Άρθρα

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η Θράκη είναι και πρέπει να είναι μέσα στην καρδιά όλων των Ελλήνων. Και οι εκάστοτε κυβερνήτες αυτού του λαού οφείλουν να είναι πολύ προσεκτικοί όταν αποφασίζουν ή όταν εξαγγέλλουν μέτρα και σχέδια για τη Θράκη. Όλοι έχουμε ευθύνη να εμπεδώσουμε το αίσθημα ασφαλείας στους κατοίκους της ακριτικής αυτής περιοχής. Κάθε δημόσια εξαγγελία πρέπει να συντελεί στη διατήρηση της αρμονικής συνυπάρξεως Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Κάθε δήλωση επισήμου προσώπου πρέπει να αποτρέπει τα νεο-οθωμανικά οράματα της γειτονικής Τουρκίας.

Η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν στην Ελλάδα κατέδειξε τις διαθέσεις των γειτόνων. Με καθυστέρηση λίγων ημερών πληροφορηθήκαμε την εμπρηστική ομιλία του στο μειονοτικό σχολείο, το οποίο επισκέφθηκε εκτός προγράμματος. Η συνομιλία του Ερντογάν με τους μαθητές καταγράφηκε με κάμερα κινητού τηλεφώνου. Ο Τούρκος Πρόεδρος ακούγεται να λέει: «Μια σημαία, μια πατρίδα, ένα κράτος. Τι σημαίνει; Ένα έθνος, μια σημαία, ένα κράτος. Εντάξει; Δεν υπάρχουν διακρίσεις, δεν υπάρχουν διαφορές. Θα είμαστε ένα, θα είμαστε ισχυροί, θα είμαστε ζωντανοί, θα είμαστε αδέρφια. Όλοι μαζί θα είμαστε Τουρκία».

Άλλωστε και ο δάσκαλος του Ερντογάν και πρώην Πρωθυπουργός Νταβούτογλου μάς έχει προειδοποιήσει στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος» ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει όλες τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων για να εξυπηρετήσει τους στρατηγικούς στόχους της και το όραμα του νέου Οθωμανισμού. Θέλω να πιστεύω ότι στη Θράκη μας θα αποτύχουν αυτοί οι σχεδιασμοί. Ας είμαστε, όμως,  προσεκτικοί.

Στα «σύνορα της καρδιάς» του που διακηρύσσει ο Ερντογάν εμείς απαντούμε με τη Θράκη της καρδιάς μας. Η ανάπτυξη, η ειρηνική συμβίωση, η ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου ας μην είναι μέλημα μόνον της Πολιτείας, του Κοινοβουλίου και των τοπικών αρχόντων. Ας γίνει μέλημα όλων των Ελλήνων.

Ας παροτρύνουμε τα σχολεία από όλη την Ελλάδα να επισκέπτονται τη Θράκη. Ας επισκεπτόμαστε συχνότερα αυτήν την όμορφη ελληνική περιοχή. Ας μελετήσουμε περισσότερο την ιστορία της, την ελληνορθόδοξη παράδοσή της, τη λαογραφία της. Ας δούμε από κοντά τα μουσεία της, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μοναστήρια, τις παραλίες, τα δάση, το δέλτα του Έβρου, τους βιότοπους. Ας προσεγγίσουμε με σεβασμό τα θρησκευτικά μνημεία και τις παραδόσεις των Ελλήνων Μουσουλμάνων. Και ας ακούσουμε με προσοχή τις δημόσιες παρεμβάσεις των 4 Μητροπολιτών της Θράκης, οι οποίοι γνωρίζουν τα προβλήματα.

Ας μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον αρχαίο σοφό Δημόκριτο, τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη, την ηρωίδα του 1821 Δόμνα Βισβίζη, τον Θρακιώτη  Αρχιεπίσκοπο που είπε τα ΟΧΙ στους Γερμανούς κατακτητές το 1941, τον Χρύσανθο Φιλιππίδη.

Ας μην επιτρέψουμε στην Τουρκία να αναστατώνει τους κατοίκους της περιοχής. Καλά Χριστούγεννα στους Θρακιώτες και σε όλους τους Έλληνες!

