Άρθρα

Στο ιστολόγιο protagon διάβασα προσφάτως το άρθρο του Απόστολου Δοξιάδη με τίτλο «Το τέλος του Ερντογάν». Εκτιμώ τον συντάκτη του άρθρου ως αξιόλογο σκηνοθέτη και συγγραφέα και μάλιστα ως άνθρωπο, ο οποίος δεν διστάζει να δημοσιοποιεί τολμηρές απόψεις, έστω και αν γνωρίζει ότι αυτές οι απόψεις θα δεχθούν κριτική. Θα ήθελα, λοιπόν, να σχολιάσω τις προβλέψεις του για το πιθανολογούμενο πολιτικό τέλος του Ερντογάν και να διατυπώσω αμέσως τον αντίλογό μου: Το πρόβλημά μας δεν είναι μόνον ο Ερντογάν, αλλά ο σταθερός επί δεκαετίες τουρκικός επεκτατισμός.

Για να γίνω σαφέστερος: Ο Απόστολος Δοξιάδης δημοσιεύει πληροφορίες και προβλέψεις για ένα αναίμακτο πραξικόπημα, που θα οργανωθεί κυρίως από συνεργάτες του Τούρκου Προέδρου. Ο Ερντογάν θα αναγκασθεί να φύγει στο εξωτερικό και στην Τουρκία θα κυβερνήσει ένας συνασπισμός δυνάμεων που θα εφαρμόσει μία πιο δημοκρατική διοίκηση και θα καταπολεμήσει το παρακράτος του Ερντογάν. Ενδιαφέρουσες οι προβλέψεις και δεν μπορώ να τις επιβεβαιώσω ούτε να τις απορρίψω. Όμως εκείνο που με ενδιαφέρει είναι κατά πόσον θα επηρεασθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μήπως η πιθανολογούμενη  απομάκρυνση του Ερντογάν οδηγήσει σε μία συνέχιση της επιθετικότητας των γειτόνων; Προσωπικά δεν αποκλείω το ενδεχόμενο η νέα κυβέρνηση- αν και όταν υπάρξει- να είναι ακόμη πιο διεκδικητική εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου.

Γράφει ο Δοξιάδης ότι η ανατροπή του Ερντογάν θα γίνει από μία συμμαχία πρώην στελεχών του κόμματος ΑΚΡ, κεμαλικών του CHP και του Καλού Κόμματος της Ακσενέρ. Θυμίζω ότι τα στελέχη του ΑΚΡ που εγκατέλειψαν τον Ερντογάν περιλαμβάνουν τον πρώην Πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» κατέγραψε αναλυτικά τους στόχους του νέου Οθωμανισμού και πρότεινε να κάνει η Τουρκία στη Θράκη ότι έκανε και στην Κύπρο.

Θυμίζω επίσης ότι ο Κεμαλιστής Κιλιτσντάρογλου του CHP είναι εντόνως εθνικιστής και κατηγορεί τον Ερντογάν ότι δεν διεκδικεί τα 18 νησιά που κατέχει παρανόμως η Ελλάδα! Στην ίδια γραμμή κινείται και η Ακσενέρ του Καλού Κόμματος. Οι Κεμαλιστές, που κυβερνούσαν πριν από τους ισλαμιστές του Ερντογάν, δεν είχαν διακριθεί για διαλλακτική στάση.

Κεμαλικής ιδεολογίας ήταν η Τανσού Τσιλέρ, η οποία μας δημιούργησε το επεισόδιο τω Ιμίων, τον Ιανουάριο του 1996, και η οποία έκαιγε τα δάση των νησιών μας, όπως παραδέχθηκε ο διάδοχός της, ο Μεσούτ Γιλμάζ στις 24.12.2011.

Ο Απόστολος Δοξιάδης πιστεύει ότι το Ισλαμικό κίνημα του Γκιουλέν θα μετασχηματισθεί σε φιλελεύθερο. Θα θυμίσω, όμως, ότι όσο είχαν επιρροή στη Θράκη οι Γκιουλενιστές εμπόδισαν με ποικίλους τρόπους την ομαλή ενσωμάτωση της μειονότητας στην ελληνική κοινωνία.

Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις! Η Τουρκική πολιτική κατά του Ελληνισμού χαράσσεται σε μακροχρόνια βάση ασχέτως ιδεολογικών διαφορών. Η Άγκυρα ακολουθεί μακροπρόθεσμη στρατηγική υπεράνω κομμάτων και προσώπων. Ας θυμηθούμε την εκδίωξη των Ελλήνων της Πόλης. Το 1941-44 με τον Φόρο Varlik, το 1955 με τα Σεπτεμβριανά, το 1964 με την απέλαση των κατόχων Ελληνικού διαβατηρίου, το 1971 με το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Καλή είδηση  για όλους θα είναι μία δημοκρατική Τουρκία. Ασχέτως τούτου ας συνεχίσουμε την αμυντική και διπλωματική θωράκισή μας.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 7.8.2021

Η Ελλάς ορθώς έχει αναπτύξει στρατηγικές συνεργασίες  με ορισμένες χώρες του αραβικού κόσμου, όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.α. Αυτό δεν διαταράσσει τη στενή συνεργασία μας με το Ισραήλ. Άλλωστε πολλές αραβικές χώρες έχουν βελτιώσει  τις δικές τους διμερείς σχέσεις με το Ισραήλ. Η πρόσφατη  (28.7.2021)  συνάντηση στην Αθήνα της τριμερούς πρωτοβουλίας Ελλάδος-Κύπρου-Ιορδανίας και η εδώ παρουσία του βασιλέως της Ιορδανίας Αμπντάλλα καθιστούν εμφανή την ανάγκη να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο τον πολιτιστικό βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής.

