Kωνσταντίνος Χολέβας

Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Κορμός της νέας κυβέρνησης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς δεν έχει αυτοδυναμία. Διότι αν λάμβανε 151 έδρες θα σχημάτιζε μόνος του κυβέρνηση και ανά πάσα στιγμή θα ήταν εξηρτημένος από τους 2 ή 3 μουσουλμάνους βουλευτές που εξέλεξε στη Θράκη και οι οποίοι εκφράζουν θέσεις ανησυχητικές για τα εθνικά μας συμφέροντα. Τον ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα τον σχολιάζουμε και θα τον κρίνουμε στα επόμενα άρθρα μας. Σήμερα θα ήθελα να εστιάσω στο παρόν και στο μέλλον της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία συστρατεύθηκα τον Μάιο 2014 ως υποψήφιος Ευρωβουλευτής και στις εκλογές της 25.1.2015 ως υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας.

Γιατί δεν πήγαν καλά πράγματα; Δεν συμφωνώ με την αυστηρή κριτική που ασκείται στην επικοινωνιακή τακτική. Ίσως να μπορούσε να είναι καλύτερη. Αλλά πιστεύω ότι ορθώς δόθηκε έμφαση στην πολυγλωσσία, πολυφωνία, ασάφεια και θολούρα των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έβλαψε τη ΝΔ η τακτική του φόβου. Ήταν επιβεβλημένο να μάθουν οι πολίτες τί σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ σε όλους τους τομείς. Την ΝΔ την έβλαψε η ελλιπής προβολή των επιτευγμάτων της, αλλά και η αποφυγή κριτικής στον ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θέματα, όπου οι θέσεις του είναι λίαν προβληματικές. Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε για Μακεδονία και για παράνομη μετανάστευση, δεν τον ακολούθησαν, όμως, όλα τα στελέχη της ΝΔ.

Ό,τι κι αν πούμε για την επικοινωνιακή τακτική, πιστεύω ότι τελικά στην ουσία χάθηκε αυτή η μάχη. Όχι στην επικοινωνία. Δηλαδή:

Μετά την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές όλοι προτείναμε μία πιο κοινωνική και πιο ορθολογιστική φορολογική πολιτική. Δυστυχώς ήλθε ο ΕΝΦΙΑ και μάλιστα με παλινωδίες και λανθασμένους χειρισμούς. Έτσι χάθηκαν ψήφοι από τη μεσαία τάξη.

Οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί, παραδοσιακός πυρήνας ψηφοφόρων της ΝΔ, πικράθηκαν με τις σοβαρές περικοπές που υπέστησαν και πολλοί από αυτούς στράφηκαν προς άλλα κόμματα.

Η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ ενόχλησε παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Δεξιάς και Κεντροδεξιάς, οι οποίοι προσδοκούσαν να ασκηθεί εντονότερη κριτική προς τη διακυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου, η οποία μάς έβαλε στο Μνημόνιο.

Επειδή επικοινωνώ με πολλούς συμπολίτες μας, οι οποίοι τρέφουν ιδιαίτερο σεβασμό προς την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοσή μας, θεωρώ ότι η ρύθμιση για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές απομάκρυνε από τη ΝΔ συμπαγή ομάδα ψηφοφόρων.

