Άρθρα

(10 χρόνια από την εκδημία του)

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Ο Φώτης Κόντογλου ήταν εκείνος που χαρακτήρισε το 1821 «αγιασμένη Επανάσταση». Ο Αιτωλοακαρνάν Κώστας Σαρδελής ήταν ο συγγραφεύς, ο οποίος ακολούθησε τα ίχνη του Κόντογλου και μάς χάρισε πλούσιο λογοτεχνικό, ιστορικό και αρχειακό υλικό, ώστε να τεκμηριωθεί το ελληνορθόδοξο ήθος του 1821. Γεννημένος στον Μύτικα το 1932 ο Σαρδελής εργάσθηκε επί δεκαετίες ως επαγγελματίας δημοσιογράφος και παράλληλα έβρισκε χρόνο να μελετά στην Εθνική Βιβλιοθήκη τα κείμενα των διδασκάλων του Γένους και των αγωνιστών του 1821. Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και με άλλες μορφές της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Εκοιμήθη πριν από 10 χρόνια, στις 4.1.2007 στην Αθήνα. Βραβεύθηκε δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών και δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.

Το έργο του Κώστα Σαρδελή μοσχοβολά λιβάνι κι αγιοκέρι. Συνδυάζει με επιτυχία την πίστη στον Χριστό, την αγάπη του για την Ελλάδα και την Ιστορία, τη γλαφυρότητα της γραφής και την ακλόνητη τεκμηρίωση με αρχεία, κείμενα και μαρτυρίες της Τουρκοκρατίας και της Εθνεγερσίας. Τον συγκινεί η Ρωμηοσύνη, το Βυζάντιο, η αγωνία των Νεομαρτύρων, η μαχητικότητα των επαναστατημένων Ελλήνων. Θαυμάζει τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, τον Πατροκοσμά, τον Άγιο Μάξιμο τον Γραικό, τον αγιογράφο Θεοφάνη, που δίδαξε τη βυζαντινή τέχνη στους Ρώσους. Αναδεικνύει τον Κόντογλου, βιογραφεί σε τρεις τόμους τον Κωστή Παλαμά, φέρνει στην επιφάνεια άγνωστες ή ξεχασμένες μορφές του υποδούλου και του αγωνιζομένου Γένους.

Η προσφορά του Κώστα Σαρδελή στην εθνική μας αυτογνωσία όσον αφορά στο 1821 μπορεί να διαιρεθεί σε δύο ενότητες: Α) Στα έργα του για την πνευματική προετοιμασία της Επαναστάσεως. Β) Στα έργα του που αναφέρονται στο 1821, τους πρωτεργάτες και τα ιδανικά τους.

Στην πρώτη κατηγορία κορυφαία θέση κατέχουν τα βιβλία και μελετήματα του συγγραφέως για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Από την ηλικά των 23 ετών ο Σαρδελής γράφει βιβλία για τον Πατροκοσμά. «Ο Άγιος των Σκλάβων» υπήρξε το βιβλίο, το οποίο έκανε ευρύτερα γνωστό τον Άγιο Κοσμά και οφείλουμε χάριτας στη γραφίδα και στην ευλάβεια του αειμνήστου Κώστα Σαρδελή γι’ αυτή την εργώδη προσπάθεια. Το βιβλίο γνώρισε πολλές επανεκδόσεις και μάς μίλησε για τον μεγάλο Φωτιστή του Γένους με τρόπο κατανοητό, λογοτεχνικό, αλλά και ιστορικά ορθό.

Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και στις ελληνορθόδοξες καταβολές του 1821 αναφέρεται το σπουδαίο βιβλίο του Σαρδελή με τίτλο « Το Συναξάρι του Γένους». Γνώρισε δύο εκδόσεις, μία από την ΕΣΤΙΑ και μία από τον ΑΡΜΟ, και μας φέρνει σε επαφή με διανοητές, δασκάλους, συγγραφείς και ιεροκήρυκες, οι οποίοι κράτησαν την Πίστη και την εθνική συνείδηση στα μαύρα χρόνια της δουλείας. Όποιος δεν διαβάσει αυτό το βιβλίο δεν μπορεί να κατανοήσει την πραγματική ιδεολογία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Ο Σαρδελής καταδεικνύει ότι η Ελληνορθόδοξη Μεγάλη Ιδέα ήταν το κινητρο όλων των εξεγέρσεων, καθώς και του ιδίου του 1821, και όχι ο Δυτικός Διαφωτισμός. Στο Συναξάρι παρουσιάζει τον βίο και το έργο του Νεομάρτυρος Σεραφείμ Επισκόπου Φαναρίου, του Μελετίου Πηγά, του Κυρίλλου Λουκάρεως, των αδελφών Λειχούδη, που ίδρυσαν το πρώτο Πανεπιστήμιο στη Ρωσία, του Ηλία Μηνιάτη, του Ευγενίου Γιαννούλη του Αιτωλού, του Χρυσάνθου του Αιτωλού- κατά σάρκα αδελφού του Αγίου Κοσμά- φυσικά του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Ευγενίου Βουλγάρεως, του Ρήγα Βελεστινλή, του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄ και πολλών άλλων.

