Άρθρα

Η ώρα των ευρωεκλογών έφτασε. Είναι ώρα ευθύνης και επιλογής. Ώρα να αναμετρηθούμε με το παρόν, να αξιοποιήσουμε το παρελθόν, να σχεδιάσουμε το μέλλον. Είναι ώρα να διαλέξουμε μεταξύ σταθερότητας και αστάθειας. Είναι η ώρα να κρίνουμε με την ψήφο μας αν θα δικαιωθούν ή αν θα πάνε χαμένες οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών.

Όλοι πονέσαμε και δοκιμασθήκαμε. Η οικονομική κρίση άφησε παντού τα ίχνη της. Όμως ήδη τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης είναι εμφανή. Η Ελλάδα αφήνει πίσω της την κρίση. Είναι καιρός να το νιώσουν στην καθημερινότητά τους και οι Έλληνες πολίτες. Είναι ανάγκη να βγει νικήτρια και πιο ισχυρή από την κάλπη η Νέα Δημοκρατία. Είναι όφελος για τον λαό μας να δοθεί μήνυμα εμπιστοσύνης προς τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μας οδηγεί σε ένα καλύτερο αύριο. Με σταθερά βήματα πάμε μπροστά. Τα καλύτερα έρχονται, αρκεί να το πιστέψουμε και να εργασθούμε γι’ αυτό.

Ως υποψήφιος για την Ευρωβουλή με τη Νέα Δημοκρατία αντλώ αισιοδοξία από την Ορθόδοξη Πίστη μας που μας διδάσκει ότι πάντα μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση. Αντλώ ελπίδα από την Ιστορία του Ελληνισμού, από την Ελλάδα που ξανά προς την δόξα τραβά. Εμπνέομαι από τον διαχρονικό πλούτο της γλώσσας μας, η οποία τροφοδοτεί ακόμη και σήμερα όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Πιστεύω στο Έθνος μου, διότι πιστεύω στον Ελληνικό Πολιτισμό, Αρχαίο, Βυζαντινό, Νεώτερο. Πιστεύω στις δυνάμεις των σημερινών Ελλήνων και κυρίως των νέων μας. Πιστεύω στη ικανότητά μας να αξιοποιήσουμε ακόμη περισσότερο τα οφέλη από τη ναυτιλία, τον τουρισμό, τους υδρογονάνθρακες, τους ενεργειακούς αγωγούς.

Αισιοδοξώ ότι ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία μπορούν να ενεργοποιήσουν τις δυνάμεις τους και την οικουμενική τους διάσταση για να ξαναβρεί το Έθνος μας την παγκόσμια πνευματική και πολιτιστική του ακτινοβολία. Θεωρώ απαραίτητο να μιλήσουμε ξανά με δυνατή φωνή και επιχειρήματα για τις Χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης. Είναι καιρός να ορίσει η Ενωμένη Ευρώπη την ταυτότητά της και τα σύνορά της.

