Άρθρα

ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ;

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η τεχνητή «μακεδονική» εθνότητα βρίσκεται υπό πίεση από διάφορες πλευρές. Μόλις προ ολίγων ημερών το μεγαλύτερο αλβανικό κόμμα στην ΠΓΔΜ, το DUI, ανακοίνωσε ότι τάσσεται υπέρ της αλλαγής της ονομασίας του κράτους, ώστε να υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα. Παραλλήλως η εκλογική επιτυχία του κεντροδεξιού κόμματος GERB στις βουλγαρικές εκλογές αναμένεται να σηματοδοτήσει την άσκηση έντονης πίεσης  προς τα Σκόπια. Οι Βούλγαροι δεν αναγνωρίζουν «μακεδονικό» έθνος και θεωρούν ότι οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι Βούλγαροι. Μάλιστα όταν πρωτοεμφανίσθηκε στον χάρτη ως ανεξάρτητο το κράτος των ψευδομακεδόνων, και συγκεκριμένα το 1991, η Βουλγαρία είχε καταθέσει υπόμνημα στον ΟΑΣΕ λέγοντας ότι στο νέο αυτό κράτος κατοικούν 2 εκατομμύρια Βούλγαροι και 200.000 Έλληνες.

Τώρα, λοιπόν, που Αλβανοί, Βούλγαροι και Σέρβοι προβάλλουν την πολυεθνική σύσταση του σκοπιανού μορφώματος, είναι πολλαπλώς χρήσιμο να αναδείξουμε  την λησμονημένη ελληνική μειονότητα. Αποτελείται κυρίως από Βλαχόφωνους Έλληνες, οι οποίοι φοβούνται να εκδηλωθούν. Στη μόνη επίσημη απογραφή μετά την πτώση του Κομμουνισμού η κυβέρνηση των Σκοπίων είχε απαγορεύσει στους πολίτες να δηλώσουν «Έλληνες» ή «Βούλγαροι». Πάντως ο πρώτος Πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Κίρο Γκλιγκόροφ, είχε παραδεχθεί σε τσεχική εφημερίδα ότι στο κράτος του κατοικούν 100.000 Έλληνες.

Ο αείμνηστος πρώην Υπουργός Αμύνης της Κύπρου Τάσος Μητσόπουλος αποκάλυψε στις 17/7/2008 στη «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» της Λευκωσίας τα εξής:

«Την περίοδο 1989-1993, όταν υπηρετούσα ως ειδικός σύμβουλος στο ελληνικό ΥΠΕΞ, είχα λάβει ρητές οδηγίες από την προϊσταμένη μου υφυπουργό Βιργινία Τσουδερού να ασχοληθώ με το θέμα της ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια. Έχοντας πολύτιμους συμπαραστάτες στην αποστολή μου αυτή επιφανείς καθηγητές και επιστήμονες, αλλά και θερμούς και συνετούς πατριώτες, ταξίδεψα αρκετές φορές στην ΠΓΔΜ και κυρίως στην περιοχή του Μοναστηρίου. Ήρθα σε επαφή, λαμβάνοντας πάντα τις σχετικές προφυλάξεις, με δεκάδες Έλληνες των Σκοπίων, οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια και πόνο ψυχής μού εξιστορούσαν τις διώξεις που υπέστησαν, την αφόρητη πνευματική τρομοκρατία που γνώρισαν προκειμένου να απαρνηθούν τις ρίζες, την ταυτότητα, την πίστη τους και να γίνουν δηλωσίες· να αποδεχθούν δηλαδή ότι δεν υπήρξαν ποτέ Έλληνες αλλά Σλαβομακεδόνες. Συγκέντρωσα υλικό που κατέγραφε τη συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης των φυλετικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών των Ελλήνων μειονοτικών…

Πίσω από κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία κρύβονταν απίστευτες προσωπικές περιπέτειες και ανείπωτες δοκιμασίες, που γράφτηκαν με πολύ πόνο, αίμα και δάκρυ. Οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, άνδρες που βιαίως εκτοπίστηκαν, ονόματα που εκσλαβίστηκαν, ακόμη και κοιμητήρια ολόκληρα που ισοπεδώθηκαν … και όλα τούτα σε μια προσπάθεια να εμπεδωθεί παντί τρόπω η θέση ότι οι Μακεδόνες είναι Σλάβοι και όχι Έλληνες»!