Στη δεύτερη κατηγορία, δηλαδή στα έργα τα οποία αναφέρονται κατά τρόπο άμεσο στη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση, ανήκουν τα ακόλουθα βιβλία του Κώστα Σαρδελή: « Η προσευχή του Μακρυγιάννη», «Γεώργιος Βαρνακιώτης, ο προδομένος στρατηγός του 1821», «Η θυσία των Ποιμένων» – για τους Επισκόπους που μαρτύρησαν στην τουρκική φυλακή της Τριπόλεως από τον Μάρτιο έως το Σεπτέμβριο του 1821- και «Το Ανθολόγιο της Λευτεριάς». Το Ανθολόγιο εκυκλοφορήθη το 1984 από τις εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ και δυστυχώς σήμερα είναι δυσεύρετο. Μέσα σε 335 σελίδες ο συγγραφεύς παρουσιάζει κείμενα και επιστολές σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως του Οδυσσέα Ανδρουτσου, του Αδαμαντίου Κοραή, του Κανέλλου Δεληγιάννη (ενδιαφέρουσα η μαρτυρία του για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και την Αγία Λαύρα), του Ιγνατίου- Μητροπολίτου Ουγγροβλαχίας, του Γεωργιου Καραϊσκάκη, του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, του Αλ. Κριεζή, του στρατηγού Μακρυγιάννη (από τα Απομνημονεύματα και από τα Οράματα και Θάματα), του Πετρόμπεη Μυρομιχάλη, του Νικηταρά, του Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων, του Χριστόφορου Περραιβού, του Σπυρομήλιου, του Φωτάκου και άλλων. Οι περισσότεροι τονίζουν ότι η Επανάσταση έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία», δίνοντας απαντήσεις σε ορισμένους συγχρόνους ερευνητές, οι οποίοι διαστρεβλώνουν τα ιδανικά και τον σκοπό της Ελληνικής Επαναστάσεως.

Ο Σαρδελής μάς έφερε πιο κοντά στη Ρωμηοσύνη της Τουρκοκρατίας και του 1821 με τρόπο ευχάριστο και με κείμενα καλοδουλεμένα. Τα έργα του διαπνέονται από ειλικρινή Ορθόδοξη ευσέβεια και από άδολο πατριωτισμό, μακριά από φανατισμούς και ακρότητες. Είθε ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του συγγραφέως, που αγωνίσθηκε σε όλη του τη ζωή για να γνωρίσουμε οι νεώτεροι τον Άγιο Κοσμά και τις ελληνορθόδοξες ρίζες του 1821!

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 11/1/2017

φωτο: Ίβιτσα Ντάτσις – Υπουργός Εξωτερικών Σερβίας

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 3.1.2017 ο Σέρβος Υπουργός Εξωτερικών Ίβιτσα Ντάτσιτς παραδέχθηκε ότι ήταν λάθος η εκ μέρους της χώρας του αναγνώριση των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα, δηλαδή «Μακεδονία». Ο Σέρβος επίσημος ανέφερε  τα εξής:

«Όλη η Ευρώπη και ο κόσμος χρησιμοποιούν το όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM), ενώ εμείς δώσαμε ένα χαστούκι στους αδελφούς μας, τους Έλληνες, και τώρα περιμένουμε να μην αναγνωρίσουν το Κόσσοβο- ενώ εμείς αναγνωρίσαμε τη «Μακεδονία» προσβάλλοντας τους Έλληνες και αυτοί (εννοεί τα Σκόπια) ψηφίζουν πάντα υπέρ του Κοσσόβου. Θα πρέπει να πω ότι υπήρξαμε ανόητοι, για να χρησιμοποιήσω έναν μη διπλωματικό όρο».

Θυμίζω ότι η αναγνώριση του σκοπιανού κράτους με το όνομα «Μακεδονία» έγινε από το καθεστώς Μιλόσεβιτς, σε μία εποχή κατά την οποία διετηρούντο πολλά από τα ιδεολογήματα της κομμουνιστικής δικτατορίας του Τίτο. Ο Μιλόσεβιτς, επηρεασμένος και αυτός από την κομμουνιστική ιδεολογία, αναγνώρισε τα Σκόπια με το όνομα που άφησε ως κληρονομιά ο Τίτο.

Αντιθέτως η Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας, η οποία καταπιέσθηκε από τον Τίτο, είχε πάντα πιο ξεκάθαρη θέση. Το 1958 αρνήθηκε, παρά τις πιέσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος, να αναγνωρίσει ξεχωριστή «Μακεδονική» Εκκλησία στα Σκόπια. Μετά την πτώση του κομμουνισμού ο Σέρβος Πατριάρχης Παύλος δήλωσε ότι «υπάρχει μόνο μία Μακεδονία και αυτή είναι η ελληνική».