Ζητώ την ψήφο σας για να εκπροσωπήσω μία ισχυρή Ελλάδα σε μία Ευρώπη με μεγαλύτερη κοινωνική αλληλεγγύη. Στην Ευρώπη ως Ορθόδοξοι Έλληνες μπορούμε πολλά να επιτύχουμε.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Σε λίγες ημέρες οι Έλληνες πολίτες θα ψηφίσουμε για την ανάδειξη των 21 Ευρωβουλευτών που θα μας εκπροσωπήσουν στο μεγαλύτερο αιρετό Κοινοβούλιο της Υφηλίου. Το Ευρωκοινοβούλιο πέραν των νομοθετικών και ελεγκτικών του αρμοδιοτήτων αποτελεί ένα σημαντικό βήμα εκφράσεως απόψεων, ιδεών, και προτάσεων . Επειδή είμαι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία για την Ευρωβουλή δεσμεύομαι ότι, αν εκλεγώ με τη βοήθεια του Θεού και την ψήφο του ελληνικού λαού, θα φέρω το αίτημα για πανευρωπαϊκή καθιέρωση Ημέρας Μνήμης της γενοκτονίας των Μικρασιατών και Ποντίων Ελλήνων.
Η γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής από τον τουρκικό εθνικισμό έγινε μεθοδικά και συστηματικά. Ξεκίνησε το 1914, με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αποτέλεσε έναν από τους πρώτους στόχους των Νεοτούρκων και του Κεμάλ. Τα γεγονότα του 1914 κατά των Ελλήνων της Ιωνίας δεν είναι τόσο γνωστά, υπάρχουν όμως καταγεγραμμένα στη Μαύρη Βίβλο που εξέδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1919. Ο Άγιος και Εθνομάρτυς Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος κατέγραψε αυτή την πρώτη φάση της γενοκτονίας στο γαλλόφωνο βιβλίο του «Η Σταύρωση του Χριστιανισμού», το οποίο απεστάλη στους δυτικούς ηγέτες και διπλωμάτες.
Η δεύτερη φάση αρχίζει το 1919 με τη σφαγή του Ποντιακού Ελληνισμού και με τη φυγή χιλιάδων Ποντίων προς την Ελλάδα και τη Ρωσία. 350.000 αδελφοί μας σφαγιάσθηκαν ή απαγχονίσθηκαν και άλλοι τόσοι διώχθηκαν από την πανάρχαια ελληνική γη της Μαυροθαλασσίτικης παραλίας. Η τρίτη φάση είναι η περίφημη Μικρασιατική τραγωδία, η οποία κορυφώνεται τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1922 με τη σφαγή του Ελληνισμού στη Σμύρνη. Όσοι μιλούν για συνωστισμό ή για φυσιολογική εκδίκηση των Τούρκων δυστυχώς κατακερματίζουν την εθνική ενότητα και προσφέρουν άλλοθι στην Τουρκία. Η προσπάθεια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού από το Ευρωκοινοβούλιο θα έχει επιτυχία μόνον αν φανούμε προς τα έξω ενωμένοι, σοβαροί και επιστημονικώς τεκμηριωμένοι.
Πιστεύω ότι έχουμε στα χέρια μας ακλόνητα στοιχεία από μαρτυρίες ης εποχής, (Αμερικανός Πρόξενος Χόρτον κ.α) και από ογκώδη έργα συγχρόνων ιστορικών, όπως είναι ο ειδικός για τον Ποντιακό Ελληνισμό Κωνσταντίνος Φωτιάδης. Τα στοιχεία αυτά θα κατατεθούν σε όλες τις αρμόδιες επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου και θα γίνει αναλυτική ενημέρωση όλων των πολιτικών ομάδων στις οποίες εντάσσονται οι 751 Ευρωβουλευτές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθησία στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και δεν είναι δυνατόν να αδιαφορήσει για τη μαζική εξόντωση των Ελλήνων Ορθοδόξων της Μικράς Ασίας και του Πόντου κατά την περίοδο 1914-1923. Αν, ο μη γένοιτο, αδιαφορήσει θα δώσει το μήνυμα ότι γίνεται ανεκτή και μία πιθανή επανάληψη του εγκλήματος.
Η Νέα Δημοκρατία ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο επιδεικνύει ευαισθησία για τη Χριστιανική κληρονομιά της Ευρώπης και διατηρεί ανοικτό και δημιουργικό διάλογο με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Έχω την πεποίθηση ότι θα βρούμε ευήκοον ους στο αίτημά μας για αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού. Αλλά και οι άλλες πολιτικές ομάδες μπορούν να πεισθούν, τουλάχιστον οι περισσότερες. Αρκεί να το θελήσουμε και να δουλέψουμε γι’ αυτό.
Προσωπικά δεν έχω Μικρασιατική ή Ποντιακή καταγωγή. Γνωρίζω, όμως, από τα παιδικά μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη την ευσέβεια, την εργατικότητα και την πολιτιστική κληρονομιά των αδελφών μας που προσφυγοποιήθηκαν. Θαυμάζω τους ανθρώπους αυτούς και τους ευγνωμονώ διότι μετέφεραν στον βορειοελλαδικό χώρο την αγάπη τους για την Εκκλησία, την πατρίδα και την παράδοση και βοήθησαν τη χώρα μας να αναπτυχθεί σε όλους τους τομείς, όπως το εμπόριο, η παιδεία, η λογοτεχνία, η δημοσιογραφία.
Πρωτίστως οφείλουμε να φέρουμε στην Ευρωβουλή την αναγνώριση της θυσίας των Ορθοδόξων κληρικών της περιόδου 1914-1923. Αιωνία η μνήμη τους!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Τον Σεπτέμβριο θα αρχίσει στη Βουλή η συζήτηση για την αναθεώρηση ορισμένων διατάξεων του Συντάγματος και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ήδη κατέθεσε τις σχετικές προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Από τα σημεία που ανέφερε στις 7-5-2014 θα μείνω περισσότερο σε εκείνες τις προτάσεις, οι οποίες ενισχύουν τη συμμετοχή των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα και προστατεύουν την εθνική μας ταυτότητα και την πολιτιστική ιδιοπροσωπία του ορθόδοξου Ελληνισμού.