Η Ιορδανία είναι μία χώρα της Μέσης Ανατολής με στρατηγική θέση, ως κόμβος παλαιών και νέων εμπορικών και ενεργειακών δρόμων, αλλά επί πλέον αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα προβολής της πλούσιας πολιτιστικής παράδοσης του Ελληνισμού.

Το πέρασμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων του έχει αφήσει εμφανή αποτυπώματα. Το Αμμάν, η πρωτεύουσα της Ιορδανίας, δεν λησμονεί ότι οι επίγονοι του Αλεξάνδρου, οι Σελευκίδες, το ονόμασαν Φιλαδέλφεια. Μισή ώρα από το Αμμάν βρίσκονται τα ερείπια των Γεράσων, μιας πόλης που ίδρυσε ο Αλέξανδρος για να μείνουν οι απόμαχοι στρατιώτες του. Σώζονται σε καλή κατάσταση αρχαίοι ναοί και το οδικό δίκτυο. Ο ξεναγός, όταν τον ρώτησα, είπε ότι αυτά τα έχτισαν οι Μακεδόνες που ήσαν Έλληνες. Το ελληνιστικό θέατρο συγκινεί κάθε Έλληνα επισκέπτη, διότι φαίνονται καθαρά τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου που αριθμούν σειρές και θέσεις. Δίπλα στα έργα των Μακεδόνων υπάρχουν και ερείπια πρωτοχριστιανικού ναού, θυμιζοντάς μας ότι η Μέση Ανατολή συνδέεται με την παρουσία της Ορθοδοξίας και του Βυζαντινού Ελληνισμού.

Στην Πέτρα των Ναβαταίων, διάσημη  από ταινίες του Χόλλυγουντ, ο Έλληνας επισκέπτης διαβάζει άνετα τις ελληνικές επιγραφές σε βωμούς και κτίσματα των διαδόχων του Αλεξάνδρου. Ψηλά στον λόφο μια Ορθόδοξη βυζαντινή εκκλησία διδάσκει τη συνέχεια του Ελληνισμού και τη οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας.

Το 5% του πληθυσμού της σημερινής Ιορδανίας είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ομιλούν αραβικά, αγαπούν την Ελλάδα και υπάγονται στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Είναι κυρίως εύποροι άνθρωποι και έχουν δημιουργήσει μία ομάδα μπάσκετ, το Όρτοντοξ Κλάμπ, που έχει πάρει πολλές φορές το πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας στην Ιορδανία.

Η βασιλική οικογένεια ακολουθεί το σουνιτικό Ισλάμ, αλλά για ιστορικούς λόγους διάκειται φιλικά προς την Ορθοδοξία. Ο λόγος είναι ότι ο πατέρας του σημερινού βασιλέως, ο γνωστός μας Χουσσεϊν, όταν ήταν 15 ετών σώθηκε από δολοφονική απόπειρα με τη βοήθεια ενός Έλληνα Ορθοδόξου κληρικού του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, του Θεοδοσίου. Το 1951 ό Χουσσεϊν με τον παππού του, τότε βασιλέα, επισκέφθηκαν για προσευχή την Ιερουσαλήμ. Μία ομάδα φανατικών Αράβων δολοφόνησε τον παππού και επιχείρησε να σκοτώσει και τον εγγονό. Η  παρουσία και η άμεση αντίδραση του Ιερομονάχου Θεοδοσίου βοήθησαν τον νεαρό Χουσσεϊν να διαφύγει. Από τότε ο σεβασμός της βασιλικής οικογένειας του Χασεμιτικού βασιλείου της Ιορδανίας προς την Ορθόδοξη Εκκλησία είναι έντονος και εκδηλώνεται με  ποικίλους τρόπους.

Ενώ η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά εκτιμάται στην Ιορδανία, η Τουρκία δεν είναι ιδιαιτέρως συμπαθής. Άλλωστε οι περισσότεροι Άραβες  θεωρούν τους Οθωμανούς ως κατακτητές. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι πρόγονοι των σημερινών Ιορδανών πολέμησαν κατά των Τούρκων στην Άκαμπα και αλλού.

Ας αξιοποιήσουμε την πολιτιστική διπλωματία μας!