Η Ελλάς οφείλει να ενδιαφερθεί για τους ομοεθνείς μας στο γειτονικό κράτος.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 2 Απριλίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Πώς επιβίωσε το Έθνος μας μετά από αιώνες Τουρκοκρατίας και Ενετοκρατίας; Ποια είναι τα πνευματικά εφόδια που οδήγησαν τον Ελληνισμό στην Επανάσταση του 1821; Οι απαντήσεις περιέχουν χρήσιμα μηνύματα και για τους σημερινούς Έλληνες.

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία που διεφύλαξε την Πίστη, την εθνική συνείδηση και καλλιέργησε αγωνιστικό πνεύμα. Επί Τουρκοκρατίας όποιος χανόταν για την Ορθοδοξία χανόταν και για τον Ελληνισμό. Οι εξισλαμισμένοι τούρκευαν και μετετρέποντο σε διώκτες του Έθνους μας. Η Εκκλησία με τους ιεροκήρυκες, τους μοναχούς των Κρυφών Σχολειών και κυρίως με τους Νεομάρτυρες διέσωσε τη σπίθα που άναψε τη φλόγα της Ελευθερίας.
• Η πίστη στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Λόγιοι και κληρικοί, αγωνιστές και απλός λαός, όλοι είχαν την συνείδηση ότι πρέπει να ελευθερωθούν, διότι είναι απόγονοι των Αρχαίων ενδόξων Ελλήνων και της Ελληνορθόδοξης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Κολοκοτρώνης δηλώνει στον Άγγλο Χάμιλτον ότι συνεχίζει τον αγώνα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Ο Μακρυγιάννης λέει στους στρατιώτες του ότι πολεμούν για να σώσουν τα αρχαία αγάλματα.
• Η Μεγάλη Ιδέα ως όραμα και ως ελπίδα. Τίποτε σημαντικό δεν επιτυγχάνεται χωρίς όραμα. Ο Ελληνισμός ουδέποτε εγκατέλειψε την ελπίδα για απελευθέρωση όλων των εδαφών που τού ανήκαν επί Βυζαντίου/Ρωμανίας. Σήμερα μία από τις αιτίες της πολύπλευρης κρίσης είναι το γεγονός ότι ως Έλληνες δεν έχουμε βρει μία νέα Μεγάλη Ιδέα για να μας συναρπάσει και να μας ανυψώσει πνευματικά.
• Η αγάπη των Ελλήνων για τα γράμματα. Άλλοτε σε Κρυφά Σχολειά και άλλοτε –κυρίως μετά το 1700- σε φανερά εκπαιδευτήρια, οι υπόδουλοι μάθαιναν γράμματα με βασικά εγχειρίδια το Ψαλτήρι, την Οκτώηχο και το Ευαγγέλιο. Στα ανώτερα μαθήματα εδιδάσκοντο αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και κείμενα του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου. Λόγω της απαγορεύσεως των ελληνικών τυπογραφείων από τους Τούρκους, οι κοινότητες του εξωτερικού εξέδιδαν πολλά ωφέλιμα βιβλία.
• Η ικανότητα των Ελλήνων στο εμπόριο και στη ναυτιλία. Έμποροι από την υπόδουλη Ελλάδα έφευγαν για τη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη, συγκέντρωναν χρήματα και επέστρεφαν για να ανοικοδομήσουν εκκλησίες και σχολεία. Το ναυτικό των νησιών και των παραλίων πόλεων ξεκίνησε ως εμπορικό, αλλά το 1821 μετετράπη σε πολεμικό. Το εμπόριο και η ναυτοσύνη τέθηκαν στην υπηρεσία των εθνικών οραματισμών.
• Το κοινοτικό σύστημα ως δημοκρατικός θεσμός και ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους πάσχοντες. Των Ελλήνων οι κοινότητες υπήρξαν προέκταση της ενορίας, εξέλεγαν τους δημογέροντες, φρόντιζαν για την παιδεία και βοηθούσαν τις χήρες και τα ορφανά.
• Το αντιστασιακό πνεύμα του Ελληνισμού. Δεκάδες εξεγέρσεις οργανώθηκαν πριν από το 1821.

Το Ελληνορθόδοξο πνεύμα του 1821 ας είναι ο οδηγός μας για να ξεπεράσουμε την πολυσύνθετη κρίση της εποχής μας.

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 25 – Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου 1821 θα συνοδευθεί από τη μονότονη προσπάθεια κάποιων «προοδευτικών» να ξαναγράψουν την Ιστορία. Μόνιμος στόχος των συγκεκριμένων διανοουμένων και αρθρογράφων είναι το Κρυφό Σχολειό. Το χαρακτηρίζουν μύθο και το χλευάζουν. Προφανώς διακατέχονται είτε από άγνοια είτε από εμπάθεια. Αντιλαμβάνομαι ότι οι στόχοι τους είναι δύο. Πρώτον να υποβαθμίσουν τον πατριωτικό ρόλο της Εκκλησίας και δεύτερον να εξωραΐσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να την παρουσιάσουν φιλελεύθερη και ανεκτική.

