Η πρόσφατη ψήφιση του νόμου για μία νέα ερμηνεία στην έννοια του γάμου προκάλεσε εύλογα ερωτήματα. Δηλώνω εξ αρχής ότι είμαι αντίθετος με τις προβλέψεις του νέου νόμου και καταθέτω τον προβληματισμό μου.
Ακούσαμε το επιχείρημα ότι η ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας μάς φέρνει πιο κοντά στους φιλελεύθερους θεσμούς και στα φιλελεύθερα κόμματα της Ευρώπης. Υπάρχει και αντίλογος: Παρατηρώ ότι η συναρχηγός του σκληρού ακροδεξιού κόμματος AfD της Γερμανίας, η Άλις Βάιντελ, είναι δυναμικό μέλος της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ και έχει επιλέξει μία μορφή συμβίωσης με γυναίκα. Το κόμμα της προσφάτως υποστήριξε τον Πούτιν για την υπόθεση Ναβάλνι και κατηγόρησε τη χήρα του Ρώσου ηγέτη της αντιπολίτευσης.
Ακούσαμε το επιχείρημα ότι η ψήφιση του νόμου μάς φέρνει πιο κοντά στους θεσμούς της Δύσης. Εξαρτάται τι εννοούμε με τον όρο Δύση. Πάντως οι σοβαρότεροι μελετητές του Ευρωπαϊκού και γενικότερα του Δυτικού Πολιτισμού, όπως ο Τόμας Έλλιοτ, ο Πώλ Βαλερύ, ο Φιλίπ Νεμό, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος κ.ά. κατέδειξαν ότι αυτός ο πολιτισμός βασίζεται στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και στη Χριστιανική διδασκαλία. Είναι προφανές ότι ο νόμος που ψηφίσθηκε προσφάτως δεν έχει έρεισμα σε αυτά τα τρία θεμέλια της Δύσης.
Μήπως είναι δυτικού τύπου δημοκρατία ο άκρατος δικαιωματισμός; Προφανώς όχι. Η καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος καταδικάζεται από το άρθρο 25, παρ. 3, του ισχύοντος Συντάγματος. Δεν είναι λογικό το άτομο διαρκώς να τίθεται υπεράνω του κοινωνικού συνόλου. Το είχε προβλέψει σοφά ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, όταν έλεγε να μείνουμε στο εμείς και όχι στο εγώ.
Πού μπορεί να οδηγήσει ο άκρατος δικαιωματισμός; Πιθανότατα στην υπερβολή της πολιτικής ορθότητας, η οποία ταλαιπωρεί και διχάζει την κοινωνία των ΗΠΑ. Ιδού τί έγραψε στην Καθημερινή της 18.2.2024 ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς μετά από μία επίσκεψη στις ΗΠΑ:
«… Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό διακρίνεις και κάτι άλλο. Τη μεγάλη ζημιά που έχει γίνει με την υπερβολική πολιτική ορθότητα, που έχει ισοπεδώσει κάθε λογική. Συναντάς μετριοπαθείς ανθρώπους, που είχαν ψηφίσει και τα δύο κόμματα, οι οποίοι είναι κυριολεκτικά «στα κάγκελα» με τις υπερβολές και την ημι-φασιστική νοοτροπία των Ταλιμπάν της woke κουλτούρας»! Το μήνυμα είναι σαφές: Ημι-φασιστική νοοτροπία. Είναι γνωστό ότι η κουλτούρα αυτή, γνωστή και ως κουλτούρα της ακύρωσης, επιδιώκει να καταργήσει τα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων και του Σαίξπηρ από τα αμερικανικά πανεπιστήμια, ως δήθεν ρατσιστικά κείμενα.
Αναζητούνται ισορροπίες για να μην καταλήξουμε σε ακρότητες. Ναι στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όχι στον ακραίο δικαιωματισμό. Στη νεώτερη Ελληνική Ιστορία έχουμε κείμενα αναφοράς που αποδεικνύουν ότι μπορούμε να συνδυάσουμε τις παραδοσιακές αξίες με τον σεβασμό στη δημοκρατία και στα πραγματικά δικαιώματα. Αναφέρομαι στα Συντάγματα των τριών Εθνικών Συνελεύσεων του Αγώνος του 1821. Ο Ελληνισμός ήδη από τον 19ο αιώνα είχε επιτύχει συνθέσεις δημιουργικές. Με σεβασμό στην Ορθοδοξία και στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά και με επιλεκτική πρόσληψη πολιτικών και κοινωνικών ιδεών από τα ισχυρά τότε φιλελεύθερα κινήματα της Ευρώπης.
Ας προβάλλουμε την ελληνική απάντηση στα σύγχρονα διλήμματα. Ας ξαναδιαβάσουμε τα ιδρυτικά κείμενα της Ελεύθερης Ελλάδας.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 24.2.2024
