Kωνσταντίνος Χολέβας

Στις 23 Σεπτεμβρίου έφυγε από κοντά μας η σπουδαία συγγραφεύς Γαλάτεια  Γρηγοριάδου-Σουρέλη. Έζησε 86 χρόνια, τα οποία αφιέρωσε στην ανάδειξη της Ελληνορθόδοξης κληρονομιάς μας. Έγραψε 80 βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία απευθύνονται σε παιδιά. Είχε βαθειά πίστη στον Θεό και ενθουσιώδη αγάπη για την πατρίδα. Είχε την τέχνη να μιλά στην ψυχή των παιδιών και  βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Η φήμη της έφτασε μέχρι τη Δανία, όπου ενεγράφη στον τιμητικό κατάλογο του Ιδρύματος Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Η Γαλάτεια με την ψυχωμένη γραφίδα της και τον χειμαρρώδη και συναρπαστικό λόγο της μίλησε σε μικρούς και μεγάλους για τους Αγίους και τους Μάρτυρες της Ορθοδοξίας, για τους ήρωες και τους αγωνιστές του Ελληνισμού. Είχε ρίζες από τη Μακεδονία και τη Μικρά Ασία και βοήθησε τη νέα γενιά να μάθει την ιστορία και τις περιπέτειες του Έθνους, ιδιαιτέρως δε αυτών των δύο περιοχών. Από το μικρόφωνο του Σταθμού της «Πειραϊκής Εκκλησίας» κουβέντιαζε φιλικά με τους ακροατές της επί 25 χρόνια. Είχα την τιμή να την γνωρίσω και  να μιλήσω εκτενώς μαζί της. Προσεύχομαι στον Θεό για την ανάπαυση της ψυχής της.

Τα βιβλία της θα συντροφεύουν και θα διδάσκουν τις επόμενες γενιές. Το έργο της Γαλάτειας είναι κτήμα ες αεί. Πρέπει να αξιοποιηθεί από γονείς και εκπαιδευτικούς για να μάθουν τα παιδιά μας την Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας που τόσο ενοχλεί σήμερα τους ψευδοπροοδευτικούς. Τα κατορθώματα του Καπετάν Κώττα και των Μακεδονομάχων θα γοητεύσουν τα νέα αγόρια και κορίτσια, αν τα φέρουμε σε επαφή με την πέννα της αλησμόνητης Γαλάτειας. Τα βιβλία της ας αποτελέσουν ένα πνευματικό ανάχωμα κατά του αφελληνισμού και της αποχριστιανοποιήσεως της Παιδείας μας.

Στον αντίποδα της Γαλάτειας κινείται το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά, που αποτελεί μία προσπάθεια υποβαθμίσεως της Ορθόδοξης Χριστιανικής αγωγής στο σχολείο. Το Πρόγραμμα, το οποίο εμφανίσθηκε χωρίς διάλογο με την Εκκλησία και χωρίς βιβλία, ήδη συναντά τη θυελλώδη αντίδραση των Θεολόγων καθηγητών σε όλη την Ελλάδα. Τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά αλλοιώνουν την εθνική και πολιτιστική μας ταυτότητα, διδάσκουν στους μαθητές έναν πολτό γνώσεων, δοξασιών και πληροφοριών για δεκάδες θρησκεύματα και αποκόπτουν τα παιδιά από τις Ορθόδοξες Χριστιανικές πεποιθήσεις και παραδόσεις της οικογενείας τους, των συγγενών τους, της πατρίδας τους.

Όπως δεν μπορείς   να διδάξεις στα παιδιά του Δημοτικού πολλές ξένες γλώσσες ταυτοχρόνως, χωρίς να έχουν εμπεδώσει τα ελληνικά, έτσι και δεν είναι παιδαγωγικώς ορθό να βομβαρδίζονται οι μικροί μαθητές με πολυάριθμες δοξασίες χωρίς να έχουν μάθει τα βασικά για τον Χριστό και την Ορθοδοξία μας. Το Πρόγραμμα πρέπει να αποσυρθεί!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 2 Οκτωβρίου 2016

O Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμος με τον Γενικό Γραμματέα της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, κ. Παναγιώτη Τσαγκάρη

Με πρόσφατες δηλώσεις του ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος χαρακτήρισε τα νέα πολυθρησκειακά προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών «απαράδεκτα και επικίνδυνα» και κάλεσε τον Πρωθυπουργό να τα αποσύρει αμέσως. Επειδή η όλη συζήτηση έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και επειδή οι περισσότεροι συμπολίτες μας δεν γνωρίζουν τις κρίσιμες λεπτομέρειες, σπεύδω να απαντήσω σε ορισμένα σχετικά ερωτήματα:

Με βάση το ισχύον Σύνταγμα υπάρχει σαφής ερμηνεία ως προς το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών; -Μάλιστα. Δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (1995 και 1998) και μία τελεσίδικη του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (2012) ορίζουν ότι το μάθημα πρέπει να διδάσκεται σε ικανό αριθμό ωρών και να βασίζεται στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και Παράδοση.

