Ο νέος Πρωθυπουργός των Σκοπίων Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι σκορπά χαμόγελα προς την ελληνική πλευρά και αναλαμβάνει να λύσει τα καυτά προβλήματα του κράτους του. Έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε επιφυλακτικοί. Εξηγώ γιατί:
Στα μέσα Ιανουαρίου η Εθνική Ομάδα Χάντμπολ των Σκοπίων εμφανίσθηκε στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την ονομασία στη φανέλα να γράφει: Μακεδονία. Υποτίθεται ότι ο προηγούμενος Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ είχε υποσχεθεί να διορθωθούν αυτά τα λάθη(;) στις αθλητικές εμφανίσεις. Δεν έγινε τίποτε. Διότι δεν υπάρχει η διάθεση να γίνει κάποια ουσιαστική αλλαγή. Τώρα που κέρδισαν την αναγνώριση γλώσσας και ταυτότητας με την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη επιτύχει μεγάλο μέρος του στόχου τους.
Πιεζόμενη από τη Βουλγαρία η κυβέρνηση των Σκοπίων δήλωσε ότι θα κατοχυρώσει συνταγματικά τη βουλγαρική μειονότητα, την οποία μέχρι σήμερα δεν αναγνώριζε. Και με την ελληνική μειονότητα τι θα γίνει: Ουδείς την αναφέρει. Οι – κυρίως Βλαχόφωνοι- Έλληνες, είτε είναι λίγοι είτε πολλοί, δικαιούνται να καταγραφούν και να αποκτήσουν δικαιώματα. Ο αείμνηστος Τάσος Μητσόπουλος, μετέπειτα Υπουργός Αμύνης της Κύπρου, είχε επισκεφθεί την περιοχή το 1993 ως συνεργάτης του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και συνάντησε τους ανθρώπους αυτούς. Μίλησε μαζί τους και έγραψε αρκετές από τις συγκινητικές εντυπώσεις του στον Κυπριακό Τύπο. Όταν δεν αναζητείς τις πραγματικές μειονότητες κάποιοι άλλοι θα εγείρουν αξιώσεις για ανύπαρκτες μειονότητες.
Οι Μεικτές Επιτροπές Ελλάδος και Σκοπίων για τα σχολικά βιβλία και για τα εμπορικά σήματα δεν κατόρθωσαν να συνεννοηθούν, Η αδιαλλαξία των βορείων γειτόνων μας είναι προφανής.
Οι θέσεις των Σκοπίων στα ιστορικά θέματα ενοχλούν και τη Βουλγαρία. Μπορεί ο νέος Βούλγαρος Πρωθυπουργός Κίριλ Πέτκοφ να αναγνώρισε το όνομα Βόρεια Μακεδονία, αλλά δεν ήταν αυτό το αγκάθι. Το πραγματικό χάσμα ερμηνειών αφορά τη γλώσσα, την εθνότητα και την ταυτότητα. Οι Βούλγαροι κάνουν αυτό που δεν έκαναν οι Έλληνες διαπραγματευτές της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δηλώνουν ότι η «μακεδονική εθνότητα» είναι τεχνητή και κατασκευασμένη τον 20ό αιώνα.
Και ενώ Σόφια και Σκόπια θα συνεχίζουν να διαφωνούν στα ιστορικά θέματα, διαπραγματεύονται επί δύο χρόνια το ζήτημα της καταγωγής των Θεσσαλονικέων ιεραποστόλων του 9ου αιώνος, των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Μήπως θα έπρεπε να γίνει μία παρέμβαση από την ελληνική διπλωματία και από τους Έλληνες Βυζαντινολόγους για να τονισθεί η ελληνική καταγωγή των δύο αδελφών;
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του Ρωσοαμερικανού καθηγητή Σεργκέι Ρατσένκο για την αλληλογραφία των ηγετών του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ) με τη Σοβιετική κομμουνιστική ηγεσία και οι – γνωστές από παλαιότερα- αποδείξεις για τη σοβιετική χρηματοδότηση του ΔΣΕ φέρνουν στον νου τον κίνδυνο που διέτρεξε η πατρίδα μας το 1946-49 να διαμελισθεί με την απόσχιση και βίαια απόσπαση της Βορείου Ελλάδος. Η Συμφωνία των Πρεσπών διασώζει ορισμένα στοιχεία από τις επιδιώξεις των ηγετών του ΔΣΕ και του Τίτο και συγκεκριμένα το ιδεολόγημα της ¨μακεδονικής¨ γλώσσας και της ¨μακεδονικής¨ ταυτότητας και εθνότητας.
Ουσιαστική προσφορά στη δημοκρατία, στην καλή γειτονία και στα εθνικά μας συμφέροντα θα είναι η προσπάθεια να προστατευθεί η Ιστορία της Μακεδονίας από ιδεολογήματα ολοκληρωτικών καθεστώτων. Καλή είναι η ανάπτυξη οικονομικών συνεργασιών, αλλά πρώτιστο καθήκον είναι η υπεράσπιση της Ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 12.2.2022