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 31.7.2021

πηγή φωτογραφίας: Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού / ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Ο Αττίλας επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Με την επίσκεψή του στην Κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν αποκάλυψε τον πραγματικό στόχο του: Τη δημιουργία ενός εκτρωματικού νομικού και πολιτειακού σχήματος, μέσω του οποίου η Τουρκία θα ελέγχει πλήρως τον Βορρά και μερικώς τον Νότο. Στην επέτειο της τουρκικής εισβολής ο Ερντογάν μαζί με τον εκλεκτό του, τον Τουρκοκύπριο ψευδοπρόεδρο Τατάρ, έδειξαν ότι συνεχίζουν την επιθετικότητα και τη νεο-οθωμανική γραμμή και αδιαφορούν για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Από τις δηλώσεις του Τατάρ κρατώ τρία σημεία που δείχνουν καθαρά τα τουρκικά σχέδια: Ο Ερσίν Τατάρ, που εξελέγη από τους εποίκους και όχι τόσο από τους Τουρκοκυπρίους, μεταξύ άλλων έκανε λόγο για ρατσιστική νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων, εξαιτίας της οποίας δεν μπόρεσε από το 1963 μέχρι σήμερα, ούτε με το σχέδιο Ανάν, ούτε στο Κραν Μοντάνα, ούτε στη Γενεύη, να βρεθεί μια λύση στη βάση της ομοσπονδίας.

Τον Δεκἐμβριο του 1963 άρχισε η ανταρσία των Τουρκοκυπρίων με τη μυστική στήριξη Τούρκων αξιωματικών κατά της νόμιμης κυβερνήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία οδήγησε  στη χάραξη της πράσινης γραμμής στον χάρτη της Λευκωσίας και στον βομβαρδισμό αμάχων Ελληνοκυπρίων στην Τυλληρία το καλοκαίρι του 1964. Με την ανταρσία και την αποχώρηση Τουρκοκυπρίων υπουργών και βουλευτών από τα όργανα του Κυπριακού κράτους δόθηκε η ευκαιρία για την υλοποίηση ενός βήματος προς τη διχοτόμηση. Οι Τουρκοκυπριακοί πληθυσμοί συγκεντρώθηκαν σε ελεγχόμενες περιοχές-θύλακες, με αυστηρό διαχωρισμό από τους Ελληνοκυπρίους. Ήταν ένα από τα βήματα που είχε προτείνει το 1956 ο συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ για να προετοιμάσει την εισβολή και την τουρκοποίηση της Κύπρου.

Το δεύτερο γεγονός που αναφέρει ο ψευδοπρόεδρος Τατάρ είναι η απόρριψη του σχεδίου Ανάν από τους Ελληνοκυπρίους. Και μόνο το γεγονός ότι ο Τατάρ θρηνεί, μας δείχνει πόσο καλή για τα εθνικά μας συμφέροντα ήταν η απόρριψη. Η Τουρκία πίστευε ότι με το σχέδιο Ανάν θα αποκτούσε δικαίωμα παρέμβασης και στην περιοχή που θα διοικούσαν οι Έλληνες της Κύπρου. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα διαλυόταν, θα επικρατούσε ακυβερνησία λόγω του δικαιώματος βέτο των Τουρκοκυπρίων και η Άγκυρα θα παρενέβαινε εμμέσως στις αποφάσεις της Ευρ. Ενώσεως ελέγχοντας το νέο κυπριακό μόρφωμα, Ευτυχώς που ο Κυπριακός Ελληνισμός είπε ΟΧΙ κατά 76% ακολουθώντας τη συμβουλή του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου.

Το Κρανς Μοντανά ήταν το ελβετικό ορεινό κέντρο διακοπών όπου παρ΄ ολίγον να διακοπεί η ζωή της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2017. Η Τουρκία   ζητούσε και μετά από τη “λύση” του Κυπριακού να έχει δικαίωμα αστρατιωτικής παρουσίας και παρεμβάσεως. Αυτό δεν έγινε δεκτό από την Αθήνα και τη Λευκωσία και ο Τατάρ το θεωρεί ως μία χαμένη ευκαιρία για ένα ομοσπονδιακό  σχέδιο λύσης.

Ο νέος οθωμανισμός επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Αμμόχωστο, διότι θυμάται την οθωμανική πολιορκία και κατάληψη της πόλης το 1571. Ο Ερντογάν αξιοποιεί όλους τους συμβολισμούς που θυμίζουν το οθωμανικό παρελθόν. Η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να αξιοποιήσουν κάθε συμμαχία και κάθε διεθνές βήμα για να τονίσουν ότι αν δεν αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής, δεν δεχόμαστε καμία “λύση”.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 24.7.2021

πηγή φωτογραφίας: EPA, TURKISH PRESIDENT PRESS OFFICE HANDOUT

Είχα την τιμή να υπηρετήσω επί 28 μήνες στο ένδοξο Πυροβολικό μας και αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση τώρα που έφτασαν στην Ελλάδα τα ελάχιστα αναγνωρισθέντα και ταυτοποιηθέντα οστά του – τότε –  Αντισυνταγματάρχη Στυλιανού Καλμπουρτζή, του ηρωικού Διοικητή της 181 ΜΠΠ (Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού) της Εθνικής Φρουράς. Τα οστά παρέλαβε από την Κύπρο ο Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης Αλκιβιάδης Στεφανής και από την  Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021 θα είναι θαμμένα σε προβεβλημένο χώρο στη Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο Αττικής. Εκεί υπάρχει ήδη η προτομή του ήρωος.