Νομιμοποιείται η Εκκλησία της Ελλάδος να έχει λόγο επί της ύλης του μαθήματος ή έχει δίκαιο ο Υπουργός Παιδείας που θεωρεί αποκλειστικά αρμόδιο το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής; -Ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, που είναι και νόμος του Ελληνικού Κράτους (590/1977), προβλέπει στο άρθρο 9 ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος: «Παρακολουθεί το δογματικόν περιεχόμενον τών δια τα Σχολεία της Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαιδεύσεως προοριζομένων διδακτικών βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών».

Είναι κακό να δίδεται στους μαθητές ενημέρωση για  άλλα δόγματα και άλλες θρησκείες που έχουν μεγάλο αριθμό πιστών; -Σαφώς, όχι. Ήδη στα υπάρχοντα σχολικά εγχειρίδια υπάρχουν κεφάλαια γνωριμίας με τα άλλα θρησκεύματα, η δε ύλη της Β΄ Λυκείου αναφέρεται κυρίως στις άλλες θρησκείες. Η Εκκλησία της Ελλάδος με ομόφωνη απόφαση της Ιεραρχίας τον Μάρτιο του 2016 πρότεινε σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου να αφιερώνεται το 80% της ύλης στην Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή και το 20% στα άλλα δόγματα και θρησκεύματα.

Γιατί αντιδρούμε στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών που θέλει φέτος να επιβάλει το Υπουργείο Παιδείας; -Η  θεμελιώδης διαφωνία της Εκκλησίας, της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων και άλλων ειδικών επιστημόνων είναι ως προς τον τρόπο παρουσιάσεως της Ορθοδοξίας και των θρησκευμάτων. Αντί να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ της Ορθοδόξου διδασκαλίας και των άλλων θρησκειών, το νέο Πρόγραμμα τα παρουσιάζει όλα μαζί συγκεχυμένα και ισοπεδωμένα (μίξερ θρησκειών). Οι άγιοι της Εκκλησίας αναμιγνύονται με πολιτικά πρόσωπα, η Ορθόδοξη νηστεία με τη γιόγκα κ.λπ. Ουσιαστικά οι μαθητές δεν βοηθούνται να αποκτήσουν έναν αξιακό κώδικα, αλλά καλούνται να διαμορφώσουν την «ατομική τους θρησκεία» από πολύ μικρή ηλικία.

Είναι απαραίτητο ένα μάθημα Θρησκευτικών σε ένα σύγχρονο σχολείο μιας ευρωπαϊκής χώρας; -Βεβαίως, διότι η παιδεία δεν έχει σκοπό μόνον την παροχή γνώσεων, αλλά και τη διάπλαση χαρακτήρων. Σε όλες τις χώρες της Ευρ. Ενώσεως  -πλην της Γαλλίας-  το δημόσιο σχολείο διδάσκει τον Χριστιανισμό, με μία ποικιλία μεθόδων.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 25 Σεπτεμβρίου 2016

Το νέο σχολείο όπως το προαναγγέλλει ο κ. Φίλης και το σχεδιάζει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) θα ομοιάζει περισσότερο με ΙΕΚ επαγγελματικής καταρτίσεως και θα απέχει παρασάγγας από την ουσιαστική Παιδεία. Με αλλοίωση του Ορθοδόξου χαρακτήρος των Θρησκευτικών, με υποβάθμιση των Αρχαίων Ελληνικών, με διαγραφή της Ποντιακής Γενοκτονίας από την ύλη της Γ΄ Λυκείου, με επανασυγγραφή των βιβλίων Ιστορίας υπό εμφυλιοπολεμικό και διχαστικό πρίσμα, τα παιδιά μας δεν θα έχουν πρότυπα ούτε θα αποκτήσουν εθνική ταυτότητα.

Θυμίζω ότι βάσει του άρθρου 16, παρ. 2 του Συντάγματος ένας εκ των θεμελιωδών σκοπών της Παιδείας είναι η ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως. Θυμίζω επίσης ότι με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας του 1995 και 1998 και του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (2012) το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να διδάσκεται με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία. Διαβάζω με ενδιαφέρον ότι το 92% των γυμνασίων στη Γαλλία αποφάσισε από φέτος να διδάσκει Αρχαία Ελληνικά. Και υπενθυμίζω στους σχεδιαστές των εκσυγχρονιστικών πειραματισμών ότι σύσσωμος ο λαός μας αντέδρασε στην διαστροφή της Ιστορίας μας από το βιβλίο του «συνωστισμού».

Στην εποχή της οικονομικής κρίσης, η οποία κατά βάθος είναι πνευματική και ηθική κρίση, η ανθρωπιστική παιδεία είναι απαραίτητο στοιχείο για τη διάπλαση προσωπικοτήτων, για την καλλιέργεια ήθους, για τη δια-μόρφωση υπευθύνων και δημοκρατικών πολιτών. Τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, τα Αρχαία Ελληνικά κείμενα, η διδασκαλία των κλασσικών της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, η προβολή των ηρώων του Έθνους ως προτύπων, θα μπορούσαν να συντελέσουν στην καταπολέμηση της εθνικής καταθλίψεως, στην καλλιέργεια της ελπίδας στην ψυχή των παιδιών μας, στην αποφυγή των πάσης φύσεως ακροτήτων.