Ας έλθουμε στον πρώτο στόχο τους. Τους ενοχλεί η υπενθύμιση ότι στα δύσκολα χρόνια της δουλείας η Ορθόδοξη Εκκλησία και οι κληρικοί ανέλαβαν την εκπαίδευση και την εθνική αφύπνιση των υποδούλων. Δεν θα καταφύγουμε σε μαρτυρίες Ελλήνων της εποχής εκείνης. Θα θυμίσουμε τί έγραφε σε επιστολή του ο Ρωμαιοκαθολικός Γκέρλαχ, πάστορας της Γερμανικής Πρεσβείας της Κωνσταντινουπόλεως το 1575. Αντιγράφουμε από το σπουδαίο σύγγραμμα του συγχρόνου μας Γερμανού Ρωμαιοκαθολικού κληρικού και Νεοελληνιστή Γκέρχαρντ Ποντσκάλσκι «Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας», (ελληνική έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 2005): «Πουθενά σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν ευδοκιμεί η μελέτη. Δεν υπάρχουν δημόσιες ακαδημίες ή καθηγητές, με εξαίρεση τα κοινά σχολεία, όπου διδάσκονται τα αγόρια ανάγνωση με το Ωρολόγιο, την Οκτώηχο, το Ψαλτήριο και άλλα βιβλία που χρησιμοποιούνται στις ακολουθίες. Ελάχιστοι όμως από τους ιερείς και τους μοναχούς κατανοούν πραγματικά αυτά τα βιβλία» (σελ. 86). Να, λοιπόν, που ένας Γερμανός κληρικός του 16ου αιώνος, ο οποίος δεν είχε κανένα λόγο να κατασκευάζει μύθους υπέρ του Ορθοδόξου κλήρου, παραδέχεται σε επιστολή του προς τον Γερμανό λόγιο Μαρτίνο Κρούσιο, ότι οι μοναχοί και οι κληρικοί ήταν οι μόνοι που αγωνιζόντουσαν κατά την περίοδο εκείνη να μορφώσουν τα Ελληνόπουλα, παρά τα δικά τους μορφωτικά κενά.

Ερχόμαστε τώρα στην προσπάθεια των κατασκευαστών της «προοδευτικής Ιστορίας» να εξωραΐσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε καταπίεση εις βάρος της παιδείας των Ορθοδόξων Ελλήνων. Ας δούμε όμως πώς περιγράφει το κλίμα του 17ου αιώνος ένας επιφανής Έλληνας που τελικά έχασε την ζωή του λόγω της υπερβολικής τόλμης του. Καταθέτουμε τη μαρτυρία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου Λουκάρεως, ο οποίος στραγγαλίστηκε το 1638 από τους Τούρκους. Έγραφε το 1616 σε μία πραγματεία του- προκήρυξη προς τους Έλληνες: « Ημπορούσι να είπουν οι Λατίνοι… μάθημα και σοφίαν δεν έχετε, αμή είσθε δούλοι και έχετε τους Τούρκους πάνω από τα κεφάλια σας… Όσον πως δεν έχομεν σοφίαν και μαθήματα αλήθεια είναι…. Η πτωχεία και η αφαίρεσις της βασιλείας μας το έκαμαν και ας έχωμεν υπομονήν». Ομολογεί ο Πατριάρχης με αρκετό θάρρος ότι οι Έλληνες δεν είχαν «μαθήματα», δηλαδή σχολεία, διότι ήσαν υπόδουλοι. Έχασαν το κράτος τους και λόγω εχθρικής καταπίεσης δεν μπορούν να μορφωθούν, με αποτέλεσμα να τους ειρωνεύονται οι Δυτικοί Χριστιανοί.

