Η διεθνιστική Αριστερά υποχωρεί παντού, ακόμη και στην Κύπρο. Στις βουλευτικές εκλογές της 30.5.2021 το Κομμουνιστικό κόμμα ΑΚΕΛ (Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού) έλαβε ποσοστό 22.3%, χάνοντας 3,5% και επιτρέποντας στον φιλοκυβερνητικό κεντροδεξιό ΔΗΣΥ (Δημοκρατικό Συναγερμό) να διατηρήσει την πρώτη θέση με 27,8% παρά την απώλεια ποσοστού γύρω στο 3%. Και ο μεν ΔΗΣΥ μπορεί να δικαιολογηθεί ότι έχασε ψηφοφόρους λόγω της κυβερνητικής φθοράς. Το ΑΚΕΛ, όμως, που είναι στην αντιπολίτευση, δεν έχει δικαιολογία.
Το σύστημα στην Κύπρο είναι Προεδρικό και ο έμπειρος Νίκος Αναστασιάδης παραμένει σταθερός στη Προεδρία της Δημοκρατίας. Αυτός αποφασίζει για τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Η Βουλή δεν καθορίζει την Κυβέρνηση. Έχει πάντως σημαντικό ρόλο στην ψήφιση των νομοσχεδίων. Η νέα Βουλή της Κύπρου είναι επτακομματική. Ο ΔΗΣΥ έλαβε 17 έδρες, το ΑΚΕΛ 15. Στην τρίτη θεση βρέθηκε το κεντρώο ΔΗΚΟ (Δημοκρατικό Κόμμα) με ηγέτη τον Νικόλα Παπαδόπουλο, γιο του αειμνήστου Τάσσου Παπαδόπουλου, με 9 έδρες. Το ακροδεξιό ΕΛΑΜ (Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο), η κεντρώα ΔΗΠΑ (Δημοκρατική Παράταξη) του Μάριου Κάρογιαν και το Σοσιαλιστικό Κόμμα ΕΔΕΚ, με Πρόεδρο τον Μαρίνο Σιζόπουλο, έλαβαν από 4 έδρες. Οι Οικολόγοι πήραν 3 έδρες.
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ πιθανόν να αλλάξει, αλλά ο κατήφορος προβλέπεται να έχει συνέχεια. Το κόμμα της Κυπριακής Αριστεράς είχε φτάσει κάποτε σε ποσοστό πάνω από 33%, δηλαδή ψηφιζόταν από το ένα τρίτο των Ελληνοκυπρίων. Είχε μάλιστα εκλέξει και Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Δημήτρη Χριστόφια, συνεργαζόμενο με το ΔΗΚΟ. στην περίοδο από τον Φεβρουάριο του 2008 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2013. Επί προεδρίας του κομμουνιστή Χριστόφια- τον Δεκέμβριο του 2012- ήλθε επισήμως η Τρόικα στην Κύπρο! Πριν από τη πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων η ηγεσία του ΑΚΕΛ έδειχνε θαυμασμό για τη Σοβιετική Ένωση. Σήμερα τα στελέχη αναζητούν ταυτότητα και δεν αποκλείεται το ΑΚΕΛ να ακολουθήσει την καθοδική πορεία των αριστερών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη.
Όσον αφορά την εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού και τον αγώνα της Κύπρου κατά του τουρκικού επεκτατισμού θεωρώ ότι η υποχώρηση των ποσοστών του ΑΚΕΛ αποτελεί θετικό μήνυμα. Δυστυχώς η ηγεσία της Κυπριακής Αριστεράς είχε υιοθετήσει ορισμένες θέσεις, οι οποίες αποδυνάμωναν την ταυτότητα των Κυπρίων και έδιναν μηνύματα υποχωρητικότητας προς την κατοχική δύναμη, την Τουρκία.
Το ΑΚΕΛ προσπάθησε επί πολλά χρόνια να συκοφαντήσει τον επικό αγώνα των Ελλήνων Κυπρίων του 1955-59. Αντί να τιμά τους ήρωες που αντιμετώπισαν τη βρετανική αποικιοκρατία, τους κατηγορούσε. Αντί να δίνει πρότυπα στα νέα παιδιά της Κύπρου προβάλλοντας τον Αυξεντίου και τον Παλληκαρίδη, προσπαθούσε με αλλοίωση της Ιστορίας να δικαιολογήσει την απουσία της ηγεσίας του ΑΚΕΛ από τον αγώνα.
Το ΑΚΕΛ αμφισβητεί την ελληνική εθνική ταυτότητα των Κυπρίων προβάλλοντας μία νεοκυπριακή ιδεολογία.
Το ΑΚΕΛ, όταν κυβέρνησε επί Χριστόφια, επιχείρησε να πλήξει τον ελληνικό χαρακτήρα του Κυπριακού σχολείου, αλλά συνάντησε τη σθεναρή αντίδραση των γονέων και των εκπαιδευτικών.
Το ΑΚΕΛ επιδεικνύει μία φανατική εμμονή στην επαναπροσέγγιση με τους Τουρκοκυπρίους σαν να λησμονεί ότι η νεο-οθωμανική Τουρκία κατέχει παρανόμως τη Βόρειο Κύπρο.
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο χρειαζόμαστε τον δημοκρατικό πατριωτισμό, μακρυά από τα άκρα.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 5.6.2021