Το μάθημα των Θρησκευτικών υφίσταται τριπλή υποβάθμιση. Πρώτον καθιερώνεται με ΦΕΚ μία πολυθρησκειακή αλλοίωση του περιεχομένου του μαθήματος. Το νέο αυτό περιεχόμενο, που υποβαθμίζει την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση του λαού μας, έχει απορριφθεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, από επιστημονικά συνέδρια και από την Πανελλήνιο Ένωση Θεολόγων. Δεύτερον καταργούνται τα ισχύοντα σχολικά βιβλία του μαθήματος χωρίς να έχουν τυπωθεί καινούργια. Η νέα ύλη των Θρησκευτικών υπάρχει σε τίτλους και μόνο στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να μειώνεται το κύρος και του μαθήματος και του διδάσκοντος. Τρίτον το μάθημα πλέον δεν θα εξετάζεται στις εξετάσεις του Ιουνίου, όσον αφορά τουλάχιστον στα Γυμνάσια. Άρα δίδεται το μήνυμα στους μαθητές ότι υπάρχουν μαθήματα α΄, β΄ και γ΄ κατηγορίας. Με τις νέες αποφάσεις τον Ιούνιο θα γίνονται γραπτές εξετάσεις μόνο στα Νέα Ελληνικά, στα Μαθηματικά, στη Φυσική και στην Ιστορία.

Ούτε τα Αρχαία Ελληνικά θα εξετάζονται στις γραπτές εξετάσεις του Γυμνασίου, ενώ ταυτοχρόνως μειώθηκαν οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματος στη Μέση Εκπαίδευση. Η ρίζα της γλώσσας μας, τα κείμενα που βοηθούν τα παιδιά μας να ετυμολογούν, να κατανοούν και να μιλούν καλύτερα τα Νέα Ελληνικά, η κλασσική περίοδος της ενιαίας ελληνικής, το μάθημα που αποτελεί ένα από τα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού καταδιώκεται και υποτιμάται στα ελληνικά σχολεία. Η Πανελλήνιος Ένωσις Φιλολόγων και διεθνείς Οργανισμοί Κλασσικών Σπουδών έχουν εκφράσει τη διαμαρτυρία τους. Είμαι βέβαιος ότι η διαμαρτυρία θα γενικευθεί, διότι η γλώσσα μας είναι άρρηκτα δεμένη με τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού και με την εθνική μας ταυτότητα.

Η Ιστορία κινδυνεύει διττώς: Πρώτον, η απάλειψη των κεφαλαίων για την Ποντιακή Γενοκτονία προκαλεί ανησυχία μήπως οδηγηθούμε σε νέα βιβλία χειρότερα από το αποσυρθέν της κ. Ρεπούση. Δεύτερον, η εξαγγελία του Υπουργού ότι πρέπει να διδαχθεί εκτενώς ο Εμφύλιος, προφανώς με μονόπλευρη και ιδεοληπτική ερμηνεία, δημιουργεί ερωτηματικά για το μέλλον του μαθήματος. Θα ενώνει ή θα διχάζει; Θα συντελεί στην ανάπτυξη υγιούς και αφανάτιστης εθνικής συνειδήσεως ή θα προκαλεί πολιτικές διαμάχες μέσα στην τάξη; Θα προβάλλει τους ήρωες και τους δημιουργικούς ηγέτες του Ελληνισμού από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα ή θα ανταποκρίνεται στην ιδεολογική τοποθέτηση ορισμένων συμβούλων του Υπουργείου, ότι δεν τους ενδιαφέρει η διαμόρφωση εθνικής συνειδήσεως μέσω του μαθήματος;

Η μετάλλαξη των Θρησκευτικών πρέπει να προβληματίσει κάθε σοβαρό και υπεύθυνο άνθρωπο. Η Παλαιά Διαθήκη, που είναι η κοινή θρησκευτική παράδοση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού, διδασκόταν μέχρι τώρα σε όλη τη διάρκεια της Α΄ Γυμνασίου. Τώρα καταργείται και στη θέση της εισέρχονται αναφορές σε διάφορα άλλα θρησκεύματα. Η Καινή Διαθήκη, το ιερό βιβλίο όλων των Χριστιανών του κόσμου, η διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κάλυπτε όλα τα κεφάλαια της Β΄ Γυμνασίου μέχρι σήμερα. Με τη νέα ύλη συρρικνώνεται αδικαιολόγητα. Στη Γ΄ Γυμνασίου εμφανίζεται μία ενὀτητα που παρουσιάζει μαζί τον Άγιο Πορφύριο, τη μητέρα Τερέζα, τον Γκάντι και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Το ίδιο είναι η αγιότητα των Ορθοδόξων Αγίων με τον πολιτικό ειρηνισμό του Γκάντι; Φοβούμαι ότι τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά θα οδηγήσουν τους μαθητές στη σύγχυση, στον σχετικισμό και στον συγκρητισμό.

Οι σχεδιαστές του πολυθρησκειακού προγράμματος ισχυρίζονται ότι με τη νέα μορφή των Θρησκευτικών θα περιορισθούν (ή θα καταργηθούν;) οι απαλλαγές από το μάθημα. Προσωπικά προβλέπω ότι θα αυξηθούν. Άλλωστε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε το 2007 (υπόθεση Νορβηγίας) ότι και από ένα πολυθρησκειακό μάθημα επιτρέπονται οι απαλλαγές.

