Άρθρα

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Καλή Χρονιά και ευλογημένη! Οι Έλληνες, ταλαιπωρημένοι από την πολύμορφη κρίση, έχουμε γίνει δύσπιστοι απέναντι σε θεσμούς και αξίες. Διατηρούμε όμως την εμπιστοσύνη μας στις πνευματικές δυνάμεις πού κράτησαν όρθιο το Γένος απέναντι σε κατακτήσεις και οικονομικές κρίσεις. Εμπιστευόμαστε την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την Παιδεία μας και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Αυτό φαίνεται και από τα αποτελέσματα της έρευνας κοινής γνώμης, την οποία διενήργησε η εταιρία MRB υπό τον τίτλο «Τάσεις». Η έρευνα αυτή διενεργείται κάθε εξάμηνο και το δείγμα των ερωτωμένων είναι 2000 άτομα. Στα αποτελέσματα του Δεκεμβρίου 2017 υπάρχει μία ενότητα, η οποία διερευνά την εμπιστοσύνη των Ελλήνων σε θεσμούς και οργανισμούς που επηρεάζουν τη ζωή μας. Στις τρεις πρώτες θέσεις με βάση τον βαθμό εμπιστοσύνης βρίσκονται 1) Τα ΑΕΙ και τα σχολεία. 2) Ο Στρατός και 3) η Εκκλησία. Αμέσως μετά οι απαντώντες στην έρευνα κατέταξαν τον εαυτό τους, τον Έλληνα πολίτη. Δηλαδή ο Έλληνας πολίτης σήμερα εμπιστεύεται περισσότερο την Παιδεία, τον Στρατό και την Εκκλησία από ό,τι εμπιστεύεται τον εαυτό του. Στην τελευταία θέση μετά από πολλούς θεσμούς κατατάσσεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Χαμηλά βρίσκεται και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Φαίνεται ότι ο μέσος Έλληνας δεν είναι ικανοποιημένος από τη στάση τους σε μείζονα εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που μάς απασχολούν.

Παρά τις επιθέσεις που δέχετυαι από κακοπροαίρετους, ανενημέρωτους ή ιδεοληπτικούς η Εκκλησία μας βρίσκεται πολύ ψηλά και έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών. Η Εκκλησία πρωτίστως παρέχει έργο πνευματικό και καθοδηγητικό. Βοηθά τον λαό μας να ελπίζει, να προσεύχεται, να ακουμπά κάθε αγωνία και κάθε προβληματισμό στον Θεό. Η Εκκλησία ασκεί έργο κοινωνικό με τα συσσίτια, τα φιλόπτωχα ταμεία, την κοινωνική της μέριμνα, με ιδρύματα και έργα προνοίας και φιλαδελφίας. Η Εκκλησία εξ άλλου συντελεί στη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας και των παραδόσεών μας. Η Εκκλησία επί πλέον διδάσκει, εκπαιδεύει, διασώζει γλώσσα και ιστορία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία παραμένει ένα ιατρείο της ψυχής και σχολείο του Έθνους.

