Άρθρα

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Όλοι διερωτώμεθα πού αποβλέπει ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν με την αύξηση της επιθετικότητας εναντίον της Ελάδος και της Κύπρου. Πιστεύω ότι οι τρεις επιλογές που έχει μπροστά του ο Ερντογάν είναι: Ένας πόλεμος αρκετών ημερών. Η διαδικασία ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαίου της Χάγης. Ο εξαναγκασμός του Ελληνισμού σε υποχωρήσεις μέσω διμερών διαπραγματεύσεων.

Ας δούμε την πρώτη επιλογή. Θέλει πραγματικά ο Ερντογάν έναν πόλεμο διαρκείας με την Ελλάδα; Νομίζω πως όχι. Οι λόγοι είναι πολλοί:

Δεν τον συμφέρει ο πόλεμος με ανοικτό το Κουρδικό μέτωπο στο εσωτερικό του. Τώρα μάλιστα που έχει ενισχυθεί η δύναμη των Κούρδων στη Συρία και στο Ιράκ.

Η οικονομία του θα πληγεί, ενώ ήδη η τουρκική λίρα δεν έχει καλές επιδόσεις.

Θα ζημιωθεί σοβαρά ο τουρισμός, που αποτελεί μία από τις κύριες πηγές εσόδων της Τουρκίας.

Έχει αποδυναμωθει η Αεροπορία από τις πολλές συλλήψεις αξιωματικών μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2015.

Έχει επεκταθεί και εκτεθεί σε πολλά μέτωπα ο τουρκικός στρατός (Κύπρος, Συρία, Λιβύη κ.α).

Ερχόμαστε στη δεύτερη επιλογή. Τον ενδιαφέρει η Χάγη; Θα έβλεπε με ενδιαφέρον μία τέτοια προσφυγή από κοινού με την Ελλάδα μόνον αν τεθούν ενώπιον των δικαστών όλα τα ζητήματα που η Άγκυρα θεωρεί ανοικτά (π.χ. καθεστώς ελληνικών νησιών και ερημονησίδων κ.α). Επειδή όμως η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι θα συζητούσαμε τη Χάγη μόνο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είναι αναμενόμενο η Τουρκία να διστάζει. Έστω και αν δεν το παραδέχεται, γνωρίζει ότι δεν έχει με το μέρος της το Διεθνές Δίκαιο.

Την τρίτη επιλογή, λοιπόν, προωθεί και επιθυμεί ο Ερντογάν. Να μάς «τρομάξει» ή με τις φραστικές υπερβολές του ή πιθανόν με ένα σύντομο θερμό επεισόδιο ώστε να μάς οδηγήσει σε διμερή διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης. Η υποχώρηση Σημίτη στην περίπτωση των Ιμίων έχει ανοίξει την όρεξη στους γείτονες!

Αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να αποφύγουμε. Τη διμερή διαπραγμάτευση. Για να το αποφύγουμε αυτό πρέπει να καταστήσουμε σαφές προς την Τουρκία ότι δεν πρόκειται να συρθούμε σε οποιαδήποτε υποχώρηση που βλάπτει την εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντά μας. Πρέπει βεβαίως να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την Άμυνά μας και τη δυνατότητα Αποτροπής. Και το κυριώτερο: Είναι απαραίτητο να ενδυναμώσουμε το εθνικό φρόνημα και να αποφύγουμε τα φαινόμενα ηττοπάθειας.

Στις 14 Ιανουαρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εκδημία του αειμνήστου φιλολόγου και ιστορικού Σαράντου Καργάκου. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, την προτροπή του: Οι Έλληνες δεν πρέπει να μάθουμε να καθόμαστε φρόνιμα, αλλά να έχουμε εθνικό φρόνημα. Και εγώ προσθέτω: Να διδασκόμαστε από τους ήρωές μας!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 12.1.2020

Ξάνθη : Η πλατεία με το ρολόι

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Καλή Χρονιά και ευλογημένη! Το 2020 δίνει την αφορμή να θυμηθούμε την Ιστορία και τους αγώνες της Θράκης μας. Συμπλήρώνονται 100 χρόνια από την ενσωμάτωση της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα. Η ιστορική ακρίβεια επιβάλλει να πούμε ότι με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920 παραχωρήθηκε στην Ελλάδα από τις Μεγάλες Δυνάμεις και η Ανατολική Θράκη ως κανονικό ελληνικό έδαφος, αλλά τον Δεκέμβριο του 1922 με τη Συνθήκη των Μουδανιών η Ανατολική Θράκη παραδόθηκε στην Τουρκία ως συνέπεια της Μικρασιατικής Τραγωδίας. Και ας μην ξεχνούμε ότι στη γεωγραφική ενότητα της Θράκης ανήκει και η Κωνσταντινούπολη.