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

«Αξιολάτρευτά μου παιδιά, πολυαγαπημένη μου γυναίκα, χαίρετε. Αυτήν την στιγμήν που σάς γράφω είναι Τρίτη, 10 η ώρα το βράδυ. Ακριβώς πριν τρία λεπτά μάς ειδοποίησαν ότι χαράματα της Παρασκευής 21.9.1956, θα εκτελεσθούμε…. Λατρευτά μου παιδιά, σάς αφήνω για πάντα, στην τόσο νεαρή μου ηλικία. Στα 22 μου χρόνια πεθαίνω για χάρη μιας μεγάλης ιδέας. Σάς εύχομαι, αγαπημένα μου παιδιά, να γίνετε καλοί Χριστιανοί και καλοί Έλληνες. Ακολουθήστε πάντα τον δρόμο της αρετής»!

Αυτά έγραφε στην οικογένειά του ο Ανδρέας Παναγίδης λίγες ημέρες πριν απαγχονισθεί από τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Στις 21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 60 ακριβώς χρόνια από τον απαγχονισμό του Παναγίδη, του Μιχαήλ Κουτσόφτα και του Στυλιανού Μαυρομάτη, αγωνιστών της ΕΟΚΑ (Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών). Ο Παναγίδης, πατέρας τριών παιδιών παρά το νεαρόν της ηλικίας του, και ο Κουτσόφτας γεννήθηκαν στο Παλαιομέτοχο κοντά στη Λευκωσία. Ο Μαυρομάτης γεννήθηκε στη Λάρνακα Λαπήθου της επαρχίας Κυρηνείας. Σήμερα το Λύκειο Παλαιομετόχου έχει το όνομα των ηρώων Κουτσόφτα και Παναγίδη. Οι εθνομάρτυρες γαλουχήθηκαν στα Κατηχητικά με ελληνορθόδοξη παιδεία. Έδωσαν τη ζωή τους για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Έχουμε χρέος προς όλους τους μαχητές της Κυπριακής Ελευθερίας, αυτούς που έπεσαν το 1955-59 και αυτούς που έδωσαν τον άνισο αγώνα τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1974, να μην επιτρέψουμε την επανεμφάνιση και εφαρμογή ενός νέου σχεδίου Ανάν. Σήμερα ασκούνται πιέσεις πανταχόθεν στον Ελληνισμό της Κύπρου και ο Γενικός Γραμματεύς του ΟΗΕ βλέπει τη λύση να έρχεται συντόμως. Όμως τα νέφη είναι μαζεμένα στον ορίζοντα:

Ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης επισκεπτόμενος τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο (9.9.2016) υπογράμμισε ότι δεν πρέπει η κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας να μετατραπεί σε προτεκτοράτο οποιασδήποτε δυνάμεως, υπονοώντας την Τουρκία.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου σε ανακοινωθέν της 12.9.2016 επισημαίνει: «Αν καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και αντικατασταθεί με ένα νέο κράτος, βασισμένο σε δύο ίσες πολιτείες, είναι σίγουρο ότι πολύ σύντομα η Τουρκία θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τα πράγματα και… θα είμαστε όμηροι στα χέρια της, πράγμα που θα σημάνει την αρχή του τέλους του Ελληνισμού στην Κύπρο».

Η παράνομη κυβέρνηση του Μουσταφά Ακιντζί ανακοίνωσε ότι μετά τις 30 Οκτωβρίου δεν θα επανέλθουν τα Κατεχόμενα στη χειμερινή ώρα, ακολουθώντας τη σχετική απόφαση του Ερντογάν. Ουσιαστική προσάρτηση στην Τουρκία.

Οι Τουρκοκύπριοι έστειλαν επιστολή στον Γ.Γ. του ΟΗΕ τονίζοντας ότι στο νησί υπάρχουν «δύο ανεξάρτητα αυτοδιοικούμενα κράτη».

Απαιτείται σύνεση και προσοχή για να επιβιώσει ο  Κυπριακός Ελληνισμός. Η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει να ελέγξει όλο το νησί πολιτικά ή/και στρατιωτικά.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 18 Σεπτεμβρίου 2016

Στις 4 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο η Μητρόπολις Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας παρουσίασε μία ωραία παράσταση με χορούς και τραγούδια από την αλησμόνητη Μικρά Ασία. Στο τέλος ο Αρχιεπίσκοπος  Ιερώνυμος τόνισε με νόημα ότι είναι κρίμα να ψαλιδίζουμε αυτούς τους θησαυρούς του πολιτισμού μας και να ξεδιψούμε από τα ξεροπήγαδα άλλων χωρών.

Οι θησαυροί του πολιτισμού μας  βασίζονται στην  Ελληνορθόδοξη Παιδεία,   που κράτησε όρθιο το Έθνος μας σε περιόδους δουλείας και σε περιόδους ειρήνης. Η πρόοδος των παιδιών μας δεν μπορεί να προέλθει μόνο από μία τεχνοκρατική γνώση χωρίς την καλλιέργεια ήθους και προτύπων. Φοβούμαι ότι η προσπάθεια για την επιβολή στα σχολεία μας ενός αποχριστιανοποιημένου και πολυθρησκειακού μαθήματος στη θέση των Ορθοδόξων Θρησκευτικών θα οδηγήσει σε μία περαιτέρω αμφισβήτηση του πολιτισμού μας και σε διαστρέβλωση της εθνικής μας ταυτότητας.