Η Παιδεία ενδιαφέρει τον Έλληνα πολίτη και εμπιστεύεται τα Πανεπιστήμια και τα σχολεία. Βεβαίως στον χώρο των ΑΕΙ δεν λειτουργούν όλα ομαλά, λόγω και της κακής ερμηνείας και της καταχρήσεως της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου. Πιστεύω, όμως, ότι οι ερωτηθέντες στην προαναφερθείσα έρευνα δίνουν την πρώτη θέση στην Παιδεία λόγω της αγάπης του Έλληνα για τα γράμματα και λόγω της εκτιμήσεως στο δύσκολο έργο των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Σε περίοδο δυσχερών οικονομικών συνθηκών ο λαός μας θέλει να δει τα παιδιά του εγγράμματα και μάλιστα με εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις για να προκόψουν. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και σε άλλες δύσκολες περιόδους. Ο Ελληνισμός, παρά τις εθνικές και κοινωνικές περιπέτειες, αγωνίσθηκε για να δώσει στη νεότητα ένα υψηλό επίπεδο παιδείας. Τα φανερά και κρυφά σχολειά της Τουρκοκρατίας αποτελούν μία απτή απόδειξη αυτής της προσπάθειας. Η Παιδεία είναι για τον Έλληνα καταφύγιο ελπίδας και τρόπος βελτιώσεως του πνευματικού και βιοτικού επιπέδου.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις επαξίως καταλαμβάνουν υψηλή θέση στην εμπιστοσύνη του σημερινού Έλληνα πολίτη. Το ιστορικό παρελθόν τους είναι ένδοξο, η αποτελεσματικότητά τους αποδεδειγμένη, η ευψυχία και ο γνήσιος πατριωτισμός των στελεχών δεν αμφισβητούνται. Παρά τις μισθολογικές περικοπές οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων μας Δυνάμεων εκπαιδεύονται, ασκούνται, φυλάσσουν σύνορα, προσφέρουν κοινωνικό έργο. Οι εξωτερικές απειλές είναι ορατές και αυτό το στοιχείο επαυξάνει την αγάπη των Ελλήνων προς τους μονίμους και εφέδρους του Στρατού μας. Άλλωστε σε άλλη ενότητα της ίδιας έρευνας της MRB οι ερωτώμενοι απαντούν ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να στηρίζει πλέον την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και ότι δεν περιμένουμε εντός του 2018 λύση στο Κυπριακό και στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων.

Η συνύπαρξη Εκκλησίας και Ενόπλων Δυνάμεων στους υψηλότερες θέσεις της εμπιστοσύνης των Ελλήνων δείχνει ότι ο λαός μας γνωρίζει και εκτιμά και τους ψυχικούς δεσμούς του Στρατού μας με την Ορθόδοξη Εκκλησία και Παράδοση. Οι προστάτες Άγιοι, τα εκκλησάκια στα στρατόπεδα, οι στρατιωτικοί ιερείς, η συμμετοχή Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας σε λιτανείες, τελετές και μετακινήσεις ιερών εικόνων, δείχνουν αυτόν τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ Ορθοδοξίας και Φρουρών της Πατρίδας. Ο Στρατός Ξηράς έχει προστάτη του τον Άγιο Γεώργιο, αλλά ειδικότερα το Πυροβολικό τιμά ως προστάτιδα την Αγία Βαρβάρα και οι Διαβιβάσεις τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Προστάτης του Πολεμικού Ναυτικού μας είναι ο Άγιος Νικόλαος και την Πολεμική Αεροπορία μας προστατεύουν οι Άγιοι Αρχάγγελοι, οι Ταξιάρχες.

Η μεγάλη εμπιστοσύνη των Ελλήνων προς την Εκκλησία και τις Ένοπλες Δυνάμεις αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της Ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας. Εκκλησία και Στρατός φυλάσσουν τα όσια και τα ιερά του Γένους, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Εδώ και είκοσι χρόνια παρατηρώ ότι στις έρευνες της κοινής γνώμης ότι αυτοί οι δύο θεσμοί βρίσκονται στην κορυφή της εκτιμήσεως του λαού μας. Εκκλησία και Στρατός εκφράζουν την ελπίδα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία με το μήνυμα ότι μετά τη Σταύρωση πάντα ακολουθεί η Ανάσταση. Και οι Ένοπλες Δυνάμεις μας με το σύνθημα «Ο Τολμών Νικά»!

Άρθρο στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 10.1.2018

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η αρχική θέση του ελληνικού πολιτικού κόσμου για το όνομα των Σκοπίων διαμορφώθηκε τον Απρίλιο του 1992 υπό την καθοδήγηση του αειμνήστου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και προέβλεπε την απόρριψη του όρου Μακεδονία είτε ως συνθέτου είτε ως παραγώγου. Κατά τη δεκαετία του 2000 η επίσημη θέση, όπως αυτή καταγράφεται σήμερα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, άλλαξε. Η Ελλάς δηλώνει ότι συζητεί μία ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό μπροστά από τον όρο Μακεδονία και αυτή η ονομασία πρέπει να ισχύει σε κάθε χρήση και έναντι πάντων (erga omnes) .

