Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων
Οι θρησκευτικές γιορτές και τα πανηγύρια του καλοκαιριού αποτελούν μία ευκαιρία για πνευματική αναβάπτιση και για εξαγωγή ελπιδοφόρων συμπερασμάτων.
Εόρτασα την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Ιερά Μονή Αγίου Ιλαρίωνος, στους Προμάχους Αριδαίας. Πίσω μας υψωνόταν η οροσειρά του Βόρα που χωρίζει την πατρίδα μας από το κράτος των Σκοπίων. Είδα πολλά νέα αγόρια και κορίτσια να έρχονται στον Ναό, να διαβάζουν τα αναγνώσματα με πλήρη επίγνωση της ιερότητας του κειμένου, να βοηθούν τους ψάλτες και να συμμετέχουν με χαρά στις Ακολουθίες. Είδα ανθρώπους από τα γύρω χωριά να κάθονται μετά τον Εσπερινό στο υπαίθριο αρχονταρίκι της Μονής και να συζητούν επί ώρες για διάφορα θέματα με τον Πνευματικό της Μονής.
Έζησα την πίστη και την ευλάβεια των Ελλήνων παρακολουθώντας τον Εσπερινό και τη λιτάνευση της εικόνας σε μία αστική ενορία σε προάστιο των Αθηνών. Εντυπωσιακή η συμμετοχή. Και την επόμενη ημέρα πολυάριθμοι ήσαν αυτοί που μετέλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων, μικροί και μεγάλοι.
Είχα την ευλογία να ζήσω από κοντά τη λαοθάλασσα που προσήλθε στη Μονή της Παναγίας του Προυσού, στην Ευρυτανία, για την εορτή της Αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (τα Εννιάμερα που λέει ο λαός μας). Η πίστη των Ελλήνων είναι ζωντανή παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν και καταβάλλουν διάφοροι για να την ξεριζώσουν ή να την χλευάσουν. Είδα με τα μάτια μου εκατοντάδες νέους να έρχονται με τα πόδια περπατώντας πολλά χιλιόμετρα είτε από τον δρόμο του Αγρινίου είτε από τον δρόμο του Καρπενησίου. Η Παναγιά μέσα στη σπηλιά στήριξε τις ελπίδες των αγωνιστών του 1821 και εμψύχωσε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη.
Πήρα δυνάμεις και ενίσχυσα την αισιοδοξία μου στο Θέρμο Αιτωλίας συμμετέχοντας στον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Στο ομώνυμο μοναστήρι, το οποίο βρίσκεται ένα χιλιόμετρο μακριά από το σπίτι που γεννήθηκε ο Άγιος (χωριό Μέγα Δένδρο), παρατηρούσα επί ώρες ολόκληρες στον Εσπερινό και στη Θεία Λειτουργία χιλιάδες Ορθοδόξους Χριστιανούς να προσκυνούν το λείψανο του Αγίου και την εικόνα που απεικονίζει το μαρτύριό του (Κολικόντασι Βορείου Ηπείρου, 1779).
Και τότε αναλογίσθηκα ότι δεν πρέπει να μάς καταλαμβάνει απαισιοδοξία για το μέλλον του Ελληνισμού. Μάς ταλαιπώρησε η οικονομική κρίση, αλλά οι ρίζες μας έμειναν αλώβητες και βγάζουν καινούργια κλαδιά. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας σέβεται την Εκκλησία και τους Αγίους, αναζητεί τις ιστορικές ρίζες μας, πιστεύει στη διαχρονική συνέχεια του Έθνους, απορρίπτει τους αποδομητές.
Γράφει σοφά ο Κωστής Παλαμάς στη «Φλογέρα του Βασιλιά»:
«Κοπρίσματα, ανεμορριπές, κλαδέματα, πλημμύρες
Σταλώσανε (σ.σ. περιόρισαν) η λυγίσανε το δέντρο, δεν τ’ αλλάξαν».
Το δέντρο είναι ο Ελληνισμός, ο οποίος αντιμετωπίζει περιπέτειες και ταλαιπωρίες, αλλά διαφυλάσσει την ταυτότητά του.
Άρθρο στην Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 1.9.2019
