Τον Σεπτέμβριο θα αρχίσει στη Βουλή η συζήτηση για την αναθεώρηση ορισμένων διατάξεων του Συντάγματος και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ήδη κατέθεσε τις σχετικές προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Από τα σημεία που ανέφερε στις 7-5-2014 θα μείνω περισσότερο σε εκείνες τις προτάσεις, οι οποίες ενισχύουν τη συμμετοχή των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα και προστατεύουν την εθνική μας ταυτότητα και την πολιτιστική ιδιοπροσωπία του ορθόδοξου Ελληνισμού.
Σημαντικότατη πρόταση είναι εκείνη που αναφέρεται στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τον λαό. Μέχρι σήμερα η εκλογή γινόταν με ενισχυμένη πλειοψηφία από τη Βουλή. Αν η πρόταση της Ν.Δ. εγκριθεί, θα εισέλθουμε σε μία περίοδο αμεσότερης δημοκρατίας. Ο τρόπος εκλογής μέσω των βουλευτών αποτελεί μία εφαρμογή της έμμεσης δημοκρατίας. Προσωπικά θεωρώ ότι ο λαός απευθείας πρέπει και δικαιούται να εκλέγει τον πρώτο πολίτη της δημοκρατίας, ο οποίος (ή η οποία) θα εκπροσωπεί τη χώρα μας διεθνώς. Με την ευκαιρία θα εκφράσω την ευχή να προτείνονται ως υποψήφιοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και πρόσωπα προερχόμενα από τον ακαδημαϊκό χώρο με διεθνείς περγαμηνές.
Σημαντική, επίσης, η πρόταση για την καθιέρωση δημοψηφίσματος λαϊκής πρωτοβουλίας. Το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει ότι δημοψήφισμα επί σοβαρού εθνικού θέματος μπορεί να γίνει με πρόταση της κυβερνήσεως ή τουλάχιστον 120 βουλευτών. Με τη νέα ρύθμιση θα μπορεί ένας ικανός αριθμός πολιτών, αφού συλλέξει τις σχετικές υπογραφές, να ζητήσει δημοψήφισμα για την έγκριση ή την απόρριψη νόμου ή πολιτικής αποφάσεως με ευρύτερη εθνική σημασία. Τέτοια δημοψηφίσματα γίνονται συχνά σε άλλες χώρες μέλη της Ευρ. Ενώσεως, όπως οι Ιταλία, Κροατία κ.ά., ενώ κατά κόρον χρησιμοποιείται η λαϊκή πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων στην Ελβετία (εκτός Ε.Ε.). Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία ρυθμίζει τη λειτουργία της Ε.Ε. και των οργάνων της, ορίζει ότι μπορεί να ζητηθεί πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα, αρκεί να συγκεντρωθούν 1.000.000 υπογραφές από πολίτες διαφορετικών χωρών-μελών της Ενωσης.
Ενδιαφέρουσα είναι η πρόταση για το ασυμβίβαστο μεταξύ της ιδιότητας του υπουργού και του βουλευτή. Ηδη αυτό ισχύει σε ορισμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Κύπρος. Με αυτόν τον τρόπο θα κατέρχονται στον πολιτικό στίβο για να εκλεγούν βουλευτές κυρίως όσοι θέλουν να ασκήσουν αμιγώς νομοθετικό έργο και να εκπροσωπήσουν τους πολίτες μιας α΄ ή β΄ ιδεολογίας. Δεν θα χρησιμοποιείται η βουλευτική ιδιότητα ως προθάλαμος για υπουργείο ή υφυπουργείο. Ο υπουργός θα ασχολείται αποκλειστικά με το κυβερνητικό έργο και θα δίδεται η ευκαιρία στον εκάστοτε πρωθυπουργό να ορίζει ως υπουργούς όχι μόνο πολιτικά πρόσωπα, αλλά και ανθρώπους με ειδικές γνώσεις στο συγκεκριμένο αντικείμενο, που δεν πέρασαν ή δεν ενδιαφέρονται να περάσουν από τα βουλευτικά έδρανα.
Πρωτότυπη, εθνικώς αξιοπρεπής και απαραίτητη για την εθνική μας επιβίωση είναι η πρόταση του πρωθυπουργού για τη συνταγματική κατοχύρωση της εθνικής μας ταυτότητας και της γλώσσας. Η εθνική ταυτότητα του Ελληνισμού από την εποχή του Ηροδότου (όμαιμον, ομόγλωττον, κοινά των θεών ιδρύματα και ομότροπα ήθη) μέχρι τον θεμελιωτή του νέου ελληνικού κράτους Ιωάννη Καποδίστρια βασίζεται στην Ιστορία μας, τη θρησκευτική μας πίστη, τη γλώσσα μας και τη συνείδηση ότι ανήκουμε σε ένα ενιαίο εθνικό σύνολο. Η Ορθοδοξία αποτελεί τον κύριο πυλώνα της εθνικής μας επιβιώσεως και η γλώσσα μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αποδεικνύει τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Το κράτος μας οφείλει να διδάσκει στα Ελληνόπουλα την ενιαία ελληνική (αρχαία, εκκλησιαστική, νεοελληνική) και να προβάλλει την αδιάσπαστη συνέχεια της ιστορικής μας πορείας.
Η ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας μπορεί να αναζωογονήσει όχι μόνον το έθνος μας, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.
Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 13 Μαΐου 2014
