(Μέ ἀφορμή τήν 12η Ἰουλίου, ἡμέρα μνήμης τοῦ Ἁγίου)
Πολλές διδαχές καί προφητεῖες ἀποδίδονται ἀπό ὑπευθύνους ἤ ἀνευθύνους στόν Ἅγιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη μέ ιδιαίτερη ἔμφαση στά ἐθνικά θέματα. Το διαδίκτυο βρίθει ἀνακριβειῶν καί πρέπει νά εἴμαστε προσεκτικοί. Μέχρι καί μία θολή εἰκόνα σέ βίντεο μέ φωνή πού μοιάζει μέ ἐκείνην τοῦ Ἁγίου, ἀλλά ἀνήκει σέ ἄλλο πρόσωπο, ἔχουν ἐπιστρατεύσει γιά να μᾶς πείσουν ὅτι δῆθεν προέβλεψε δεινά καί καταστροφές. Εἶναι ἐξ ἄλλου δυσάρεστη ἡ διαπίστωση ὅτι ὁρισμένοι συγγραφεῖς καί δημοσιογράφοι κερδίζουν χρήματα προσβάλλοντας τή μνήμη του καί κατασκευάζοντας ἀνύπαρκτες προφητεῖες καί προτροπές τοῦ ἀσκητικοῦ Γέροντος. Κάθε φορά πού ἐξέρχεται στό Αἰγαῖο ἀπό τά Δαρδανέλλια ἕνα ρωσικό πολεμικό πλοῑο διαβάζουμε βαρύγδουπες προβλέψεις ὅτι δῆθεν ἔρχεται ὁ πόλεμος, τόν ὁποῖο προέβλεψε ὁ Ἅγιος. Μέχρι καί ψευδεῖς ἐμφανίσεις του σέ μοναχούς ἔχουν ἐπινοήσει οἱ πλαστογράφοι. Λέγουν ὅτι π.χ. τήν τάδε ἡμέρα ἐμφανίσθηκε στόν δεῖνα μοναχό τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τοῦ εἶπε νά ἀγοράσει τρόφιμα, διότι θά ἔλθει πεῖνα καί καταστροφή. Βεβαίως ὅλα αὐτά διαψεύδονται.
Ὅλοι αὐτοί, εἴτε εἶναι καλοπροαίρετοι, εἴτε εἶναι κακοπροαίρετοι, τελικῶς κάνουν τήν ἴδια ζημιά. Προσβάλλουν τή μνήμη τοῦ Ἁγίου καί ὑπονομεύουν τήν ἀξιοπιστία του. Γι’ αὐτό ὅσον ἀφορᾶ στά ἐθνικά θέματα προτείνω νά βασισθοῦμε στά τρία βιβλία, τά ὁποῖα θεωρῶ ὡς τά πλέον ἀκριβῆ καί γνήσια, διότι ἐγράφησαν ἀπό μοναχούς καί μοναχές, οἱ ὁποῖοι καί οἱ ὁποῖες ὄντως ἦσαν κοντά του καί ἔχαιραν τῆς ἐμπιστοσύνης του.
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Ἰσαάκ μέ τίτλο «Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου», τό ὁποῖο ἐξεδόθη τό 2004 ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου Χαλκιδικῆς, μαθαίνουμε ὅτι ὁ Ἅγιος τόνιζε ὅτι πρέπει νά ἀγαποῦμε τήν πατρίδα, διότι εἶναι καί αὐτή μία μεγάλη οἰκογένεια. Ἀκολουθῶντας ἀντίστοιχες διδασκαλίες τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας (βλέπε τή ρήση τοῡ Μεγάλου Βασιλείου: «Τήν ἐνεγκοῦσαν καί θρέψασαν πατρίδα ἴσα γονεῦσιν τιμᾶν») ὁ Ἅγιος καλλιεργοῦσε τόν ὑγιῆ καί ἀφανάτιστο πατριωτισμό. Ἀγαποῦμε τήν πατρίδα μας χωρίς νά μισοῦμε τίς πατρίδες τῶν ἄλλων. Ὅπως ἀγαποῦμε τήν οἰκογένειά μας, χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι μισοῦμε τίς οἰκογένειες τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.