Κυριακάτικη Δημοκρατία, 23-24 Δεκεμβρίου 2017

Φωτο: EUROKINISSI

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Για την πολυσυζητημένη επίσκεψη του προκλητικού Τούρκου Προέδρου Ερντογάν νομίζω ότι την καλύτερη κριτική μπορούμε να αντλήσουμε από την επιστολή – απάντηση που τού απέστειλε ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών. Το σωματείο αυτό ιδρύθηκε το 1929 και εδρεύει στην Καλλιθέα. Παραθέτω αποσπάσματα από την «Ανοικτή Επιστολή προς τον Προεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας», η οποία δημοσιοποιήθηκε στις 13.12.2017:

«…Είπατε για την μη αναγραφή πινακίδων με την ένδειξη «τουρκικό», ωσάν στην Πόλη να επιτρέπεται να αναγράφεται «ελληνικό». Σας πληροφορούμε ότι στην Κωνσταντινούπολη όχι μόνο ξηλώθηκαν οι ιστορικές επιγραφές στην ελληνική γλώσσα από όλα τα εξωτερικά των κτηρίων, αλλά και μέσα στα σχολεία ξηλώθηκαν ακόμη και τα μάρμαρα που ανέγραφαν τα ονόματα των δωρητών επειδή ήταν  στην ελληνική. Στους Έλληνες μαθητές απαγορεύτηκε να μάθουν την ιστορία τους. Το μάθημα των Νέων Ελληνικών αφαιρέθηκε από το πρόγραμμα του Γυμνασίου.           

Μιλάτε για «επικαιροποίηση» της Συνθήκης της Λωζάννης αποβλέποντας, όπως αναφέρετε, δήθεν στα δικαιώματα των μουσουλμάνων της Θράκης. Η Τουρκία όμως κατάργησε μονομερώς  τα άρθρα υπέρ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Κατάργησε το ειδικό καθεστώς των νησιών αυτών, απέλασε ένα μεγάλο μέρος Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που παρέμεναν εκεί βάσει της Σύμβασης περί Ανταλλαγής των Πληθυσμών της Λωζάννης και καταπάτησε τα δικαιώματα όλων των Ελλήνων που παρέμεναν στην Τουρκία με τον πιο βάναυσο τρόπο, ασκώντας πρωτοφανείς διωγμούς και εφαρμόζοντας εξοντωτικά μέτρα, με αποκορύφωμα το πογκρόμ του 1955 και τις απελάσεις του 1964. Συνέπεια όλων αυτών είναι η δραματική συρρίκνωση κατά 98% του ελληνικού πληθυσμού στην Τουρκία, ενώ αντίθετα ο μουσουλμανικός πληθυσμός της ελληνικής Θράκης αυξήθηκε περισσότερο από 50%, υπό καθεστώς πλήρους ελευθερίας που εγγυάται και εξασφαλίζει στους πολίτες της η Ελληνική Δημοκρατία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέλος, αναφέρατε ότι το μέσο εισόδημα στην ελληνική Θράκη είναι πολύ κατώτερο του μέσου όρου της Ελλάδας. Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία δεν καταδεικνύουν διαφορές στο κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων της Ελλάδας,  και πάντως η ελληνική Θράκη δεν είναι η φτωχότερη περιφέρεια της χώρας. Εξάλλου, ουδείς έχει επιβάλει φόρο περιουσίας (varlik vergisi) στους μουσουλμάνους της Θράκης, και ουδείς έχει απαγορεύσει την άσκηση δεκάδων επαγγελμάτων εκ μέρους τους, όπως έγινε στην Πόλη την δεκαετία του 1930. Επιπλέον, ουδείς έχει απαγορεύσει να μετοικήσουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας αν θεωρούν ότι εκεί το εισόδημα τους θα είναι  μεγαλύτερο.

Κύριε Πρόεδρε, η επιθυμητή και ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία Ελλάδος και Τουρκίας, καθώς και η διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία, προϋποθέτει εκ μέρους σας το σεβασμό και όχι την καταστρατήγηση του Διεθνούς Δικαίου.»

Ας ακούσουμε, προσθέτω εγώ, τη φωνή των παθόντων!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 17.12.2017           

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε από τις αρχές Οκτωβρίου το ένδοξο θωρηκτό «Αβέρωφ», το οποίο μάς θυμίζει τον θρίαμβο του Έθνους στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Από την ειδησεογραφία πληροφορούμαστε ότι οι Θεσσαλονικείς και γενικότερα οι Βορειοελλαδίτες πραγματοποίησαν ένα συγκινητικό λαϊκό προσκύνημα στο  σύμβολο της νίκης και της ναυτοσύνης μας.

Αντιγράφω τη σχετική είδηση της 4.12.2017: «Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 53 ημέρες επισκεπτηρίου δέχτηκε 130.000 επισκέψεις, τη στιγμή που τα τελευταία δύο χρόνια που βρισκόταν στην Αθήνα είχε καταγράψει 120.000 επισκέψεις. Χθες, τελευταία μέρα του επισκεπτηρίου, 6.500 άνθρωποι βρέθηκαν στο θωρηκτό, ενώ, σε σύγκριση με το Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο δέχεται κατά μέσο όρο 4.000 επισκέπτες την ημέρα, το «Αβέρωφ» κατέγραψε στη Θεσσαλονίκη κατά μέσο όρο 2.500 επισκέψεις ημερησίως».

