοτώνει -εἰκονικά- μέ τή μοτοσυκλέττα του δεκάδες ἀνθρώπους παίζοντας ἕνα διαδεδομένο ἠλεκτρονικό παιχνίδι. Εἶναι αὐτό ψυχαγωγία, δηλαδή ἀγωγή τῆς ψυχῆς ἤ εἶναι ἐθισμός στόν σχολικό ἐκφοβισμό καί σέ ἄλλα ἀντικοινωνικά φαινόμενα;

Ἡ σωστή διδασκαλία τῆς Ἱστορίας παλαιότερα καλλιεργοῦσε ὑγιῆ πρότυπα γιά τούς νέους μας. Ἥρωες , ἄνδρες καί γυναῖκες, οἱ ὁποῖοι θυσιάσθηκαν γιά τήν Πίστη, γιά τό Ἔθνος, γιά τήν κοινωνία, γιά τόν συνάνθρωπο. Ὅμως ἡ μοντέρνα καί μεταμοντέρνα μέθοδος διδασκαλίας ἀποκόπτει τα ἑλληνόπουλα ἀπό τά πρότυπα τῶν ἡρώων καί τῶν μαρτύρων καί προβάλλει ἀριθμούς, οἰκονομικά μεγέθη καί ἄχρηστη πληροφόρηση. Θυμίζω τό ἀποσυρθέν βιβλίο τῆς κ. Ρεπούση, τό ὁποῖο ἀφιέρωνε μόνο μισή σελίδα στούς ἥρωες τοῦ 1821. Ἐπίσης μέ θλίψη παρατηρῶ ὅτι τό νέο Ἀναλυτικό Πρόγραμμα γιά τήν Ἱστορία, τό ὁποῖο ἐκπονήθηκε καί δημοσιοποιήθηκε ἀπό τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς, καταργεῖ στό Λύκειο κάθε διδασκαλία προτύπων καί ἡρωικῶν πράξεων καί στή θέση τους βάζει οἰκονομικά δεδομένα καί κοινωνιολογικές ἀναλύσεις πού δέν μιλοῦν στή ψυχή τῶν ἐφήβων. Εὔχομαι νά μήν ἐφαρμοσθεῖ στά σχολεῖα μας αὐτή ἡ ἀντιπαιδαγωγική καινοτομία.

Ἡ κομματικοποίηση τῶν τελευταίων ἐτῶν αὐξάνει τά φαινόμενα βίας. Στό ὄνομα τῆς προοδευτικότητος καί τῆς … δημοκρατίας ἐξευτελίζεται τό πανεπιστημιακό ἄσυλο, δέρνονται οἱ φοιτητές πού θέλουν νά δώσουν ἐξετάσεις σέ περίοδο «κατάληψης», ἀναρχικοί εἰσβάλλουν ὅποτε θέλουν στά ΑΕΙ καί καταστρέφουν ὅ,τι βροῦν, «φοιτητές» κτίζουν μέ τοῦβλα τό γραφεῖο τοῦ Πρυτάνεως ἤ τοῦ τυχόν αὐστηροῦ καθηγητῆ. Ἡ μουντζούρα στό τοῖχο τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου τόν Μάρτιο τοῦ 2015 καί ἡ πυρπόληση τοῦ μικροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων δίπλα στή Νομική Σχολή ἀπό ἀντιεξουσιαστές καταδεικνύουν τήν ἀσυδοσία τῶν ψευδοεπαναστατῶν. Ἡ πραγματική ἐπανάσταση, τήν ὁποία χρειάζεται ἡ πατρίδα μας εἶναι ἡ ἐπανάσταση τῆς γνώσεως, τῆς ἐργατικότητος, τοῦ φιλότιμου καί τῆς θυσίας ὑπέρ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου.