Το άμεσο μέλλον της Νέας Δημοκρατία πρέπει να είναι ενωτικό, δημιουργικό και δυναμικά αντιπολιτευτικό προς τη νέα κυβέρνηση. Φοβούμαι ότι η πατρίδα μας οδηγείται σε εθνικές περιπέτειες και δεν αποκλείεται η συγκυβέρνηση Τσίπρα και συμμάχων να καταρρεύσει σε λίγους μήνες. Απαιτείται μία ανασύνταξη δυνάμεων του συντηρητικού και κοινωνικο- φιλελεύθερου χώρου με αρχηγό πάντα τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κυβέρνησε στην πιο δύσκολη περίοδο της Μεταπολιτεύσεως. Ο Σαμαράς έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι, παρά τα σκληρά μέτρα που πήρε, κράτησε τη Νέα Δημοκρατία σε ποσοστό μόλις 2% μικρότερο από αυτό που έλαβε στις Εθνικές Εκλογές του Ιουνίου 2012. Οι καιροί απαιτούν ισχυρή αντιπολίτευση χωρίς προβολή προσωπικών φιλοδοξιών. Αυτοκριτική φυσικά θα γίνει, όπως αρμόζει σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Ο εσωκομματικός διάλογος είναι ωφέλιμος όταν προβάλλει τη σύνθεση και χαράσσει τις νέες γραμμές της αντιπολιτευτικής τακτικής.

Όσον αφορά την ιδεολογική ταυτότητα της ΝΔ υπενθυμίζω ότι η λαϊκή βάση της απαιτεί να ακούγονται όχι μόνον οι απόψεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού, αλλά και οι απόψεις της χριστιανικής δημοκρατικής τάσης, η οποία υπάρχει σε όλα τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Οι διακηρυγμένες προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε τομείς όπως η Εκκλησία, η Παιδεία, η Εξωτερική Πολιτική πρέπει να αντικρουσθούν με συγκροτημένα επιχειρήματα και με επίγνωση της Ιστορίας του Ελληνισμού.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Από τα μεσάνυχτα της παρασκευής απαγορεύεται κάθε προεκλογική εκδήλωση και σκέφτηκα ότι είναι χρήσιμο να προβληματισθούμε σήμερα για τον ρόλο του Ελληνισμού στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, στον Κόσμο. Γύρω μας τα πάντα αλλάζουν και απαιτούν να ενισχύσουμε την Άμυνά μας, τη Δημόσια Ασφάλειά μας, τις συμμαχίες μας, το εθνικό φρόνημα, την πολιτιστική και εκκλησιαστική διπλωματία μας. Η επιλογή είναι στα χέρια μας. Θα προχωρήσουμε σταθερά και δημιουργικά για να οικοδομήσουμε μία Ελλάδα ισχυρή, δημοκρατική, ασφαλή, με ελληνορθόδοξη παιδεία και σωστά εξοπλισμένες και αμειβόμενες Ένοπλες Δυνάμεις ή θα παρασυρθούμε στη δίνη ουτοπικών και παγκοσμίως αποτυχημένων διεθνιστικών ιδεών;

Θα αξιοποιήσουμε την ΑΟΖ, τους υδρογονάνθρακες, τη συνεργασία με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο ή θα αφήσουμε κάποιους ερασιτέχνες να τα διαλύσουν όλα στο όνομα τριτοκοσμικών αντιλήψεων;

Θα θωρακίσουμε τα σύνορά μας έναντι των τουρκικών απειλών και έναντι των παρανόμων μεταναστών ή θα καταντήσουμε ξέφραγο αμπέλι;

Θα ζητήσουμε ακόμη μεγαλύτερη στήριξη από την Ευρ. Ένωση και τη δύναμη ΦΡΟΝΤΕΞ για την προστασία των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων μας ή θα συγκρουσθούμε με τους εταίρους μας και θα χάσουμε και αυτή την υποστήριξη;

Θα αξιοποιήσουμε τη Βεργίνα, την Αμφίπολη και την πλούσια ιστορία μας για την προβολή των εθνικών θέσεών μας ή θα παραχωρήσουμε τα πάντα στα Σκόπια για να αποδείξουν κάποιοι ότι είναι «εναντίον του εθνικισμού και του μιλιταρισμού»;

Θα στηρίξουμε με πυγμή την Κυπριακή Δημοκρατία απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα ή θα εμφανιζόμαστε τρομαγμένοι και ηττοπαθείς απέναντι στην Άγκυρα;