Ακόμη πιο συγκινητικό είναι το στοιχείο ότι μεταξύ των επισκεπτών ήσαν 27.000 μαθητές από 330 σχολεία της Θεσσαλονίκης και πολλών πόλεων της Μακεδονικής γης. Οι νέοι έμαθαν και προβληματίστηκαν δημιουργικά. Οι παλαιότεροι συγκινήθηκαν και φιλούσαν τον ιστό με τη σημαία. Οι δάσκαλοι δίδαξαν το καλυτερο – ίσως- μάθημα της ζωής τους. Και όσοι ανησυχούμε για την πορεία του Ελληνισμού πήραμε μηνύματα συγκρατημένης αισιοδοξίας. Ο Έλληνας, παρά την κρίση, τα προβλήματα και τις προπαγάνδες, δεν θέλει να αποκοπεί από τις ρίζες του. Οι εθνοαποδομητές δεν επέτυχαν ούτε πρόκειται τελικά να επιτύχουν τον στόχο τους. Η Ορθοδοξία, η σημαία, η ιστορία μας, οι ήρωες, οι αξίες και τα ιδανικά του 1821, του 1912, του 1940 και του 1955-59 θα συνεχίσουν να ενθουσιάζουν και να ενθαρρύνουν τον λαό μας.

Ο «Αβέρωφ» συνοψίζει και αποκρυσταλλώνει τις αξίες του παρελθόντος που μπορούν να μάς οδηγήσουν σε ένα καλύτερο παρόν και σε ένα λαμπρότερο μέλλον. Η πίστη στον Θεό ήταν το θεμέλιο της νίκης. Ο νάυαρχος Παύλος Κουντουριώτης ενίσχυε το ηθικό των ναυτών του με συνεχείς αναφορές στον Θεό. Ο «Αβέρωφ» έχει ακόμη και σήμερα το εκκλησάκι του και οι ναύτες του πάντα θα προσεύχονται στον Άγιο Νικόλαο. Η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού διατρανώνεται και συμβολίζεται από τις επιτυχίες μας στη θάλασσα. Σαλαμινομάχοι, βυζαντινοί ναύαρχοι, Κανάρης και Μιαούλης αποτέλεσαν το παράδειγμα προς μίμησιν για τους ναυτικούς μας του 1912-13. Η επίγνωση της ιστορικής αποστολής αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στη φράση του Κουντουριώτη προς τους αξιωματικούς του κατά τη Ναυμαχία της Έλλης, στις 3.12.1912, ότι:  «Έχω σκοπό να ξαναφέρω το 1821»! Και,  πράγματι, κατενίκησε τον τουρκικό στόλο.

Η αγάπη των σημερινών Ελλήνων για τον «Αβέρωφ»  αποτελεί και ένα διαρκές μνημόσυνο για τους μεγάλους Εθνικούς Ευεργέτες, όπως ήταν ο Γεώργιος Αβέρωφ που χρηματοδότησε την αγορά του ιστορικού πλοίου.

Ο «Αβέρωφ» μάς χαρίζει την απαραίτητη ελληνορθόδοξη πνευματική  θωράκιση!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 10.12.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η γειτονική Αλβανία δεν κρύβει την προσκόλλησή της στην ιδεολογία της «Μεγάλης» ή «Φυσικής» Αλβανίας, η οποία περιλαμβάνει εδάφη της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, των Σκοπίων και της Ελλάδος.

Κατά τον πρόσφατο εορτασμό των 105 χρόνων από την ίδρυση του αλβανικού κράτους είδαμε μία ποικιλία δημοσίων δηλώσεων με το ίδιο εθνικιστικό περιεχόμενο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ιλίρ Μέτα μίλησε για «δύο κράτη – ένα έθνος» εννοώντας ότι και το Κοσσυφοπέδιο – Κόσσοβο είναι τμήμα του αλβανικού έθνους. Ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα προσπάθησε να επενδύσει τον χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας με τα σύμβολα της Ευρ. Ενώσεως υπονοώντας ότι η ένωση όλων των «αλβανικών» εδαφών θα γίνει μέσω της εντάξεως της Αλβανίας και του Κοσσόβου στην Ε.Ε. Ο δε πρώην Πρωθυπουργός και ηγετική φυσιογνωμία της αντιπολιτεύσεως Σάλι Μπερίσα χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως για να παρουσιάσει έναν χάρτη που περιλαμβάνει και ελληνικά εδάφη.

Οι συνέπειες αυτής της ιδεολογίας, η οποία διαπερνά όλα τις πολιτικές δυνάμεις στα Τίρανα και στην Πρίστινα (πρωτεύουσα του Κοσσόβου), είναι ορατές:

Στη Βόρειο Ήπειρο και κυρίως στη Χειμάρρα καταπατούνται τα δικαιώματα της Ελληνικής Μειονότητος.