Πιστεύω ότι από την υιοθέτηση της δεύτερης επίσημης γραμμής μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει σημαντικές παράμετροι των ελληνοσκοπιανών σχέσεων και της βαλκανικής πραγματικότητας. Θυμίζω τα δεδομένα:

1. Η μερική υποχώρησή μας στο ζήτημα του ονόματος είχε ως σκοπό να αμβλυνθεί η στάση των γειτόνων και να εξευρεθεί μία αμοιβαίως αποδεκτή λύση. Όμως είναι προφανές ότι η ελληνική υποχώρηση δεν εκτιμήθηκε. Αντιθέτως εξελήφθη ως αδυναμία του Ελληνισμού.

2. Τότε που υιοθετήθηκε η θέση περί γεωγραφικού προσδιορισμού κ.λπ. υπήρχε ακόμη η ελπίδα να μαλακώσει η σκληρή εθνικιστική γραμμή των σκοπιανών μέσω της οικονομικής διπλωματίας. Τα γεγονότα διέψευσαν αυτή την προσδοκία. Η ελληνική επιχειρηματική παρουσία είτε πολεμήθηκε είτε αποθράσυνε τους γείτονες.

3. Ο αλβανικός παράγων έχει πλεον εξελιχθεί σε καταλυτικό στοιχείο για το μέλλον του κράτους της ΠΓΔΜ. Με τη στήριξη των Τιράνων η αλβανική κοινότητα, που αριθμεί περί το 25- 30% του πληθυσμού, διεκδικεί καθεστώς ισότιμης εθνότητας με τους ψευδομακεδόνες και απειλεί με διάσπαση το κράτος. Ήδη οι δυτικές επαρχίες αποτελούν ένα αλβανικό κράτος εν κράτει. Αυξάνεται ο κίνδυνος για πιθανή διχοτόμηση της ΠΓΔΜ, άρα οι Σκοπιανοί είναι εκείνοι που μάς έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και όχι εμείς εκείνους.

4. Η Βουλγαρία έχει εισέλθει δυναμικά στο παιχνίδι. Πολιτικά, εκκλησιαστικά και πολιτιστικά προβάλλεται ως η προστάτις των Σλάβων των Σκοπίων και η κυβέρνηση Ζάεφ αποδέχεται ευχαρίστως αυτή την προστασία. Επομένως η οποιαδήποτε ελληνική παραχώρηση δεν θα αξιοποιηθεί μόνον από το μικρό και προβληματικό κράτος των Σκοπίων, αλλά και από τον αναγεννώμενο βουλγαρικό εθνικισμό.

5. ΟΙ ΗΠΑ αντιμετωπίζουν την έντονη διάθεση της Ρωσίας να παρεμβαίνει στα Βαλκάνια και επείγονται να εντάξουν την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό θα ήσαν διατεθειμένες να ακούσουν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον τις ελληνικές εθνικές και ιστορικές ευαισθησίες ώστε να αρθεί η ελληνική αντίρρηση. Δεν είναι τυχαίο ότι Έλληνες ανταποκριτές στην Αμερική μεταδίδουν διαρροές από το Αμερικανικό ΥΠΕΞ ότι, δηλαδή συζητείται και η ονομασία «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής».

Από τη στιγμή που έχουμε αλλαγή των δεδομένων μήπως θα έπρεπε να επανέλθουμε στη αρχική θέση του Απριλίου 1992;

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 6 – Κυριακή 7/1/2018

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ απήντησε στην πρόταση που τού έκανε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Μάς έκανε τη …χάρη να μην θεωρεί μόνο τον λαό του ως κληρονόμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά επιτρέπει και στους Έλληνες και στους Βουλγάρους να διεκδικήσουμε ένα μέρος της κληρονομιάς του Μακεδόνα Στρατηλάτη. Μερικοί στην Ελλάδα έσπευσαν να εκφράσουν ικανοποίηση. Στην πραγματικότητα ο Ζάεφ στήνει παγίδα.

