Kωνσταντίνος Χολέβας

Στο χαρτί του ΕΝΦΙΑ διαβάζουμε για τις προηγούμενες δόσεις: ΕΞΟΦΛΗΘΗ. Ναι, έτσι ανορθόγραφα! Θα μπορούσαν οι αρμόδιοι να αναγράψουν είτε ΕΞΟΦΛΗΘΗΚΕ στη δημοτική είτε ΕΞΩΦΛΗΘΗ (με ωμέγα λόγω αύξησης στον Αόριστο) για να σεβασθούν τη λογία γλωσσική παράδοση. Αυτό το ξεκάρφωτο ΕΞΟΦΛΗΘΗ με όμικρον δεν είναι ελληνική λέξη. Λυπούμαι που οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών δεν ενδιαφέρονται για τη γλώσσα μας.

Στα μηχανήματα εκδόσεως εισιτηρίων του Μετρό διαβάζουμε: «Εισάγατε το … ποσό»,  σε χρόνο παρατατικό που δηλώνει διάρκεια, δηλαδή ρίχνατε συνεχώς χρήματα! Το ορθό είναι «εισαγάγατε» ή «έχετε εισαγάγει», σε χρόνο αόριστο ή παρακείμενο που δηλώνουν  στιγμιαία πράξη.

Στην τηλεόραση ακούμε διάφορα άλλα μαργαριτάρια, όπως «της διεθνής κατάστασης», αντί «της διεθνούς» που είναι το ορθό, «των πληγέντων περιοχών», αντί των πληγεισών περιοχών, που είναι το σωστό, το κακόηχο «θα περισυνελέξουν τους ναυαγούς», αντί του ορθού «θα περισυλλέξουν» και άλλα κωμικοτραγικά.

Γιατί καταστρέφουμε αυτή την ωραία και ιστορική γλώσσα; Γιατί μετά την επιβολή του Μονοτονικού το 1982, χωρίς ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή και στην κοινωνία, άρχισαν τα έντονα φαινόμενα γλωσσικής πενίας των νέων μας; Γιατί πολλοί πτυχιούχοι ΑΕΙ είναι ανορθόγραφοι και αδυνατούν να εκφραστούν σε σωστά ελληνικά; Η δική μου απάντηση, και πιστεύω ότι δεν είμαι μόνος, είναι: Μάς έκανε ζημιά η δήθεν προοδευτικότητα. Χρειάζεται μία στροφή στις πηγές, στα παλαιότερα Ελληνικά, όπως τα ονόμαζε ο Σεφέρης. Ας με πείτε συντηρητικό. Αφού είδαμε σε τί γλωσσικό κατήφορο μάς οδήγησαν οι προοδευτικοί καιρός είναι να γυρίσουμε το κεφάλι προς τα πίσω. Αναβάπτιση στις πλούσιες πηγές του γλωσσικού παρελθόντος μας, το οποίο είναι η πυξίδα και για το μέλλον μας. Αρχαία Ελληνικά, εκκλησιαστικά κείμενα, λογία παράδοση, ιστορική ορθογραφία. Ας δώσουμε ένα μέλλον στο παρελθόν της γλώσσας μας και του Έθνους μας.

Οι μεγάλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας τον Δ΄ αιώνα έγραψαν τις ευχές της Θείας Λειτουργίας και εξέφρασαν δύσκολες έννοιες γυρίζοντας τη γλώσσα οκτώ αιώνες πίσω. Στην αττική διάλεκτο των κλασσικών χρόνων. Δημιούργησαν θεολογικά και γλωσσικά αριστουργήματα γυρίζοντας προς το παρελθόν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μέσα στη μαύρη σκλαβιά, κήρυττε μεν στη δημώδη γλώσσα για να κατανοούν οι χωρικοί, αλλά προέτρεπε τα παιδιά να μαθαίνουν στο σχολείο την Αρχαία Ελληνική, κυρίως τη γλώσσα της Θείας Λειτουργίας. Ο αναγεννητής του Ελληνισμού δίδαξε τη στροφή στο γλωσσικό παρελθόν. Ο Ιωάννης Καποδίστριας για να προετοιμάσει την Εθνεγερσία δώριζε στους νέους βιβλία των Αρχαίων Ελλήνων στο πρωτότυπο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε καιρό εξορίας μετέφρασε τον Θουκυδίδη χρησιμοποιώντας μία γλαφυρή καθαρεύουσα.

