Kωνσταντίνος Χολέβας

Ο πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ βρέθηκε προσφάτως στην Αθήνα για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν χαμογελαστός και μας είπε ότι ο λαός της χώρας του είναι Μακεδόνες και ότι οι Έλληνες το έχουμε αποδεχθεί.

Υπάρχουν, όμως, αρκετά σημαντικά πράγματα, τα οποία δεν μας είπε ο κ. Ζάεφ. Ευκαιρία, λοιπόν, να του τα θυμίσουμε:

Από πού συνάγει ο κ. Ζάεφ τη συναίνεση του ελληνικού λαού στην ονομασία «Μακεδόνες»  για την πλειοψηφούσα εθνότητα του κράτους των Σκοπίων; Του θυμίζουμε ότι δεν έγινε δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Άλλωστε σε όλες τις δημοσκοπήσεις από τότε μέχρι σήμερα η πλειοψηφία των Ελλήνων απορρίπτει τη Συμφωνία. Κύριε Ζάεφ, κακώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σάς ονόμασε «Μακεδόνες». Ούτε ο ελληνικός λαός ούτε η Ιστορία σάς έχουν παραχωρήσει αυτό το όνομα.

Δεν μας είπε ο κ. Ζάεφ γιατί η κυβέρνησή της χώρας του έκανε τα πάντα για να μην εφαρμόσει τη Συμφωνία. Όσο εκείνος ήταν Πρωθυπουργός οι εθνικές ομάδες διαφόρων αθλημάτων εμφανίσθηκαν σε διεθνείς διοργανώσεις με το όνομα : Μακεδονία. Η Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών επιμένει να ονομάζεται «Μακεδονική».Τα παραδείγματα είναι πολλά. Καλά τα χαμόγελα κ. Ζάεφ, αλλά εφαρμόσατε επιλεκτικά μόνον τα σημεία των Πρεσπών που σας συμφέρουν.

Επίσης ο κ. Ζάεφ δεν μάς εξήγησε γιατί η Μεικτή Επιτροπή για τη ρύθμιση των εμπορικών σημάτων δεν απέφερε αποτελέσματα, αν και πέρασε η τριετία, την οποία προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών. Οι βόρειοι γείτονές μας διεκδικούν τον προσδιορισμό «μακεδονικός- ή-ό» για τα προϊόντα τους εις βάρος των χιλιάδων επιχειρηματιών της Βορείου Ελλάδος.

Και κάτι άλλο δεν μας είπε ο κ. Ζάεφ: Τί απέγινε με τη Μεικτή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για την Ιστορία, την Αρχαιολογία και τα σχολικά βιβλία; Λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο του 2018, άρα συμπλήρωσε τριάμισυ χρόνια εργασιών. Όμως δεν έχουμε δει την αφαίρεση των αλυτρωτικών χαρτών και κειμένων από τα βιβλία των γειτόνων μας. Ίσως και οι δικοί μας εκπρόσωποι δεν πίεσαν όσο θα έπρεπε. Οι Βούλγαροι συνάδελφοί τους είναι πολύ πιο απαιτητικοί στην αντίστοιχη διμερή Επιτροπή με τα Σκόπια. Καλά τα χαμόγελα κ. Ζάεφ, αλλά διεκδικείτε την Ιστορία δύο γειτονικών σας χωρών!

Και κάτι άλλο δεν μας εξήγησε ο κ. Ζάεφ: Έχει δει τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής πληθυσμού και εθνοτήτων στη χώρα του; Επί συνόλου απογραφέντος πληθυσμού (περιλαμβάνονται και κάτοικοι εξωτερικού) οι λεγόμενοι «Μακεδόνες» είναι μόνον 54,21% . Οι Αλβανοί είναι 29,52%. Από το 2002 που οι «Μακεδόνες» ήσαν το 64% έπεσαν κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε 19 χρόνια. Αν λάβουμε υπ’ όψιν την υψηλή γεννητικότητα των Αλβανών, σε λίγα χρόνια όσοι δηλώνουν «Μακεδόνες» θα πέσουν κάτω από το 50%. Το κατασκευασμένο από τον Τίτο «μακεδονικό έθνος» θα αποτελεί μειοψηφία μέσα στην πατρίδα του. Μία χώρα. στην οποία όλοι οι άλλοι πλην των «Μακεδόνων» θα αποτελούν την πλειονότητα, θα έχει πάλι πρόβλημα ονόματος. Καλά τα χαμόγελα κ. Ζάεφ, αλλά τα μεγάλα προβλήματα είναι μπροστά σας!