Σημαντικότατη πρόταση είναι εκείνη που αναφέρεται στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τον λαό. Μέχρι σήμερα η εκλογή γινόταν με ενισχυμένη πλειοψηφία από τη Βουλή. Αν η πρόταση της Ν.Δ. εγκριθεί, θα εισέλθουμε σε μία περίοδο αμεσότερης δημοκρατίας. Ο τρόπος εκλογής μέσω των βουλευτών αποτελεί μία εφαρμογή της έμμεσης δημοκρατίας. Προσωπικά θεωρώ ότι ο λαός απευθείας πρέπει και δικαιούται να εκλέγει τον πρώτο πολίτη της δημοκρατίας, ο οποίος (ή η οποία) θα εκπροσωπεί τη χώρα μας διεθνώς. Με την ευκαιρία θα εκφράσω την ευχή να προτείνονται ως υποψήφιοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και πρόσωπα προερχόμενα από τον ακαδημαϊκό χώρο με διεθνείς περγαμηνές.

Σημαντική, επίσης, η πρόταση για την καθιέρωση δημοψηφίσματος λαϊκής πρωτοβουλίας. Το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει ότι δημοψήφισμα επί σοβαρού εθνικού θέματος μπορεί να γίνει με πρόταση της κυβερνήσεως ή τουλάχιστον 120 βουλευτών. Με τη νέα ρύθμιση θα μπορεί ένας ικανός αριθμός πολιτών, αφού συλλέξει τις σχετικές υπογραφές, να ζητήσει δημοψήφισμα για την έγκριση ή την απόρριψη νόμου ή πολιτικής αποφάσεως με ευρύτερη εθνική σημασία. Τέτοια δημοψηφίσματα γίνονται συχνά σε άλλες χώρες μέλη της Ευρ. Ενώσεως, όπως οι Ιταλία, Κροατία κ.ά., ενώ κατά κόρον χρησιμοποιείται η λαϊκή πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων στην Ελβετία (εκτός Ε.Ε.). Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία ρυθμίζει τη λειτουργία της Ε.Ε. και των οργάνων της, ορίζει ότι μπορεί να ζητηθεί πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα, αρκεί να συγκεντρωθούν 1.000.000 υπογραφές από πολίτες διαφορετικών χωρών-μελών της Ενωσης.

Ενδιαφέρουσα είναι η πρόταση για το ασυμβίβαστο μεταξύ της ιδιότητας του υπουργού και του βουλευτή. Ηδη αυτό ισχύει σε ορισμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Κύπρος. Με αυτόν τον τρόπο θα κατέρχονται στον πολιτικό στίβο για να εκλεγούν βουλευτές κυρίως όσοι θέλουν να ασκήσουν αμιγώς νομοθετικό έργο και να εκπροσωπήσουν τους πολίτες μιας α΄ ή β΄ ιδεολογίας. Δεν θα χρησιμοποιείται η βουλευτική ιδιότητα ως προθάλαμος για υπουργείο ή υφυπουργείο. Ο υπουργός θα ασχολείται αποκλειστικά με το κυβερνητικό έργο και θα δίδεται η ευκαιρία στον εκάστοτε πρωθυπουργό να ορίζει ως υπουργούς όχι μόνο πολιτικά πρόσωπα, αλλά και ανθρώπους με ειδικές γνώσεις στο συγκεκριμένο αντικείμενο, που δεν πέρασαν ή δεν ενδιαφέρονται να περάσουν από τα βουλευτικά έδρανα.