Η Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή είναι απαραίτητο συμπλήρωμα των άλλων μαθημάτων, διότι προβάλλει τα πρότυπα των Αγίων και των μαρτύρων ως αντίβαρο στον υλισμό, στον εγωκεντρισμό και στον υπερκαταναλωτισμό.

Η Ορθόδοξη Παιδεία είναι αυτή που δίδαξε στον λαό μας την φιλανθρωπία και την αλληλεγγύη προς τον φτωχό, τον πάσχοντα, τον πρόσφυγα. Αν την ξεριζώσουμε από τα σχολεία θα διαπλάσουμε ανθρώπους αντικοινωνικούς.

Η Ορθόδοξη αγωγή καλλιεργεί την ορθή και υπεύθυνη δημοκρατική αντίληψη, ότι όλοι έχουμε και δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αντιθέτως η απομάκρυνση του Ευαγγελίου από τις σχολικές αίθουσες θα οδηγήσει περισσότερους νέους σε αντιδημοκρατικές ιδεολογίες.

Η Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάσθηκαν κατά καιρούς στη διδασκαλία της, τόνωσε την εθνική μας ταυτότητα και μίλησε στα παιδιά μας για τη συμβολή της Εκκλησίας στην επιβίωση του Έθνους. Με το προτεινόμενο πολυθρησκειακό μάθημα τα παιδιά μας θα αγνοούν την προσφορά του Πατροκοσμά και των Νεομαρτύρων.

Η Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία στα σχολεία  είναι χρήσιμη και για τη συνειδητοποίηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μία από τις ρίζες της Ευρώπης, στην οποία ανήκουμε, είναι ο Χριστιανισμός. Όχι οι ανατολικές θρησκείες, τις οποίες θα διδάσκονται τα ελληνόπουλα από τις πρώτες τάξεις του σχολείου.

Η Ορθόδοξη Χριστιανική παιδεία είναι απολύτως συμβατή με το Σύνταγμα και τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις. Τα ανορθόδοξα Θρησκευτικά που έχουν σχεδιασθεί, παρά τις πιθανές καλές προθέσεις των σχεδιαστών τους, ασεβούν προς τον σκοπό της Παιδείας, όπως τον προβλέπει το Σύνταγμα.

Τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, τα οποία ήδη διδάσκονται χωρίς κατηχητικό χαρακτήρα,  τα παρακολουθούν πολλοί αλλόθρησκοι για να μάθουν τον πολιτισμό της χώρας που τούς φιλοξενεί. Με το προτεινόμενο πολυθρησκειακό συνονθύλευμα οι απαλλαγές θα είναι περισσότερες. Ακόμη και σε ένα θρησκειολογικό μάθημα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιτρέπει τις απαλλαγές.

Τα ανορθόδοξα Θρησκευτικά πρέπει να αποσυρθούν, διότι ψαλιδίζουν τον πολιτισμό μας!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 11 Σεπτεμβρίου 2016

Πολύς λόγος γίνεται στίς ἡμέρες μας γιά τό περιεχόμενο τῆς Παιδείας, γιά τόν χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, γιά τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος καί ἐνδεχομένως τῶν διατάξεων περί Παιδείας καί περί σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Μία ὁρολογία πού ἀρέσει στούς ὀπαδούς τῆς ψευδεπίγραφης προόδου εἶναι τό «οὐδετερόθρησκο σχολεῖο». Θά προσπαθήσουμε νά ἀποκρυπτογραφήσουμε τή σημασία τοῦ ὅρου καί τίς προθέσεις ἐκείνων πού τόν χρησιμοποιοῦν.

Λέγοντας οὐδετερόθρησκο ἐννοοῦν ὅτι στό ἑλληνικό σχολεῖο δέν πρέπει νά ὑπάρχουν εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων, νά μήν γίνεται προσευχή, νά μήν τονίζεται ἡ πνευματική παράδοση καί ὁ ἱστορικός ρόλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τό δέ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν νά ἀποκτήσει θρησκειολογικό- ἐγκυκλοπαιδικό περιεχόμενο ἤ ἔστω τόν πολυθρησκειακό χαρακτῆρα πού ἤδη δοκιμάσθηκε σέ ὁρισμένα Γυμνάσια μέ τό ἀμφιλεγόμενο Πιλοτικό Πρόγραμμα.

