Άρθρα

Η θαυματουργική εύρεση της εικόνας της Παναγίας της Τήνου στις 30 Ιανουαρίου 1823, μετά από την εμφάνιση της Θεοτόκου στη μοναχή Πελαγία, έγινε αφορμή για να πάρει θάρρος το αγωνιζόμενο Έθνος και να καταλάβουν οι Έλληνες Ορθόδοξοι ότι η Υπέρμαχος Στρατηγός θα βοηθήσει να ολοκληρωθεί επιτυχώς ο αγώνας τους κατά των Τούρκων.

Η Παναγία εθεωρείτο επί Βυζαντίου (Ρωμανίας) ως η Προστάτις της Κωνσταντινουπόλεως και μάλιστα ως Παναγία η Οδηγήτρια. Το κοντάκιον «Τη Υπερμάχω» βρισκόταν στα στόματα των Ελλήνων καθ’ όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας και είχε θέση Εθνικού Ύμνου από το 626 μ.Χ. (πολιορκία της Πόλης από tους Αβάρους) μέχρι το 1821. «Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά Σου θα είναι» έλεγε ο θρήνος- θρύλος που εξέφραζε τη Μεγάλη Ιδέα. Δικά Σου, της Παναγίας δηλαδή, σε Εκείνην απέβλεπαν οι Ορθόδοξοι Έλληνες για την εθνική τους αποκατάσταση. Για να μην καταπιέζεται η Πίστη, η Παιδεία, η Γλώσσα και η Ελευθερία τους από τους Οθωμανούς δυνάστες. Η Επανάσταση του 1821 ήταν εθνική και θρησκευτική. Δεν είχε χαρακτήρα αντιεκκλησιαστικό όπως είχαν άλλα κινήματα της εποχής εκείνης στη Δυτική Ευρώπη.

Η εύρεση της εικόνας του Ευαγγελισμού στην Τήνο απετέλεσε ένα ουσιαστικό μήνυμα Ευαγγελισμού για το Έθνος. Ήταν τα καλά νέα (Ευ- άγγελμα) ότι η Παναγία ευλογούσε τον Αγώνα, όχι επειδή μεροληπτούσε, αλλά επειδή ο Αγώνας των Ελλήνων ήταν δίκαιος. Την ίδια υποστήριξη ένιωσε και ο Έλληνας στρατιώτης κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο στα βουνά της Βορείου Ηπείρου το 1940- 41. Οι στρατιώτες μας πολεμούσαν για την Παναγία, η οποία είχε προσβληθεί την ημέρα της εορτής της το 1940. Ήταν 15η Αυγουστου 1940, όταν το ιταλικό υποβρύχιο Ντελφίνο με εντολή του Μουσσολίνι βύθισε την Έλλη μας και σκότωσε αρκετούς ναύτες στο λιμάνι της Τήνου.

Ο Στρατής Μυριβήλης και άλλοι λόγιοι και δημοσιογράφοι της εποχής διηγούνται ότι οι Έλληνες στρατιώτες του 1940 είχαν αναρτήσει στα αντίσκηνά τους την εικόνα της Παναγίας. Πολλοί από αυτούς έστελναν μία δραχμή από το υστέρημά τους στη Μεγαλόχαρη της Τήνου. Έχουν διασωθεί πολλές συγκινητικές επιστολές που καταδεικνύουν τη βαθιά Πίστη των φαντάρων μας που ταπείνωσαν τον Μουσσολίνι.

Ας προσευχηθουμε στην Παναγία να διατηρεί το Έθνος μας ελεύθερο και δημιουργικό. Να μας βοηθήσει να αντλούμε αισιοδοξία για το μέλλον από τους ζωογόνους χυμούς της Ορθόδοξης Παράδοσης και από τη μακρόχρονη Ιστορία του Έθνους μας. Ας της ζητήσουμε να χαρίζει υγεία και ειρήνη σε όλη την Ανθρωπότητα.

Εύχομαι να εορτάσουμε τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία του 1821 με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια και στα ελληνορθόδοξα ιδανικά των πρωταγωνιστών, κληρικών και λαϊκών, ανδρών και γυναικών. Η Παναγιά μαζί μας!

Άρθρο στην ιστοσελίδα thepresident.gr 14.8.2020

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 24 Ιουλίου 2020 ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν παρέστη σε ισλαμική τελετή εντός του ιερού ναού της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Ό,τι και αν κάνει το καθεστώς της γείτονος χώρας στη συνείδηση των Ελλήνων και όλων των Ορθοδόξων η Αγία Σοφία είναι ναός, είναι το Μεγάλο Μοναστήρι. Ιδρύθηκε ως ναός Χριστιανικός και εγκαινιάσθηκε από Χριστιανό Αυτοκράτορα, τον Ιουστινιανό το 537 μ.Χ. Η Αγία Τράπεζα καθαγιάσθηκε από τον τότε Πατριάρχη με λείψανα αγίων. Ἄπαξ ναός, ἐσαεί ναός. Η Αγία Σοφία δεν είναι ούτε μουσείο, ούτε τζαμί. Είναι ναός καταπατημένος από το 1453. Η ιστορική δικαιοσύνη απαιτεί να παραχωρηθεί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και να λειτουργεί μόνον ως ναός των Χριστιανών.

