Προ ολίγων ημερών εορτάσαμε τη διπλή εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Μεγάλης Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Σε λίγες ημέρες πρέπει να τιμήσουμε την επέτειο του Απελευθερωτικού Αγώνος των Ελλήνων της Κύπρου, ο οποίος άρχισε την 1η Απριλίου 1955. Με θλίψη παρατηρώ ότι και οι δύο επέτειοι πέφτουν θύματα παρερμηνειών, ιδεολογικά φορτισμένων σηματοδοτήσεων και ιστορικών διαστρεβλώσεων.
Οφείλουμε να τιμούμε τους αγωνιστές του Έθνους διαβάζοντας τα δικά τους κείμενα, υποκλινόμενοι στις πραγματικές τους ιδέες και αγωνίες, γονατίζοντας στους τάφους τους και διδάσκοντας στα παιδιά μας την ιστορική αλήθεια. Είναι προσβολή προς τους μάρτυρες της Πίστεως και της Πατρίδος να ακούμε κάθε φορά απίθανες λογικές ακροβασίες και θολοκουλτουριάρικες ερμηνείες. Δεν είναι ιστορία η αυθαίρετη εξήγηση των γεγονότων από διανοουμένους, οι οποίοι θαυμάζουν τα ξένα πρότυπα, αλλά αγνοούν τα απομνημονεύματα των αγωνιστών και χλευάζουν την ελληνορθόδοξη παράδοση του λαού μας. Ιστορία είναι η μελέτη των πηγών και όχι η απόκρυψή τους ή η επιλεκτική ανάγνωσή τους.
Το 1821 ταλαιπωρείται επί δεκαετίες από μαρξιστές, οπαδούς της υλιστικής και ταξικής ερμηνείας, και πολύ περισσότερο από τους φανατικούς οπαδούς του Δυτικού Διαφωτισμού. Δεν θέλουν να ακούσουν τη φωνή των ιδίων των πρωταγωνιστών, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία. Ορισμένοι φθάνουν στο σημείο να προσβάλουν το Έθνος μας λέγοντας ότι το 1821 έγινε η γέννηση ενός έθνους! Λάθος, έγινε η γέννηση ενός κράτους. Έθνος Ελλήνων υπήρχε από την αρχαιότητα και δεν έπαυσε να υπάρχει. Γιατί οι διαστρεβλωτές της Ιστορίας δεν διαβάζουν τα κείμενα της Τουρκοκρατίας για να δουν ότι ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μελέτιος Πηγάς, ο Επίσκοπος Μυρέων Ματθαίος, ο κορυφαίος ιεροκήρυκας Ηλίας Μηνιάτης, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος και τόσες άλλες μορφές διακηρύσσουν τη διαχρονική συνέχεια της ελληνικής εθνικής συνειδήσεως;
Ο Κυπριακός Αγώνας του 1955 – 59 είχε ως σύνθημα και αίτημα την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά η διεθνής διπλωματία οδήγησε τελικά στην κολοβομένη Ανεξαρτησία του 1960. Οι νέοι και οι νέες μας πρέπει να μαθαίνουν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια των Κατηχητικών και των Ορθοδόξων Χριστιανικών Σωματείων πρωταγωνίστησαν και σκόρπισαν τον τρόμο στη Βρετανική Αυτοκρατορία, η οποία διοικούσε αποικιοκρατικά τη Μεγαλόνησο. Η Ελληνική σημαία κυριαρχούσε σε όλες τις διαδηλώσεις, οι ηρωομάρτυρες της αγχόνης είχαν ως πρότυπα τους ήρωες του Ελληνισμού και τους μάρτυρες του Χριστιανισμού. Στο Μουσείο Αγώνος στη Λευκωσία μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει με ποια βιβλία ανατράφηκαν οι Καραολήδες και οι Παλληκαρίδηδες.
Ας πούμε στα παιδιά μας την αλήθεια για τις ελληνορθόδοξες ρίζες του 1821 και του 1955. Επιτέλους, όχι άλλες παρερμηνείες!
Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 29 Μαρτίου 2015