Εμείς, πάντως, την Κυριακή του Θωμά  θα τιμήσουμε στη Νάουσα τα 200 χρόνια από την Επανάσταση των πραγματικών Μακεδόνων και τη θυσία των Ναουσαίων.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 22.4.2022

Πηγή φωτογραφίας: INTIME NEWS

Διαβάζω τους New York Times της 8.4.2022 στο διαδίκτυο και με εντυπωσιάζει το άρθρο του David Brooks με τον εύγλωττο τίτλο: «Η Παγκοσμιοποίηση τελείωσε. Ο παγκόσμιοι πολιτισμικοί πόλεμοι έχουν αρχίσει»! Πηγαίνω στους βρετανικούς Financial Times της 12.4.2022 και βλέπω τον τίτλο του κυρίου άρθρου να διαπιστώνει περίπου τα ίδια: Το τέλος της παγκοσμιοποίησης που γνωρίσαμε. Ξαναδιαβάζω το βιβλίο «Ταυτότητα» του αμερικανού πολιτειολόγου Φράνσις Φουκουγιάμα και εκπλήσσομαι από την ειλικρινή παραδοχή του λάθους του: Όχι, δεν έρχεται το τέλος της Ιστορίας. Η παγκοσμιοποίηση είναι αναστρέψιμη. Τα εθνικά κράτη και οι εθνικές ταυτότητες θα επιβιώσουν.

Το βλέπουμε και στην  πράξη. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση υποχωρεί. Οι διακρατικές επενδύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας έπεσαν από το 30% στο 5% μέσα σε 5 χρόνια. Ο Λάρι Φινκ, ιδρυτής του επενδυτικού κολοσσού Black Rock, έγραψε προσφάτως προς τους μετόχους του ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έβαλε τέλος στην παγκοσμιοποίηση που γνωρίζαμε. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν ενισχύει το κίνημα Buy American, δηλαδή προτείνει στους πολίτες των ΗΠΑ να προτιμούν τα αμερικανικά και όχι τα εισαγόμενα προϊόντα.

Οι γαλλικές εκλογές δείχνουν ότι η συζήτηση για την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα βρίσκεται στο επίκεντρο της συνθηματολογίας, όχι μόνο των αντισυστημικών υποψηφίων, αλλά και του κεντρώου Εμμανουέλ Μακρόν. Ο νυν Πρόεδρος προβλέπει στο πρόγραμμά του την αυστηροποίηση των κανόνων για τη μετανάστευση. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς προεδρίας του  έβαλε ως στόχο να καταπολεμήσει τις ακραίες ισλαμικές «χωριστικές» τάσεις και τον «ισλαμοαριστερισμό» .

Η παράνομη και απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ανέδειξε την αξία των συνόρων και της εθνικής ταυτότητας. Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις σε όλη την υφήλιο χειροκροτούν τους Ουκρανούς, οι οποίοι αμύνονται για να υπερασπίσουν τα σύνορα, την  κυριαρχία και την πολιτιστική  ιδιοπροσωπία τους.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της παγκοσμιοποίησης ήταν ότι η κατάργηση των εμπορικών και πολιτιστικών συνόρων και η μεγαλύτερη αλληλεξάρτηση των λαών θα σταματούσε τους πολέμους. Προφανώς η άποψη αυτή αποδείχθηκε λανθασμένη. Άλλωστε και τo 1909  ο Άγγλος οικονομολόγος Norman Angell είχε υποστηρίξει το ίδιο επιχείρημα και διαψεύσθηκε. Έλεγε ότι η ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου, που υπήρχε τότε, θα έφερνε την παγκόσμια ειρήνη. Αφού εξέδωσε το βιβλίο του με τίτλο «Η μεγάλη αυταπάτη» η ανθρωπότητα γνώρισε δύο παγκοσμίους πολέμους! Η οικονομική αλληλεξάρτηση δεν είναι το παν. Οι παγκοσμιοποιήσεις μερικές φορές φέρνουν και τα αντίθετα αποτελέσματα πχ την ταχύτερη μετάδοση της οικονομικής κρίσης που άρχισε το 2008.

Στην Ελλάδα είδαμε μία ισχυρή υποστήριξη του λαού μας προς την εθνική κυριαρχία, την αξία των συνόρων και την ταυτότητα. Στην κρίση του Έβρου τον Φεβρουάριο-Μάρτιο 2020 η απόκρουση των εργαλειοποιημένων παράτυπων μεταναστών συγκέντρωσε τεράστια ποσοστά θετικών γνωμών. Αλλά και η σταθερή πλειοψηφία των Ελλήνων, οι οποίοι στις δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να θεωρούν ως σημαντικότερα πρόσωπα του 1821 αγωνιστές και κληρικούς, τους οποίους αμφισβητεί η «προοδευτική» διανόηση, καταδεικνύει μία αξιοπρόσεκτη προσήλωση προς την ελληνορθόδοξη παράδοση και προς τις αγωνιστικές μορφές της Ιστορίας μας.

Η Ορθοδοξία, η γλώσσα μας και η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού μπορούν κάλλιστα να συνδυασθούν με τη δημοκρατία και τη συμμετοχή μας σην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 16.4.2022

Η 6^η Απριλίου έχει καθιερωθεί από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Στις 6 Απριλίου 1914 άρχισε ο διωγμός των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης από το καθεστώς των  Νεοτούρκων, οι οποίοι εμφανίσθηκαν με κίνημα το 1908 και επιβλήθηκαν το 1913 με πραξικόπημα στη διακυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι διωγμοί αυτοί, με θανατώσεις και εκτοπίσεις, ξεκίνησαν το «Μαύρο Πάσχα του 1914» παράλληλα με τους φονικούς διωγμούς κατά των Ελλήνων στα παράλια της Μικράς Ασίας.