Η επιθετική πολιτική των γειτόνων ελπίζω να αφυπνίσει κάποιους συνέλληνες, οι οποίοι πίστευαν, λανθασμένα, ότι δια της αλλαγής των σχολικών βιβλίων Ιστορίας θα βελτιωθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν πρόκειται να αλλάξουν τα νέο-οθωμανικά σχέδια αν εμείς εκδώσουμε και πάλι βιβλία με «συνωστισμούς» στη Σμύρνη ή αν διαγράψουμε τους ήρωες και τους μάρτυρες. Η λέξη αλήθεια προέρχεται από το α (στερητικόν) και τη: λήθη. Δεν λησμονώ, δεν ξεχνώ. Αλήθεια είναι να διδάξω στους νέους μας τα όσα υποφέραμε από Οθωμανούς και Νεοτούρκους, αλλά να προσθέσω ότι ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι και δημοκρατικοί πολίτες δεν έχουμε εκδικητικές τάσεις. Θυμόμαστε τις γενοκτονίες, τους διωγμούς, τις ταλαιπωρίες για να μην επαναληφθούν.

Θα επιμείνω λίγο περισσότερο στην προσπάθεια των αναθεωρητών της Ιστορίας να εξωραΐσουν την Τουρκοκρατία. Τον Απρίλιο του 2017 αναρτήθηκε στον ιστότοπο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) μία πρόταση 10 επιστημόνων για αλλαγή άρδην όλης της ύλης της Ιστορίας από τη Γ΄ Δημοτικού μέχρι τη Β΄Λυκείου. Οι συντάκτες ζητούν να μην τονίζεται η συνέχεια του Ελληνισμού και συρρικνώνουν τα πολεμικά και διπλωματικά γεγονότα. Δίνουν έμφαση στην οικονομική και κοινωνική ιστορία και επιχειρούν να παρουσιάσουν την Τουρκοκρατία σαν μία περίοδο Οθωμανικής διοίκησης με …ειρηνική συνύπαρξη εθνοτήτων και θρησκευτικών κοινοτήτων. Η πρόταση προς το παρόν δεν έχει εφαρμοσθεί και προτείνω να εγκαταλειφθεί οριστικά.

Χαρακτηριστικά αναφέρω το εξής: Στην ύλη της Γ΄ Γυμνασίου προτείνουν να μελετηθεί η Βέροια ως Οθωμανική πολυθρησκειακή πόλη. Λάθος πρώτον: Η Βέροια δεν υπήρξε Οθωμανική, αλλά ελληνική πόλη υπό τουρκική κατοχή. Λάθος δεύτερον: Η συνύπαρξη Ορθοδόξων Ελλήνων και Οθωμανών Μουσουλμάνων δεν ήταν ειρηνική, όπως θα ήθελαν οι οπαδοί της πολυθρησκείας, αλλά οι Μουσουλμάνοι εξουσιαστές καταπίεζαν τους Έλληνες. Άλλωστε και ο Τούρκος περιηγητής του 17ου αιώνος Εβλιγιά Τσελεμπή καταγράφει ότι είδε στη Βέροια παιδομάζωμα και βίαιους εξισλαμισμούς.

Η εμμονή των αναθεωρητών ιστορικών καταρρέει όταν διαβάζουμε τις αποφάσεις του Οθωμανού Ιεροδικαστή- Καδή της Βέροιας γύρω στο 1600. Τις εξέδωσε η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και μάς τις θύμισε ο Κώστας Ζουράρις, όταν εμάχετο κατά του σχολικού βιβλίου της Μ. Ρεπούση. Αντιγράφω από παλαιότερο κείμενο του Ζουράρι στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ:

«1008, 15η Σεβὰλ (30 Ἀπριλίου 1600). Ἐπικρατεῖ πλήρως, ὁ ὀθωμανικὸς πολιτισμός. Νάτος! Ἀστικὴ ὑπόθεση, οἰκογενειακοῦ δικαίου: «Παρουσιασθεὶς ἐνώπιον τοῦ Ἱεροδικαστηρίου, ὁ Ἀμπντῆ μπέης, παρουσίᾳ καὶ τῆς ἐν διαζεύξει εὐρισκομένης τέως συζύγου του Γραμματικῆς Ἰωάννου, ἁμαρτωλῆς καὶ ἀπίστου (ναί! ναί! στὸ ἐπίσημο ἔγγραφο τοῦ Ἱεροδικείου!),ἐδήλωσε καὶ κατέθεσε ὅτι: … […] …συνεζεύχθη μετ’ ἐμοῦ νομίμως καὶ δι’ ἱεροδικαστικῆς πράξεως καὶ μάλιστα ἐγέννησε πρὸς ἔτους ἄρρεν, τὸ ὁποῖον ἐγὼ ὠνόμασα Μουτφῆ… Παρὰ ταῦτα ἡ ἁμαρτωλὴ καὶ ἄπιστος Γραμματική… ἐξηκολούθει, παρὰ τὰς συχνὰς ἀπειλάς μου…νὰ θεωρῆ τὸν μικρὸν υἱὸν ὡς ἀνήκοντα εἰς τὴν βρωμερὰν τῶν ἀπίστων θρησκείαν καὶ νὰ καλῇ αὐτὸν Μελέτιον…» κτλ. Καὶ παρακάτω: «Αὔτη ὅμως (ἡ Γραμματική, μητέρα τοῦ δωδεκαμήνου βρέφους), εἰσῆλθεν ἐντὸς τῆς ἐν Βεροίᾳ οἰκίας μου, ἤρπασε τὸ τέκνον ἐκ τοῦ λίκνου…» κλπ.