Επίσης η Ιστορία επιβάλλει να θυμίσουμε ότι υπάρχει και η Βόρειος Θράκη ή Ανατολική Ρωμυλία, στην οποία έσφυζε ο Ελληνισμός μέχρι την πραξικοπηματική ενσωμάτωση στη Βουλγαρία το 1906. Σήμερα η Ελλάδα επιθυμεί ειρηνικές σχέσεις με τους γείτονες, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι θα ξεχάσουμε την Ιστορία.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, στα παιδιά μας για τις σημαντικές μορφές που ανέδειξε η ενιαία Θράκη ανά τους αιώνες. Ενδεικτικά και μόνον αναφέρω: Τον αρχαίο σοφό Δημόκριτο. Τον ιστορικό Θουκυδίδη, γιο του Θρακιώτη Ολόρου. Τον Σπάρτακο, ο οποίος ξεσήκωσε τους δούλους κατά της κραταιάς Ρώμης και θανατώθηκε. Τον Άγιο Αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας / Ρωμανίας Ιωάννη Γ΄Δούκα Βατάτζη, ο οποίος γεννήθηκε στο Διδυμότειχο και βασίλευσε στη Νίκαια (1222-1254). Τον Άγιο Εθνοϊερομάρτυρα Πατριάρχη Κύριλλο Στ΄, ο οποίος γεννήθηκε στην Αδριανούπολη και θανατώθηκε από τους Τούρκους το 1821. Την καπετάνισσα Δόμνα Βισβίζη, ηρωίδα της Ελληνικής Επαναστάσεως. Τον Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος κατήγετο από τη Συληβρία της Ανατολικής Θράκης. Τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο Φιλιππίδη, που γεννήθηκε στην Κομοτηνή και αρνήθηκε το 1941 να παραδώσει την Αθήνα στους Γερμανούς. Τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο με ρίζες στην Ανατολική Θράκη. Τον διεθνούς φήμης επιστήμονα Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή από τη Βήσσα Έβρου. Την οικογένεια Δοξιάδη από την Φιλιππούπολη και άλλους πολλούς.

Είναι ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε τις ένδοξες σελίδες των εθνικών αγώνων των Θρακών και τις ταλαιπωρίες, τις οποίες υπέστησαν από γειτονικούς λαούς: Καταπίεση από τους Βουλγάρους στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος και στην περίοδο των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Διωγμοί των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης από τους Τούρκους το 1914 και προσφυγοποίηση των Ανατολικοθρακιωτών το 1922. Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι το 1941- 1944 το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης είχε βουλγαρική κατοχή και ότι οι Γερμανοί είχαν κρατήσει μόνο μία στενή λωρίδα δίπλα στον ποταμό Έβρο για να ελέγχουν τα σύνορα με την τότε ουδέτερη Τουρκία;

Σήμερα η Μουσουλμανική μειονότητα απολαμβάνει δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πρέπει, όμως, να εμποδίσουμε το μακρύ χέρι της Άγκυρας που επιδιώκει να αναστατώσει την περιοχή!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 5.1.2020

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Το 2019 φεύγει. Όλοι κάνουμε τον απολογισμό μας. Πιστεύω ότι στα σημαντικά γεγονότα της χρονιάς αυτής καταγράφεται η εκδημία δύο προμάχων της εθνικής μας ταυτότητας: Πρώτος έφυγε ο ιστορικός και φιλολογος Σαράντος Καργάκος, στις 15.1.2019. Στις 19.12.2019 έφυγε από κοντά μας ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, θεολόγος, ιστορικός και Πανεπιστημιακός Καθηγητής.

Αυτοί οι δύο σπουδαίοι Έλληνες είχαν διαφορετικές καταβολές και διαφορετικά βιώματα στην παιδική τους ηλικία, αλλά συνέπιπταν σε καίρια σημεία, τα οποία θέλω να επισημάνω. Ο Κερκυραίος κληρικός και ο Μανιάτης φιλόλογος ήσαν φίλοι μεταξύ τους και είχαν μετάσχει από κοινού σε πολλά συνέδρια. Θεωρώ τιμή μου ότι τους γνώρισα και συζήτησα αρκετές φορές μαζί τους. Δύο δάσκαλοι του Γένους, που θα μάς λείψουν εν όψει και των εορτασμών των 200 ετών από τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση.