Επισημαίνουν οι αμφισβητίες: Μα καλά τον 18ο αιώνα έχουμε πλέον αξιόλογα ελληνικά σχολεία στα Γιάννενα, στην Κοζάνη, στην Σμύρνη, στο Άγιον Όρος κλπ. Και ο Πατροκοσμάς σχολεία ίδρυε. Απαντούμε ότι την εποχή εκείνη είχε χαλαρώσει κάπως η Οθωμανική αυθαιρεσία λόγω πιέσεων έξωθεν. Όμως και τότε ακόμη υπήρχε ανάγκη για κρυφά μαθήματα. Γιατί; Την απάντηση δίνει ο Γάλλος δημοσιογράφος Ρενέ Πυώ στο βιβλίο του « Δυστυχισμένη Βόρειος Ήπειρος» (ελληνική έκδοση ΤΡΟΧΑΛΙΑ, Αθήνα χ.χρ.): Ο Πυώ ακολούθησε το 1913 τον Ελληνικό Στρατό που απελευθέρωσε την ενιαία Ήπειρο και διηγείται τί άκουσε σχετικά με την Τουρκοκρατία στο Αργυρόκαστρο: «Κανένα βιβλίο τυπωμένο στην Αθήνα δεν γινόταν δεκτό στα σχολεία της Ηπείρου. Ήταν επιβεβλημένο να τα προμηθεύονται όλα από την Κωνσταντινούπολη. Η Ελληνική Ιστορία ήταν απαγορευμένη. Στην περίπτωση αυτή λειτουργούσαν πρόσθετα κρυφά μαθήματα, όπου ο νεαρός Ηπειρώτης μάθαινε για τη μητέρα πατρίδα, διδασκόταν τον εθνικό της ύμνο, τα ποιήματά της και τους ήρωές της» (σελ 126). Ένας Γάλλος πολεμικός ανταποκριτής καταγράφει χωρίς φόβο και πάθος την κατάσταση της παιδείας στον τομέα της παιδείας στις αρχές του προηγουμένου αιώνος. Κρυφά μαθήματα για τα ελληνόπουλα. Αυτή είναι η αλήθεια, την οποία οι δήθεν προοδευτικοί θέλουν να αγνοούν. Αλλά οι μαρτυρίες τούς διαψεύδουν.

Αδιάψευστοι μάρτυρες είναι τα τοπωνύμια. Στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στη Βοιωτία, στις Κυκλάδες, στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Μικρά Ασία, παντού όπου έζησε ο Ελληνισμός διασώζεται ακόμη το τοπωνύμιο Κρυφό Σχολειό. Δεν μπορεί σε τόσα διαφορετικά μέρη να…..έπαθαν οι κάτοικοι ομαδική παράκρουση! Η προφορική παράδοση από γενιά σε γενιά διέσωσε στην ιστορική μνήμη την αλήθεια για το Κρυφό Σχολειό. Αυτήν ακριβώς που περιγράφει ο υπασπιστής του Κολοκοτρώνη Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος, όταν γράφει στον Α΄ τόμο των Απομνημονευμάτων του (σελίδα 46) ότι τα ελληνικά μαθήματα επί Τουρκοκρατίας τα είχαν αναλάβει οι ιερείς και σε ορισμένες περιόδους αυτά «εγίνοντο εν τω σκότει και προφυλακτά από τους Τούρκους»!

Όσοι ενδιαφέρονται για πληρέστερη διερεύνηση του θέματος μπορούν να βρουν δεκάδες μαρτυρίες για τα βάσανα της παιδείας επί Τουρκοκρατίας στο βιβλίο του Γεωργίου Κεκαυμένου με τίτλο «Το Κρυφό Σχολειό- Το Χρονικό μιας Ιστορίας» (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2013). Χρήσιμα στοιχεία περιέχει και το φυλλάδιο της Αποστολικής Διακονίας με τίτλο: «Το Κρυφό Σχολειό- Μύθος ή Πραγματικότητα;». Καλή μελέτη!

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος  έδωσε αφορμή σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να  μιλήσουν  για χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, χωρίς όμως, να διευκρινίζουν τι εννοούν. Όσοι γνωρίζουν εις βάθος το θέμα υπενθυμίζουν ότι με βάση το ισχύον Σύνταγμα οι ρόλοι είναι διακριτοί. Επειδή πλησιάζει η 25^η Μαρτίου προτείνω να δούμε πώς έβλεπαν το ζήτημα εκείνοι που αγωνίσθηκαν για να γίνουμε ανεξάρτητο κράτος.

Ένας από τούς πρωταγωνιστές του Αγώνος, ο Κοζανίτης Νικόλαος Κασομούλης, έγραψε στα «Ενθυμήματα Στρατιωτικά»: «….Η ελληνική γλώσσα, ο χαρακτήρ και τα έθιμα του ελληνικού λαού, μετά την πτώσιν του Βασιλείου μας, εδιατηρήθησαν υπό την επαγρύπνησιν του Κλήρου μας και δια των διαφόρων πεπαιδευμένων του Έθνους μας και δια της κοινής ευλαβείας προς την αγίαν ημών θρησκείαν…».