Κι ὅμως, θαυμᾶστε: Μία νεαρή, ἀγράμματη ἑλληνίδα 24-28 χρόνων, ἀπὸ χωριό, στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκικῆς κατοχῆς, στὴν Βέροια… Τρεῖς αἰῶνες καὶ κάτι, πρὶν ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση. Καὶ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ! Μόνη της! Χωρὶς Κλεφτουριὰ καὶ γράμματα καὶ χρήματα! Τὸν γυιό της, τὸν καλεῖ Μελέτιο! Ἀψηφᾶ τὸν Μπέη, «νόμιμο» σύζυγο, δυνάστη της, Νόμιμο; Τὰ χειρότερα, δὲν τὰ διαβάσατε ἀκόμη. Νάτα, ἀπὸ τὴν πηγή-ἱεροδικαστήριον Βεροίας τοῦ 1600: «Κληθεῖσα ἐν συνεχείᾳ ἡ Γραμματική… κατέθεσεν: ὁ σύζυγός μου Ἀμπντῆ σιπαχῆς, ἀπὸ καιροῦ ἐρωτοτροπῶν πρὸς ἐμέ, ἐξώπλισεν ἀγνώστους τινάς, οἵτινες, εἰσελθόντες κατὰ τὴν νύκτα εἰς τὴν ἐν τῷ χωρίῳ Κούρσοβα οἰκίαν τοῦ πρώτου συζύγου μου, κατέσφαξαν αυτόν και τα δύο τέκνα μου, Μελέτιον και Γεώργιον. (!!!) Παραμείνασα χήρα, ἠναγκάσθην βίᾳ νὰ ὑποκύψω εἰς τὰς ἀπειλάς… καὶ νὰ γίνω σύζυγός του… καὶ ἔκτοτε συμβιοῦσα μετ’ αὐτοῦ, ἀπέκτησα ἄρρεν τέκνον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ ἥρπασα…» κτλ. «Τὸ δικαστήριον κρῖναν τὴν ὑπόθεσιν, ἐπρότεινεν εἰς τὴν Γραμματικὴν ν’ ἀσπασθῇ τὴν ἰσλαμικὴν θρησκείαν, ἐὰν θέλη ν’ ἀποκτήσῃ τὸ δικαίωμα ἀνατροφῆς τοῦ τέκνου της… μέχρι συμπληρώσεως τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς ἡλικίας του»… (ὅπ. παρ.).

Ἰδού, τὸ πολυπολιτισμικὸ πρόσωπο τῆς Τουρκοκρατίας! Νάτο τὸ ἀνεκτικὸ «σύστημα» τῶν Τουρκοθωμανῶν… Ὁ Ἀμπντῆ-μπέης, λοιπόν, κατασφάζει καὶ τὸν ἕλληνα σύζυγο τῆς ἑλληνίδας καλλονῆς καὶ τὰ δύο ἀνήλικα τέκνα τους, Μελέτιο καὶ Γιῶργο. Καὶ τὴν βιάζει ὁ Τοῦρκος δυνάστης… Κι ἀπὸ τὸν βιασμό της, ἡ Γραμματική, γεννᾶ ἕνα παιδί. Κι ἡ Γραμματική, κρυφὰ καὶ φανερά, σφαγιασμένη ἀλλὰ ἀγέρωχη, τσακισμένη ἀλλὰ ἀνυπόταχτη, τὸ παιδὶ τοῦ βιασμοῦ της, τὸ ὀνομάζει Μελέτιο. Γιὰ νὰ τῆς θυμίζει τὸ ἕνα της, τουλάχιστον, παιδί, ποὺ τῆς ἔσφαξε ὁ Τοῦρκος βιαστής της…Ὅσο δέ, γιὰ τὸ «ἀνεκτικὸ» τούρκικο Ἱεροδικαστήριο, αὐτό, τὸν χαβά του: ἀνέχεται τὶς τρεῖς δολοφονίες τοῦ Τούρκου «κρατικοῦ ἀξιωματούχου», βιαστοῦ καὶ χαμπάρι δὲν παίρνει γιὰ τὸν βιασμὸ καὶ τὶς τρεῖς ἀνθρωποκτονίες ποὺ διέπραξε…. Καί, διατάζει στὴν ἀπόλυτη ἀπελπισία, στὴν ἑλληνίδα σφαγιασμένη μητέρα, τὴν Γραμματική, νὰ γίνει Τουρκάλα, ἂν θέλει νὰ κρατήσει, γιὰ ἔξι μόνον ἀκόμη χρόνια, τὸ τρίτο της, παιδί, πρὶν τῆς τὸ πάρουν ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀγκαλιά της… Ναί: Τὸ Τουρκικό-Ὀθωμανικὸ σύστημα βασίζεται στὸν ἀπόλυτο ρατσιστικὸ διαχωρισμὸ τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι φυλετικῶς ὁλοκληρωτικὸ εἰς βάρος τῶν ὑποδούλων λαῶν, μὲ ἀναγνώριση τῆς ἀπόλυτης ρατσιστικῆς ὑπεροχῆς στὴν φυλετικῶς νικήτρια τουρκικὴ φυλή, ὅπως τὸ ἀποδεικνύει καὶ ἡ κοσμικὴ καὶ ἡ ἱεροκρατικὴ νομοθεσία τους».

