Βρέθηκα για λίγες ημέρες στην αγαπημένη μου Λεμεσό κατόπιν προσκλήσεως του Κυπριακού Κέντρου Μελετών και είχα την ευκαιρία να ανταλλάξω προβληματισμούς με φίλους παλαιούς και καινούργιους. Οι περισσότερες συζητήσεις στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, στις δημόσιες εκδηλώσεις και στο εσωτερικό των κομμάτων αναφέρονται στην πιθανότητα λύσης στο Κυπριακό. Η εκλογή του παρανόμου Προέδρου Ακιντζί στο ψευδοκράτος που δημιούργησε η εισβολή του Αττίλα έδωσε το έναυσμα για μία σειρά συναντήσεων του νομίμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον δήθεν μετριοπαθή Τουρκοκύπριο. Οι υπεραισιόδοξοι και όσοι δεν γνωρίζουν ιστορία πιστεύουν ότι τώρα είναι η ευκαιρία για μία επαναπροσέγγιση με το «σύνοικον στοιχείον» και για μία οριστική λύση στο εδαφικό και συνταγματικό ζήτημα μέσω της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Οι πιο συγκρατημένοι και όσοι διδάσκονται από το παρελθόν φοβούνται ότι ο Ακιντζί είναι ο Δούρειος Ίππος του τουρκικού επεκτατισμού και ότι η κυοφορούμενη λύση θα οδηγήσει σε τουρκοποίηση και σε αφελληνισμό της Μεγαλονήσου.
Η πρώτη συνάντηση Νίκου Αναστασιάδη- Μουσταφά Ακιντζί έδειξε ότι παρά τα χαμόγελα ο Τουρκοκύπριος ψευδοπρόεδρος ακολουθεί πιστά τις εντολές της Άγκυρας. Ζητεί την αναγνώριση από την Κυπρική Δημοκρατία του παρανόμου αεροδρομίου στο κατεχόμενο χωριό Τύμπου. Εκεί μετά την εισβολή ο τουρκικός στρατός δημιούργησε αεροδρόμιο, το οποίο δεν αναγνωρίζεται από τους Διεθνείς Οργανισμούς Αεροπλοΐας. Στα τουρκικά το παράνομο αεροδρόμιο αποκαλείται Ερτζάν Χαβά Λιμάνι, δηλαδή Αερολιμένας Ερτζάν. Χρησιμοποιείται για πτήσεις από και προς την Τουρκία και από κάποιες ναυλωμένες πτήσεις τουριστών που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Ως αντάλλαγμα η Άγκυρα και ο Ακιντζί υπόσχονται την επιστροφή του ελληνικού τομέως της Αμμοχώστου. Το θρυλικό Βαρώσι έμεινε έρημο κι ακατοίκητο με τα ξενοδοχεία να έχουν σχεδόν καταρρεύσει αφού οι Τούρκοι στρατιώτες τα λεηλάτησαν το 1974.
Δηλαδή η ιταμή τουρκική πρόταση είναι: Ελάτε, Ελληνοκύπριοι, να σας δώσω πίσω το κλεμμένο χωράφι του παππού σας και για αντάλλαγμα θέλω να μου νομομιμοποιήσετε την κατοχή και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τον Αττίλα. Ελπίζω η κυβέρνηση Αναστασιάδη να μην πέσει στην παγίδα, διότι η διεθνής αναγνώριση αερολιμένος σημαίνει αναπόφευκτα και τη διεθνή αναγνώριση κράτους. Άραγε η νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία θα αυτοκτονήσει αναγνωρίζοντας ως νόμιμο κράτος το ψευδοκράτος που ανακήρυξε ο αιμοβόρος Ντενκτάς το 1983;
Με ανησυχεί η μετάπτωση του Κυπριακού από ζήτημα εισβολής- κατοχής σε ζήτημα διαπραγματεύσεων δύο εθνικών κοινοτήτων για τεχνικές λεπτομέρειες. Με στενοχωρεί να βλέπω τον νόμιμο Προέδρο της Κύπρου να συνομιλεί με τον παράνομο ηγέτη του κατοχικού ψευδοκράτους χαρίζοντάς του ισοτιμία και αναγνώριση. Με δυσαρεστεί να ακούω για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, δηλαδή δύο κράτη σε συσκευασία ενός. Θυμίζω ότι το σχέδιο Ανάν που προέβλεπε μία χαλαρή Ομοσπονδία δύο ισοτίμων κρατών, ελληνικού στον Νότο και τουρκικού στον Βορρά, χαρακτηρίσθηκε από κορυφαίους Έλληνες και Ευρωπαίους νομικούς ως ασύμβατο με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και ως μη λειτουργικό. Θέλουμε στην Κύπρο μία νέα Βοσνία- Ερζεγοβίνη όπου οι Σερβοβόσνιοι έχουν το δικό τους κράτος, οι Κροάτες και Μουσουλμάνοι το δικό τους, ακολουθούν βίους παραλλήλους και απλώς εμφανίζονται με μία κοινή επιγραφή στον ΟΗΕ; Ή μήπως πρέπει να παύσουμε να μιλούμε για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και να προτείνουμε τη λύση του ενιαίου κράτους, όπου οι Έλληνες θα έχουν τα δικαιώματα της πλειοψηφίας και οι Τουρκοκύπριοι θα ζουν ως νομικά κατοχυρωμένη μειονότητα, αφού αποχωρήσουν οι στρατιώτες του Αττίλα και οι έποικοι (κουβαλητοί);
Οι φίλοι με τους οποίους μίλησα για ένα πράγμα με διαβεβαίωσαν. Ότι σε ένα επόμενο δημοψήφισμα μία λύση διχοτομική, ρατσιστική, έστω και κάπως καλύτερη από το σχέδιο Ανάν, πάλι θα απορριφθεί. Η αγωνιστικότητα του Ελληνισμού δεν κάμπτεται παρά την οικονομική κρίση!
Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Τρίτη 19 Μαΐου 2015
