Άρθρα

Ο Βυζαντινός Ιστορικός και πολιτικός, Νικήτας Χωνιάτης

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ο Μάιος είναι ο μήνας της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτές τις ημέρες η Βασιλεύουσα και γενικότερα το κράτος της Ρωμανίας, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, μάς έρχονται πιο συχνά στον νου. Στις 11 Μαΐου 330 ο Μέγας Κωνσταντίνος τέλεσε τα εγκαίνια της Νας Ρώμης, της Κωνσταντίνου-πόλεως. Στις 21 Μαΐου τιμούμε τη μνήμη του ιδρυτού, Αγίου Κωνσταντίνου και της μητρός του Αγίας Ελένης. Στις 29 Μαΐου θυμόμαστε αυτούς που έπεσαν στα τείχη της Πόλης κατά την Άλωση του 1453 με ηγέτη τον Εθνομάρτυρα Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.

Αναλογίζομαι, λοιπόν, αν εμείς οι Νεοέλληνες γνωρίζουμε και εκτιμούμε την προσφορά του Βυζαντινού κράτους, το οποίο τότε απεκαλείτο Ρωμανία. Τι μαθαίνουν οι μαθητές και οι φοιτητές μας σήμερα για τον Ελληνορθόδοξο Πολιτισμό μιας Αυτοκρατορίας, της οποίας ο βίος διήρκεσε επί 11 αιώνες; Φοβούμαι ότι υποτιμούμε το δικό μας Βυζάντιο. Στα σχολικά βιβλία γίνεται προσπάθεια συρρικνώσεως της σχετικής ύλης ή υπερτονίζονται οικονομικές παράμετροι της βυζαντινής περιόδου εις βάρος του σημαντικού πολιτιστικού μεγέθους και της οικουμενικής πνευματικής ακτινοβολίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Β΄ Λυκείου οι εκπαιδευτικοί έχουν λάβει οδηγία να μην διδάσκουν το κεφάλαιο για τους Θεσσαλονικείς ιεραποστόλους, τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο. Είναι επίσης δυσάρεστο ότι, στις εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο λαός μας, ο όρος «βυζαντινισμός» έχει λάβει αρνητική σημασία. Αν διαβάσουμε ξένους ιστορικούς και μελετητές θα διαπιστώσουμε ότι πολλοί Δυτικοί μελετούν και εκτιμούν το Βυζάντιο/Ρωμανία περισσότερο από τους Έλληνες.

Διάβαζα προσφάτως το μυθιστόρημα «Μπαουντολίνο» του διάσημου Ιταλού συγγραφέως και πανεπιστημιακού Ουμπέρτο Έκο. Ο Έκο, ο οποίος απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 2016, στο πολυσέλιδο αυτό βιβλίο παρουσιάζει την καταστροφή της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους το 1204. Ο ήρωάς του, ο Ιταλός παραμυθάς Μπαουντολίνο, συναντά στην Κωνσταντινούπολη τον γνωστό Βυζαντινό ιστορικό και πολιτικό Νικήτα Χωνιάτη και υποτίθεται ότι τον διασώζει από τη φονική και ληστρική μανία των Ευρωπαίων Σταυροφόρων. Μέσα από τους διαλόγους των δύο πρωταγωνιστών ο Έκο παρουσιάζει τη μορφωτική διαφορά μεταξύ του άξεστου Ιταλού και του λογιωτάτου και θεολογούντος Νικήτα Χωνιάτη. Ο Χωνιάτης, καταγόμενος από τις Χώνες της Μικράς Ασίας όπου έγινε και το θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ που εορτάζουμε στις 6 Σεπτεμβρίου, κατέγραψε στη «Χρονική Διήγηση» την ιστορία της περιόδου των Αυτοκρατόρων Κομνηνών και Αγγέλων μέχρι το 1206. Είναι αυτόπτης μάρτυς των απαράδεκτων λεηλασιών, στις οποίες προέβησαν οι Σταυροφόροι της Δ΄ Σταυροφορίας εις βάρος των ελληνικών και χριστιανικών θησαυρών της Κωνσταντινουπόλεως. Από τον Χωνιάτη μαθαίνουμε με λεπτομέρεια τι και πώς εκλάπη από την Βασιλεύουσα και μεταφέρθηκε στη Δύση. Ο Έκο έχει μελετήσει όλο το έργο του Νικήτα Χωνιάτη. Πόσοι Έλληνες άραγε γνωρίζουν σήμερα το όνομα και την προσφορά του σπουδαίου Βυζαντινού ιστορικού;

Σεβασμό προς το Βυζάντιο δείχνει και ο αείμνηστος Βρετανός ιστορικός Στήβεν Ράνσιμαν. Το βιβλίο «Ο Βυζαντινός Πολιτισμός» (ελληνική έκδοση από τον Γαλαξία) αποτελεί μία λεπτομερή και αντικειμενική, κατά το δυνατόν, παρουσίαση του πολιτισμού αυτού που στηρίχθηκε επάνω σε τρία θεμέλια: Την Ορθοδοξία, την Ελληνική Γλώσσα και Παιδεία και την πολιτειακή και νομική υποδομή της Ρώμης. Ο Ράνσιμαν θαυμάζει το μορφωτικό επίπεδο των Βυζαντινών, οι οποίοι μάθαιναν από στήθους μεγάλα αποσπάσματα από τα Ομηρικά έπη.

Στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Αριστοτέλης στο Μον-Σαιν-Μισέλ- Οι ελληνικές ρίζες της χριστιανικής Ευρώπης» (εκδόσεις ΟΛΚΟΣ, 2009) ο Γάλλος ιστορικός Συλβαίν Γκουγκενέμ αμφισβητεί την αντίληψη ότι η Δύση ανακάλυψε την ελληνική γνώση κατά τον Μεσαίωνα χάρη στις αραβικές μεταφράσεις. Αποδεικνύει ότι η Ευρώπη διατηρούσε πάντα επαφή με τον ελληνικό κόσμο. Το αββαείο του Μον-Σαιν-Μισέλ αποτελούσε ένα δραστήριο κέντρο μετάφρασης των έργων του Αριστοτέλη ήδη από τον 12ο αιώνα, ενώ οι πρώτες μεταφράσεις των ευρωπαίων λογίων προηγήθηκαν αρκετές δεκαετίες των αραβικών, οι οποίες ήταν κυρίως έργο των χριστιανών Αράβων. Ακόμα και ο τομέας της ισλαμικής φιλοσοφίας (Αβικένας, Αβερρόης) παρέμεινε εν μέρει ξένος προς το ελληνικό πνεύμα. Μέσα από τεκμηριωμένη έρευνα και μελέτη των πηγών, ο συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει ότι οι ρίζες της σημερινής Ευρώπης είναι χριστιανικές και ελληνικές.

Ο επίσης Γάλλος ιστορικός Ζεράρ Βαλτέρ στο βιβλίο του «Η Καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο» (εκδόσεις Παπαδήμα) μιλά με θαυμασμό για την τεχνολογία των Βυζαντινών. Είχαν κατορθώσει να εξαφανίζουν ηθοποιό από την σκηνή την ώρα της παραστάσεως! Στον τομέα της στρατιωτικής τεχνολογίας είναι γνωστό ότι οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας αμύνθηκαν έναντι διαφόρων εισβολέων με το θαυμαστό «υγρόν πυρ».

Ο Αμερικανός Τίμοθυ Μίλλερ έχει ασχοληθεί ενδελεχώς με την πρόοδο των Βυζαντινών στην Ιατρική. Περιγράφει το Νοσοκομείο της Μονής Παντοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη (γύρω στο 1100), το οποίο παρείχε δωρεάν περίθαλψη σε απόρους άνδρες και γυναίκες. (Το βιβλίο του «Η γέννησις του Νοσοκομείου στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία» εξεδόθη στα ελληνικά από την Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας).

Το Βυζαντινό κράτος βοήθησε τους Σλαβικούς λαούς να γνωρίσουν την Ορθοδοξία και να αποκτήσουν αλφάβητο, τέχνη και νομοθεσία. Σήμερα εκατομμύρια Ρώσων, Ουκρανών, Σέρβων, Βουλγάρων κ.ά. χρησιμοποιούν το Κυριλλικό αλφάβητο, δηλαδή μία παραλλαγή της ελληνικής γραφής των βυζαντινών χρόνων. Ο Ρωσικής καταγωγής Βρετανός Βυζαντινολόγος Ντιμίτρι Ομπολένσκι έγραψε ότι οι Ορθόδοξοι λαοί στη Θεία Λατρεία διατηρούν το πνεύμα μιας «Βυζαντινής Κοινοπολιτείας».

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 3 Μαΐου 2017

φωτο από romfea.gr

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 19.4.2017 παρακολούθησα στον ΙΑΝΟ μία λίαν ενδιαφέρουσα συνομιλία του Γιώργου Καραμπελιά με τον Μητροπολίτη Πάφου κ. Γεώργιο. Το θέμα ήταν «Η ελληνική ταυτότητα και η Κύπρος»  και ο Κύπριος Ιεράρχης εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.

Καταγράφω τις κυριώτερες θέσεις του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος είναι Χημικός και Θεολόγος:

Η οποιαδήποτε λύση πρέπει να προβλέπει τη διατήρηση της κρατικής δομής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Ερντογάν και ο Ακιντζί επιδιώκουν την κατάλυσή της και την υποκατάστασή της από ένα νέο κράτος, στο οποίο η τουρκοκυπριακή συνιστώσα Πολιτεία θα είναι ισότιμη με την Ελληνοκυπριακή συνιστώσα Πολιτεία. Αν οι Τούρκοι προκαλέσουν τότε μία προβοκάτσια για να δικαιολογήσουν ένοπλη επέμβαση, δεν θα υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία για να ζητήσει την παρέμβαση του ΟΗΕ ή της Ευρ. Ενώσεως.

Η Τουρκία από το 1956 έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Ακολουθούν συστηματικά το σχέδιο του καθηγητή και πολιτικού Νιχάτ Ερίμ. Πρώτα αναβάθμισαν τη μειονότητα των Τουρκοκυπρίων σε κοινότητα, μετά δημιούργησαν τεχνητά σύνορα με τα επεισόδια του 1963-64. Το 1974 με την εισβολή διχοτόμησαν το νησί, το 1983 ανακήρυξαν το ψευδοκράτος στα Κατεχόμενα και τώρα θέλουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο στον βορρά και τον μερικό έλεγχο στον Νότο. Δεν πρέπει να τούς παραχωρήσουμε αυτόν τον έλεγχο μέσω ενός σχεδίου τύπου Ανάν.