Αυτή είναι η αλήθεια, όπως την παρουσιάζουν οι πηγές. Τα ελληνόπουλα πρέπει να γνωρίζουν ποια βάσανα υπέστη το Γένος μας επί Τουρκοκρατίας. Πρέπει να γνωρίζουν ποιες ήταν οι δυνάμεις εκείνες, οι οποίες κράτησαν όρθιους τους προγόνους μας: Δηλαδή η Ορθόδοξη Εκκλησία, το αντιστασιακό πνεύμα, η αγάπη για τα γράμματα, η συνείδηση της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού, ο θεσμός των κοινοτήτων, η ικανότητα των Ελλήνων στο εμπόριο και στη ναυτιλία και, πρωτίστως, η θυσία των Νεομαρτύρων. Ο εξωραϊσμός της Τουρκοκρατίας αποτελεί ασέβεια προς όλους εκείνους που θυσιάσθηκαν για να παραμείνουμε Ορθόδοξοι και Έλληνες.

Άρθρο στην ιστοσελίδα defence-point.gr 31.7.2020

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Είμαστε ένας λαός που θρησκεύει! Tην πρώτη θέση σε ό,τι αφορά την πεποίθηση ότι η πίστη στον Θεό ταυτίζεται με την ηθική και πρώτοι στον δυτικό κόσμο σε ό,τι αφορά τη σημασία που έχει η θρησκεία στη ζωή μας είμαστε οι Έλληνες, όπως δείχνουν τα στοιχεία παγκόσμιας έρευνας που διενήργησε το αμερικανικό Pew Research Center σε 34 χώρες από τις 13 Μαΐου ώς τις 2 Οκτωβρίου 2019 με τη συμμετοχή 38.426 πολιτών. Την έρευνα παρουσίασε στην Καθημερινή της Κυριακής, στις 26.7.2020 ο Παύλος Παπαδόπουλος.

Το αποτέλεσμα της έρευνας είναι το εξής: Από τα 13 κράτη της Ε.Ε. στα οποία διενεργήθηκε η έρευνα, η Ελλάδα είναι πρώτη στην πεποίθηση ότι η πίστη στον Θεό είναι προϋπόθεση για να είσαι ηθικός (53%). Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Βουλγαρία (50%) και στην τρίτη η Σλοβακία (45%).

Στην ερώτηση αν η θρησκεία είναι σημαντική στη ζωή μας, η χώρα μας αναδεικνύεται πρώτη στην Ευρώπη και πρώτη στον δυτικό κόσμο, αφού το 80% απαντά «σημαντική» και «πολύ σημαντική» και μόνο το 20% «λίγο» ή «καθόλου σημαντική».

Στο ερώτημα για την αξία της προσευχής το 73% των Ελλήνων απάντησε ότι η προσευχή έχει σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Όταν ρωτήθηκαν για τον Θεό το ποσοστό όσων απάντησαν ότι έχει σημαντική θέση στη ζωή τους ανήλθε στο 82%. Τα ποσοστά αυτά κατατάσσουν την Ελλάδα στη δεύτερη θέση στον κόσμο ανάμεσα στις ανεπτυγμένες οικονομίες, με πρώτη την Τουρκία.

Αξιοσημείωτο είναι και το ακόλουθο εύρημα: Σε ό,τι αφορά την πολιτική τοποθέτηση των Ελλήνων το 68% των δεξιών συνδέει την πίστη με την ηθική, αλλά μόνον το 36% των αριστερών. Η διαφορά αυτή (32%) μεταξύ δεξιών και αριστερών, όπως σημειώνει η Καθημερινή, είναι η τρίτη μεγαλύτερη στο κόσμο μετά τις ΗΠΑ και την Πολωνία.

Από τα συμπεράσματα της έρευνας προσωπικά οδηγούμαι στις εξής διαπιστώσεις:

1. Ο Έλληνας παραμένει πιστός στις παραδοσιακές αξίες παρά την προπαγάνδα των ψευδοπροοδευτικών. Χύθηκε πολύ μελάνι για να πεισθούμε ότι ο Θεός δεν υπάρχει (!) ή ότι η Εκκλησία είναι οπισθοδρομικός θεσμός, αλλά λίγοι επηρεάσθηκαν. Στη μεγάλη μας πλειοψηφία πιστεύουμε στον Θεό και στη δύναμη της προσευχής.