Μέ ἁπλά λόγια ἔχουμε σχολική βία, διότι διαμορφώσαμε μία κοινωνία καί ἕνα σχολεῖο χωρίς Χριστό. Στό ὄνομα ἀποτυχημένων ξενόφερτων ἰδεῶν χλευάζεται ἤ καταργεῖται ἡ πρωινή προσευχή, γίνεται περιθωριακή δραστηριότητα ὁ ἐκκλησιασμός, τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἤ διδάσκεται πλημμελῶς ἤ κινδυνεύει νά ἀποκοπεῖ από τίς Ὀρθόδοξες Χριστιανικές ρίζες μας. Ὅποιοι εἰσηγοῦνται τό πολυθρησκειακό ἤ θρησκειολογικό μάθημα θά ἔχουν μεγάλη εὐθύνη γιά τήν νεολαία μας, τήν ὁποία ἀποκόπτουν ἀπό τόν Χριστό, τούς Ἅγίους καί τούς Μάρτυρες.

Ἄν θέλουμε νά μειώσουμε ἤ καί νά ἐξαλείψουμε τόν ἐνδοσχολικό ἐκφοβισμό ἄς γαλουχήσουμε τά παιδιά μας μέ τίς διαχρονικές ἀξίες, οἱ ὁποῖες μᾶς κράτησαν ὄρθιους ἐπί αἰῶνες. Νά τούς μιλήσουμε γιά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες, τόν Ἅγιο Κοσμᾶ, τούς Νεομάρτυρες καί τούς Ἐθνομάρτυρες. Νά τούς θυμίσουμε ὅτι τόν δυναμισμό τους πρέπει νά τόν ἀξιοποιήσουν ἄν χρειαστεῖ γιά τήν ἄμυνα τῆς πατρίδος καί ὄχι γιά τήν ταπείνωση τοῦ συμμαθητοῦ τους. Νά τούς μιλήσουμε γιά τήν πραγματική ἐφηβική παλληκαριά τῶν φοιτητῶν τοῦ Ἱεροῦ Λόχου τό 1821 καί τῶν ἐφήβων μαχητῶν τῆς Πανεθνικῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως τοῦ 1941-1945. Νά προβάλουμε ὡς πρότυπα τά ἀγόρια καί κορίτσια τοῦ Κυπριακοῦ Ἂγῶνος τοῦ 1955-59. Ἄν οἱ νέοι μας μελετήσουν τά ποιήματα, τή ζωή καί τή θυσία τοῦ Ἑλληνοκυπρίου ἐφήβου Εὐαγόρα Παλληκαρίδη (ἀπαγχονίσθηκε ἀπό τούς Ἄγγλους σέ ἡλικία 18 ἐτῶν) θά μάθουν τί σημαίνει ἀγωνιστικότητα γιά ὑψηλά ἰδανικά.

Ἄς μιλήσουμε στά παιδιά μας γιά τόν Θεό καί ἄς μιλήσουμε στόν Θεό γιά τά παιδιά μας. Αὐτό θά εἶναι ἕνα οὐσιαστικό ἀναστάσιμο μήνυμα γιά τήν παιδεία καί γιά τήν κοινωνία μας. Ἄς φέρουμε τά παιδιά μας νά προσκυνήσουν τόν Ἐσταυρωμένο καί νά βιώσουν τήν Ἄκρα Ταπείνωση. Κάι ἄς θυμηθοῦμε τόν Ντοστογιέφσκη, ὁ ὁποῖος ἔγραψε: «Ὅπου δέν ὑπάρχει Θεός τά πάντα ἐπιτρέπονται».

Άρθρο μου στο περιοδικό ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, τεύχος Απριλίου 2015

Υπάρχουν πάντα κάποιοι Έλληνες έτοιμοι για υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα. Τώρα λόγω και της οικονομικής κρίσης βρίσκουν ένα επιχείρημα επί πλέον. Θεωρούν σκόπιμο να κλείσουμε, όπως ισχυρίζονται, τα ανοικτά μέτωπα για να αφοσιωθούμε στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Διαφωνώ ριζικά με το σκεπτικό τους. Μάλιστα οι εξελίξεις της επικαιρότητος δικαιώνουν την ανυποχώρητη στάση μας.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο ζήτημα του ονόματος της Μακεδονίας, το οποίο θέλουν να μονοπωλήσουν οι σκοπιανοί γείτονές μας. Αν προσέξουμε τη σημερινή κατάσταση του ψευδομακεδονικού υβριδίου θα διαπιστώσουμε ότι η ΠΓΔΜ βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση, απομονωμένη πανταχόθεν και με σοβαρά ερωτηματικά για τη βιωσιμότητά της. Υπενθυμίζω:

Στο εσωτερικό μέτωπο η κυβέρνηση του Νίκολα Γκρούεφσκι και του εθνικιστικού κόμματος ΒΜΡΟ κατηγορείται βάσει στοιχείων ότι υπέκλεπτε τηλεφωνικές συνομιλίες και επηρέαζε τη δικαιοσύνη. Η σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση και ο ηγέτης της Ζόραν Ζάεφ καλούν τον Γκρούεφσκι να παραιτηθεί δεδομένου ότι ηγετικά στελέχη των μυστικών υπηρεσιών είναι συγγενείς του.

Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με τη γενικότερη επιφυλακτικότητα των Ευρωπαίων για τη λειτουργία των θεσμών στο κράτος των Σκοπίων οδήγησε το πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών υποθέσεων της Ε.Ε., το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο, να υιοθετήσει αρνητική στάση απέναντι σε ενδεχόμενη ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ευρ. Ένωση. Το κείμενο αναφέρει ότι «το Συμβούλιο εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία σε σχέση με την επιδεινούμενη κατάσταση στη χώρα, ιδιαίτερα στους τομείς του κράτους δικαίου, των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου, που συνιστούν δημοκρατικές αξίες, οι οποίες βρίσκονται στον πυρήνα της ΕΕ και της πολιτικής διεύρυνσης». Δεν είναι, λοιπόν, μόνον η Ελλάδα που εμποδίζει την ένταξη ή οποιαδήποτε στενότερη προσέγγιση των Σκοπίων στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η Ευρ. Ένωση στο σύνολό της δεν θέλει μία τέτοια χώρα, διεφθαρμένη, υπανάπτυκτη και υπό διάλυσιν.

Ο κίνδυνος διασπάσεως της ΠΓΔΜ σε δύο ή και περισσότερα κομμάτια παραμένει πάντα υπαρκτός. Η κύρια απειλή είναι η ισχυρή αλβανική μειονότητα, η οποία αποθρασύνθηκε από τη στήριξη των ΗΠΑ και των περισσοτέρων Ευρωπαίων στην ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου- Κοσσόβου. Οι Αλβανοί μετά την ένοπλη εξέγερση του 2001 ζητούν απόλυτη συγκυβέρνηση με 50% όλων των θέσεων και των εξουσιών, ενώ ταυτοχρόνως ετοιμάζουν τη μελλοντική απόσχιση των δυτικών επαρχιών και την ένωση με το Κόσσοβο. Παρά τη συμμετοχή αλβανικών κομμάτων στις κυβερνήσεις των Σκοπίων, η συνύπαρξη με τους Σλάβους- ψευδομακεδόνες είναι προβληματική και υπό προθεσμίαν. Ένα πρόσφατο γεγονός δείχνει πόσο εύθραυστη είναι η εκεχειρία του 2001. Προ ολίγων ημερών Αλβανοί ένοπλοι με στολές του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου (UCK) εισέβαλαν σε αστυνομικό φυλάκιο κρατώντας για πολλές ώρες ομήρους τους Σκοπιανούς αστυνομικούς. Οι οπαδοί της Μεγάλης Αλβανίας αναμένουν με το όπλο παρά πόδα.

Προβλέποντας τη διάσπαση του κράτους χιλιάδες Σκοπιανοί αποκτούν βουλγαρική υπηκοότητα. Οι γενικότερες σχέσεις με τη Βουλγαρία, πάντως, παραμένουν τεταμένες διότι η Σόφια θεωρεί ότι η προπαγάνδα του ψευδομακεδονισμού πλαστογραφεί και διαστρεβλώνει όχι μόνο την ελληνική, αλλά και τη βουλγαρική ιστορία. Στις 24 Μαίου (11 Μαίου με το παλαιό ημερολόγιο) στον τάφο του Αγίου Κυρίλλου του Θεσσαλονικέως (Έλληνος) στη Ρώμη θα γίνουν δύο διαφορετικές τελετές. Οι Σκοπιανοί ιερείς και πολιτικοί θα τον τιμήσουν ως «Μακεδόνα» και οι Βούλγαροι ως «Βούλγαρο»!

