Kωνσταντίνος Χολέβας

(30 χρόνια από την εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού)

Στις 12 Δεκεμβρίου 1994, πριν από 30 χρόνια,  εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός (Οικονομίδης). Είχε εκλεγεί Μητροπολίτης το 1967 και έδρα της Μητροπόλεως (όπως και σήμερα) ήταν το ιστορικό Δελβινάκι, αλλά και η ευλογημένη από τον Άγιο Παϊσιο Κόνιτσα. Εργάσθηκε ακαταπόνητα για την πνευματική οικοδομή της μικρής σε έκταση και πληθυσμό Μητροπόλεώς του. Έμεινε στην Ιστορία ως ο αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι τότε καταπιέζονταν αφόρητα από το αθεϊστικό ολοκληρωτικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του καταθέτω ορισμένα  στοιχεία για την ιστορική και εθνολογική σημασία και τεκμηρίωση του όρου: Βόρειος Ήπειρος. Το θέμα επανέρχεται συχνά λόγω των προκλητικών δηλώσεων του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ο οποίος ενοχλείται από τον συγκεκριμένο όρο.

Διευκρινίζω, λοιπόν, ότι η Ελλάς είναι μία χώρα που σέβεται τα σύνορα και επιθυμεί τη φιλία και την καλή γειτονία με όλες τις όμορες χώρες. Όμως απαιτούμε τον σεβασμό στην Ιστορία μας και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα των ομοεθνών μας που ζουν σε γειτονικές χώρες.

Η Ήπειρος κατοικείται αρχαιόθεν από Έλληνες και οι κάτοικοι του βορείου τμήματος της Ηπείρου δεν διαφέρουν στη διάλεκτο, στις ενδυμασίες, στα τραγούδια, στις παραδόσεις και στους αγώνες από τους κατοίκους του νοτίου τμήματος της Ηπείρου. Από την αρχαιότητα μέχρι τον Δεκέμβριο του 1913 η Ήπειρος ήταν ενιαία. Η χρήση του όρου Βόρειος Ήπειρος άρχισε από το 1913, όταν η Ιταλία και η τότε Αυστριακή Αυτοκρατορία αποφάσισαν να δημιουργήσουν το κράτος της Αλβανίας μετά την ήττα και απόσυρση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα Βαλκάνια. Οι Μεγάλες Δυνάμεις πίεσαν αφόρητα την Ελλάδα να αποσύρει τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος είχε απελευθερώσει το 1912-13 ολόκληρη την ενιαία Ήπειρο. Με τη διακοίνωση της 31 Ιανουαρίου/13 Φεβρουαρίου 1914 προς την Ελληνική Κυβέρνηση απείλησαν ότι αν η Ελλάς επιμείνει να διατηρήσει τη Βόρειο Ήπειρο, δεν θα επικυρωθούν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αναγκάσθηκε να αποσύρει τον Στρατό μας από το Αργυρόκαστρο, τη Χειμάρρα και την Κορυτσά για να κατοχυρώσει τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και άλλα νησιά. Με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17.12.1913 είχε ήδη χαραχθεί η συνοριακή γραμμή μεταξύ της Ελλάδος και του νέου πλέον κράτους της Αλβανίας. Το βόρειο τμήμα της Ηπείρου με πολυάριθμο ελληνικό πληθυσμό παραχωρήθηκε στο νέο βαλκανικό κράτος.

Ιστορικά ολόκληρη αυτή  η περιοχή αυτή ονομαζόταν Ήπειρος. Το Κοινόν των Απειρωτάν (Ηπειρωτών) στην ελληνιστική περίοδο είχε ως έδρα τη Φοινίκη κοντά στους Αγίους Σαράντα, δηλαδή στο βόρειο τμήμα της Ηπείρου.

Τον 6ο αιώνα μ.Χ. ο βυζαντινός ιστορικός Προκόπιος στο έργο του «Περί Πολέμων» γράφει ότι όσοι κατοικούν μέχρι την Επίδαμνο (το σημερινό Δυρράχιο της Αλβανίας) «Έλληνες εισίν, Ηπειρώται καλούμενοι».

Οι Έλληνες του βορείου τμήματος της ενιαίας Ηπείρου έλαβαν μέρος σε όλους τους εθνικούς αγώνες. Εκεί μαρτύρησε το 1779 ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Εκεί αναπτύχθηκε η ελληνική παιδεία και η τυπογραφία με επίκεντρο την ιστορική Μοσχόπολη κατά τον 18ο αιώνα. Από εκεί κατάγονταν πολλοί αγωνιστές του 1821 όπως ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης κ.ά., καθώς και πολλοί Εθνικοί Ευεργέτες όπως ο Ευαγγέλης Ζάππας.

