Kωνσταντίνος Χολέβας

Διαφωνώ σε πολλά με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, αλλά θεωρώ πολύ επιτυχημένη την πρότασή του για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο καθηγητής, πρώην βουλευτής και πρώην υπουργός, Προκόπης Παυλόπουλος, είναι άξιος για να αναλάβει το ύψιστο πολιτειακό αξίωμα.

Πολλά εγράφησαν και θα γραφούν υπέρ ή κατά της επιλογής αυτής. Θα ήθελα να μείνω σε τρία στοιχεία που συγκροτούν την προσωπικότητα του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και είναι απαραίτητα στους δύσκολους καιρούς μας.

Πρώτον, ο κ. Παυλόπουλος σέβεται την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και Παράδοση του λαού μας και αναγνωρίζει τον εθνικό, κοινωνικό και μορφωτικό ρόλο της Εκκλησίας μας. Θυμούμαι τις κατά καιρούς εισηγήσεις του, ως ειδικού στο Δημόσιο Δίκαιο, ότι δεν χρειάζονται αναθεώρηση τα άρθρα του Συντάγματος περί της επικρατούσης θρησκείας. Θυμούμαι επίσης την τολμηρή νομική και πολιτική θέση του για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, όταν είχε ταχθεί υπέρ της προαιρετικής αναγραφής. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η ομιλία του για τις Χριστιανικές και δημοκρατικές αξίες της Ευρώπης στις 5.5.2003, όταν η Εκκλησία της Ελλάδος διοργάνωσε διεθνές Συνέδριο για το τότε συζητούμενο Σύνταγμα της Ευρ. Ενώσεως. Και ήταν πολύ συγκινητική η ομιλία του πριν από λίγα χρόνια στις 15 Αυγούστου στην Τήνο, όταν ως εκπρόσωπος της Κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή μίλησε άνευ χειρογράφου για την Παναγία μας και εντυπωσίασε για τη θεολογική του κατάρτιση και την ειλικρινή ευσέβειά του.

Δεύτερον, ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας γνωρίζει, γράφει και ομιλεί σωστά την ελληνική γλώσσα. Είναι τέτοια η γλωσσική μας έκπτωση, τα συχνά γλωσσικά λάθη στα ΜΜΕ και η εκφραστική πενία των νέων μας, που θεωρούμε ευτύχημα να έχουμε Ανώτατο Άρχοντα με ελληνοπρεπή παιδεία. Πάντα χαιρόμουν να τον ακούω στην τηλεόραση και η  χαρακτηριστική ταχύτητα του λόγου του απεδείκνυε την ευρυμάθεια και την άρτια γνώση της ενιαίας ελληνικής (λογίας και δημοτικής). Ο Προκόπης Παυλόπουλος διδάσκει ελληνικά όταν ομιλεί και ξεχωρίζει σαφώς  από πολλά άλλα πολιτικά πρόσωπα, που δεν διακρίνονται για την παιδεία και την ευφράδειά τους.

Τρίτον, ο πρώτος πολίτης της χώρας μας κατέχει άριστα τα θέματα του Συνταγματικού και του Διοικητικού Δικαίου, ώστε μπορεί να αποτελέσει καλό σύμβουλο σε μία άπειρη κυβέρνηση όπως η σημερινή, αλλά και φραγμό σε νομοθετικά σφάλματα και ολισθήματα, αν τυχόν χρειασθεί. Οι αρμοδιότητές του βάσει του ισχύοντος Συντάγματος είναι όντως περιορισμένες, αλλά υπάρχουν τρόποι για να δείξει την διαφωνία του ένας Πρόεδρος, όταν μάλιστα έχει προσωπικότητα και παιδεία. Εξ άλλου ο κ. Παυλόπουλος διετέλεσε νομικός σύμβουλος του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας και αυτή η εμπειρία θα τού φανεί χρήσιμη.