Φέτος που τιμούμε τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι στον  διωγμό κατά του Ελληνισμού της Ανατολής υπέστη βαρύ πλήγμα και η Ανατολική Θράκη. Η Μαύρη Βίβλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία εκδόθηκε το 1919, αποτυπώνει το σύνολο των θυμάτων (Ορθόδοξοι Έλληνες που φονεύθηκαν ή εκτοπίσθηκαν) στις περιοχές της Θράκης, της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Οι διωγμοί στη Θράκη άρχισαν  μετά τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων, το 1913, αλλά κορυφώθηκαν το 1914 και συνεχίσθηκαν κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Μαύρη Βίβλος καταγράφει ότι από το 1914 έως το 1918 συνολικά 218.767 Έλληνες της Θράκης  υπέστησαν πάσης φύσεως διωγμούς και εκτοπίσθηκαν μακρυά από την πατρώα γη. Αξίζει να θυμηθούμε τις επαρχίες αυτές, οι οποίες κατοικήθηκαν επί αιώνες από Έλληνες και τελικά αφελληνίσθηκαν από τους Νεοτούρκους και τους Κεμαλικούς. Όπως  αναφέρει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην καταγραφή του 1919 πρόκειται για τις ακόλουθες περιοχές, οι οποίες, πλην του Διδυμοτείχου, ανήκουν την Ανατολική Θράκη, σημερινή Ευρωπαϊκή Τουρκία :

Επαρχίες: Αδριανουπόλεως, Αίνου, Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως, Βιζύης, Γάνου και Χώρας, Δέρκων, Διδυμοτείχου, Ηρακλείας, Καλλιουπόλεως, Μυριοφύτου, Σαράντα Εκκλησιών, Σηλυβρίας, Σωζουπόλεως, Τυρολόης.

Τον Ιούλιο του 1920 η Ανατολική Θράκη ενώθηκε με την Ελλάδα. Διοικήθηκε από Γενικό Διοικητή με έδρα την Αδριανούπολη και από 4 Νομάρχες. Η Οθωμανική Τουρκία ήταν ηττημένη ως σύμμαχος των Γερμανών και Αυστριακών στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Επί δύο χρόνια το ελληνικό κράτος οργάνωσε επιτυχώς την περιοχή. Τα ελληνικά σύνορα έφταναν μέχρι την Τσατάλτζα (ελληνική ονομασία: Μέτραι), αλλά δεν περιέλαβαν την Κωνσταντινούπολη.  Δυστυχώς η Ανατολική Θράκη χάθηκε το 1922 χωρίς να γίνει εκεί καμμία μάχη. Λόγω της υποχωρήσεως του Ελληνικού Στρατού στο Μικρασιατικό Μέτωπο η Τουρκία απαίτησε να εκκενώσουμε τη Θράκη. Αρχικά ζήτησε και τη Δυτική Θράκη, αλλά τελικά η αποχώρηση του ελληνικού πληθυσμού έγινε μόνο από την Ανατολική Θράκη. Είναι μία θλιβερή ιστορία που αφήνει ερωτηματικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι  στη Σμύρνη πήγε το 1919 ο Ελληνικός Στρατός με καθεστώς εντολής, δηλαδή θα γινόταν δημοψήφισμα σε πέντε χρόνια για να κριθεί η τύχη της περιοχής. Αντιθέτως η Ανατολική Θράκη επί δύο χρόνια ήταν έδαφος με πλήρη κυριαρχία της Ελλάδος.

Σήμερα στο τμήμα της Θράκης που ανήκει στην Ελλάδα επικρατεί η αρμονική συνύπαρξη Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Έχουμε όλοι την υποχρέωση να διαφυλάξουμε το καλό κλίμα. Όμως ας έχουμε  στον νου μας την πρόταση του Αχμέτ Νταβούτογλου, ιδεολογικού θεμελιωτή του νέου Οθωμανισμού του Ερντογάν, ότι η Τουρκία πρέπει να χρησιμοποιήσει τις μουσουλμανικές μειονότητες στη Θράκη και στα Βαλκάνια κατά τον ίδιο τρόπο που «αξιοποίησε» τους Τουρκοκυπρίους.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 9.4.2022

Η συμπλήρωση εκατό ετών από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την πυρπόληση της Σμύρνης από τακτικούς Τούρκους στρατιώτες  και ατάκτους Τσέτες μάς δίνει την κατάλληλη αφορμή για να θυμηθούμε τα δύσκολα τριάντα χρόνια της Γενοκτονίας. Αναφέρομαι στην περίοδο 1894- 1924, κατά την οποία οι Οθωμανοί Σουλτάνοι, οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί, βάσει σχεδίου, εξόντωσαν το Χριστιανικό στοιχείο, Έλληνες και Αρμενίους,  στη Μικρά Ασία, στον Πόντο και στην Ανατολική Θράκη.