Θα υποστηρίζουμε τους Βορειοηπειρώτες και θα αντικρούουμε την αλβανική προπαγάνδα περί Τσάμηδων ή θα αφήσουμε να διαχειρίζονται το ζήτημα άνθρωποι, οι οποίοι θαύμαζαν την αθεϊστική κομμουνιστική δικτατορία του Χότζα και του Αλία;

Θα ελληνοποιήσουμε την εκπαίδευση των Μουσουλμάνων της Θράκης, με απόλυτο σεβασμό στη θρησκεία τους, ή θα επιβραβεύσουμε τα παιγνίδια του τουρκικού Προξενείου στο όνομα της «ελληνοτουρκικής φιλίας»;

Θα παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαφυλάσσοντας ταυτοχρόνως την εθνική και πολιτιστική μας ταυτότητα ή θα οδηγηθούμε σε τυχοδιωκτισμούς και πειραματισμούς με ολέθρια αποτελέσματα;

Θα ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες στην Ομογένεια, στην Αν. Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή ή θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο για να δώσουν κάποιοι περιεχόμενο στον νεφελώδη «χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας»;

Θα προσαρμοσθούμε στη διεθνή πραγματικότητα, η οποία αναδεικνύει την επιβίωση του εθνικού κράτους και των εθνικών ταυτοτήτων ή θα ανεχθούμε μία μειοψηφία δήθεν προοδευτικών να μάς μετατρέψει σε παγκοσμιοποιημένο χυλό;

Ο Ελληνισμός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο αρκεί να το θελήσουμε. Το μέλλον εξαρτάται από τις επιλογές μας!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, Σάββατο 24 – Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ανεκάλυψε εσχάτως και προεκλογικώς την τελετή του Αγιασμού των Υδάτων στον Πειραιά και μιλά δημοσίως για εξορθολογισμό των σχέσεων και όχι για χωρισμό μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Όλα αυτά είναι παραπλανητικά, διότι οι επίσημες θέσεις του κόμματός του είναι διαφορετικές. Τις θυμίζω για να γνωρίζουν και οι Έλληνες ψηφοφόροι.

Τον Ιανουάριο 2013 πραγματοποιήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης συνέδριο με τίτλο: «Εκκλησία και Αριστερά». Εκεί ο υπεύθυνος του τομέως Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης δήλωσε ότι πρέπει να καταργηθεί η μισθοδοσία των κληρικών από το κράτος και να πληρώνονται οι κληρικοί από ειδική φορολογία, η οποία θα επιβληθεί στους Ορθοδόξους Έλληνες. Τόνισε μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τον διαχωρισμό Εκλησίας και Πολιτείας και ότι στο πλαίσιο αυτό δεν νοείται μισθοδοσία του Κλήρου. Να, λοιπόν, άλλος ένας φόρος, τον οποίο θα επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ .

Εξάλλου στις 18.10.2014 η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Λαμία κάλεσε τον λαό να μην συμμετάσχει στη Δοξολογία και στη Λιτάνευση της εικόνος του Αγίου Λουκά με το σκεπτικό ότι τη Λαμία δεν την απελευθέρωσε από τους Γερμανούς ο Θεός, αλλά ο ΕΛΑΣ. Όσο κι αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά δεν λησμονούνται. Άλλωστε η συγκεκριμένη ανακοίνωση προκάλεσε τη διαμαρτυρία του Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την κατάργηση του εκκλησιασμού και της πρωινής προσευχής στα σχολεία και την μετατροπή του μαθήματος των Θρησκευτικών από Ορθόδοξο ομολογιακό σε θρησκειολογικό. Δηλαδή επιχειρεί να αποκόψει την παιδεία των ελληνοπαίδων από την Ορθοδοξία και να εξομοιώσει τον  Θεάνθρωπο Χριστό με τον Μωάμεθ, τον Βούδα και άλλους ιδρυτές θρησκειών. Αυτό σημαίνει θρησκειολογικό μάθημα. Πέντε σελίδες για τον Χριστό, πέντε για τις Ανατολικές θρησκείες και ξερή παράθεση γεγονότων χωρίς Χριστοκεντρικό και ηθοπλαστικό περιεχόμενο. Θυμίζω ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών το μάθημα διδάσκεται ως ομολογιακό με βάση της επικρατούσα θρησκεία, άρα ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε αντίθεση όχι μόνον με την ελληνορθόδοξη παράδοση του λαού μας, αλλά και με τα ισχύοντα στην Ενωμένη Ευρώπη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπονομεύει τον θεσμό της οικογενείας προτείνοντας τον πολιτικό γάμο ή το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης καθώς και το δικίωμα υιοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια. Στην προεκλογική περίοδο ο Αλέξης Τσίπρας αποφεύγει να επαναλαμβάνει αυτή την πρόταση φοβούμενος την αντίδραση της κοινωνίας.