Η μάχη της 23.7.1974 έξω από το χωριό Συγχαρί, στο ορεινό πέρασμα του Μπέλλα Παϊς, ήταν μία από τις σπανιότατες περιπτώσεις στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία, κατά την οποία στρατιώτες του Πυροβολικού αντιμετώπισαν σώμα με σώμα τις  Ειδικές Δυνάμεις του αντιπάλου. Υπό την ηγεσία του Θεσσαλονικέως Διοικητού τους οι Κύπριοι πυροβολητές πολέμησαν με πείσμα εναντίον Τούρκικών δυνάμεων Πεζικού και Καταδρομέων. Δεν παρέδωσαν τα πυροβόλα τους, αλλά θυσιάσθηκαν επάνω σ’ αυτά. Ας σημειωθεί ότι οι Τούρκοι είχαν παραβιάσει την εκεχειρία που συμφωνήθηκε το απόγευμα της 22.7.1974, δύο ημέρες μετά την εισβολή της 20.7.1974.

Ο ήρωας Καλμπουρτζής αντιστάθηκε με τον ατομικό οπλισμό του όσο μπορούσε. Με τη θυσία του καθυστέρησε τον εχθρό ούτως ώστε να διαφύγουν οι περισσότεροι στρτατιώτες του. Τους αποκαλούσε ¨παιδιά μου¨ και τους προστάτευσε σαν πατέρας. Έπεσε υπέρ Πατρίδος και δηλώθηκε ως αγνοούμενος.  Οι επιζώντες Ελληνοκύπριοι πυροβολητές της 181 ΜΠΠ διηγούνται με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τη μάχη του Καλμπουρτζή και των συμπολεμιστών του. Γενναίοι ως Έλληνες. Αιωνία η μνήμη τους.

Όσοι θέλουν να μάθουν περισσότερα για τη μάχη του Στυλιανού Καλμπουρτζή και των πυροβολητών του, στις 23 Ιουλίου 1974, μπορούν να βρουν στο διαδίκτυο το τεκμηριωμένο  ντοκυμανταίρ «Το βουνό της σιωπής» του ΡΙΚ. Είναι μία παραγωγή του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολητών. Προς το παρόν παραθέτω ένα σύντομο βιογραφικό του ήρωος Καλμπουρτζή από το ιστολόγιο sigmalive της Κύπρου.

Ο Αντισυνταγματάρχης Πυροβολικού Στυλιανός Καλμπουρτζής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 31 Ιανουαρίου 1921. Κατετάγη στις Ένοπλες Δυνάμεις στις 17 Οκτωβρίου 1945 για τριετή εθελοντική υπηρεσία. Την 1η Μαρτίου 1949 εισήχθη στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε στις 17 Αυγούστου 1950 και κατετάγη στο Πεζικό. Την 1η Δεκεμβρίου 1958 μετατάχθηκε στο Πυροβολικό. Τον Αύγουστο του 1973 μετατέθηκε στην Κύπρο και ανέλαβε διοικητής της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, η οποία είχε την έδρα της στο χωρίο Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. 

Στις 20 Ιουλίου 1974, με την εκδήλωση της τουρκικής εισβολής, η Μοίρα είχε αναπτυχθεί στην περιοχή Ασιεντρούσα της διάβασης Πέλλα Πάις, περίπου 2,5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του χωριού Συγχαρί, στον ανατολικό Πενταδάκτυλο. Μετά από πολλές ώρες άνισης μάχης με καταδρομείς του τουρκικού στρατού, ο Στυλιανός Καλμπουρτζής έπεσε ηρωϊκά μαζί με 37 άνδρες του, στην διάβαση Πέλλα Πάις – Συγχαρί, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο ήρωας κατέβαλε υπεράνθρωπη προσπάθεια, βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των στρατιωτών του. 

Στις 11 Απριλίου 2011, ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, απένειμε μετά θάνατον στον Στυλιανό Καλμπουρτζή τον βαθμό του Αντιστρατήγου, κατά την διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων προτομής του στην Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο. 

Το όνομα του ήρωα Στυλιανού Καλμπουρτζή, φέρει το στρατόπεδο της διοίκησης Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο. 

Τα οστά του Στυλιανού Καλμπουρτζή ταυτοποιήθηκαν τον Απρίλιο του 2015.

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία εθνικώς επιζήμια συμφωνία. Έχει ήδη προκαλέσει αρνητικές συνέπειες στην περιοχή αναζωπυρώνοντας πάθη και εθνικισμούς σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η βουλγαρική αντίδραση. Και ας μην βιαστούν κάποιοι στα Σκόπια να πανηγυρίσουν που δεν μπήκε στη Βουλή της Σόφιας το εθνικιστικό κόμμα ΒΜΡΟ. Τα υπόλοιπα βουλγαρικά κόμματα, παρά τις άλλες διαφωνίες τους, έχουν συμφωνήσει ότι στο ζήτημα της ευρωπαϊκής πορείας των Σκοπίων θα ισχύσει το βουλγαρικό βέτο.

Στη χώρα μας η Συμφωνία προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Για να την καταλάβει κάποιος και κυρίως για να ασκήσει ουσιαστική κριτική πρέπει να έχει στοιχειώδεις γνώσεις Ιστορίας και Διεθνούς Δικαίου. Φυσικά οι περισσότεροι Έλληνες αντιδρούν ενστικτωδώς, διότι καταλαβάινουν ότι προσβάλλεται η εθνική μας αξιοπρέπεια. Τους κατανοώ, διότι και εγώ ως Μακεδών πρώτα αντέδρασα συναισθηματικά και μετά διάβασα λεπτομερώς τη Συμφωνία.