Ο π. Γεώργιος και ο Σαράντος Καργάκος αγωνίσθηκαν, ο καθένας με τον τρόπο του, για να καταδείξουν και να επιβεβαιώσουν την σύνδεση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Θεωρούσαν ότι η ταυτότητά μας είναι Ελληνορθόδοξη και ότι δεν μπορεί να κατανοηθεί και να επιβιώσει ο Νεώτερος και Σύγχρονος Ελληνισμός χωρίς την Ορθοδοξία.

Και οι δύο ασχολήθηκαν με την Τουρκοκρατία και το 1821, μεταξύ πολλών άλλων ενδιαφερόντων τους. Τόνιζαν και αποδείκνυαν ότι η Ελληνική Επανάσταση δεν ήταν ταξική, αλλά είχε εθνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Μελέτησαν τα κείμενα των πρωταγωνιστών του 1821, αλλά και τις πηγές της Ιστορίας του υποδούλου Γένους.

Δίδασκαν ότι Ιστορία είναι η μελέτη των πηγών. Να διαβάζουμε τι έγραφαν τότε οι πρωταγωνιστές των γεγονότων και όχι ποιες ερμηνείες δίνουν σήμερα οι ιδεολογικά στρατευμένοι διανοητές. Ο π. Γεώργιος ερεύνησε αρχειακό υλικό στην Ελλάδα και στην Αγγλία. Ο αείμνηστος Καργάκος μελέτησε 100.000 σελίδες από τα απομνημονεύματα Αγωνιστών για να συγγράψει την τρίτομη Ιστορία της Ελληνικής Επανστάσεως.

Πίστευαν και οι δύο στη δημοκρατία και στον υγιή πατριωτισμό. Αντιτάχθηκαν στα άκρα: Απέρριπταν τον ακραίο εθνικισμό και τον εθνοφυλετισμό, όπως απέρριπταν εξ ίσου τον εθνομηδενισμό και την ηττοπάθεια. Αποδόμησαν με επιχειρήματα τους πάσης φύσεως ολοκληρωτισμούς και είχαν ευαισθησία στα κοινωνικά προβλήματα.

Καλλιέργησαν με τα λόγια και τα έργα τους τον σεβασμό στην Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας και καταδίκαζαν την ξενομανία. Πίστευαν στην Οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού και ταυτοχρόνως αντιστάθηκαν στις προσπάθειες αποχριστιανοποιήσεως και αφελληνισμού.

Έδωσαν ουσιαστικές μάχες για την Παιδεία και τη Γλώσσα. Θεωρούσαν απαραίτητες για τους νέους μας τις διδαχές της Ελληνορθόδοξης Παιδείας, η οποία βασίζεται στα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, στα Αρχαία Ελληνικά και στην ορθή γνώση της διαχρονικής Ιστορίας μας.

Ας δώσουμε στη νέα γενιά τα βιβλία του π. Γεωργίου Μεταλληνού και του Σαράντου Καργάκου!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 29.12.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Φίλες και φίλοι, Χρόνια Πολλά και ευλογημένα! Σας καλώ να γιορτάσουμε Ορθόδοξα Χριστούγενα με εκκλησιασμό και χριστιανικές παραδόσεις και όχι «τη γιορτή του Χειμώνα» και τα παρόμοια, τα οποία προσπαθούν να μας επιβάλουν άνθρωποι χωρίς ταυτότητα.

Ας προσεγγίσουμε και εμείς την Υμνογραφία των Χριστουγένων και του Αγίου Δωδεκαημέρου. Πρόκειται για σπουδαίο μάθημα Αλήθειας, Ζωής, Πίστης, αλλά και Γλώσσας. Και αν δεν μάθατε τα ευχάριστα νέα θα σάς τα πω αμέσως: Η UNESCO, ο οργανισμός του ΟΗΕ για την προαγωγή της Παιδείας και του Πολιτισμού, αναγνώρισε προ ολίγων ημερών, κατά τη διεθνή συνέλευση που έγινε στην Κολομβία, τη Βυζαντινή Μουσική ως στοιχείο της παγκόσμιας άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Φέρτε τα παιδιά πιο κοντά στους ύμνους της Ορθόδοξης Εκκλησίας που υμνούν την Παρθένον, η οποία τον υπερούσιον τίκτει. Βοηθήστε τη νέα γενιά να κατανοήσει ότι οι ύμνοι και τα τροπάρια της Εκκλησίας μας είναι γλωσσικός θησαυρός, είναι η απόδειξη της συνέχειας της γλώσσας μας. Επί αιώνες τώρα η εκκλησιαστική υμνογραφία διδάσκει ελληνικά και θυμίζει σε όλους ότι η Ελληνική είναι εναία και διαχρονική. Τα Αρχαία, τα Εκκλησιαστικά και τα Νέα Ελληνικά δεν είναι ξένες γλώσσες μεταξύ τους. Είναι η ίδια γλώσσα, η οποία στην πορεία του χρόνου αλλάζει κάπως τύπους και καταλήξεις.

