Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να αρχίσει τον διάλογο με τα Τίρανα για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, ενώ παράλληλα άφησε εκτός νυμφώνος τα Σκόπια. Επειδή τα Δυτικά Βαλκάνια, περιλαμβανομένου του Κοσσόβου, βρίσκονται σε αναταραχή καλό θα ήταν να κάνουμε αργά βήματα εξασφαλίζοντας πρώτιστα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Πιο συγκεκριμένα: Χρήσιμες είναι οι αναφορές στα δικαιώματα των μειονοτήτων που κάνει το ευρωπαϊκό κείμενο για την Αλβανία. Όμως η γενικότερη συμπεριφορά του Ράμα και της αλβανικής πολιτικής ηγεσίας δεν δίνουν τη εικόνα χώρας διατεθειμένης για συνεπή τήρηση διεθνών και ανθρωπιστικών κανόνων. Είδαμε την κατάφωρη αδικία προς τον Μπελέρη, παρατηρούμε την καταπάτηση ελληνικών περιουσιών, ενοχλούμαστε από τη συνεχιζόμενη προπαγάνδα περί Τσάμηδων, δυσπιστούμε ως προς τα αποτελέσματα της απογραφής του 2023 που συρρικνώνει σκοπίμως την Ελληνική Εθνική Μειονότητα.
Ναι, είναι στο χέρι της Ελλάδος να μην κλείσει ένα ενταξιακό κεφάλαιο αν δεν τηρηθούν αυτά που ζητούμε εμείς και οι Ευρωπαίοι. Αλλά θα πρότεινα π,ν ανοίξει οποιοδήποτε κεφάλαιο, να απαιτήσουμε τη διεξαγωγή νέας αντικειμενικής απογραφής με Ευρωπαίους παρατηρητές. Αν δεν καταγράψουμε επακριβώς το μέγεθος της ελληνικής παρουσίας πώς θα προστατεύσουμε τους ομοεθνείς μας: Ποιους τελικά προστατεύουμε; Τους λίγους που αποδέχεται ως Έλληνες η Αλβανία ή τις 300.000 και περισσότερους που κατέγραψε η απογραφή της Μειονοτικής Οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ προ δεκαετίας;
Όσον αφορά στο Κόσσοβο ας μην σπεύσουμε να αναγνωρίσουμε de jure την κρατική υπόστασή του. Αν το κάνουμε δικαιώνουμε τον αλβανικό εθνικισμό και ρίχνουμε νερό στον μύλο της «Μεγάλης Αλβανίας», η οποία περιλαμβάνει στον χάρτη της και ελληνικά εδάφη.
Έρχομαι στα Σκόπια. Δεν «ατακτούν» μόνο η Πρόεδρος Σιλιάνοφσκα και ο Πρωθυπουργός Μίτσκοσκι. Όλος ο κρατικός μηχανισμός είναι εμποτισμένος από την ιδεολογία του Μακεδονισμού, η οποία κατασκευάσθηκε από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο. Όποιος κι αν κυβερνά δεν υπάρχει περίπτωση να τηρηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Βλέπουμε έναν θεσμό στενότατα συνδεδεμένο με το κράτος, την Εκκλησία, να παραβιάζει τη συμφωνία που έκανε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη το 2022. Ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Στέφανος δεσμεύθηκε στο Φανάρι να διατηρήσει μόνο το όνομα «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος» χωρίς καμία αναφορά σε Μακεδονία και Μακεδόνες, σήμερα αυτή η εκκλησιαστική οντότητα αυτοαποκαλείται: «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος-Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία».
Αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι η Ευρ. Ένωση αποδέχεται πλήρως το βουλγαρικό Βέτο, αν και αρχικά υπήρχαν επιφυλάξεις. Θυμίζω ότι η Σόφια αρνείται να δώσει πράσινο φως για την ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων αν δεν αναγνωρισθεί η βουλγαρική εθνική κοινότητα ως συνιστώσα ομάδα του κράτους των Σκοπίων και μάλιστα στο κανονιστικό μέρος και όχι απλώς στο Προοίμιο του Συντάγματος. Εξ άλλου δεν προχωρούν, λόγω διαφωνιών, οι εργασίες της Μεικτής Επιστημονικής Επιτροπής που αναζητεί απαντήσεις στο ερώτημα: Τι εθνικότητος ήταν οι (προδήλως Έλληνες) Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, αλλά και ο Τσάρος Σαμουήλ του 11ου αιώνος; Οι μεν τους θεωρούν Βουλγάρους, οι δε «Μακεδόνες».
Η ουσία είναι ότι η Βουλγαρία υπερασπίζεται τις απόψεις της για τα εθνολογικά ζητήματα με μαχητικό τρόπο. Δεν συμφωνώ με όλες τις βουλγαρικές απόψεις, επισημαίνω όμως ότι η Σόφια κάνει τη διαπραγμάτευση που δεν έκαναν οι Έλληνες διαπραγματευτές της ανιστόρητης Συμφωνίας των Πρεσπών.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 19.10.2024