Η άποψη του Ντάτσιτς εναρμονίζεται περισσότερο προς τη θέση των Σέρβων Ορθοδόξων Επισκόπων, αλλά δεν απορρέει απλώς και μόνο από τη διάθεση αλληλεγγύης μεταξύ λαών με Ορθόδοξες ρίζες. Πρωτίστως απηχεί το εθνικό συμφέρον της σύγχρονης Σερβίας, το οποίο απειλείται από την εξάπλωση του αλβανικού εθνικισμού. Το Κοσσυφοπέδιο-Κόσσοβο θεωρείται από τους Σέρβους ως η κοιτίδα της εθνικής και θρησκευτικής τους ιστορίας και ενοχλούνται όταν άλλοι λαοί το αναγνωρίζουν ως ανεξάρτητο κράτος. Η Ελλάς μαζί με την Κύπρο, την Ισπανία και την Ρουμανία είναι  χώρες-μέλη της Ε.Ε. που δεν αναγνωρίζουν το Κόσσοβο, όπως άλλωστε κάνει και η Ρωσία. Πιστεύω ότι η χώρα μας πρέπει να παραμείνει σταθερή στη μη αναγνώριση για δύο λόγους: Πρώτον για να δοθεί ένα μήνυμα αποθαρρύνσεως της «Μεγάλης Αλβανίας» και δεύτερον για να μην νομιμοποιηθεί μία απόσχιση εδάφους με τη βία, που θυμίζει την περίπτωση της Κατεχομένης Κύπρου.

Η δήλωση του Σέρβου ΥΠΕΞ έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι αποδεικνύει ότι αυξάνονται οι πιέσεις και τα προβλήματα για τους Σκοπιανούς. Η Ελλάς και η Βουλγαρία τούς κατηγορούν ότι  προβαίνουν σε ιστορικές παραχαράξεις. Τώρα προστίθεται και η σερβική αμφισβήτηση του «μακεδονισμού». Οι απομονωμένοι Σκοπιανοί  μάς έχουν ανάγκη και όχι εμείς εκείνους. Μένουμε, λοιπόν, σταθεροί στην υπεράσπιση του ονόματος της αληθινής Μακεδονίας!

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 7 – Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

Πηγή : www.mod.gr

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Το νέο έτος 2017 φέρνει πολλές προκλήσεις για την Ελληνική Εξωτερική Πολιτική και μάλιστα από τις πρώτες ημέρες. Ήδη έχει ανακοινωθεί η Πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό (12.1.2017), ενώ το προηγούμενο έτος μάς κληροδότησε μία ανησυχητική αύξηση της τουρκικής επιθετικότητος και της αλβανικής προκλητικότητος. Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ το διεθνές περιβάλλον αναδιατάσσεται, οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ αποτελούν αίνιγμα ως προς τη διεθνή συμπεριφορά τους, η ισλαμική τρομοκρατία απειλεί καθημερινά την Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζει έντονα συμπτώματα αποσυντονισμού.

Στο εθνικό θέμα της Kύπρου η Ελλάς καλείται να απαντήσει εάν επιθυμεί την εξασφάλιση της φυσικής, πολιτιστικής και γεωπολιτικής παρουσίας ενός σημαντικού τμήματος του Ελληνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο, το οποίο κινδυνεύει να καταστεί προτεκτοράτο της ισλαμίζουσας Τουρκίας του Ερντογάν. Η λύση δεν πρέπει να οδηγήσει σε διάλυση. Ορθώς επιμένει η ελληνική κυβέρνηση στην απόσυρση των στρατευμάτων και στην κατάργηση των εγγυήσεων, αλλά η Άγκυρα και ο Ακιντζί κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση. Εξ άλλου πρέπει να προσέξουμε και τη λειτουργικότητα της προτεινομένης λύσης. Φοβούμαι ότι το συζητούμενο σχέδιο θα μετατρέψει την Κύπρο σε όμηρο της Τουρκίας και ότι η Άγκυρα θα χρησιμοποιήσει τις υπερβολικές εξουσίες των Τουρκοκυπρίων στο νέο Κυπριακό κράτος για να επηρεάζει τις αποφάσεις της Ευρ. Ενώσεως.

Η Ελλάς καλείται να κατανοήσει ότι η επιθετικότητα της Τουρκίας δεν αποτελεί απλώς μία διοχέτευση προς τα έξω των εσωτερικών προβλημάτων, αλλά αποτελεί την υλοποίηση μιας σταθερής διεκδικητικής γραμμής, την οποία έχει περιγράψει ο απελθών Νταβούτογλου στα βιβλία του. Πρέπει να αποκτήσουμε ξεκάθαρο διπλωματικό και αμυντικό σχεδιασμό για να αντιμετωπίσουμε τους άμεσους στόχους της Άγκυρας. Ο αυταρχικός Ερντογάν επιδιώκει να καταστήσει αμφισβητούμενο το Καστελλόριζο, να εμποδίσει την ανακήρυξη και οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ και να επιβάλει άτυπη συγκυριαρχία στη Θράκη. Προβλέπω ότι μέσα στο 2017 οι προκλήσεις στους τομείς αυτούς θα συνεχισθούν. Ιδιαιτέρως πρέπει να προσέξουμε την πιθανότητα φιλοτουρκικής δράσεως ορισμένων από τους μετανάστες που εισήλθαν στα νησιά μας. Η FRONTEX προειδοποιεί για ισλαμιστικά στοιχεία, αλλά οφείλουμε ταυτοχρόνως να ανησυχούμε και για τυχόν φιλοτουρκικά στοιχεία στα ακριτικά νησιά μας.