Τό Μακεδονικό ζήτημα ἀπησχόλησε ἐντόνως τή Ὁσιακή αὐτή μορφή τῆς ἐποχῆς μας. Ἔγραψε γράμμα στόν ἀείμνηστο Ὑπουργό καί συγγραφέα Νίκο Μάρτη, μέ τό ὁποῖο τόν συνέχαιρε γιά τά βιβλία του καί τούς ἂγῶνες του ὑπέρ τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας. Πάντως ἦταν αἰσιόδοξος γιά τήν τελική ἔκβαση τοῦ ἀγῶνος. Προέβλεψε ὅτι κάποια στιγμή τό κράτος τῶν Σκοπίων θά διαλυθεῖ, διότι, ὅπως ἔλεγε χαριτολογῶντας, δέν εἶναι κτισμένο μέ κανονικά τοῦβλα, ἀλλά μέ χαλβάδες Φαρσάλων σέ σχῆμα τούβλου! Ἤδη τά γεγονότα, 22 χρόνια μετά τήν κοίμηση τοῦ Γέροντος, τόν δικαιώνουν. Τό 2001 ἡ πολυάριθμη Ἀλβανική κοινότητα τῆς ΠΓΔΜ πῆρε τά ὅπλα καί ζήτησε αὐτονόμηση ἤ καί απόσχιση ἀπό τήν ψευδομακεδονία. Ἔκτοτε οἱ σχέσεις Ἂλβανῶν καί Σλάβων εἶναι τεταμένες ἕως καί ἀνύπαρκτες μέσα στό κράτος αὐτό. Στίς 20.5.2015 ὁ Ρῶσος Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε μέσα στή Ρωσική Βουλή ὅτι δέν ἀποκλείεται νά δισπασθεῖ τό σκοπιανό κρατίδιο σέ δύο μέρη, ἐκ τῶν ὁποίων τό ἕνα θά ἑνωθεῖ μέ τό Κόσσοβο στό πλαίσιο τῆς ἀλβανικῆς Μεγάλης Ἰδέας , καί τό ἄλλο μέ τή Βουλγαρία.
Σημαντική ἐπισήμανση: Ὁ Ἅγιος ἐνθάρρυνε τούς Χριστιανούς νά ἀσχολοοῦνται μέ τά ἐθνικά θέματα, ἀλλά ὑπογράμμιζε ὅτι πρωτεῦον καθῆκον εἶναι ἡ πνευματική ἐν Χριστῷ προετοιμασία. Χωρίς αὐτήν ὁ Ὀρθόδοξος Ἕλληνας κινδυνεύει νά ὑποπέσει σέ σφάλματα καί νά βλάψει, ἀντί νά ὠφελήσει τήν πατρίδα.
Γιά τήν Τουρκία ἐπίσης προέβλεπε διαλυτικές τάσεις καί βλέπουμε ἤδη τήν ἔνοπλη ἐξέγερση τῶν Κούρδων στις ἡμέρες μας. Ἔλεγε χαρακτηριστικά ὅτι ἡ χώρα αὐτή δέν ἔχει μέλλον, διότι «ἔχει τά κόλλυβα στό ζωνάρι της». Ὅμως δέν ἔδωσε ποτέ συγκεκριμένες ἡμερομηνίες γιά τήν ὑλοποίηση τῶν προβλέψεών του. Γι’ αὐτό θεωρῶ ὅτι δέν πρέπει νά σπεύδουμε νά συνδέουμε κάθε σύγχρονη ἐξέλιξη μέ ὅσα εἶπε ὁ Γέρων Παΐσιος. Τίς θεόπνευστες προφητεῖες μόνον θεόπνευστοι μποροῦν νά ἑρμηνεύσουν!