Ερώτημα πρώτον. Είναι δυνατόν να δεχθούμε  να συζητήσουμε με έναν ξένο ηγέτη που παραχαράσσει την ιστορία μας ειρωνευόμενος μάλιστα; Είναι δυνατόν  να δεχθεί η ελληνική πολιτική και ακαδημαϊκή κοινότητα να διαπραγματευόμαστε με ένα τεχνητό έθνος για την ιστορία του  Μεγάλου Αλεξάνδρου; Είναι δυνατόν να αγνοήσουμε όλα τα κείμενα της αρχαιότητος, αλλά και τις μελέτες των ξένων ειδικών που τον χαρακτηρίζουν Έλληνα και μόνον Έλληνα;

Ερώτημα δεύτερον. Εκτός από αυτή την υποχώρηση παγίδα  τι θετικό εκόμισε μέχρι σήμερα η αλλαγή κυβερνήσεως στα Σκόπια; Έχει αναλάβει εκστρατεία ο Ζόραν Ζάεφ να αποσυρθούν οι αλυτρωτικοί χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας»; Έδωσε εντολή να σταματήσει η ανθελληνική προπαγάνδα στα σχολεία; Παραδέχεται ότι δεν υπάρχει «μακεδονική»  μειονότητα στη Βόρειο Ελλάδα; Αν δεν δούμε σοβαρά και ουσιαστικά βήματα υποχωρήσεως, τότε ας μην περιμένουμε πρόοδο στη συζήτηση για το όνομα.

Ερώτημα τρίτον. Η δήθεν φιλική διάθεση του Ζάεφ προσέξαμε ότι συνδυάζεται με ανοίγματα προς τη Βουλγαρία; Μας λέει ότι και οι Βούλγαροι είναι κληρονόμοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Τότε γιατί οι επίγονοι του Αλεξάνδρου ίδρυσαν βασίλεια, τα οποία η διεθνής επιστημονικη κοινότητα τα έχει ονομάσει Ελληνιστικά και όχι βουλγαριστικά ή κάτι παρεμφερές; Η σλαβική πλειοψηφία των κατοίκων της ΠΓΔΜ, εν όψει του αλβανικού κινδύνου και των σεναρίων διάσπασης του κράτους, έχει αποφασίσει συνειδητά να υπαχθεί υπό την προστασία της Βουλγαρίας. Άρα οποιαδήποτε ελληνική υποχώρηση στο ζήτημα του ονόματος δεν θα αξιοποιηθεί μόνον από το μικρό σκοπιανό κράτος, αλλά και από τον βουλγαρικό εθνικισμό. Το έχει συνειδητοποιήσει αυτό η κυβέρνησή μας;

Ερώτημα τέταρτον. Από τη στιγμή που η Βουλγαρία επισήμως – δια της ΥΠΕΞ Αικατερίνα Ζαχαρίεβα-  έχει απορρίψει τα ονόματα Άνω και Βόρεια Μακεδονία μένει στο τραπέζει το «Νέα  Μακεδονία». Ποιος μάς εγγυάται ότι, αν συμφωνήσει η Ελλάς, το όνομα αυτό θα παραμείνει;  Προβλέπω ότι μετά από μερικούς μήνες η Βουλή των Σκοπίων θα απορρίψει τον όρο «Νέα» και θα διατηρήσει μόνον τον όρο «Μακεδονία». Ποιος θα τιμωρήσει τότε τα Σκόπια που θα έχουν ενταχθεί ήδη στο ΝΑΤΟ με την ελληνική έγκριση;

Ας μην καλλιεργεί, λοιπόν,  η κυβέρνηση μία αδικαιολόγητη αισιοδοξία. Η στάση των Σκοπιανών ηγετών ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει. Καλή και ευλογημένη Χρονιά!

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 30 – Κυριακή 31.12.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η Θράκη είναι και πρέπει να είναι μέσα στην καρδιά όλων των Ελλήνων. Και οι εκάστοτε κυβερνήτες αυτού του λαού οφείλουν να είναι πολύ προσεκτικοί όταν αποφασίζουν ή όταν εξαγγέλλουν μέτρα και σχέδια για τη Θράκη. Όλοι έχουμε ευθύνη να εμπεδώσουμε το αίσθημα ασφαλείας στους κατοίκους της ακριτικής αυτής περιοχής. Κάθε δημόσια εξαγγελία πρέπει να συντελεί στη διατήρηση της αρμονικής συνυπάρξεως Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Κάθε δήλωση επισήμου προσώπου πρέπει να αποτρέπει τα νεο-οθωμανικά οράματα της γειτονικής Τουρκίας.