Στα πρώτα Συντάγματα της Εθνεγερσίας ορίζεται ότι «Έλληνες εισίν οι κάτοικοι της Ελληνικής Επικρατείας οι πιστεύοντες εις Χριστόν», ενώ ως κανόνες Δικαίου ορίζονται οι νόμοι των «Χριστιανών ημών Αυτοκρατόρων», δηλαδή των Βυζαντινών.

 Η πολυσυζητημένη διάταξη περί της επικρατούσης θρησκείας, η οποία υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα από εκείνο του 1844 μέχρι το ισχύον του 1975/1986/2001, εντοπίζεται για πρώτη φορά μαζί με την διακήρυξη της ανεξιθρησκίας σε ένα από τα νομοθετικά κείμενα του Αγώνος του 1821. Πρόκειται για μία πράξη του Αρείου Πάγου της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδος με έδρα την Άμφισσα, η οποία αναφέρει: «Αν και όλας τας θρησκείας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον εμποδίζει, την Ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επικρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος».

Κατά την συζήτηση για το Σύνταγμα του 1844 ετέθη το θέμα του θρησκεύματος του Βασιλέως. Ο αγωνιστής και συγγραφεύς Ιωάννης Μακρυγιάννης επέμενε να τεθεί όρος ότι μετά τον Ρωμαιοκαθολικό Όθωνα οι επόμενοι Ανώτατοι Άρχοντες έπρεπε οπωσδήποτε να είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι. Έγινε έντονη συζήτηση, αλλά τελικά η πρόταση εγκρίθηκε παμψηφεί. Την σκηνή περιγράφει ο Μακρυγιάννης στο δεύτερο έργο του, τα Οράματα και Θάματα: «Όταν πιαστήκαμεν εις την Συνέλεψη δια τη θρησκεία….όλοι οι πρέσβεις θυσίασαν πλήθος τραπέζια και χρήματα να μπορέσουν να κάμουν τον σκοπόν τους. Να μην γένει τίποτας, επιαστήκαμεν εκείνην την ημέραν πολύ· από την φιλονικία την πολλή λέγει ο Μεταξάς να το βάλομεν εις τον ψήφον. Του λέγω αυτεινού και όσοι ήταν σύμφωνοι, θρησκεία δεν βαίνομεν εις τον ψήφον· ορθόδοξοι χριστιανοί να κομματιαστούμεν, δυτικοί και ανατολικοί, ότι σήμερον πεθαίνομεν όλοι, τούς λέγω εδώ μέσα. Τότε χωρίς να την βάλομεν εις τον ψήφο, έγινε παμψηφεί…».

Οι πρόγονοί μας αγωνίσθηκαν  για ένα κράτος με ταυτότητα Ελληνορθόδοξη και όχι ουδετερόθρησκη.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 19 Μαρτίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Προ ημερών παρουσιάζαμε ένα βιβλίο μαζί με τον Σάββα Καλεντερίδη και από παριστάμενο ακροατή ήλθε το ερώτημα: Τί μάς συμφέρει να γίνει στα Σκόπια; Υπενθυμίζω τα γεγονότα.

Μετά τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου προέκυψε πολιτικό αδιέξοδο. Με μικρή διαφορά βγήκε πρώτο κόμμα το εθνικιστικό VMRO-DPMNE του πρώην Πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι. Δεν μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση, διότι τα αλβανικά κόμματα,  που εκπροσωπούν πάνω από το 25% του πληθυσμού, αρνήθηκαν να συνεργασθούν. Δεύτερο ήλθε  το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Ζόραν Ζάεφ, το οποίο έχει τη στήριξη των αλβανικών κομμάτων και θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Όμως ο Προέδρος Ιβανόφ δεν τού έδωσε την εντολή, γεγονός που χαρακτηρίσθηκε ως συνταγματικό πραξικόπημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που απέστειλε επί τόπου την κυρία Μογκερίνι, και ο Πρέσβυς των ΗΠΑ στα Σκόπια υποστηρίζουν ότι πρέπει να δοθεί η εντολή στον Ζάεφ,  εφ’ όσον συγκεντρώνει την πλειοψηφία των εδρών  μαζί με τους Αλβανούς.