Του εύχομαι ολοψύχως καλή επιτυχία!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 22 Φεβρουαρίου 2015

Είναι πράγματι άξιος συγχαρητηρίων ο φίλος Κώστας Ζουράρις για την ομιλία του στη Βουλή. Είναι από τους λίγους πολιτικούς με ελληνική γλωσσική παιδεία και βαθειά ιστορική κατάρτιση. Απέδειξε πόσο βοηθά την πολιτική σκέψη η μελέτη των Αρχαίων συγγραφέων και των μεγάλων Νεοελλήνων ποιητών. Όμως επισημαίνω δύο μεγάλες αντιφάσεις. Ο Ζουράρις επικαλέσθηκε την Υπέρμαχο Στρατηγό σε μία Βουλή, της οποίας οι μισοί βουλευτές δεν αναγνωρίζουν τον Χριστό και την Παναγία. Εξάλλου ο βουλευτής των ΑΝΕΛ έλαβε τις βάσεις της ελληνοκεντρικής παιδείας του στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το οποίο ακριβώς αυτές τις ημέρες δέχεται πλήγματα και οδηγείται σε υποβάθμιση- μαζί με όλα τα Πειραματικά Σχολεία- κατόπιν των αποφάσεων της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας.

Παρά τις αντιφάσεις θέλω να μείνω περισσότερο στο περιεχόμενο της ομιλίας του. Όλοι σχεδόν οι σχολιαστές απέδωσαν τις παραπομπές του Ζουράρι στον Θουκυδίδη, στον Ελύτη και στον Ρίτσο. Τους διέφυγε η χρήση ορισμένων στίχων του Γιώργου Σεφέρη, του Νομπελίστα ποιητή μας, από το ποίημα « Νεόφυτος ο Έγκλειστος μιλά», το οποίο εγράφη στην Κύπρο το 1953. Οι στίχοι που ακούσθηκαν στην Βουλή είναι «Της Υπερμάχου Στρατηγού πούχει στα μάτια της ψηφιδωτόν τον καημό της Ρωμηοσύνης» . Αξίζει να δούμε από πού εμπνεύσθηκε ο Σεφέρης, ο οποίος επισκέφθηκε την Κύπρο ως διπλωμάτης.

Ο Άγιος Νεόφυτος ήταν βοσκός στην Κύπρο τον 12^ο αιώνα μ.Χ. Έκτισε το μοναστήρι του, την περίφημη Εγκλείστρα, κοντά στην Πάφο και έμεινε απομονωμένος από τους ανθρώπους, αλλά κοντά στον Θεό. Γι’ αυτό ονομάσθηκε Έγκλειστος. Στο σημείο αυτό βρίσκεται σήμερα η ομώνυμη Μονή και ο τάφος του. Έγραψε πολλά θεολογικά συγγράμματα, τα οποία εξεδόθησαν από την Μονή πριν από λίγα χρόνια σε πέντε τόμους. Έγραψε και ένα κείμενο ιστορικού- πατριωτικού περιεχομένου με τίτλο « Περί των κατά την χώραν Κύπρον σκαιών». Εκεί περιγράφει την άλωση της Κύπρου από τους Δυτικούς Σταυροφόρους και τον διμέτωπο αγώνα των Ορθοδόξων Ελλήνων κατά των Σταυροφόρων και των Σαρακηνών Μουσουλμάνων, οι οποίοι κατείχαν τους Αγίους Τόπους. Ο Άγιος Νεόφυτος γράφει γύρω στο 1200 και για να δείξει ποια είναι η ευρύτερη πατρίδα του χρησιμοποιεί τον όρο Ρωμανία, δηλαδή το πραγματικό όνομα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ρωμανία σημαίνει το κράτος της Νέας Ρώμης – Κωνσταντινουπόλεως. Ρωμαίοι στην υπηκοότητα, Έλληνες στην συνείδηση και στην παιδεία, Ορθόδοξοι ως προς την πίστη, οι Κύπριοι της εποχής εκείνης ακολούθησαν τη μοίρα του Ελληνισμού στον διμέτωπο αγώνα εναντίον Φράγκων Σταυροφόρων και Μουσουλμάνων (Αράβων ή Τούρκων).