Τον Φεβρουάριο του 1914 οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ύψωσαν την ελληνική σημαία με τον δικέφαλο αετό στο κέντρο και ξεκίνησαν, με τους κληρικούς επικεφαλής, τον Αυτονομιακό Αγώνα χωρίς την επίσημη στήριξη της ελληνικής κυβερνήσεως. Μόνοι τους νικησαν τις αλβανικές δυνάμεις και κέρδισαν μία μορφή Αυτονομίας εντός των αλβανικών συνόρων.

Αξίζει να  θυμηθούμε, λοιπόν,  ότι η Αλβανία έχει υπογράψει στις 17.5. 1914 το Πρωτόκολλο της Κερκύρας με αντισυμβαλλόμενη όχι την Ελλάδα, αλλά την κυβέρνηση της Αυτονόμου Ηπείρου. Το Πρωτόκολλο υπεγράφη και από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, στις οποίες περιλαμβάνονταν η Ιταλία και η Αυστριακή Αυτοκρατορία, οι δύο προστάτιδες του νέου αλβανικού κράτους. Με τη διεθνή αυτή συμφωνία η Αλβανία αναγνώριζε τον ελληνικό χαρακτήρα του πληθυσμού των Νομών Αργυροκάστρου και Κορυτσάς και δεχόταν να ονομάζει τους κατοίκους της περιοχής  «Ηπειρώτες» και όχι Αλβανούς. Επίσης με το Πρωτόκολλο η Αλβανία δεχόταν ότι η εκπαίδευση, η Εκκλησία, η αυτοδιοίκηση και η αστυνομία στους δύο αυτούς Νομούς πρέπει να ελέγχονται από την ελληνική εθνική κοινότητα.

Αφού, λοιπόν, η Αλβανία έχει αναγνωρίσει με την υπογραφή της τον χαρακτηρισμό «Ηπειρώτες» για τους Έλληνες της περιοχής, γιατί ο κ. Ράμα και κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι ο όρος «Βόρειος Ήπειρος» είναι ενοχλητικός; Τούς πειράζει ο γεωγραφικός προσδιορισμός, ο οποίος αποδίδει την ιστορική αλήθεια;

Σήμερα οι Βορειοηπειρώτες Έλληνες υφίστανται απαράδεκτες πιέσεις ώστε να αναγκασθούν να  αποχωρήσουν από την πατρώα γη. Τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο 2023 πραγματοποιήθηκε η απογραφή πληθυσμού και εθνικών- θρησκευτικών ομάδων στην Αλβανία. Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα παρουσιάζεται σκοπίμως και τεχνηέντως συρρικνωμένη αριθμητικά.

Η Δημοκρατική Ένωση Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας ΟΜΟΝΟΙΑ σε σχετική ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων:

“Δεδομένου ότι είχαμε από καιρό πριν ξεκινήσει, κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της φάσης συλλογής και καταχώρησης των στοιχείων, εκφράσει της ανησυχίες μας για το που αποβλέπει η διαδικασία Απογραφής, σε ότι αφορά την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, δεν μας εκπλήσσει το αποτέλεσμα που η πολιτεία ανακοίνωσε. Το απορρίπτουμε διότι η διαδικασία υπήρξε διαβλητή και για άλλη μια φορά αποβλέπει σε πολιτικές τεχνητής συρρίκνωσης του δυναμικού της ΕΕΜ και επί το πλείστον στη διαιώνιση πολιτικών διακρίσεων, καταπίεσης και αφανισμού της, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες περιοχές και συνιστώσες της που η πολιτεία αυθαίρετα αρνείται να τις καταχωρήσει ως τέτοιες”.

Θυμίζω ότι ανακριβής καταγραφή εις βάρος του Ελληνισμού είχε πραγματοποιηθεί και στην αλβανική απογραφή του 2011. Τότε η ΟΜΟΝΟΙΑ ζήτησε από τους Έλληνες να μην  λάβουν μέρος, διότι δεν υπήρχαν εγγυήσεις αντικειμενικότητας. Μάλιστα η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε διοργανώσει δική της απογραφή του Ελληνισμού της Αλβανίας και ο αριθμός έφθασε στους 287.000 που απογράφηκαν. Πιστεύω ότι οι Έλληνες υπήκοοι Αλβανίας είναι περισσότεροι. Πάντως δεν είναι τόσοι όσοι εμφανίζονται στις επίσημες αλβανικές απογραφές.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η χρήση του ιστορικού όρου: Βόρειος Ήπειρος, αλλά η καταπίεση του Ελληνισμού από όλες τις κατά καιρούς αλβανικές κυβερνήσεις. Πρέπει να γίνει μία αντικειμενική νέα απογραφή, με Ευρωπαίους παρατηρητές, για να ξέρουμε πόσοι είναι οι Έλληνες και πόσοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Αλβανία. Πως θα προστατεύσουμε μία υπαρκτή μειονότητα αν δεν γνωρίζουμε το πραγματικό μέγεθός της και τους ακριβείς τόπους, στους οποίους κατοικεί;

Για να τιμήσουμε τη μνήμη και τους αγώνες του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού οφείλουμε να γνωρίζουμε, να προβάλλουμε και να διδάσκουμε σωστά την ιστορία, την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση   και την προσφορά του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.

ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Δεκέμβριος 2024

Όλοι πλέον γνωρίζουμε τα εγκληματικά λάθη, τις εσφαλμένες ή και ανύπαρκτες οδηγίες και γενικότερα τη σύγχυση που οδήγησε στην κατοχή της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή του Ιουλίου-Αυγούστου 1974. Αρχεία ανοίγουν, βιβλία γράφονται, τηλεοπτικά ντοκυμανταίρ προβάλλουν άγνωστα στοιχεία. Μακάρι τέτοια εθνική τραγωδία να μην ξανασυμβεί.

Όμως είναι απαραίτητο να τιμήσουμε αυτούς που πολέμησαν, αντιστάθηκαν, έπεσαν ηρωικά, καθώς και αυτούς που χάρισαν τότε μικρές, αλλά σημαντικές επιτυχίες  στην Κυπριακή Εθνική Φρουρά και στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).

Στο πλαίσιο αυτό είναι άξιοι επαίνου ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Πυροβολικού της Ελλάδος και ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού που διοργάνωσαν στις 25 Νοεμβρίου μία καλά προετοιμασμένη εκδήλωση μνήμης και τιμής. Στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών παρουσιάσθηκαν όλες οι μάχες των Μοιρών των Κυπριακού Πυροβολικού κατά τη διάρκεια των δύο φάσεων της εισβολής και τιμήθηκαν οι εξ Ελλάδος Αξιωματικοί, οι οποίοι ηγούντο των Μοιρών και των Πυροβολαρχιών. (Στην ορολογία του Πυροβολικού το Τάγμα λέγεται Μοίρα και ο Λόχος ονομάζεται Πυροβολαρχία).

Με τη βοήθεια των στρατιωτικών αρχείων Ελλάδος και Κύπρου, με συγκέντρωση μαρτυριών από επιζώντες και με πολλή δουλειά έγινε από τον Κύπριο ιστορικό Χάρη Αλεξάνδρου η καταγραφή σε βιβλίο  όλων των λεπτομερειών που αναδεικνύουν τις επιτυχίες, αλλά και τις ατυχίες που είχαν οι Μονάδες Πυροβολικού. Οι Αξιωματικοί ήσαν σχεδόν όλοι από την Ελλάδα, οι στρατιώτες από την Κύπρο.

Τιμήθηκαν ονομαστικά οι θανόντες και οι επιζώντες.. Ορισμένοι από τους επιζώντες ήρθαν και μίλησαν. Από τα σεμνά λόγια των ηλικιωμένων πλέον Αξιωματικών του 1974 παραθέτω ορισμένες φράσεις που αποτελούν κατάθεση ψυχής:

• Δεν είχαμε μόνον ατυχίες. Είχαμε και επιτυχίες. Ορισμένες μονάδες μας με τις βολές τους σταμάτησαν την τουρκική προέλαση σε κρίσιμους τομείς.
• Δεν ήμασταν όλοι πραξικοπηματίες κατά του Μακαρίου. Μην γενικεύετε. Είναι άδικο.

– Το Πυροβολικό απέδειξε ότι είχε πολύ καλή εκπαίδευση και ανέλαβε δύσκολες αποστολές.

Ιδιαίτερη συγκίνηση επικράτησε όταν παρέλαβε τιμητική πλακέτα η κόρη του ήρωος Αντισυνταγματάρχου Στυλιανού Καλμπουρτζή. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν και επέστρεψαν προ τριών ετών στην Ελλάδα. Αξίζει να γράψουμε λίγα λόγια για τη μάχη της 181 ΜΠΠ (Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού) και για τη θυσία του Θεσσαλονικέως Αξιωματικού.

Η μάχη της 23.7.1974 έξω από το χωριό Συγχαρί, στο ορεινό πέρασμα του Μπέλλα Παϊς, ήταν μία από τις σπανιότατες περιπτώσεις στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία, κατά την οποία στρατιώτες του Πυροβολικού αντιμετώπισαν σώμα με σώμα τις Ειδικές Δυνάμεις του αντιπάλου. Υπό την ηγεσία του Διοικητού τους οι Κύπριοι πυροβολητές πολέμησαν με πείσμα εναντίον Τουρκικών δυνάμεων Πεζικού και Καταδρομέων. Δεν παρέδωσαν τα κανόνια τους, αλλά πολλοί θυσιάσθηκαν επάνω σ’ αυτά. Ας σημειωθεί ότι οι Τούρκοι είχαν παραβιάσει την εκεχειρία που συμφωνήθηκε το απόγευμα της 22.7.1974.

