Kωνσταντίνος Χολέβας

Για να στρέψει αλλού την προσοχή του λαού και για να μην αντιδράσει η αριστερή της πτέρυγα στον πιθανολογούμενο συμβιβασμό η κυβέρνηση έχει αρχίσει να εξαγγέλλει διάφορα ψευδοεπαναστατικά μέτρα.

Οι αιώνιοι φοιτητές θα επανέλθουν δημιουργώντας πληθυσμιακή και διοικητική ασφυξία στα Πανεπιστήμια.

Οι ομοφυλόφιλοι θα συνάπτουν σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και δεν αποκλείεται να υιοθετούν παιδιά με αρνητικές συνέπειες για την ψυχολογία αυτών των παιδιών.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης θα ανοίξει διάλογο με τους κουκουλοφόρους. Δεν μας είπε με ποιο ακριβώς τρόπο θα διαλεχθούν οι κουκουλοφόροι. Με μολότοφ ή με τούβλα ιπτάμενα;

Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας θα καταργηθούν και έτσι οι τρομοκράτες θα δραπετεύουν όποτε θέλουν. Δεν θα χρειάζεται να παίρνουν άδεια πενθήμερη για να εξαφανισθούν!

Τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία θα καταργηθούν, διότι η αριστεία είναι απαγορευμένη έννοια για την αριστερά. Μετριοκρατία παντού θα είναι το νέο σύνθημα. Δεν αποκλείεται να απαγορευθεί και η διδασκαλία του Ομήρου για να μην μαθαίνουν τα παιδιά το «Αιέν Αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων».

Τα παιδιά των παρανόμων μεταναστών θα λαμβάνουν την ελληνική ιθαγένεια και έτσι θα έχουν ακόμη ένα κίνητρο οι απελπισμένοι όλου του κόσμου να εισέρχονται στη χώρα μας. Οι Τούρκοι δουλέμποροι, που τους μεταφέρουν με το αζημίωτο, ήδη πανηγυρίζουν. Η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε το πρώτο βήμα για την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Ο υπερυπουργός Πολιτισμού και Παιδείας ξαναμάσησε την γνωστή καραμέλα περί διαχωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας ανατρέποντας το προεκλογικό λεκτικό εύρημα του κ. Τσίπρα περί εξορθολογισμού των σχέσεων. Ουδείς μπήκε στον κόπο να μάς εξηγήσει γιατί χρειάζεται χωρισμός αφού δεν υπάρχει σχέση γάμου συμφώνως προς το Σύνταγμα και πού βρίσκεται ο παραλογισμός ώστε να τον εξορθολογίσουμε.

Προσωπικά πιστεύω ότι η πατρίδα μας χρειάζεται μία πραγματική επανάσταση, η οποία θα υλοποιεί ακριβώς αυτό που περιγράφει η λέξη: Επ-ανάσταση. Ανάσταση ξανά. Προσπάθεια για εκπαιδευτική και πολιτιστική ανόρθωση. Στα δύσκολα ο Έλληνας ξαναγυρίζει στις ρίζες του. Εμβαθύνει στην παιδεία του. Ξαναμελετά την γραμματεία των παλαιοτέρων και των νεωτέρων χρόνων. Βρίσκει παραμυθία στην Ορθόδοξη Πίστη του, παίρνει διδάγματα από την Ιστορία του, αντλεί πρότυπα από τους ήρωες και μάρτυρες της Εκκλησίας και του Έθνους.

Επί Τουρκοκρατίας μείναμε όρθιοι διότι η παιδεία, άλλοτε κρυφή και άλλοτε φανερή, βασιζόταν στα κείμενα των Αρχαίων και της Ορθοδοξίας. Κατά τη  Γερμανική κατοχή οι νέοι διάβαζαν Ελύτη και ανέβαζαν αρχαίο θέατρο, όπως θυμάται η Ελένη Αρβελέρ.