Από την Ρωμανία του Αγίου Νεοφύτου και των βυζαντινών κειμένων προήλθε ο όρος Ρωμηοσύνη, τον οποίο χρησιμοποιεί ο Σεφέρης. Υποδηλώνει τον Ορθόδοξο Ελληνισμό, ο οποίος παρά την κατάκτηση από Οθωμανούς και Ενετούς παρέμεινε πιστός στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και στη βυζαντινή κληρονομιά. Αξίζει να διαβάσουμε τους πρώτους στίχους από το ποίημα « Νεόφυτος ο Έγκλειστος μιλά» του Σεφέρη:

« Υπέρογκες αρχιτεκτονικές. Λαρίων, Φαμαγκούστα, Μπουφαβέντο, σχεδόν σκηνικά.

Ήμασταν συνηθισμένοι στο να στοχαζόμαστε αλλιώς το « Ιησούς Χριστός Νικά».

Που είδαμε στα τείχη της Βασιλεύουσας, τα φαγωμένα από γυφτοτσάντιρα και στεγνά χορτάρια.

Με τους μεγάλους πύργους κατάχαμα σαν ενός δυνατού που έχασε, τα ριγμένα ζάρια….».

Ο Άγιος Νεόφυτος και ο Σεφέρης μιλούν για τον καημό της Ρωμηοσύνης, αλλά ταυτοχρόνως δίνουν το μήνυμα ότι η σύνδεση Ορθοδοξίας και Ελληνισμού βοήθησε το Γένος να επιβιώσει σε καταστάσεις πολύ πιο δύσκολες από τη σημερινή. ‘Εχουμε συνηθίσει να πιεζόμαστε από δυτικούς «εταίρους» και ανατολικούς ισλαμιστές και (νεο)Οθωμανούς. Τα οικονομικά μας άλλοτε βελτιώνονται, άλλοτε επιδεινώνονται. Αν, όμως, αποκοπούμε από τις ελληνορθόδοξες ρίζες μας χανόμαστε οριστικά!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Για να στρέψει αλλού την προσοχή του λαού και για να μην αντιδράσει η αριστερή της πτέρυγα στον πιθανολογούμενο συμβιβασμό η κυβέρνηση έχει αρχίσει να εξαγγέλλει διάφορα ψευδοεπαναστατικά μέτρα.

Οι αιώνιοι φοιτητές θα επανέλθουν δημιουργώντας πληθυσμιακή και διοικητική ασφυξία στα Πανεπιστήμια.

Οι ομοφυλόφιλοι θα συνάπτουν σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και δεν αποκλείεται να υιοθετούν παιδιά με αρνητικές συνέπειες για την ψυχολογία αυτών των παιδιών.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης θα ανοίξει διάλογο με τους κουκουλοφόρους. Δεν μας είπε με ποιο ακριβώς τρόπο θα διαλεχθούν οι κουκουλοφόροι. Με μολότοφ ή με τούβλα ιπτάμενα;

Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας θα καταργηθούν και έτσι οι τρομοκράτες θα δραπετεύουν όποτε θέλουν. Δεν θα χρειάζεται να παίρνουν άδεια πενθήμερη για να εξαφανισθούν!

Τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία θα καταργηθούν, διότι η αριστεία είναι απαγορευμένη έννοια για την αριστερά. Μετριοκρατία παντού θα είναι το νέο σύνθημα. Δεν αποκλείεται να απαγορευθεί και η διδασκαλία του Ομήρου για να μην μαθαίνουν τα παιδιά το «Αιέν Αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων».

Τα παιδιά των παρανόμων μεταναστών θα λαμβάνουν την ελληνική ιθαγένεια και έτσι θα έχουν ακόμη ένα κίνητρο οι απελπισμένοι όλου του κόσμου να εισέρχονται στη χώρα μας. Οι Τούρκοι δουλέμποροι, που τους μεταφέρουν με το αζημίωτο, ήδη πανηγυρίζουν. Η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε το πρώτο βήμα για την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Ο υπερυπουργός Πολιτισμού και Παιδείας ξαναμάσησε την γνωστή καραμέλα περί διαχωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας ανατρέποντας το προεκλογικό λεκτικό εύρημα του κ. Τσίπρα περί εξορθολογισμού των σχέσεων. Ουδείς μπήκε στον κόπο να μάς εξηγήσει γιατί χρειάζεται χωρισμός αφού δεν υπάρχει σχέση γάμου συμφώνως προς το Σύνταγμα και πού βρίσκεται ο παραλογισμός ώστε να τον εξορθολογίσουμε.