Ούτε με τη Σερβία οι σχέσεις είναι καλές λόγω της κρατικής στηρίξεως στη σχισματική «Μακεδονική» Εκκλησία και τις διώξεις εις βάρος του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Ιωάννου, ο οποίος υπάγεται στο Σερβικό Πατριαρχείο.

Τώρα που θα έπρεπε να πιέσουμε τα Σκόπια το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αναγγέλλει Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης! Η θέληση του ελληνικού λαού είναι να μην παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία ούτε ως σύνθετο ή παράγωγο!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Τρεις μήνες συμπληρώνονται από την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και από την εγκαθίδρυση της αριστερής διακυβέρνησης. Μουδιασμένος ο λαός μας προσπαθεί να καταλάβει εάν υπάρχει κυβέρνηση, τί θα γίνει με τους δανειστές μας, αν τον επόμενο μήνα θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, αν θα αντέξουν οι Τράπεζες, αν θα μείνουμε στο ΕΥΡΩ, αν θα παραμείνει ο ΕΝΦΙΑ, αλλά με άλλο όνομα, και σε όλα αυτά τα ερωτήματα ουδεμία σαφής απάντηση υπάρχει.

Αντιθέτως παρακολουθούμε επί τρεις μήνες μία σειρά αντιφάσεων, διχογνωμιών, ενδοκυβερνητικών συγκρούσεων και μη δημιουργικής ασάφειας με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Αναπληρωτή Υπουργό επί της Δημοσίας Τάξεως, ο οποίος αρθρογράφησε κατά της κυβερνήσεως, δηλαδή κατά του εαυτού του. Στον τομέα των διεθνών μας σχέσεων λάβαμε γενικόλογα ευχολόγια από τον Πούτιν, δεχθήκαμε ηχηρό ράπισμα από τις ΗΠΑ για την κυβερνητική πρόθεση να απελευθερωθεί καταδικασμένος τρομοκράτης και βλέπουμε καθημερινά τους Ευρωπαίους εταίρους μας να αναμένουν συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία ακόμη καταστρώνονται.

Ευτυχείς μέχρι σήμερα από την αριστερή διακυβέρνηση τριών μηνών είναι μόνον οι αντιεξουσιαστές, οι αιώνιοι φοιτητές, οι παράνομοι μετανάστες και οι παραγωγοί χιουμοριστικών τηλεοπτικών εκπομπών. Πάντως οι δηλώσεις της κυρίας που είναι αρμόδια για τη Μεταναστευτική Πολιτική δεν πρέπει να αντιμετωπισθούν ως κακόγουστα ευφυολογήματα. Οι μετανάστες που λιάζονται στην Ομόνοια και εκείνοι που εξαφανίζονται από την Ελλάδα, χωρίς να γνωρίζει η Υπουργός πού και πώς πηγαίνουν, αποτελούν την αρχή μιας μεγάλης εθνικής τραγωδίας. Είμαστε ανθρωπιστές, αλλά κάθε κοινωνία έχει συγκεκριμένες αντοχές.

Η παράνομη μετανάστευση και η δημιουργία πολυπολιτισμικών κοινωνιών απασχολούν επί χρόνια την υπόλοιπη Ευρώπη. Γνωστοί πολιτικοί ηγέτες διαπίστωσαν μεγαλοφώνως ότι η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε και ότι δεν είναι εύκολο να ενσωματωθούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες οι φανατικοί Μουσουλμάνοι. Ακόμη και ο Ιταλός ηγέτης της Αριστεράς Μάσσιμο ντ’ Αλέμα παραδέχθηκε ότι οι συντηρητικοί είχαν δίκιο, διότι δεν είναι εύκολο να ενσωματωθεί το Ισλάμ. Αυτό το είπε όταν διαπίστωσε ότι οι βομβιστές στο μετρό του Λονδίνου προ ολίγων ετών είχαν ακολουθήσει όλα τα στάδια της βρετανικής εκπαιδεύσεως, αλλά παρέμειναν φανατικοί Ισλαμιστές.

Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε προτείνει μία νέα νομοθεσία περί ιθαγενείας, η οποία προέβλεπε την απόδοση ελληνικής ιθαγενείας μόνο σε παιδιά νομίμων μεταναστών, τα οποία γεννήθηκαν στην Ελλάδα και έχουν φοιτήσει στο ελληνικό σχολείο μέχρι και το Λύκειο. Η κ. Χριστοδουλοπούλου θέλει να απονείμει την ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ και έχουν απλώς εγγραφεί στην Α΄ Δημοτικού. Ασύγγνωστη χαλαρότητα, η οποία μπορεί να δώσει κίνητρο σε φανατικούς Ισλαμιστές να εγκαθίστανται στην Ελλάδα.

Με πρόσχημα τις αριστερές φαντασιώσεις για ελληνοποίηση των μεταναστών θα γίνουμε χώρα υποδοχής τζιχαντιστών. Η κυβέρνηση πειραματίζεται εις βάρος των Ελλήνων.

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 26 Απριλίου 2015

Επιλέγω μία χαρακτηριστική φράση από τη συγκινητική υμνογραφία που ψάλαμε τη Μεγάλη Παρασκευή: «Πέπαυται τόλμα μαθητών, Αριμαθαίας δε αριστεύει Ιωσήφ. Νεκρόν γαρ και γυμνόν θεώμενος τον επί πάντων Θεόν, αιτείται και κηδεύει κρυγάζων….». Ο ιερός υμνογράφος τιμά τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας για την τόλμη του να ενταφιάσει τον Ιησού και τον επαινεί διότι «αριστεύει», διακρίνεται, προβαίνει σε μία πράξη λαμπρή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία με τη γλώσσα της υμνογραφίας προβάλλει την αριστεία ως κάτι τιμητικό και επαινετό. Την ίδια σημασία στην αριστεία δίνει ο Όμηρος πολλούς αιώνες νωρίτερα. Η συνέχεια του Ελληνισμού διατρανώνεται στη γλωσσική μας διαχρονία. Στην Ιλιάδα βλέπουμε τη λέξη αριστεία να αναφέρεται στα ανδραγαθήματα των ηρώων. Άριστος για τον Αρχαίο και τον Χριστιανικό Ελλληνισμό είναι ο ανδρείος, ο τολμηρός, αυτός που ξεχωρίζει, αυτός τον οποίο ο λαός πρέπει να θεωρεί ως πρότυπο.

Από εκεί θα έπρεπε να ξεκινά η φλοσοφία της σύγχρονης Ελληνικής Παιδείας. Αντιθέτως βλέπουμε τη σειρά των μέτρων, που ανακοινώθηκαν από την αριστερή διακυβέρνηση, να ξεκινά από την υποβάθμιση των Πειραματικών Σχολείων και από την απόρριψη της αριστείας. Η αριστεία είναι ρετσινιά, είπε ο αρμόδιος Υπουργός και έδωσε το μήνυμα ότι η Παιδεία πρέπει να κατεβάσει το επίπεδό της ώστε να προσαρμοσθεί στους μετρίους. Οι διδαχές του Ομήρου και της υμνογραφίας μας δεν συγκινούν την ψευδοπροοδευτική διανόηση.

Η επαναφορά του κακώς νοουμένου ασύλου, του θεσμού των αιωνίων φοιτητών και η θεσμοθέτηση της εκλογής του Πρυτάνεως (και) από τους φοιτητές επαναφέρει τα ΑΕΙ στην κατάσταση αιχμαλωσίας από δήθεν επαναστατικές μειοψηφίες. Τα Πανεπιστήμιά μας δεν χρειάζονται περισσότερη διάλυση στο όνομα της «δημοκρατικότητας». Χρειάζονται ενίσχυση της διεθνούς αξίας τους, της αναταγωνιστικότητάς τους και πρωτίστως χρειάζονται κίνητρα για τους αρίστους και αναβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων. Ενδεικτικά θα πρότεινα ως μέτρο απαραίτητο για την αναβάθμιση των σπουδών τον διακριτικό έλεγχο – από Επιτροπή Ακαδημαϊκών διεθνούς κύρους και υπεράνω κομματικών επιρροών- του περιεχομένου σπουδών κάθε Τμήματος των ΑΕΙ. Επί παραδείγματι πώς είναι δυνατόν να έχει εξαλειφθεί από όλα σχεδόν τα Τμήματα Ιστορίας των Ελληνικών Πανεπιστημίων η διδασκαλία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821;