Έγραψε σχετικά ο σπουδαίος λογοτέχνης του προηγουμένου αιώνος, ο Στρατής Μυριβήλης: «Κι εμείς έχουμε, όχι πια σαν μουσειακό υλικό, ολοζώντανο θησαυρό στο στόμα και στην καρδιά των εκατομμυρίων Ελλήνων, τα ιερά τροπάρια. Τροπάρια που τα έγραψαν, τα μελοποίησαν και τα έψαλαν μέσα στην Αγιά Σοφιά μεγάλοι ποιητές και μουσικοσυνθέτες, που ανάμεσά τους ήταν ακόμη και αυτοκράτορες και πρωθυπουργοί του Βυζαντίου, οι οποίοι τα έψελναν έτσι μαζύ με τον λαό. Έρχονται οι βραδυές των Χαιρετισμών, έρχονται οι νύχτες της εβδομάδας των Παθών και οι εκκλησίες δεν χωράνε τους ορθοδόξους, που ψέλνουν μαζύ με τους αυτοκράτορές μας τους ίδιους στίχους, την ίδια μουσική, τα ίδια «τραγούδια του Θεού», όπως τάλεγε ο Παπαδιαμάντης. (Η Ελληνική Παράδοση, συλλογικό, έκδοση περιοδικού ΕΥΘΥΝΗ, σελ. 105).

Ας προετοιμαστούμε, λοιπόν, για την «κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου» διαβάζοντας τις διδαχές του μακαριστού Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικολάου, που έφυγε προσφάτως από κοντά μας: «Λύτρωσιν απέστειλεν Κϋριος τω λαώ αυτού. Ο Χριστός γεννιέται για να μάς λυτρώσει από τον ψεύτικο και υποκριτικό τρόπο ζωής. Τι θα κάνουμε λοιπόν; Θα μείνουμε στις ίδιες τυπικές ευχές; … Θα ζήσουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό; Ας αφυπνισθούμε όμως. Ο Χριστός φέρνει και πάλι μέσα στον ανισόρροπο τούτο κόσμο την ειρήνη, την αλήθεια και την αγάπη. Ας τον πλησιάσουμε για να ξαναγεννηθούμε και εμείς μαζί μ’ Αυτόν».

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 22.12.2019

Καλοκαίρι 1990. Με τον π. Γεώργιο Μεταλληνό στα πρώτα βήματα του Ραδιοσταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Τι να πρωτογράψει κάποιος για τον σπουδαίο κληρικό, επιστήμονα και Άνθρωπο με Α κεφαλαίο, που έφυγε από κοντά μας το πρωί της 19.12.2019; Η πρώτη σκέψη που ήλθε στο μυαλό μου είναι ότι οι εορτασμοί του 2021 θα είναι φτωχότεροι χωρίς τον ιστορικό του Ελληνορθοδόξου Γένους, τον μελετητή της Ρωμηοσύνης, τον τεκμηριωμένο γνώστη της Τουρκοκρατίας, τον αγαπητό μας παπα-Γιώργη.

Ο π. Γεώργιος ήταν και συνειδητός Ορθόδοξος κληρικός και άριστος ιστορικός και πατερικά κατηρτισμένος θεολόγος και εξαίρετος ομιλητής και ταλαντούχος μουσικός και καλός φίλος και στοργικός οικογενειάρχης. Είχε πραγματική Παιδεία σε όλους τους τομείς των Ανθρωπιστικών Επιστημών και άφησε πίσω του μεγάλο και αξιόλογο συγγραφικό έργο. Οι φοιτητές του τον άκουγαν με ενδιαφέρον και απολάμβαναν τις γλαφυρές παραδόσεις του. Οι διαφωνούντες τα έβρισκαν δύσκολα όταν είχαν απέναντί τους τον π. Γεώργιο σε δημόσια ή τηλεοπτική συζήτηση.