Ο ήρωας Στυλιανός Καλμπουρτζής αντιστάθηκε με τον ατομικό οπλισμό του όσο μπορούσε. Με τη θυσία του καθυστέρησε τον εχθρό ούτως ώστε να διαφύγουν οι περισσότεροι στρατιώτες του. Τους αποκαλούσε “παιδιά μου” και τους προστάτευσε σαν πατέρας. Έπεσε υπέρ Πατρίδος και δηλώθηκε ως αγνοούμενος. Οι επιζώντες Έλληνες Κύπριοι πυροβολητές της 181 ΜΠΠ διηγούνται με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τη μάχη του Καλμπουρτζή και των συμπολεμιστών του. Γενναίοι ως Έλληνες. Αιωνία η μνήμη τους.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 7.12.2024

Η εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ έφερε στην επικαιρότητα τους όρους woke culture και κουλτούρα της ακύρωσης. Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι στη χώρα μας επί δεκαετίες είχε καλλιεργηθεί μία ελληνική εκδοχή της κουλτούρας της ακύρωσης (cancel culture) και αυτή επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο η κοινή γνώμη ενημερωνόταν για τα εθνικά θέματα.

Θυμίζω ότι ως κουλτούρα της ακύρωσης εννοούμε την επίθεση των δήθεν προοδευτικών εναντίον προσώπων που εκφράζουν απόψεις πατριωτικές, χριστιανικές, παραδοσιακές. Οι εκφραστές αυτών των απόψεων χαρακτηρίζονται «φασίστες», «εθνικιστές», «αντιδραστικοί», και άλλα σχετικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής κουλτούρας της ακύρωσης είναι οι περιπέτειες του όρου «Βόρειος Ήπειρος»  και η ιδεολογική, αλλά και δια χειροδικίας, τρομοκρατία εις βάρος των υποστηρικτών του όρου.

Δεν είναι μόνον ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα που ενοχλείται από την αναφορά στη Βόρειο Ήπειρο. Από το 1982 που άρχισε έναν έντιμο και δίκαιο αγώνα ο μακαριστός Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός  δέχθηκε και ο ίδιος και οι συνεργάτες του ιδεολογική τρομοκρατία από δήθεν ειρηνιστές. Ας μην ξεχνούμε ότι, όταν ακόμη οι Έλληνες της Αλβανίας υφίσταντο  σκληρές διώξεις από το κομμουνιστικό και αθεϊστικό καθεστώς των Χότζα και Αλία, υπήρχε σχολικό βιβλίο Γεωγραφίας στην πατρίδα μας, το οποίο εξυμνούσε τα …οικονομικά κατορθώματα του αλβανικού  καθεστώτος.

Η Αλβανία έχει αποδεχθεί ότι οι κάτοικοι των περιοχών Κορυτσάς και Αργυροκάστρου είναι Έλληνες Ηπειρώτες. Έχει βάλει την υπογραφή της στο Πρωτόκολλο της Κερκύρας του Μαΐου 1914. Άλλωστε ο όρος Βόρειος Ήπειρος υποδηλώνει ότι το βόρειο τμήμα της γεωγραφικής ενότητας της Ηπείρου έχει ιστορία,  γλώσσα, χριστιανική παράδοση και εθνολογική σύνθεση παρόμοια με το νότιο τμήμα. Στη Βόρειο Ήπειρο κατοικούν Έλληνες Ορθόδοξοι, οι οποίοι λόγω συνοριακών διευθετήσεων του 1913 έμειναν εκτός εθνικού κορμού.

Επί δεκαετίες όσοι μιλούσαμε και γράφαμε γι’  αυτό το ζήτημα, το οποίο είναι κυρίως ζήτημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ακούγαμε την αρνητική τοποθέτηση των δήθεν προοδευτικών: «Δεν υπάρχει Βόρειος Ήπειρος, παρά μόνον Νότιος Αλβανία. Μην μιλάτε για αυτό το ζήτημα, διότι βλάπτετε τις καλές σχέσεις με την Αλβανία. Ο όρος Βόρειος Ήπειρος είναι πολεμοχαρής και εθνικιστικός». Και άλλα παρόμοια.

Η αποκορύφωση των  αντιδράσεων κατά του μακαριστού Μητροπολίτου Σεβαστιανού ήταν η δια της βίας απαγόρευση ομιλιών του σε Πανεπιστήμια. Η σκληρότερη επίθεση κατά φοιτητών της ΔΑΠ, της ΣΦΕΒΑ (Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνος) και της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης έγινε στις 21.3.1989  σε αμφιθέατρο της Ιατρικής Σχολής στο Γουδί. Μέλη της ΚΝΕ και ακραίων αριστερών οργανώσεων εμπόδισαν με  παράνομο τρόπο να γίνει η ομιλία του Σεβαστιανού με τίτλο: Βόρειος Ήπειρος – Ένα άλλο απαρτχάϊντ (παραπομπή στο καθεστώς της Νοτίου Αφρικής που παλαιότερα ήταν ρατσιστικό). Ήταν ακόμη κομμουνιστικό το καθεστώς της Αλβανίας και κάποιοι δεν ήθελαν να ακουστεί κριτική για την ανθελληνική πολιτική του.