Σε όλες τις προηγμένες χώρες ο πανεπιστημιακός καθηγητής ελέγχεται αν γνωρίζει οτιδήποτε αφορά την επιστήμη του και έχει γραφεί στη γλώσσα του. Δεν νοείται Γάλλος φιλόσοφος ή πολιτειολόγος να διδάξει σε Πανεπιστήμιο χωρίς να έχει μελετήσει τον Ρουσσώ και τον Μοντεσκιέ. Με το ίδιο κριτήριο θα έπρεπε κάθε υποψήφιος Πανεπιστημιακός διδάσκαλος στην Ελλάδα να ελέγχεται αν έχει μελετήσει τα αντίστοιχα με την επιστήμη του συγγράματτα των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά και της περιόδου του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας. Δεν είναι εθνικώς και επιστημονικώς αποδεκτό να διδάσκονται απίθανα στοιχεία θολοκουλτούρας στον τομέα των Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και να αγνοείται ο Αριστοτέλης, ο Θουκυδίδης, ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος και τα Συντάγματα των Εθνοσυνελεύσεων του Αγώνος. Δεν είναι λογικό να αποφαίνονται οι αστέρες του ψευδοπροοδευτισμού ότι η Ελληνική Επανάσταση είναι γνήσιο τέκνο του Δυτικού Διαφωτισμού και να αποκρύπτεται το γεγονός ότι συνέβαινε το αντίθετο: Ότι δηλαδή οι Γάλλοι Διαφωτιστές μετέφραζαν και διάβαζαν τον σπουδαίο Ορθόδοξο κληρικό και λόγιο του ΙΗ΄ αιώνος Ευγένιο Βούλγαρι!

Αναφέρθηκα και πριν στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, συνέχεια ουσίας, αξιών, νοημάτων και γλωσσικού πλούτου. Ας δώσουμε στα παιδιά μας όλο το φάσμα της ελληνικής γραμματείας περιλαμβανομένων και των εκκλησιαστικών ύμνων και των Πατερικών κειμένων. Σε μία εποχή κατά την οποία διεκδικούμε την Εθνική μας Αξιοπρέπεια ας διδάξουμε στα σχολεία μας τη μακρά διαχρονική πορεία της ενιαίας ελληνικής γλώσσας, Αρχαίας, Εκκλησιαστικής, Λογίας και Δημοτικής. Για μία Παιδεία Ελληνική, επίκαιρη και Οικουμενική.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Συμπληρώνονται φέτος εκατό χρόνια από την σφαγή των Αρμενίων από τους Νεοτούρκους και οι ανά την Υφήλιο Αρμένιοι ετοιμάζονται να τιμήσουν τη μνήμη των 1.500.000 νεκρών τους. Επίκεντρο των  εκδηλώσεων θα είναι σε λίγες ημέρες η Δημοκρατία της Αρμενίας, αλλά ήδη η επέτειος έλαβε παγκόσμιες διαστάσεις, λόγω των προσφάτων δηλώσεων του Πάπα Φραγκίσκου. Ανήμερα του Πάσχα των Ορθοδόξων και μία εβδομάδα μετά το Πάσχα των Καθολικών ο Πάπας μίλησε για τις τρεις μεγάλες γενοκτονίες του εικοστού αιώνος.

Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στη γενοκτονία των Αρμενίων και γενικά των Χριστιανών της Ανατολής, δηλαδή των Σύρων Χριστιανών, των Ασσυρίων, Χαλδαίων και Ελλήνων από τους Τούρκους. Ως δεύτερη σημαντική γενοκτονία ανέφερε τα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί (εννοώντας προφανώς το Ολοκαύτωμα των Εβραίων) και ως τρίτη γενοκτονία ανέφερε την εγκληματική δράση του Σταλινισμού υπονοώντας τα μαζικά εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων.

Ως Έλληνες Ορθόδοξοι έχουμε σημαντικές δογματικές και εκκλησιολογικές διαφορές με τον εκάστοτε Πάπα και με το Βατικανό, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι συγκεκριμένες αναφορές του είναι γενναίες, ειλικρινείς και απηχούν την ιστορική αλήθεια. Η Τουρκία αντέδρασε δριμύτατα, αλλά αυτό ανεμένετο. Εκείνο που μάς ενδιαφέρει είναι να εξαγάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον από τη μελέτη του αιματηρού παρελθόντος.