2. Εν όψει του εορτασμού των 200 ετών από το ένδοξο 1821 καλόν είναι να θυμηθούμε ότι ήταν μία Επανάσταση με χαρακτήρα εθνικό και θρησκευτικό. Όλα τα Συντάγματα των Εθνικών Συνελεύσεων του Αγώνος αρχίζουν με την επίκληση της Αγίας Τριάδος. Αυτό συνεχίζεται και στο σημερινό Σύνταγμα. Δεν είναι ξεπερασμένες αξίες όλα αυτά ούτε βρίσκονται εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Οι απαντήσεις στην έρευνα αταδεικνύουν ότι δεν θέλουμε να αποκοπούμε από τα ελληνορθόδοξα ιδανικά των πρωτεργατών της Ελληνικής Επαναστάσεως. Άλλωστε την επίκληση του Θεού μέσα σε Συνταγματικό κείμενο την βρίσκουμε σήμερα και στα Συντάγματα της Ιρλανδίας και της Ελβετίας.

3. Η έρευνα δείχνει τη σημασία της εκπαίδευσης για την οικοδόμηση των αξιών της νεολαίας και της κοινωνίας. Διαβάζουμε ότι στα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ρωσίας το 40% των πολιτών δήλωναν ότι πίστευαν στον Θεό, ενώ μετά από 30 χρόνια, στη σημερινή μετακομμουνιστική Ρωσία, το ποσοστό ανέρχεται στο 56%. Προφανώς έπαιξε ρόλο και η κατάργηση της αθεϊστικής και αντιεκκλησιαστικής προπαγάνδας στα σχολεία. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε εργώδη προσπάθεια για να αλλοιώσει το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών και να συρρικνώσει τις αναφορές στην Ορθοδοξία. Ευτυχώς το Συμβούλιο της Επικρατείας με 4 αποφάσεις του ακύρωσε το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου, το οποίο άρχισε να διδάσκεται τον Σεπτέμβριο του 2016.

4. Στο ερώτημα αν είναι απαραίτητο να πιστεύεις στον Θεό για να είσαι ηθικός και να έχεις καλές αξίες, θετικά απαντά το 84% στη Βραζιλία, το 79% στην Ινδία και το 84% στη Νότιο Αφρική. Πρόκειται για τρεις από τις ραγδαία αναπτυσσόμενες οικονομίες της ομάδας BRICS (Brasil, Russia, India, China, South Africa). Καταρρίπτεται, λοιπόν, το επιχείρημα ορισμένων ότι οι θρησκεύουσες κοινωνίες είναι οι οικονομικά υπανάπτυκτες.

5. Αξίζει να θυμηθούμε τη διαπίστωση του Φράνσις Φουκουγιάμα στο πρόσφατο βιβλίο του «Ταυτότητα», ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι νομοτέλεια και ότι κάθε λαός αισθάνεται την ανάγκη να διατηρήσει την εθνική και θρησκευτική ταυτότητά του. Στην Ελλάδα μπορούμε κάλλιστα να διατηρήσουμε την Ορθοδοξία ως πνευματικότητα και ως παράγοντα κοινωνικής συνοχής και πολιτιστικής ιδιοπροσωπίας σεβόμενοι ταυτοχρόνως τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα συνταγματικά κείμενα των Τοπικών και Εθνικών Συνελεύσεων της Ελληνικής Επαναστάσεως αναφέρονται στην Ορθοδοξία ως επικρατούσα θρησκεία, αλλά στο ίδιο κείμενο κατοχυρώνουν το δικαίωμα κάθε άλλης γνωστής θρησκείας να τελεί ακωλύτως (χωρίς εμπόδια) τις δικές της τελετές. Ο σεβασμός στη θρησκευτική ελευθερία είναι άρρηκτα δεμένος με την ταυτότητά μας.

Άρθρο στην ιστοσελίδα thepresident.gr / 28.7.2020

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 31 Ιουλίου συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη δολοφονία του διπλωμάτη και συγγραφέως Ίωνος Δραγούμη. Ένοπλη ομάδα φανατικών βενιζελικών τον συνέλαβε στους Αμπελοκήπους και τον σκότωσε απέναντι από το σημερινό ξενοδοχείο Χίλτον. Ήταν μία πράξη εκδικήσεως για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι. Στις 31 Ιουλίου 1920 ο Δραγούμης έπεσε θύμα του φανατισμού και του Εθνικού Διχασμού.

Ο Ίων καταγόταν από μεγάλη οικογένεια πολιτικών και διανοουμένων από το Βογατσικό της Δυτικής Μακεδονίας. Εργάσθηκε ως διπλωμάτης και ως οργανωτής του Μακεδονικού Αγώνος (1904-1908). Έγραψε άρθρα και βιβλία για εθνικά και κοινωνικά ζητήματα. Εντάχθηκε στον συνασπισμό των αντιβενιζελικών κομμάτων και γενικά υπήρξε μία εντυπωσιακή προσωπικότητα με πρωτοποριακές ιδέες.