Οι δήθεν προοδευτικοί φοιτητές τραυμάτισαν 20 νέους και νέες που είχαν συγκεντρωθεί στο αμφιθέατρο της Ιατρικής και η ομιλία δεν πραγματοποιήθηκε. Ακυρώθηκε. Όπως ακριβώς ήθελε η ελληνική εκδοχή της «κουλτούρας της ακύρωσης». Η Αστυνομία δεν παρενέβη λόγω «πανεπιστημιακού ασύλου».

Είναι καιρός να σταματήσει η ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν ορισμένες μειοψηφίες. Ας μιλήσουμε με νηφαλιότητα και ιστορική γνώση για τα εθνικά θέματα.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 23.11.2024

Στις 6 Νοεμβρίου στο Μπισκέκ της Κιργιζίας, συνεκλήθη η Διάσκεψη των ηγετών του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών (Organization of Turkic States). Στη Σύνοδο συμμετείχαν ως παρατηρητές ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν και ο ψευδοπρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ. Στο τέλος των εργασιών ο Οργανισμός απένειμε στον Όρμπαν το Παράσημο της Ανώτατης Τιμής του Τουρκικού Κόσμου. Παράλληλα ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν μοίρασε στους συνέδρους ένα αναμνηστικό νόμισμα της Τουρκικής Δημοκρατίας, στο οποίο απεικονίζονταν οι σημαίες των 5 μελών (Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιζία) και των δύο παρατηρητών: Ουγγαρίας και ψευδοκράτους, το οποίο αναφέρεται ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν στο πλαίσιο του νέου «Αιώνα της Τουρκίας», έχει θέσει ως έναν από τους κύριους στόχους του την αναγνώριση του Ψευδοκράτους και από άλλες χώρες πλην της Τουρκίας. Ήδη ο Χοσέ Μπορέλ, Ύπατος Αρμοστής της Ευρ. Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική, κατήγγειλε τη συμμετοχή του ψευδοκράτους στη Σύνοδο του Μπισκέκ. Αν και ορισμένες από τις χώρες – μέλη του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών δεν θέλουν να χαλάσουν τις σχέσεις τους με τις Βρυξέλλες, την Αθήνα και τη Λευκωσία, ας έχουμε τεταμένη την προσοχή μας, διότι  ο Ερντογάν από αυτόν τον Οργανισμό προσπαθεί να βρει το πρώτο κράτος που θα αναγνωρίσει τα τετελεσμένα της εισβολής και τον ψευδοπρόεδρο Τατάρ.

Ο δεύτερος στόχος, στον οποίο επικεντρώνεται ο Ερντογάν, είναι η αλλαγή του Συντάγματος ώστε να μπορέσει να εκλεγεί το 2028 για τρίτη θητεία. Το ισχύον Σύνταγμα δεν επιτρέπει την τρίτη Προεδρία και χρειάζονται οι ψήφοι 360 από τους 600 βουλευτές που αποτελούν την Εθνοσυνέλευση. Γίνεται μία προσπάθεια από τον σύμμαχό του, τον ακραίο εθνικιστή Μπαχτσελί, να προσεγγισθούν οι Κούρδοι, οι οποίοι υποστηρίζουν το κόμμα DEM και έχουν τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών ώστε να καταστήσουν εφικτή μία πλειοψηφία άνω των 360 ψήφων. Η κεμαλική αντιπολίτευση  θα ξεσηκώσει θόρυβο για να ακυρώσει την αλλαγή του Συντάγματος και την τρίτη θητεία του Ερντογάν.

Η προσέγγιση προς τους Κούρδους της Τουρκίας δεν γίνεται μόνο για την ψήφο των βουλευτών τους. Πρόκειται για τον τρίτο στόχο, στον οποίο επικεντρώνεται ο Τούρκος Πρόεδρος κυρίως για λόγους ασφαλείας. Η πρόβλεψη της τουρκικής κυβερνήσεως είναι ότι το Ισραήλ θα στηρίξει δυναμικά τους Κούρδους της ευρύτερης περιοχής με στόχο τη δημιουργία Κουρδικών αυτόνομων περιοχών (αρχικά) π.χ. εντός Συρίας. Στις 12 Νοεμβρίου ο νέος Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκίντεον Σάαρ δήλωσε ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή για τη χώρα του η συμμαχία με τους Κούρδους και με άλλες μειονότητες.

Ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του ανησυχούν ευλόγως, διότι ήδη στο Βόρειο Ιράκ υπάρχει μία ημιαυτόνομη κουρδική περιοχή που μπορεί να αποτελέσει το πρότυπο για επόμενες κινήσεις και στοχεύσεις των Κούρδων της Συρίας και της Τουρκίας.