Η κρίση θα ξεπερασθεί με πίστη στον Θεό και με αναβάπτιση στην διαχρονική Ελληνική Παιδεία και Γλώσσα. Όταν επικαλούμεθα ενώπιον των ξένων τον Πλάτωνα πρέπει οι νέοι μας να μπορούν να τον διαβάζουν από το πρωτότυπο!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 15 Φεβρουαρίου 2015

Οι μετεκλογικές εξελίξεις δεν πρέπει να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Είναι λογικό να αγωνιούμε για την τύχη των διαπραγματεύσεων της κυβερνήσεως με τους δανειστές μας, αλλά σε χώρους αρκετά κοντινούς διαδραματίζονται συγκλονιστικά γεγονότα. Η φρικώδης μέθοδος θανατώσεως του Ιορδανού πιλότου από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και οι μετέπειτα εξελίξεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη. Η Ιορδανία εξαπέλυσε αεροπορικές επιθέσεις κατά των τζιχαντιστών στο έδαφος της Συρίας και του Ιράκ, ενώ έσπευσε να αποκαταστήσει πλήρως τις διπλωματικές σχέσεις της με το Ισραήλ, τον πολεμικό της αντίπαλο του 1967.

Η Ιορδανία είναι μία μικρή χώρα χωρίς πετρέλαιο, αλλά με δεσπόζουσα στρατηγική θέση και με πολιτικό ρόλο κρίσιμο μεταξύ των αραβικών χωρών. Ο πληθυσμός της αποτελείται από Βεδουίνους και Παλαιστινίους, η δε βασιλική οικογένεια διατηρεί στενούς δεσμούς με την Βρετανία και τον δυτικό πολιτισμό. Στη χώρα αυτή δεν παρατηρούνται φαινόμενα ισλαμικού φανατισμού. Αντιθέτως η Ορθόδοξη Χριστιανική μειονότητα του 5% απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, πράγμα σπάνιο σε χώρα με μουσουλμανική πλειοψηφία. Ο πατέρας του σημερινού βασιλιά Αμπντάλλα, ο Χουσείν, όταν ήταν μικρός σώθηκε από δολοφονική απόπειρα χάρις στην παρέμβαση ενός Έλληνα Ορθοδόξου μοναχού. Από τότε το «Χασιμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας», όπως είναι η επίσημη ονομασία, σέβεται την παρουσία των λίγων Ρωμηών Ορθοδόξων (Ρουμ Ορτοντόξ), οι οποίοι υπάγονται στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και θεωρεί επίσημες αργίες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα κατά το Ορθόδοξο Χριστιανικό εορτολόγιο.

Έχω επισκεφθεί δύο φορές κατά το παρελθόν την Ιορδανία και μου έκανε εντύπωση η προβολή της ελληνιστικής (μακεδονικής) και της βυζαντινής κληρονομιάς από τον Ιορδανικό Οργανισμό Τουρισμού. Πολλοί Ιορδανοί συνομιλητές μού τόνιζαν ότι «εδώ υπάρχουν πολλά δικά σας μνημεία, αλλά εσείς οι Έλληνες δεν έρχεστε να τα επισκεφθείτε»! Θυμούμαι τη συγκίνηση της ελληνικής συντροφιάς μας όταν επισκεφθήκαμε κοντά στην πρωτεύουσα Αμμάν την πόλη Τζέρας. Είναι τα Γέρασα, τα οποία ίδρυσε ο Μ. Αλέξανδρος για να ζήσουν οι απόμαχοι στρατιώτες του και η οποία διετέλεσε στη συνέχεια κέντρο Ορθοδόξου Χριστιανικού πολιτισμού. Ο επισκέπτης βλέπει σήμερα τους στύλους από τον ναό της Δήμητρας, το ελληνιστικό θέατρο με τα ελληνικά γράμματα να σώζονται άθικτα και τα ερείπια ενός Πρωτοχριστιανικού Ναού. Ο Ιορδανός ξεναγός μάς εξήγησε ότι τα Γέρασα ανήκαν στη Μακεδονική Δεκάπολη, διευκρινίζοντας ότι όταν αναφέρεται σε Μακεδόνες εννοεί Έλληνες. Αυτά που αρνούνται οι Σκοπιανοί τα παραδέχονται αβίαστα οι Ιορδανοί. Σημαντική ελληνιστική παρουσία υπάρχει και στην Πέτρα, στο νότιο τμήμα της χώρας. Η λαξευμένη στον βράχο πόλη των Ναβαταίων είναι γεμάτη από ελληνιστικούς βωμούς με αναφορές σε στρατηγούς του Αλεξάνδρου. Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει ένα Ορθόδοξο Χριστιανικό εκκλησάκι.