Οι νέοι μας χρειάζονται τους Αρχαίους Έλληνες, τα Πατερικά Κείμενα και το Πολυτονικό!

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 30 Νοεμβρίου 2014

Το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη από την αρχή μού έδωσε την εντύπωση ότι προσπαθεί να συγκολλήσει  ετερόκλητα στοιχεία με κοινό παρονομαστή την άρνηση της εθνικής και θρησκευτικής μας ταυτότητας. Πρώην αριστερόστροφοι ή δεξιόστροφοι, διεθνιστές και πολυπολιτισμικοί, θέλουν να κυβερνήσουν για να μάς αποκόψουν ριζοσπαστικά από τις ρίζες μας. Χαρακτηριστική είναι η πρόταση του κ. Σταύρου Τσακυράκη, Καθηγητού Συνταγματικού Δικαίου και υποψηφίου Ευρωβουλευτού του Ποταμιού, με την οποία ζητεί -μεταξύ άλλων- τις ακόλουθες αλλαγές στο Σύνταγμα κατά την επικειμένη Αναθεώρηση.

Πρώτον. Να καταργηθεί το Προοίμιον το οποίον επικαλείται το όνομα της  Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Δεύτερον. Να καταργηθεί από το άρθρο 1 παρ. 3 η αναφορά στο Έθνος. Η παράγραφος σήμερα έχει ως εξής: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». Τρίτον. Να καταργηθεί το άρθρο 3 του Συντάγματος περί της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως Επικρατούσης θρησκείας.

Δεν αμφισβητώ τη νομική κατάρτιση του κ. Τσακυράκη, επιτρέψτε μου όμως να αμφιβάλλω αν έχει μελετήσει και κατανοήσει την ιστορία αυτού του  ταλαιπωρημένου λαού. Το Προοίμιο που επικαλείται την Αγία  Τριάδα ετέθη από τους πρωτεργάτες της Ελευθερίας μας, τους αγωνιστές του 1821, και επαναλαμβάνεται για να θυμίσει τα ιδανικά της Εθνεγερσίας. Όσο και αν δεν θέλουν να το δουν οι Συνταγματολόγοι του θολού Ποταμιού, η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση είχε χαρακτήρα χριστιανικό και εθνικό. Ελάχιστα επηρεάσθηκε από  τον δυτικό διαφωτισμό. Ας μην αντιγράφουμε, λοιπόν, ξένα πρότυπα. Η Γαλλική Επανάσταση ήταν εξέγερση του λαού εναντίον της Εκκλησίας του, της Ρωμαιοκαθολικής, η οποία είχε αποκτήσει φεουδαρχικό και απολυταρχικό χαρακτήρα. Αντιθέτως οι Έλληνες  ελευθερώθηκαν μαζί με την Εκκλησία, για την Εκκλησία, χάρις στην Εκκλησία, με τον Επίσκοπο και τον ιερέα δίπλα τους σε κάθε προσπάθεια.

Η Γ΄  Εθνοσυνέλευσις της Τροιζήνας (1827) βροντοφώναξε προς τους ελευθέρους λαούς: «Ο πόλεμός μας δεν είναι επιθετικός, είναι αμυντικός, είναι πόλεμος της Δικαιοσύνης κατά της Αδικίας, της Χριστιανικής Θρησκείας κατά του Κορανίου»! Η πολυσυζητημένη διάταξη περί της επικρατούσης θρησκείας,  υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα από εκείνο του 1844 μέχρι το ισχύον του 1975/1986/2001 και εμφανίζεται για πρώτη φορά μαζί με τη διακήρυξη της ανεξιθρησκίας σε ένα νομοθετικό κείμενο του Αρείου Πάγου της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, δηλαδή του επαναστατικού Κοινοβουλίου της Ανατολικής Στερεάς. Διαβάζουμε: «Αν και όλας τας θρησκείας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον εμποδίζει, την Ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επκρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος».