Η Ελλάς δεν έχει λόγο να υποστηρίξει μία αυθαιρεσία, η οποία ευνοεί τον Γκρούεφσκι. Γιατί να στηρίξουμε ένα ακραίο εθνικιστή πολιτικό, ο οποίος επιδόθηκε σε  επιθέσεις κατά της ελληνικής Ιστορίας; Γιατί να στηρίξουμε τον Πρωθυπουργό που γέμισε τη χώρα του με αγάλματα, ονόματα αεροδρομίων, σταδίων κλπ που παρουσιάζουν τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο ως αποκομμένους από τον Ελληνισμό; Γιατί να φανεί η Ελλάς ως υποστηρίκτρια ενός πολιτικού, ο οποίος καταγγέλλεται για παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνδιαλέξεων;

Ορισμένοι φοβούνται τη συγκυβέρνηση του Ζάεφ με τα αλβανικά κόμματα, διότι αυτά ζητούν τη μετατροπή του κράτους σε χαλαρή ομοσπονδία με ισότιμη μεταχείριση της αλβανικής γλώσσας και σημαίας.  Πρέπει, όμως,  να σημειώσουμε ότι μετά την ένοπλη σύγκρουση Αλβανών και Σλάβων το 2001, συμφωνήθηκε να μετέχουν πάντα κάποια αλβανικά κόμματα στην κυβέρνηση. Το ότι οι Αλβανοί των Σκοπίων βρίσκονται σε συνεννόηση με τα Τίρανα είναι γεγονός. Αλλά η προσπάθειά τους να αποδομήσουν τη ψευδομακεδονική ταυτότητα και να καταδείξουν ότι το κράτος είναι διεθνικό ή πολυεθνικό εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.

Δεν είναι μόνο οι Αλβανοί που αμφισβητούν τον ψευδομακεδονισμό. Οι Βούλγαροι θεωρούν τους Σλάβους των Σκοπίων ως Βουλγάρους και έχουν εξαπολύσει επίθεση εναντίον του «Μακεδονικού Έθνους»,  το οποίο δεν αναγνωρίζουν. Προσφάτως η Βουλγαρία πέρασε μέσω του Ευρωκοινοβουλίου τις θέσεις της ότι η «μακεδονική» μειονότητα στην Αλβανία είναι βουλγαρική. Η δε Σερβία, παρά τη σαφή σύγκρουσή της με τις αλβανικές επιδιώξεις στο Κόσσοβο, ανακοίνωσε προσφάτως ότι σκληραίνει τη στάση της προς τα Σκόπια.

Μας συμφέρει  η καντονοποίηση των Σκοπίων, διότι έτσι θα αποδειχθεί ότι οι δήθεν «Μακεδόνες» αποτελούν μειοψηφία ανάμεσα σε Αλβανούς, Βουλγάρους και άλλες εθνότητες. Μόνον έτσι θα αλλάξει  η ονομασία του κράτους.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 12 Μαρτίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η Ελληνική Επανάσταση δεν είναι γνήσιο τέκνο της Γαλλικής, όπως ισχυρίζεται το σχολικό βιβλίο της Γ ΄Γυμνασίου. Το κλασσικό κείμενο, το οποίο δίνει σαφή απάντηση ως προς την επίδραση του Δυτικού Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επαναστάσεως στον Ελληνισμό, είναι η ακόλουθη συνομιλία του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη με το Άγγλο Ναύαρχο Χάμιλτον:

« Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσαις γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον της διοικήσεώς των είναι εμφύλιοςπ όλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτον με ένα λαόν όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή παρά μόνον ό,τι έκαμνεν η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε να θεωρήσει τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ΄ ως σκλάβους. Μίαν φοράν όταν επήραμεν το Ναύπλιον ήλθε ο Άμιλτον να με ιδή. Μου είπε ότι πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν, και η Αγγλία να μεσιτεύση. Εγώ τού αποκρίθηκα, ότι αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς Καπετάν Άμιλτον ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γεννεά εις γεννεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτεινό πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. – Με είπε, ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια.- Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά. Έτζι δεν με ωμίλησε πλέον».