Η συζήτηση δεν γίνεται με τους Τουρκοκυπρίους, αλλά με την Άγκυρα. Ο Ακιντζι εκτελεί εντολές. Στα κατεχόμενα έχουν μείνει λίγοι Τουρκοκύπριοι και έχουν μεταφερθεί τουλάχιστον 700.000 έποικοι από την Τουρκία. Δεν πρέπει να υπογράψουμε λύση, η οποία θα επιτρέπει την παραμονή των εποίκων.

Εάν δεχθούμε μία κακή λύση ο Ελληνισμός της Κύπρου θα κινδυνεύσει με φυσική και εθνική εξαφάνιση, όπως συνέβη με τους Άραβες της Αλεξανδρέττας. Η Συρία βρισκόταν υπό γαλλική διοίκηση από το 1923 μέχρι το 1944. Η περιοχή της Αλεξανδρέττας είχε ειδικό αυτόνομο καθεστώς και στην περιοχή, σύμφωνα με την απογραφή πληθυσμού που έκαναν οι Γάλλοι το 1936, οι Τούρκοι αποτελούσαν μόνο το 39% από ένα πληθυσμό 220.000 κατοίκων. Η πλειοψηφία ήσαν οι Άραβες που μαζί με διάφορες Χριστιανικές κοινότητες αποτελούσαν το υπόλοιπο 61%. Οι Τούρκοι έπεισαν τους Γάλλους να έχουν από κοινού τη στρατιωτική Ασφάλεια της περιοχής, για να εγγυηθούν την ασφάλεια των Τούρκων κατοίκων. Οι μή Τούρκοι εξεδιώχθησαν και  τελικά το 1938 η περιοχή ενσωματώθηκε στην Τουρκία!

Η  Εκκλησία της Κύπρου θα αγωνισθεί για τη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας στη Μεγαλόνησο. Ήδη ξεκινά τη δημιουργία δικών της νηπιαγωγείων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφυλάσσει τα ιερά και τα όσια του Γένους.

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Σάββατο 29 – Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Έχω μπροστά μου το Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στην Α’ Λυκείου. Εγράφη από ομάδα επιστημόνων στο πλαίσιο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Μεταξύ των συντακτών βρίσκουμε τον κ. Γεώργιο Κόκκινο, συγγραφέα σχολικού εγχειριδίου Ιστορίας, το οποίο αποσύρθηκε  από τον Υπουργό Παιδείας του ΠΑΣΟΚ  Πέτρο Ευθυμίου, επειδή μιλούσε απαξιωτικά για τον Απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου. Βρίσκουμε επίσης την κ. Χριστίνα Κουλούρη, η οποία υποστήριξε με φανατισμό το βιβλίο του «συνωστισμού» της κ. Ρεπούση.

Επισημαίνω τα κυριώτερα σημεία που προκαλούν τήν έντονη αντίδρασή μου:

Η νέα πρόταση θέλει να γκρεμίσει την πρωτοκαθεδρία της πολιτικής ιστορίας και να δώσει έμφαση στην τέχνη, στο περιβάλλον, στις μειονότητες, στον συνδικαλισμό κ.λπ. Διαφωνεί με τη διδασκαλία στρατιωτικών και διπλωματικών γεγονότων και δεν επιθυμεί την προβολή μεγάλων προσωπικοτήτων. Πιστεύω ότι αυτό είναι λάθος. Πρέπει πρώτα να μάθουν τα παιδιά μας την αφήγηση των πολιτικών γεγονότων, να γνωρίζουν τους ήρωες του πολέμου και της ειρήνης, να τιμούν αυτούς που έχυσαν το αίμα τους κατά τη διαχρονική πορεία του Ελληνισμού. Τα υπόλοιπα θέματα είναι δευτερεύοντα.

Στην πρόταση για αλλαγή της Ιστορίας δεν γίνεται λόγος περί Τουρκοκρατίας, αλλά περί Οθωμανικής κυριαρχίας. Παρουσιάζουν την τουρκοκρατούμενη Βέροια σαν μία «πολυθρησκειακή κοινωνία».  Είναι προφανής η διάθεση των συντακτών να ξεχάσουμε τί υποφέραμε από τους Τούρκους.

Είναι σαφής η προσπάθεια αποεθνικοποιήσεως και αφελληνισμού της ύλης. Στη Γ΄Δημοτικού προτείνουν να διδαχθεί η ελληνική μυθολογία σε συνδυασμό με μύθους δεκάδων άλλων λαών. Ατυχής και αντιπαδαγωγική αντίληψη.

Στη Δ’ Δημοτικού καταργούν τελείως την Αρχαία Ελληνική Ιστορία και την αντικαθιστούν με την ιστορία της οικογένειας και του χωριού. Θα ασχολούνται επί εννέα μήνες τα παιδιά με μία ύλη που εξαντλείται σε 2-3 ώρες;

Στην Ε’ Δημοτικού συμπιέζουν όλη την Αρχαιότητα και το Βυζάντιο. Έτσι τα ελληνόπουλα δεν θα προλάβουν να συνειδητοποιήσουν τη σπουδαιότητα των Περσικών Πολέμων, του Αλεξάνδρου, του Βυζαντινού Πολιτισμού.