Συνοψίζω τα γεγονότα:

Περίοδος Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1894- 1896 ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ διατάσσει μαζική εξόντωση των Αρμενίων, τους οποίους θεωρούσε ταραχοποιά και διασπαστικά στοιχεία. Με ψευδείς κατηγορίες περί δήθεν επαναστατικών και ενόπλων κινημάτων, οι Τουρκικές αρχές, κυρίως η Χωροφυλακή που ήταν στρατιωτικό σώμα, βίασαν, φόνευσαν ή εξόρισαν εκατοντάδες χιλιάδες Χριστιανών Αρμενίων.

Περίοδος Νεοτούρκων.  Διωγμοί 1914- 1922. Από το 1908 την Οθωμανική Αυτοκρατορία διοικούσε το Κίνημα των Νεοτούρκων, δηλαδή αξιωματικών οι οποίοι εμφανίσθηκαν με ψεύτικο φιλελεύθερο προσωπείο. Η πραγματική ιδεολογία τους ήταν η πλήρης τουρκοποίηση της αυτοκρατορίας και η εξόντωση ή/ και εκδίωξη όλων των Χριστιανικών εθνοτήτων. Οι πιο πολυάριθμες εθνότητες ήσαν οι Έλληνες και οι Αρμένιοι. Τον Απρίλιο του 1914, πριν από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Νεότουρκοι άρχισαν σφαγές και εκτοπίσεις των Ελλήνων στα παράλια της Ιωνίας με αποκορύφωμα τα δραματικά γεγονότα της Φώκαιας. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου η Οθωμανική Αυτοκρατορία έλαβε μέρος με την πλευρά των Γερμανών και Αυστριακών, ενώ η Ελλάδα από το 1917 έλαβε ενεργό μέρος με το στρατόπεδο της Entente, δηλαδή των Άγγλων, Γάλλων και άλλων συμμάχων. Διαρκούντος του Πολέμου η σφαγή των Ελλήνων συνεχίσθηκε και είναι μία περίοδος, στην οποία δεν έχουμε δώσει η δέουσα σημασία. Η εξόντωση των Μικρασιατών Ελλήνων ολοκληρώθηκε με την υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού τον Αύγουστο του 1922 και με τις σφαγές του Αυγούστου-  Σεπτεμβρίου 1922.

Δεύτερο μέρος Γενοκτονίας των Αρμενίων. Τον Απρίλιο του 1915 οι Νεότουρκοι καλυπτόμενοι πίσω από τον καπνό των μαχών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου συνέχισαν τη σφαγή και εκτόπιση των Αρμενίων. Συμβολική είναι η ημερομηνία της 24^ης Απριλίου 1915, όταν όλοι οι επιφανείς Αρμένιοι της Κωνσταντινουπόλεως συνελήφθησαν και εκτοπίσθηκαν με τραίνα στα βάθη της Ανατολίας. Ελάχιστοι επέζησαν.

1919: Αποκορύφωση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Στις 19 Μαΐου 1919 αποβιβάζεται στην Σαμψούντα του Πόντου ο αξιωματικός Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος ίδρυσε το εθνικιστικό κίνημα των Τούρκων και τελικά κατέλυσε το σουλτανικό καθεστώς. Ο Κεμάλ, ο οποίος αργότερα ονομάσθηκε Ατατούρκ, δηλαδή ο πατέρας των Τούρκων, έδωσε τη διαταγή για την εξόντωση των Ελλήνων της Μαύρης Θάλασσας συνεχίζοντας τον διωγμό που είχε αρχίσει το 1916. Πολλοί από τους Ποντίους οργάνωσαν αντάρτικο, αλλά τελικά υπέκυψαν στις υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις. Καταδίκες προσχεδιασμένες εκτελέσθηκαν από τα τουρκικά Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας και χιλιάδες Πόντιοι απαγχονίσθηκαν. Πολλοί άλλοι βρήκαν βίαιο θάνατο με διάφορους τρόπους. Άνω των 350.000 Ελλήνων είναι τα θύματα της Γενοκτονίας στον Πόντο.

1919- 1924. Η δράση των Κεμαλικών-Τούρκων εθνικιστών και η Μικρασιατική Καταστροφή. Στις 2 Μαΐου 1919 η Ελλάς, με εντολή των Συμμάχων και ως νικήτρια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποβιβάζει στρατό στη Σμύρνη. Η περιοχή παραμένει τυπικά υπό Οθωμανική κυριαρχία και προβλέπεται δημοψήφισμα μετά από 5 χρόνια για να κριθεί η τελική τύχη της περιοχής.  Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είναι με την πλευρά των ηττημένων και χάνει σημαντικό μέρος των εδαφών της. Η Συνθήκη των Σεβρών του Ιουλίου 1920 δίδει στην Ελλάδα ως κανονικό έδαφος, δηλαδή με πλήρη ενσωμάτωση, την Ανατολική Θράκη πλην Κωνσταντινουπόλεως. Ο Εθνικός Διχασμός και η υποχώρηση του Στρατού μας, παρά τις αρχικές επιτυχίες, είχαν ως κατάληξη την αποκορύφωση της Γενοκτονίας εις βάρος του Ελληνισμού. Η Σμύρνη, οι Κυδωνίες- Αϊβαλί και άλλα κέντρα του Μικρασιατικού Ελληνισμού βρέθηκαν τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο 1922 στο επίκεντρο του τουρκικού φανατισμού. Άγιοι Νεομάρτυρες αναδεικνύονται, όπως ο Χρυσόστομος Σμύρνης και πολλοί άλλοι κληρικοί.

Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 1922: Η Ελλάς αναγκάζεται να εκκενώσει την Ανατολική Θράκη, αν και μας είχε δοθεί προ δύο ετών. 260.000 Έλληνες έρχονται ως πρόσφυγες στη Δυτική Θράκη και στη Μακεδονία. Πρέπει να σημειωθεί ότι  διωγμός των Ελλήνων Θρακών είχε αρχίσει την άνοιξη (το Μαύρο Πάσχα) του 1914. Οι πρόσφυγες πρώην κάτοικοι της Αδριανουπόλεως ιδρύουν τη Νέα Ορεστιάδα στον Έβρο.

1923. Καταλύεται το σουλτανικό καθεστώς και ιδρύεται η Τουρκική Δημοκρατία με κυρίαρχη προσωπικότητα τον Κεμάλ Ατατούρκ. Ένα εκ των 16 κειμένων (Πρωτοκόλλων) που αποτελούν τη Συνθήκη της Λωζάννης προβλέπει μεταξύ άλλων την ανταλλαγή των πληθυσμών με θρησκευτικό κριτήριο. Όσοι Έλληνες δεν σφαγιάσθηκαν ή δεν έφυγαν κυνηγημένοι από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο έρχονται ως ανταλλάξιμοι στην Ελλάδα. Οι Μουσουλμάνοι του ελλαδικού χώρου φεύγουν για εγκατάσταση στην Τουρκία. Η Συνθήκη προβλέπει να παραμείνουν οι Έλληνες (ως εθνική μειονότητα) στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο και οι Μουσουλμάνοι (ως θρησκευτική μειονότητα) στη Δυτική Θράκη. Δηλαδή αυτές οι δύο ομάδες εξαιρούνται από την ανταλλαγή.
1924. Ολοκληρώνεται η ανταλλαγή των πληθυσμών. Από τους τελευταίους Ορθοδόξους Χριστιανούς που φεύγουν είναι και οι Έλληνες των Φαράσων της Καππαδοκίας με πνευματικό ηγέτη τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη (Χατζηεφεντή). Μεταξύ αυτών το βρέφος Αρσένιος Εζνεπίδης, ο μετέπειτα Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Την ίδια χρονιά ολοκληρώνεται και η εξόντωση άλλων Χριστιανικών πληθυσμών, όπως ήσαν οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι (Μονοφυσίτες) .

Τα γεγονότα του 1922, γνωστά με τον γενικό όρο Μικρασιατική Καταστροφή, αποτελούν μία κλασική μορφή Γενοκτονίας. Οι Τούρκοι, αλλά και ορισμένοι Έλληνες αναθεωρητές, ισχυρίζονται ότι οι Τούρκοι απλώς αντέδρασαν στην παρουσία του Ελληνικού Στρατού. Όμως οι χρονολογίες τούς διαψεύδουν. Ο διωγμός του Ελληνισμού αρχίζει το 1914 με τις σφαγές στα παράλια της Μικράς Ασίας, δηλαδή 5 χρόνια πριν από την αποβίβαση του Στρατού μας στη Σμύρνη. Για τις σφαγές του 1914 υπάρχει λεπτομερής καταγραφή στη Μαύρη Βίβλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία εκδόθηκε το 1919.

Η νομική ορολογία περί Γενοκτονίας καθιερώθηκε διεθνώς με απόφαση του ΟΗΕ το 1948. Ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής Άγγελος Συρίγος, στο βιβλίο του “Ελληνοτουρκικές σχέσεις”, χρησιμοποιεί τα στοιχεία του ορισμού του ΟΗΕ για να αποδείξει ότι πράγματι το 1922 έγινε Γενοκτονία. Δεν λησμονούμε και τη Γενοκτονία των Ποντίων, η οποία άρχισε το 1916. Ο σωστός όρος, λοιπόν, είναι: Γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής.

Τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1922, λοιπόν, τα Κεμαλικά τουρκικά στρατεύματα διέπραξαν τα εξής στις περιοχές που κατέλαβαν:

1. Συνέλαβαν όλους τους άνδρες ηλικίας 16 έως 55-60 ετών και τους οδήγησαν στον θάνατο δια των σφαγών ή δια της ασιτίας και της εξαντλήσεως στα Τάγματα Εργασίας (πορείες υπό σκληρές συνθήκες και καταναγκαστικά έργα). Από τους 150.000 αμάχους που συνελήφθησαν στην περιοχή Σμύρνης έφτασαν στην Ελλάδα μόνον 320.
2. Προέβησαν σε μαζικές σφαγές Ελλήνων στη δυτική Μικρά Ασία (Αϊβαλί, Μοσχονήσια, Μαγνησία κ.ά) όπως είχαν κάνει από το 1919 και στον Πόντο.
3. Κατέστρεψαν εσκεμμένως κατοικίες Ελλήνων με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πυρπόληση της Σμύρνης.
4. Ανάγκασαν 1.000.000 Έλληνες να φύγουν ως πρόσφυγες για να γλυτώσουν τη ζωή τους.
5. Και όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία ή από παρεκτροπές ατάκτων. Ήταν η συνέχεια ενός μελετημένου σχεδίου, το οποίο έθεσε σε ενέργεια το 1914 η ηγεσία των Νεοτούρκων για να εξοντώσει (ή να εκδιώξει) όλους τους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας (Έλληνες, Αρμενίους, Ασσυρίους κ.α).