Ο Θ. Κολοκοτρώνης, λοιπόν, ένας εκ των πρωτεργατών της Ελληνικής Επαναστάσεως, αποσαφηνίζει ότι το 1821 δεν έχει ιδεολογική σχέση με τη Γαλλική Επανάσταση. Οι Έλληνες, δηλώνει ο Γέρος του Μοριά, αγωνίσθηκαν κατά αλλοεθνούς εχθρού, ενώ οι Γάλλοι εξεγέρθηκαν κατά της γαλλικής εξουσίας για κοινωνικούς λόγους. Επί πλέον τα λόγια του Κολοκοτρώνη υπογραμμίζουν και τη σπουδαιότητα της Μεγάλης Ιδέας ως του πνευματικού και πολιτικού προσανατολισμού των Ελλήνων. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος θεωρείται ακόμη (370 χρόνια μετά τη θυσία του) ως ο βασιλεύς των Ελλήνων, οι κλέφτες και οι αρματολοί συνεχίζουν την απροσκύνητη στάση του. Το Έθνος έχει συνείδηση συνέχειας, η απελευθέρωση της Κωνσταντινουπόλεως και των εδαφών της Ρωμανίας/ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είναι το ιδανικό που ξεσηκώνει τους Έλληνες. Οι επισημάνσεις αυτές του Κολοκοτρώνη, αν διδαχθούν στους σημερινούς μαθητές, θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν ότι ναι, μεν, κάποιοι Έλληνες λόγιοι επηρεάσθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, όμως η κυριώτερη κινητήριος δύναμη του 1821 και των προηγηθεισών εξεγέρσεων ήταν η Ελληνορθόδοξη Μεγάλη Ιδέα: «να ξαναφτιάξουμε το Ρωμαίικο».

Θεωρώ υπερβολική και αντεπιστημονική την εξιδανίκευση του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επαναστάσεως.. Ίσως θα έπρεπε να εξηγηθεί στους μαθητές ότι ακόμη και οι συμπαθούντες προς τον Δυτικό Διαφωτισμό, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής, απογοητεύθηκαν από τη βία, τα εγκλήματα και τις αθεϊστικές τάσεις των Γάλλων επαναστατών. Ο Χιώτης διδάσκαλος του Γένους έγραφε χαρακτηριστικά στον Ολλανδό φίλο του Κεύνο: «Για να σχηματίσετε μια ιδέα περί της καταστάσεώς μου εδώ και τρία χρόνια, σκεφθείτε έναν άνθρωπο ευαίσθητο και λάτρη της ελευθερίας του, μεταφερόμενο ξαφνικά σ’ έναν βάρβαρο κόσμο, στο κέντρο των Καννιβάλων, αγανακτισμένο με το να βλέπει, ότι το έγκλημα και η αμάθεια σηκώνουν αδιάντροπα το κεφάλι τους κάτω από τη σημαία της αθεΐας, ότι η αρετή και τα τάλαντα ξεψυχούν κάτω από το μαχαίρι των δολοφόνων».

Θα ήταν ιστορικά ορθότερη η εκπαίδευση των ελληνοπαίδων αν γνώριζαν από τα σχολικά τους βιβλία ότι ο υπόδουλος Ελληνισμός δεν περίμενε τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό για να ασχοληθεί με τη Φυσική, τα Μαθηματικά, την Αστρονομία και τις άλλες θετικές επιστήμες. Είναι ενδεικτικό ότι, έναν αιώνα πριν από την διάδοση και ακμή του Διαφωτισμού, στα απόκρημνα βουνά της Ευρυτανίας Ορθόδοξοι κληρικοί και άλλοι λόγιοι δίδασκαν προχωρημένες για την εποχή εκείνη γνώσεις Θετικών Επιστημών. Ο καθηγητής Μαθηματικών του Ε.Μ.Π. Ηλίας Ντζιώρας έχει αποδείξει με μελέτες του ότι από τα μέσα του 17ου αιώνος στις σχολές των Αγράφων (Βραγγιανά, Φουρνά, Βράχα κ.α) διδάχθηκαν η Φυσική και τα Μαθηματικά με επίκεντρο της Παιδείας τα μοναστήρια.

Ούτε είναι ιστορικά ορθό να διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι οι πρόγονοί μας περίμεναν τη Γαλλική Επανάσταση για να μάθουν τί σημαίνει ξεσηκωμός. Δεκάδες κινήματα Ελλήνων κατά των Οθωμανών δυναστών καταγράφει ο Κωνσταντίνος Σάθας, τα οποία αγνοούνται από τα σχολικά βιβλία. Δεν ήταν μόνο η εξέγερση του Διονυσίου Φιλοσόφου- Σκυλοσόφου το 1601- 1611 και τα Ορλωφικά το 1770, όπως αναφέρεται σε πολλά σχολικά βιβλία παλαιότερα και σύγχρονα. Οι Έλληνες άρχισαν τις επαναστάσεις τους για την ελευθερία αμέσως μετά την Άλωση της Πόλης. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 είναι πνευματικό τέκνο των Νεομαρτύρων και των ελληνορθοδόξων εξεγέρσεων των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας (και Ενετοκρατίας για ορισμένα μέρη του Ελληνισμού). Είναι προσβλητικό να δίδεται η λανθασμένη εντύπωση ότι περιμέναμε τη Γαλλική Επανάσταση και τον Δυτικό Διαφωτισμό για να εξεγερθούμε.

