Πεσμένες κάτω Ορθόδοξες εικόνες Αγίων σαν και αυτές που θα βρεις στους Ναούς της Ελλάδος, της Κύπρου και του Οικουμενικού Ελληνισμού. Τοίχοι γκρεμισμένοι και κόσμος που θρηνεί. Ορθόδοξοι κληρικοί που μιλούν αραβικά. Ένα πλήθος που κηδεύει 25 συγγενείς και φίλους. Σκηνές από τον τραυματισμένο Ναό του Προφήτη Ηλία στη Δαμασκό. Άνθρωποι και σύμβολα που είναι τόσο κοντά σε εμάς, αλλά ταυτόχρονα είναι αρκετά μακρυά μας.
Αυτοί είναι οι Ρουμ Ορτοντόξ του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Ρουμ, δηλαδή Ρωμηοί, Βυζαντινοί. Κληρονόμοι του ελληνορθοδόξου πολιτισμού της Νέας Ρώμης, της Κωνσταντινούπολης. Μιλούν αραβικά στην τηλεόραση και διηγούνται την τρομοκρατική επίθεση που έγινε την Κυριακή, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, από ακραίο ισλαμιστή. Ο δράστης ανατινάχθηκε και αυτοκτόνησε. Λίγες εβδομάδες πιο πριν είχαν ψάλει πανηγυρικά το Χριστός Ανέστη στα ελληνικά. Τιμούν την ελληνική γλώσσα του Βυζαντίου και των Πατέρων της Ορθοδοξίας. Ζητούν το ενδιαφέρον μας, την προσευχή μας και τη στήριξή μας.
Στην κηδεία των θυμάτων ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης Ι΄ δήλωσε προς κάθε κατεύθυνση: Είμαστε κομμάτι της ιστορίας αυτής της χώρας και θα μείνουμε εδώ. Και συμπλήρωσε: Ο Γιώργος (Τζίρις), ο Μπισάρα και ο Πέτρος (Μπούτρος) είναι μάρτυρες. Έπεσαν επάνω στον βομβιστή και θυσιάσθηκαν για να σώσουν το εκκλησίασμα. Έσωσαν 250 ζωές. Και συμπλήρωσε ότι το ίδιο θα έκαναν αν ήταν μέσα σε τζαμί.
Ο Σκωτσέζος ιστορικός και δημοσιογράφος William Dalrymple γνώρισε από κοντά τους Ορθοδόξους Ρωμηούς της Συρίας και του Λιβάνου και τους περιέγραψε στο βιβλίο του «Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου». Η πρόσφατη βομβιστική επίθεση θα μπορούσε να περιγραφεί ως «τραγωδία στη σκιά του Βυζαντίου». Αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχισθεί αυτή η τραγωδία.
Ως Έλληνες, ως Ορθόδοξοι, ως Ευρωπαίοι πρέπει να δείξουμε εμπράκτως το ενδιαφέρον μας και να ζητήσουμε από το μεταβατικό καθεστώς της Δαμασκού να σεβασθεί την Ελληνορθόδοξη κοινότητα και κάθε άλλη μειονότητα στην ιστορική αυτή χώρα. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί βρίσκονται εκεί πολύ πριν από τους Μουσουλμάνους και από τους Δυτικούς Χριστιανούς. Είναι γηγενείς, δεν είναι κατακτητές ή απόγονοι Σταυροφόρων. Επιθυμούν την ειρηνική συμβίωση. Ήδη αρκετοί έφυγαν από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία το 2011. Το 2013 έζησαν το δράμα της εξαφάνισης του Μητροπολίτη Βεροίας, Χαλεπίου και Αλεξανδρέττας Παύλου, αδελφού του σημερινού Πατριάρχη.
Στο Orthodoxia.info διαβάζουμε ότι ο Πατριάρχης Ιωάννης δεν δίστασε να περιγράψει την επίθεση ως αυτό που πραγματικά ήταν: μία σφαγή. «Είναι η πρώτη πράξη τέτοιου είδους μετά τα γεγονότα του 1860. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, ούτε να περάσει στη λήθη», προειδοποίησε.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, εξέφρασε την απογοήτευσή του για την αδιαφορία της εξουσίας μπροστά στον ανθρώπινο πόνο: «Ο λαός πεινάει. Αν δεν σας το λένε, κύριε Πρόεδρε, εγώ σας το λέω. Οι άνθρωποι χτυπούν τις πόρτες των εκκλησιών μας για λίγη βοήθεια, για ένα κομμάτι ψωμί».
Ο Γιώργος, ο Μπισάρα και ο Πέτρος της Δαμασκού ήταν δικοί μας άνθρωποι. Η ελληνορθόδοξη παρουσία στη Μέση Ανατολή πρέπει να διατηρηθεί και σε αυτή περιλαμβάνεται και η Μονή Σινά. Ας αξιοποιήσουμε τη συμμετοχή μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση προς αυτή την κατεύθυνση.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 28.6.2025
