Η μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου οδηγεί τη σκέψη μας στο ιστορικό παρελθόν του Ελληνισμού και αναδεικνύει την άρρηκτη σύνδεση της Ορθοδοξίας με την ταυτότητα του λαού μας.
Από το 626 μ.Χ., όταν η Κωνσταντινούπολη σώθηκε από την πολιορκία των Αβάρων, ο Ελληνισμός συνέδεσε τους αγώνες του με την Υπέρμαχο Στρατηγό.
Η Παναγία η Οδηγήτρια ήταν η πολιούχος της Κωνσταντινουπόλεως κατά΄τη βυζαντινή περίοδο.
Στην Παναγία έκαναν τάματα ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο Γ. Καραϊσκάκης και άλλοι οπλαρχηγοί του 1821.
Την εικόνα της Παναγίας είχε πάντα μαζί του, στη Ρωσία, στην Ελβετία, στην Αίγινα, στο Ναύπλιο, ο πρώτος Κυβερνήτης μας, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Εικονίσματα της Υπεραγίας Θεοτόκου είχαν κρεμάσει στα αντίσκηνά τους οι Έλληνες στρατιώτες του 1940, όταν νικούσαν τους Ιταλούς. Ένιωθαν ως εθνική προσβολή τον τορπιλισμό της Έλλης από ιταλικό υποβρύχιο στις 15 Αυγούστου 1940.
Σε μία κορυφή του Βερμίου έχουν εναποθέσει οι Πόντιοι αδελφοί μας την ιστορική εικόνα της Παναγίας Σουμελά και εκεί συρρέουν το Δεκαπενταύγουστο για να δηλώσουν ‘ότι δεν ξεχνούν τις ρίζες τους.
Σήμερα η ανάγκη κάθε λαού να κρατηθεί από την ταυτότητά του είναι έντονη. Η εθνική μας ταυτότητα, κατά τον Ιωάννη Καποδίστρια, βασίζεται στην Ορθοδοξία και στην Ελληνική Γλώσσα. Τα στοιχεία αυτά κάλλιστα μπορούν να συνυπάρξουν με τη δημοκρατική διακυβέρνηση και τον σεβασμό των πραγματικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σε μία εποχή που οι διάφορες μορφές της παγκοσμιοποίησης βρίσκονται σε υποχώρηση ή περιδίνηση, η επιβίωση του Ελληνισμού στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στη Βόρειο Ήπειρο και στην Ομογένεια θα βασισθεί σε μία δημιουργική προβολή των παραδοσιακών αξιών μας, πάντα με επίγνωση των προβλημάτων του παρόντος και με αξιοποίηση των θετικών πλευρών της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Η Παναγία μάς δίνει μήνυμα ελπίδας. Η Ορθοδοξία πιστεύει στην Ανάσταση. Ο Ορθόδοξος Έλληνας δεν απελπίζεται. Τα νέφη είναι πολλά στον ορίζοντα, τα βλέπουμε και δεν τα αγνοούμε. Αλλά πιστεύουμε σε ένα καλύτερο μέλλον, διότι αντλούμε δύναμη από τον παρελθόν μας.
Στην Ευρώπη και στην Ανθρωπότητα, που αναζητούν λύσεις στα αδιέξοδα, ο Ελληνισμός καλείται να προσφέρει τη Ελληνορθόδοξη πρόταση. Να αναδείξει την κλασική παιδεία, να καλλιεργήσει τη μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών και των Πατερικών Χριστιανικών Κειμένων, να συντελέσει σε μια αναγέννηση των Ανθρωπιστικών Σπουδών.
Οι Έλληνες στα δύσκολα επικαλούνται την Παναγία. Και προστρέχουν στα νάματα της Ελληνορθόδοξης Παιδείας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας έγραφε και τόνιζε ότι τα θεμελιώδη σχολικά μαθήματα, για να σταθεί στα πόδια του το ελεύθερο κράτος, πρέπει να είναι η Αγία Γραφή, η Ορθόδοξη Υμνογραφία και η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία.
Αυτή είναι η πραγματικη αφύπνιση που χρειάζεται η πατρίδα μας, αυτό είναι το Οικουμενικό μήνυμα Παιδείας που αναζητεί η Ανθρωπότητα. Όχι η δήθεν αφύπνιση της woke κουλτούρας και η απόρριψη της κλασικής παιδείας.
Η Παναγία μάς διδάσκει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Τιμούμε την ταυτότητά μας, αλλά σεβόμαστε τη θρησκεία και την παράδοση των άλλων λαών. Αγαπούμε την πατρίδα μας, αλλά απορρίπτουμε τα άκρα και τη μισαλλοδοξία.
Πριν από 50 χρόνια η Παναγία του Κύκκου και του Μαχαιρά δάκρυσε. Δεν ξεχνώ την Κύπρο. Προσεύχομαι για το μέλλον του Ελληνισμού.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 17.8.2024