Από ελληνικής πλευράς οφείλουμε να κάνουμε σωστή διάγνωση και ερμηνεία των στόχων και των ανησυχιών του επιτελείου του Ερντογάν και να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο την αναγνώριση του ψευδοκράτους των Τουρκοκυπρίων. Να θυμόμαστε τη διαρκή επωδό του Ερντογάν ότι η Τουρκία καθορίζεται από τη «γεωγραφία της καρδιάς της»  και όχι από τα σύνορά της!

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 16.11.2024

Στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης για την 28^η Οκτωβρίου μάς συγκίνησε ο πιλότος της ομάδας ΖΕΥΣ της Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος  έστειλε από ψηλά το μήνυμα της διαχρονικής επιβίωσης και των αγώνων του Ελληνισμού. Μάς μίλησε με τους στίχους του Κωστή Παλαμά λέγοντας: «Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν». Κι εμείς θυμόμαστε τη συνέχεια του ποιήματος: «Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί» !

Το μήνυμα προκάλεσε εντύπωση και ορθώς. Ο Κωστής Παλαμάς με τους στίχους αυτούς θέλησε να θυμίσει το χρέος μας ες αεί. Κάθε γενιά Ελλήνων έχει υποχρέωση να προστατεύει την εδαφική ακεραιότητα, την ιστορική μνήμη, την αξιοπρέπεια, τη γλώσσα, τον πολιτισμό  του Έθνους. Έχουμε υποχρέωση απέναντι σε εκείνους που έφυγαν από τη ζωή και στις επόμενες γενιές που θα έλθουν μετά από εμάς. Κριτές των έργων μας είναι οι πρόγονοί μας, αλλά και τα παιδιά μας.

Ο ιπτάμενος αξιωματικός  μάς έφερε στον νου τον όρκο των Αθηναίων Εφήβων. Κάποτε τον διδασκόμασταν στο σχολείο, στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών. Ο λόγος του ρήτορος Λυκούργου «Κατά Λεωκράτους» περιλαμβάνει ολόκληρο τον όρκο. Προτείνω αυτό το κείμενο να επανέλθει στα Λύκειά μας.

«…..Θα αμυνθώ για τα ιερά και τα όσια και μόνος και μαζί με πολλούς και την  πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη από όση την παρέλαβα.» (μετάφραση Σαράντου Καργάκου).

Δεν είναι τυχαίο ότι το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 1, παράγραφος 3, τονίζει ότι οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους. Ο συντακτικός νομοθέτης προσέθεσε δίπλα στην έννοια του λαού (οι υπήκοοι, όσοι έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν) και την σαφώς ευρύτερη έννοια του Έθνους. Η έννοια αυτή είναι ευρύτερη σε ιστορικό βάθος αλλά και σε γεωγραφική έκταση, από την έννοια του λαού. Το Έθνος περιλαμβάνει και τους προγόνους μας, την ιστορική διαχρονία των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Περιλαμβάνει τα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας, όπως είναι η Ορθοδοξία, η γλώσσα, η δημοκρατία. Περιέχει εξ άλλου τους Έλληνες εκτός των συνόρων του κράτους, δηλαδή τους Έλληνες Κυπρίους, τους Βορειοηπειρώτες, τους Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο και βεβαίως  τον Απόδημο Ελληνισμό.

Απέναντι στις προηγούμενες, αλλά και τις επόμενες γενιές, λοιπόν, έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε έδαφος, ιστορική μνήμη,  ισχύ.

Έχουμε υποχρέωση να ενισχύσουμε την Εθνική Άμυνα και τη διπλωματική μας ευελιξία. Να μην υποχωρήσουμε στις αξιώσεις του νέου Οθωμανισμού που απειλεί τη Θράκη και το Αιγαίο, ενώ κατέχει ήδη το 37% της Κύπρου.

Έχουμε καθήκον να διδάξουμε στα παιδιά μας τεκμηριωμένα τη διαχρονική Ιστορία μας και την οικουμενική προσφορά του Ελληνισμού. Να μιλήσουμε για τα ΟΧΙ των Ελλήνων, να δώσουμε πρότυπα αγωνιστών του πολέμου και της ειρήνης.

Έχουμε υποχρέωση να διαφυλάξουμε τον πλούτο της Ενιαίας Ελληνικής Γλώσσας σε όλες τις μορφές της. Τα ελληνικά του Θουκυδίδη, των Ευαγγελίων, του Παπαδιαμάντη, του Κωστή Παλαμά είναι μία και η αυτή γλώσσα σε διαφορετικές χρονικές φάσεις.

«Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό,τι είστε, μην ξεχνάτε, δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα, όχι. Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί». (Κωστή Παλαμά,  Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» ).

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 9.11.2024

Γιορτάζουμε δύο Εθνικές Επετείους. Όμως λίγοι τις συνειδητοποιούν, ενώ αρκετοί τις παρερμηνεύουν.