Στη σύγχρονη γεωστρατηγική συγκυρία η Ελλάς και η Κύπρος έχουμε άμεσο συμφέρον να συνεργαστούμε με αραβικές χώρες, οι οποίες μάχονται κατά των τζιχαντιστών, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία. Το λιμάνι της Ιορδανίας, η Άκαμπα, δεν βλέπει προς τη Μεσόγειο, άρα δεν μάς συνδέει το ζήτημα της ΑΟΖ, όπως συμβαίνει με την Αίγυπτο. Όμως και η ειρήνευση στη Μέση Ανατολή μάς ενδιαφέρει για δύο λόγους. Πρώτον, διότι πρέπει να προστατευθούν και να επιβιώσουν οι Ορθόδοξες και οι υπόλοιπες Χριστιανικές κοινότητες στην περιοχή. Θυμίζω ότι ακόμη δεν μάθαμε νεώτερα για τους δύο απαχθέντες Σύρους Μητροπολίτες. Δεύτερον, διότι η ενδεχόμενη επικράτηση και αποθράσυνση των τζιχαντιστών-ακραίων ισλαμιστών θα τους ωθήσει σε δράσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Η Ιορδανία ανέλαβε με θάρρος να αγωνισθεί στην πρώτη γραμμή υπέρ της ειρηνικής συνυπάρξεως λαών και πολιτισμών. Ας συσφίγξουμε τους διπλωματικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μας.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Τί θα κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα με τα εθνικά θέματα; Μία πρώτη απάντηση πήραμε κατά την επίσκεψη του νέου Πρωθυπουργού στην Κύπρο. Ορθώς οι κ.κ. Τσίπρας και Αναστασιάδης δήλωσαν ότι ο διάλογος με τους Τουρκοκυπρίους δεν πρόκειται να ξαναρχίσει αν δεν σταματήσουν οι προκλήσεις της Άγκυρας μέσω του πλοίου Μπαρμπαρός. Κακώς όμως ο Έλληνας Πρωθυπουργός περιέγραψε στην Κυπριακή Βουλή μία λύση του Κυπριακού μέσα σε ένα πλαίσιο που θυμίζει το διχοτομικό σχέδιο Ανάν. Ο κ. Τσίπρας τάχθηκε υπέρ μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δύο ισοτίμων κρατιδίων, εξισώνοντας τη μειοψηφία (Τουρκοκυπρίους) με την πλειοψηφία (Ελληνοκυπρίους). Ακολούθησε τη λογική των δύο συνιστωσών πολιτειών (component states), η οποία για πρώτη φορά αναφέρεται σε συμφωνίες του αριστερού πρώην Προέδρου Δ. Χριστόφια με τον Τουρκοκύπριο συνομιλητή του.

Λανθασμένη υπήρξε και η αναφορά Τσίπρα στο θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Με αρκετή δόση ασάφειας είπε  ότι δεν θα κάνει βιαστικές ενέργειες χωρίς να υπολογίσει τις  συνέπειες. Ουσιαστικά έδωσε το μήνυμα στην Τουρκία ότι δεν θα προβεί στη διαδικασία οριοθέτησης, η οποία μαθηματικά θα μάς οδηγήσει σε διαφωνία  λόγω αμφισβητήσεως του Καστελλορίζου. Το λάθος του Τσίπρα είναι διπλό. Πρώτον εμφανίζει την Ελλάδα φοβισμένη, τη στιγμή που η μικρή Κύπρος με ολιγάριθμες ένοπλες δυνάμεις τόλμησε να ανακηρύξει και να οριοθετήσει την ΑΟΖ επί κυβερνήσεως Τάσσου Παπαδόπουλου. Και δεύτερον ανατρέπει τη θετική προεργασία, η οποία είχε γίνει από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.

