Ορθώς ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τόνισε στη Βουλή ότι, παρά τους δύσκολους χειρισμούς με την τρόικα, έχει σε πρώτη προτεραιότητα το Κυπριακό και τα άλλα εθνικά θέματα. Η Τουρκία στέλνει πολεμικό σκάφος στην ΑΟΖ της Κύπρου και γενικώς αμφισβητεί το δικάιωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιήσει τους φυσκούς πόρους της και τα δικαιώματα, τα οποία απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης. Ακούω τη γνωστή και πολυχρησμοποιημένη ερμηνεία ότι η Τουρκία κάνει εξαγωγή της κρίσης. Αυτό είναι μόνον εν μέρει σωστό. Κατά βάθος όμως μιά τέτοια ερμηνεία δημιουργεί τον κίνδυνο ελληνικού εφησυχασμού: «Μην ανησυχούμε, απλώς δείχνουν επιθετικοί οι γείτονες για να κερδίσουν πόντους στο εσωτερικό». Προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ναι, μεν, η Τουρκία έχει σοβαρό δίλημμα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, αλλά επιθετική ήταν, είναι και θα είναι πάντα στο άμεσο μέλλον. Απειλεί, επειδή αυτή είναι η μόνιμη πολιτική της και όχι απλώς για να αποπροσανατολίσει τον λαο της ή για να «εξαγάγει την κρίση» .
Όντως τα προβλήματα της Άγκυρας είναι πολά και ορατά. Θυμίζω:
Η τουρκική κυβέρνηση πιέζεται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη να καταδιώξει και να καταστείλει τους τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ, τους οποίους μέχρι τώρα οι Τούρκοι ενίσχυαν εναντίον του Άσσντ και των Κούρδων. Αν η Τουρκία στραφεί κατά του Ισλαμικού Κράτους θα αναγκασθεί να συμμαχήσει με τους Κούρδους της Συρίας και του Ιράκ με κίνδυνο να υλοποιηθεί το μεγάλο Κουρδιστάν με απώλεια τουρκικών εδαφών. Αν δεν συμμετάσχει η Άγκυρα στον αγώνα της Δύσης κατά των τζιχαντιστών τότε αποκόπτεται από ισχυρούς συμμάχους και μένει μόνο με τη φιλία ορισμένων, όχι όλων, των μουσουλμανικών κρατών.
Στο εσωτερικό της χώρας οι πολυπληθείς Κούρδοι διαδηλώνουν και καταστέλλονται βιαίως. Η αδράνεια του Τουρκικού στρατού απέναντι στην πολιορκία κουρδικών οχυρών στη Συρία, όπως το Κομπάνι, καταργεί κάθε απόπειρα εκεχειρίας μεταξύ Τουρκικών Αρχών και Κούρδων ενόπλων.
Σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι η Τουρκία πλέον μετεβλήθη σε αναξιόπιστο σύμμαχο.
Η Ρωσική Κυβέρνηση και ο Βαν Ρομπάι, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Ευρ. Ενώσεως, καταδικάζουν τις τουρκικές απειλές κατά της Κυπριακής ΑΟΖ.
Η Αίγυπτος του Στραηγού Σίσι, ο οποίος ανέτρεψε τον Ισλμιστή Μόρσι, ζητεί από την Ισλαμική Διάσκεψη να αποβάλει το ψευδοκράτος των Τουρκοκυπρίων, άποψη που συμμερίσθηκαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν!
Τελικά το Στρατηγικό Βάθος μετετράπη σε Στρατηγικό Λάθος. Ο Νταβούτογλου, δέκα χρόνια πριν από την ανάμιξή του στην πολιτική, είχε γράψει το βιβλίο με τον τίτλο Στρατηγικό Βάθος, στο οποίο ανακοίνωνε σαφώς την επεκτατική πολιτική του Νέου Οθωμανισμού. Στην Ελλάδα πολλοί τον θαύμσαν, άλλοι αδιαφόρησαν και λίγοι, μεταξύ των οποίων ο αείμνηστος τουρκολόγος Νεοκλής Σαρρής, μελέτησαν ψύχραιμα το βιβλίο, που μεταφράσθηκε στα ελληνικά. Φαίνεται ότι η αρχική υποστήριξη των τζιχαντιστών από την κυβέρνηση των Ερντογάν – Νταβούτογλου ήταν το μεγάλο λάθος τους. Εξετέθησαν στα μάτια των δυτικών συμμάχων, υπονόμευσαν την ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους, κατέστησαν ύποπτοι μεταξύ των Αραβικών κυβερνήσεων και τελικά απέτυχαν να αναταρέψουν τον κυριώτερο αντίπαλό τους: Το καθεστώς Άσσαντ στη Δαμασκό.
Ο Νέος Οθωμανισμός σήμερα απειλεί την Κύπρο και τον σύνολο Ελληνισμό όχι απλώς για να εξισορροπήσει τα προβλήματα, αλλά γιατί διεκδικητική είναι η πολιτική όλων των τουρκικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, είτε κυβερνούν οι στρατιωτικοί, είτε οι Κεμαλιστές, είτε οι σημερινοί ισλαμοδημοκράτες. Η Αθήνα και η Λευκωσία ας μην παρασυρθούν από τις γνωστές κατευναστικές ερμηνείες και ας χαράξουν μακροπρόθεσμη πολιτική αποτροπής των Νεο-οθωμανών στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.
Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014