Είχα την τιμή να συνεργασθώ μαζί του επί 12 χρόνια. Από τα πρώτα βήματα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος με επέλεξε ως συμπαρουσιαστή της εκπομπής «Από την Ορθόδοξη Ρωμαίικη Παράδοση», η οποία μετεδίδετο κάθε Κυριακή από τον Φεβρουάριο του 1989 μέχρι τον Μάιο του 2001. Έμαθα πολλά από αυτή τη συνεργασία αυτή και τον ευγνωμονώ. Μας δίδασκε με τις γνώσεις του, με το χιούμορ του, με την ευγένεια προς τον συνομιλητή του. Είχε ερευνήσει εις βάθος τη σοφία των Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά και την Ιστορία της Τουρκοκρατίας. Είχε ελληνορθόδοξη συνείδηση και αγαπούσε την Παράδοσή μας, την οποία έβλεπε ως το ασφαλέστερο εφόδιο για το μέλλον. Το βιβλίο του για την Τουρκοκρατία παραμένει κλασικό στο είδος του. Η γνωριμία του με τον αείμνηστο π. Ιωάννη Ρωμανίδη τον βοήθησε να γνωρίσει καλύτερα την Ορθόδοξη Δογματική, αλλά και την Ιστορία των υποδούλων Ελλήνων/Ρωμηών.

Είχε την ικανότητα να γράφει και να ομιλεί επιστημονικά, όταν αυτό χρειαζόταν, αλλά και απλά και εκλαϊκευτικά, όταν απευθυνόταν σε ευρύτερο ακροατήριο. Σε επιστημονικά συνέδρια υπερήσπιζε τον εθνικό και εκπαιδευτικό ρόλο του Ορθοδόξου κλήρου. Σε διαμάχες που ενδιέφεραν όλη την κοινωνία έδωσε μάχες από την τηλεόραση και τις στήλες των εφημερίδων υπέρ των δικαίων της Εκκλησίας μας. Η παραμονή του για σπουδές στη Γερμανία τον βοήθησε να ασκεί τεκμηριωμένη κριτική στους ετεροδόξους.

Αποχαιρετώ τον Κληρικό, τον Δάσκαλο, τον Άνθρωπο. Συλλυπούμαι τη θαυμάσια οικογένειά του, την πρεσβυτέρα Βαρβάρα, τα τρία παιδιά και τα πολλά εγγόνια του. Εύχομαι ο γιος του Δημήτρης να συνεχίσει δημιουργικά το επιστημονικό έργο του πατέρα του. Παπα-Γιώργη, η απουσία σου θα είναι αισθητή. Ο Θεός, τον οποίο διακόνησες πιστά επί δεκαετίες, ας αναπαύσει την ψυχή σου!

Άρθρο στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 20.12.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Εικοσιπέντε χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος στις 12 Δεκεμβρίου από τη εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού. Ως Έλληνας Ορθόδοξος, και επειδή είχα την τιμή να τον γνωρίσω, θεωρώ υποχρέωσή μου να γράψω λίγες γραμμές ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του.

Ο Σεβαστιανός Οικονομίδης διακόνησε την ακριτική επαρχία της Ηπείρου από το 1967 μέχρι την εκδημία του στις 12.12.1994. Θεσσαλός στην καταγωγή και Πανέλλην στην ψυχή αγκάλιασε με ειλικρινή αγάπη το ποίμνιό του, αλλά και τους διωκομένους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου.

Θυμόμαστε και τιμούμε τον ασκητικό Ποιμενάρχη, ο οποίος μάς ενέπνεε με τον λιτό βίο και με την ορθόδοξη πνευματική ζωή του.

Αξίζει να τιμήσουμε τη μνήμη του Ιεράρχου, ο οποίος είχε φτάσει με κάθε μέσο, ακόμη και με τα πόδια, σε όλα τα δυσπρόσιτα σημεία της επαρχίας του.

Διδασκόμαστε και σήμερα από τον Επίσκοπο, ο οποίος έδινε κάθε χρόνο μήνυμα ελπίδας στους φυλακισμένους πίσω από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα Βορειοηπειρώτες και ο οποίος έβαζε μεγάφωνα στα σύνορα κάθε Πάσχα από το Μαυρόπουλο και κάθε Δεκαπενταύγουστο από τη Μονή Μολυβδοσκεπάστου για να τούς μεταφέρει το Σταυροαναστάσιμο άγγελμα της Ορθοδοξίας.

Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στο μνήμα του ανθρώπου, ο οποίος ίδρυσε τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΠΑΣΥΒΑ) και την Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΣΦΕΒΑ).