Υπενθυμίζω ότι ο Σαμαράς είχε ενημερώσει τον ΟΗΕ ότι προτιθέμεθα να ανακηρύξουμε ΑΟΖ και στη συνέχεια προχώρησε στην τριμερή συμφωνία με Κύπρο και Αίγυπτο για την έναρξη της οριοθετήσεως. Η συνάντηση Σαμαρά και Αναστασιάδη με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Σίσι, σταθερό αντίπαλο της τουρκικής επιρροής στην περιοχή, θεμελίωσε μία πολύ καλή εξέλιξη για την ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Θα γκρεμίσει ο κ. Τσίπρας όσα οικοδόμησε η προηγούμενη κυβέρνηση στον τομέα των ενεργειακών πόρων;

Στη Θράκη είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι το κόμμα DEB, το οποίο εξέφραζε τους φανατικούς της μουσουλμανικής μειονότητας, μετά τη δυναμική εμφάνισή του στις Ευρωεκλογές του 2014, απεσύρθη και έδωσε τις ψήφους του στον ΣΥΡΙΖΑ. Δύο από τους εκλεγέντες βουλευτές του κ. Τσίπρα, ένας στην Ξάνθη και ένας στη Ροδόπη, έχουν απόψεις αποσταθεροποιητικές των εθνικών μας συμφερόντων και βλαπτικές για την ειρηνική συμβίωση στην περιοχή. Θα τους μαζέψει ο νέος Πρωθυπουργός ή θα ανέχεται δηλώσεις σαν αυτές του βουλευτή του κ. Ζειμπέκ, ο οποίος ζητά την εκλογή των μουφτήδων από τον λαό;

Στη Θράκη μας όλοι οι Έλληνες, ασχέτως κομματικής τοποθετήσεως, οφείλουμε να σταθούμε αντιμέτωποι στις δόλιες επιδιώξεις του τουρκικού προξενείου και της Άγκυρας!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 8 Φεβρουαρίου 2015

Λίγες ώρες πριν αναλάβει την ευθύνη για τη Δημοτική και Μέση Εκπαίδευση ο αναπληρωτής Υπουργός Τάσος Κουράκης, ο απερχόμενος Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Ανδρέας Λοβέρδος προέβη – επιτέλους- στη σωστή ρύθμιση για τις απαλλαγές από το μάθημα των Θρησκευτικών. Ουσιαστικά εφήρμοσε την απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, με την οποία ορίζεται ότι δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα έχουν μόνον οι αλλόθρησκοι (π.χ. Μουσουλμάνοι) και οι ετερόδοξοι (π.χ. Προτεστάντες) μαθητές και σαφώς όχι οι Ορθόδοξοι. Δίδεται έτσι μία λύση στο πρόβλημα, το οποίο δημιούργησε η σύσταση του 2007 του τότε Συνηγόρου του Πολίτη Γ. Καμίνη και την οποία το Δικαστήριο έκρινε παράνομη με βάση το Σύνταγμα και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Κουράκης θα σεβασθεί την εγκύκλιο Λοβέρδου άρα και τη δικαστική απόφαση ή θα επαναφέρει τη σύγχυση, δίδοντας στον καθένα το δικαίωμα απαλλαγής.

Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου είναι τελεσίδικη, διότι εξεδόθη κατόπιν εξουσιοδοτήσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αποτελεί νίκη των Θεολόγων των Χανίων, οι οποίοι είχαν προσφύγει και γενικότερα της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, η οποία σήμερα υπό νέα και μαχητική Διοίκηση δίνει τη μαρτυρία της υπέρ ενός ελληνορθοδόξου σχολείου προσαρμοσμένου στις σύγχρονες ανάγκες. Η εν λόγω απόφαση δεν μένει μόνον στο ζήτημα των απαλλαγών, αλλά υπεισέρχεται και στην ουσία του θέματος, δηλαδή στο περιεχόμενο του μαθήματος. Ορίζει, λοιπόν, ρητά και κατηγορηματικά ότι: Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτική καθώς και η παρακολούθησή του από τους μαθητές, οι οποίοι ανήκουν στην «κατ’ Ανατολάς Ορθόδοξον Εκκλησίαν» για την ανάπτυξη της θρησκευτικής τους συνειδήσεως. Γίνεται, δηλαδή, άμεση αναφορά στο άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος περί των σκοπών της Παιδείας και έτσι το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι είναι συνταγματική επιταγή η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως των Ορθοδόξων μαθητών, προεχόντως δε, κατά τη χριστιανική διδασκαλία.