Άρθρο στην ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Απριλίου 2022

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Άγγελος Συρίγος: Ελληνοτουρκικές Σχέσεις, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2014.

Benny Morris- Dror Zeevi: Η Τριακονταετής Γενοκτονία, Ο αφανισμός των Χριστιανικών μειονοτήτων της Τουρκίας 1894-1924, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2021.

Γιορτάζουμε την επέτειο των 201 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως με τον νου μας στραμμένο στον Ελληνισμό της Ουκρανίας και ειδικότερα της Μαριούπολης. Φέτος ειδικά έχουμε στο νου και στην καρδιά μας μία άλλη σημαντική επέτειο, τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Την κατάληξη της μακροχρόνιας Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής.

Πρόκειται για μία αλυσίδα γεγονότων που έχουν ως κοινό στοιχείο τον εθνικισμό των Οθωμανών, των Νεοτούρκων και των Κεμαλικών. Αλλά και μετά το 1922 ο ίδιος προκλητικός γείτονας συνέχισε τη δράση του, αρχικά κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, Ίμβρου και Τενέδου και μετά κατά του Ελληνισμού της Κύπρου. Άμεση συνέχεια των ιστορικών γεγονότων είναι ο Νέος Οθωμανισμός του Ερντογάν και οι παράνομες διεκδικήσεις της Άγκυρας.

Στην Ελλάδα ορισμένοι προτείνουν την αναθεώρηση της Ιστορίας  με πρόθεση να εξωραϊσθεί η Οθωμανική τυραννία και να ξεχαστούν οι σφαγές των Νεοτούρκων και των Κεμαλικών κατά του Ελληνισμού. Το πνεύμα των αναθεωρητών είναι: Αφού στο παρελθόν οι Τούρκοι ήσαν «καλοί» άρα και τώρα είναι ακίνδυνοι. Πρόκειται για απαράδεκτη νοοτροπία, η οποία αλλοιώνει το παρελθόν σκοπίμως.

Η ταραγμένη εποχή μας απαιτεί να δώσουμε έμφαση στα εθνικά θέματα:

Η Κύπρος μας ήταν και είναι πάντα άρρηκτα δεμένη με τη μοίρα του υπόλοιπου Ελληνισμού. Το 1821 ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και 400 κληρικοί και λαϊκοί εκτελέσθηκαν από τους Οθωμανούς λόγω υποψιών για τη συμμετοχή τους στην Πανελλήνια Επανάσταση. Η Κύπρος πρέπει να απαλλαγεί από την κατοχή του Αττίλα και να παραμείνει προσανατολισμένη στις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.

Η Μακεδονία πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος στην πανεθνική εξέγερση του 1821. Ο Εμμανουήλ Παππάς ξεσήκωσε την Χαλκιδική και το Άγιον Όρος και ο Καρατάσος, ο Ζαφειράκης και ο Γάτσος την Έδεσσα και την Ημαθία. Ο ισχυρός τουρκικός στρατός του Αμπού Λουμπούτ  κατέπνιξε στο αίμα την επανάσταση των Ελλήνων Μακεδόνων. Οι Νεομάρτυρες της Νάουσας του 1822 βροντοφωνάζουν ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Δεν πρέπει να δεχθούμε αλλαγές στα σχολικά βιβλία μας περικόπτοντας τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο (όπως έγινε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ). Είναι ανάγκη να βρούμε έναν νόμιμο τρόπο να καταγγείλουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία παραβιάζεται και θα παραβιάζεται διαρκώς από το κράτος των Σκοπίων.

Η Ήπειρος ήταν ενιαία και είχε πλειοψηφία ελληνικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Τα σύνορα του 1913 χώρισαν τη Βόρειο Ήπειρο και την παραχώρησαν στην Αλβανία, αν και την είχε απελευθερώσει ο Ελληνικός Στρατός, όπως και το 1940. Η παρακαταθήκη του Πατροκοσμά, που απαγχονίσθηκε στο Κολικόντασι, και η εθνική και εκπαιδευτική  προσφορά της Μοσχόπολης μάς υποχρεώνουν να μην λησμονούμε και σήμερα τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών.

Η Θράκη  έδωσε στον αγώνα τον Άγιο και Εθνομάρτυρα Κύριλλο ΣΤ΄, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, και τους θαλασσόλυκους Αντώνη και Δόμνα Βισβίζη. Ας μην επιτρέψουμε σήμερα στο μακρύ χέρι του τουρκικού επεκτατισμού να αναστατώσει την ειρηνική συμβίωση Χριστιανών και Μουσουλμάνων.