Η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν στην Ελλάδα κατέδειξε τις διαθέσεις των γειτόνων. Με καθυστέρηση λίγων ημερών πληροφορηθήκαμε την εμπρηστική ομιλία του στο μειονοτικό σχολείο, το οποίο επισκέφθηκε εκτός προγράμματος. Η συνομιλία του Ερντογάν με τους μαθητές καταγράφηκε με κάμερα κινητού τηλεφώνου. Ο Τούρκος Πρόεδρος ακούγεται να λέει: «Μια σημαία, μια πατρίδα, ένα κράτος. Τι σημαίνει; Ένα έθνος, μια σημαία, ένα κράτος. Εντάξει; Δεν υπάρχουν διακρίσεις, δεν υπάρχουν διαφορές. Θα είμαστε ένα, θα είμαστε ισχυροί, θα είμαστε ζωντανοί, θα είμαστε αδέρφια. Όλοι μαζί θα είμαστε Τουρκία».

Άλλωστε και ο δάσκαλος του Ερντογάν και πρώην Πρωθυπουργός Νταβούτογλου μάς έχει προειδοποιήσει στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος» ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει όλες τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων για να εξυπηρετήσει τους στρατηγικούς στόχους της και το όραμα του νέου Οθωμανισμού. Θέλω να πιστεύω ότι στη Θράκη μας θα αποτύχουν αυτοί οι σχεδιασμοί. Ας είμαστε, όμως,  προσεκτικοί.

Στα «σύνορα της καρδιάς» του που διακηρύσσει ο Ερντογάν εμείς απαντούμε με τη Θράκη της καρδιάς μας. Η ανάπτυξη, η ειρηνική συμβίωση, η ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου ας μην είναι μέλημα μόνον της Πολιτείας, του Κοινοβουλίου και των τοπικών αρχόντων. Ας γίνει μέλημα όλων των Ελλήνων.

Ας παροτρύνουμε τα σχολεία από όλη την Ελλάδα να επισκέπτονται τη Θράκη. Ας επισκεπτόμαστε συχνότερα αυτήν την όμορφη ελληνική περιοχή. Ας μελετήσουμε περισσότερο την ιστορία της, την ελληνορθόδοξη παράδοσή της, τη λαογραφία της. Ας δούμε από κοντά τα μουσεία της, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μοναστήρια, τις παραλίες, τα δάση, το δέλτα του Έβρου, τους βιότοπους. Ας προσεγγίσουμε με σεβασμό τα θρησκευτικά μνημεία και τις παραδόσεις των Ελλήνων Μουσουλμάνων. Και ας ακούσουμε με προσοχή τις δημόσιες παρεμβάσεις των 4 Μητροπολιτών της Θράκης, οι οποίοι γνωρίζουν τα προβλήματα.

Ας μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον αρχαίο σοφό Δημόκριτο, τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη, την ηρωίδα του 1821 Δόμνα Βισβίζη, τον Θρακιώτη  Αρχιεπίσκοπο που είπε τα ΟΧΙ στους Γερμανούς κατακτητές το 1941, τον Χρύσανθο Φιλιππίδη.

Ας μην επιτρέψουμε στην Τουρκία να αναστατώνει τους κατοίκους της περιοχής. Καλά Χριστούγεννα στους Θρακιώτες και σε όλους τους Έλληνες!

