Διαβάζω τους New York Times της 8.4.2022 στο διαδίκτυο και με εντυπωσιάζει το άρθρο του David Brooks με τον εύγλωττο τίτλο: «Η Παγκοσμιοποίηση τελείωσε. Ο παγκόσμιοι πολιτισμικοί πόλεμοι έχουν αρχίσει»! Πηγαίνω στους βρετανικούς Financial Times της 12.4.2022 και βλέπω τον τίτλο του κυρίου άρθρου να διαπιστώνει περίπου τα ίδια: Το τέλος της παγκοσμιοποίησης που γνωρίσαμε. Ξαναδιαβάζω το βιβλίο «Ταυτότητα» του αμερικανού πολιτειολόγου Φράνσις Φουκουγιάμα και εκπλήσσομαι από την ειλικρινή παραδοχή του λάθους του: Όχι, δεν έρχεται το τέλος της Ιστορίας. Η παγκοσμιοποίηση είναι αναστρέψιμη. Τα εθνικά κράτη και οι εθνικές ταυτότητες θα επιβιώσουν.
Το βλέπουμε και στην πράξη. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση υποχωρεί. Οι διακρατικές επενδύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας έπεσαν από το 30% στο 5% μέσα σε 5 χρόνια. Ο Λάρι Φινκ, ιδρυτής του επενδυτικού κολοσσού Black Rock, έγραψε προσφάτως προς τους μετόχους του ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έβαλε τέλος στην παγκοσμιοποίηση που γνωρίζαμε. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν ενισχύει το κίνημα Buy American, δηλαδή προτείνει στους πολίτες των ΗΠΑ να προτιμούν τα αμερικανικά και όχι τα εισαγόμενα προϊόντα.
Οι γαλλικές εκλογές δείχνουν ότι η συζήτηση για την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα βρίσκεται στο επίκεντρο της συνθηματολογίας, όχι μόνο των αντισυστημικών υποψηφίων, αλλά και του κεντρώου Εμμανουέλ Μακρόν. Ο νυν Πρόεδρος προβλέπει στο πρόγραμμά του την αυστηροποίηση των κανόνων για τη μετανάστευση. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς προεδρίας του έβαλε ως στόχο να καταπολεμήσει τις ακραίες ισλαμικές «χωριστικές» τάσεις και τον «ισλαμοαριστερισμό» .
Η παράνομη και απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ανέδειξε την αξία των συνόρων και της εθνικής ταυτότητας. Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις σε όλη την υφήλιο χειροκροτούν τους Ουκρανούς, οι οποίοι αμύνονται για να υπερασπίσουν τα σύνορα, την κυριαρχία και την πολιτιστική ιδιοπροσωπία τους.
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της παγκοσμιοποίησης ήταν ότι η κατάργηση των εμπορικών και πολιτιστικών συνόρων και η μεγαλύτερη αλληλεξάρτηση των λαών θα σταματούσε τους πολέμους. Προφανώς η άποψη αυτή αποδείχθηκε λανθασμένη. Άλλωστε και τo 1909 ο Άγγλος οικονομολόγος Norman Angell είχε υποστηρίξει το ίδιο επιχείρημα και διαψεύσθηκε. Έλεγε ότι η ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου, που υπήρχε τότε, θα έφερνε την παγκόσμια ειρήνη. Αφού εξέδωσε το βιβλίο του με τίτλο «Η μεγάλη αυταπάτη» η ανθρωπότητα γνώρισε δύο παγκοσμίους πολέμους! Η οικονομική αλληλεξάρτηση δεν είναι το παν. Οι παγκοσμιοποιήσεις μερικές φορές φέρνουν και τα αντίθετα αποτελέσματα πχ την ταχύτερη μετάδοση της οικονομικής κρίσης που άρχισε το 2008.
Στην Ελλάδα είδαμε μία ισχυρή υποστήριξη του λαού μας προς την εθνική κυριαρχία, την αξία των συνόρων και την ταυτότητα. Στην κρίση του Έβρου τον Φεβρουάριο-Μάρτιο 2020 η απόκρουση των εργαλειοποιημένων παράτυπων μεταναστών συγκέντρωσε τεράστια ποσοστά θετικών γνωμών. Αλλά και η σταθερή πλειοψηφία των Ελλήνων, οι οποίοι στις δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να θεωρούν ως σημαντικότερα πρόσωπα του 1821 αγωνιστές και κληρικούς, τους οποίους αμφισβητεί η «προοδευτική» διανόηση, καταδεικνύει μία αξιοπρόσεκτη προσήλωση προς την ελληνορθόδοξη παράδοση και προς τις αγωνιστικές μορφές της Ιστορίας μας.
Η Ορθοδοξία, η γλώσσα μας και η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού μπορούν κάλλιστα να συνδυασθούν με τη δημοκρατία και τη συμμετοχή μας σην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 16.4.2022