Η Αλβανία του Έντι Ράμα πιθανότατα θα ενισχύσει τους δεσμούς με την Τουρκία και θα ενισχύσει την εθνικιστική ρητορική της. Στην περίπτωση της Χειμάρρας και γενικότερα των Βορειοηπειρωτών η ρητορική μετατρέπεται σε πράξη και η παρουσία του Ελληνισμού απειλείται σ’ αυτήν την πανάρχαια ελληνική κοιτίδα. Το ζήτημα των Τσάμηδων θα μάς απασχολήσει και αυτή τη χρονιά και θεωρώ χρήσιμο να σταλεί στους Ευρωπαίους εταίρους μας μία τεκμηριωμένη εξήγηση των ελληνικών θέσεων με επιτομή την διακήρυξη: Δεν συζητούμε με εγκληματίες πολέμου. Επίσης πρέπει να δηλώσουμε ότι οποιαδήποτε προσέγγιση της Αλβανίας προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς εξαρτάται από τον σεβασμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των Βορειοηπειρωτών και ευρύτερα του Ελληνορθοδόξου πληθυσμού της Αλβανίας (περιλαμβάνονται και οι Βλαχόφωνοι Έλληνες).

Τα Σκόπια εισήλθαν σε περίοδο εσωτερικής περιδινήσεως μετά τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου και το σχεδόν ισόπαλο αποτέλεσμα μεταξύ του δεξιού ΒΜΡΟ-ΔΠΜΗΕ (Γκρούεφσκι) και των Σοσιαλδημοκρατών του Ζάεφ. Τα αλβανικά κόμματα, τα οποία εκφράζουν σημαντικό ποσοστό, βρίσκονται σε πλήρη και εμφανή συνεννόηση με τον Αλβανό Πρωθυπουργό και διεκδικούν καθεστώς ισοτιμίας με τους Σλάβους («Μακεδόνες»). Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη σοβαρή πιθανότητα η ΠΓΔΜ να μετεξελιχθεί σε μία χαλαρή Ομοσπονδία Αλβανών και Σλάβων με το σλαβικό στοιχείο να προσανατολίζεται προς τη Βουλγαρία. Δεν χρειάζεται να βιαστούμε να παραχωρήσουμε ιστορία και όνομα σε ένα κράτος που παρουσιάζει έντονα διασπαστικά φαινόμενα.

Πρέπει, τέλος, να συνειδητοποιήσουμε ότι τα ιδεολογήματα για μετα-εθνική εποχή και κατάργηση των εθνικών κρατών υποχωρούν. Το εθνικό κράτος και το εθνικό συμφέρον αποτελούν τους θεμελιώδεις παράγοντες των διεθνών εξελίξεων. Και όπως έλεγε ο πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει μέλλον μόνον ως μία Ομοσπονδία εθνικών κρατών.

Άρθρο δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα liberal.gr – Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Καλή Χρονιά, φίλες και φίλοι. Με τη βοήθεια του Θεού εισερχόμαστε στο 2017 και είναι ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε έναν σύντομο απολογισμό των εθνικών μας θεμάτων.

Το 2016 αντιμετωπίσαμε την αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας και της Αλβανίας, προβληματιστήκαμε από τις εξελίξεις στο προσφυγικό/μεταναστευτικό και ανησυχήσαμε από τη συνεχιζόμενη αναταραχή στη Μέση Ανατολή και από την πανευρωπαϊκή εκδήλωση ισλαμιστικών κτυπημάτων τυφλής βίας.

Το Κυπριακό αφήνει πολλά ερωτηματικά. Η αισιόδοξη άποψη υποστηρίζει ότι βαίνουμε προς συμβιβαστική λύση. Η ψυχρή λογική, όμως, επιβάλλει να αναρωτηθούμε: Τι λύση θα είναι αυτή αν δεν αποχωρήσουν πρώτα τα τουρκικά στρατεύματα; Τί σημαίνει μεταβατικη περίοδος 15 ετών και ποιος εγγυάται ότι τότε θα έχουν φύγει όλοι οι Αττίλες; Πώς είναι τόσο αισιόδοξος ο κ. Αναστασιάδης όταν ο Ακιντζί εκτελεί εντολές της Άγκυρας και επιμένει σε εγγυήσεις, άρα τουρκική στρατιωτική παρουσία; Και πόσο λειτουργική και βιώσιμη τελικά θα είναι μία  «λύση», η οποία θα παραχωρεί πλήρη τουρικική κυριαρχία στον Βορρά και μερική τουρκική κυριαρχία στον Νότο;