Ο Ίων δεν μπορεί να ενταχθεί σε ιδεολογίες και παρατάξεις. Ήταν πατριώτης, οπαδός της απελευθερώσεως όλων των ελληνικών πληθυσμών. Πίστευε στο έθνος και στους εθνικούς αγώνες. Ταυτοχρόνως ήταν δημοτικιστής και είχε κοινωνικές ιδέες, οι οποίες χαρακτηρίσθηκαν προοδευτικές για την εποχή του. Άλλοι τον είπαν εθνικιστή, άλλοι αριστερό, άλλοι συντηρητικό. Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ο Ίων. Μία ξεχωριστή περίπτωση. Ανήκε σε όλον τον Ελληνισμό. Ας μην του βάζουμε ετικέττες.

Ο Δραγούμης, ο Ίδας όπως ήταν το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο, κατέγραψε τις απόψεις του για όλα τα προβλήματα της εποχής σε βιβλία που διαβάζονται και σήμερα με ενδιαφέρον. «Όσοι ζωντανοί», «Ηρώων και Μαρτύρων Αίμα», «Ο Ελληνισμός μου και οι Έλληνες», «Ελληνικός Πολιτισμός» κ.ά. Πιστεύω πάντως ότι η μεγαλύτερη προσφορά του στο έθνος ήταν η προσπάθειά του να αφυπνίσει την Αθήνα και την ελεύθερη Ελλάδα για τα δεινά των Ελλήνων της Μακεδονίας.

Οι εντόπιοι Έλληνες αγωνίζονταν κατά των Τούρκων κατακτητών και κατά των Βουλγάρων, που ήθελαν να διαδεχθούν τους Τούρκους. Ως Πρόξενος στο Μοναστήρι (Βιτώλια ή Μπίτολα) και στις Σέρρες έβλεπε τον κίνδυνο να αλλάξει κατακτητή η Μακεδονία. Ξεσήκωσε τον γαμπρό του, τον Παύλο Μελά, και τον έφερε στην υπόδουλη Μακεδονία. Ο θάνατος του Παύλου στις 13.10.1904 λειτούργησε σαν ξυπνητήρι και έβγαλε από τον λήθαργο τους κυβερνώντες στην Αθήνα.

Ο αφυπνιστικός λόγος του Δραγούμη, όπως καταγράφεται στο βιβλίο του «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα», παραμένει επίκαιρος: «Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε». Και έτρεξε και φώναξε και οργάνωσε και επέτυχε. Με τη βοήθεια εθελοντών από την ελεύθερη Ελλάδα οι Μακεδόνες αμύνθηκαν σθεναρά κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων και κατά της Βουλγαρικής Εξαρχίας.

Ας ξαναδιαβάσουμε τον Ίωνα: «Ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι σ’ αυτόν έλαχε να σώση το έθνος του. Έτσι θα προσπαθήσουν πολλοί και θα το σώση όποιος μπορέσει».

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 26.7.2020

Με τη συμφωνία των Πρεσπών το μήνυμα δόθηκε. Όταν υπάρχουν Έλληνες βουλευτές που παραδίδουν την ιστορία της Μακεδονίας σε ένα μικρό και πολυεθνικό κράτος, τότε η Ελλάς δίνει την εντύπωση ότι είναι έτοιμη για μεγαλύτερες υποχωρήσεις απέναντι σε κράτη ισχυρότερα από τα Σκόπια. Είχαν δοθεί προηγουμένως και άλλα μηνύματα υποχωρητικότητας. Με τα Ίμια, τη Μαδρίτη, το βιβλίο του «συνωστισμού» κ.ά. Ο Ερντογάν εφαρμόζει τον νέο Οθωμανισμό του και μετατρέπει σε τζαμί έναν ιστορικό Ορθόδοξο Ναό.

Για λόγους ανωτέρας βίας είχαμε αναγκασθεί να αποδεχθούμε ότι η Αγία Σοφία λειτουργεί ως μουσείο. Αλλά στη συνείδηση των Ελλήνων ήταν, είναι και θα είναι Ορθόδοξος Ναός. Από τη στιγμή που εγκαινιάσθηκε το 537 από τον τότε Πατριάρχη ο Ναός της του Θεού Σοφίας είναι η Μεγάλη Εκκλησία των Ορθοδόξων. Και κάτι ακόμη. Είναι άρρηκτα δεμένη με την ιστορία του Ελληνισμού. Η Θεία Λειτουργία ετελείτο επί 9 αιώνες στην ελληνική γλώσσα. Τα ψηφιδωτά έχουν ελληνικές επιγραφές. Και οι Έλληνες είμαστε ο μόνος λαός που αγωνισθήκαμε επί 400 χρόνια για να απελευθερώσουμε την Αγία Σοφία και την Κωνσταντινούπολη. Το 1821 οφείλεται στη Μεγάλη Ιδέα των Ελλήνων, η οποία είχε ως επίκεντρο την Αγία Σοφία.

Ουδείς αρνείται ότι ο περικαλλής αυτός Ναός είναι μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Αλλά είναι βαθιά ριζωμένος στην ψυχή των Ελλήνων. Η ελληνικότητα δεν αναιρεί την οικουμενικότητα, όπως συμβαίνει και με τον Παρθενώνα. Μακάρι να υπάρξουν αντιδράσεις σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς. Ο Ερντογάν μάς προειδοποιεί. Δοκιμάζει τις αντιδράσεις μας. Ο νέος Οθωμανισμός προχωρεί όπως τον έχει περιγράψει προ δεκαετίας ο Νταβούτογλου στο «Στρατηγικό Βάθος». Η προσβολή εις βάρος της Αγίας Σοφίας δεν γίνετα για εσωτερικούς λόγους, όπως αυταπατώνται κάποιοι Έλληνες. Ο Ερντογάν είναι ισχυρός και εδραιωμένος.