Οι Τσάμηδες, απόγονοι εκείνων που συνεργάσθηκαν με Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές το 1941-44, προωθούν μέσω των αλβανικών κομμάτων τη διεκδίκηση εις βάρος της Θεσπρωτίας, την οποία αποκαλούν Τσαμουριά.

Η διεκδίκηση εδαφών της Νοτίου Σερβίας γίνεται όλο και πιο έντονη.

Οι Αλβανοί των Σκοπίων, που αποτελούν περίπου το 30% του πληθυσμού, απαιτούν καθεστώς ισοτιμίας με τους Σλάβους και υποστηρίζονται δυναμικά από την κυβέρνηση της Αλβανίας. Υπό τον φόβο του αλβανικού εθνικισμού και για να αποφύγουν τη διχοτόμηση του κράτους οι Σλάβοι δήθεν «μακεδόνες» στρέφονται προς τη Βουλγαρία. Χαρακτηριστική είναι αυτή η στροφή μετά την ανάληψη της Πρωθυπουργίας της ΠΓΔΜ από τον Ζόραν Ζάεφ.

Οι δεσμοί Αλβανίας και Τουρκίας ισχυροποιούνται και διευρύνονται. Δεν αποκλείεται η Άγκυρα να χρησιμοποιήσει τα Τίρανα για να δημιουργήσει μία τανάλια, η οποία θα μάς πιέζει και από τα ανατολικά και από τα βορειοδυτικά σύνορά μας.

Είναι απαραίτητο να αξιοποιήσουμε τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να περιορίσουμε αυτές τις επικίνδυνες τάσεις, οι οποίες αποσταθεροποιούν την περιοχή μας. Είναι επίσης αναγκαίο να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή υποστηρίξεως της Ελλάδος προς τους Βορειοηπειρώτες. Οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας του Υπουργείου Εξωτερικών μέχρι τώρα δεν έχουν αποδώσει καρπούς.

Η Αλβανία οφείλει να κατανοήσει ότι επιθυμούμε την καλή γειτονία και τη βελτίωση των διμερών σχέσεων με προϋπόθεση α) τον σεβασμό των θρησκευτικών, εκπαιδευτικών, και ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και β) την αποφυγή ανακινήσεως ζητημάτων που έχουν κλείσει προ πολλού. Το «Τσάμικο» είναι ανύπαρκτο για την Ελλάδα.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 3.12.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η Βουλγαρία ετοιμάζεται να αναλάβει κατά το πρώτο εξάμηνο του 2018 την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ένας από τους πρώτους στόχους της, όπως διακηρύσσει ο πρωθυπουργός Boyko Borissov, είναι η υποβοήθηση των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων να κάνουν σταθερά βήματα προς τη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Στην ομάδα αυτών των χωρών εντάσσονται και τα Σκόπια, τα οποία δείχνουν προσφάτως την τάση να τεθούν υπό την προστασία της Βουλγαρίας.

Ίσως αυτή η στροφή του Πρωθυπουργού Zoran Zaev να οφείλεται στην ανασφάλεια που αισθάνονται οι Σλάβοι της ΠΓΔΜ, οι αυτοαποκαλούμενοι «Μακεδόνες», απέναντι στις διεκδικήσεις της ισχυρής αλβανικής μειονότητας, η οποία απαιτεί καθεστώς εθνικής, γλωσσικής και ευρύτερης ισοτιμίας με την πλήρη στήριξη της Αλβανίας και του Κοσσόβου. Αξίζει να καταγράψουμε τα κυριότερα βήματα της αμοιβαίας προσεγγίσεως μεταξύ Σκοπίων και Σόφιας. Θυμίζω ότι το 1991 η Βουλγαρία αναγνώρισε το κράτος των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία», όμως δεν αναγνώρισε ούτε «μακεδονική γλώσσα», ούτε «μακεδονική εθνότητα» υπονοώντας ότι η πλειοψηφία των Χριστιανών (μη Αλβανών) κατοίκων του νέου κράτους είναι βουλγαρικής εθνικής καταγωγής.

Από τον Μάιο του τρέχοντος έτους η τρίτη κυβέρνηση του κεντροδεξιού Boyko Borissov εξαρτάται από τη στήριξη του εθνικιστικού συνασπισμού των «Ενωμένων Πατριωτών». Τα τρία κόμματα του συνασπισμού μετέχουν με υπουργούς στην κυβέρνηση. Ένα από τα κόμματα αυτά έχει τον τίτλο ΒΜΡΟ, παραπέμποντας στο βουλγαρικό κομμιτάτο του 1893, και δηλώνει δημοσίως ότι οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι Βούλγαροι.