Τα ερωτηματικά γίνονται περισσότερα όταν απέναντί μας έχουμε την Τουρκία του Ερντογάν. Ένα μίγμα δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα, ισλαμισμού και αντιευρωπαϊσμού σε συνδυασμό με διακηρυγμένες τάσεις αμφισβητήσεως όλων των συνθηκών και όλων των μεθοριακών γραμμών. Όταν οι Τούρκοι πολιτικοί ζητούν αναθεώρηση της Λωζάννης και διεκδικούν ελληνικά νησιά δεν απευθύνονται στο εσωτερικό τους ακροατήριο. Ξεκάθαρα στρέφονται κατά του Ελληνισμού με στόχο να γκριζάρουν το Καστελλόριζο, το οποίο επηρεάζει καταλυτικά την ελληνική ΑΟΖ, να θέσουν θέμα συγκυριαρχίας στη Θράκη και να διατηρήσουν στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο.

Η Τουρκία έχει εγκαθιδρύσει στενές σχέσεις με τον αλβανικο εθνικισμό, ο οποίος βρήκε τον πιο θρασύ εκφραστή του στο πρόσωπο του Έντι Ράμα. Ο «Σοσιαλιστής»  Πρωθυπουργός ξεδίπλωσε μέσα στον χρόνο που πέρασε όλα τα προκλητικά και ανιστόρητα αιτήματα της Μεγάλης ή Φυσικής Αλβανίας. Συνέχισε να υπερασπίζεται τους Τσάμηδες απογόνους των εγκληματιών Πολέμου του 1941-44, μοιράζει χάρτες ακόμη και εντός Ελλάδος με διεκδικούμενα τα ελληνικά εδάφη μέχρι την Πρέβεζα, παρουσιάζει ως δήθεν αλβανική την καταγωγή των υπερηφάνων Αρβανιτών (Αρβανιτοφώνων Ελλήνων), αμφισβητεί συμφωνίες που υπέγραψαν προηγούμενες κυβερνήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες, αρνείται να συνεργασθεί για την περισυλλογή των οστών των Ελλήνων στρατιωτών, γκρεμίζει ελληνικές οικίες στη Χειμάρρα κ.λπ. Η άρνηση της Ευρ. Ενώσεως να προχωρήσει τις ενταξιακές διαδικασίες της Αλβανίας είναι ένα καλό μήνυμα και δείχνει ότι – παρά τα σοβαρά προβλήματα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος- μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή ένταξη για την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων.

Στα Σκόπια οι εκλογές οδήγησαν σε αδιέξοδο. Εμείς ας μείνουμε σταθεροί στην υπεράσπιση του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας.

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 31/12/2016 – Κυριακή 1/1/2017

Κωνσταντίνου Χολέβα – Πολιτικού Επιστήμονος

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πευκακίων των Αθηνών μνημόσυνο, με αφορμή τη συμπλήρωση 22 ετών από την κοίμηση του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού. Το μνημόσυνο διοργανώθηκε από τα δύο σωματεία, τα οποία ίδρυσε ο μακαριστός Ιεράρχης, δηλαδή την Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΣΦΕΒΑ) και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΠΑΣΥΒΑ).

Είχα την τιμή να εκφωνήσω την Επιμνημόσυνη Ομιλία, ως παλαιό μέλος της ΣΦΕΒΑ. Είπα εν συνόψει τα εξής:

«Όταν το ράσο γίνεται σημαία, τότε η νίκη είναι βεβαία! Με αυτό το σύνθημα αγωνισθήκαμε για την Βόρειο Ήπειρο, εμείς τα μέλη της ΣΦΕΒΑ και του ΠΑΣΥΒΑ, υπό την ευλογία και την καθοδήγηση του αοιδίμου Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού. Σήμερα συγκεντρωθήκαμε εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη του.

Τιμούμε τον αγνό κήρυκα του λόγου του Θεού, τον εξομολόγο, τον κληρικό που τόνιζε ότι πρώτιστο μέλημα μας πρέπει να είναι η πνευματική προετοιμασία μας.

Τιμούμε τον Επίσκοπο μιας ακριτικής επαρχίας, την οποία διεποίμανε με ζήλο πηγαίνοντας ακόμη και με τα πόδια στα χωριά, στα οποία δεν υπήρχε δρόμος την εποχή εκείνη.

Τιμούμε τον Εθνικό Αγωνιστή, ο οποίος κράτησε ζωντανή την ελπίδα των Βορειοηπειρωτών Ελλήνων, Ελληνοφώνων και Βλαχοφώνων στα δύσκολα χρόνια του κομμουνιστικού αθεϊστικού καθεστώτος. Ο Σεβαστιανός έφθασε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος, πήγε στο εξωτερικό, διοργάνωσε συνέδρια, έγραψε βιβλία, διαφώνησε με τους εκάστοτε ισχυρούς, αλλά θύμιζε σε όλους μας το εθνικό και ανθρωπιστικό καθήκον μας προς μία πανάρχαια ελληνική κοιτίδα. Το Πάσχα και το Δεκαπενταύγουστο έστηνε μεγάφωνα στο Μαυρόπουλο ή στη Μολυβδοσκέπαστο για να ακούν τη Θεία Λειτουργία τα χωριά των καταπιεζομένων Βορειοηπειρωτών.