Προσωπικά πιστεύω ότι η πατρίδα μας χρειάζεται μία πραγματική επανάσταση, η οποία θα υλοποιεί ακριβώς αυτό που περιγράφει η λέξη: Επ-ανάσταση. Ανάσταση ξανά. Προσπάθεια για εκπαιδευτική και πολιτιστική ανόρθωση. Στα δύσκολα ο Έλληνας ξαναγυρίζει στις ρίζες του. Εμβαθύνει στην παιδεία του. Ξαναμελετά την γραμματεία των παλαιοτέρων και των νεωτέρων χρόνων. Βρίσκει παραμυθία στην Ορθόδοξη Πίστη του, παίρνει διδάγματα από την Ιστορία του, αντλεί πρότυπα από τους ήρωες και μάρτυρες της Εκκλησίας και του Έθνους.

Επί Τουρκοκρατίας μείναμε όρθιοι διότι η παιδεία, άλλοτε κρυφή και άλλοτε φανερή, βασιζόταν στα κείμενα των Αρχαίων και της Ορθοδοξίας. Κατά τη  Γερμανική κατοχή οι νέοι διάβαζαν Ελύτη και ανέβαζαν αρχαίο θέατρο, όπως θυμάται η Ελένη Αρβελέρ.

Η κρίση θα ξεπερασθεί με πίστη στον Θεό και με αναβάπτιση στην διαχρονική Ελληνική Παιδεία και Γλώσσα. Όταν επικαλούμεθα ενώπιον των ξένων τον Πλάτωνα πρέπει οι νέοι μας να μπορούν να τον διαβάζουν από το πρωτότυπο!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 15 Φεβρουαρίου 2015

Οι μετεκλογικές εξελίξεις δεν πρέπει να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Είναι λογικό να αγωνιούμε για την τύχη των διαπραγματεύσεων της κυβερνήσεως με τους δανειστές μας, αλλά σε χώρους αρκετά κοντινούς διαδραματίζονται συγκλονιστικά γεγονότα. Η φρικώδης μέθοδος θανατώσεως του Ιορδανού πιλότου από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και οι μετέπειτα εξελίξεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη. Η Ιορδανία εξαπέλυσε αεροπορικές επιθέσεις κατά των τζιχαντιστών στο έδαφος της Συρίας και του Ιράκ, ενώ έσπευσε να αποκαταστήσει πλήρως τις διπλωματικές σχέσεις της με το Ισραήλ, τον πολεμικό της αντίπαλο του 1967.

Η Ιορδανία είναι μία μικρή χώρα χωρίς πετρέλαιο, αλλά με δεσπόζουσα στρατηγική θέση και με πολιτικό ρόλο κρίσιμο μεταξύ των αραβικών χωρών. Ο πληθυσμός της αποτελείται από Βεδουίνους και Παλαιστινίους, η δε βασιλική οικογένεια διατηρεί στενούς δεσμούς με την Βρετανία και τον δυτικό πολιτισμό. Στη χώρα αυτή δεν παρατηρούνται φαινόμενα ισλαμικού φανατισμού. Αντιθέτως η Ορθόδοξη Χριστιανική μειονότητα του 5% απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, πράγμα σπάνιο σε χώρα με μουσουλμανική πλειοψηφία. Ο πατέρας του σημερινού βασιλιά Αμπντάλλα, ο Χουσείν, όταν ήταν μικρός σώθηκε από δολοφονική απόπειρα χάρις στην παρέμβαση ενός Έλληνα Ορθοδόξου μοναχού. Από τότε το «Χασιμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας», όπως είναι η επίσημη ονομασία, σέβεται την παρουσία των λίγων Ρωμηών Ορθοδόξων (Ρουμ Ορτοντόξ), οι οποίοι υπάγονται στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και θεωρεί επίσημες αργίες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα κατά το Ορθόδοξο Χριστιανικό εορτολόγιο.