Στη Στ’ Δημοτικού και στη Γ’ Γυμνασίου προτείνουν συρρίκνωση της ύλης που αναφέρεται στην Ελληνική Επανάσταση. Να μην μαθαίνουν τα παιδιά μας σε ποιους οφείλουμε την ελευθερία μας.

Στη Β’ Γυμνασίου παρουσιάζουν το Ελληνορθόδοξο Βυζάντιο ως ταυτόσημο με τη Μεσαιωνική Φεουδαρχική  Ευρώπη. Σφάλμα και ασέβεια.

Στη Γ’ Γυμνασίου προτείνουν, μεταξύ άλλων, ως αντικείμενο μελέτης τα εμπορεύματα που διακινούνται τον 19^ο αιώνα στο λιμάνι του Πειραιά (δηλαδή τα εισαγόμενα μπαχαρικά, συμπληρώνω εγώ)!

Θεωρούν τα μπαχαρικά πιο σημαντικά από την εθνική ταυτότητα.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 23.4.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Χριστός Ανέστη! Την ώρα που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Ελλάδα και ανά την Οικουμένη πανηγυρίζουμε την Ανάσταση του Κυρίου, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) απεργάζεται την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητος. Μετά τα Θρησκευτικά σειρά έχει η Ιστορία. Όπως ανακοινώθηκε, το ΙΕΠ προτίθεται να καταργήσει την Αρχαία Ελληνική Ιστορία από τη Δ΄ Δημοτικού και να την αντικαταστήσει με την τοπική ιστορία. Επίσης σκέπτεται να μειώσει τα κεφάλαια που αναφέρονται στην Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821 και να δώσει χώρο σε μαρξιστικές αναλύσεις περί κοινωνικών κινημάτων. Το ΙΕΠ πρέπει να γνωρίζει ότι η προβολή των εθνικών αγώνων και των ηρώων ενώνει το Έθνος, ενώ η διδασκαλία αμφιλεγομένων κοινωνικών θεωριών διχάζει και τη σχολική τάξη και τον λαό μας.

Ομολογώ ότι μού προκάλεσε δυσάρεστη έκπληξη η παρέμβαση του ΙΕΠ στο ισχύον σχολικό βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού. Αναφέρομαι στο βιβλίο, το οποίο αντικατέστησε το ανιστόρητο εγχειρίδιο του «συνωστισμού». Με εγκύκλιο, την οποία μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο, ανηρτημένη από τον Οκτώβριο του 2016, το Ινστιτούτο προτείνει στους διδάσκοντες να μην διδάξουν το κεφάλαιο περί διδασκάλων του Γένους. Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται στους κληρικούς, οι οποίοι εργάσθηκαν για την εκπαιδευτική αναγέννηση των υποδούλων και κυρίως στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Παρουσιάζει δε και μία ολόσωμη εικόνα του Αγίου. Το ΙΕΠ, με τη δικαιολογία ότι πρέπει να μειωθεί η διδακτέα ύλη, αφαιρεί τον Άγιο Κοσμά και μόνον τον Άγιο Κοσμά. Για κάποια κεφάλαια προτείνει περιληπτική διδασκαλία, αλλά δεν τα αφαιρεί. Το μόνο πρόσωπο που ενοχλεί τους αρμοδίους του ΙΕΠ είναι ο Πατροκοσμάς, ο Άγιος του σκλαβωμένου Γένους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ψευδοπροοδευτικοί ασεβούν κατά του Αγίου Κοσμά. Το προβληματικό και δικαίως αποσυρθέν εγχειρίδιο της κ. Ρεπούση τον παρουσίαζε ως διαφωτιστή δυτικού τύπου, χωρίς να αναφέρει ότι ήταν ιερομόναχος και ότι είχε μαρτυρικό τέλος. Γι’ αυτό και όταν διάβασα το σχετικό κεφάλαιο της κ. Ρεπούση έγραψα άρθρο με τον τίτλο «Κάποιος κύριος Κοσμάς». Δηλαδή προβληματίσθηκα ότι τα παιδιά θα νόμιζαν ότι επρόκειτο για κάποιον λαϊκό που έπινε καφέ στο Παρίσι και έγραφε κείμενα. Δεν θα μάθαιναν ότι ο Πατροκοσμάς ήταν ένας καλόγερος φωτισμένος από τον Θεό που γύριζε με τα πόδια τα χωριά, αγωνίσθηκε κατά του εξισλαμισμού και απαγχονίσθηκε το 1779.

