Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ανεκάλυψε εσχάτως και προεκλογικώς την τελετή του Αγιασμού των Υδάτων στον Πειραιά και μιλά δημοσίως για εξορθολογισμό των σχέσεων και όχι για χωρισμό μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Όλα αυτά είναι παραπλανητικά, διότι οι επίσημες θέσεις του κόμματός του είναι διαφορετικές. Τις θυμίζω για να γνωρίζουν και οι Έλληνες ψηφοφόροι.
Τον Ιανουάριο 2013 πραγματοποιήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης συνέδριο με τίτλο: «Εκκλησία και Αριστερά». Εκεί ο υπεύθυνος του τομέως Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης δήλωσε ότι πρέπει να καταργηθεί η μισθοδοσία των κληρικών από το κράτος και να πληρώνονται οι κληρικοί από ειδική φορολογία, η οποία θα επιβληθεί στους Ορθοδόξους Έλληνες. Τόνισε μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τον διαχωρισμό Εκλησίας και Πολιτείας και ότι στο πλαίσιο αυτό δεν νοείται μισθοδοσία του Κλήρου. Να, λοιπόν, άλλος ένας φόρος, τον οποίο θα επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ .
Εξάλλου στις 18.10.2014 η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Λαμία κάλεσε τον λαό να μην συμμετάσχει στη Δοξολογία και στη Λιτάνευση της εικόνος του Αγίου Λουκά με το σκεπτικό ότι τη Λαμία δεν την απελευθέρωσε από τους Γερμανούς ο Θεός, αλλά ο ΕΛΑΣ. Όσο κι αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά δεν λησμονούνται. Άλλωστε η συγκεκριμένη ανακοίνωση προκάλεσε τη διαμαρτυρία του Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την κατάργηση του εκκλησιασμού και της πρωινής προσευχής στα σχολεία και την μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών από Ορθόδοξο ομολογιακό σε θρησκειολογικό. Δηλαδή επιχειρεί να αποκόψει την παιδεία των ελληνοπαίδων από την Ορθοδοξία και να εξομοιώσει τον Θεάνθρωπο Χριστό με τον Μωάμεθ, τον Βούδα και άλλους ιδρυτές θρησκειών. Αυτό σημαίνει θρησκειολογικό μάθημα. Πέντε σελίδες για τον Χριστό, πέντε για τις Ανατολικές θρησκείες και ξερή παράθεση γεγονότων χωρίς Χριστοκεντρικό και ηθοπλαστικό περιεχόμενο. Θυμίζω ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών το μάθημα διδάσκεται ως ομολογιακό με βάση της επικρατούσα θρησκεία, άρα ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε αντίθεση όχι μόνον με την ελληνορθόδοξη παράδοση του λαού μας, αλλά και με τα ισχύοντα στην Ενωμένη Ευρώπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπονομεύει τον θεσμό της οικογενείας προτείνοντας τον πολιτικό γάμο ή το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης καθώς και το δικίωμα υιοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια. Στην προεκλογική περίοδο ο Αλέξης Τσίπρας αποφεύγει να επαναλαμβάνει αυτή την πρόταση φοβούμενος την αντίδραση της κοινωνίας.
Είναι επίσης χρήσιμο να θυμηθούμε και την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ της 22.11.2005 για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας. Στο κείμενο αυτό υπήρχε η πρόταση να μετατραπούν οι Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εντός Ελλάδος και η Εκκλησία της Ελλάδος από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου σε απλά σωματεία Ιδιωτικού Δικαίου. Στην ίδια πρόταση γίνεται λόγος για την καθιέρωση υποχρεωτικού πολιτικού γάμου. Η ιερολογία του γάμου στην Εκκλησία θα είναι προαιρετική. Σήμερα είναι ισόκυροι για την πολιτεία και ο εκκλησιαστικός και ο πολιτικός γάμος.
Αντιθέτως η Νέα Δημοκρατία στην πρότασή της για Συνταγματική Αναθεώρηση δεν περιλαμβάνει προτάσεις για αλλαγή του θεσμικού καθεστώτος, το οποίο αφορά τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας. Η Νέα Δημοκρατία έχει δεσμευθεί για τη συνταγματική κατοχύρωση της εθνικής ταυτότητος και της γλώσσας μας.
Εξάλλου κυβερνητικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας έχουν κατηγορηματικά απορρίψει το Σύμφωνο Συμβίωσης και το δικαίωμα υιοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια καθώς και την ίδρυση Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λανθασμένος όρος ο «διαχωρισμός» ή «χωρισμός», διότι στην πράξη δεν υπάρχει κάποια ασφυκτική σχέση ή πρόσδεση. Το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει διακριτούς ρόλους για την Εκκλησία και την Πολιτεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιστικά επιθυμεί τον χωρισμό Εκκλησίας και Έθνους. Η Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας τον ενοχλεί, έστω και αν υποκρίνεται προεκλογικά.
Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015