Την 1.8.2017 οι δύο κυβερνήσεις υπέγραψαν Σύμφωνο Πολυμερούς Συνεργασίας αφήνοντας χωρίς τελική ρύθμιση τη διαφωνία τους για το αν υπάρχει «μακεδονική»  γλώσσα και ταυτότητα. Η ημερομηνία είναι συμβολική. Μία ημέρα μετά, στις 2 Αυγούστου, ήταν – με το παλαιό ημερολόγιο – η επέτειος της 20ής Ιουλίου 1903, όταν Βούλγαροι ένοπλοι επιτέθηκαν συμβολικά εναντίον των Τούρκων που κατείχαν τη Μακεδονία. Η επέτειος αυτή, γνωστή ως Ίλιντεν (ημέρα του Προφήτη Ηλία), μέχρι πρότινος εορταζόταν με διχαστικό πνεύμα. Οι Σκοπιανοί μιλούσαν για τους «Μακεδόνες»  ηγέτες ενώ οι Βούλγαροι τα ίδια πρόσωπα τα τιμούσαν ως Βουλγάρους εθνικιστές.

Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή του Συμφώνου η υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας Ekaterina Zakharieva έσπευσε να θέσει τις κόκκινες γραμμές της χώρας της για το όνομα της ΠΓΔΜ. Τόνισε ότι η Σόφια δεν αποδέχεται τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς «Βόρεια» και «Άνω» πριν από τον όρο «Μακεδονία», διότι απειλούν τη βουλγαρική περιοχή του Πιρίν. Πάνω από τη φιλία με τα Σκόπια η Βουλγαρία θέτει τα εθνικά της συμφέροντα, όπως τα καθορίζει η παρούσα κυβέρνηση.

Στο εσωτερικό του σκοπιανού κράτους ο πρωθυπουργός Zaev κάλεσε τους συμπατριώτες του να δηλώνουν ελεύθερα Βούλγαροι. Ήδη υπάρχει σημαντικό ρεύμα Σκοπιανών υπηκόων που ζητούν βουλγαρική υπηκοότητα, διαβατήριο και υποτροφίες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πρώην πρωθυπουργού των Σκοπίων Ljubco Georgievski, ο οποίος δηλώνει Βούλγαρος και εύχεται να αναλάβει Πρέσβυς της Βουλγαρίας στα Σκόπια!

Προ ολίγων ημερών είχαμε και μία εξέλιξη στον εκκλησιαστικό χώρο, η οποία απαιτεί προσοχή για πολλούς λόγους. Η σχισματική «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», την οποία κατασκεύασε ο Τίτο επί κομμουνιστικού καθεστώτος της Γιουγκοσλαβίας, ανακοίνωσε ότι θεωρεί τη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία ως «μητέρα της» και της αναθέτει να την επανεντάξει στην κανονικότητα. Το μόρφωμα αυτό δεν αναγνωρίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τους απανταχού Ορθοδόξους, ενώ παραλλήλως υπάρχει ο κανονικός Μητροπολίτης Σκοπίων και Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωάννης, ο οποίος υπάγεται στο Σερβικό Πατριαρχείο. Η Βουλγαρική Εκκλησία ναι μεν αποδέχθηκε το αίτημα των σχισματικών, όμως εξέδωσε μία προσεκτική ανακοίνωση, στην οποία υπογραμμίζεται η ανάγκη να γίνουν όλα τα βήματα με σεβασμό στην τάξη και στους κανόνες της Ορθοδοξίας.

Τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτή η έντονη ανάμιξη της Βουλγαρίας στα εσωτερικά και διεθνή προβλήματα των Σκοπίων; Το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι η Σόφια, λόγω της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. θα επισπεύσει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, αφού όμως λυθεί (και πώς;) το ζήτημα του ονόματος. Το απαισιόδοξο σενάριο προβλέπει ότι θα ενταθούν οι συγκρούσεις Αλβανών και Σλάβων στο εσωτερικό του κράτους, χωρίς να αποκλείεται και η καντονοποίηση της ΠΓΔΜ, με καντόνι αλβανικό, βουλγαρικό, σερβικό κ.λπ.

Η βουλγαρική δυναμική παρέμβαση προφανώς μειώνει την επιρροή της Ελλάδος στα Σκόπια, η οποία είχε ασκηθεί κυρίως μέσω της οικονομικής διπλωματίας. Από την άλλη πλευρά ίσως είναι θετικό για τα ελληνικά συμφέροντα το γεγονός ότι ξεφτίζει συνεχώς το ένδυμα της τεχνητής «μακεδονικής» ταυτότητας. Όταν βλέπουμε πολυάριθμους ψευδομακεδόνες να δηλώνουν Βούλγαροι, τότε έχουμε έναν λόγο περισσότερο να ΜΗΝ νομιμοποιήσουμε το ιδεολόγημα του Τίτο περί «μακεδονικής εθνότητος».