Γιατί άραγε οι οπαδοί της «Αριστεράς και της Προόδου» ενοχλούνται από τον Άγιο Κοσμά; Γιατί θέλουν να τον αποβάλουν από τα σχολικά βιβλία; Δεν έχει θέση στις μαθητικές ψυχές ο Άγιος που ίδρυσε σχολεία στην πιο δύσκολη περίοδο του Νεωτέρου Ελληνισμού; Δεν πρέπει να μάθουν τα παιδιά μας τον πατριωτικό, κοινωνικό, φιλάνθρωπο και βαθύτατα θεολογικό λόγο του Πατροκοσμά; Δεν θέλει το ΙΕΠ να μάθουν οι νέοι μας ότι ο Άγιος διέσωσε την ελληνική γλώσσα και την εθνική μας ταυτότητα;

Από το σπουδαίο κείμενο «Το Άγιον Όρος και η παιδεία του Γένους μας», το οποίο συνετάγη και εξεδόθη από την Ιερά Μονή Ιβήρων, πρώτα το 1994 και βελτιωμένο το 2003, παραθέτουμε ορισμένες εύστοχες επισημάνσεις για τις διδαχές του Πατροκοσμά: «… Ανοίξτε σχολεία ελληνικά. Να βάλετε όλοι σας, για να σπουδάζουν όλα τα παιδιά, χωρίς να πληρώνουν. Να μάθουν τα παιδιά την ελληνική γλώσσα, για να ξεσκεπάσουν όλα τα μυστήρια της ζωής και της Εκκλησίας μας, που είναι εκεί κρυμμένα. Από το σχολείον μανθάνομεν το κατά δύναμιν τί είναι Θεός, τί είναι Αγία Τριάς, τί είναι άγγελοι, αρχάγγελοι, τί είναι δαίμονες, τί είναι παράδεισος, τί είναι κόλασις, τί είναι αμαρτία, αρετή. Από το σχολείον μανθάνομεν τί είναι Αγία Κοινωνία, τί είναι Βάπτισμα, τί είναι το Άγιον Ευχέλαιον, ο τέλειος γάμος, τί είναι ψυχή, τί είναι κορμί… το σχολείον ανοίγει τες εκκλησίες, το σχολείον ανοίγει ατ μοναστήρια. Ανίσως και δεν ήτανε σχολεία, πού ήθελα εγώ να μάθω να σας διδάσκω;…. Είναι αληθινός επαναστάτης, ανανεωτής των πάντων. Κρίνει τον πλούσιο που δεν δίνει στον φτωχό. Διοργανώνει δωρεάν παιδεία. Σέβεται τη γυναίκα. Βλέπει ότι την καταπιέζουν. Φανερώνεται πραγματικός υπερασπιστής της. Ρίχνει όλους στο φιλότιμο».

Οι επισημάνσεις αυτές μάς οδηγούν στον προβληματισμό: Ποια σχέση έχει η Παιδεία του Αγίου Κοσμά με το σύγχρονο σχολείο; Εν όψει δε και των σχεδιαζομένων μεταρρυθμίσεων καλό θα ήταν να προβληματισθούμε αν τελικά σήμερα το σχολείο διαμορφώνει ήθος ή απλώς καλλιεργεί την αποστήθιση γνώσεων. Έχει παραμεληθεί η Ανθρωπιστική Παιδεία χάριν της Τεχνολογικής και αυτό βλάπτει την ψυχοσύνθεση των παιδιών, τούς στερεί τα πρότυπα και τα οράματα. Στην εποχή των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών οι νέοι μας χρειάζονται ακόμη περισσότερο τα διδάγματα των Αρχαίων Ελληνικών κειμένων, των Θρησκευτικών και της Ιστορίας. Για να μην απομονωθούν μπροστά στον υπολογιστή. Για να μην γίνουν απαθείς θεατές της υλιστικής παγκοσμιοποιήσεως, η οποία γεννά οικονομικές κρίσεις σαν τη σημερινή και τις εξαπλώνει υπερπηδώντας τα σύνορα. Για να αντισταθούν στην επικράτηση του υλιστικού συμφέροντος εις βάρος της ανθρωπιάς και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Για να αγωνισθούν ώστε ο λαός μας να διατηρήσει την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά του.

Ας μιλήσουμε στα παιδιά μας για την ελπίδα που καλλιεργούσε ο Πατροκοσμάς!

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 19.4.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων

Χριστός Ανέστη! Η Ανάσταση του Χριστού χαρίζει αγαλλίαση και αισιοδοξία στους  Έλληνες. Στα δύσκολα χρόνια της πνευματικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης η μόνη πηγή φωτός και ελπίδας είναι η Πίστη μας, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας. Την Ανάσταση του Κυρίου γιόρταζαν διπλά και οι υπόδουλοι Έλληνες επί Τουρκοκρατίας. Την ημέρα της Λαμπρής θυμόντουσαν το ένδοξο παρελθόν τους και παρακαλούσαν τον Θεό να δώσει την πολυπόθητη ελευθερία, την οποία καταπατούσαν οι Οθωμανοί.

Για να εξέλθουμε από την πολύπλευρη κρίση πρέπει να οδηγήσουμε τους νέους μας να ξεδιψάσουν από το πεντακάθαρο νερό της Ελληνορθόδοξης Παιδείας. Να απομακρύνουμε τα παιδιά μας από τη λάσπη και τη θολούρα των ψευδοπροοδευτικών ιδεών, των αποτυχημένων πειραμάτων και των υλιστικών ιδεολογιών. Να τούς μιλήσουμε μετά λόγου γνώσεως για τον Χριστό και την Ελλάδα, για την Πίστη μας, την Ιστορία μας, τη διαχρονική γλώσσα μας. Να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι η Ελληνορθόδοξη Παράδοση, όπως την εξέφρασαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, απαντά σε όλα τα πνευματικά και κοινωνικά προβλήματα. Να τους θυμίσουμε τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος συνδύαζε τον υγιή πατριωτισμό με την κοινωνική δικαιοσύνη. Να τους εξηγήσουμε ότι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα συνοδεύονται και από υποχρεώσεις. Να τονίσουμε ότι δημοκρατία σημαίνει ευθύνη και όχι ασυδοσία.