Εξ άλλου η διατήρηση του άρθρου περί επικρατούσης θρησκείας δεν βλάπτει τα ανθρώπινα δικαιώματα των αλλοδόξων ή ετεροθρήσκων. Θυμίζω ότι στη Μεγάλη Βρετανία η σχέση Πολιτείας και Αγγλικανικής Ομολογίας είναι ακόμη πιο στενή, μιλούμε δηλαδή για κρατική θρησκεία. Και όμως βλέπουμε Μουσουλμάνους καθηγητές Πανεπιστημίων, Ινδούς με παραδοσιακή φορεσιά να είναι αστυνομικοί κλπ. Γιατί ενοχλείται, λοιπόν, ο Συνταγματολόγος του Ποταμιού;

Η αναφορά του Έθνους στο άρθρο 1, παράγραφος 3 του Συντάγματος κακώς ενοχλεί. Δεν παραβλάπτει τη λαϊκή κυριαρχία. Ο  Έλληνας πιστεύει στην έννοια του Έθνους, η οποία είναι ευρύτερη από τον λαό. Ως λαός νοούνται όσοι έχουν υπηκοότητα και ψηφίζουν. Το κράτος, όμως, πρέπει να φροντίζει για τον ευρύτερο Ελληνισμό και γεωγραφικά (πχ. Κύπρος, Απόδημοι) και  σε βάθος χρόνου. Ο νεκρός της Αμφίπολης δεν ανήκει στον λαό, αλλά ανήκει στο Έθνος, ως τμήμα της Ιστορίας μας. Δεν πρέπει, κ. Τσακυράκη, να ασχοληθεί με την Αμφίπολη και τη Βεργίνα και τον Μυστρά η Πολιτεία μας;

Γιατί το θολό Ποτάμι μάς θέλει άθρησκους και ανιστόρητους;

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Το Γ΄ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο της Εκκλησίας της Ελλάδος για την Τουρκοκρατία και το 1821 πραγματοποιήθηκε στις 14 και 15 Νοεμβρίου και μας έδωσε απαντήσεις στο ερώτημα: Πώς η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφύλαξε την εθνική ταυτότητα των υποδούλων. Ήταν το τρίτο από μία σειρά δέκα συνεδρίων, τα οποία προβλέπεται να ολοκληρωθούν το 2021, όταν θα συμπληρώνονται 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Ήδη κυκλοφορούν οι τόμοι με τα Πρακτικά των δύο προηγουμένων συνεδρίων.

 Οι εικοσιδύο εισηγητές παρουσίασαν με σαφήνεια ενδιαφέροντα στοιχεία. Είπαν ότι η παιδεία, κρυφή ή φανερή, ήταν κυρίως στα χέρια κληρικών, οι οποίοι μαζί με την Πίστη καλλιεργούσαν την διαχρονική ελληνική γλώσσα και τη Μεγάλη Ιδέα. Η Εκκλησία διέσωσε τη γλώσσα μας παρά την οθωμανική καταπίεση, και παρά τις άστοχες προσπάθειες Ευρωπαίων λογίων, όπως ο Έρασμος, οι οποίοι δίδασκαν μία λανθασμένη και αλλοιωμένη εκφορά των Αρχαίων Ελληνικών. Μεγάλες μορφές του Γένους επί δουλείας, όπως ο Κερκυραίος κληρικός Ευγένιος Βούλγαρις, έγραψαν περισπούδαστα επιστημονικά συγγράμματα και εισήγαγαν νέες έννοιες και λέξεις, όπως η «ανεξιθρησκία». Αξίζει και σήμερα να διαβάζουμε τον Βούλγαρι για να δούμε πώς συνδύαζε την ακραιφνή Ορθοδοξία του και την αντιπαπική κριτική του με την ανεξιθρησκία, η οποία ήταν άγνωστη τότε που επικρατούσαν δεσποτικά καθεστώτα. Ο Ευγένιος Βούλγαρις αποσαφηνίζει ότι η ανεξιθρησκία των Ορθοδόξων σέβεται τις άλλες θρησκείες, δεν οδηγεί όμως σε μία πολυπολιτισμική ουδετερόθρησκη κοινωνία. Ο Βούλγαρις, ο εισηγητής της ανεξιθρησκίας τον 18^ο αιώνα, πίστευε ότι η Ορθοδοξία θα έπρεπε να προστατεύεται ως επικρατούσα θρησκεία, όταν θα απελευθερωνόταν η Ελλάς.