Αφήνω στην ελληνική κυβέρνηση τις διπλωματικές αντιδράσεις και προτείνω κινήσεις με έμφαση στην ταυτότητα και στην παιδεία.

1. Οι επίσημες ελληνικές αρχές, όταν αλληλογραφούν με άλλες κυβερνήσεις ή διεθνείς Οργανισμούς, δίπλα στον όρο Ισταμπούλ (που υποχρεωτικά θα χρησιμοποιείται) να αναγράφουν με παύλα ή σε παρένθεση και τον όρο: Κωνσταντινούπολις – Constantinoupolis.

2. Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία να τυπώσουν γραμματόσημο με τη βυζαντινή Αγία Σοφία ως Ορθόδοξο Ναό χωρίς μιναρέδες.

3. Εν όψει του 2021 να προβάλουμε με κάθε τρόπο τη σύνδεση της Αγίας Σοφίας με το εθνικό όραμα που μάς κράτησε όρθιους επί 400 χρόνια.

4. Να ενισχύσουμε την προβολή του Βυζαντίου στα σχολεία. Να διδαχθούν τα ελληνόπουλα τί έγραψαν για το Βυζάντιο ο Κωστής Παλαμάς, ο Φώτης Κόντογλου, ο Διονύσιος Ζακυθηνός, ο Στήβεν Ράνσιμαν κ.ά.

   Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 19.7.2020

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ο λαός μας σέβεται την εθνική ταυτότητα και δεν πέφτει εύκολα θύμα των διαφόρων αποδομητικών τάσεων. Χιλιάδες τόννοι μελανιού έχουν χυθεί για να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της Επαναστάσεως του 1821 και για να αμφισβητηθεί το Κρυφό Σχολειό, αλλά οι Έλληνες, στη μεγάλη πλειοψηφία μας, δεν δεχόμασε αμάσητες τις διάφορες προπαγάνδες. Αυτό τουλάχιστον καταδεικνύει η έρευνα Κοινής Γνώμης για την Επανάσταση του 1821, την οποία διενήργησε το Κέντρο Φιλελευθέρων Μελετών σε συνεργασία με την εταιρία δημοσκοπήσεων Marc.

Η έρευνα, η οποία παρουσιάσθηκε στις 8.7.2020, καταγράφει την πεποίθηση του 90,4% των ερωτηθέντων ότι η Επανάσταση ήταν πρωτίστως εθνική. Υπάρχουν απαντήσεις γύρω στο 50% για τον κοινωνικό, φιλελεύθερο ή θρησκευτικό χαρακτήρα του 1821. Θεωρώ ευχάριστη έκπληξη το μεγάλο ποσοστό της σωστής απάντησης. Όλα τα κείμενα των πρωταγωνιστών και οι Διακηρύξεις των Εθνικών Συνελεύσεων μιλούν για μία εξέγερση Ελλήνων Ορθοδόξων εναντιον ενός αφόρητου ζυγού από δύναμη αλλοεθνή και αλλόθρησκη. Έχει σημασία η αφύπνιση των Ελλήνων, διότι επί δεκαετίες κατεβλήθη εργώδης προσπάθεια απο τη μαρξιστική προπαγάνδα να τονισθεί ο ταξικός- δήθεν- χαρακτήρας της επαναστάσεως.

Από τις άλλες απαντήσεις της έρευνας κρατώ τη μεγάλη δημοτικότητα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, καθώς και την πολύ χαμηλή δημοτικότητα του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, οπαδού της πλήρους υποταγής στη Μεγάλη Βρετανία. Τον Μαυροκορδάτο προβάλλουν ως πρότυπο πολιτικού ορισμένοι από τους σύγχρονους μελετητές του 1821. Ευτυχώς οι Έλληνες προτιμούμε τον απροσκύνητο, ευφυή αλλά και συνειδητά πιστό Χριστιανό Θ. Κολοκοτρώνη.

Το Κρυφό Σχολειό ήταν υπαρκτό, υποστηρίζει το 71,7 % των ερωτηθέντων. Και βέβαια ήταν υπαρκτό, διότι μέχρι το 1650 δεν ήταν καθόλου εύκολο να λειτουργήσουν ελεύθερα σχολεία για τους υποδούλους. Αλλά και αργότερα η αυθαιρεσία του κατακτητή τα άνοιγε και τα έκλεινε χωρίς να δίνει λόγο. Οι αμφισβητίες του Κρυφού Σχολειού εξυπηρετούν δύο στόχους: Πρώτον, να υπονομεύθεί ο πατριωτικός ρόλος του Ορθοδόξου Κλήρου και δεύτερον να εξωραϊσθεί η Τουρκοκρατία ως μία περίοδος «αρμονικής συνυπάρξεως εθνοτήτων». Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιασθεί σοβαρά και ακλόνητα στοιχεία για το πώς και πότε λειτούργησε η κρυφή παιδεία των Ελλήνων.