Σήμερα η κυβερνώσα δήθεν προοδευτική ιδεολογία επιχειρεί να κατεδαφίσει την Ελληνορθόδοξη Παιδεία. Γκρεμίζει χωρίς να κτίζει κάτι καλύτερο. Αποδομεί κάθε στοιχείο ταυτότητας εθνικής και θρησκευτικής. Με την αλλοίωση του μαθήματος των Θρησκευτικών υπονομεύουν την Ορθόδοξη Χριστιανική μας ταυτότητα και καλλιεργούν την πολυθρησκειακή σύγχυση. Με τις προτεινόμενες αλλαγές στο μάθημα της Ιστορίας θέτουν στο περιθώριο τούς ήρωες και τους μάρτυρες του Έθνους και καλλιεργούν έναν ισοπεδωτικό διεθνισμό. Με την εμμονή στις «έμφυλες ταυτότητες» επιχειρούν να αμφισβητήσουν τη Χριστιανική διδασκαλία, η οποία διακηρύττει ότι ο Θεός έπλασε δύο φύλα, το άρρεν και το θήλυ. Με την πολεμική κατά των Αρχαίων Ελληνικών επιτίθενται  στη διαχρονική συνέχεια της γλώσσας μας και προετοιμάζουν μία νέα γενιά αφελληνισμένων νέων που θα μιλούν τις ξένες γλώσσες καλύτερα από τα ελληνικά.

Στην αμφισβήτηση του πνευματικού πλούτου μας οφείλουμε να αντισταθούμε. Δεν πρέπει να αποκοπεί η παιδεία μας από την «πηγήν ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωήν αἰώνιον». Μόνο με τα ελληνορθόδοξα γράμματα θα ξαναβρούν οι νέοι μας την ελπίδα και το χαμόγελο που δικαιούνται. Ας μην απορρίψουμε το Αναστάσιμο μήνυμα της Ελληνορθόδοξης Παιδείας, η οποία κράτησε όρθιους τους Έλληνες σε χρόνια δύσκολα και δίσεκτα.

Η Ανάσταση του Χριστού συμβολίζει τη νίκη του Φωτός επί του σκότους. Ας μεταλαμπαδεύσουμε αυτό το Φως στα παιδιά μας.

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Μ. Σάββατο – Κυριακή του Πάσχα 15-16.4.2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να αλλάξει ριζικά τη διδασκαλία της Ιστορίας στα σχολεία. Προβλέπω ότι το μάθημα της Ιστορίας, αντί να καλλιεργεί την εθνική συνείδηση και τη δημοκρατική σκέψη, θα καταντήσει πεδίο ψευδοπροοδευτικών πειραματισμών και χώρος προβολής ιδεολογικά φορτισμένων  απόψεων.

Ήδη το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), το οποίο έχει αναλάβει τη σύνταξη των νέων βιβλίων και προγραμμάτων, έδωσε αρνητικά δείγματα γραφής. Θυμίζω τη νέα ύλη που εισήχθη στα σχολεία από τον Σεπτέμβριο του 2016 για το μάθημα των Θρησκευτικών. Η Ορθοδοξία και η εθνική μας ταυτότητα υποβαθμίζονται και στη θέση τους προτείνεται ένα συγκρητιστικό πολυθρησκειακό συνονθύλευμα. Επίσης το ΙΕΠ παρενέβη προσφάτως στο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού και συνέστησε στους εκπαιδευτικούς να μη διδάξουν το κεφάλαιο περί του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού με στόχο τον «εξορθολογισμό» της ύλης. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι τα νέα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας θα προωθούν την ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση και την αμφισβήτηση της ελληνορθόδοξης αυτοσυνειδησίας μας.

Άλλωστε τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δείξει με λόγους και έργα ότι διαβάζουν την Ιστορία με ιδεολογικές παρωπίδες. Ο Πρωθυπουργός διόρισε ως επικεφαλής του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία τον κ. Αντώνη Λιάκο, ο οποίος αρνείται τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού.

Ο πρώην Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης δεν αναγνωρίζει τη Γενοκοτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, ενώ επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ αφαιρέθηκε από την ύλη της Γ΄ Λυκείου η ιστορία των Ποντίων Ελλήνων.