Οι Νεομάρτυρες παρουσιάσθηκαν από αρκετούς ομιλητές με βιογραφικά στοιχεία, Συναξάρια, Μαρτυρολόγια και εικόνες. Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες, κληρικοί και λαϊκοί προτίμησαν να ομολογήσουν τον Χριστό μπροστά στον Τούρκο ιεροδικαστή (καδή) και μπροστά στα φρικτά βασανιστήρια. Πόσοι νέοι μας γνωρίζουν σήμερα την προσφορά των Νεομαρτύρων στην Πίστη και στο Έθνος; Με τη θυσία τους κράτησαν όρθιο το ελληνορθόδοξο φρόνημα και εμπόδισαν τη διάδοση των εξισλαμισμών. Κορυφαία θέση στο Νέο Μαρτυρολόγιο κατέχει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, στον οποίο ήταν αφιερωμένη μία ολόκληρη ενότητα του Συνεδρίου. Ο Πατροκοσμάς είναι πάντα επίκαιρος.

Τουλάχιστον ογδόντα επαναστατικά κινήματα οργάνωσαν οι υπόδουλοι  πριν από την τελική εξέγερση του 1821. Οι ομιλητές αναφέρθηκαν σε πολλά από αυτά και μάς εξήγησαν ότι στα περισσότερα πρωτοστατούσε ο Ορθόδοξος κλήρος. Χρήσιμη υπενθύμιση στους οπαδούς του δυτικού Διαφωτισμού, οι οποίοι διδάσκουν ότι περιμέναμε τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 για να αφυπνισθούμε. Λάθος! Οι Έλληνες από την επόμενη ημέρα της Αλώσεως αποφάσισαν να ελευθερωθούν και ιδεολογία τους ήταν η Ελληνορθοδοξία. Ο Διαφωτισμός λίγο τους επηρέασε.

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 23 Νοεμβρίου 2014

Κάθε σώφρων και καλοπροαίρετος Έλληνας αποδέχεται το δικαίωμα των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμανικού θρησκεύματος που ζουν στη Θράκη να απολαμβάνουν δικαιωμάτων και ελευθεριών σε πλαίσιο ισονομίας. Προέκυψε, λοιπόν, προσφάτως το ερώτημα πως θα εκπαιδεύονται σε επίπεδο Πανεπιστημιακό οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μειονότητας. Η απλούστερη λύση θα ήταν η επανασύσταση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, η οποία επί 40 χρόνια εκπαίδευε δασκάλους για τους μουσουλμανόπαιδες. Με τη μετατροπή της από τριετούς σε τετραετούς φοιτήσεως και την προσθήκη μουσουλμανικών θεολογικών μαθημάτων διδασκομένων από Έλληνες υπηκόους θα έδινε λύση στο πρόβλημα ώστε να μην καταφεύγουν οι ενδιαφερόμενοι σε γειτονικές ή άλλες μουσουλμανικές χώρες.

Εν τούτοις μία ομάδα καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου επέλεξε μία εθνικώς, επιστημονικώς και χριστιανικώς προβληματική πρόταση, η οποία πρέπει να εμποδισθεί και να απορριφθεί από το Υπουργείο Παιδείας. Προτείνουν την ίδρυση Προγράμματος- ουσιαστικά Τμήματος-  Ισλαμικών Σπουδών μέσα σε μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή. Η πρόταση αυτή ψηφίσθηκε από 25 επί συνόλου 73 μελών του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού της Θεολογικής Σχολής, αλλά έφτασε μέχρι τη Σύγκλητο με ττην επιμονή μιας μειοψηφίας καθηγητών. Ενώπιον της Συγκλήτου οι υποστηρικτές του Ισλαμικού Τμήματος παραδέχθηκαν ότι δεν υπάρχει ικανός αριθμός Ισλαμολόγων καθηγητών και το νέο Τμήμα θα εισαγάγει Άραβες και άλλους Ισλαμολόγους από τη Μέση Ανατολή. Ως προς τη χρηματοδότηση οι υποστηρικτές του εγχειρήματος δήλωσαν ότι θα λάβουν χρήματα από το Ομάν και πιθανόν από άλλα μουσουλμανικά κράτη!