Η άγνοια ή η υποτίμηση της Ιστορίας χαρακτηρίζει εκείνη την ομάδα αρθρογράφων που μιλούν στο όνομα των «προοδευτικών» ιδεών ή του διεθνισμού ή ακόμη και της σταθερότητος. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η συμφωνία είναι καλή και ότι πρέπει να στηρίξουμε τα Σκόπια παρά τις παρασπονδίες του Ζάεφ.

Κάνουν λαθος. Καμία συμφωνία δεν μπορεί να επιβιώσει και πολύ περισσότερο να φέρει αποτελέσματα όταν προσβάλλει το εθνικό φιλότιμο ενός λαού και όταν διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια. Το «μακεδονικό έθνος» είναι ένα κατασκεύασμα του ολοκληρωτικού κομμουνιστικού καθεστώτος του Τίτο μετά το 1944, βασισμένο σε ιδεολογήματα της Κομμουνιστικής Διεθνούς της δεκαετίας του 1920. Σε καμία Οθωμανική απογραφή, σε καμία αναφορά δυτικών διπλωματών δεν υπάρχει αναφορά σε «μακεδονικό» έθνος κατά τη διάρκεια του 19^ου αιώνος και κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος του 1903- 1908. Με κατασκευάσματα ανελεύθερων καθεστώτων δεν πρόκειται να εδραιωθεί η σταθερότητα στα Βαλκάνια, ειδικά μάλιστα όταν η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αισθάνεται προσβεβλημένη.

Διάβασα και μία ανάλυση που μας καλεί να στηρίξοιυμε τη συμφωνία για να σώσουμε τα Σκόπια από τη Μεγάλη Αλβανία.  Δεν είδα, όμως, τους οπαδούς αυτής της αντίληψης να διαμαρτύρονται όταν η ιδεολογία της Μεγάλης Αλβανίας προβάλλει τα αιτήματα των Τσάμηδων ή όταν ο Ράμα καταπατεί τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών. Θεωρούν ότι ο αλβανικός εθνικισμός είναι επικίνδυνος όταν απειλεί τα Σκοπια, αλλά είναι ακίνδυνος ή πιθανόν ανύπαρκτος, όταν βλάπτει τα συμφέροντα του Ελληνισμού. Μονά – ζυγά η Ελλάδα πρέπει να υποχωρεί, κατά την αντίληψή τους!

Από την άλλη πλευρά και με αντίθετη στόχευση έχουμε τους αγνοούντες το Διεθνές Δίκαιο. Θεωρούν ότι η συμφωνία είναι ένα κουρελόχαρτο και ότι μπορούμε να την σχίσουμε χωρίς συνέπειες. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το Διεθνές Δίκαιο έχει κανόνες, προβλέπει δεσμεύσεις και υποχρεώσεις. Η αλήθεια είναι ότι αν αποχωρήσουμε μονομερώς από τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν επανερχόμαστε στο ΠΓΔΜ- FYROM. Η Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 έχει καταργηθεί. Άρα κινδυνεύουμε να δούμε τις περισσότερες χώρες του κόσμου να ονομάζουν τα Σκόπια: «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Μακάρι καποτε να απαγκιστρωθούμε. Προς το παρόν ας ξαναδιαβάσουμε το βιβλίο του Άγγελου Συρίγου και του Ευάνθη Χατζηβασιλείου για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτοί γνωρίζουν και Ιστορία και Διεθνές Δίκαιο.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 17.7.2021

212 χρόνια συμπληρώνονονται ἐφέτος άπό τήν ὀσιακή κοίμηση τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Γεννήθηκε τό 1749 στή Νάξο (τό κοσμικό ὄνομά του ἦταν Νικόλαος Καλλιβρούτσης) καί ἐκοιμήθη στίς 14  Ἰουλίου 1809 στό κελλί τῶν Σκουρταίων κοντά στίς Καρυές τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Σπούδασε στήν περίφημη Εὑαγγελική Σχολή τῆς Σμύρνης καί ἔμαθε ἄριστα ὅλες τίς μορφές τῆς Ἑλληνικής γλώσσας, ὅπως ἐπίσης τή Θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τίς Φυσικές Ἐπιστῆμες, τά Λατινικά καί τά Γαλλικά. Εἶχε θαυμαστή μνήμη καί σέ πολλά συγγράμματά του, ὅπως τό Συμβουλευτικόν Ἐγχειρίδιον, παραθέτει φράσεις ἀπό Ἀρχαίους συγγραφεῖς καί ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, χωρίς νά χρησιμοποιεῖ βοηθήματα ἀλλά ἀξιοποιῶντας τή μνήμη του. Θεωρεῖται ἐκ τῶν κορυφαίων ἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας. Ἡ μνήμη του τιμᾶται στίς 14 Ἰουλίου.

