Blog

Η Πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό με τη συμμετοχή Ελλάδος, Τουρκίας, Βρετανίας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων (και του ΟΗΕ ) προκαλεί ανησυχίες. Έχει ονομασθεί άτυπη, αλλά όταν καθίσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Τουρκία πρέπει να θυμάσαι ότι η παραμικρή υποχώρηση θα είναι η αφετηρία από την οποία θα ξεκινήσει ο επόμενος γύρος συζητήσεων.

Καταθέτω πέντε προϋποθέσεις για να μην βγει χαμένος ο Ελληνισμός από τις εξελίξεις.

1. Να μην λησμονούμε ότι το Κυπριακό είναι πρωτίστως ζήτημα εισβολής και κατοχής. Πριν αρχίσει η οποιαδήποτε συζήτηση πρέπει να το θέτουμε στο τραπέζι . Υπάρχουν ψηφίσματα του ΟΗΕ που καταδικάζουν την εισβολή. Δεν είναι λογικό να μετέχει η Ελλάδα και η Κύπρος σε διαπραγματεύσεις -έστω και άτυπες- υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και να αφήνουμε να ξεχαστεί τι έχει πει ο Οργανισμός αυτός για την παράνομη παρουσία του Αττίλα από το 1974 μέχρι σήμερα.
2. Η Πενταμερής εγκυμονεί κινδύνους για τη διεθνή υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν πρέπει να εξομοιώνεται ο Πρόεδρος της Κύπρου, χώρας μέλους του ΟΗΕ και της Ευρ. Ένωσης, με τον ψευδοπρόεδρο Τατάρ, ο οποίος εκπροσωπεί απλώς μία κοινότητα. Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν είναι ο εκπρόσωπος των Ελλήνων της Κύπρου, αλλά ο ηγέτης ενός κράτους με διεθνή αναγνώριση.
3. Δεν πρέπει να λησμονούμε το πρόβλημα του εποικισμού της Κύπρου από αναρίθμητους Τούρκους που ήλθαν από την Ασιατική ενδοχώρα μετά την εισβολή. Τον Τατάρ δεν τον εξέλεξε η ψήφος των Τουρκοκυπρίων, αλλά σε μεγάλο βαθμό η ψήφος των εποίκων. Κατά το Διεθνές Δίκαιο ο εποικισμός και η βιαία μεταβολή των πληθυσμιακών και εθνολογικών δεδομένων μετά από στρατιωτική εισβολή είναι παράνομη πράξη. Να προσέξουμε και στην Αθήνα και στη Λευκωσία μήπως δικαιώσουμε τα παράνομα αποτελέσματα και τετελεσμένα της εισβολής – κατοχής.
4. Η Τουρκία δεν κατέχει το 40% της Κύπρου απλώς και μόνον για να «προστατεύσει» τους Τουρκοκυπρίους. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην Πρωθυπουργός και επί πολλά έτη μέντορας του Ερντογάν,  μας το έχει πει σαφώς μέσω του βιβλίου του «Το Στρατηγικό Βάθος».  Ότι δηλαδή η Τουρκία θα επιδίωκε ούτως ή άλλως τη στρατιωτική  παρουσία της στην Κύπρο, έστω και αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τουρκοκύπριος. Η Κύπρος βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο (soft underbelly) της Τουρκίας και η στρατηγική θέση της είναι σημαντική. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει χαρακτηρισθεί ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο.
5. Ο Ελληνισμός έχει παρουσία αιώνων στην Κύπρο και πρέπει να συνεχίσει να ζει εκεί ασφαλής. Από την εποχή που οι Αχαιοί έφτασαν στη Μεγαλόνησο μέχρι και σήμερα η ιστορία, ο πολιτισμός και η Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση  της Κύπρου έχουν άρρηκτα συνδεθεί με την ελληνικότητα. Οι Κύπριοι δεν είναι ξεχωριστό έθνος, όπως κάποιες προπαγάνδες προσπάθησαν να πουν κατά καιρούς.  Είναι οι Έλληνες του Νότου, αποτελούν μία δεύτερη Ελλάδα και μετείχαν σε όλους τους αγώνες του Έθνους. Η επέτειος των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση μάς δίνει την ευκαιρία να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στη μνήμη του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και των άλλων κληρικών και προκρίτων που θανατώθηκαν από τους Τούρκους στη Λευκωσία τον Ιούλιο του 1821.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 16.1.2021