Τον ευχαριστούμε, διότι κράτησε ζωντανή την εθνική μνήμη θυμίζοντας το πέρασμα και τις διδαχές του Πατροκοσμά, την ελληνικότητα των Βορειοηπειρωτών, την επέτειο του Αυτονομιακού Αγώνος και του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του 1914 και διότι ανεδείκνυε ιστορικά στοιχεία με συνέδρια και εκδόσεις.

Τον ευγνωμονεί ο Ελληνισμός, διότι έκανε γνωστό το πρόβλημα της καταπιέσεως των Ορθοδόξων Ελλήνων από το αθεϊστικό καθεστώς του Χότζα και του Αλία. Μίλησε με επιχειρήματα στους πολιτικούς μας, έφερε το πρόβλημα μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε άλλα διεθνή βήματα.

Τιμούμε ιδιαιτέρως τη μνήμη του, διότι είχε διορατικότητα και έβλεπε τους κινδύνους. Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στην Αλβανία προέτρεπε τους Βορειοηπειρώτες να μην φύγουν, να μην ξεριζωθούν, να μην δώσουν δικαιώματα στον αλβανικό εθνικισμό να αλλοιώσει τον χαρακτήρα του βορείου τμήματος της Ηπείρου.

Σήμερα δικαιώνεται ο Σεβαστιανός, διότι βλέπουμε να συνεχίζεται η καταπιεστική πολιτική όλων των αλβανικών κυβερνήσεων εναντίον της ελληνικής εθνικής μειονότητας.

Βλέπουμε τις μπουλντόζες να γκρεμίζουν οικίες Ελλήνων στη Χειμάρρα.

Θρηνήσαμε για τον φόνο δύο παλληκαριών της Βορείου Ηπείρου, του Αριστοτέλη Γκούμα και του Κώστα Κατσίφα, οι οποίοι είχαν την Ελλάδα μέσα στην καρδιά τους!

Γι’ αυτό ζητούμε από την Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει όλα τα απαραίτητα και αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία των ομοεθνών μας.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 16.12.2019

Κωνσταντῖνος Χολέβας – Πολιτικός Ἐπιστήμων

Άρκετά προβλήματα προξένησαν στούς μαθητές καί στίς μαθήτριες τά πολυθρησκειακά Θρησκευτικά, τά ὁποῖα εἰσήχθησαν στα Δημοτικά, Γυμνάσια καί Λύκεια με τίς ὑπουργικές ἀποφάσεις τοῦ κ. Νίκου Φίλη τό 2016 καί τοῦ κ. Κων. Γαβρόγλου τό 2017. Λίθοι, πλίνθοι καί κέραμοι ἀτάκτως ἐρριμμένα, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ ἀρχαῖος ἱστορικός Ξενοφῶν. Μία ἀνάμειξη δεκάδων θρησκειῶν, δοξασιῶν καί λαογραφικῶν πληροφοριῶν, οἱ ὁποῖες προκαλοῦσαν σύγχυση στόν μαθητή καί δέν οίκοδομοῦσαν. Εἶναι πλέον ἡ ὥρα νά ἀποσυρθοῦν οἱ λεγόμενοι φάκελοι, δηλαδή τά σχολικά βιβλία τοῦ συγκεκριμένου Προγράμματος Σπουδῶν ἀπό ὅλες τίς τάξεις.

Τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν, ὅπως τό ὀνόμασαν οἰ σχεδιαστές του, ἤδη ἀποδομήθηκε ἀπό δικαστικές ἀποφάσεις καί ἀπό τίς ἀπόψεις ἐγκρίτων θεολόγων καί παιδαγωγῶν. Θυμίζω:

Μέ τίς ἀποφάσεις 660/2018 καί 926/2018 τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, δηλαδή τό Ἀνώτερο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο τῆς χώρας, δέχθηκε τήν προσφυγή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων καί μεμονωμένων γονέων, καί ἀκύρωσε τά πολυθρησκειακά Θρησκευτικά ὡς ἀντίθετα πρός τό Σύνταγμα, τούς Νόμους καί τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου. Το Δικαστήριο ἔκρινε ὅτι τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ ἀκόμη καί ὡς μία μορφή προσηλυτισμοῦ εἰς βάρος τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν. Οἱ δικαστές μάλιστα ἔκριναν ὅτι δέν πρόκειται κἄν για θρησκειολογικό μάθημα, διότι στήν ἀμιγῆ θρησκειολογία, οἱ διαφορετικές θρησκεῖες παρατίθενται σέ ξεχωριστά κεφάλαια καί ὄχι ὅλες μαζί στό ἴδιο κεφάλαιο.