Πρωτότυπη, εθνικώς αξιοπρεπής και απαραίτητη για την εθνική μας επιβίωση είναι η πρόταση του πρωθυπουργού για τη συνταγματική κατοχύρωση της εθνικής μας ταυτότητας και της γλώσσας. Η εθνική ταυτότητα του Ελληνισμού από την εποχή του Ηροδότου (όμαιμον, ομόγλωττον, κοινά των θεών ιδρύματα και ομότροπα ήθη) μέχρι τον θεμελιωτή του νέου ελληνικού κράτους Ιωάννη Καποδίστρια βασίζεται στην Ιστορία μας, τη θρησκευτική μας πίστη, τη γλώσσα μας και τη συνείδηση ότι ανήκουμε σε ένα ενιαίο εθνικό σύνολο. Η Ορθοδοξία αποτελεί τον κύριο πυλώνα της εθνικής μας επιβιώσεως και η γλώσσα μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αποδεικνύει τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Το κράτος μας οφείλει να διδάσκει στα Ελληνόπουλα την ενιαία ελληνική (αρχαία, εκκλησιαστική, νεοελληνική) και να προβάλλει την αδιάσπαστη συνέχεια της ιστορικής μας πορείας.
Η ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας μπορεί να αναζωογονήσει όχι μόνον το έθνος μας, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Οι τουρκικές προκλήσεις είναι αυξανόμενες και πολύπλευρες. Παραβιάσεις και παραβάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, προτάσεις στην τουρκική Εθνοσυνέλευση για ισλαμική προσευχή στην Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως, εμμονή στην αμφισβήτηση του Καστελλορίζου ως σημείου υπολογισμού της ελληνικής ΑΟΖ, δηλώσεις ότι τα στρατεύματα κατοχής θα παραμείνουν στην Κύπρο και μετά από οποιαδήποτε «λύση», προκλητική συμπεριφορά του τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή.

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ερντογάν και ο θεωρητικός του νέου Οθωμανισμού Υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου εμφανίζονται ενισχυμένοι μετά την εκλογική επιτυχία του ισλαμικού κόμματός τους. Πιστεύω ότι δεν είναι μόνον αυτός ο λόγος της αποθρασύνσεως των Τούρκων κυβερνώντων. Προσθέτω και τις ακόλουθες εκτιμήσεις μου:

Η τουρκική κυβέρνηση γνωρίζει ότι στην περιοχή μας ήδη άρχισε το νέο μεγάλο παιχνίδι με τους αγωγούς και τους ενεργειακούς άξονες. Θέλει να κάνει παντού αισθητή την παρουσία της και να διαμηνύσει προς ΗΠΑ και Ρωσία ότι δεν θα δεχθεί υποβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της.

Η κυβέρνηση Ερντογάν γνωρίζει ότι βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης η Ελλάς έχει δικαίωμα  στην επέκταση των χωρικών υδάτων της και στην εκμετάλλευση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Πιέζουν με τον τρόπο που καλύτερα γνωρίζουν, την επίδειξη θρασύτητος, για να μας φοβίσουν. Ελπίζουν οι τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ότι τελικά δεν θα ασκήσουμε τα δικαιώματά μας. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει το συντομότερο να ανακηρύξουμε την ΑΟΖ μας, όπως είναι και η επιθυμία του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, και στη συνέχεια να αρχίσουμε τις διμερείς διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση με όλες τις γειτνιάζουσες χώρες.