Τα νησιά του Αιγαίου χάρισαν στην Επανάσταση γενναίους ναυτικούς και μπουρλοτιέρηδες, αλλά υπέστησαν καταστροφές, όπως εκείνες της Χίου,  των Ψαρών και της Κάσου. Ας  αποτρέψουμε τις διεκδικήσεις  και τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο μας!

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 26.3.2022

Καθώς ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε την 201^η επέτειο από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως και ενώ εξελίσσεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ας θυμηθούμε τρεις σταθμούς της Φιλικής Εταιρείας που συνδέονται με τη σημερινή Ουκρανία.

Τα εδάφη της Ουκρανίας, όπως τα ξέρουμε σήμερα, ανήκαν τότε άλλα μεν στη Ρωσική Αυτοκρατορία και άλλα στην Αυστριακή Αυτοκρατορία των Αψβούργων. Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε στην Οδησσό, το κυριώτερο λιμάνι του συγχρόνου Ουκρανικού κράτους. Η πόλη ανήκε τότε στη Ρωσία.  Οι τρεις ιδρυτές, Νικόλαος Σκουφάς,  Εμμανουήλ Ξάνθος και Αθανάσιος Τσακάλωφ, αποφάσισαν να ορίσουν ως επίσημη ημερομηνία ιδρύσεως τη 14^η Σεπτεμβρίου 1814, δηλαδή την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Έδειχναν από την αρχή τον σεβασμό τους στην Ορθόδοξη Πίστη κάτι που φάνηκε και στη συνέχεια από την προσχώρηση πολλών Επισκόπων και άλλων κληρικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Το 1818 η Φιλική Εταιρεία μετέφερε την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη, την πρωτεύουσα της Οθωμανικής Τουρκίας, και εκεί γνώρισε εντυπωσιακή αύξηση των μελών της. Το οίκημα στο οποίο υπεγράφη η ίδρυσή της στην Οδησσό έχει αγορασθεί από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού.

Δεύτερη πολη της Ουκρανίας, η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην κήρυξη της Επαναστάσεως, ήταν το Ισμαήλι, σημερινό Ισμαήλ στο ΝΑ άκρο της Ουκρανίας. Ανήκε τότε στη Βεσσαραβία, η οποία είχε προσαρτηθεί στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Εκεί έγινε το πρώτο Πολεμικό Συμβούλιο της Φιλικής Εταιρείας τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου 1820  υπό την ηγεσία του Αλεξάνδρου Υψηλάντη. Εκεί έλαβε χώρα και η γνωστή διαφωνία μεταξύ Χριστοφόρου Περραιβού και  Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Δικαίου- Παπαφλέσσα σχετικά με την πολεμική προετοιμασία  της Πελοποννήσου. Έχει άμεση σχέση με την επικαιρότητα της πανδημίας ότι τότε η πόλη του Ισμαηλίου βρισκόταν σε καραντίνα για κάποια  λοιμώδη νόσο. Οι μετακινήσεις του Υψηλάντη και των άλλων Φιλικών είχαν και ένα βαθμό μυστικότητας, διότι η καραντίνα προέβλεπε την απαγόρευση της νυκτερινής κυκλοφορίας!

«Εν Ισμαηλίω» ο Αλέξανδρος Υψηλάντης υπέγραψε επιστολές πρός πλοιοκτήτες του Αιγαίου και άλλους Έλληνες έτοιμους να επαναστατήσουν. Εκεί στις συσκέψεις των Φιλικών αποφασίσθηκε ότι  η Επανάσταση θα έχει τρείς παράλληλους στόχους: Α) Εξέγερση στη Μολδοβλαχία, σημερινή Ρουμανία, με την ελπίδα να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων οι Σέρβοι και οι εντόπιοι Ρουμάνοι. Το σκέλος αυτό τέθηκε σε εφαρμογή, αλλά απέτυχε με αποκορύφωση τη σφαγή των Ελλήνων φοιτητών του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι. Β) Πυρπόληση του στόλου του Σουλτάνου μέσα στην Κωνσταντινούπολη. Το σκέλος αυτό προδόθηκε. Γ) Εξέγερση στην Πελοπόννησο, στη Ρούμελη κ.α. στις 25 Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού. Αυτό το σκέλος του σχεδίου επέτυχε σε μεγάλο βαθμό.

Η τρίτη πόλη της Ουκρανίας, που συνδέεται με τη Φιλική Εταιρεία, είναι το σημερινό Μουκάτσεβο στη Νοτιοδυτική επαρχία της Ζακαρπάτιε. Τότε λεγόταν Μούνκατς και ανήκε στην Αυστριακή Αυτοκρατορία. Εκεί φυλάκισαν οι Αυστριακοί τον Αλέξανδρο Υψηλάντη από το 1821 μέχρι το 1823 μετά την αποτυχία της εξεγέρσεως στη Μολδοβλαχία. Μετά τον μετέφεραν στο Τερενζίεσταντ της Βοημίας. Ο ηρωικός αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας πέθανε στις αρχές του 1828, λίγους μήνες μετά την αποφυλάκισή του.

