Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Κορμός της νέας κυβέρνησης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς δεν έχει αυτοδυναμία. Διότι αν λάμβανε 151 έδρες θα σχημάτιζε μόνος του κυβέρνηση και ανά πάσα στιγμή θα ήταν εξηρτημένος από τους 2 ή 3 μουσουλμάνους βουλευτές που εξέλεξε στη Θράκη και οι οποίοι εκφράζουν θέσεις ανησυχητικές για τα εθνικά μας συμφέροντα. Τον ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα τον σχολιάζουμε και θα τον κρίνουμε στα επόμενα άρθρα μας. Σήμερα θα ήθελα να εστιάσω στο παρόν και στο μέλλον της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία συστρατεύθηκα τον Μάιο 2014 ως υποψήφιος Ευρωβουλευτής και στις εκλογές της 25.1.2015 ως υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας.
Γιατί δεν πήγαν καλά πράγματα; Δεν συμφωνώ με την αυστηρή κριτική που ασκείται στην επικοινωνιακή τακτική. Ίσως να μπορούσε να είναι καλύτερη. Αλλά πιστεύω ότι ορθώς δόθηκε έμφαση στην πολυγλωσσία, πολυφωνία, ασάφεια και θολούρα των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έβλαψε τη ΝΔ η τακτική του φόβου. Ήταν επιβεβλημένο να μάθουν οι πολίτες τί σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ σε όλους τους τομείς. Την ΝΔ την έβλαψε η ελλιπής προβολή των επιτευγμάτων της, αλλά και η αποφυγή κριτικής στον ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θέματα, όπου οι θέσεις του είναι λίαν προβληματικές. Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε για Μακεδονία και για παράνομη μετανάστευση, δεν τον ακολούθησαν, όμως, όλα τα στελέχη της ΝΔ.
Ό,τι κι αν πούμε για την επικοινωνιακή τακτική, πιστεύω ότι τελικά στην ουσία χάθηκε αυτή η μάχη. Όχι στην επικοινωνία. Δηλαδή:
Μετά την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές όλοι προτείναμε μία πιο κοινωνική και πιο ορθολογιστική φορολογική πολιτική. Δυστυχώς ήλθε ο ΕΝΦΙΑ και μάλιστα με παλινωδίες και λανθασμένους χειρισμούς. Έτσι χάθηκαν ψήφοι από τη μεσαία τάξη.
Οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί, παραδοσιακός πυρήνας ψηφοφόρων της ΝΔ, πικράθηκαν με τις σοβαρές περικοπές που υπέστησαν και πολλοί από αυτούς στράφηκαν προς άλλα κόμματα.
Η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ ενόχλησε παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Δεξιάς και Κεντροδεξιάς, οι οποίοι προσδοκούσαν να ασκηθεί εντονότερη κριτική προς τη διακυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου, η οποία μάς έβαλε στο Μνημόνιο.
Επειδή επικοινωνώ με πολλούς συμπολίτες μας, οι οποίοι τρέφουν ιδιαίτερο σεβασμό προς την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοσή μας, θεωρώ ότι η ρύθμιση για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές απομάκρυνε από τη ΝΔ συμπαγή ομάδα ψηφοφόρων.
Το άμεσο μέλλον της Νέας Δημοκρατία πρέπει να είναι ενωτικό, δημιουργικό και δυναμικά αντιπολιτευτικό προς τη νέα κυβέρνηση. Φοβούμαι ότι η πατρίδα μας οδηγείται σε εθνικές περιπέτειες και δεν αποκλείεται η συγκυβέρνηση Τσίπρα και συμμάχων να καταρρεύσει σε λίγους μήνες. Απαιτείται μία ανασύνταξη δυνάμεων του συντηρητικού και κοινωνικο- φιλελεύθερου χώρου με αρχηγό πάντα τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κυβέρνησε στην πιο δύσκολη περίοδο της Μεταπολιτεύσεως. Ο Σαμαράς έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι, παρά τα σκληρά μέτρα που πήρε, κράτησε τη Νέα Δημοκρατία σε ποσοστό μόλις 2% μικρότερο από αυτό που έλαβε στις Εθνικές Εκλογές του Ιουνίου 2012. Οι καιροί απαιτούν ισχυρή αντιπολίτευση χωρίς προβολή προσωπικών φιλοδοξιών. Αυτοκριτική φυσικά θα γίνει, όπως αρμόζει σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Ο εσωκομματικός διάλογος είναι ωφέλιμος όταν προβάλλει τη σύνθεση και χαράσσει τις νέες γραμμές της αντιπολιτευτικής τακτικής.
Όσον αφορά την ιδεολογική ταυτότητα της ΝΔ υπενθυμίζω ότι η λαϊκή βάση της απαιτεί να ακούγονται όχι μόνον οι απόψεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού, αλλά και οι απόψεις της χριστιανικής δημοκρατικής τάσης, η οποία υπάρχει σε όλα τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Οι διακηρυγμένες προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε τομείς όπως η Εκκλησία, η Παιδεία, η Εξωτερική Πολιτική πρέπει να αντικρουσθούν με συγκροτημένα επιχειρήματα και με επίγνωση της Ιστορίας του Ελληνισμού.
Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015