Τιμούμε τον διορατικό Έλληνα, ο οποίος είχε προβλέψει ότι και μετά την πτώση του Κομμουνισμού οι αλβανικές κυβερνήσεις θα κάνουν το παν για να διώξουν τους Έλληνες από τη Βόρειο Ήπειρο.

Τιμούμε τον ασκητή, τον Ιεράρχη με τον λιτό τρόπο ζωής, ο οποίος μας δίδαξε με το παράδειγμά του, ακόμη και με τη διαθήκη του.

Σήμερα τα σύννεφα πυκνώνουν στις ελληνολβανικές σχέσεις και η κυβέρνηση των Τιράνων συνεχίζει τις διώξεις κατά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ταυτοχρόνως οι Αλβανοί θέτουν ζήτημα Τσάμηδων, ανακινούν ανύπαρκτο μειονοτικό θέμα εις βάρος των αρβανιτοφώνων Ελλήνων, συμμαχούν με τον επεκτατισμό της Τουρκίας, ακυρώνουν συμφωνίες, ονειρεύονται τη Μεγάλη Αλβανία. Γι’ αυτό υποσχόμαστε ότι ο αγώνας του Σεβαστιανού θα συνεχισθεί. Με προσευχή και με πίστη στον Θεό, με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό τρόπο θα στηρίξουμε την εθνική και θρησκευτική επιβίωση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και θα σεβασθούμε την ελληνορθόδοξη αγωνιστική παρακαταθήκη του ακρίτα Ιεράρχου.

Αιωνία η μνήμη του αοιδίμου Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού!».

Ο Σεβαστιανός Οικονομίδης με έδρα την Κόνιτσα, αγωνίσθηκε για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας σε μία δύσκολη περίοδο κατά την οποία η Αλβανία δεν ήταν απλώς μία κομμουνιστική δικτατορία, αλλά από το 1967 είχε ανακηρυχθεί ως το πρώτο αθεϊστικό κράτος στον κόσμο. Οι Ορθόδοξοι Ναοί γκρεμίσθηκαν ή μετετράπησαν σε σταύλους, οι ιερείς εφονεύθησαν ή φυλακίσθηκαν, οι εικόνες κρύφτηκαν στα σεντούκια. Μέχρι το 1990 η κατάσταση ήταν ζοφερή και ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τονώσει το φρόνημα των ομοεθνών και ομοθρήσκων μας.

Από το 1990 και μετά, μέχρι την εκδημία του στις 12.12.1994 ο αγωνιστής Ιεράρχης αντιμετώπισε μία άλλη κατάσταση. Την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος και την τάση φυγής των Βορειοηπειρωτών από την πατρογονική κοιτίδα τους στην Ελλάδα για εξεύρεση εργασίας. Τόνιζε τον κίνδυνο του ξεριζωμού και θύμιζε στους Έλληνες πολιτικούς τα προβλήματα της Βορείου Ηπείρου.

Η ΣΦΕΒΑ, την οποία δημιούργησε ο Σεβαστιανός με πυρήνα εκλεκτά στελέχη των Χριστιανικών Αδελφοτήτων, εξέδωσε για το 2017 ένα συγκινητικό Ημερολόγιο Τοίχου, αφιερωμένο στους Αγωνιστές Ιερείς της Β. Ηπείρου. Αναφέρεται σε Ορθοδόξους κληρικούς, οι οποίοι υπέστησαν φυλακίσεις και εκτελέσεις κατά την περίοδο του αλβανικού κομμουνιστικού καθεστώτος των Εμβέρ Χότζα και Ραμίζ Αλία. Τότε που ορισμένοι Έλληνες ψευτοπροοδευτικοί απηγόρευαν στον Σεβαστιανό να ομιλεί σε φοιτητικά ακροατήρια και θαύμαζαν την αλβανική αθεϊστική δικτατορία, δεκάδες Έλληνες κληρικοί υφίσταντο διώξεις και βασανιστήρια για να ξεχάσουν τον Χριστό και την Ελλάδα.

Το Ημερολόγιο του 2017 της ΣΦΕΒΑ αφιερώνεται στους εξής κληρικούς: Π. Γεώργιος Σιούλης (εκτελέσθηκε το 1948). Π. Γεώργιος Παπαζήσης (ιερουργούσε κρυφά μέχρι την κοίμησή του το 1968). Π. Μιχαήλ Ντάκος (ήταν ο πρώτος που τέλεσε Θεία Λειτουργία στις 12.12.1990 μετά την πτώση του Κομμουνισμού). Π. Δημήτριος Λέκκας (εκτελέσθηκε το 1944). Π. Στ. Γκούλιος και Π. Σπύρος Κυριαζάτης, οι οποίοι αποσχηματίσθηκαν βιαίως. Π. Κωνσταντίνος Δέδης (τελούσε κρυφά τα Μυστήρια μέχρι την εκδημία του). Π. Γεώργιος Ζάρος (αποσχηματίσθηκε βιαίως, αλλά ξαναλειτούργησε τα Χριστούγεννα του 1990). Π. Ηλίας Ντούκας (κατηγορήθηκε για θρησκευτική προπαγάνδα και υπέστη διώξεις). Π. Κωνσταντίνος Βόσδος (εκτελέσθηκε το 1964). Π. Μιχαήλ Μπάρκας (επαύθη το 1967 χωρίς τη θέλησή του). Π. Νικόλαος Καρκασίνας (αποσχηματίσθηκε βιαίως και εκοιμήθη το 1968). Π. Βασίλειος Σίνης (καταδικάσθηκε σε καταναγκαστικά έργα ως … πράκτωρ των Ελλήνων)!