Η Εκκλησία διαδραμάτισε σημαντικό και θετικό ρόλο κατά την Επανάσταση, απαντά το 72, 1 % των ερωτηθέντων. Παρά τις επιθέσεις και τα ανιστόρητα επιχειρήματα, που ακούγονται κατά καιρούς, περισσότεροι από τους 7 στους 10 Έλληνες αναγνωρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία ως παράγοντα αγωνιστικότητος και ως πνευματικό καθοδηγητή του Έθνους σε δύσκολες στιγμές.

Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν τη θετική επίδραση των τεκμηριωμένων βιβλίων και των υποστηρικτών της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Πιστοποιούν επίσης την αποτυχία των αποδομητών.

Μία πρόβλεψη: Τώρα κάποιοι θα αρχίσουν να συκοφαντούν τον Κολοκοτρώνη!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 12.7.2020

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 23.6.2020 το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατέταξε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον μακαριστό Μητροπολίτη Εδέσσης Καλλίνικο (Πούλο). Ο νέος Άγιος της Εκκλησίας μας διεποίμανε την Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας από το 1967 μέχρι την εκδημία του το 1984. Είναι ο πρώτος Επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος αναγνωρίζεται ως Άγιος. Γεννήθηκε στα Σιταράλωνα Αιτωλίας, κοντά στο χωριό του Πατροκοσμά.

Την αγιότητά του μαρτυρούν όσοι διετέλεσαν στενοί συνεργάτες του και κυρίως οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Ναυπάκτου Ιερόθεος και Εδέσσης Ιωήλ. Ο οσιακός βίος του και η προσήλωσή του στην Ορθόδοξη Παράδοση είχαν σχολιασθεί ευμενώς από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Ο τάφος του βρίσκεται σήμερα στο Δημοτικό Κοιμητήριο της Έδεσσας.

Αξίζει ιδιαιτέρως να υπογραμμισθεί η πατριωτική δράση του Αγίου Καλλινίκου. Κατετάγη στις Δυνάμεις Καταδρομών στη δύσκολη περίοδο 1946-1949, όταν ο Εθνικός Στρατός αγωνιζόταν εναντίον των δυνάμεων που ήθελαν να αποσχίσουν από την Ελλάδα τη Μακεδονία και τη Θράκη. Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας και ενίσχυσε το φρόνημα των Καταδρομέων. Θυμίζει τον πατριωτισμό του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη, τον οποίο τιμά η Εκκλησία στις 5 Ιουλίου. Ο Άγιος Αθανάσιος το 960 προσευχόταν δίπλα στον στρατηγό Νικηφόρο Φωκά για την εκδίωξη των Αράβων κατακτητών από την Κρήτη. Ο Φωκάς, που αργότερα στέφθηκε αυτοκράτωρ στην Κωνσταντινούπολη, ενίσχυσε οικονομικά τον Αθανάσιο και έτσι ιδρύθηκε η πρώτη κοινοβιακή Μονή του Αγίου Όρους, η Μεγίστη Λαύρα (το 963).

Ο Άγιος Καλλίνικος, Μητροπολίτης Εδέσσης, μιλούσε για την Πατρίδα, τους ήρωες, το 1821. Η εθνική δράση του ενόχλησε τους λίγους φιλοσκοπιανούς που δρούσαν στην περιοχή του. Με διάφορα μέσα άσκησαν αήθη πολεμική εναντίον του. Ο Άγιος Καλλίνικος ουδέποτε λησμόνησε ότι τα χώματα, τα οποία εποίμανε, ήταν ποτισμένα από το αίμα γνωστών και αγνώστων Μακεδονομάχων, όπως του Καπετάν Άγρα και του Αντώνη Μίγγα, που απαγχονίσθηκαν το 1907 κοντά στην Έδεσσα.

Η αγιοκατάταξη ενός Επισκόπου με σημαντικό ποιμαντικό και εθνικό έργο αποδεικνύει ότι η Εκκλησία μας αποδέχεται και τιμά τον υγιή και αφανάτιστο πατριωτισμό. Απορρίπτει τα δύο άκρα: Τον εθνοφυλετισμό και τον ρατσισμό αφ’ ενός και τον εθνομηδενισμό και την ηττοπάθεια αφ’ ετέρου. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός διδάσκει να αγαπούμε την Πατρίδα όπως αγαπούμε τη μητέρα μας. Το ίδιο έλεγε και ο Άγιος Παΐσιος: «Η πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια».

Ο Άγιος Καλλίνικος ως Μητροπολίτης Εδέσσης αγωνίσθηκε για την ανάδειξη της θυσίας των Νεομαρτύρων επί Τουρκοκρατίας. Εόρταζε με την προσήκουσα τιμή την Αγία Χρυσή, η οποία μαρτύρησε στην περιοχή της Αλμωπίας τον 18^ο αιώνα. Για να τιμήσουμε τη μνήμη του ας ξαναμιλήσουμε στα παιδιά μας για τους Νεομάρτυρες.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 5.7.2020