Ο πρώην Υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς έστειλε μήνυμα την 25^η Μαρτίου 2015  προς τους μαθητές λέγοντας ότι η Ελληνική Επανάσταση αντιγράφει τη Γαλλική και την Αμερικανική Επανάσταση. Δεν διάβασε προφανώς την απάντηση του Κολοκοτρώνη ότι η Ελληνική Επανάσταση έχει χαρακτήρα εθνικό και απελευθερωτικό και δεν είναι εμφύλια διαμάχη με κοινωνικό περιεχόμενο, όπως η Γαλλική. Ειδικά δε η σύγκριση με την αμερικανική επανάσταση του 1776 είναι λίαν ατυχής, διότι εκείνη μεν δημιούργησε ένα νέο έθνος, ενώ η ελληνική Επανάσταση απλώς δημιούργησε κράτος. Το έθνος προϋπήρχε και δεν σταμάτησε να υπάρχει παρά την τουρκική κατάκτηση.

Φοβούμαι ότι η αριστερή ιδεοληψία θα απαλείψει από τα σχολικά βιβλία τους ήρωες και τους μάρτυρες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Στη θέση τους θα προβάλλονται αμφιλεγόμενα πρόσωπα, τα οποία αγωνίσθηκαν στα μέσα του 20ού αιώνος για να επιβάλουν στη χώρα μας ολοκληρωτικό καθεστώς σοβιετικού τύπου και για να επιτρέψουν την απόσχιση της Μακεδονίας και της Θράκης.

Η ιστορική  γνώση πρέπει να βασίζεται στις πηγές, να δίνει πρότυπα και να καλλιεργεί το έδαφος για μία πνευματική αναγέννηση του Έθνους μας. Ο Ελληνισμός πολλές φορές σταυρώθηκε, αλλά κατόρθωσε να αναστηθεί. Καλή Ανάσταση!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 9 Απριλίου 2017

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Προ ολίγων ημερών εκοιμήθη στις ΗΠΑ σε ηλικία 59 ετών ο καθηγητής της Ιατρικής και αγωνιστής υπέρ των εθνικών μας θεμάτων Δρ. Χρήστος Κατσέτος. Λόγω της φιλίας μας, η οποία ανάγεται στα μαθητικά μας χρόνια στο Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών, θα ήθελα να αφιερώσω στη μνήμη του το ακόλουθο κείμενο δεδομένης της μεγάλης αγάπης του προς τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό. Ο αείμνηστος Χρήστος και εγώ είχαμε την ευκαιρία να διδαχθούμε στο σχολείο μας τη Νεώτερη Ελληνική και Βαλκανική Ιστορία από τον κορυφαίο σύγχρονο Έλληνα Βαλκανιολόγο, τον Δρα Αχιλλέα Λαζάρου, ο οποίος μέχρι σήμερα αγωνίζεται για την επιστημονική κατοχύρωση της ελληνικότητος των Βλάχων.

Οι Βλαχόφωνοι Έλληνες ή Βλάχοι με Β κεφαλαίο είναι γηγενείς Έλληνες που αναγκάσθηκαν να λατινοφωνήσουν λόγω της Ρωμαϊκής κατακτήσεως στην πατρίδα μας. Κατοικούν κυρίως στην Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία και μιλούν τα ελληνικά παράλληλα με τη βλάχικη διάλεκτο. Δεν έχουν καμμία εθνολογική σχέση με τους Ρουμάνους ή άλλους λατινόφωνους λαούς. Ανήκουν στην πολυπληθή ομάδα των διγλώσσων Ελλήνων, όπως και οι αρβανιτόφωνοι, οι σλαβόφωνοι και άλλοι. Οι Βλάχοι με το παράδειγμά τους, την αγωνιστικότητά τους και τη συμβολή στην αναγέννηση του Ελληνισμού απέδειξαν ότι οι διάλεκτοι και τα τοπικά γλωσσικά ιδιώματα δεν αποτελούν προσδιοριστικό στοιχείο της εθνικής συνειδήσεως. Σήμερα ορισμένες προπαγάνδες γειτονικών λαών ή Ελλήνων αποδομητών της Ιστορίας επιχειρούν να κατασκευάσουν μειονοτικά ζητήματα με βάση τη διγλωσσία. Όμως η Ιστορία τούς διαψεύδει. Οι Βλαχόφωνοι Έλληνες έδωσαν αγώνες υπέρ του Έθνους και ανέδειξαν μεγάλους εθνικούς ευεργέτες, όπως ο Σίνας, ο Αβέρωφ, ο Αρσάκης, ο Ζάππας κ.ά. Το Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον ιδρύθηκε με δωρεά Βλάχων ευεργετών.

Από το βιβλίο «Βλάχοι, Μαρτυρία Ορθοδοξίας, Ελληνισμού και Πολιτισμού» του Καθηγητού και πρώην Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ Μιχαήλ Τρίτου αποσπώ χρήσιμες πληροφορίες για την σύνδεση των Βλάχων με την Ορθοδοξία. Το βιβλίο εξεδόθη το 2012 από την Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών Θεσσαλονίκης.

«Σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, όπου υπάρχουν συμπαγείς βλάχικοι πληθυσμοί, συναντούμε μεγάλο αριθμό Μονών, Ναών και εξωκκλησίων, που είναι στολισμένα με ό,τι πολυτιμότερο έχει η αργυροχοΐα, η ξυλογλυπτική και η αγιογραφία. Τα περισσότερα αφιερώματα προέρχονται από τους Μεγάλους Βλάχους Εθνικούς Ευεργέτες, που διέπρεψαν οικονομικά στην αλλοδαπή.

