Η Γαλλία είναι μία σπουδαία χώρα και ο πολιτισμός της έχει παγκόσμια ακτινοβολία. Όμως οι υπεύθυνοι για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού αδίκησαν τον γαλλικό πολιτισμό. Παρουσίασαν ένα θέαμα εν πολλοίς ακατανόητο, με ακρότητες που δεν έχουν σχέση με το Ολυμπιακό πνεύμα. Οι αντιδράσεις δείχνουν ότι τα δρώμενα ενόχλησαν τους Χριστιανούς όλου του κόσμου και πολλούς άλλους.
Ήταν ο Μυστικός Δείπνος του Ντα Βίντσι ο πίνακας, στον οποίο παρέπεμπε το απαράδεκτο δρώμενο; Ήταν η Χριστιανική Πίστη ο στόχος του χλευασμού; Προφανώς ναι. Αρχικά βρήκαν την δικαιολογία ότι η αναφορά γινόταν στον πίνακα ενός Ολλανδού ζωγράφου. Κανείς δεν τους πίστεψε, όπως δείχνουν οι αντιδράσεις. Η κοινή λογική λέει ότι όταν απευθύνεσαι σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη γη, παραπέμπεις σε έναν πολύ γνωστό πίνακα, που εύκολα τον ανακαλούν στη μνήμη τους οι περισσότεροι. Δεν παραπέμπεις σε έργο άγνωστο στους πολλούς και γνωστό μόνο στους ιστορικούς της Τέχνης.
Ένας εκ των «ηθοποιών» που μετείχαν στο δρώμενο με την κυρία που φορούσε απομίμηση φωτοστέφανου, το παραδέχθηκε. Στα ΝΕΑ της 29.7.2024 διαβάζουμε δήλωση κάποιου Πισέ, ο οποίος δέχεται ότι πράγματι υπήρχε απομίμηση του πίνακα του Ντα Βίντσι και ότι: «Είναι μία βιβλική αναπαράσταση που έχει χρησιμοποιηθεί στην ποπ κουλτούρα εδώ και δεκαετίες και δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα».
Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν προσέβαλαν ποτέ τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που είχαν τότε οι Έλληνες. Αντιθέτως ήταν αφιερωμένοι στον Δία, όπως και τα Πύθια, που ετελούντο στους Δελφούς, ήσαν αφιερωμένα τον Απόλλωνα. Αν ζούσε η μεγάλη Γαλλίδα Ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγύ, θα επέπληττε τους συμπατριώτες της που οργάνωσαν την τελτή. Δεν προσέβαλαν μόνο τους Χριστιανούς. Διαστρέβλωσαν ακόμη και την Αρχαία Ελληνική Ιστορία.
Πολλοί Γάλλοι διανοητές και πολιτικοί, που δεν ζουν σήμερα, θα είχαν απογοητευθεί από την τελετή. Είμαι βέβαιος.
Θα ήταν ενοχλημένος ο Πωλ Βαλερύ, ποιητής και φιλόσοφος, ο οποίος το 1924 έγραψε το περίφημο δοκίμιο για τις ρίζες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Εκεί τόνιζε ότι χωρίς Αρχαία Ελλάδα, χωρίς Ρωμαϊκό Δίκαιο, χωρίς Χριστιανική διδασκαλία, δεν νοείται Ευρώπη. Η Γαλλία είναι θεμελιώδης πυλώνας της Ευρώπης. Θα έπρεπε να θυμάται αυτές τις επισημάνσεις του διάσημου τέκνου της.
Θα διαφωνούσε με την τελετή ο αρχηγός της Γαλλικής Αντίστασης κατά των Ναζί, ο Στρατηγός και Πρόεδρος Κάρολος Ντε Γκώλ. Πάντοτε υπογράμμιζε τις Χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης και δήλωνε πιστός Χριστιανός.
Θα ήταν ενοχλημένος με την τελετή έναρξης και ο αείμνηστος Γάλλος Πρόεδρος Βαλερύ Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν. Όταν έγινε η συζήτηση για ένα Σύνταγμα της Ευρώπης προσπάθησε να εισαγάγει την αναφορά στη Χριστιανική κληρονομιά και πρότεινε το ορισμό της Δημοκρατίας που διαβάζουμε στον Θουκυδίδη (Περικλέους Επιτάφιος).
Θα ήταν οπωσδήποτε επικριτικός και ο αείμνηστος Γάλλος Σοσιαλιστής και Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ, ο οποίος ποτέ δεν έχανε τη Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία ως πιστός Ρωμαιοκαθολικός.
Το ωραίο, το μεγάλο και το αληθινό, όπως υμνεί το Ολυμπιακό πνεύμα ο Κωστής Παλαμάς, δεν το είδαμε στην τελετή έναρξης. Οι ιδρυτές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ο Δημήτριος Βικέλας και ο Πιερ ντε Κουμπερτέν μάλλον θα συμφωνούσαν με αυτή τη διαπίστωση. .
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 3.8.2024