Αξίζουν συγχαρητήρια στη ΣΦΕΒΑ για τις πρωτοβουλίες της!

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Χριστούγεννα και πάλι. Αλλά τι σημαίνει αυτό για τα παιδιά μας; Τι ακούν από τις μοντέρνες σχολικές εορτές και τι αποκομίζουν από τα εκσυγχρονισμένα σχολικά βιβλία;

Φίλες και φίλοι, μαζί με τις ευχές μου για υγεία και προκοπή με τη βοήθεια του Θεού,  σάς προτρέπω να καθήσετε αυτές τις ημέρες λίγο περισσότερο με τα παιδιά που βρίσκονται γύρω σας. Είτε είστε γονείς, είτε θείοι, είτε παππούδες και γιαγιάδες, είτε φίλοι ή γνωστοί. Όλοι σας έχετε κάποια παιδιά στο περιβάλλον σας, τα οποία δυστυχώς επηρεάζονται από τα σύγχρονα σχολικά βιβλία, που δεν ευωδιάζουν πλέον λιβάνι και αγιοκέρι.

Ας το πάρουμε απόφαση. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών, όλων των βαθμίδων, η ελληνορθόδοξη παιδεία, την οποία παρείχε το σχολείο επί 180 χρόνια, δεν έχει θέση στα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα. Τα Θρησκευτικά από τον Σεπτέμβριο έχουν μετατραπεί σε ένα πολυθρησκειακό συνονθύλευμα, το οποίο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος χαρακτήρισε «επικίνδυνο και απαράδεκτο». Τα Αναγνωστικά του Δημοτικού ασχολούνται περισσότερο με μάγισσες και μαγικά γλυκά παρά με την Ορθόδοξη παράδοση των Χριστουγέννων και του Δωδεκαημέρου. Στα λογοτεχνικά κείμενα του Γυμνασίου και Λυκείου απουσιάζουν τα περισσότερα αναγνώσματα που θυμίζουν τα Ορθόδοξα Χριστιανικαά βιώματα των παλαιοτέρων γενεών. Πρέπει να κάνουμε κάτι εμείς οι ίδιοι για να αναπληρώσουμε την ελληνορθόδοξη παιδεία που λείπει από τα παιδιά μας.

Ξεφυλλίζω παλιότερα αναγνωστικά από το 1920 μέχρι τις ημέρες μας. Ειδικά αφιερώματα στη Θρησκευτική ζωή του λαού μας, κείμενα κορυφαίων λογοτεχνών με σεβασμό στην Ορθοδοξία, προσπάθεια για καλλιέργεια των Χριστιανικών παραδόσεων και διδαχών. Σήμερα ξηρασία, κατάθλιψη, αφελληνισμός και αποχριστιανισμός. Είναι ανάγκη να μετατρέψουμε κάθε οικογένεια, κάθε σπίτι, κάθε ενορία σε ένα σύγχρονο κρυφό σχολειό. Να διαβάσουμε στα παιδιά μας τα υπέροχα λόγια της υμνογραφίας των Χριστουγέννων, να τα πάρουμε μαζί μας στην Εκκλησία, να ψάλουμε όλοι μαζί στο οικογενειακό τραπέζι, να τους διδάξουμε τα έθιμα της ιδιαίτερης πατρίδας μας, να βρούμε κάλαντα παραδοσιακά και να τα τραγουδήσουμε μαζί τους.

Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο περισσότερο στα παιδιά και στους νέους αυτά τα Χριστούγεννα. Ας διαβάσουμε μαζί τους κείμενα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, του Φώτη Κόντογλου, της Γαλάτειας Σουρέλη. Ας βρούμε τα παλιά αναγνωστικά που ανατυπώθηκαν και ας διαβάσουμε στα παιδιά πώς περνούσαν οι στρατιώτες  μας τα Χριστούγεννα στο μέτωπο το 1912 και το 1940. Ας τούς μιλήσουμε για τις καμπάνες που δεν θα σημάνουν Χριστούγεννα σε κατεστραμμένους Ορθοδόξους ναούς της Κατεχομένης Κύπρου, της Βορείου Ηπείρου, της Συρίας.

Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, αγαπητοί αναγνώστες. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να αποκτήσουν την εσωτερική ειρήνη που μόνο ο Χριστός χαρίζει. Χρόνια Πολλά και ευλογημένα!