Έχω επισκεφθεί δύο φορές κατά το παρελθόν την Ιορδανία και μου έκανε εντύπωση η προβολή της ελληνιστικής (μακεδονικής) και της βυζαντινής κληρονομιάς από τον Ιορδανικό Οργανισμό Τουρισμού. Πολλοί Ιορδανοί συνομιλητές μού τόνιζαν ότι «εδώ υπάρχουν πολλά δικά σας μνημεία, αλλά εσείς οι Έλληνες δεν έρχεστε να τα επισκεφθείτε»! Θυμούμαι τη συγκίνηση της ελληνικής συντροφιάς μας όταν επισκεφθήκαμε κοντά στην πρωτεύουσα Αμμάν την πόλη Τζέρας. Είναι τα Γέρασα, τα οποία ίδρυσε ο Μ. Αλέξανδρος για να ζήσουν οι απόμαχοι στρατιώτες του και η οποία διετέλεσε στη συνέχεια κέντρο Ορθοδόξου Χριστιανικού πολιτισμού. Ο επισκέπτης βλέπει σήμερα τους στύλους από τον ναό της Δήμητρας, το ελληνιστικό θέατρο με τα ελληνικά γράμματα να σώζονται άθικτα και τα ερείπια ενός Πρωτοχριστιανικού Ναού. Ο Ιορδανός ξεναγός μάς εξήγησε ότι τα Γέρασα ανήκαν στη Μακεδονική Δεκάπολη, διευκρινίζοντας ότι όταν αναφέρεται σε Μακεδόνες εννοεί Έλληνες. Αυτά που αρνούνται οι Σκοπιανοί τα παραδέχονται αβίαστα οι Ιορδανοί. Σημαντική ελληνιστική παρουσία υπάρχει και στην Πέτρα, στο νότιο τμήμα της χώρας. Η λαξευμένη στον βράχο πόλη των Ναβαταίων είναι γεμάτη από ελληνιστικούς βωμούς με αναφορές σε στρατηγούς του Αλεξάνδρου. Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει ένα Ορθόδοξο Χριστιανικό εκκλησάκι.

Στη σύγχρονη γεωστρατηγική συγκυρία η Ελλάς και η Κύπρος έχουμε άμεσο συμφέρον να συνεργαστούμε με αραβικές χώρες, οι οποίες μάχονται κατά των τζιχαντιστών, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία. Το λιμάνι της Ιορδανίας, η Άκαμπα, δεν βλέπει προς τη Μεσόγειο, άρα δεν μάς συνδέει το ζήτημα της ΑΟΖ, όπως συμβαίνει με την Αίγυπτο. Όμως και η ειρήνευση στη Μέση Ανατολή μάς ενδιαφέρει για δύο λόγους. Πρώτον, διότι πρέπει να προστατευθούν και να επιβιώσουν οι Ορθόδοξες και οι υπόλοιπες Χριστιανικές κοινότητες στην περιοχή. Θυμίζω ότι ακόμη δεν μάθαμε νεώτερα για τους δύο απαχθέντες Σύρους Μητροπολίτες. Δεύτερον, διότι η ενδεχόμενη επικράτηση και αποθράσυνση των τζιχαντιστών-ακραίων ισλαμιστών θα τους ωθήσει σε δράσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Η Ιορδανία ανέλαβε με θάρρος να αγωνισθεί στην πρώτη γραμμή υπέρ της ειρηνικής συνυπάρξεως λαών και πολιτισμών. Ας συσφίγξουμε τους διπλωματικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μας.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Τί θα κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα με τα εθνικά θέματα; Μία πρώτη απάντηση πήραμε κατά την επίσκεψη του νέου Πρωθυπουργού στην Κύπρο. Ορθώς οι κ.κ. Τσίπρας και Αναστασιάδης δήλωσαν ότι ο διάλογος με τους Τουρκοκυπρίους δεν πρόκειται να ξαναρχίσει αν δεν σταματήσουν οι προκλήσεις της Άγκυρας μέσω του πλοίου Μπαρμπαρός. Κακώς όμως ο Έλληνας Πρωθυπουργός περιέγραψε στην Κυπριακή Βουλή μία λύση του Κυπριακού μέσα σε ένα πλαίσιο που θυμίζει το διχοτομικό σχέδιο Ανάν. Ο κ. Τσίπρας τάχθηκε υπέρ μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δύο ισοτίμων κρατιδίων, εξισώνοντας τη μειοψηφία (Τουρκοκυπρίους) με την πλειοψηφία (Ελληνοκυπρίους). Ακολούθησε τη λογική των δύο συνιστωσών πολιτειών (component states), η οποία για πρώτη φορά αναφέρεται σε συμφωνίες του αριστερού πρώην Προέδρου Δ. Χριστόφια με τον Τουρκοκύπριο συνομιλητή του.

