Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται στις 12 Δεκεμβρίου από την εκδημία του Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού. Ο ακρίτας Ιεράρχης έδωσε αγώνα κααθρό, εθνικό και πνευματικό για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Σε δύσκολα χρόνια, όταν κυβερνούσαν την Αλβανία τα άθεα κομμουνιστικά καθεστώτα του Χότζα και του Αλία, ο αοίδιμος Ιεράρχης προσευχόταν, μιλούσε, έγραφε και κτυπούσε την καμπάνα για τους αδελφούς μας που υφίσταντο τα πάνδεινα. Ήταν η περίοδος 1967- 1990 όταν η Αλβανία ιχε ανακηρυχθεί στο μοναδικό στον κόσμο κράτος με επίσημη αθεΐα. Οι εκκλησίες γκρεμίστηκαν ή έγιναν στάβλοι, οι ιερείς εκτελέσθηκαν ή εστάλησαν σε καταναγαστικά έργα, οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ζούσαν φοβερούς διωγμούς και κλίμα τρομοκρατίας. Όσοι δραπέτευαν από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα έρχονταν στην Ελλάδα και έβρισκαν θαλπωρή στην Κόνιτσα, κοντά στον Σεβαστιανό.
Όσο διήρκεσε η κομμουνιστική καταπίεση εις βάρος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού ο Σεβαστιανός ενθάρρυνε με κάθε τρόπο τους Βορειοηπειρώτες. Κάθε Πάσχα τελούσε τη λειτουργία της Αναστάσεως στο χωριό Μαυρόπουλο δίπλα στα σύνορα με την Αλβανία για να τον ακούν από τα μεγάφωνα οι υπόδουλοι ομοεθνείς μας. Το Δεκαπενταύγουστο τελούσε Αγρυπνία στη Μονή Μολυβδοσκεπάστου πάλι κοντά στα σύνορα και παρακαλούσε την Υπέρμαχο Στρατηγό να ελευθερώσει τους αδελφούς μας. Παρουσίασε σε ελληνικά και διεθνή βήματα την καταπίεση του Ελληνισμού. Για να προβάλει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας έφτασε μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο. Αλλά και μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων αγωνίσθηκε να πείσει τους πολιτικούς μας και τους ίδιους τοιυς Βορειοηπειρώτες ότι δεν πρέπει να ερημώσει αυτή η πανάρχαια εστία του Ελληνισμού. Δυστυχώς δεν εισακούσθηκε όσο θα έπρεπε. Αντιθέτως κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε από τους δήθεν προοδευτικούς, οι οποίοι δεν έβγαζαν μιλιά όσο διαρκούσε η άγρια καταπίεση των Βορειοηπειρωτών από τους κομμουνιστές δικτάτορες. Ας μην ξεχνούμε ότι κατά τη δεκαετία του 1980 εμφανίσθηκε στη χώρα μας σχολικό βιβλίο Γεωγραφίας, το οποίο παρουσίαζε την Αλβανία του Χότζα και του Αλία ως κοινωνικό και οικονομικό πρότυπο!
Μέχρι τις 12.12.1994, όταν εξεδήμησεν προς Κύριον, ο μαχητής Ιεράρχης συνέχισε τον αγώνα για να υπάρξει μία ρεαλιστική και εθνικώς ωφέλιμη λύση στο Βορειοηπειρωτικό. Πρότεινε την Αυτονομία εντός Αλβανικών συνόρων για τις περιοχές με ελληνικό πληθυσμό. Πιστεύω ότι είχε δίκιο, διότι αυτή ήταν και η πρόβλεψη του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του Μαΐου 1914, το οποίο είχε αποδεχθεί η Αλβανία. Εξάλλου η Αυτονομία είναι μία λύση, η οποία θα μετατρέψει τη Βόρειο Ήπειρο σε ζώνη ελληνικών επενδύσεων και ελληνικής πολιτιστικής παρουσίας, θα δώσει αίσθημα ασφαλείας στους Βορειοηπειρώτες ώστε άλλοι μεν να παραμείνουν και άλλοι να επιστρέψουν και ταυτοχρόνως θα αποτελέσει μία ζώνη ανάπτυξης για το σύνολο των Αλβανών. Αν ακούγαμε το 1991 τον Σεβαστιανό θα έμεναν πολλοί περισσότεροι Βορειοηπειρώτες εκεί. Επίσης αν τον ακούγαμε θα είχαμε κάνει μεγαλύτερη προσπάθεια να προσεγγίσουμε τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό της Κορυτσάς και του Αυλώνος. Οι Ελληνόβλαχοι της Βορείου Ηπείρου έδωσαν στο Έθνος σπουδαίους Ευεργέτες, όπως ο Ζάππας, ο Αρσάκης κ.ά. . Είναι πολυάριθμοι και η συντριπτική τους πλειοψηφία δηλώνει προσήλωση στην Ορθοδοξία και στον Ελληνισμό. Αρκεί να μην τους λησμονούμε!
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Σεβαστιανός Οικονομίδης, εκ Καρδίτσης ορμώμενος, διαποίμανε μία μικρή επαρχία, αλλά η φωνή του συγκλόνιζε το Πανελλήνιο. Η ζωή του ήταν ασκητική, η διαθήκη του αποτελεί υπόδειγμα ανθρώπου πτωχού στην τσέπη αλλά πλουσιωτάτου στην καρδιά. Βίωνε καθημερινά την Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας, την οποία δίδασκε με κηρύγματα, με βιβλία και κυρίως με το παράδειγμά του. Είχε ως πρότυπό του τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον οποίο τίμησε ανεγείροντας περικαλλή ναό στην Κόνιτσα. Αιωνία η μνήμη του Σεβαστιανού!
Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014