Ευρισκόμεθα ενώπιον πρωτοφανούς ισλαμοχριστιανικης τερατογενέσεως με απρόβλεπτες συνέπειες. Μία ή πολλές ισλαμικές χώρες (το Ομάν σημειωτέον ότι ψηφίζει υπέρ των Τουρκοκυπρίων στην Ισλαμική Διάσκεψη) θα επηρεάζουν με τα χρήματά τους μία Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή, θα επιβάλλουν τους καθηγητές που εκείνες θέλουν με κριτήρια μή ελεγχόμενα από την Ελλάδα και θα αναγκάσουν τους Ορθοδόξους καθηγητές της Θεολογικής Σχολής να αυτολογοκρίνονται και να μην διδάσκουν τη Δογματική της Ορθοδοξίας για να μην προκαλέσουν την αντίδραση των μουσουλμάνων φοιτητών, οι οποίοι θα παρακολουθούν ένα μίγμα ισλαμικών και χριστιανικών μαθημάτων.

Το Ισλαμικό Πρόγραμμα θα ενταχθεί στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ ενώ το συγγενές Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θελογίας αντέδρασε εντόνως. Δημιουργείται και το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να απαιτεί η Πολιτεία την αξιολόγηση των Πανεπιστημιακών Τμημάτων με αυστηρά και διεθνώς ανταγωνιστικά κριτήρια και από την άλλη πλευρά να κυοφορείται ένα Ισλαμικό Τμήμα χωρίς επαρκείς διδάσκοντες και χωρίς οικονομική αυτοδυναμία.

Οι εθνικές συνέπειες είναι ορατές κι επεκτείνονται σε πολλούς τομείς. Μέχρι σήμερα εκατοντάδες Ιεράρχες και Πατριάρχες Ορθοδόξων Εκκλησιών σπουδάζουν ή αποκτούν διδακτορικά από τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης μεταφέροντας στη χώρα τους ένα πνεύμα ισχυρού φιλελληνισμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο εμπερίστατος Πατριάρχης Αντιοχείας  Ιωάννης Ι΄, ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωάννης που φυλακίσθηκε από τη σκοπιανή κυβέρνηση και άλλοι. Τώρα οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες έστειλαν μηνύματα ότι θα παύσουν να αποστέλλουν στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης τα στελέχη τους,  διότι ενοχλούνται από την ανάμιξη Ορθοδοξίας και Ισλάμ. Μην ξεχνούμε ότι οι Ορθόδοξοι του Πατριαρχείου Αντιοχείας σφάζονται από Ισλαμιστές, οι Σέρβοι βλέπουν τα  μοναστήρια του Κοσσυφοπεδίου γκρεμισμένα από φανατικούς Αλβανούς Μουσουλμάνους κλπ. Το Ισλαμικό Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα αποστερήσει τη χώρα μας από πολλούς και πολύτιμους πρεσβευτές του Ελληνισμού. Οι απανταχού Ορθόδοξοι θα στραφούν στις Θεολογικές Σχολές της Ρωσίας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα ζημιωθεί από το Ισλαμικό Πρόγραμμα του Τμήματος Θεολογίας. Οι Τούρκοι θα σβήσουν κάθε ελπίδα για τη Χάλκη λέγοντας: Αφού μία Ορθόδοξη Σχολή εκπαιδεύει μουσουλμάνους, τότε και μία Ισλαμική Σχολή θα εκπαιδεύει Ορθοδόξους κληρικούς! Η Θεολογική Σχολή του Πατριαρχείου θα καταντήσει τμήμα μιας Ισλαμικής Θεολογικής Σχολής. Τα έχουν σκεφθεί όλα αυτά οι οπαδοί του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών;

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Σε όλη την Ευρώπη εορτάσθηκαν τα 25 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η Ευρώπη δεν ξεχνά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κομμουνιστικού τύπου, τα εγκλήματά τους, τα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, τις μυστικές αστυνομίες όπως  η ανατολικογερμανική Στάζι, που καταδυνάστευαν τη ζωή των πολιτών. Στην Ελλάδα, όμως, η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς οδηγεί μερικές φορές σε φαινόμενα αυτο-λογοκρισίας με αποτέλεσμα να μην τιμούμε αυτή τη σημαντική επέτειο και να μην διδάσκουμε στα παιδιά μας το ερεβώδες και απάνθρωπο πρόσωπο των μαρξιστικών, λενινιστικών, και σταλινικών  καθεστώτων.