Άρθρο στην ιστοσελίδα www.liberal.gr

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Προ οκτώ μηνών το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) ανήρτησε στο διαδίκτυο την πρόταση δέκα συνεργατών του για πλήρη αλλαγή της ύλης, της δομής και της φιλοσοφίας του μαθήματος της Ιστορίας. Η πρόταση του Ι.Ε.Π. προκάλεσε πολλές αρνητικές αντιδράσεις και σήμερα τίθεται το ερώτημα: Θα εφαρμοσθεί ή θα αποσυρθεί η πρόταση;

Στους αντιδρώντες εντάσσονται η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαιδεύσεως) και οι δύο ενώσεις Φιλολόγων, δηλαδή των επιστημόνων που διδάσκουν την Ιστορία στη Μέση Εκπαίδευση. Επίσης το Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με ομόφωνη ανακοίνωση όλων των διδασκόντων κατέγραψε τις πολλές και ουσιαστικές διαφωνίες του με την πρόταση.

Το κείμενο των 50 σελίδων, το οποίο έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο, συντάχθηκε από μία ομάδα Πανεπιστημιακών και Σχολικών Συμβούλων, στους οποίους δεν περιλαμβάνεται ούτε ένας ειδικός στην Αρχαία Ελληνική, στη Βυζαντινή και στην Πρώιμη Νεοελληνική Ιστορία. Οι ιδεολογικές και διδακτικές καινοτομίες της προτάσεως είναι εν συντομία οι ακόλουθες:

ΤΟ Ι.Ε.Π. προτείνει μία νέα ύλη από την Γ’ Δημοτικού μέχρι την Α’ Λυκείου. Δημιουργείται το ερώτημα: Θέλουν Γυμνάσιο 4 τάξεων; Μα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μήπως εμμέσως οδηγούν σε κατάργηση του μαθήματος της Ιστορίας στη Β’ και Γ’ Λυκείου; Όμως έτσι χάνεται η μορφωτική αξία του Λυκείου, το οποίο απλώς θα παρέχει  υποστήριξη στο Φροντιστήριο για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.

Η πρόταση του Ι.Ε.Π. δηλώνει την ιδεολογική αμφισβήτησή της στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Μάλιστα δεν θέλουν καν να χρησιμοποιούν τον όρο «έθνος» και μιλούν για «εθνικό υποκείμενο».

Η πρόταση συρρικνώνει την Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος και του Βυζαντίου/Ρωμανίας. Μάλιστα καταργεί την Αρχαία Ιστορία στη Δ’ Δημοτικού και την συμπιέζει μαζί με τη Βυζαντινή και τη Μεσαιωνική στην Ε’ Δημοτικού.

Αν εφαρμοσθεί η πρόταση  ορισμένες  θεματικές ενότητες θα  επιλέγονται από τον διδάσκοντα και έτσι δεν θα υπάρχει ενιαία ύλη σε όλη την Ελλάδα.

Ζητούν να περιορισθεί η αφήγηση στα σχολικά εγχειρίδια για να μην υποστούν κριτική όπως συνέβη με το βιβλίο της κ. Ρεπούση. Όμως η διδασκαλία της Ιστορίας σε όλα τα προηγμένα κράτη βασίζεται πρωτίστως στην αφήγηση.

Συρρικνώνουν ή και αφαιρούν τελείως κάθε αναφορά στον απελευθερωτικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Προτείνουν να μην δίδεται έμφαση στα πολεμικά γεγονότα και να μην προβάλλονται οι ήρωες. Δίνουν προτεραιότητα στη διδασκαλία οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων.

Η πρόταση του Ι.Ε.Π.  εξωραΐζει τα διαχρονικά εγκλήματα των Τούρκων κατά του Ελληνισμού. Οι συντάκτες αποφεύγουν ακόμη και τον όρο «Τουρκοκρατία».

Ελπίζω να επικρατήσει η λογική και ο σεβασμός στην εθνική μας ταυτότητα. Η μεταλλαγμένη Ιστορία του Ι.Ε.Π. να μην εφαρμοσθεί στα σχολεία μας.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 26.11.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Προ ολίγων ετών είδαμε ένα σχολικό βιβλίο της Στ΄ Δημοτικού να εξωραΐζει τα εγκλήματα των Οθωμανών και των Νεοτούρκων. Χαρακτηρίσθηκε ως το βιβλίο του «συνωστισμού». Προ ολίγων μηνών διαβάσαμε την ανηρτημένη στο διαδίκτυο πρόταση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, για την αλλαγή της ύλης του μαθήματος της Ιστορίας. Εκεί παρατηρούμε τη σαφή προσπάθεια να αμφισβητηθεί η συνέχεια του Ελληνισμού και να αποσιωπηθεί ο ρόλος της Εκκλησίας καθώς και η θυσία των ηρώων και των Εθνομαρτύρων. Μόλις προ δύο μηνών αισθανθήκαμε τη δυσάρεστη έκπληξη όταν το Προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων δεν τίμησε την 14^η Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ελληνισμού (κατά τις επιταγές του σχετικού Νόμου), αλλά ως Ημέρα Μνήμης της Μικρασιατικής Καταστροφής. Και αυτά είναι μόνο λίγα δείγματα αποδομήσεως της εθνικής ταυτότητος.