Πέραν τῶν πολλῶν πνευματικῶν καί ψυχωφελῶν συγγραμμάτων του ὁ Ἅγιος Νικόδημος προσέφερε σημαντική ὑπηρεσία στήν ἐπιβίωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί στή διαφύλαξη τῆς ἐθνικῆς ταυτότητος καί αὐτογνωσίας. Μία πτυχή τῆς ἐθνικῆς προσφορᾶς του εἶναι καί ἡ χρήση ὅλων τῶν μορφῶν τῆς διαχρονικῆς γλώσσας μας. Ὁ Ἅγιος ἔγραφε καί τά Ἑλληνικά τοῦ Ὁμήρου καί τά Ἑλληνικά τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τή δημώδη τῆς ἐποχῆς του. Ἀπέδειξε μέ τήν εὐρυμάθειά του ὅτι ὁ Ἑλληνισμός συνεχίζει τήν ἀδιάκοπη πορεία του μέσα στούς αἰῶνες μέ κύρια ἀπόδειξη τήν ἑνιαία Ἑλληνική γλῶσσα. ¨Η Ἑλληνική εἶναι ἡ ἴδια γλῶσσα ἐπί αἰῶνες. Ἀλλάζει ἡ γραμματική, ἀλλάζουν κάποιες καταλήξεις, ἀλλά οἱ περισσότερες λέξεις καί οἰ ρίζες τῶν λέξεων παραμένουν ἴδιες. Ὁ Ἅγιος ἀποτελεῖ χαρακτηριστικό παράδειγμα τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ καλή γνώση τῆς Ἀρχαίας καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἑλληνικῆς βοηθεῖ στήν ὀρθή χρήση καί τῆς καθομιλουμένης.

Ὁ Νάξιος λόγιος καί μοναχός ἀπέδωσε στό Ὅμηρικό Ἡρωικό Ἑξάμετρο τήν εὐαγγελική περικοπή πού ἀναγιγνώσκεται στόν Ἑσπερινό τῆς Ἀγάπης, τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα. Χρησιμοποίησε δηλαδή κατά τρόπο ἔντυπωσιακό τόν γλωσσικό τύπο τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν γιά νά μεταγλωττίσει τήν περικοπή. Διερωτῶμαι εἰλικρινῶς: Πῶς κατόρθωναν τά φτωχά Ἑλληνόπουλα ἐπί Τουρκοκρατίας, μέ ἕνα τριμμένο ράσο καί ἕνα κερί γιά νά φωτίζονται, χωρίς ἀνέσεις καί Ἠλεκτρονικούς Ὑπολογιστές, καί μάθαιναν ἄριστα ὅλες τίς γλωσσικές μορφές τῆς ἑλληνικῆς ἀπό τόν Ὅμηρο μέχρι τήν ἐποχή τους, ἐνῶ σήμερα πτυχιοῦχοι Πανεπιστημίου δυσκολεύονται νά βάλουν μία δασεῖα ἤ μία περισπωμένη;

Τά συγγράμματα τοῦ Ἁγίου εἶχαν Πανελλήνια διάδοση καί ἀπήχηση. Ἡ ἐμμονή στήν Ὀρθοδοξία βοηθοῦσε τόν Χριστιανό νά μήν χάσει τή μοναδική ὁδό γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του, ἀλλά ἐπιπροσθέτως βοηθοῦσε τόν Ἑλληνισμό νά μήν χάνει τά παιδιά του. Ἐπί Τουρκοκρατίας ὅποιος χανόταν γιά τήν Ὀρθοδοξία χανόταν καί γιά τόν Ἑλληνισμό. Ὅποιος ἐξισλαμιζόταν εἴτε βιαίως εἴτε ἐκουσίως ἔλεγαν ὅτι «τούρκεψε». Ἔχασε, δηλαδή, καί τή θρησκευτική καί τήν ἐθνική του ταυτότητα. Οἱ ἐξισλαμισμένοι μετετρέποντο σέ φανατικούς γενιτσάρους καί ἀρνητές τῶν πατρώων παραδόσεων καί ἐχρησιμοποιοῦντο ὡς οἱ σκληρότεροι διῶκτες τῶν Ὀρθοδόξων. Πολλά δεινά ὑπέστη τό Γένος μας ἀπό τό μένος τῶν νεοφωτίστων πού ἐξισλαμίζοντο καί ἤθελαν νά ἀποδείξουν τήν ἀφοσίωσή τους στή νέα θρησκεία καί στήν Ὀθωμανική ἐξουσία.

Tό ἔργο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου, ὅπως καί τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, τοῦ Ἁγίου Μακαρίου Κορίνθου καί ἄλλων κληρικῶν τοῦ 18ου αἰῶνος, ἀφ’ ἑνός μέν βοήθησε τήν Ἐκκλησία νά μήν ἀπολέσει καί ἄλλα παιδιά της, ἀφ΄ ἑτέρου δέ βοήθησε τόν ὑπόδουλο Ἑλληνισμό νά περιορίσει τίς ἐθνικές ἀπώλειες, νά μήν βλέπει τά παιδιά του νά ἐξισλαμίζονται.