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 24 – Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Έμβλημα 7 M/K ΤΑΞ – Πηγή www.army.gr

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ο Υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις μάς εξέπληξε δυσάρεστα δηλώνοντας ότι δεν πειράζει αν μάς πάρουν οι Τούρκοι 16 νησιά, αρκεί να κρατήσουμε τη γλώσσα μας. Προσέθεσε ότι τα νησιά άλλοτε τα χάνουμε, άλλοτε τα ελευθερώνουμε. Έστω κι αν διευκρίνισε ότι χρησιμοποίησε «σχήμα καθ’ υπερβολήν» η δήλωση είναι απαράδεκτη, ειδικά όταν προέρχεται από κυβερνητικό στέλεχος.

Με τον Κώστα Ζουράρι έχουμε παλαιότερα συναντηθεί σε κοινούς αγώνες κατά του σχεδίου Ανάν και εναντίον του βιβλίου της Μ. Ρεπούση. Εκτιμώ την ελληνοπρεπή παιδεία του, αλλά όπως θα έλεγαν οι Αρχαίοι «Φίλος Πλάτων (εν προκειμένω: Κώστας), φιλτάτη η αλήθεια». Η Ελληνική και Ορθόδοξη Γραμματεία, την οποία γνωρίζει, δίνει αποστομωτικές απαντήσεις για το θέμα που άνοιξε ο Υφυπουργός Παιδείας. Επιλέγω ενδεικτικά.

Ο Ζουράρις διαβάζει πολύ τα Αρχαία κλασσικά κείμενα. Τού θυμίζω τον όρκο των Αθηναίων Εφήβων, στον οποίο περιλαμβάνεται η φράση «Την πατρίδα ουκ ελάττω (ή ελάσσω) παραδώσω»!. Από τον λόγο Λυκούργου κατά Λεωκράτους (κεφ. 77) αντιγράφω σε νεοελληνική απόδοση Σαράντου Καργάκου:

«Δεν θα ντροπιάσω τα όπλα τα ιερά ούτε θα εγκαταλείψω τον συμμαχητή μου, με οποιονδήποτε κι αν ταχθώ στη γραμμή. Θα αμυνθώ και για τα ιερά και για τα όσια και μόνος και μαζί με πολλούς και την πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη απ’ όση την παρέλαβα». Μεγαλύτερη και όχι μικρότερη οφείλουμε να παραδώσουμε την πατρίδα, φίλε Κώστα Ζουράρι, αν θέλουμε να τιμήσουμε τους Αρχαίους, τους οποίους θαυμάζεις.

Ο Ζουράρις μελετά τη Βυζαντινή Ιστορία και σέβεται την Ορθοδοξία. Καλό είναι να θυμηθεί την απάντηση του Βυζαντινού Αυτοκράτορος της Νικαίας και Αγίου της Εκκλησίας μας Ιωάννου Βατάτζη, ο οποίος το 1237 έγραφε προς τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄ τα εξής: «Ουδέποτε παυσόμεθα μαχόμενοι και πολεμούντες τοις κατάγουσι την Κωνσταντινούπολιν», δηλαδή δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουμε να πολεμούμε εναντίον αυτών που κατέχουν την Κωνσταντινούπολη, η οποία είχε καταληφθεί από τους Φράγκους ηγεμόνες της Δ΄ Σταυροφορίας. Όχι απλώς δεν αδιαφορούσε για την εδαφική ακεραιότητα ο Βατάτζης, αλλά ζητούσε να ελευθερώσει υπόδουλα ελληνικά εδάφη.

Ο Ζουράρις στην πρώτη ομιλία του στην Βουλή χρησιμοποίησε στίχους του Σεφέρη. Από τον Νομπελίστα ποιητή μας θα έπρεπε να εμπνευσθεί για να δώσει την πρέπουσα απάντηση στην αλαζονεία των Τούρκων. Παραθέτω στίχους από τη «Σαλαμίνα της Κύπρος»:

«… Ναι, όμως ο μανατατοφόρος τρέχει κι όσο μακρύς κι αν είναι ο δρόμος του, θα φέρει σ’ αυτούς που γύρευαν ν’ αλυσοδέσουν τον Ελλήσποντο το φοβερό μήνυμα της Σαλαμίνας. Φωνή Κυρίου επί των υδάτων. Νήσος τις έστι». (1)

Νήσοι ελληνικαί εισίν, Κώστα Ζουράρι, αυτές που ζητά ο Ερντογάν και θα τις προστατεύσουμε. Και τη γλώσσα και τα νησιά θα κρατήσουμε!

(1) Ο Γιώργος Σεφέρης βρέθηκε το 1953 στη Σαλαμίνα της Κύπρου και θυμήθηκε τη Σαλαμίνα της Αττικής και τη ναυμαχία, στην οποία κατατροπώθηκε ο στόλος του Ξέρξη. Η γενική «της Κύπρος» είναι επιλογή του Σεφέρη και όχι τυπογραφικό λάθος.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 18 Δεκεμβρίου 2016