Τη διατύπωση του Δικαστηρίου περί Ορθοδόξου Χριστιανικού περιεχομένου του μαθήματος την θεωρώ εξίσου ή και περισσότερο σημαντική από τη ρύθμιση των απαλλαγών. Διότι στην κοινωνία μας και ειδικά στον χώρο της Παιδείας διεξάγεται έντονος διάλογος μεταξύ διαφορετικών απόψεων περί του μαθήματος. Συγκεκριμένα.

Η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων και η πλειοψηφία των διδασκόντων Θεολόγων τάσσεται υπέρ του ομολογιακού μαθήμτος, δηλαδή με Ορθόδοξο Χριστιανικό περιεχόμενο. Επικαλούνται το Σύνταγμα, την ελληνορθόδοξη παράδοση του λαού μας, τις δικαστικές αποφάσεις όπως την προαναφερθείσα, την ευρωπαϊκή πρακτική και κυρίως τους παιδαγωγικούς λόγους. Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι το μόνο που έχει απομείνει με ηθοπλαστικό περιεχόμενο. Από αυτό τα παιδιά μας θα πάρουν πρότυπα και τα πρότυπα αυτά δεν μπορούν να είναι άλλα από τον Χριστό, τους Αγίους, τους Πατέρες και τη διδασκαλία τους.

Μία άλλη άποψη είναι αυτή του Πιλοτικού Προγράμματος για το μάθημα, την οποία υποστηρίζει μία μικρή ομάδα Θεολόγων. Στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τις απαλλαγές προτείνουν ένα πολυθρησκευτικό μάθημα, το οποίο τελικά θα μπερδεύει τα παιδιά με λίγη δόση Ορθοδοξίας, Καθολικισμού, Ισλάμ, Βουδισμού κλπ. Αποτέλεσμα η πλήρης έλλειψη προτύπων και η αποκοπή από την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας.

Μία τρίτη άποψη είναι αυτή που υποστηρίζεται στις επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία, δηλαδή η εισαγωγή Θρησκειολογικού μαθήματος με ξερές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Η πρόταση αυτή συγκρούεται με το Σύνταγμα και με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες τα Θρησκευτικά έχουν ομολογιακό περιεχόμενο και βασίζονται στην επικρατούσα θρησκεία. Τώρα που τα πρώην κομμουνιστικά κράτη επαναφέρουν τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, εμείς θα τα καταργήσουμε για να ικανοποιηθούν ορισμένοι ψευδοπροοδευτικοί;

Στην εποχή της οικονομικής και πνευματικής κρίσης τα Ελληνόπουλα χρειάζονται την Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Νέα κυβέρνηση, λοιπόν, και όλοι μας ευχόμαστε να εργασθεί για το καλό του τόπου. Θα ήθελα να αρχίσω το σχόλιό μου με δύο θετικές παρατηρήσεις. Εκτιμώ ορισμένες απόψεις, όχι όλες,  του νέου Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, ο οποίος μάλιστα υπήρξε αντίθετος με το διχοτομικό σχέδιο Ανάν. Θεωρώ επίσης σωστή την απόφαση που διακηρύχθηκε, και ελπίζω να εφαρμοσθεί, για την αργία της Κυριακής. Μπορεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων για δικούς της λόγους, όμως και εγώ ως Χριστιανός επικροτώ.