Ἀπό τό βιβλίο «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος (Βασιλικά Θεσσαλονίκης, 2015), μαθαίνουμε ὅτι ὁ Ἅγιος εἶχε ἐπιδείξει θερμό ἐνδιαφέρον γιά τόν Ἑλληνισμό τῆς Βορείου Ἠπείρου, ὁ ὁποῖος τότε ὑπέφερε τά πάνδεινα ἀπό τό κομμουνιστικό καθεστώς τῶν Χότζα κάι Ἀλία. Ἐπίσης ἐπισκέφθηκε τή Θράκη καί ἐκεῖ γνώρισε τούς Πομάκους. Πληροφορούμενος ὅτι πρόκειται περί ἐξισλαμισθέντων πρώην Χριστιανῶν, πρότεινε νά ἐπαναφέρουμε στήν Ὀρθοδοξία ὅσους μποροῦμε, πάντα μέ τήν ἐλεύθερη βούλησή τους.
Κάθε φορά πού ἀπειλεῖτο θερμό ἐπεισόδιο στό Αἰγαῖο ὁ Ἅγιος ἐπεκαλεῖτο τήν Παναγία Ἅγία Σκέπη καί ἐκείνη βοηθοῦσε τήν Ἑλλάδα. Φυσικά ἀμέσως μετά ἔσπευδε νά τήν εὐχαριστήσει μέ προσευχή καί μέ δάκρυα.
Ὁ Ἅγιος ἐλυπεῖτο πού ἡ Πατρίδα μας δέν ἔχει ἡγέτες Μακκαβαίους μέ ἰδανικά, ἀνιδιοτέλεια, παλληκαριά καί θυσία. Γι’ αυτό καί τήν 1η Αὐγούστου (μέ τό παλαιό Ἡμερολόγιο) τοῦ ἔτους 1984, μνήμη τῶν Ἁγίων Ἑπτά Παίδων, τῶν Μακκαβαίων, ἔγραψε ἔνα κείμενο γιά τόν Ἥρωα Στρατηγό Μακρυγιάννη, τόν ὁποῖο ὁρισμένοι χλεύαζαν ὡς θρησκόληπτο. Γράφει, λοιπόν, ὁ Πατήρ Παΐσιος ὅτι ὁ Λιδωρικιώτης Στρατηγός «ἀγωνίσθηκε περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας ἀπό τόν βάρβαρο τουρκικό ζυγό, καί στή συνέχεια ἀγωνίσθηκε μέ θεῖον ζῆλο γιά νά μήν ὑποδουλωθοῦμε πνευματικά ἀπό τούς Φράγκους».
Οἱ μοναχές, πού τόν περιέθαλπαν στή Σουρωτή ὅταν εἶχε σοβαρά προβλήματα ὑγείας, κατέγραψαν τά λόγια του σέ ἔξι τόμους. Ἀπό τόν Α΄ Τόμο, μέ τίτλο «Μέ ἀγάπη καί πόνο γιά τόν Ἄνθρωπο», (Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου, Σουρωτή 1998) ἐπιλέγω μία χαρακτηριστική καί πάντα ἐπίκαιρη ἐπισήμανσή του γιά τήν Ἑλλάδα μας:
«Τήν Ὀρθοδοξία μας σάν Ἕλληνες τήν ὀφείλουμε στόν Χριστό καί τούς Ἁγίους Μάρτυρες καί τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί τήν ἐλευθερία μας τήν ὀφείλουμε στούς ἥρωες τῆς Πατρίδας μας πού ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά μᾶς. Αὐτήν τήν ἁγία κληρονομιά ὀφείλουμε νά τήν τιμήσουμε καί νά τήν διατηρήσουμε καί ὄχι νά τήν ἐξαφανίσουμε στίς ἡμέρες μας. Εἶναι κρῖμα νά χαθῆ ἕνα τέτοιο Ἔθνος»!
Ἅγιε Παΐσιε, πρέσβευε ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Γένους!
(Δημοσιεύθηκε τόν Σεπτέμβριο 2015 στό Περιοδικό ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας)
