Οι πρόσφατες βίαιες επιθέσεις εις βάρος των Αλαουϊτών της Συρίας προκάλεσαν θύματα και μεταξύ των Ορθοδόξων Χριστιανών (Ρουμ Ορτοντόξ) της χώρας. Την αγωνία του για την επιβίωση του Ορθοδόξου Πατριαρχείου και των άλλων Χριστιανικών κοινοτήτων εξέφρασε ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης σε κοινή δήλωσή του με άλλους δύο θρησκευτικούς ηγέτες.
Η Ελλάς μπορεί και πρέπει να λάβει δραστικά μέτρα για την προστασία των Ορθοδόξων Χριστιανών και για την εμπέδωση της εσωτερικής ειρήνης και ασφάλειας στην ταλαιπωρημένη χώρα της Μέσης Ανατολής. Καταθέτω ορισμένες προτάσεις:
- Η Ελλάς επισήμως να διακηρύξει ότι αναλαμβάνει την προστασία των αραβοφώνων και ελληνοφώνων Ορθοδόξων του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Υπάρχει προηγούμενο και μάλιστα από ευρωπαϊκή χώρα όπως η Γαλλία. Το 1982 ο Πρόεδρος Φρανσουά Μιττεράν δήλωσε δημοσίως ότι η Γαλλία αναλαμβάνει υπό την προστασία της τους Μαρωνίτες του Λιβάνου. Ενδιαφέρουσα δήλωση από μία χώρα, η οποία στο εσωτερικό της εφαρμόζει τον νόμο του 1905 περί ουδετερόθρησκου κράτους! Στον τομέα αυτό θα είναι χρήσιμη μία στενότερη συνεργασία των αρμοδίων κυβερνητικών φορέων με την Εκκλησία της Ελλάδος.
- Να συντονίσουμε τις κινήσεις μας με τη Κύπρο, η οποία έχει ήδη δημιουργήσει θεσμικό όργανο για την παρακολούθηση των δικαιωμάτων και ελευθεριών των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής. Η Κύπρος είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και έχει σημαντική γνώση περί των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή.
- Να αξιοποιήσουμε τις καλές σχέσεις μας με χώρες της περιοχής, όπως είναι το Ισραήλ, το οποίο ανησυχεί από την παρουσία ακραίων ισλαμιστών στη γειτονιά του, αλλά και με αραβικές χώρες όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που μπορούν να ασκήσουν πίεση στη μεταβατική κυβέρνηση της Δαμασκού.
- Να τονίσουμε προς φίλους και συμμάχους (ΗΠΑ, Ευρ. Ένωση) ότι οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια προς την κυβέρνηση της Συρίας πρέπει να έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την έμπρακτη και αποδεδειγμένη προσπάθεια συμφιλίωσης όλων των θρησκευτικών και εθνικών κοινοτήτων της χώρας και πολύ περισσότερο τον σεβασμό στα δικαιώματα των Ορθοδόξων Χριστιανών. Θυμίζω ότι η κυβέρνηση Άσσαντ λάμβανε ετησίως χορηγία 10 δις δολαρίων από το Ιράν για να πληρώνει μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, αστυνομικών και στρατιωτικών. Αυτή η ενίσχυση τώρα σταμάτησε. Η μεταβατική κυβέρνηση θα χρειασθεί δάνειο από τη Δύση. Στο σημείο αυτό μπορούμε να παρέμβουμε για να θέσουμε όρους.
- Για να βοηθήσουμε όσοι ασχολούμαστε με τα ΜΜΕ και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης οφείλουμε να ελέγχουμε τις πηγές μας, να κατανοούμε καλύτερα την περίπλοκη κατάσταση στην περιοχή, να μελετήσουμε την πρόσφατη ιστορία του Μεσανατολικού ζητήματος και να χρησιμοποιούμε την ορθή ορολογία. Οι αραβόφωνοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που υπάγονται στο Πατριαρχείο Αντιοχείας, αυτοπροσδιορίζονται ως Ρουμ Ορτοντόξ (Ρωμηοί Ορθόδοξοι), δηλαδή μέτοχοι της πολιτιστικής κληρονομιάς του Βυζαντίου και της Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης. Παρατηρώ ότι ορισμένοι τους ονομάζουν Λεβαντίνους, που είναι λανθασμένη ορολογία, διότι προσδιορίζει κυρίως τους Ρωμαιοκαθολικούς της Μέσης Ανατολής και της Μικράς Ασίας. Άλλοι τους ονομάζουν Συρορθόδοξους, ορολογία που δεν εκφράζει την ιστορική πραγματικότητα.
- Να αξιοποιηθεί η εμπειρία της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), της οποίας η μόνιμη Γραμματεία εδρεύει στην Ελλάδα.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 15.3.2025