Κυριακάτικη Δημοκρατία, 23-24 Δεκεμβρίου 2017

Φωτο: EUROKINISSI

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Για την πολυσυζητημένη επίσκεψη του προκλητικού Τούρκου Προέδρου Ερντογάν νομίζω ότι την καλύτερη κριτική μπορούμε να αντλήσουμε από την επιστολή – απάντηση που τού απέστειλε ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών. Το σωματείο αυτό ιδρύθηκε το 1929 και εδρεύει στην Καλλιθέα. Παραθέτω αποσπάσματα από την «Ανοικτή Επιστολή προς τον Προεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας», η οποία δημοσιοποιήθηκε στις 13.12.2017:

«…Είπατε για την μη αναγραφή πινακίδων με την ένδειξη «τουρκικό», ωσάν στην Πόλη να επιτρέπεται να αναγράφεται «ελληνικό». Σας πληροφορούμε ότι στην Κωνσταντινούπολη όχι μόνο ξηλώθηκαν οι ιστορικές επιγραφές στην ελληνική γλώσσα από όλα τα εξωτερικά των κτηρίων, αλλά και μέσα στα σχολεία ξηλώθηκαν ακόμη και τα μάρμαρα που ανέγραφαν τα ονόματα των δωρητών επειδή ήταν  στην ελληνική. Στους Έλληνες μαθητές απαγορεύτηκε να μάθουν την ιστορία τους. Το μάθημα των Νέων Ελληνικών αφαιρέθηκε από το πρόγραμμα του Γυμνασίου.           

Μιλάτε για «επικαιροποίηση» της Συνθήκης της Λωζάννης αποβλέποντας, όπως αναφέρετε, δήθεν στα δικαιώματα των μουσουλμάνων της Θράκης. Η Τουρκία όμως κατάργησε μονομερώς  τα άρθρα υπέρ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Κατάργησε το ειδικό καθεστώς των νησιών αυτών, απέλασε ένα μεγάλο μέρος Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που παρέμεναν εκεί βάσει της Σύμβασης περί Ανταλλαγής των Πληθυσμών της Λωζάννης και καταπάτησε τα δικαιώματα όλων των Ελλήνων που παρέμεναν στην Τουρκία με τον πιο βάναυσο τρόπο, ασκώντας πρωτοφανείς διωγμούς και εφαρμόζοντας εξοντωτικά μέτρα, με αποκορύφωμα το πογκρόμ του 1955 και τις απελάσεις του 1964. Συνέπεια όλων αυτών είναι η δραματική συρρίκνωση κατά 98% του ελληνικού πληθυσμού στην Τουρκία, ενώ αντίθετα ο μουσουλμανικός πληθυσμός της ελληνικής Θράκης αυξήθηκε περισσότερο από 50%, υπό καθεστώς πλήρους ελευθερίας που εγγυάται και εξασφαλίζει στους πολίτες της η Ελληνική Δημοκρατία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέλος, αναφέρατε ότι το μέσο εισόδημα στην ελληνική Θράκη είναι πολύ κατώτερο του μέσου όρου της Ελλάδας. Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία δεν καταδεικνύουν διαφορές στο κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων της Ελλάδας,  και πάντως η ελληνική Θράκη δεν είναι η φτωχότερη περιφέρεια της χώρας. Εξάλλου, ουδείς έχει επιβάλει φόρο περιουσίας (varlik vergisi) στους μουσουλμάνους της Θράκης, και ουδείς έχει απαγορεύσει την άσκηση δεκάδων επαγγελμάτων εκ μέρους τους, όπως έγινε στην Πόλη την δεκαετία του 1930. Επιπλέον, ουδείς έχει απαγορεύσει να μετοικήσουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας αν θεωρούν ότι εκεί το εισόδημα τους θα είναι  μεγαλύτερο.

Κύριε Πρόεδρε, η επιθυμητή και ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία Ελλάδος και Τουρκίας, καθώς και η διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία, προϋποθέτει εκ μέρους σας το σεβασμό και όχι την καταστρατήγηση του Διεθνούς Δικαίου.»

Ας ακούσουμε, προσθέτω εγώ, τη φωνή των παθόντων!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 17.12.2017           

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε από τις αρχές Οκτωβρίου το ένδοξο θωρηκτό «Αβέρωφ», το οποίο μάς θυμίζει τον θρίαμβο του Έθνους στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Από την ειδησεογραφία πληροφορούμαστε ότι οι Θεσσαλονικείς και γενικότερα οι Βορειοελλαδίτες πραγματοποίησαν ένα συγκινητικό λαϊκό προσκύνημα στο  σύμβολο της νίκης και της ναυτοσύνης μας.

