Παρασυρόμενοι από τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας μας τείνουμε να λησμονούμε τα εθνικά θέματα και την αναταραχή που επικρατεί γύρω μας. Ας κοιτάξουμε λίγο τον χάρτη και ας θυμηθούμε τι συμβαίνει και πόσο μας αφορά:
Στο Κυπριακό ακούμε πολλά ωραία λόγια και βλέπουμε χαμόγελα, αλλά οι εξελίξεις εγκυμονούν κινδύνους. Πίσω από την υποκριτική διπλωματία του Τουρκοκυπρίου Μουσταφά Ακιντζί κρύβεται η διάθεση της Άγκυρας να ελέγξει πλήρως τη Μεγαλόνησο μέσω ενός νέου σχεδίου τύπου Ανάν. Οι ορολογίες περί διζωνικότητας, εγγυήσεων, εκ περιτροπής προεδρίας κλπ. δεν γίνονται ευκόλως κατανοητές από μη ειδικούς. Γι’ αυτό επιχειρώ να απλουστεύσω το διακύβευμα: Αν γίνει δημοψήφισμα και επικρατήσει το ΝΑΙ, τότε θα διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και θα ιδρυθεί ένα νέο συνομοσπονδιακό κράτος με δύο ισότιμα συνιστώντα κρατίδια, το ελληνικό και το τουρκικό. Ουδείς εγγυάται ότι θα φύγει ο κατοχικός στρατός. Ελάχιστοι Ελληνοκύπριοι -εκδιωχθέντες το 1974- θα επιστρέψουν στα πατρογονικά τους εδάφη. Οι Τουρκοκύπριοι, αν και μειοψηφία θα έχουν πλήρη συγκυριαρχία και θα κάνουν ό,τι τους υποδεικνύει η Άγκυρα. Το οικονομικό κόστος της δήθεν λύσης (περιουσίες χαμένες από το 1974) θα καλυφθεί με τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες που ήδη ανακαλύφθηκαν ή και θα ανακαλυφθούν στο μέλλον. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι Έλληνες της Κύπρου θα έχουν το δικαίωμα να διατηρήσουν την ελληνική σημαία, την ελληνική ιστορία και την εθνική τους ταυτότητα.
Στη Βόρειο Ήπειρο γίνεται αφελληνισμός και διωγμός με ειρηνικά μέσα. Με δικαστικές και διοικητικές αυθαιρεσίες ξεριζώνονται οι εναπομείναντες Έλληνες και αρπάζονται τα κτήματά τους. Τα Τίρανα αποθρασύνθηκαν από την αμερικανική και ευρωπαϊκή στήριξη για την ανεξαρτησία του Κοσσόβου και διεκδικούν μειονότητες-και συντόμως εδάφη- από την Ελλάδα.
Στο ζήτημα της ΑΟΖ καθυστερούμε αδικαιολόγητα να την ανακηρύξουμε και στη συνέχεια να αρχίσουμε τις διμερείς οριοθετήσεις ξεκινώντας από την φιλική Κύπρο.
Η Τουρκία με τις βομβιστικές επιθέσεις, τη σχέση της με το Ντάες-ISIS και την μαζική κουρδική εξέγερση αποσταθεροποιείται. Συνήθως το πληγωμένο θηρίο καθίσταται πιο επικίνδυνο. Είναι προφανές ότι το καθεστώς ενθαρρύνει την προώθηση προσφύγων και μεταναστών (άρα και φανατικών ισλαμιστών) προς την Ελλάδα.
Τα Σκόπια βρίσκονται σε πολιτική περιδίνηση και συνεχή εθνοτική διαμάχη. Οι Σλάβοι- ψευδομακεδόνες είναι διχασμένοι, ενώ οι πολυάριθμοι Αλβανοί είναι έτοιμοι να αποσχισθούν και να ενωθούν με το Κόσσοβο.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητεί τον ρόλο της και την ταυτότητά της υπό την πίεση των ευρωφοβικών κομμάτων που εμφανίζονται παντού.
Σε τέτοιες εποχές ο Ελληνισμός επιβιώνει μόνον όταν πατήσει γερά στην Ορθοδοξία, στην Ιστορία και στην εθνική του ταυτότητα, μακριά από διεθνιστικά πειράματα νεοφιλελευθέρου ή μαρξιστικού τύπου.
Άρθρο μου στην Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 17 Ιανουαρίου 2016