Το ζήτημα της Αγίας Σοφίας ο Ερντογάν το χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί. Γνωρίζει ότι θα προκληθεί διεθνής κατακραυγή αν οργανώσει ισλαμική προσευχή στον ναό που συγκινεί εκατομμύρια Ορθοδόξων ανά τον κόσμο. Θα μας πει ότι ναι, μεν, πιέζεται από εθνικιστές βουλευτές, αλλά αυτός είναι μετριοπαθής και μας … κάνει την χάρη να μην προβεί σ αυτήν την πρόκληση. Όμως θα ζητήσει ως αντάλλαγμα να σταματήσει κάθε συζήτηση για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Δυστυχώς ένας παράγοντας αποθρασύνσεως της Άγκυρας είναι  και οι δηλώσεις ορισμένων Ελλήνων ψευδοπροοδευτικών, υποψηφίων Ευρωβουλευτών, που ρίχνουν νερό στον μύλο του τουρκικού επεκτατισμού.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Σε λίγες ημέρες θα συναντηθούν στη Θεσσαλονίκη οι Υπουργοί Εξωτερικών των 28 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως λόγω και της Ελληνικής Προεδρίας κατά το τρέχον εξάμηνο. Οι Βαλκανικές χώρες που δεν είναι μέλη της Ε.Ε. αναμένουν μηνύματα και απαντήσεις για τη δική τους ενταξιακή πορεία. Είναι πολύ πιθανό το ζήτημα αυτό να παραμείνει ανοικτό, διότι άλλες είναι οι προτεραιότητες των Ευρωπαίων εταίρων. Θα περιγράψω στη συνέχεια τα προβλήματα που παρουσιάζει η υποψηφιότητα της κάθε χώρας. Υπενθυμίζω απλώς ότι ήδη η Ρουμανία και η Βουλγαρία, δύο χώρες με μεγάλη πλειοψηφία Ορθοδόξου Χριστιανικού πληθυσμού, καθώς και η Σλοβενία και Κροατία με Ρωμαιοκαθολική πολιτιστική παράδοση, είναι ήδη μέλη της Ε.Ε.
Η Σερβία έχει κάνει βήματα προόδου στον τομέα της οικονομίας και του εκδημοκρατισμού και αυτό αποτυπώνεται στις εκθέσεις της Ευρ. Επιτροπής (Κομμισσιόν). Καυτό ζήτημα είναι η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου (Κοσσόβου), την οποία οι Σέρβοι δεν αναγνωρίζουν και έρχονται σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. Η Ελλάς, η Κύπρος, η Ισπανία και η Ρουμανία συμπλέουν με τη σερβική θέση για λόγους συγκεκριμένου εθνικού συμφέροντος η καθεμιά.
Το Μαυροβούνιο παίρνει αρκετά καλό βαθμό στις εκθέσεις της Κομμισσιόν, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Στον εσωτερικό τομέα είναι ασαφές το ποσοστό των κατοίκων που αισθάνονται μαυροβούνιοι και εκείνων που αισθάνονται Σέρβοι., γεγονός που προκαλεί κατά καιρούς εντάσεις.
Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη θεωρείται η πιο δύσκολη περίπτωση με βάση τις εκθέσεις της Ευρ. Επιτροπής. Το κράτος αυτό δεν έχει κρατική και εθνική ενότητα. Πρόκειται για δύο κράτη σε συσκευασία ενός και μόνον η πινακίδα στον ΟΗΕ υποδηλώνει την ύπαρξη ενιαίου κράτους. Η Σερβική Δημοκρατία αφ’ ενός και η Κροατομουσουλμανική Ομοσπονδία αφ’ ετέρου αποτελούν τα δύο συνιστώντα κρατίδια, τα οποία συνεργάζονται χαλαρά και σε λίγους τομείς. Οι Σέρβοι θέλουν αργά ή γρήγορα να ενωθούν με τη Σερβία, οι δε Κροάτες μετά δυσκολίας επιτυγχάνουν τη συνεργασία με τους Μουσουλμάνους. Υποπτεύομαι ότι η Ευρ. Επιτροπή δεν θα ήθελε να εντάξει μία χώρα με πολυάριθμο μουσουλμανικό πληθυσμό και γι’ αυτό στις εκθέσεις προόδου η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας διαγράφεται με μελανά χρώματα.
Η Αλβανία είναι σε μία ενδιάμεση κατηγορία. Η Ευρ. Επιτροπή δεν δείχνει ενθουσιασμένη , αλλά δεν την αποθαρρύνει τελείως. Η Ελλάς πρέπει να επιμείνει στη θέση της ότι η πιθανή ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας εξαρτάται κυρίως από τη συμπεριφορά των Τιράνων προς την ελληνική εθνική κοινότητα. Θυμίζω την σκοπίμως προβληματική απογραφή εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων, την οποία κατήγγειλαν οι Βορειοηπειρώτες, καθώς και την προσβλητική για τη χώρα μας προπαγάνδα των Τσάμηδων, οι οποίοι ουσιαστικά διεκδικούν ελληνικά εδάφη.