Μέ τίς νεώτερες ἀποφάσεις 1749/2019 καί 1750/2019 τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ) ἔκρινε τίς Ὑπουργικές ἀποφάσεις Γαβρόγλου γιά τά Θρησκευτικά ὡς ἄκυρες καί ἀντισυνταγματικές. Το Ἀνώτατο Δικαστήριο θεωρεῖ ὅτι μέ τήν καινούργια ὕλη τοῦ μαθήματος (σχεδόν ταυτόσημη μέ τήν ὕλη πού ὅριζε ὁ Νίκος Φίλης) παραβιάσθηκαν οἱ διατάξεις τοῦ Συντἀγματος γιά τόν σκοπό τῆς Ἐκπαιδεύσεως. Στό ἄρθρο 16, παρ. 2, τό Σύνταγμα καθορίζει ὡς σκοπό τῆς Παιδείας τήν ἀνάπτυξη ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Οἱ δικαστές ἔκριναν ὅτι ὁ συνταγματικός νομοθέτης ἐννοεῖ ἑλληνική ἐθνική συνείδηση, διότι τό κράτος μας εἶναι ἐθνικό κράτος τῶν Ἑλλήνων, καί Ὀρθὀδοξη θρησκευτική συνείδηση. Ἡ ὕλη τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν ἀπορρίπτεται ὡς πολυθρησκειακή, διότι δέν ἀναπτύσσει τή συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων. Μάλιστα τό ΣτΕ ἐπικρίνει τούς σχεδιαστές τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν, διότι σκοπίμως παρουσιάζουν μόνον τά κοινά σημεῖα διαφόρων θρησκειῶν καί δοξασιῶν καί ὄχι τίς διαφορές τους. Τό Δικαστήριο δηλώνει ἐμμέσως πλήν σαφῶς ὅτι δέν ὑπηρετεῖται ὁ σκοπός τῆς Παιδείας μας ὅταν ἰσοπεδώνεται ἡ θρησκευτική, ἐθνική καί πολιτιστική ταυτότητα τῶν μαθητῶν καί τῶν πολιτῶν.

Στίς 31.10.2019 δημοσιεύθηκε ἡ σχετική ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, τό ὁποῖο ἑδρεύει στό Στρασβοῦργο. Τό ΕΔΔΑ, ἐκδικάζοντας μία προσφυγή τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων τῆς Ἑλλάδος, ἔκρινε ὅτι καί ἀπό τό πολυθρησκειακό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν δικαιοῦται ὁ γονεύς νά ζητήσει ἀπαλλαγή τοῦ παιδιοῦ του, ὅταν ὑπάρχει παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Τό Δικαστήριο, λοιπόν, καταρρίπτει ἕνα ἀπό τά κυριώτερα ἐπιχειρήματα τῶν σχεδιαστῶν τῶν πολυθρησκειακῶν Θρησκευτικῶν, ὅτι δῆθεν στό μάθημά τους δέν θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές. Ἄρα προσθέτω ἐγώ, ἀφοῦ σέ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶν πάντα θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές ἀλλοθρήσκων καί ἑτεροδόξων, καλύτερα νά ἔχουμε ἕνα μάθημα Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ περιεχομένου παρά ἕνα πολυθρησκειακό μάθημα, πού προκαλεῖ σύγχυση καί παρουσιάζει τόν Χριστό σάν ἕνα πρόσφυγα δάσκαλο!

Σέ ἐπίπεδο θεολογικῆς κριτικῆς ἐπισημαίνω ὅτι ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐμφανίσεως τοῦ πολυθρησκειακοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν ἀντέδρασαν καί διεφώνησαν δύο γνωστοί Ἁγιορεῖτες λόγιοι. Ὁ (τώρα πλέον) μακαριστός Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, καί ὁ προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης.

