Στις Ευρωεκλογές της 9.6.2024 τρεις ήταν οι νικητές. Η αποχή, ο Φρέντης Μπελέρης και ο Κυριάκος Βελόπουλος. Κατά τα άλλα όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα πλην της Ελληνικής Λύσης έχασαν ψηφοφόρους, αν μετρήσουμε σε απόλυτους αριθμούς, σε σχέση με τον Ιούνιο του 2023.
Η αποχή είναι ανησυχητική. Δείχνει μια γενικότερη αδιαφορία για την πολιτική, για τα κοινά, για τα κόμματα. Δημιουργείται μία γενιά «απολιτίκ». Θυμίζω ότι στην Αρχαία Ελλάδα όποιος αδιαφορούσε για τα δημόσια πράγματα χαρακτηριζόταν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Ας διαβάσουμε ξανά τον Επιτάφιο του Περικλέους, όπως τον κατέγραψε ο Θουκυδίδης. Πάντως το φαινόμενο απασχολεί και άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες. Παρατηρούμε στην Κύπρο να εκλέγεται Ευρωβουλευτής ένας νεαρός που έκανε πλάκα μέσω του YouTube και ο οποίος δεν ανήκει σε κανένα κόμμα.
Ο Φρέντης Μπελέρης είναι αξιέπαινος, διότι άντεξε στις ποικιλόμορφες πιέσεις, διώξεις και μεθοδεύσεις. Νίκησε τον Ράμα και τον αλβανικό εθνικισμό. Η εκλογή του στην Ευρωβουλή θα διεθνοποιήσει τα αιτήματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Εύγε και σε εκείνους που είχαν την σκέψη να τον εντάξουν στο ψηφοδέλτιο ενός μεγάλου κόμματος.
Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου αύξησε και τους ψηφοφόρους και τα ποσοστά της. Προφανώς εκεί κατέφυγαν πρώην ψηφοφόροι της ΝΔ, οι οποίοι διαφωνούν με τη ρύθμιση για την «ισότητα στον γάμο» και με άλλες κυβερνητικές πράξεις ή παραλείψεις. Διαφωνώ με πολλά από αυτά που λέει ο Βελόπουλος, αλλά οι αριθμοί δείχνουν ότι προσωρινά έπεισε αρκετούς.
Η «Νίκη», που είχε κάνει σημαία της την αντίθεση προς την εν λόγω ρύθμιση, έχασε τώρα 20.000 ψηφοφόρους σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2023. Ας μην πανηγυρίζει η ηγεσία της για την πλασματική αύξηση των ποσοστών, διότι η τάση φυγής των ψηφοφόρων πιθανότατα θα συνεχισθεί.
Επί της ουσίας: Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η ρύθμιση για τον πολυσυζητημένο γάμο απομάκρυνε μεγάλο αριθμό παραδοσιακών υποστηρικτών της ΝΔ. Θυμίζω τρία στοιχεία:
- Η κυβέρνηση δεν είχε καμία ευρωπαϊκή υποχρέωση να θεσπίσει αυτόν τον νόμο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει αποφανθεί ότι το ζήτημα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια κάθε κράτους.
- Θα μπορούσε να ρυθμισθεί με μία προσθήκη στο υπάρχον Σύμφωνο Συμβίωσης.
- Οι πανηγυρισμοί δημοσίων προσώπων, που είδαμε αμέσως μετά την ψηφοφορία, ενόχλησαν ακόμη και πολλούς μετριοπαθείς πολίτες.
Βεβαίως στο εκλογικό αποτέλεσμα έπαιξαν ρόλο και η ακρίβεια και άλλα προβλήματα. Όμως αν το καταλυτικό γεγονός ήταν η οικονομία, τότε η διαμαρτυρία των ψηφοφόρων θα ενίσχυε τα αριστερά κόμματα, όπως έγινε με τη διόγκωση του ΣΥΡΙΖΑ στα πρώτα χρόνια των μνημονίων. Αντιθέτως τώρα βλέπουμε να ενισχύονται κόμματα, παλαιά και καινούργια, τα οποία είχαν σαφή θέση εναντίον της ρύθμισης “περί ισότητας στον γάμο”.
Μερικοί ήδη διερωτώνται στους τηλεοπτικούς διαλόγους αν η Κυβέρνηση θα μπορέσει να εξαντλήσει την τριετία που απομένει. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή δεν τίθεται ζήτημα κυβερνητικής σταθερότητας. Αλλά τα μηνύματα πρέπει να ληφθούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους συνεργάτες του. Να γίνουν σεβαστές οι ανησυχίες των πολιτών για την παράτυπη μετανάστευση, να βελτιωθεί η αστυνόμευση, να καλλιεργείται η εθνική και θρησκευτική συνείδηση στα σχολεία όπως προβλέπει το Σύνταγμα, να υποστηριχθεί η παραδοσιακή οικογένεια, να αντιμετωπισθεί το δημογραφικό πρόβλημα.
Εθνική ταυτότητα, οικονομική πρόοδος και δημοκρατία μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 15.6.2024