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

(Διασκευή κειμένου, το οποίο περιλαμβάνεται στον Τόμο των Πρακτικών του Δ΄ Επιστημονικού Συνεδρίου της Ιεράς Συνόδου για το 1821 και κυκλοφορείται από τις εκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ).

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 3 Μαρτίου 1957 ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Σταυραετός του Μαχαιρά, έπεσε μαχόμενος μόνος εναντίον ισχυρής δυνάμεως Βρετανών καταδρομέων. Αγωνίσθηκε για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και υπήρξε ο υπαρχηγός του Γεωργίου Γρίβα-Διγενή στην ΕΟΚΑ του 1955-59. Φέτος συμπληρώνονται 60 ακριβώς χρόνια από τη θυσία του και το παράδειγμά του ας είναι δίδαγμα ες αεί για κάθε Έλληνα.

Ο Γρηγόρης γεννήθηκε στη Λύση Αμμοχώστου που σήμερα κατέχεται από τον Αττίλα. Στο Λύκειο Αμμοχώστου είχε παίξει ως μαθητής τον ρόλο του Εθνομάρτυρος Αρχιεπισκόπου Κυπριανού σε θεατρική παράσταση βασισμένη στο ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη για την 9^η Ιουλίου 1821. Αργότερα, όταν κρυβόταν στη Μονή Μαχαιρά ντυμένος καλόγερος για να μην τον βρουν οι Άγγλοι, απήγγειλε στον Ηγούμενο της Μονής Ειρηναίο στίχους από αυτό το θαυμάσιο ποίημα του Κύπριου βάρδου Βασίλη Μιχαηλίδη.

Με ελληνορθόδοξη παιδεία και πίστη στον Θεό και στην Ελλάδα ήλθε στην Αθήνα και κατετάγη στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών. Υπηρέτησε εθελοντικά τη θητεία του  στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Η στρατιωτική του εμπειρία αποδείχθηκε πολύτιμη κατά τον Κυπριακό Αγώνα για την αποτίναξη του Βρετανικού ζυγού και την Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα. Σε ηλικία 29 ετών έδωσε την τελευταία μάχη σε μία σπηλιά του Μαχαιρά. Μόνος έναντι πολλών. Όπως ταιριάζει στους ήρωες του Ελληνισμού. Σκότωσε πολλούς αντιπάλους φωνάζοντας «Μολών Λαβέ»! Οι Βρετανοί τελικά έβαλαν φωτιά στη σπηλιά του και τον έκαψαν. Ο πατέρας του δήλωσε ότι αναγνώρισε το πτώμα «από τις χοντρές ελληνικές κοκκάλες του». Η ελληνική ποίηση τον ύμνησε.

Στη Μονή Μαχαιρά, το ιστορικό μοναστήρι της Ορθόδοξης και Ελληνικής Κύπρου, βλέπει ο επισκέπτης τη σπηλιά και τα προσωπικά αντικείμενα του ήρωα. Ένα τεράστιο άγαλμα τόν παρουσιάζει με φτερά στον ώμο ως πραγματικό «Σταυραετό του Μαχαιρά». Κι όμως ο θρασύς Τουρκοκύπριος Ακιντζί έχει την απαίτηση αυτούς τους ήρωες να τούς λησμονήσουν οι Έλληνες Κύπριοι. Εγκατέλειψε τις συνομιλίες με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, διότι η Βουλή της Κύπρου αποφάσισε να τιμάται στα σχολεία με δεκάλεπτη ομιλία το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15^ης Ιανουαρίου 1950. Τότε που το 96% των Ελληνοκυπρίων αξίωσε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Η προκλητικότητα του Ακιντζί, ο οποίος λαμβάνει οδηγίες από τον Ερντογάν, μάς δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι η δήθεν λύση που κυοφορείται. Οι Τουρκοκύπριοι εντολοδόχοι της Άγκυρας θα έχουν περισσότερα δικαιώματα από την ελληνική πλειοψηφία κα θα απαγορεύουν στα ελληνόπουλα της Κύπρου να διδάσκονται για την 25^η Μαρτίου 1821 και την 1^η Απριλίου 1955. Κάθε τι ελληνικό θα διώκεται με τη δικαιολογία ότι «ενοχλούνται οι Τουρκοκύπριοι»!

Την ελληνική συνείδηση των Κυπρίων δεν την διαπραγματευόμαστε με τον Ακιντζί.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 5 Μαρτίου 2017