Διαπιστώνουμε με θλίψη ότι ενώ η μεταναζιστική Γερμανία ζήτησε συγγνώμην για τα εγκλήματα του Χίτλερ – αν και εκκρεμούν οι πολεμικές αποζημιώσεις προς την Ελλάδα- και διδάσκει στα σχολεία της ως αρνητική σελίδα τον Ναζισμό και το Ολοκαύτωμα, αντιθέτως η σύγχρονη Τουρκία δεν έχει ζητήσει συγγνώμην για τα εγκλήματα του Κεμαλισμού και των Νεοτούρκων. Τιμά ως ήρωα τον Κεμάλ και προσπαθεί να χρηματοδοτήσει πολιτικούς και επιστήμονες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ για να εμποδίσει την αναγνώριση της γενοκτονίας των Χριστιανικών λαών.

Παρατηρούμε ότι και σήμερα η Τουρκία ακολουθεί πολιτική επιθετική. Κατέχει τη μισή Κύπρο, απειλεί το Αιγαίο, διεκδικεί συνδιοίκηση στη Θράκη, εξοπλίζεται συστηματικά. Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η συμμετοχή Ελλήνων ιστορικών σε μικτές ελληνοτουρκικές επιτροπές για την επανασυγγραφή της Ιστορίας; Πώς μπορούμε να μιλούμε για ελληνοτουρκική φιλία, όταν ο Αττίλας το 1974 διέπραξε στην Κύπρο εγκλήματα αντίστοιχα με εκείνα του 1915- 1922;

Οι Αρμένιοι είναι αξιέπαινοι, διότι με κάθε τρόπο αξιοποιούν την Διασπορά τους και επιτυγχάνουν την αναγνώριση της γενοκτονίας τους από ξένα κοινοβούλια. Εμείς κάνουμε το ίδιο για να αναγνωρισθεί διεθνώς η γενοκτονία των Μικρασιατών και των Ποντίων;

Η Τουρκία σήμερα συνεργάζεται με ακραίους ισλαμιστές, οι οποίοι δολοφονούν Χριστιανούς στη Μέση Ανατολή.

Ας μην αφήσουμε την ιστορία να επαναληφθεί. Ας διδάξουμε ψύχραιμα στα παιδιά μας την γενοκτονία  Ελλήνων και Αρμενίων!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 19 Απριλίου 2015

Φωτο: Σκίτσο του Chappatte από τους New York Times

Η  απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία ξεκίνησε με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999, όταν βομβαρδίστηκαν άμαχοι ακόμη και κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα του Ορθοδόξου εορτολογίου. Φέτος είδαμε άλλη μία σχετική εξέλιξη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας των Ορθοδόξων. Οι Πρωθυπουργοί της Αλβανίας Έντι Ράμα και του Κοσσόβου (Κοσσυφοπεδίου) Χακίμ Θάτσι ανακοίνωσαν σε κοινή συνέντευξή τους ότι θα προχωρήσουν στην ένωση Αλβανίας- Κοσσόβου, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν παραχωρήσει δικαίωμα ελευθέρας εισόδου στους πολίτες του Κοσσόβου. Υπενθυμίζεται ότι η Ευρ. Ένωση δεν έχει ενιαία πολιτική για το ζήτημα του Κοσσόβου, διότι η Ελλάς, η Κύπρος, η Ισπανία και η Ρουμανία δεν αναγνωρίζουν την περιοχή αυτή ως ανεξάρτητο κράτος, θέση στην οποία συμφωνεί και η Ρωσία. Αντιθέτως οι ΗΠΑ και πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν προβεί στην αναγνώριση, ενθαρρύνοντας με τον τρόπο αυτό τον αλβανικό αλυτρωτισμό.

