Kωνσταντίνος Χολέβας

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Βρέθηκα προσφάτως στο Ναύπλιο. Είναι ένας τόπος που αξίζει να τον επισκέπτεσαι κάθε εποχή του έτους. Είναι ταυτοχρόνως ένα ανοιχτό Μουσείο της Νεώτερης Ιστορίας μας, μία ζωντανή μαρτυρία της ταυτότητας του Ελληνισμού. Περπατάς και αισθάνεσαι τη Ιστορία να απαντά στους αμφισβητίες.

Μοσχοβολά λιβάνι και αγιοκέρι η Ελληνική Ιστορία και αυτή την ευωδία αισθάνεται ο επισκέπτης του Ναυπλίου μαζί με την αλμύρα του Αργολικού Κόλπου.

Στην κεντρική πλατεία Συνταγματος βλέπουμε και προσκυνούμε το σημείο, στο οποίο οι Τούρκοι εφόνευσαν τον πολιούχο της πόλης Άγιο Αναστάσιο τον Νεομάρτυρα (τον 17^ο αιώνα). Το πλήθος των Νεομαρτύρων, γνωστών και αγνώστων, μάς θυμίζει ότι πολυάριθμοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί επί Τουρκοκρατίας προτίμησαν να θανατωθούν παρά να αλλαξοπιστήσουν. Και έτσι σώθηκε το Γένος. Η θυσία τους έδινε θάρρος στους υπόλοιπους. Και όλοι καταλάβαιναν αυτό που σήμερα δυσκολεύονται να κατανοήσουν ορισμένοι νεόκοποι ιστορικοί. Ότι Ορθοδοξία και εθνική ταυτότητα ήσαν αλληλένδετα. Όποιος χανόταν για την Εκκλησία, χανόταν και για τον Ελληνισμό.

Προχωρούμε στα στενά του Ναυπλίου και βέπουμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος και τη σφαίρα που σκότωσε τον Ιωάννη Καποδίστρια στις 27.9.1831. Ποια ήταν η ώρα; Ήταν χαράματα, διότι ο ευλαβής Κυβερνήτης πήγαινε να εκκλησιασθεί από Όρθρου βαθέος. Και στα σχολεία ζήτησε να διδάσκονται ως βασικό μάθημα τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά μαζί με τα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων.

Η περιήγησή μας σταματά μπροστά στο πρώτο κτήριο, το οποίο χρησιμοποίησε η Σχολή Ευελπίδων, όταν ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια. Και θυμόμαστε ότι ο πρώτος Κυβερνήτης φρόντισε να ιδρύσει το Σώμα των Στρατιωτικών Ιερέων. Οι ιδρυτές του ελεύθερου εληνικού κράτους δεν ήσαν ουδετερόθρησκοι. Ούτε ήθελαν μία Ελλάδα θρησκευτικώς ουδέτερη. Ήθελαν να γίνεται σεβαστή η Ορθοδοξία ως θεμέλιο της εθνικής ταυτότητας, ενώ ταυτόχρονα δήλωναν στα επίσημα κείμενα ότι ουδείς θα εμποδίζει και τους αλλοθρήσκους ή ετεροδόξους να ασκούν ελευθέρως τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Κοντά στο Ναύπλιο βρίσκουμε τους Μύλους της Λέρνης. Εκεί που ο Γάλλος Δεριγνύ ειρωνεύθηκε τον Μακρυγιάννη για τις χαμηλές και ευπρόσβλητες οχυρώσεις των Ελλήνων. Τότε ο Ρουμελιώτης μαχητής απήντησε στον Δεριγνύ ότι μπορεί οι θέσεις μας να είναι αδύναμες, αλλά ο Θεός μας είναι μεγάλος! Οι αγωνιστές του 1821 δεν ήσαν άθεοι ή θρησκευτικώς αδιάφοροι. Ήσαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί συνειδητοί. Δεν ήσαν αναμάρτητοι, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν αγωνίσθηκαν για ένα Σύνταγμα με ρήτρα θρησκευτικήςουδετερότητος.

Ο δρόμος από το Ναύπλιο μάς φέρνει στη Νέα Επίδαυρο, την ιστορική Πιάδα, όπου συνεκλήθη η Α΄ Εθνική Συνέλευσις των Ελλήνων. Εκεί διακηρύχθηκε την 1.1.1822 η ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους με την επίκληση της Αγίας Τριάδος. Τα ουδετερόθρησκα συνθήματα δεν βρίσκουν ερείσματα στην Ιστορία μας και στην ελληνορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 24.2.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της Νεώτερης Ιστορίας μας διαπιστώνουμε ότι οι αγώνες του Ελληνισμού είχαν πάντα ορθόδοξο χριστιανικό πνευματικό περιεχόμενο. Οι οπαδοί των ουδετερόθρησκων πειραματισμών ας ρίξουν μια ματιά στις επετείους του Φεβρουαρίου, του μηνός που διανύουμε, για του λόγου το ασφαλές.