Ἡ παράδοση τῆς οὐδετερόθρησκης παιδείας προέρχεται ἀπό τή γαλλική κοινωνία καί ἀπηχεῖ τά ἀκραῖα ἀντιχριστιανικά καί ἀντιεκκλησιαστικά κηρύγματα τοῦ Διαφωτισμοῦ καί τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1789. Δέν ὑποτιμῶ τή σημασία τῶν ἰδεολογικῶν αὐτῶν ρευμάτων γιά τόν εὐρωπαϊκό καί τόν παγκόσμιο πολιτισμό, καλό εἶναι, ὅμως, νά θυμόμαστε ὅτι ὁδήγησαν σέ πολλές ἀκρότητες καί σέ κλῖμα τρομοκρατίας εἰς βάρος ἀντιφρονούντων. Ἡ Γαλλική Ἐπανάσταση ἐστράφη κατά τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ κλήρου καί διέπραξε φόνους καί βιαιότητες. Ἀναμφιβόλως πολλοί Ρωμαιοκαθολικοί Ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἶχαν αποκτήσει πλοῦτο καί ἐξουσία καί εἶχαν καταστῆ ἀντιπαθεῖς στά μάτια τῶν φτωχῶν λαϊκῶν στρωμάτων. Αὐτή ὅμως ἡ διαπίστωση δέν δικαιολογεῖ τόν δολοφονικό πνιγμό κληρικῶν καί μοναχῶν σέ λίμνες μέ μία πέτρα στόν λαιμό οὔτε βεβαίως δικαιολογεῖ τήν κατάργηση ἐπί ἀρκετά ἔτη τοῦ Χριστιανικοῦ Ἡμερολογίου ἀπό τούς Γάλλους ἐπαναστάτες καί τήν ἐπίσημη λατρεία τοῦ Ὀρθοῦ Λόγου ἀντί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Οἱ συνέπειες αὐτῶν τῶν ἰδεολογικῶν ρευμάτων καί τῶν ἐσωτερικῶν συγκρούσεων ὁδήγησαν τή γαλλική κοινωνία σέ μία σαφῆ ἀπομάκρυνση ἀπό κάθε τί Χριστιανικό. Τό 1905 ψηφίσθηκε καί ἰσχύει ἀκόμη εἰδικός νόμος γιά τόν πλήρη χωρισμό τῆς κρατικῆς δραστηριότητος ἀπό τή σφαῖρα τὼν θρησκειῶν καί τῶν πάσης μορφῆς θρησκευτικῶν ἐκδηλώσεων. Στά γαλλικά δημόσια σχολεῖα ἔκτοτε δέν διδάσκεται μάθημα Θρησκευτικῶν. Αὐτό, ὅμως, ἀποτελεῖ μία γαλλική ἰδιαιτερότητα καί δέν πρέπει νά προβάλλεται ὡς πρότυπο γιά τήν Ἑλλάδα ἤ γιἀ ἄλλες εὐρωπαϊκές κοινωνίες. Σημειώνω ὅτι τά περισσότερα κράτη μέλη τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως ἐπιδιώκουν τή διδασκαλία θρησκευτικοῦ μαθήματος εἴτε ἀμιγῶς Χριστιανικοῦ -μέ βάση τήν ἐπικρατοῦσα θρησκεία- εἴτε τύποις θρησκειολογικοῦ, ἀλλά μέ ὑπεροχική θέση τῶν Χριστιανικῶν ἀξιῶν.

Ὀ μαθητής καί ἡ μαθήτρια τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου δικαιοῦται καί ὑποχρεοῦται νά ἀκολουθεῖ τήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοση τῶν προγόνων μας καί ὄχι τόν οὐδετερόθρησκο φανατισμό τῶν Γάλλων ἐπαναστατῶν. Ἡ πατρίδα μας ἐλευθερώθηκε ἀπό συνειδητούς Χριστιανούς Ὀρθοδόξους ἀγωνιστές καί τό 1821 δέν ἔχει ἰδεολογική σχέση μέ τή Γαλλική Ἐπανάσταση. Οἱ Γάλλοι ξεσηκώθηκαν ἐναντίον τῶν δικῶν τους ἀρχόντων σέ μία ἐμφύλια ἐξέγερση μέ στόχο μεταξύ ἄλλων καί τόν Ρωμαιοκαθολικό κλῆρο. Ἀντιθέτως ἡ δική μας ἐπανάσταση εἶχε χαρακτῆρα ἀπελευθερωτικό καί ἐθνικοθρησκευτικό. Ἀγωνισθήκαμε τό 1821 κατά ἀλλοεθνῶν καί ἀλλοθρήσκων μαζί μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιά τήν Ἐκκλησία, ὑπό τήν Ἐκκλησία. Ὁ Θ. Κολοκοτρώνης στά Ἀπομνημονεύματά του δηλώνει τή σαφῆ διαφοροποίηση μεταξύ Γαλλικῆς κάι Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, στούς δέ μαθητές τοῦ πρώτου Γυμνασίου τῆς ἐλεύθερης Ἀθήνας τονίζει ὅτι καί ἐκεῖνος καί οἱ συμπολεμιστές του βροντοφώναξαν «πρῶτα ὑπέρ Πίστεως καί ὕστερα ὑπέρ Πατρίδος».

Τά Συντάγματα τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων τοῦ Ἀγῶνος ἀρχίζουν μέ τήν ἐπίκληση στήν Ἁγία Τριάδα καί γενικῶς δηλώνουν τόν σεβασμό τῶν ἀγωνιζομένων πρός τήν Ἐκκλησία. Μία ἀπό τίς πρῶτες φροντίδες τῶν ἐπαναστατημένων Ἑλλήνων ὑπῆρξε ἡ ἵδρυση Ὑπουργείου, τό ὁποῖο συνδύαζε τή Δημοσία Ἐκπαίδευση καί τά Ἐκκλησιαστικά ζητήματα. Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, στήν ὁποία όφείλουμε τό ἐλεύθερο ἑλληνικό κράτος, εἶχε μεταξύ ἄλλων ὡς στόχο νά μποροῦν τά παιδιά μας νά διδάσκονται ἐλευθέρως καί ἀκωλύτως τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί τή διαχρονική ἑλληνική γλῶσσα καί Ἱστορία στά σχολεῖα. Ὁ πρῶτος Κυβερνήτης μας Ἰωάννης Καποδίστριας ὑπογράμμιζε ὅτι τά θεμελιώδη μαθήματα γιά τά ἑλληνόπουλα πρέπει νά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική Πίστη καί τά κείμενα τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων. Ἄς ἀφήσουμε τήν ούδετερόθρησκη παράδοση στούς Γάλλους, μέ σεβασμό στήν πολιτιστική ἰδιοπροσωπία τους, καί ἄς κρατήσουμε γιά τά δικά μας σχολεῖα τήν Ἐλληνορθόδοξη Παιδεία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