Λανθασμένη υπήρξε και η αναφορά Τσίπρα στο θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Με αρκετή δόση ασάφειας είπε  ότι δεν θα κάνει βιαστικές ενέργειες χωρίς να υπολογίσει τις  συνέπειες. Ουσιαστικά έδωσε το μήνυμα στην Τουρκία ότι δεν θα προβεί στη διαδικασία οριοθέτησης, η οποία μαθηματικά θα μάς οδηγήσει σε διαφωνία  λόγω αμφισβητήσεως του Καστελλορίζου. Το λάθος του Τσίπρα είναι διπλό. Πρώτον εμφανίζει την Ελλάδα φοβισμένη, τη στιγμή που η μικρή Κύπρος με ολιγάριθμες ένοπλες δυνάμεις τόλμησε να ανακηρύξει και να οριοθετήσει την ΑΟΖ επί κυβερνήσεως Τάσσου Παπαδόπουλου. Και δεύτερον ανατρέπει τη θετική προεργασία, η οποία είχε γίνει από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.

Υπενθυμίζω ότι ο Σαμαράς είχε ενημερώσει τον ΟΗΕ ότι προτιθέμεθα να ανακηρύξουμε ΑΟΖ και στη συνέχεια προχώρησε στην τριμερή συμφωνία με Κύπρο και Αίγυπτο για την έναρξη της οριοθετήσεως. Η συνάντηση Σαμαρά και Αναστασιάδη με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Σίσι, σταθερό αντίπαλο της τουρκικής επιρροής στην περιοχή, θεμελίωσε μία πολύ καλή εξέλιξη για την ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Θα γκρεμίσει ο κ. Τσίπρας όσα οικοδόμησε η προηγούμενη κυβέρνηση στον τομέα των ενεργειακών πόρων;

Στη Θράκη είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι το κόμμα DEB, το οποίο εξέφραζε τους φανατικούς της μουσουλμανικής μειονότητας, μετά τη δυναμική εμφάνισή του στις Ευρωεκλογές του 2014, απεσύρθη και έδωσε τις ψήφους του στον ΣΥΡΙΖΑ. Δύο από τους εκλεγέντες βουλευτές του κ. Τσίπρα, ένας στην Ξάνθη και ένας στη Ροδόπη, έχουν απόψεις αποσταθεροποιητικές των εθνικών μας συμφερόντων και βλαπτικές για την ειρηνική συμβίωση στην περιοχή. Θα τους μαζέψει ο νέος Πρωθυπουργός ή θα ανέχεται δηλώσεις σαν αυτές του βουλευτή του κ. Ζειμπέκ, ο οποίος ζητά την εκλογή των μουφτήδων από τον λαό;

Στη Θράκη μας όλοι οι Έλληνες, ασχέτως κομματικής τοποθετήσεως, οφείλουμε να σταθούμε αντιμέτωποι στις δόλιες επιδιώξεις του τουρκικού προξενείου και της Άγκυρας!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 8 Φεβρουαρίου 2015