Η κοινωνία μας δεν χρειάζεται φανατισμούς και διχασμούς. Πολλά δεινά επέφεραν οι διχόνοιες. Όμως η εθνική ενότητα δεν μπορεί να βασίζεται στο ψεύδος και στην μονομερή θεώρηση των γεγονότων. Ο αγώνας για την εδραίωση της δημοκρατίας θα έχει επιτυχία μόνον όταν οι νέοι μας μάθουν να απορρίπτουν συνειδητά όλες τις μορφές του ολοκληρωτισμού, και τη μαύρη και την κόκκινη.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 2009 έχει ορίσει να τιμάται η 23^η Αυγούστου ως η Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού και του Σταλινισμού. Στις 23.8.1939 υπεγράφη το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότωφ, με το οποίο η Χιτλερική Γερμανία και η ΕΣΣΔ του Στάλιν συμμάχησαν για να διχοτομήσουν την Πολωνία. Στην Ελλάδα γιατί δεν τιμάται αυτή η ημέρα;

Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει εκδώσει έγγραφη Σύσταση, με την οποία ζητεί να διδάσκονται στα σχολεία όλων των Ευρωπαϊκών χωρών τα εγκλήματα του Ναζισμού και των κομμουνιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων. Στα ελληνικά σχολικά βιβλία εφαρμόζεται αυτή η σύσταση ;

Η ανανεωτική Αριστερά στην Ελλάδα διαχωρίζει τη θέση της από τον Στάλιν, αλλά συνεχίζει να τιμά τον Λένιν. Μόλις προσφάτως σε ομιλία του προς τα στελέχη του κόμματός του ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στον Λένιν. Ας μας απαντήσουν, λοιπόν, ο Πρόεδρος και οι λενινιστικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ποια είναι η άποψή τους για την κόκκινη τρομοκρατία που επέβαλε ο Λένιν κατά τα πρώτα χρόνια μετά την επιβολή των Μπολσεβίκων; Η διεθνής βιβλιογραφία καταγράφει τη μαζική εκτέλεση αντιφρονούντων, κυρίως κληρικών και μοναχών, και την κατεδάφιση Ορθοδόξων Ναών με εντολή του Λένιν.

Πόσο γνωστά είναι στη χώρα μας τα εκατομμύρια θύματα του κομμουνιστικού καθεστώτος της Καμπότζης, το οποίο είχε ως σύνθημα τη φράση «Καταργούμε τον Θεό»; Οι δίκες των υπευθύνων συνεχίζονται ακόμη.

Προτείνω στους νέους μας να διαβάσουν ορισμένα αξιόλογα βιβλία, όπως το  «Φωτιά και Τσεκούρι» του Ευαγγέλου Αβέρωφ, τη Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού, την οποία συνέγραψαν Γάλλοι αριστεροί ιστορικοί με επικεφαλής τον Στεφάν Κουρτουά (στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ) και τον βίο του Αγίου Λουκά του ιατρού, Αρχιεπισκόπου Κριμαίας.

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 16 Νοεμβρίου 2014

Ο Ελληνισμός είναι ενιαίος. Ελλάδα, Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος και Απόδημοι Έλληνες  αποτελούμε μία μεγάλη οικογένεια και πρέπει να ενισχύουμε τους δεσμούς μας απέναντι  στις απειλές. Η τουρκική επιθετικότητα και η ανάγκη Ελλάδος και Κύπρου να αξιοποιήσουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη οδηγούν τους ηγέτες των δύο κρατών του Ελληνισμού σε συνεργασίες και αποφάσεις που ανοίγουν νέους δρόμους. Θυμίζω ορισμένα γεγονότα των τελευταίων ημερών, τα οποία συνδέονται με το ενιαίο μέτωπο Αιγαίου και Κύπρου:

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς επισκέφθηκε τη Λευκωσία για να τονίσει τη σύμπλευση και συμπόρευση Ελλάδος και Κύπρου στην αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων.

Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε συγκινημένος που του δόθηκε η ευκαιρία να εκπροσωπήσει την Κύπρο στην Ευρ. Ένωση και να καταδείξει διεθνώς την ενότητα του Ελληνισμού. Όλες οι δημόσιες παρεμβάσεις του στην Κύπρο θύμισαν τους κοινούς αγώνες Ελλαδιτών και Κυπρίων για την Πανελλήνια Ιδέα. Αγώνες, τους οποίους κάποιοι λησμονούν σκοπίμως με στόχο να αφελληνίσουν τη συνείδηση των Κυπρίων και να καλλιεργήσουν μία τεχνητή  νεοκυπριακή συνείδηση.

Στο Κάιρο της Αιγύπτου ο Έληνας Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης συναντούν τον Στρατηγό Σίσι, ο οποίος ανέλαβε Προέδρος μετά τηνανατροπή του φιλότουρκου Ισλαμιστή Μόρσι. Η συνεργασία των τριών κρατών φοβίζει την Τιυρκία και τής δείχνει ότι κινδυνεύει να μείνει μόινη της στο θέμα της ΑΟΖ και στην αμφισβήτηση του Καστελλορίζου.

Στη μαρτυρική Χίο ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος υπογράμμισε ότι είναι χρέος όλων των Ελλήνων να προστατεύσουμε την ΑΟΖ Ελλάδος και Κ;yπρου. Ο ίδιος δώρισε στο νησί μία τεράστια Ελληνική σημαία 150 τετραγωνικών μέτρων, η οποία για πρώτη φορά θα αναρτηθεί από γερανό στο λιμάνι κατά τον εορτασμό της απελευθερώσεως της Χίου από τους Τούρκους. Είναι μία συμβολική μέρα η 11^η Νοεμβρίου για το νησί που έζησε τη μεγάλη σφαγή του 1822. Στις 11.11.1912 το Ελληνικό  Ναυτικό αποβίβασε τους Έλληνες στρατιώτες, οι οποίοι μετά από μάχες νίκησαν την τουρκική φρουρά και ύψωσαν την γαλανόλευκη. Την ίδια ημέρα εορτάζουν οι πολιούχοι της Χίου Άγιοι Μηνάς, Βίκτωρ και Βικέντιος.

Μία ημέρα πριν από την άφιξη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Κύπρο η Εθνική Φρουρά της Μεγαλονήσου πραγματοποίησε ασκήσεις, οι οποίες περιλάμβαναν τη ρίψη αλεξιπτωτιστών του Ελληνικού Στρατού. Το μήνυμα είναι σαφές: Ελλάς και Κύπρος συντονίζονται και στον στρατιωτικό τομέα για την παρεμπόδιση τυχόν απειλής από την Τουρκία. Ελπίζω να είναι το πρώτο βήμα για την αναβίωση του δόγματος του ενιάιου αμυντικού χώρου. Οι Τούρκοι βλέπουν ως ενιάιο αντίπαλο τον  Ελληνισμό στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Δεν ξεχωρίζουν την Ελλάδα από την Κύπρο όταν χαράσσουν στρατηγική. Αντίστοιχη πρέπει να είναι η αποτρεπτική στραηγική των δύο ελληνικών κρατών. Μετά τη κοινή άσκηση με αλεξιπτωτιστές εξ Ελλάδος καλό θα ήταν να πραγματοποιηθούν όπως παλαιότερα ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς με τη συμμετοχή του Ναυτικού και της Αεροπορίας μας.

Η τεράστια σημαία της Χίου θα στέλνει το μήνυμα στην απέναντι μικρασιατική ακτή ότι είμαστε πάντοτε ψυχικά και υλικά προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε τους τυχοδιωκτισμούς του Ερντογάν και του Νταβούτογλου. Το μέγεθός της συμβολίζει τη διάθεση της Ελλάδος να αγκαλιάσει τον Ελληνισμό της Κύπρου, με τον οποίο μάς ενώνουν δεσμοί αίματος και πνεύματος από την εποχή που ο βασιλιάς της Κύπρου Κινύρας έστελνε μία ασπίδα στον Αγαμέμνονα ως συβολική συμμετοχή στη μάχη Ελλήνων εναντίον Τρώων. Η σημαία της Χίου μάς θυμίζει το ηρωικό 1821, όταν ο Ψαριανός Κανάρης βρέθηκε κρυφά στη Λάπηθο της Κύπρου για να συναντηθεί με μέλη της Φιλικής Εταιρίας στη Μεγαλόνησο.