Οι προβληματισμοί, πάντως, είναι πολλοί. Η νέα αναπληρώτρια Υπουργός για τη Μετανάστευση θα σεβασθεί την ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία θα γίνει αυστηρότερη λόγω του κινδύνου από  τους ισλαμιστές ή θα ακολουθήσει αποτυχημένες πολυπολιτισμικές ιδεοληψίες; Ο αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας θα εφαρμόσει την γνωστή απειλή του ότι θα καταργήσει τη μισθοδοσία των κληρικών και θα επιβάλει φόρο στους Ορθοδόξους Χριστιανούς; Τί νέα αναλυτικά προγράμματα και σχολικά βιβλία θα γραφούν; Στο πνεύμα της κ. Ρεπούση, της οποίας το βιβλίο είχε στηρίξει μετά φανατισμού ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα τηρηθεί το Σύνταγμα το οποίο ορίζει ως σκοπό της παιδείας την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως ή θα επιβληθεί στα ελληνόπουλα η ιδεολογία της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως και ο εξοβελισμός της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας; Και τα σημερινά σχολικά εγχειρίδια παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα. Τα επόμενα θα είναι πλήρως αφελληνισμένα και αποχριστιανοποιημένα;

Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες στο Υπουργείο Εξωτερικών δεν υπάρχει Υφυπουργός για τον Απόδημο Ελληνισμό και για τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία. Η διάθεση των κυβερνώντων για την περιθωριοποίηση της Εκκλησίας είναι προφανής. Η παρέμβαση στην Ευρ. Ένωση για τις κυρώσεις προς την Ρωσία είναι εν μέρει δικαιολογημένη, όμως ας μην βαυκαλίζονται ορισμένοι ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μάς σώσει οικονομικά από τα νύχια των … κακών Ευρωπαίων. Και ο αριστερός Πρόεδρος της Κύπρου Δ. Χριστόφιας τέτοιες ψευδαισθήσεις έτρεφε, αλλά τελικά εκείνος  έφερε την τρόικα στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του 2012. Οι περισσότεροι Έλληνες συμφωνούμε ότι οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας τείνουν προς την υπερβολή, σε μία εποχή μάλιστα κατά την οποία οι ΗΠΑ και η Ευρώπη χρειάζονται τη συνεργασία των Ρώσων κατά του ακραίου Ισλάμ. Όμως πρέπει να προσέξουμε να μην δώσουμε την εντύπωση ότι επικροτούμε τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία, διότι δεν θα μπορούμε μετά να καταδικάσουμε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Το σύστημα των υπερυπουργείων δεν είναι λειτουργικό. Έχει ξαναδοκιμασθεί και απέτυχε. Το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης κακώς καταργείται. Η υποβάθμισή του σε υφυπουργείο δίνει μηνύματα εθνικής υποχωρήσεως προς τους Σκοπιανούς και τους Τούρκους. Δεν αρχίσαμε καλά!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Κορμός της νέας κυβέρνησης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς δεν έχει αυτοδυναμία. Διότι αν λάμβανε 151 έδρες θα σχημάτιζε μόνος του κυβέρνηση και ανά πάσα στιγμή θα ήταν εξηρτημένος από τους 2 ή 3 μουσουλμάνους βουλευτές που εξέλεξε στη Θράκη και οι οποίοι εκφράζουν θέσεις ανησυχητικές για τα εθνικά μας συμφέροντα. Τον ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα τον σχολιάζουμε και θα τον κρίνουμε στα επόμενα άρθρα μας. Σήμερα θα ήθελα να εστιάσω στο παρόν και στο μέλλον της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία συστρατεύθηκα τον Μάιο 2014 ως υποψήφιος Ευρωβουλευτής και στις εκλογές της 25.1.2015 ως υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας.