Γιορτάζουμε στις 26 Οκτωβρίου την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον Ελληνικό Στρατό κατά τον νικηφόρο Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο του 1912. Είναι ευκαιρία να τιμήσουμε εκείνους που θυσιάσθηκαν για να μεγαλώσουν την Ελλάδα και να απαλλάξουν από τον τουρκικό ζυγό εκατομμύρια Ελλήνων. Συμβολική η ημερομηνία: Οι πρώτοι Έλληνες στρατιώτες εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του Πολιούχου της Αγίου Δημητρίου.

Γιορτάζουμε και το ΟΧΙ του 1940. Τον αγώνα του Στρατού και του λαού εναντίον της θρασείας ιταλικής εισβολής. Γίνεται μερικές φορές λόγος για το «αλβανικό έπος». Θεωρώ λανθασμένη την ορολογία. Η Αλβανία δεν έγραψε κανένα έπος. Ήταν σύμμαχος και δορυφόρος του Μουσολίνι με απόφαση του Αλβανικού Κοινοβουλίου. Το έπος ανήκει στους Έλληνες στρατιώτες και εγράφη επάνω στα βουνά της Ηπείρου. Τα εδάφη που ελευθέρωσε ο Στρατός μας από την 28^η Οκτωβρίου μέχρι και την απόκρουση της εαρινής επίθεσης του 1941 ήταν εδάφη κατοικούμενα κυρίως από Έλληνες. Στην Κορυτσά οι Βορειοηπειρώτες υποδέχθηκαν τον Ελληνικό Στρατό με πολυάριθμες ελληνικές σημαίες. Άρα πρέπει να μιλούμε για το Ελληνικό Έπος των Βορειοηπειρωτικών Βουνών.

Προτείνουν ορισμένοι να εορτάζουμε στις 12 Οκτωβρίου και όχι στις 28 Οκτωβρίου. Λένε ότι σε κάθε πόλεμο τιμούμε τη λήξη και όχι την έναρξη. Απάντηση: Στις 12 Οκτωβρίου 1944 απελευθερώθηκε μόνον η Αθήνα, όχι όλη η Ελλάδα. Από τη Θεσσαλονίκη οι Γερμανοί έφυγαν μετά από δύο εβδομάδες. Η Κρήτη παρέμεινε υπό γερμανική κατοχή μέχρι τον Μάιο του 1945. Δεν είναι σωστό, λοιπόν, να εορτάζουμε αθηναιοκεντρικά σαν να αδιαφορούμε για την υπόλοιπη Ελλάδα.

Επιπλέον το ΟΧΙ μάς συνδέει με τα ΟΧΙ του Ελληνισμού. Το Μολών Λαβέ του Λεωνίδα, την αγέρωχη απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Μωάμεθ τον Πορθητή, την άρνηση των Μεσολογγιτών να παραδοθούν το 1826, το ΟΧΙ των Ελλήνων Κυπρίων στη βρετανική αποικιοκρατία και πιο πρόσφατα στο Σχέδιο Ανάν κ.ά. Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ο Ελληνισμός κατεγράφη τιμητικά στην παγκόσμια Ιστορία για τα ΟΧΙ του.

Μία άλλη παρερμηνεία, η οποία συνδέεται με τον εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου, είναι η κομματική μονοπώληση της Εθνικής Αντίστασης. Ισχυρίζονται ορισμένοι ότι Αντίσταση κατά των κατακτητών το 1941-44 έκανε μόνο η Αριστερά (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ). Λάθος. Η παραχάραξη είναι σκόπιμη και πρέπει να σταματήσει. Μία από τις μεγαλύτερες αντιστασιακές ενέργειες ήταν η ανατίναξη των γραφείων της φιλοναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ, στη γωνία Γλάδστωνος και Πατησίων. Αυτή η γενναία πράξη, που έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, πιστώνεται στην πατριωτική Οργάνωση ΠΕΑΝ με στελέχη τον ηρωικό Αεροπόρο Περρίκο, την Ιουλία Μπίμπα και άλλους. Δεν είχαν καμία σχέση με το ΚΚΕ και την Αριστερά. Εξ άλλου τους Τσάμηδες Μουσουλμάνους της Θεσπρωτίας, που συνεργάσθηκαν με τους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές, αντιμετώπισε επιτυχώς η αντιστασιακή οργάνωση ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα, η οποία ήταν σαφώς αντίθετη με τη ιδεολογία και τους σκοπούς του ΚΚΕ.