Είναι επίσης χρήσιμο να θυμηθούμε και την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ της 22.11.2005 για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας. Στο κείμενο αυτό υπήρχε η πρόταση να μετατραπούν οι Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εντός Ελλάδος και η Εκκλησία της Ελλάδος από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου σε απλά σωματεία Ιδιωτικού Δικαίου. Στην ίδια πρόταση γίνεται λόγος για την καθιέρωση υποχρεωτικού πολιτικού γάμου. Η ιερολογία του γάμου στην Εκκλησία θα είναι προαιρετική. Σήμερα είναι ισόκυροι για την πολιτεία και ο εκκλησιαστικός και ο πολιτικός γάμος.

Αντιθέτως η Νέα Δημοκρατία στην πρότασή της για Συνταγματική Αναθεώρηση δεν περιλαμβάνει προτάσεις για αλλαγή του θεσμικού καθεστώτος, το οποίο αφορά τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας. Η Νέα Δημοκρατία  έχει δεσμευθεί για τη συνταγματική κατοχύρωση της εθνικής ταυτότητος και της γλώσσας μας.

Εξάλλου κυβερνητικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας έχουν κατηγορηματικά  απορρίψει το Σύμφωνο Συμβίωσης και το δικαίωμα υιοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια καθώς και την ίδρυση Κατεύθυνσης Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λανθασμένος όρος ο «διαχωρισμός» ή «χωρισμός»,  διότι στην πράξη δεν υπάρχει κάποια ασφυκτική σχέση ή πρόσδεση. Το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει διακριτούς ρόλους για την Εκκλησία και την Πολιτεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιστικά επιθυμεί τον χωρισμό Εκκλησίας και Έθνους. Η Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας τον ενοχλεί, έστω και αν υποκρίνεται προεκλογικά.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Στις δύσκολες μάχες που δίνει ο λαός μας για να διατηρήσει την εθνική του ταυτότητα πάντα η Ανανεωτική Αριστερά έπαιξε ρόλο υπονομευτικό. Οι πολιτικοί και οι διανοούμενοι με τις ιδέες τις οποίες σήμερα εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισαν τα εθνικά θέματα και την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας με ειρωνεία, χλευασμό και διάθεση απόρριψης. Σέβομαι τις ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις, αλλά είμαι βέβαιος ότι, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση της πατρίδας μας αυτός ο ιδεολογικός χώρος, δεν θα κυβερνήσουν οι λίγοι σοβαροί, αλλά όσοι διακατέχονται από το σύμπλεγμα του ψευδοπροοδευτισμού.

Στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων, που αποτελεί συνέχεια του Μακεδονικού Αγώνος, ο λαός μας γέμισε δρόμους και πλατείες στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Ομογένεια. Θυμούμαι το δάκρυ και την σταθερή θέση του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, τη μαχητικότητα του Αντώνη Σαμαρά, την ευφυή στάση της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή στο Βουκουρέστι. Και παραλλήλως θυμούμαι τις ειρωνείες και τις ανιστόρητες θέσεις του Συριζαϊσμού. Τότε δεν υπήρχε  ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι αντιλήψεις και οι αγκυλώσεις ήταν και παραμένουν οι ίδιες. Άλλωστε σήμερα βλέπουμε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Θεσσαλονίκης υποψήφιο με απόψεις  που υπονομεύουν  την εθνική ταυτότητα της Μακεδονίας μας.