Πίσω ἀπό τήν προπαγάνδα περί οὐδετερόθρησκου σχολείου κρύβεται ἠ ἀρνητική διάθεση ἔναντι τῆς Ὁρθοδοξίας κάι τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς ἀγωγῆς. Ὅταν στό σχολεῖο θά διδάσκονται ἰσότιμα ὁ Χριστός καί ὁ Βούδας ἤ ὁ Κομφούκιος τότε αὐτό δέν εἶναι οὐδετερότητα. Εἶναι μεροληπτική κατήχηση ὑπέρ ἄλλων δοξασιῶν καί θρησκευμάτων. Τό οὐδετερόθρησκο σχολεῖο εἶναι τό προπέτασμα καπνοῦ γιά νά ἐπιχειρηθεῖ ἡ ἐπίθεση κατά τῆς Χριστιανικῆς παιδείας, τῆς οἰκογένειας καί τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν πού ἀνθίστανται ἀκόμη στήν ταλαιπωρημένη κοινωνία μας. Ἡ προπαγάνδα περί οὐδετερόθρησκου σχολείου ἀποτελεῖ προσβολή γιά τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά πιστεύματα τῆς μεγάλης πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων. Ἀποτελεῖ ἐχθρική πράξη πρός τήν ἐπικρατοῦσα θρησκεία, ἀμφισβήτηση τοῦ Συντάγματος καί τῶν σχετικῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων καί προσβολή στή μνήμη τῶν ἐλευθερωτῶν καί ἱδρυτῶν τοῦ κράτους μας. Οὐδετερόθρησκη παιδεία σημαίνει νά κατέβει ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί νά καλλιεργεῖται στά παιδιά μία πολυθρησκειακή σύγχυση. Ούδετερόθρησκη παιδεία σημαίνει σχολεῖο χωρίς πρότυπα, χωρίς ἀξίες. Σημαίνει μία Ἑλλάδα ἀποκομμένη ἀπό τό παρελθόν της, ἄρα χωρίς προσανατολισμό γιά τό μέλλον.

Μιλῶντας στούς διδάσκοντες καί τούς φοιτητές τοῦ Πανεπιστημίου Δυτικῆς Μακεδονίας (Φλώρινα, 17.9.2005) ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἐξέφρασε ἐνδιαφέροντες προβληματισμούς ἔναντι τῶν ὀπαδῶν τοῦ οὐδετερόθρησκου σχολείου: «Εἶναι δέ παρατηρημένον ὅτι οἱ παιδαγωγοί, οἱ ὁποῖοι ἐπικαλοῦνται αὐτήν τήν οὐδετερότητα καί ἕνεκα αὐτῆς ἀρνοῦνται τήν χριστιανικήν ἀγωγήν τῶν μικρῶν παιδιῶν, κατ’ οὐσίαν προχωροῦν ἑκουσίως ἤ άκουσίως καί ἀνεπιγνώστως εἰς ἀντιχριστιανικήν τοποθέτησιν καί χειραγώγησιν, πρός τήν ὁποίαν προσωπικῶς κλίνουν. Οὗτοι συνεπείᾳ τῆς ἀρνητικῆς στάσεώς των πρός τήν χριστιανικήν πίστιν καί ζωήν ἀπαντοῦν εἰς τό ἔμφυτον θρησκευτικόν ἐρώτημα τῶν μικρῶν παιδιῶν κατά τρόπον, ὁ ὁποῖος προκαλεῖ εἰς τήν ψυχήν των ἀμφιβολίας διά τήν πίστιν τοῦ οἰκογενειακοῦ καί κοινωνικοῦ των περιβάλλοντος, γεγονός τό ὁποῖον δέν βοηθεῖ αὐτά εἰς τήν ψυχικήν των ἰσορροπίαν, διότι θέτει αὐτά προώρως πρό διλημμάτων πίστεως, τά ὁποῖα δέν ἔχουν τήν ὡριμότητα νά ἀντιμετωπίσουν…. Ἡ ἥν ἐπικαλοῦνταί τινες οὐδετερότης τοῦ κράτους ἔναντι τῶν θρησκειῶν μετατρέπεται, ἴσως ἀθελήτως εἰς ἐχθρότητα ἔναντι τῆς ἐπικρατούσης θρησκείας, διότι ἐμμέσως ἐξισώνει αὐτήν πρός πᾶσαν ἄλλην, ἐνῶ ἡ ὑπεροχική ἀξία τοῦ ὀρθοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι δεδομένη ἐκ τοῦ ὅτι ὁ ἠθικός ἀνθρωπισμός καί τά κινήματα ἐλευθερίας καί δικαιοσύνης ἔχουν ἐγκολπωθῆ καί ἀφομοιώσει τάς πλείστας τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν τοῦ ὀρθοῦ Χριστιανισμοῦ».