Η σχολή των «αναθεωρητών» της Ιστορίας είναι ολιγάριθμη, αλλά θορυβώδης και διεκδικεί να καταλαμβάνουν τα μέλη της καίριες θέσεις. Οι στόχοι της ομάδας είναι κυρίως οι εξής:

Α) Η αμφισβητηση της εθνικής, πολιτιστικής, εκπαιδευτικής και κοινωνικής προσφοράς της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Άλλοι από αυτούς κατηγορούν τον Ορθοδοξο Κλήρο ότι επέδειξε διάθεση υποταγής στους Τούρκους και δεν αγωνίσθηκε για την Ελευθερία και άλλοι γράφουν ακριβώς το αντίθετο: Ότι οι Ορθόδοξοι Κληρικοί είναι αξιόμεμπτοι, διότι καλλιέργησαν εθνικιστικό φρόνημα και ξέφυγαν από την πνευματική αποστολή τους. Η αντιφατικότητα των απόψεων και η έλλειψη σοβαρής τεκμηριώσεως δεν φαίνεται να τους προβληματίζει. Τούς αρκεί να πλήξουν με κάθε τρόπο την Εκκλησία και να αποδομήσουν την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας.

Β) Η υπονόμευση της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού. Στις νέες προτάσεις του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για την Ιστορία – ελπίζω να μην εφαρμοσθούν στα σχολεία- χαρακτηρίζεται ως κάτι κακό η διδασκαλία περί συνέχειας του «εθνικού υποκειμένου», όπως ονομάζουν το Έθνος. Δεν δέχονται τη σύνδεση του Νέου Ελληνισμού με την Αρχαιότητα και το Βυζάντιο / Ρωμανία, έστω και αν υπάρχουν πολυάριθμες πηγές που την τεκμηριώνουν. Πιστεύουν ότι το κράτος του 1830 δημιούργησε το Έθνος και δεν δέχονται ότι υπήρξε Έθνος πριν από την Ελληνική Επανάσταση. Σκοπίμως αγνοούν τον Ηρόδοτο, ο οποίος από τον 5^ο αιώνα π.Χ. αναφέρεται στα τέσσερα στοιχεία, τα οποία ενώνουν το Ελληνικό Έθνος (όμαιμον, ομόγλωττον, τα κοινά των θεών ιδρύματα και τα ομότροπα ήθη), ούτε θέλουν να μάθουν για τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη, ο οποίος το 1237 έγραφε προς τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄ ότι οι Βυζαντινοί (Ρωμαίοι) είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, από τους οποίους μεταδόθηκε η σοφία σε όλον τον κόσμο.

Γ) Η προπαγάνδιση της ουσιαστικά ανύπαρκτης «ελληνοτουρκικής φιλίας», με παράλληλη αθώωση των Οθωμανών και των Νεοτούρκων για τα εγκλήματα, τη γενοκτονία και την καταπίεση που επέβαλαν στον Ελληνισμό. Στη νέα Ιστορία που θέλει να επιβάλει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής η Τουρκοκρατούμενη Βέροια προυσιάζεται όχι ως υπόδουλη, αλλά ως «Οθωμανική πόλη» και ως πρότυπο συνυπάρξεως θρησκευτικών κοινοτήτων. Οι αναθεωρητές της Ιστορίας δεν έμαθαν τίποτε ή δεν θέλουν να μάθουν για τις φρικιαστικές καταδίκες Ορθοδόξων Ελλήνων από τον Τούρκο ιεροδικαστή (καδή) Βεροίας, δι’ ασήμαντον αφορμήν. Δυστυχώς για εκείνους και ευτυχώς για τους σοβαρούς μελετητές της Ιστορίας, οι καταδικαστικές αποφάσεις σε θάνατο ή σε άλλες εξευτελιστικές ποινές έχουν εκδοθεί σε τόμο από την Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών και καταδεινύουν ότι η δήθεν συνύπαρξη θρησκειών είναι κατασκεύασμα νοσηρής φαντασίας. Σκληρή καταπίεση υπήρχε με εκτελέσεις, εξισλαμισμούς, βασανιστήρια αρπαγές παιδιών και άλλα παρόμοια, τα οποία παραδέχονται ακόμη και Μουσουλμάνοι ιστορικοί της περιόδου εκείνης, όπως ο Εβλιγιά Τσελεμπή.