Λίγες ώρες πριν αναλάβει την ευθύνη για τη Δημοτική και Μέση Εκπαίδευση ο αναπληρωτής Υπουργός Τάσος Κουράκης, ο απερχόμενος Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Ανδρέας Λοβέρδος προέβη – επιτέλους- στη σωστή ρύθμιση για τις απαλλαγές από το μάθημα των Θρησκευτικών. Ουσιαστικά εφήρμοσε την απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, με την οποία ορίζεται ότι δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα έχουν μόνον οι αλλόθρησκοι (π.χ. Μουσουλμάνοι) και οι ετερόδοξοι (π.χ. Προτεστάντες) μαθητές και σαφώς όχι οι Ορθόδοξοι. Δίδεται έτσι μία λύση στο πρόβλημα, το οποίο δημιούργησε η σύσταση του 2007 του τότε Συνηγόρου του Πολίτη Γ. Καμίνη και την οποία το Δικαστήριο έκρινε παράνομη με βάση το Σύνταγμα και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Κουράκης θα σεβασθεί την εγκύκλιο Λοβέρδου άρα και τη δικαστική απόφαση ή θα επαναφέρει τη σύγχυση, δίδοντας στον καθένα το δικαίωμα απαλλαγής.

Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου είναι τελεσίδικη, διότι εξεδόθη κατόπιν εξουσιοδοτήσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αποτελεί νίκη των Θεολόγων των Χανίων, οι οποίοι είχαν προσφύγει και γενικότερα της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, η οποία σήμερα υπό νέα και μαχητική Διοίκηση δίνει τη μαρτυρία της υπέρ ενός ελληνορθοδόξου σχολείου προσαρμοσμένου στις σύγχρονες ανάγκες. Η εν λόγω απόφαση δεν μένει μόνον στο ζήτημα των απαλλαγών, αλλά υπεισέρχεται και στην ουσία του θέματος, δηλαδή στο περιεχόμενο του μαθήματος. Ορίζει, λοιπόν, ρητά και κατηγορηματικά ότι: Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτική καθώς και η παρακολούθησή του από τους μαθητές, οι οποίοι ανήκουν στην «κατ’ Ανατολάς Ορθόδοξον Εκκλησίαν» για την ανάπτυξη της θρησκευτικής τους συνειδήσεως. Γίνεται, δηλαδή, άμεση αναφορά στο άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος περί των σκοπών της Παιδείας και έτσι το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι είναι συνταγματική επιταγή η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως των Ορθοδόξων μαθητών, προεχόντως δε, κατά τη χριστιανική διδασκαλία.

Τη διατύπωση του Δικαστηρίου περί Ορθοδόξου Χριστιανικού περιεχομένου του μαθήματος την θεωρώ εξίσου ή και περισσότερο σημαντική από τη ρύθμιση των απαλλαγών. Διότι στην κοινωνία μας και ειδικά στον χώρο της Παιδείας διεξάγεται έντονος διάλογος μεταξύ διαφορετικών απόψεων περί του μαθήματος. Συγκεκριμένα.

Η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων και η πλειοψηφία των διδασκόντων Θεολόγων τάσσεται υπέρ του ομολογιακού μαθήμτος, δηλαδή με Ορθόδοξο Χριστιανικό περιεχόμενο. Επικαλούνται το Σύνταγμα, την ελληνορθόδοξη παράδοση του λαού μας, τις δικαστικές αποφάσεις όπως την προαναφερθείσα, την ευρωπαϊκή πρακτική και κυρίως τους παιδαγωγικούς λόγους. Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι το μόνο που έχει απομείνει με ηθοπλαστικό περιεχόμενο. Από αυτό τα παιδιά μας θα πάρουν πρότυπα και τα πρότυπα αυτά δεν μπορούν να είναι άλλα από τον Χριστό, τους Αγίους, τους Πατέρες και τη διδασκαλία τους.

Μία άλλη άποψη είναι αυτή του Πιλοτικού Προγράμματος για το μάθημα, την οποία υποστηρίζει μία μικρή ομάδα Θεολόγων. Στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τις απαλλαγές προτείνουν ένα πολυθρησκευτικό μάθημα, το οποίο τελικά θα μπερδεύει τα παιδιά με λίγη δόση Ορθοδοξίας, Καθολικισμού, Ισλάμ, Βουδισμού κλπ. Αποτέλεσμα η πλήρης έλλειψη προτύπων και η αποκοπή από την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας.