Αντιγράφω τη σχετική είδηση της 4.12.2017: «Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 53 ημέρες επισκεπτηρίου δέχτηκε 130.000 επισκέψεις, τη στιγμή που τα τελευταία δύο χρόνια που βρισκόταν στην Αθήνα είχε καταγράψει 120.000 επισκέψεις. Χθες, τελευταία μέρα του επισκεπτηρίου, 6.500 άνθρωποι βρέθηκαν στο θωρηκτό, ενώ, σε σύγκριση με το Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο δέχεται κατά μέσο όρο 4.000 επισκέπτες την ημέρα, το «Αβέρωφ» κατέγραψε στη Θεσσαλονίκη κατά μέσο όρο 2.500 επισκέψεις ημερησίως».

Ακόμη πιο συγκινητικό είναι το στοιχείο ότι μεταξύ των επισκεπτών ήσαν 27.000 μαθητές από 330 σχολεία της Θεσσαλονίκης και πολλών πόλεων της Μακεδονικής γης. Οι νέοι έμαθαν και προβληματίστηκαν δημιουργικά. Οι παλαιότεροι συγκινήθηκαν και φιλούσαν τον ιστό με τη σημαία. Οι δάσκαλοι δίδαξαν το καλυτερο – ίσως- μάθημα της ζωής τους. Και όσοι ανησυχούμε για την πορεία του Ελληνισμού πήραμε μηνύματα συγκρατημένης αισιοδοξίας. Ο Έλληνας, παρά την κρίση, τα προβλήματα και τις προπαγάνδες, δεν θέλει να αποκοπεί από τις ρίζες του. Οι εθνοαποδομητές δεν επέτυχαν ούτε πρόκειται τελικά να επιτύχουν τον στόχο τους. Η Ορθοδοξία, η σημαία, η ιστορία μας, οι ήρωες, οι αξίες και τα ιδανικά του 1821, του 1912, του 1940 και του 1955-59 θα συνεχίσουν να ενθουσιάζουν και να ενθαρρύνουν τον λαό μας.

Ο «Αβέρωφ» συνοψίζει και αποκρυσταλλώνει τις αξίες του παρελθόντος που μπορούν να μάς οδηγήσουν σε ένα καλύτερο παρόν και σε ένα λαμπρότερο μέλλον. Η πίστη στον Θεό ήταν το θεμέλιο της νίκης. Ο νάυαρχος Παύλος Κουντουριώτης ενίσχυε το ηθικό των ναυτών του με συνεχείς αναφορές στον Θεό. Ο «Αβέρωφ» έχει ακόμη και σήμερα το εκκλησάκι του και οι ναύτες του πάντα θα προσεύχονται στον Άγιο Νικόλαο. Η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού διατρανώνεται και συμβολίζεται από τις επιτυχίες μας στη θάλασσα. Σαλαμινομάχοι, βυζαντινοί ναύαρχοι, Κανάρης και Μιαούλης αποτέλεσαν το παράδειγμα προς μίμησιν για τους ναυτικούς μας του 1912-13. Η επίγνωση της ιστορικής αποστολής αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στη φράση του Κουντουριώτη προς τους αξιωματικούς του κατά τη Ναυμαχία της Έλλης, στις 3.12.1912, ότι:  «Έχω σκοπό να ξαναφέρω το 1821»! Και,  πράγματι, κατενίκησε τον τουρκικό στόλο.

Η αγάπη των σημερινών Ελλήνων για τον «Αβέρωφ»  αποτελεί και ένα διαρκές μνημόσυνο για τους μεγάλους Εθνικούς Ευεργέτες, όπως ήταν ο Γεώργιος Αβέρωφ που χρηματοδότησε την αγορά του ιστορικού πλοίου.