Σχετικά με το ερώτημα αν τα γεγονότα του 1919 στον Πόντο και του 1922 στα παράλια της Μικράς Ασίας είναι γενοκτονία ή κάτι άλλο, αξίζει να παραθέσουμε την απάντηση που δίνει ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος στο βιβλίο του «Ελληνοτουρκικές Σχέσεις» (Πατάκης, 2014, σελ. 63-64):

«Τα γεγονότα του 1922 πρέπει να εξετασθούν με κριτήριο τη σύμβαση του ΟΗΕ για την πρόληψη και καταστολή της γενοκτονίας (1948). Η σύμβαση δεν ίσχυε το 1922… είναι όμως το μοναδικό κείμενο που καθορίζει ρητώς την έννοια της γενοκτονίας…. Τα κεμαλικά στρατεύματα προέβησαν στις ακόλουθες πράξεις τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1922 στις περιοχές που κατέλαβαν:

• Συνέλαβαν όλους τους άρρενες ηλικίας 16- 55/60 ετών. Συνέλαβαν επίσης όλα τα γυναικόπαιδα που δεν είχαν εγκαταλείψει τη χώρα μέχρι τη 17/30 Σεπτεμβρίου 1922. Όλοι σχεδόν οι συλληφθέντες εσφάγησαν ή εξολοθρεύθηκαν απο τις κακουχίες, την ασιτία και τις επιδημίες στα Τάγματα Εργασίας…

• Σημειώθηκαν μαζικές σφαγές του Ελληνικού πληθυσμού στη Δυτική Μικρά Ασία και στον Πόντο. Τα θύματα μεταξύ των Ελλήνων την περίοδο 1919-22 ήσαν μεταξύ 300.000 και 640.000.

• Κατεστράφησαν εσκεμμένα οι κατοικές των Ελλήνων (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την πυρπόληση της Σμύρνης στις 31 Αυγούστου/ 13 Σεπτεμβρίου 1922).

• Λόγω της απειλής των σφαγών περίπου 1.000.000 Έλληνες μετετράπησαν μέσα σε λίγες ημέρες σε πρόσφυγες για να γλυτώσουν τη ζωή τους.

• Οι πράξεις αυτές δεν υπήρξαν ένα συμπτωματικό «τυχαίο» γεγονός. Ήταν συνέχεια ενός ευρύτερου σχεδίου που είχε θέσει σε κίνηση το 1914 η ηγεσία του νεοτουρκικού κινήματος…

• Όλα αυτά τα στοιχεία εμπίπτουν πλήρως στον ορισμό της γενοκτονίας. Η γενοκτονία συνοδεύθηκε από εθνοκάθαρση του ελληνικού και αρμενικού στοιχείου» .

Δ) Μία άλλη επιδίωξη των αναθεωρητών είναι η αποδόμηση της γραμμικής συνέχειας στην ιστορική εκπαίδευση των παιδιών μας. Θεωρούν αναχρονιστικό το σχήμα Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, Νεώτερος Ελληνισμός και επιχειρούν να διδάξουν θεματικά την Ιστορία (πχ ο Πόλεμος άλλοτε και τώρα, η Ειρήνη, το Θέατρο κλπ) χωρίς ιστορική αλληλουχία. Έτσι προκαλούν σύγχυση στα μυαλά των μαθητών. Την ίδια έλλειψη γραμμικής συνέχειας διαπιστώνουμε και στα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Στην Α’ Γυμνασίου διδάσκονται οι διωγμοί των Χριστιανών και στη Β’ Γυμνασίου διδάσκεται η ζωή, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Κυρίου! Αποδόμηση μυαλών, αποδόμηση της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας.

Στην προσπάθεια για αναθεώρηση της Ιστορίας μας θα απαντήσουμε με ψυχραιμία, μελέτη, τεκμηρίωση, εθνική αυτοπεποίθηση και Χριστιανική πραότητα. Οι πηγές βοούν για την αλήθεια και οι μαρτυρίες αφθονούν για να θεμελιώσουμε την εθνική μας ταυτότητα. Με επίγνωση του παρελθόντος θα οικοδομήσουμε το μέλλον παραμένοντας πιστοί στην Ορθοδοξία και την Ελληνικότητά μας, αναγνωρίζοντας ταυτοχρόνως τις απαιτήσεις των καιρών και παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελιξεις και τη βιβλιογραφία. Με τη βοηθεια του Θεού, με προσευχή και προσοχή, θα γαλουχήσουμε τη νέα γενιά με τον αφανάτιστο πατριωτισμό και με την εθνική συνείδηση του Ελληνορθοδόξου Γένους μας. Παρά τα συνθήματα της παγκοσμιοποιήσεως και της πολυπολισμικότητος, τα έθνη διατηρούν τα χαρακτηριστικά τους και οι λαοί διεκδικούν μαχητικά την εθνικη τους ιδιοπροσωπία. Εμείς θα την απεμπολήσουμε;

Άρθρο στην ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Νοέμβριος 2017