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ πρόσφατες ἀνακοινώσεις καί ἐπιστολές της πρός κάθε ἁρμόδιο ὑποστηρίζει τή διατήρηση τῆς ἑλληνορθόδοξης παιδείας καί τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἄς μήν ἐπιτρέψουμε στούς θιασῶτες τοῦ οὐδετερόθρησκου σχολείου νά ξεριζώσουν τόν Χριστό ἀπό τίς ψυχές τῶν παιδιῶν μας. Ἄς μήν ἀποδεχθοῦμε τήν μετατροπή τοῦ σχολείου σέ ἐργαστήριο ἀνόσιων πειραματισμῶν καί ἐπιβολῆς ἀποτυχημένων ἰδεολογιῶν. Καί ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι οἱ δύο ἀνθρωποβόροι καί καταστροφικοί ὁλοκληρωτισμοί τοῦ 20οῦ αἰῶνος, ὁ Χιτλερισμός καί ὁ Σταλινισμός, εἶχαν ὡς ἰδεολογικό ὑπόβαθρο τήν πολεμική κατά τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας.

Ἄρθρο στό Περιοδικό ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Σεπτεμβρίου 2016.

Κακώς πανηγυρίζει το Υπουργείο Παιδείας για την δήθεν επιτυχή έναρξη του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης. Το Τμήμα αυτό, η «Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών», σχεδιάσθηκε για να εκπαιδεύει υποψηφίους θρησκευτικούς λειτουργούς και δασκάλους για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Όμως από τους 26 εισαχθέντες μέσω των Πανελληνίων Εξετάσεων μόνο ένας είναι Mουσουλμάνος της Θράκης! Άρα το Τμήμα απέτυχε να προσελκύσει αυτούς για τους οποίους δημιουργήθηκε!

Θυμίζω τα προηγηθέντα. Από το 1968 έως το 2010 λειτουργούσε με  ικανοποιητικά αποτελέσματα η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (Ε.Π.Α.Θ.) τριετούς φοιτήσεως. Εκπαίδευσε Μουσουλμάνους δασκάλους και στελέχη για τα τζαμιά και τα θρησκευτικά καθιδρύματα της μειονότητας. Η κυβέρνηση Γιώργου Α. Παπανδρέου έκλεισε την ΕΠΑΘ με διάφορες δικαιολογίες. Θα μπορούσαν κάλλιστα να την μετατρέψουν σε Σχολή τετραετούς φοιτήσεως και να την εντάξουν σε ένα Πανεπιστήμιο όπως απαιτεί πλέον ο νόμος.

Κάποιοι πρότειναν την αναπλήρωση του κενού με την ίδρυση ενός Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών μέσα στο Τμήμα Ορθοδόξου Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ. Η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας υπό τον κ. Φίλη προώθησε με ενθουσιασμό αυτό το σχέδιο. Και συνέβη το αναμενόμενο: Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης αδιαφόρησε για το νέο Τμήμα και δεν έστειλε τα παιδιά της να εκπαιδευθούν  ως υποψήφιοι ιμάμηδες και δάσκαλοι. Και αν ακόμη βρεθεί κίνητρο για να εισαχθούν μερικοί Μουσουλμάνοι,  είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνουν αποδεκτοί από την κοινότητά τους, διότι θα έχουν πτυχίο από μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή.

Είναι οφθαλμοφανές σφάλμα η ένταξη ενός τέτοιου Τμήματος στη Θεολογική Σχολή. Ούτε οι Χριστιανοί ούτε οι Μουσουλμάνοι αισθάνονται ευτυχείς με αυτή την εξέλιξη. Ήδη ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος και το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ έχουν εκφράσει σοβαρές αντιρρήσεις. Και μην μας πουν οι υπεύθυνοι ότι το Τμήμα σχεδιάσθηκε για να μαθαίνουν οι Χριστιανοί περί Ισλάμ. Η πρόβλεψη για υποχρεωτική διδασκαλία της Νέας Ελληνικής σε 4 εξάμηνα δείχνει σαφώς ότι το Τμήμα σχεδιάσθηκε για στελέχη της μειονότητας, που ίσως έχουν δυσκολίες στη χρήση της ελληνικής.

Οι υποστηρικτές του Τμήματος ας αναρωτηθούν: Γιατί η μειονότητα επί 42 έτη εμπιστευόταν την ΕΠΑΘ και τώρα δεν εμπιστεύεται το νέο Τμήμα; Προφανώς λόγω της εντάξεώς του στη Θεολογική Σχολή. Ας ληφθούν, λοιπόν, το συντομότερο οι απαραίτητες αποφάσεις και ας μεταφερθούν οι Ισλαμικές Σπουδές σε μια άλλη Σχολή, πχ. Φιλοσοφική ή  Επιστημών της Αγωγής, με πλήρη απεξάρτηση από τη Θεολογική Σχολή.

Ουσιαστικά προτείνω να δημιουργηθεί μία νέα ΕΠΑΘ υψηλοτέρου επιπέδου για να εκπαιδεύονται οι  Μουσουλμάνοι  συμπολίτες μας και να μην  στρέφονται προς τα ΑΕΙ της Τουρκίας ή άλλων χωρών.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 4 Σεπτεμβρίου 2016