Στο θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος θυμούμαι τον Κώστα Καραμανλή να υπογράφει μαζί με τα τρία εκατομμύρια των Ελλήνων στο άτυπο δημοψήφισμα της Εκκλησίας μας. Θυμούμαι σε αντιδιαστολή την οργή της Ανανεωτικής Αριστεράς για τη μαζική υποστήριξη των Ελλήνων προς την πολιτιστική μας ιδιοπροσωπία. Ο Συριζαϊσμός παθαίνει αναφυλαξία όταν ακούει τις λέξεις Ορθοδοξία, Έθνος, Πατρίδα. Παράδοση.

Όταν η Κύπρος μας κινδύνευσε από το ρατσιστικό και διχοτομικό σχέδιο Ανάν (2004) η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κώστα Καραμανλή διευκόλυνε με τη στάση της το ΟΧΙ του Τάσσου Παπαδόπουλου και του Κυπριακού Ελληνισμού. Ο δε Αντώνης Σαμαράς με δήλωσή του είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους. Ο χώρος, ο οποίος σήμερα εκπροσωπείται από τον ΣΥΡΙΖΑ, είδε με καλό μάτι το Σχέδιο Ανάν, το οποίο απερρίφθη από τους Κυπρίους αλλά και από κορυφαίους ξένους συνταγματολόγους και διεθνολόγους.

Το περιβόητο σχολικό βιβλίο του «συνωστισμού» και του εξωραϊσμού της Οθωμανικής τυραννίας έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως ο Αντώνης Σαμαράς ήταν από τους πρώτους που αρθρογράφησαν εναντίον του βιβλίου και μάλιστα στο επίσημο περιοδικό της Νέας Δημοκρατίας. Εξάλλου αμέσως μετά τις εκλογές του 2007 ο Ευριπίδης Στυλιανίδης ως υπουργός Παιδείας της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή απέσυρε το επίμαχο εγχειρίδιο. Και παρήγγειλε σε αξιόλογους ιστορικούς τη συγγραφή νέου, το οποίο σήμερα προκαλεί την μήνιν των θολοκουλτουριάρηδων.

Την άλλη Κυριακή αποφασίζουμε τη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας.

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 18 Ιανουαρίου 2015

Πολλές  συζητήσεις γίνονται για την οικονομία, την ανεργία, το ΕΥΡΩ και αυτό είναι απολύτως δικαιολογημένο εν όψει των κρισίμων εκλογών και επιλογών της 25^ης Ιανουαρίου. Θα ήθελα σήμερα να θυμίσω ορισμένους άλλους σημαντικούς λόγους που καθιστούν απαραίτητη την σωστή επιλογή, την αποφυγή τυχοδιωκτικών και ψευδοεπαναστατικών προτάσεων και την καταψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή μού αρέσει να ομιλώ  κυρίως με θέσεις και όχι  με αρνήσεις, προτείνω ρητά και κατηγορηματικά να ψηφίσουμε τη Νέα Δημοκρτία και τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

Καλώς ή κακώς στις προσεχείς εκλογές έχουμε  δύο επιλογές. Ή τη συνέχιση των σταθερών βημάτων προς την έξοδο από τα Μνημόνια σε συνεργασία με εταίρους και δανειστές ή την ρήξη με την Ευρώπη και την διακυβέρνηση από επικίνδυνους μαθητευόμενους μάγους. Σέβομαι όλα τα άλλα κόμματα, τα οποία είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά η κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει πειραματισμούς. Ή κατοχυρώνουμε όσα κερδίσαμε με τις θυσίες όλων μας ή πάμε στον γκρεμό.