Στο Αιγαίο και στην Κύπρο θα βουλιάξει ο νεο- οθωμανισμός.

Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Το Διδυμότειχο δεν χορεύει μπλουζ. Ούτε οι κάτοικοί του διακατέχονται από μελαγχολία, όπως υπαινίσσεται το γνωστό τραγούδι. Βρέθηκα προσφάτως στην ακριτική αυτή πόλη της Θράκης  και διαπίστωσα για μία ακόμη φορά ότι ο Ελληνισμός των συνόρων βρίσκει τρόπους να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα. Παρά την κρίση και παρά την επιθετικότητα των γειτόνων, παρά το αίτημα για μεγαλύτερη στοργή από τους εκάστοτε κυβερνώντες, τα Δίδυμα Τείχη της βυζαντινής Καστροπολιτείας διασώζουν την συγκρατημένη αισιοδοξία και τη μαχητικότητα του Έλληνα.

Είδα με συγκίνηση ανθρώπους που θα μπορούσαν να απαλλαγούν λόγω υγείας, αλλά προσέρχονται στις ασκήσεις των εφέδρων για στρατιωτική εκγύμναση. Ο πατριωτισμός των Θρακιωτών εκδηλώνεται με κάθε τρόπο.

Είδα με χαρά νέους ανθρώπους από την Αθήνα και από άλλα μέρη της Ελλάδος να προσέρχονται στις τάξεις του ιερού κλήρου για να υπηρετήσουν τις Ορθόδοξες ενορίες στα χωριά του Έβρου.

Παρατήρησα με γλυκιά ικανοποίηση τα παιδάκια του Δημοτικού που ήλθαν στη Θεία Λειτουργία μαζί  με τις δασκάλες τους, είπαν δυνατά το Πιστεύω και το Πάτερ Ημών και κοινώνησαν με ευταξία.

Εντυπωσιάσθηκα από την επιμονή των κατοίκων του Βορείου Έβρου, οι οποίοι συγκέντρωσαν 25.000 υπογραφές για να κρατήσουν σε πλήρη λειτουργία το Νοσοκομείο Διδυμοτείχου και τελικά κατόρθωσαν να μεταπείσουν τους αρμοδίους. Έτσι ακυρώθηκε ένα αρχικό σχέδιο να υποβαθμισθεί το Νοσοκομείο σε Κέντρο Υγείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Αλεξανδρουπόλεως.

Έφυγα ενθαρρυμένος βλέποντας ότι οι νέοι της περιοχής τιμούν τους Θράκες Αγίους, όπως ο Ιωάννης Βατάτζης, μαθαίνουν τους δημοτικούς χορούς και οργανώνονται σε σωματεία για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Είδα τους θαρραλέους συνοριοφύλακες, οι οποίοι με τη βοήθεια του ευρωπαϊκού μηχανισμού FRONTEXέχουν μειώσει στο ελάχιστο την είσοδο λαθρομεταναστών από τον Έβρο.

Με πνευματικό εξοπλισμό την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας οι Θρακιώτες αντιμετωπίζουν την προκλητικότητα της Άγκυρας και του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής. Ξέρουν πολύ καλά ότι ορισμένοι Μουσουλμάνοι χρηματοδοτούνται κρυφά για να εξαγοράσουν γη Χριστιανών. Ότι η Άκυρα επιδοτεί με χρήματα τα παιδιά των Μουσουλμάνων που επιλέγουν τα τουρκόφωνα σχολεία εις βάρος του δημοσίου ελληνικού σχολείου.

Η Εκκλησία, ο Στρατός και η ψυχή των Θρακιωτών εγγυώνται τα βορειοανατολικά μας σύνορα. Και όσοι ζούμε στην Αθήνα ας μην λησμονούμε τη Θράκη.

Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 9 Νοεμβρίου 2014