Τα Σκόπια θεωρούνται ότι κάνουν κάποια βήματα προόδου. Η μόνιμη επωδός των εκθέσεων της Ευρ. Επιτροπής είναι η προτροπή για συμφωνία με την Ελλάδα για το όνομα. Εδώ φαίνεται η χρησιμότητα της ευρωπαϊκής μας εντάξεως για τα εθνικά μας θέματα. Η Ευρώπη ουσιαστικά λέει στους ψευδομακεδόνες ότι η Ελλάς κρατά το κλειδί της εντάξεώς τους στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Αν δεν ήμασταν πλήρες μέλος της Ε.Ε. τώρα η ΠΓΔΜ θα είχε ενταχθεί και μάλιστα με το όνομα «Μακεδονία»! Φυσικά δεν πρέπει να υποτιμάται και η εσωτερική εθνοτική διαμάχη μεταξύ των Αλβανών, που έχουν ανακηρύξει ημιαυτόνομες τις δυτικές επαρχίες, και των ψευδομακεδόνων, οι οποίοι στις πρόσφατες εκλογές ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στον υπερεθνικιστή Πρωθυπουργό Γκρούεφσκι.
Η Ελλάς, με τις προσπάθειες του Αντώνη Σαμαρά, είναι σήμερα μία δύναμη σταθερότητος και σεβασμού των συνόρων στα Βαλκάνια και έτσι πρέπει να παραμείνει μετά τις ευρωεκλογές της 25ης Μαίου.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Οι σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας βρίσκονται στο χειρότερο σημείο των τελευταίων ετών. Αφορμή για την επιδείνωση υπήρξαν οι αρνητικές δηλώσεις του προέδρου Γκάουκ και επιφανών Γερμανών πολιτικών για το αυταρχικό καθεστώς που εγκαθιδρύει ο Ερντογάν. Ο Τούρκος πρωθυπουργός αντέδρασε με προσβλητικές εκφράσεις και επιθέσεις κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης γενικότερα. Είναι προφανές ότι το ισλαμοδημοκρατικό πείραμα, το οποίο προσπάθησε να παρουσιάσει ως πρότυπο στα μάτια της Δύσης η ομάδα Ερντογάν – Νταβούτογλου, δεν πείθει τους Ευρωπαίους.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός αισθάνεται ενισχυμένος από την πρόσφατη εκλογική νίκη του. Προφανώς το μείγμα Ισλάμ, αυταρχισμού, επιφανειακής δημοκρατίας και κοινωνικής μέριμνας για τα κατώτερα λαϊκά στρώματα πείθει μεγάλη μερίδα Τούρκων πολιτών, οι οποίοι δεν ακούν κάτι ελκυστικό από την κεμαλική αντιπολίτευση. Ομως άλλο πράγμα είναι να πείθεις τον μέσο Τούρκο και άλλο, πολύ πιο δύσκολο, να πείθεις τους πολίτες και τους πολιτικούς της Ευρώπης ότι είσαι χώρα δημοκρατική και έτοιμη για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ας μη ζούμε με ψέματα. Κατά καιρούς ακούστηκε το σύνθημα ότι πρέπει να βοηθήσει η Ελλάς την προσέγγιση Τουρκίας και Ε.Ε. για να εδραιωθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί στη γειτονική χώρα και για να μειωθούν -με ποιον τρόπο δεν μας εξήγησαν- οι εντάσεις στις σχέσεις των δύο χωρών. Είναι καιρός πλέον να ακολουθήσουμε το εθνικό μας συμφέρον, το οποίο κατά ευτυχή συγκυρία συμπίπτει με τα σχέδια των δύο μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Γαλλίας και Γερμανίας. Πρέπει και η Ελλάς να συνταχθεί με τη βούληση της συντριπτικής πλειονότητα των κυβερνήσεων και των πολιτών της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας. Να δηλώσουμε σαφώς και με κάθε τρόπο ότι θα δεχθούμε μία ειδική σχέση, όπως προτείνουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, αλλά όχι την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Υπάρχουν λόγοι πληθυσμιακοί, πολιτισμικοί, σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα που καθιστούν βλαπτική για την Ευρώπη -και την Ελλάδα ειδικότερα- την πλήρη ένταξη των Τούρκων.

Ως Ελληνες η εθνική μας αξιοπρέπεια επιβάλλει να μη δεχθούμε στην Ε.Ε. μία χώρα η οποία κατέχει το 40% της Κύπρου, μας απειλεί με casus belli για τα χωρικά ύδατα και αρνείται το Καστελόριζο ως σημείο υπολογισμού της ελληνικής ΑΟΖ!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Κυριακή 4 Μαΐου 2014