Μάλιστα ὁ π. Βασίλειος κατέγραψε τήν κριτική σέ ἕνα βιβλίο, τό ὁποῖο ἐξεδόθη τό 2018 μέ τίτλο: Ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης. Ἐκεῖ παίρνει θέση ὑπέρ τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος μέ ἔμφαση στήν Ὀρθοδοξία ἀπορρἰπτοντας τό πολυθρησκειακό πείραμα. Γράφει μεταξύ ἄλλων: «Μέ τήν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καί ζωή, τό ὁμολογιακό μάθημα εἶναι ἀνοικτό καί ἀπεριόριστο. Τό ἀνοικτό ἀνθρωπίνως εἶναι τό κλειστό καί ἀνυπόφορο. Η ὁποιαδήποτε ἐλευθερία του δέν μπορεῖ νά βγῆ ἔξω ἀπό τά ὄρια τῆς φθορᾶς τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου πού δέν χωροῦν τόν ἄνθρωπο». (1)

Ὁ γνωστός θεολόγος καί Ὁμότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Χρῆστος Γιανναρᾶς προσεκλήθη τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2019 σέ θεολογική ἡμερίδα στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μέ ἀντικείμενο τά Θρησκευτικά στήν ἐκπαίδευση. Ἐκεῖ τόνισε ὅτι διαφωνεῖ μέ τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά, λέγοντας μάλιστα ὅτι μπορεῖ νά ἔχει ἀρνητικές συνέπειες γιά τά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ.

Ὀ σπουδαῖος παιδαγωγός, κορυφαῖος γλωσσολόγος καί πρώην Πρύτανις τοῦ ΕΚΠΑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης ἔχει ταχθεῖ ἐπανειλημμένως ὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ μαθήματος καί κατά τῶν θρησκειολογικῶν ἤ πολυθρησκειακῶν πειραματισμῶν. Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2018 δήλωσε τά ἑξῆς στό περιοδικό CRASH:

“Ερώτηση: ….Ποια νομίζετε ότι είναι η πρέπουσα διδασκαλία των Θρησκευτικών ώστε ο ελληνισμός να διατηρήσει την ορθόδοξη πίστη του;

Απάντηση: Έχω μιλήσει επανειλημμένως γι’ αυτό το θέμα. Απαραίτητο και ενδιαφέρον ακόμη και για τα ίδια τα παιδιά δεν είναι να μάθουν τι διδάσκουν τα διάφορα (φιλοσοφικά συνήθως) θρησκευτικά δόγματα, που είναι και πολλά και με πολύ δύσκολες αφηρημένες έννοιες. Σκοπός του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Εκπαίδευση είναι να μάθουν τι πρεσβεύει η επίσημη θρησκεία της πατρίδας τους, εν προκειμένω τί διδάσκει η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία μέσα από την Καινή Διαθήκη και την ορθόδοξη παράδοση των κολοσσών της σκέψεως που είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ιδίως οι Τρεις Ιεράρχες. Τι διδάσκει ο Βουδδισμός, ο Ισλαμισμός, ο Ινδουισμός, ο Κομφουκιανισμός, ο Ταoϊσμός, ο Σαμανισμός, κ.ά.- πέραν μιας γενικής βραχείας πληροφόρησης για τις κυριότερες από αυτές- δεν ενδιαφέρει τον Χριστιανό Έλληνα Ορθόδοξο μαθητή. Τα Θρησκευτικά – αναπόφευκτα και ορθώς- είναι μάθημα θρησκευτικής κατήχησης, διδάσκει δηλαδή στους μαθητές τα κύρια σημεία της χριστιανικής πίστης, δεν είναι μάθημα Θρησκειολογίας, που διδάσκεται περιορισμένα ακόμη και στις Θεολογικές Σχολές.

Κάτι ακόμη: Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη και η Ορθόδοξη Εκκλησία γενικότερα έχουν μακρά ιστορική παράδοση και σύνδεση με τον Ελληνισμό (Τρεις Ιεράρχες, Βυζάντιο, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Επανάσταση του 1821, Αντίσταση). Δεν είναι για τους Έλληνες απλά ένα θρησκευτικό δόγμα ανάμεσα σε άλλα, όπως συμβαίνει ιστορικά με κάποιες άλλες χώρες».

Εὔχομαι νά βρεθεῖ συντόμως ἡ καλύτερη λύση γιά τή διδασκαλία τῶν Ὀρθοδόξων – καί ὄχι πολυθρησκειακῶν- Θρησκευτικῶν στούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τοῦ Δημοτικοῦ, τοῦ Γυμνασίου καί τοῦ Λυκείου μέ σεβασμό στό δικαίωμα τῶν ἀλλοθρήσκων καί τῶν ἑτεροδόξων νά ἀπαλλάσσονται, ἐάν καί ὅταν τό ἐπιθυμοῦν.

(1). Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου Γοντικάκη, Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ΄Ιβήρων: Ὀ Βασιλεύς τῆς Δόξης, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, 2018, σελ.65.

Ἄρθρο στό περιοδικό ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Δεκεμβρίου 2019