Ιδιαιτέρως με ανησυχούν οι θέσεις και οι πράξεις του ΣΥΡΙΖΑ σε τομείς, οι οποίοι άπτονται της εθνικής μας ταυτότητας, της Άμυνας, της Παιδείας και της Ασφάλειας του Πολίτη. Οι πολυπολιτισμικές και δήθεν προοδευτικές απόψεις των μαρξιστών- λενινιστών του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποτύχει  σε ολη την Ευρώπη. Οι Συριζαίοι δεν αγαπούν την έννοια του Έθνους, αποφεύγουν και τη λέξη ακόμη, σε μία εποχή κατά την οποία σε όλη την Ευρώπη καταγράφεται η πανηγυρική επιβίωση του εθνικού κράτους. Ο ΣΥΡΙΖΑ θαυμάζει την πολυπολιτισμικότητα, την ώρα που η Μέρκελ, ο Κάμερον, αριστεροί διανοούμενοι και πολλοί άλλοι παραδέχονται ότι η ιδεολογία αυτή κατέρρευσε παταγωδώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είχε λάβει θέση υπέρ του διχοτομικού Σχεδίου Ανάν, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς ήταν από τους πρώτους που εξέφρασαν σοβαρές επιφυλάξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να μιλήσει για ανακήρυξη της ΑΟΖ, ενώ ο Πρωθυπουργός έχει δημιουργήσει ειδικό επιτελείο γι’ αυτόν τον σκοπό και έχει διακηρύξει την πρόθεση της χώρας μας να προχωρήσει σε βήματα δυναμικά  σε συνεννόηση – κατ’ ανάγκην- με τις γειτονικές χώρες. Θυμίζω χαρακτηριστικά την τριμερή συμφωνία Ελλάδος- Κύπρου- Αιγύπτου.

Στα θέματα Ορθοδοξίας και σχέσεων Εκκλησίας- Πολιτείας η Νέα Δημοκρατία δεν ζητεί αναθεώρηση των σχετικών άρθρων του Συντάγματος. Και στην πράξη βλέπουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς απέδειξε ως κυβερνήτης τον σεβασμό του προς την Εκκλησία και διατήρησε τους διακριτούς ρολους με πνεύμα συνεργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόθεση να διακόψει τη μισθοδοσία των κληρικών, να μετατρέψει την Εκκλησία σε απλό σωματείο Ιδιωτικού Δικαίου, να κατεβάσει τις εικόνες από σχολεία και δικαστήρια και να μετατρέψει το μάθημα των Θρησκευτικών από Ορθόδοξο σε θρησκειολογικό. Η πρόσφατη προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να προσεγγίσει τους θρησκεύοντες ψηφοφόρους δεν πείθει. Είναι πολύ γνωστές οι δηλώσεις του ότι είναι άθεος καθώς και η ανακοινωση του κόμματός του, η οποία καλούσε τον λαό της Λαμίας να μην μετάσχει στη Δοξολογία και στη Λιτάνευση της εικόνος του Αγίου Λουκά  κατά την επέτειο της  απελευθερώσεως από τους Γερμανούς.

Η συμμετοχή του κ. Τρεμόπουλου στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη καταδεικνύει ότι η ευαισθησία του κόμματος στο Μακεδονικό ζήτημα είναι ανύπαρκτη και η σχέση του με τη Ιστορία μας προβληματική Θυμίζω επίσης τα συνεχή δημοσιεύματα της «Δημοκρατίας» για τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ακραία στοιχεία της  μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.

Ορθώς ο Αντώνης Σαμαράς καταγγέλλει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των λαθρομεταναστών. Η αθρόα είσοδος και η απονομή ιθαγενείας θα διαλύσει την εθνική μας ταυτότητα και θα μας μετατρέψει σε παράδεισο των τζιχαντιστών.

Ψηφίζω για μία Ελλάδα Ορθόδοξη, δημοκρατική και ασφαλή.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015