Στις 3 Μαρτίου 1957 ο Σταυραετός του Μαχαιρά, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, έπεφτε νεκρός αφού επί ώρες αγωνιζόταν μόνος εναντίον ολοκλήρου Συντάγματος Βρετανών Καταδρομέων. Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών, έπεσε μαχόμενος για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Αυτός ήταν ο στόχος του επικού εκείνου αγώνος, στον οποίο πρωτοστάτησαν οι νέοι και κυρίως τα παιδιά των Κατηχητικών. Ο Απελευθερωτικός Αγώνας του 1955-59 συγκλόνισε όχι μόνον την Κύπρο, αλλά ολόκληρο τον Ελληνισμό και πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία μας.
Όσο κι αν ενοχλούνται οι οπαδοί του μαρξιστικού διεθνισμού ή της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως, η αλήθεια είναι ότι ο ωραίος εκείνος αγώνας είχε ως ιδανικά την Ορθόδοξη Πίστη και την διαχρονική πορεία του Ελληνικού Έθνους. Με αυτές τις αρχές και αξίες επιβιώσαμε μέχρι σήμερα. Ο Αυξεντίου που έπεσε μαχόμενος, οι εννέα συναγωνιστές του, οι οποίοι απαγχονίσθηκαν από τους Βρετανούς, οι χιλιάδες των μαθητών και των μαθητριών που διαδήλωναν στους δρόμους της Κύπρου κρατώντας την ελληνική σημαία ο απλός λαός που έκανε αντίσταση δίνοντας αρχαιοελληνικά ονόματα στα παιδιά του, οι ιερείς οι οποίοι μιλούσαν στους νέους για τους μάρτυρες της Εκκλησίας και τους ήρωες του Έθνους, όλοι αυτοί αποτελούν παραδείγματα προς μίμησιν. Η πνευματική ανάταση, την ποία χρειαζόμαστε για να βγούμε από την κρίση, θα έλθει όταν ξαναμιλήσουμε στα παιδιά μας για τον Αυξεντίου, τον Καραολή, τον Παλληκαρίδη και όταν παύσουν κάποιοι να αναμασούν ξεπερασμένα συνθήματα και αποτυχημένες ιδεολογίες που οδήγησαν σε ολοκληρωτικαά καθεστώτα την Ανατολική Ευρώπη.
Σήμερα η Κύπρος αντιμετωπίζει κινδύνους. Η τουρκική προκλητικότητα και η οικονομική κρίση είναι οι εμφανείς παράμετροι. Υπάρχει και μία επίθεση, η οποία γίνεται ύπουλα και γι’ αυτό είναι πιο διαβρωτική. Μετά την απόρριψη του διχοτομικού και ρατσιστικού σχεδίου Ανάν το 2004 από τους Ελληνοκυπρίους, οι ανανιστές επανέρχονται με μεθοδευμένη προπαγάνδα κατά της ελληνικής εθνικής ταυτότητας των Κυπρίων. Προηγήθηκε η πενταετής διακυβέρνηση από τον Πρόεδρο Δ. Χριστόφια και το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ, οι οποίοι επιχείρησαν να αποχριστιανοποιήσουν και να αφελληνίσουν την παιδεία. Αντέδρασαν ευτυχώς η Εκκλησία της Κύπρου και οι εκπαιδευτικοί, αλλά κάποια ζημιά έγινε. Τώρα βλέπουμε να επανεμφανίζεται ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος, ο οποίος μέσω δημοσκοπήσεως που παρουσίασε στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας προβάλλει την ανάγκη να κατασκευασθεί μία κυπριακή ταυτότητα εις βάρος της ελληνικής.
Πρόκειται για μία ξαναζεσταμένη σούπα, η οποία σερβίρεται κατά καιρούς για να πείσει τους Ελληνοκυπρίους ότι η λύση είναι να παύσουν να αισθάνονται Έλληνες. Για να καμφθεί η αντίδραση σε ένα νέο σχέδιο τύπου Ανάν προπαγανδίζεται η τεχνητή νεο-κυπριακή συνείδηση. Ξεχνούν, όμως, ότι ο Αυξεντίου θυσιάσθηκε για μία ελληνική Κύπρο!
Άρθρο μου στην Κυριακάτικη Δημοκρατία, 1 Μαρτίου 2015