Ας σταματήσει η διασπορά διχαστικών μηνυμάτων. Η Διχόνοια προκάλεσε οδυνηρά αποτελέσματα στο Έθνος. Ας βοηθήσουμε τη νέα γενιά να αποφύγει τους διχασμούς. Ας δώσουμε στους νέους να μεθύσουν με το αθάνατο κρασί του 1821 και του 1940.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 26.10.2024

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να αρχίσει τον διάλογο με τα Τίρανα για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, ενώ παράλληλα άφησε εκτός νυμφώνος τα Σκόπια. Επειδή τα Δυτικά Βαλκάνια, περιλαμβανομένου του Κοσσόβου, βρίσκονται σε αναταραχή καλό θα ήταν να κάνουμε αργά βήματα εξασφαλίζοντας πρώτιστα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Πιο συγκεκριμένα: Χρήσιμες είναι οι αναφορές στα δικαιώματα των μειονοτήτων που κάνει το ευρωπαϊκό κείμενο για την Αλβανία. Όμως η γενικότερη συμπεριφορά του Ράμα και της αλβανικής πολιτικής ηγεσίας δεν δίνουν τη εικόνα χώρας διατεθειμένης για συνεπή τήρηση διεθνών και ανθρωπιστικών κανόνων. Είδαμε την κατάφωρη αδικία προς τον Μπελέρη, παρατηρούμε την καταπάτηση ελληνικών περιουσιών, ενοχλούμαστε από τη συνεχιζόμενη προπαγάνδα περί Τσάμηδων, δυσπιστούμε ως προς τα αποτελέσματα της απογραφής του 2023 που συρρικνώνει σκοπίμως την Ελληνική Εθνική Μειονότητα.

Ναι, είναι στο χέρι της Ελλάδος να μην κλείσει ένα ενταξιακό κεφάλαιο αν δεν τηρηθούν αυτά που ζητούμε εμείς και οι Ευρωπαίοι. Αλλά θα πρότεινα π,ν ανοίξει οποιοδήποτε κεφάλαιο, να απαιτήσουμε τη διεξαγωγή  νέας αντικειμενικής απογραφής με Ευρωπαίους παρατηρητές. Αν δεν καταγράψουμε επακριβώς το μέγεθος της ελληνικής παρουσίας πώς θα προστατεύσουμε τους ομοεθνείς μας: Ποιους τελικά προστατεύουμε; Τους λίγους που αποδέχεται ως Έλληνες η Αλβανία ή τις 300.000 και περισσότερους που κατέγραψε η απογραφή της Μειονοτικής Οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ προ δεκαετίας;

Όσον αφορά στο Κόσσοβο ας μην σπεύσουμε να αναγνωρίσουμε de jure την κρατική υπόστασή του. Αν το κάνουμε δικαιώνουμε τον αλβανικό εθνικισμό και ρίχνουμε νερό στον μύλο της «Μεγάλης Αλβανίας», η οποία περιλαμβάνει στον χάρτη της και ελληνικά εδάφη.

Έρχομαι στα Σκόπια. Δεν «ατακτούν»  μόνο η Πρόεδρος Σιλιάνοφσκα και ο Πρωθυπουργός Μίτσκοσκι. Όλος  ο κρατικός μηχανισμός είναι εμποτισμένος από την ιδεολογία του Μακεδονισμού, η οποία  κατασκευάσθηκε από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο.  Όποιος κι αν κυβερνά δεν υπάρχει περίπτωση να τηρηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Βλέπουμε  έναν θεσμό στενότατα συνδεδεμένο με το κράτος, την Εκκλησία, να παραβιάζει τη συμφωνία που έκανε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη το 2022. Ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Στέφανος δεσμεύθηκε στο Φανάρι να διατηρήσει μόνο το όνομα «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος»  χωρίς καμία αναφορά σε Μακεδονία και Μακεδόνες, σήμερα αυτή η εκκλησιαστική οντότητα αυτοαποκαλείται: «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος-Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι η Ευρ. Ένωση αποδέχεται πλήρως το βουλγαρικό Βέτο, αν και αρχικά υπήρχαν επιφυλάξεις. Θυμίζω ότι η Σόφια αρνείται να δώσει πράσινο φως για την ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων αν δεν αναγνωρισθεί η βουλγαρική εθνική κοινότητα ως συνιστώσα ομάδα του κράτους των Σκοπίων και μάλιστα στο κανονιστικό μέρος και όχι απλώς στο Προοίμιο του Συντάγματος. Εξ άλλου δεν προχωρούν, λόγω διαφωνιών, οι εργασίες της Μεικτής Επιστημονικής Επιτροπής που αναζητεί απαντήσεις στο ερώτημα: Τι εθνικότητος ήταν οι (προδήλως Έλληνες) Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, αλλά και ο Τσάρος Σαμουήλ του 11^ου αιώνος; Οι μεν τους θεωρούν Βουλγάρους, οι δε «Μακεδόνες».

Η ουσία είναι ότι η Βουλγαρία υπερασπίζεται τις  απόψεις της για τα εθνολογικά ζητήματα με μαχητικό τρόπο. Δεν συμφωνώ με όλες τις βουλγαρικές απόψεις, επισημαίνω όμως ότι η Σόφια κάνει τη διαπραγμάτευση που δεν έκαναν οι Έλληνες διαπραγματευτές της ανιστόρητης Συμφωνίας των Πρεσπών.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 19.10.2024