Ἡ κορυφαία ἐθνική προσφορά τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου πιστεύω ὅτι εἶναι ἡ συγγραφή τοῦ Νέου Μαρτυρολογίου. Πρόκειται γιά ἕνα βιβλίο, τό ὁποῖο περιλαμβάνει τό συναξάρι (βίο και μαρτύριο) 87 ἀγωνιστικῶν μορφῶν πού προτίμησαν νά θυσιασθοῦν παρά νά ἀλλαξοπιστήσουν. Αὐτοί εἶναι οἱ Νεομάρτυρες, οἱ πρῶτοι ἀντιστασιακοί τῆς δουλείας. Παράλληλα μέ τό Κρυφό Σχολειό καί τούς κλεφταρματολούς, οἱ ταπεινοί αὐτοί ἀγωνιστές τῆς Πίστεως καί τοῦ Γένους, μέ τήν προσευχή τους καί τήν Ὁμολογία τους «εἶμαι Χριστιανός, δέν τουρκεύω» ἄνοιξαν τόν δρόμο γιά τή λευτεριά, στερέωσαν τήν ἑλληνορθόδοξη συνείδηση, ἔδωσαν μαρτυρία Χριστοῦ καί Ἑλλάδος, τόνωσαν τό φρόνημα τῶν ἀδελφῶν τους, μείωσαν καί περιόρισαν τούς ἐξισλαμισμούς. Μέ τό βιβλίο του αὐτό, τό ὁποῖο φέρει ἡμερομηνία 1794, ἀλλά ἐτυπώθη στήν Βενετία τό 1799, ὁ Ἅγιος Νικόδημος τολμᾶ κάτω ἀπό τή μύτη τοῦ κατακτητῆ νά δώσει μήνυμα ἀντιστάσεως, νά καλλιεργήσει ἐλπίδα Ἀναστάσεως ψυχικῆς καί ἐθνικῆς, νά προτείνει καί σέ ἄλλους νά μιμηθοῦν τούς Νεομάρτυρες. Στό προοίμιό του γράφει τά ἑξῆς λόγια πού θά μποροῦσαν νά τοῦ στοιχίσουν βάσανα καί φυλακίσεις δεδομένου ὅτι τό σύγγραμμα διαδόθηκε καί διαβάσθηκε εὐρέως στόν χῶρο τοῦ τουρκοκρατουμένου Ἑλληνισμοῦ: «Κατ’ ἀλήθειαν τοῦτο εἶναι θαῦμα παρόμοιον ὡσάν νά βλέπῃ τινάς (=κάποιος) μέσα εἰς τήν καρδίαν τοῦ χειμῶνος ἐαρινά ἄνθη καί τριαντάφυλλα….. Ἐν τῷ καιρῷ τῆς αἰχμαλωσίας νά βλέπῃ ἐλευθερίαν»!

Ὁ πλήρης τίτλος τοῦ ἔργου εἶναι: «Νέον Μαρτυρολόγιον, ἤτοι Μαρτύρια τῶν νεοφανῶν μαρτύρων τῶν μετά τήν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατά διαφόρους καιρούς καί τόπους μαρτυρησάντων. Συνταχθέντα ἐκ διαφόρων συγγραφέων καί μετ’ ἐπιμελείας ὅτι πλείστως διορθωθέντα, ἐν οἷς καί ἱκαναί ἀκολουθίαι προσετέθησαν». Ἀπό τόν τίτλο διαπιστώνουμε τρία στοιχεῖα: Πρῶτον, ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόδημος δίνει γιά πρώτη φοράν τόν ὁρισμό τοῦ ὅρου «Νεομάρτυρες», λέγοντας ὅτι πρόκειται γιά μάρτυρες τῆς Πίστεως πού θανατώθηκαν μετά τήν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1453, ὑπονοῶντας ὅτι οἱ δικαστές καί οἱ δήμιοι ἦσαν Ὀθωμανοί Τοῦρκοι. Δεύτερον, ὅτι πῆρε κάποιους βίους Νεομαρτύρων καί ἀπό παλαιότερα Μαρτυρολόγια (π.χ. τοῦ Ἰωνᾶ τοῦ Καυσοκαλυβίτου). Πάντως προσέθεσε πολλές δικές του συγγραφές, μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα τόν Βίο καί τό Μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (+1779). Τρίτον, ὅτι στό τέλος προσθέτει ὁρισμένες Ἀκολουθίες, τίς ὁποῖες συνέταξε ὁ ἴδιος. Πρόκειται γιά τήν Ἀκολουθία τοῦ Νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου τοῦ ἐν Μυτιλήνῃ ἀθλήσαντος καί γιά τήν Ἀκολουθία ὅλων τῶν Νεομαρτύρων. Στήν Ἀκολουθία αὐτή ὁ Ἅγιος τολμᾶ καί προσθέτει τήν εὐχή νά ἐκδιώξει ὁ Θεός τούς ἀλλοθρήσκους κατακτητές ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη!

Ὁ γνήσιος καί μαχητικός πατριωτισμός τοῦ Ναξίου μοναχοῦ καί συγγραφέως ἐκφράσθηκε μέ τρόπο Ὀρθόδοξο Χριστιανικό καί πνευματικό, ἀλλά πάντως σαφέστατο καί λίαν ὠφέλιμο γιά τό Γένος. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀγωνίσθηκε γιά νά διαφυλάξει τήν Πίστη, τή γλῶσσα καί τήν ἐλπίδα γιά ἀπελευθέρωση. Ἐκζητοῦμε τή μεσιτεία Του πρός Κύριον τόν Θεόν γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καί γιά τή διατήρηση τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας καί ἰδιοπροσωπίας.