Μία τρίτη άποψη είναι αυτή που υποστηρίζεται στις επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία, δηλαδή η εισαγωγή Θρησκειολογικού μαθήματος με ξερές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Η πρόταση αυτή συγκρούεται με το Σύνταγμα και με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες τα Θρησκευτικά έχουν ομολογιακό περιεχόμενο και βασίζονται στην επικρατούσα θρησκεία. Τώρα που τα πρώην κομμουνιστικά κράτη επαναφέρουν τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά, εμείς θα τα καταργήσουμε για να ικανοποιηθούν ορισμένοι ψευδοπροοδευτικοί;

Στην εποχή της οικονομικής και πνευματικής κρίσης τα Ελληνόπουλα χρειάζονται την Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Νέα κυβέρνηση, λοιπόν, και όλοι μας ευχόμαστε να εργασθεί για το καλό του τόπου. Θα ήθελα να αρχίσω το σχόλιό μου με δύο θετικές παρατηρήσεις. Εκτιμώ ορισμένες απόψεις, όχι όλες,  του νέου Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, ο οποίος μάλιστα υπήρξε αντίθετος με το διχοτομικό σχέδιο Ανάν. Θεωρώ επίσης σωστή την απόφαση που διακηρύχθηκε, και ελπίζω να εφαρμοσθεί, για την αργία της Κυριακής. Μπορεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων για δικούς της λόγους, όμως και εγώ ως Χριστιανός επικροτώ.

Οι προβληματισμοί, πάντως, είναι πολλοί. Η νέα αναπληρώτρια Υπουργός για τη Μετανάστευση θα σεβασθεί την ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία θα γίνει αυστηρότερη λόγω του κινδύνου από  τους ισλαμιστές ή θα ακολουθήσει αποτυχημένες πολυπολιτισμικές ιδεοληψίες; Ο αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας θα εφαρμόσει την γνωστή απειλή του ότι θα καταργήσει τη μισθοδοσία των κληρικών και θα επιβάλει φόρο στους Ορθοδόξους Χριστιανούς; Τί νέα αναλυτικά προγράμματα και σχολικά βιβλία θα γραφούν; Στο πνεύμα της κ. Ρεπούση, της οποίας το βιβλίο είχε στηρίξει μετά φανατισμού ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα τηρηθεί το Σύνταγμα το οποίο ορίζει ως σκοπό της παιδείας την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως ή θα επιβληθεί στα ελληνόπουλα η ιδεολογία της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως και ο εξοβελισμός της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας; Και τα σημερινά σχολικά εγχειρίδια παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα. Τα επόμενα θα είναι πλήρως αφελληνισμένα και αποχριστιανοποιημένα;

Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες στο Υπουργείο Εξωτερικών δεν υπάρχει Υφυπουργός για τον Απόδημο Ελληνισμό και για τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία. Η διάθεση των κυβερνώντων για την περιθωριοποίηση της Εκκλησίας είναι προφανής. Η παρέμβαση στην Ευρ. Ένωση για τις κυρώσεις προς την Ρωσία είναι εν μέρει δικαιολογημένη, όμως ας μην βαυκαλίζονται ορισμένοι ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μάς σώσει οικονομικά από τα νύχια των … κακών Ευρωπαίων. Και ο αριστερός Πρόεδρος της Κύπρου Δ. Χριστόφιας τέτοιες ψευδαισθήσεις έτρεφε, αλλά τελικά εκείνος  έφερε την τρόικα στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του 2012. Οι περισσότεροι Έλληνες συμφωνούμε ότι οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας τείνουν προς την υπερβολή, σε μία εποχή μάλιστα κατά την οποία οι ΗΠΑ και η Ευρώπη χρειάζονται τη συνεργασία των Ρώσων κατά του ακραίου Ισλάμ. Όμως πρέπει να προσέξουμε να μην δώσουμε την εντύπωση ότι επικροτούμε τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία, διότι δεν θα μπορούμε μετά να καταδικάσουμε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Το σύστημα των υπερυπουργείων δεν είναι λειτουργικό. Έχει ξαναδοκιμασθεί και απέτυχε. Το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης κακώς καταργείται. Η υποβάθμισή του σε υφυπουργείο δίνει μηνύματα εθνικής υποχωρήσεως προς τους Σκοπιανούς και τους Τούρκους. Δεν αρχίσαμε καλά!

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015