Ο νέος Οθωμανισμός αποκαλύπτεται χωρίς προσχήματα. Ο Ερντογάν παρεμβαίνει στρατιωτικά σε διάφορα μέτωπα, ενώ αρνείται το Διεθνές Δίκαιο στο Αιγαίο και μονιμοποιεί τον κατοχικό Αττίλα στην Αμμόχωστο. Έναντι του Ελληνισμού οι τουρκικές επιδιώξεις χαρακτηρίζονται με 4 λέξεις που αρχίζουν με την πρόθεση συν:
Συνομοσπονδία στην Κύπρο. Ο Ερντογάν, ο οποίος πανηγύρισε στα Κατεχόμενα την επέτειο της ανακηρύξεως του ψευδοκράτους (15.11.1983), μιλά για δύο κράτη και απορρίπτει την μέχρι σήμερα συζητούμενη λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Όμως στην ουσία θέλει να έχει τον πλήρη έλεγχο του Βορρά και τον μερικό έλεγχο και δικαίωμα επεμβάσεως στον Νότο. Τον εξυπηρετεί μία συνομοσπονδιακή λύση με δύο κράτη χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Δεν θέλει προς το παρόν την ενσωμάτωση των Κατεχομένων στην Τουρκία, διότι έτσι θα χάσει τη δυνατότητα παρεμβάσεως στην ελεύθερη περιοχή της Κύπρου. Η συνομοσπονδιακή λύση θα επιφέρει τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα καταστήσει τους Έλληνες της Κύπρου ομήρους της Άγκυρας.
Συνδιοίκηση στη Θράκη. Ο Ερντογάν επιδιώκει να έχει λόγο για όλα όσα αφορούν τη μειονότητα, η οποία όμως δεν είναι εθνική βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης. Είναι θρησκευτική- μουσουλμανική και αποτελείται από τουρκογενείς (ή ορθότερα τουρκοφανείς), Πομάκους, Ρομά και άλλες ομάδες (πχ Μπεκτασήδες που δεν θέλουν να έχουν σχέση με το τουρκικό Προξενείο). Τα τελευταία χρόνια έχουμε ακούσει απόψεις Τούρκων υπουργών ότι η μειονότητα στη Θράκη είναι «το μακρύ χέρι της Τουρκίας».
Συνδιαχείριση στο Αιγαίο. Η Τουρκία προκαλεί με ερευνητικά σκάφη και με δική της αυθαίρετη ερμηνεία των συνθηκών. Στόχος της είναι να μας σύρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να θέσει υπό συζήτηση όλες τις διεκδικήσεις της. Η θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» των Τούρκων στρατηγών διχοτομεί το Αιγαίο και στο βάθος γράφει: Συνδιαχείριση όλων των πλουτοπαραγωγικών και ενεργειακών πόρων.
Συνεργασίες και συμμαχίες. Η Τουρκία του Ερντογάν βασίζεται στη συνεργασία της με χώρες, οι οποίες της δίνουν κύρος στον Ισλαμικό κόσμο και της παρέχουν οικονομικούς πόρους, όπως π.χ. το Κατάρ. Πάντως είναι γεγονός ότι τα πανισλαμικά οράματά της άρχισαν να θολώνουν λόγω της συνεργασίας σημαντικών αραβικών κρατών με το Ισραήλ και την Ελλάδα.
Η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούμε να ακυρώσουμε την ατζέντα του νέου Οθωμανισμού αρκεί να το πιστεύουμε σθεναρά και να επιδείξουμε την αποφασιστικότητα που μάς οδήγησε στην απώθηση των αόπλων εισβολέων στον Έβρο.
Στην Κύπρο να διακηρύξουμε ότι υπάρχει θέμα εισβολής-κατοχής και ότι λύση δεν θα δοθεί αν δεν αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα. Να μην καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.
Στη Θράκη να σταματήσουμε τις συχνές επισκέψεις Τούρκων Υπουργών που δυναμιτίζουν την ειρηνική συνύπαρξη. Επίσης να ιδρύσουμε δημόσια δημοτικά σχολεία με κύρια γλώσσα την ελληνική στις περιοχές της μειονότητας. Να μην είναι μονόδρομος η τουρκόφωνη εκπαίδευση.
Για την άμυνα του Αιγαίου να ενισχύσουμε τον στόλο και την αεροπορία μας και να ξεκαθαρίσουμε ότι συζητούμε μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες. Τίποτε άλλο.
Στον τομέα των συνεργασιών να αξιοποιήσουμε τους αμυντικούς δεσμούς με τη Γαλλία, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, την Ιορδανία.
Η επέτειος του 1821 πλησιάζει. Μάς στέλνει μηνύματα θάρρους!
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ / 21.11.2020