Ο Ιούλιος είναι ο μήνας της ιστορικής μνήμης για τον Κυπριακό Ελληνισμό. 9 Ιουλίου 1821, πριν από ακριβώς 200 χρόνια, θανατώθηκαν μαρτυρικά ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, όλοι οι Επίσκοποι και ηγούμενοι και 400 πρόκριτοι. Τον Ιούλιο του 1974 το Πραξικόπημα και η εισβολή οδήγησαν στη δραματική κατάσταση που βιώνει σήμερα η Μεγαλόνησος. Και φέτος πρέπει να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας, διότι ο Ερντογάν μέσω της Συνομοσπονδίας θέλει να έχει πλήρη έλεγχο στον Βορρά και δυνατότητα παρεμβάσεως στον Νότο.

Θυμίζω ορισμένα χρήσιμα και κρίσιμα στοιχεία:

Στις 20 Ιουλίου ο Τούρκος Πρόεδρος θα επισκεφθεί τα Κατεχόμενα για να μετάσχει στις καθιερωμένες γιορτές του ψευδοκράτους. Πάντα οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι πανηγύριζαν την επέτειο της εισβολής του Αττίλα, αλλά φέτος ο νέος ψευδοπρόεδρος, ο Ερσίν Τατάρ,  είναι προσωπική επιλογή του Ερντογάν. Η ημερομηνία συμπίπτει με την εορτή του Μπαϊραμιού, κάτι που θα υπογραμμίσει ο ισλαμικών τάσεων  Τούρκος Πρόεδρος.

Αναμένεται ότι κατά την επίσκεψή του ο Ερντογάν θα εγκαινιάσει πολεμική ναυτική βάση στο Μπογάζι και αεροδρόμιο για drones του Τουρκικού Στρατού. Αναμένεται επίσης να επισκεφθεί την Αμμόχωστο-Βαρόσι, μία περιοχή η οποία ως τώρα δεν είχε κατοικηθεί από τους Τούρκους. Αν προβεί σε ενέργειες, που δηλώνουν εποικισμό και έλεγχο του πρώην ελληνικού τομέως της Αμμοχώστου, έχει προειδοποιηθεί από τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη ότι θα διακοπούν οι συνομιλίες.

Ενδιαφέρουσες ήσαν οι αποκαλύψεις του Ελληνοκυπρίου διπλωμάτη και διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη. Δήλωσε ότι η Τουρκία φαινομενικά μεν μιλά για δύο κράτη στην Κύπρο. Ο τελικός στόχος είναι μία μορφή Συνομοσπονδίας δύο κρατικών οντοτήτων, ούτως ώστε η Τουρκία να ελέγχει πλήρως την τουρκοκυπριακή περιοχή, αλλά να έχει -μέσω των κεντρικών οργάνων της Συνομοσπονδίας -έλεγχο και στην περιοχή των Ελληνοκυπρίων. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: Πρώτον ότι θα καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος -μέλος του ΟΗΕ και της Ευρ. Ενώσεως. Και δεύτερον ότι μέσω της συνομόσπονδης Κύπρου η Άγκυρα θα έχει έναν μηχανισμό παρεμβάσεως και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ανησυχία προκαλεί και η είδηση που διέρρευσε ότι  σε έγγραφα της ειδικής απεσταλμένης του ΟΗΕ κ. Λουτ δεν γίνεται λόγος για την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά για δύο αυτοδιοικούμενες περιοχές στο νησί. Πρέπει η Αθήνα και η Λευκωσία να σταματήσουμε αυτά τα διπλωματικά παίγνια και να θέσουμε το Κυπριακό στην ορθή του βάση ως ζήτημα  εισβολής και κατοχής. Με απλά λόγια να θέσουμε ως πρώτη προϋπόθεση  την αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων κατοχής.

Η ανησυχία μου, και όχι μόνον δική μου, είναι ότι η λύση των δύο κρατών αποτελεί τέχνασμα του Ερντογάν για να έχει δυνατότητα να υποχωρήσει. Θα φανεί διαλλακτικός και θα πει ότι δέχεται ως μέση λύση τη Συνομοσπονδία. Ομοσπονδιακό λέγεται ένα κράτος, στο οποίο έχει ισχυρή εξουσία η κεντρική κυβέρνηση. Αντιθέτως στη Συνομοσπονδία η εξουσία βρίσκεται κυρίως στις συνιστώσες πολιτείες, ενώ είναι αποδυναμωμένη η κεντρική διοίκηση. Το θέμα δεν είναι να παίζουμε με τις λέξεις, αλλά  να αποτρέψουμε τις επιδιώξεις του νέου Οθωμανισμού.

Το μέτωπο του Ελληνισμού είναι ενιαίο: Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος. Να ενισχύσουμε την αποτρεπτική μας ισχύ και να αξιοποιήσουμε την θέση μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 10.7.2021

πηγή φωτογραφίας: Turkish Presidency via AP, Pool