Βλάχοι ανήγειραν το 1537 την ορθόδοξη ελληνική εκκλησία στη Βενετία, το 1690 την ελληνική εκκλησία της Πέστης, όπου δημιούργησαν αργότερα και φιλόπτωχο ταμείο για τους μετανάστες, που δυσκολεύονταν οικονομικά στο εξωτερικό.

Το 1789 Βλάχοι από το Συρράκο της Ηπείρου ανακαίνισαν την εκκλησία της Παναγίας των Αγγέλων στη Βαρλέτα της Ιταλίας.

Ιδιαίτερα πρέπει να εξάρουμε την ενασχόλησή τους με τις Τέχνες, που σχετίζονται με την ορθόδοξη παράδοση και ειδικότερα με τη διακόσμηση των ναών.

Η διαχρονικά σταθερή προσήλωση των Βλάχων των Βαλκανίων στην Ορθόδοξο Εκκλησία εξηγεί το γεγονός ότι από αυτούς αναδείχθηκαν Νεομάρτυρες Άγιοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, με τη μαρτυρική θυσία της ζωής τους ανέκοψαν το κύμα του εξισλαμισμού και απέτρεψαν τον εκτουρκισμό. Αντιπροσωπευτικά αναφέρουμε τον εκ Μετσόβου Νεομάρτυρα Νικόλαο, τον εκ Σαμαρίνης Νεομάρτυρα Δημήτριο και τον εκ Βιθυκουκίου Κορυτσάς Νεομάρτυρα Νικόδημο.

Από τους Διδασκάλους του Γένους, που αγωνίστηκαν για την πνευματική θωράκιση των ραγιάδων, αναφέρουμε τον εκ Μοσχοπόλεως ιερομόναχο Νεκτάριο Τέρπο, τον εκ Μετσόβου Νικόλαο Τζιαρτζούλη, τον εκ Μοσχοπόλεως Θεόδωρο Καβαλλιώτη και τον εκ Καστανιάς Τρικάλων ιερομόναχο Διονύσιο Πύρρο τον Θετταλό» (σελ. 36-38).

Στο ίδιο βιβλίο βρίσκουμε πολλά στοιχεία για τους τρεις προαναφερθέντες Βλάχους Νεομάρτυρες. Μάλιστα παρατηρώ ότι ο Νικόλαος ο εκ Μετσόβου μαρτύρησε στα Τρίκαλα το 1617, άρα φέτος συμπληρώνονται ακριβώς 400 χρόνια από τον μαρτυρικό θάνατό του στην πυρά. Ο καθηγητής Τρίτος παραθέτει επίσης αξιόλογα ιστορικά ντοκουμέντα από την εθνική δράση των Βλαχοφώνων Ελλήνων κατά το 1821, τον Μακεδονικό Αγώνα και τα νεώτερα χρόνια. Σημαντική είναι η μαρτυρία περί των Βλάχων, την οποία διαβάζουμε στην σελίδα 33 του βιβλίου:

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ ο Μεγαλοπρεπής, σε επιστολή που έστειλε στις 27.7.1905 στον Οθωμανό Υπουργό Παιδείας τονίζει μεταξύ άλλων: «Οἱ Ἑλληνόβλαχοι οὐδεμίαν ἐδέχθησαν ἤ δέχονται διάκρισιν μεταξύ αὐτῶν καί τῶν Ἑλλήνων, Ἕλληνες καί αὐτοί ὄντες καί Ἕλληνας ἑαυτούς κηρύσσοντες. Μίαν δέ εἶχον καί ἔχουσιν γλῶσσαν, τήν Ἑλληνικήν, ἔν τε τῷ ἱερῷ ναῷ, τῷ σχολείῳ, τῇ συναλλαγῇ, καί τῷ ἐμπορίω καί ἐν αὐτῇ ταύτη τῇ οἰκογενεία…».

Σήμερα οφείλουμε να δείξουμε ιδιαίτερη μέριμνα για τους Βλαχόφωνους Έλληνες, οι οποίοι διαβιούν εκτός των συνόρων του κράτους μας. Στην Αλβανία οι Βλάχοι αγωνίζονται παρά τις αντιξοότητες να διαφυλάξουν την Ορθόδοξη Πίστη και την ελληνικότητά τους. Κατοικούν κυρίως στις περιοχές της Κορυτσάς και του Αυλώνος. Δίπλα στην Κορυτσά βρίσκεται η παλαιά πνευματική πρωτεύουσα των Βλαχοφώνων Ελλήνων, η ιστορική Μοσχόπολις. Τον 18^ο αιώνα είχε πολλά ελληνικά σχολεία, τα οποία καταστράφηκαν από τους Τουρκαλβανούς.

Στο κράτος των Σκοπίων είναι αρκετοί οι Βλαχόφωνοι Έλληνες, αλλά η τοπική κυβέρνηση αρνείται να τούς αναγνωρίσει ως ελληνική μειονότητα. Κατοικούν κυρίως στην περιοχή του Μοναστηρίου (Μπίτολα). Εκεί μεταφέρθηκαν προ δύο αιώνων πολυάριθμοι Βλάχοι μετά την καταστροφή της Μοσχοπόλεως.

Το Γένος οφείλει ευγνωμοσύνη στον Βλαχόφωνο Ελληνισμό.

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ 5.4.2017