Γιατί δεν πήγαν καλά πράγματα; Δεν συμφωνώ με την αυστηρή κριτική που ασκείται στην επικοινωνιακή τακτική. Ίσως να μπορούσε να είναι καλύτερη. Αλλά πιστεύω ότι ορθώς δόθηκε έμφαση στην πολυγλωσσία, πολυφωνία, ασάφεια και θολούρα των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έβλαψε τη ΝΔ η τακτική του φόβου. Ήταν επιβεβλημένο να μάθουν οι πολίτες τί σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ σε όλους τους τομείς. Την ΝΔ την έβλαψε η ελλιπής προβολή των επιτευγμάτων της, αλλά και η αποφυγή κριτικής στον ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θέματα, όπου οι θέσεις του είναι λίαν προβληματικές. Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε για Μακεδονία και για παράνομη μετανάστευση, δεν τον ακολούθησαν, όμως, όλα τα στελέχη της ΝΔ.

Ό,τι κι αν πούμε για την επικοινωνιακή τακτική, πιστεύω ότι τελικά στην ουσία χάθηκε αυτή η μάχη. Όχι στην επικοινωνία. Δηλαδή:

Μετά την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές όλοι προτείναμε μία πιο κοινωνική και πιο ορθολογιστική φορολογική πολιτική. Δυστυχώς ήλθε ο ΕΝΦΙΑ και μάλιστα με παλινωδίες και λανθασμένους χειρισμούς. Έτσι χάθηκαν ψήφοι από τη μεσαία τάξη.

Οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί, παραδοσιακός πυρήνας ψηφοφόρων της ΝΔ, πικράθηκαν με τις σοβαρές περικοπές που υπέστησαν και πολλοί από αυτούς στράφηκαν προς άλλα κόμματα.

Η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ ενόχλησε παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Δεξιάς και Κεντροδεξιάς, οι οποίοι προσδοκούσαν να ασκηθεί εντονότερη κριτική προς τη διακυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου, η οποία μάς έβαλε στο Μνημόνιο.

Επειδή επικοινωνώ με πολλούς συμπολίτες μας, οι οποίοι τρέφουν ιδιαίτερο σεβασμό προς την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοσή μας, θεωρώ ότι η ρύθμιση για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές απομάκρυνε από τη ΝΔ συμπαγή ομάδα ψηφοφόρων.

Το άμεσο μέλλον της Νέας Δημοκρατία πρέπει να είναι ενωτικό, δημιουργικό και δυναμικά αντιπολιτευτικό προς τη νέα κυβέρνηση. Φοβούμαι ότι η πατρίδα μας οδηγείται σε εθνικές περιπέτειες και δεν αποκλείεται η συγκυβέρνηση Τσίπρα και συμμάχων να καταρρεύσει σε λίγους μήνες. Απαιτείται μία ανασύνταξη δυνάμεων του συντηρητικού και κοινωνικο- φιλελεύθερου χώρου με αρχηγό πάντα τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κυβέρνησε στην πιο δύσκολη περίοδο της Μεταπολιτεύσεως. Ο Σαμαράς έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι, παρά τα σκληρά μέτρα που πήρε, κράτησε τη Νέα Δημοκρατία σε ποσοστό μόλις 2% μικρότερο από αυτό που έλαβε στις Εθνικές Εκλογές του Ιουνίου 2012. Οι καιροί απαιτούν ισχυρή αντιπολίτευση χωρίς προβολή προσωπικών φιλοδοξιών. Αυτοκριτική φυσικά θα γίνει, όπως αρμόζει σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Ο εσωκομματικός διάλογος είναι ωφέλιμος όταν προβάλλει τη σύνθεση και χαράσσει τις νέες γραμμές της αντιπολιτευτικής τακτικής.