Σήμερα η σκέψη μας στρέφεται στους Έλληνες της Μαριούπολης. Ο Ελληνισμός της Διασποράς συνετέλεσε τα μέγιστα στην Ελληνική Επανάσταση.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 19.3.2022

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα. Ο Ελληνισμός βρίσκεται πάντα με τη πλευρά του Διεθνούς Δικαίου και καταδικάζει κάθε εισβολή και κατοχή. Απορρίπτουμε την  αλλαγή συνόρων με τη χρήση βίας και δεν λησμονούμε ότι έχουμε δίπλα μας μία  αναθεωρητική δύναμη, την Τουρκία.

Είναι ευκαιρία να θέσουμε ενώπιον των εταίρων μας και της Διεθνούς Κοινής Γνώμης ορισμένα ζητήματα αμέσου εθνικού ενδιαφέροντος και να αξιοποιήσουμε το κλίμα που έχει δημιουργηθεί. Συγκεκριμένα:

Να αναδείξουμε την ουσία του Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής και κατοχής. Εφ’ όσον οι ΗΠΑ, η Ευρ. Ένωση και  άλλες χώρες καταδικάζουν την εισβολή της Ρωσίας, πρέπει να τους θυμίσουμε τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Να παύσουν να θεωρούν το ζήτημα ως θέμα διαφωνίας δύο κοινοτήτων. Να απαιτήσουμε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη Μεγαλόνησο.

ΗΠΑ και Ευρώπη επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία του Πούτιν. Να ζητήσουμε την επιβολή κυρώσεων και στην Τουρκία για την εδραίωση και επέκταση των κατοχικών σχεδίων της. Οι προ λίγων μηνών προκλητικές κινήσεις στα Βαρώσια (κατεχόμενη Αμμόχωστο) είναι παράνομες και καταδικαστέες. Να το διακηρύξουμε με κάθε τρόπο και να το προβάλουμε με τη φωνή των δύο κυβερνήσεων: Αθηνών και Λευκωσίας.

Να αναδείξουμε την αξία των συνόρων και την ανάγκη φυλάξεώς τους. Τώρα που ΗΠΑ, Ευρώπη, Αυστραλία, Ιαπωνία κ.α. κατανοούν πόσο αφελή ήταν τα συνθήματα της παγκοσμιοποιήσεως περί καταργήσεως των συνόρων κ.λπ. καλό είναι να ζητήσουμε ισχυρότερη αλληλεγγύη και έμπρακτη βοήθεια για τη φύλαξη των ανατολικών συνόρων μας που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα. Αφού όλοι οι σύμμαχοί μας θεωρούν δίκαιο να υπερασπίζονται οι Ουκρανοί τα σύνορά τους, να τους θυμίσουμε τις απειλές του Ερντογάν καθώς και την ασύμμετρη απειλή που αποκρούσαμε στον Έβρο τον Φεβρουάριο- Μάρτιο 2020.

Η Γερμανία εξοπλίζεται με ταχείς ρυθμούς και αλλάζει μία πολιτική δεκαετιών. Η Ελλάδα έχει έναν λόγο παραπάνω να εξοπλίζεται λόγω των καθημερινών απειλών περί Γαλάζιας Πατρίδας, νησιών κλπ. Να ζητήσουμε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας να σταματήσουν κάθε παρέμβαση στα θέματα προϋπολογισμού όσον αφορά στις αμυντικές δαπάνες. Η απόφαση για ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας των Ελλήνων είναι απόφαση εθνικής επιβιώσεως και δεν πρέπει να εμποδίζεται από άλλες χώρες με οποιαδήποτε δικαιολογία.

ΗΠΑ και Ευρώπη, αλλά και πολλοί άλλοι, θαυμάζουν τους Ουκρανούς για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής ταυτοτητάς τους. Και πράγματι είναι δικαίωμα κάθε λαού να υπερασπίζεται αυτά τα αγαθά. Όμως μέχρι πρό τινος στον Δυτικό κόσμο διαφημιζόταν η παγκοσμιοποίηση, η οποία θεωρούσε ξεπερασμένες αξίες το εθνικό κράτος και την εθνική ταυτότητα. Τώρα που όλοι χειροκροτούν τον Ζελένσκι για τη μαχητική υπεράσπιση των εθνικών ιδανικών της χώρας του, καλό είναι να πάρουμε και εμείς το μήνυμα και να δώσουμε τη δική μας ειρηνική μάχη για την  προστασία της εθνικής μας ταυτότητας. Όπως είναι σεβαστή η ουκρανική εθνική ταυτότητα, πρέπει να είναι σεβαστή από όλους, εντός και εκτός Ελλάδος, και η ελληνική εθνική ταυτότητα και Ιστορία (πχ στο Μακεδονικό)

 Σφάλλει ο Πούτιν, σφάλλει ο Ερντογάν. Τα σύνορα χρειάζονται, το Διεθνές Δίκαιο πρέπει να γίνεται σεβαστό.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 12.3.2022

πηγή φωτογραφίας: ΓΤΠ, Σ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