Ο «Αβέρωφ» μάς χαρίζει την απαραίτητη ελληνορθόδοξη πνευματική  θωράκιση!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 10.12.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η γειτονική Αλβανία δεν κρύβει την προσκόλλησή της στην ιδεολογία της «Μεγάλης» ή «Φυσικής» Αλβανίας, η οποία περιλαμβάνει εδάφη της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, των Σκοπίων και της Ελλάδος.

Κατά τον πρόσφατο εορτασμό των 105 χρόνων από την ίδρυση του αλβανικού κράτους είδαμε μία ποικιλία δημοσίων δηλώσεων με το ίδιο εθνικιστικό περιεχόμενο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ιλίρ Μέτα μίλησε για «δύο κράτη – ένα έθνος» εννοώντας ότι και το Κοσσυφοπέδιο – Κόσσοβο είναι τμήμα του αλβανικού έθνους. Ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα προσπάθησε να επενδύσει τον χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας με τα σύμβολα της Ευρ. Ενώσεως υπονοώντας ότι η ένωση όλων των «αλβανικών» εδαφών θα γίνει μέσω της εντάξεως της Αλβανίας και του Κοσσόβου στην Ε.Ε. Ο δε πρώην Πρωθυπουργός και ηγετική φυσιογνωμία της αντιπολιτεύσεως Σάλι Μπερίσα χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως για να παρουσιάσει έναν χάρτη που περιλαμβάνει και ελληνικά εδάφη.

Οι συνέπειες αυτής της ιδεολογίας, η οποία διαπερνά όλα τις πολιτικές δυνάμεις στα Τίρανα και στην Πρίστινα (πρωτεύουσα του Κοσσόβου), είναι ορατές:

Στη Βόρειο Ήπειρο και κυρίως στη Χειμάρρα καταπατούνται τα δικαιώματα της Ελληνικής Μειονότητος.

Οι Τσάμηδες, απόγονοι εκείνων που συνεργάσθηκαν με Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές το 1941-44, προωθούν μέσω των αλβανικών κομμάτων τη διεκδίκηση εις βάρος της Θεσπρωτίας, την οποία αποκαλούν Τσαμουριά.

Η διεκδίκηση εδαφών της Νοτίου Σερβίας γίνεται όλο και πιο έντονη.

Οι Αλβανοί των Σκοπίων, που αποτελούν περίπου το 30% του πληθυσμού, απαιτούν καθεστώς ισοτιμίας με τους Σλάβους και υποστηρίζονται δυναμικά από την κυβέρνηση της Αλβανίας. Υπό τον φόβο του αλβανικού εθνικισμού και για να αποφύγουν τη διχοτόμηση του κράτους οι Σλάβοι δήθεν «μακεδόνες» στρέφονται προς τη Βουλγαρία. Χαρακτηριστική είναι αυτή η στροφή μετά την ανάληψη της Πρωθυπουργίας της ΠΓΔΜ από τον Ζόραν Ζάεφ.

Οι δεσμοί Αλβανίας και Τουρκίας ισχυροποιούνται και διευρύνονται. Δεν αποκλείεται η Άγκυρα να χρησιμοποιήσει τα Τίρανα για να δημιουργήσει μία τανάλια, η οποία θα μάς πιέζει και από τα ανατολικά και από τα βορειοδυτικά σύνορά μας.

Είναι απαραίτητο να αξιοποιήσουμε τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να περιορίσουμε αυτές τις επικίνδυνες τάσεις, οι οποίες αποσταθεροποιούν την περιοχή μας. Είναι επίσης αναγκαίο να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή υποστηρίξεως της Ελλάδος προς τους Βορειοηπειρώτες. Οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας του Υπουργείου Εξωτερικών μέχρι τώρα δεν έχουν αποδώσει καρπούς.

Η Αλβανία οφείλει να κατανοήσει ότι επιθυμούμε την καλή γειτονία και τη βελτίωση των διμερών σχέσεων με προϋπόθεση α) τον σεβασμό των θρησκευτικών, εκπαιδευτικών, και ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και β) την αποφυγή ανακινήσεως ζητημάτων που έχουν κλείσει προ πολλού. Το «Τσάμικο» είναι ανύπαρκτο για την Ελλάδα.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 3.12.2017