Όσον αφορά την ιδεολογική ταυτότητα της ΝΔ υπενθυμίζω ότι η λαϊκή βάση της απαιτεί να ακούγονται όχι μόνον οι απόψεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού, αλλά και οι απόψεις της χριστιανικής δημοκρατικής τάσης, η οποία υπάρχει σε όλα τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Οι διακηρυγμένες προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε τομείς όπως η Εκκλησία, η Παιδεία, η Εξωτερική Πολιτική πρέπει να αντικρουσθούν με συγκροτημένα επιχειρήματα και με επίγνωση της Ιστορίας του Ελληνισμού.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Από τα μεσάνυχτα της παρασκευής απαγορεύεται κάθε προεκλογική εκδήλωση και σκέφτηκα ότι είναι χρήσιμο να προβληματισθούμε σήμερα για τον ρόλο του Ελληνισμού στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη, στον Κόσμο. Γύρω μας τα πάντα αλλάζουν και απαιτούν να ενισχύσουμε την Άμυνά μας, τη Δημόσια Ασφάλειά μας, τις συμμαχίες μας, το εθνικό φρόνημα, την πολιτιστική και εκκλησιαστική διπλωματία μας. Η επιλογή είναι στα χέρια μας. Θα προχωρήσουμε σταθερά και δημιουργικά για να οικοδομήσουμε μία Ελλάδα ισχυρή, δημοκρατική, ασφαλή, με ελληνορθόδοξη παιδεία και σωστά εξοπλισμένες και αμειβόμενες Ένοπλες Δυνάμεις ή θα παρασυρθούμε στη δίνη ουτοπικών και παγκοσμίως αποτυχημένων διεθνιστικών ιδεών;

Θα αξιοποιήσουμε την ΑΟΖ, τους υδρογονάνθρακες, τη συνεργασία με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο ή θα αφήσουμε κάποιους ερασιτέχνες να τα διαλύσουν όλα στο όνομα τριτοκοσμικών αντιλήψεων;

Θα θωρακίσουμε τα σύνορά μας έναντι των τουρκικών απειλών και έναντι των παρανόμων μεταναστών ή θα καταντήσουμε ξέφραγο αμπέλι;

Θα ζητήσουμε ακόμη μεγαλύτερη στήριξη από την Ευρ. Ένωση και τη δύναμη ΦΡΟΝΤΕΞ για την προστασία των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων μας ή θα συγκρουσθούμε με τους εταίρους μας και θα χάσουμε και αυτή την υποστήριξη;

Θα αξιοποιήσουμε τη Βεργίνα, την Αμφίπολη και την πλούσια ιστορία μας για την προβολή των εθνικών θέσεών μας ή θα παραχωρήσουμε τα πάντα στα Σκόπια για να αποδείξουν κάποιοι ότι είναι «εναντίον του εθνικισμού και του μιλιταρισμού»;

Θα στηρίξουμε με πυγμή την Κυπριακή Δημοκρατία απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα ή θα εμφανιζόμαστε τρομαγμένοι και ηττοπαθείς απέναντι στην Άγκυρα;

Θα υποστηρίζουμε τους Βορειοηπειρώτες και θα αντικρούουμε την αλβανική προπαγάνδα περί Τσάμηδων ή θα αφήσουμε να διαχειρίζονται το ζήτημα άνθρωποι, οι οποίοι θαύμαζαν την αθεϊστική κομμουνιστική δικτατορία του Χότζα και του Αλία;

Θα ελληνοποιήσουμε την εκπαίδευση των Μουσουλμάνων της Θράκης, με απόλυτο σεβασμό στη θρησκεία τους, ή θα επιβραβεύσουμε τα παιγνίδια του τουρκικού Προξενείου στο όνομα της «ελληνοτουρκικής φιλίας»;

Θα παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαφυλάσσοντας ταυτοχρόνως την εθνική και πολιτιστική μας ταυτότητα ή θα οδηγηθούμε σε τυχοδιωκτισμούς και πειραματισμούς με ολέθρια αποτελέσματα;

Θα ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες στην Ομογένεια, στην Αν. Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή ή θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο για να δώσουν κάποιοι περιεχόμενο στον νεφελώδη «χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας»;

Θα προσαρμοσθούμε στη διεθνή πραγματικότητα, η οποία αναδεικνύει την επιβίωση του εθνικού κράτους και των εθνικών ταυτοτήτων ή θα ανεχθούμε μία μειοψηφία δήθεν προοδευτικών να μάς μετατρέψει σε παγκοσμιοποιημένο χυλό;

Ο Ελληνισμός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο αρκεί να το θελήσουμε. Το μέλλον εξαρτάται από τις επιλογές μας!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, Σάββατο 24 – Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015