Η Ελλάς ορθώς πράττει και δεν αναγνωρίζει αυτή την οντότητα, διότι αποκόπηκε από τη Σερβία με τη χρήση βίας (αντάρτες του UCK, βομβαρδισμοί κλπ). Το Κοσσυφοπέδιο υπήρξε ιστορικά η κοιτίδα της Ιστορίας και της Ορθόδοξης παράδοσης για τον Σερβικό λαό. Το 1389 στο Κόσσοβο Πόλιε, δηλαδή κοιλάδα των κοτσυφιών (= Κοσσυφοπέδιο) οι Οθωμανοί νίκησαν τους Σέρβους και κατέκτησαν την περιοχή. Οι Σέρβοι το ονομάζουν μάλιστα Κόσσοβο και Μετόχια τονίζοντας έτσι την παρουσία πολλών ιστορικών Ορθοδόξων Μονών (η λέξη Μετόχιον   υποδηλώνει  Ναό ή ασκητήριο που υπάγεται σε Μοναστήρι). Επί Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Ιταλοί του Μουσσολίνι απέσπασαν το Κόσσοβο από την τότε ενιαία Γιουγκοσλαβία  και το απέδωσαν στο προτεκτοράτο τους, την Αλβανία.

 Αν η Δύση ανεχθεί την ένωση Αλβανίας και Κοσσόβου στην εποχή μας, θα νομιμοποιήσει ουσιαστικά τον σχεδιασμό του Μουσσολίνι και θα δώσει αέρα στα πανιά του αλυτρωτισμού των Τιράνων. Τα επόμενα βήματα θα είναι η απόσχιση των δυτικών επαρχιών των Σκοπίων, όπου οι πολυάριθμοι Αλβανοί έχουν ανακηρύξει κράτος εν κράτει (την Ιλλυρίδα)  και η διεκδίκηση εδαφών από το Μαυροβούνιο, τη Σερβία (Πρέσεβο) και την Ελλάδα (βλέπε προπαγάνδα περί Τσάμηδων και χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας που περιλαμβάνει την Ήπειρο, η Δυτική Μακεδονία και την Κέρκυρα).

Δεν ισχυρίζομαι ότι η σημερινή Αλβανία είναι ικανή να απειλήσει την εδαφική μας ακεραιότητα, όμως δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε. Αν οι ΗΠΑ και ορισμένοι Ευρωπαίοι εταίροι μας ανεχθούν τα μεγαλοαλβανικά σχέδια, τα Βαλκάνια θα εισέλθουν σε μία νέα περίοδο αποσταθεροποιήσεως, ενώ η Ελλάς ακόμη ταλανίζεται από την οικονομική κρίση. Για να διασφαλίσουμε τα ελληνικά, αλλά και τα καλώς νοούμενα ευρωπαϊκά συμφέροντα στην περιοχή, οφείλουμε να ανακόψουμε την πορεία προς τη Μεγάλη Αλβανία ή τη Φυσική Αλβανία, όπως πιο διπλωματικά αποκαλείται από τον αλβανικό Τύπο.

Είναι απαραίτητο να διακηρύξουμε για μία ακόμη φορά ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε το Κόσσοβο ως ανεξάρτητο κράτος, διότι αν το κάνουμε θα ανοίξουμε τον δρόμο για τη νομιμοποίηση της τουρκικής εισβολής και του ψευδοκράτους στην Κύπρο.

Να διακηρύξουμε ότι η πορεία της Αλβανίας προς την Ευρ. Ένωση και η τυχόν χρηματοδότησή της από ευρωπαϊκά κονδύλια εξαρτάται από τον σεβασμό των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας (Βορειοηπειρωτών).

Να ζητήσουμε από την ΟΥΝΕΣΚΟ την προστασία των Ορθοδόξων Ναών και μνημείων που υπάρχουν στο Κόσσοβο και έχουν υποστεί καταστροφές, λεηλασίες και βομβιστικές επιθέσεις από φανατικούς μουσουλμάνους Αλβανούς.

Να καταγγείλουμε σε όλα τα διεθνή βήματα την προπαγάνδα των Τιράνων υπέρ των Τσάμηδων, απογόνων των εγκληματιών πολέμου.

Να υπενθυμίσουμε στην κυβέρνηση των Τιράνων ότι δεν λησμονούμε το Πρωτόκολλο της Κερκύρας του 1914, το οποίο προβλέπει Αυτόνομη Βόρειο Ήπειρο εντός Αλβανίας.

Ας μην μένουμε απαθείς θεατές!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη του Πάσχα 14 Απριλίου 2015