22 Φεβρουαρίου 1821. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο και κηρύσσει την Επανάσταση κατά των Οθωμανών στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Σύνθημά του: Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Η Προκήρυξη, την οποία εκδίδει από το Ιάσιο στις 24.2.1821 έχει ακριβώς αυτό τον τίτλο. Σε όλες τις πόλεις, στις οποίες εισέρχεται, ζητεί να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία και η δοξολογία.

Φεβρουάριος 1878. Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας πληροφορείται ότι κινδυνεύει να περάσει από τον τουρκικό στον βουλγαρικό ζυγό. Ο Πανσλαβισμός της Ρωσίας σχεδίαζε τη Μεγάλη Βουλγαρία με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. Οι Μακεδόνες εξεγείρονται και δημιουργούν δύο επαναστατικές κυβερνήσεις. Τη μία στην Πιερία και την άλλη στο Μπούρινο της Κοζάνης. Επικεφαλής των επαναστατών βρίσκεται ο Ορθόδοξος κλήρος. Ο Επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος Λούσης και οι μοναχοί των Μονών του Ολύμπου ηγούνται της πρώτης φάσεως του αγώνος των Μακεδόνων για ενσωμάτωση στην Ελλάδα.

17.2.1914. Οι Βορειοηπειρώτες, εγκαταλελειμμένοι από την επίσημη κυβέρνηση των Αθηνών, αρχίζουν τον δικό τους Αυτονομιακό Αγώνα κατά της αλβανικής κυβερνήσεως. Κερδίζουν μετά από τρεις μήνες το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, το οποίο υπέγραψαν η Αλβανία και οι προστάτες της Ιταλοί και Αυστριακοί, αλλά δεν το αξιοποίησε η Ελλάδα όπως θα έπρεπε. Αρχηγοί του αγώνος οι Ορθόδοξοι Επίσκοποι. Ο Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος, ο Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων και ο Κορυτσάς Γερμανός.

Ο Ελληνισμός ουδέποτε υπήρξε ουδετερόθρησκος. Οι αγώνες του Έθνους καταδεικνύουν την άρρηκτη σύνδεση της Πίστης με την Πατρίδα. Βεβαίως η Εκκλησία μας ορθώς τονίζει το πανανθρώπινο μήνυμα του Χριστού και την Οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας. Όμως το αίμα πολυαρίθμων Νεομαρτύρων και Εθνομαρτύρων χύθηκε υπέρ Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Οι διακηρύξεις των δεκάδων κινημάτων πριν από το 1821, τα Συντάγματα των επαναστατημένων Ελλήνων, τα κείμενα των Μακεδονομάχων, των Βορειοηπειρωτών, των Κυπρίων αγωνιστών του 1955-59, αυτά και πολλά άλλα είναι τεκμήρια ελληνορθόδοξης και όχι ουδετερόθρησκης συνείδησης.

Η ρήτρα περί ουδετερόθρησκου κράτους, την οποία προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος, απηχεί ακραίες απόψεις των Γάλλων επαναστατών του 1789, οι οποίοι ήσαν οπαδοί του Ντεϊσμού και κατεδίωξαν τη Χριστιανική Πίστη. Άλλωστε το άρθρο 13 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τη θρησκευτική ελευθερία, αποτελεί σύγχρονη και ικανοποιητική ρύθμιση.

Οι ψευδοπροοδευτικοί αποσυνέδεσαν τη Μακεδονία από τον Ελληνισμό. Τώρα προσπαθούν να αποσυνδέσουν και την Ορθοδοξία από τον Ελληνισμό. Θέλουν να διαλύσουν την ταυτότητά μας, αλλά δεν θα το επιτύχουν!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 17.2.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η Συμφωνία των Πρεσπών πιθανότατα θα οδηγήσει σε φαινόμενα λογοκρισίας και σε συρρίκνωση της διδασκαλίας της Ιστορίας μας. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα των άρθρων 6 και 8 του κειμένου που κυρώθηκε από 153 βουλευτές.

Θυμίζω ότι το άρθρο 6 προβλέπει τα εξής: «Έκαστο μέρος θα αποτρέπει και θα αποθαρρύνει ενέργειες περιλαμβανομένων των προπαγανδιστικών, από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο μέρος». Η ασάφεια είναι σκόπιμη και γι’ αυτό επικίνδυνη. Θα μπορούσε π.χ. να απαγορευθεί το τραγιύδι «Μακεδονία ξακουστή»; Η «Καθημερινή της Κυριακής» της 3.2.2019 απαντά ότι ίσως και αυτό να συμβεί. Το τραγούδι θα μπορούσε να θεωρηθεί … αλυτρωτικό.

Και μετά έχουμε το άρθρο 8 της Συμφωνίας, το οποίο προβλέπει την Κοινή Διεπιστημονική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, η οποία ήδη λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο, δηλαδή πριν από την κύρωση της Συμφωνίας. Οι 7 Σκοπιανοί και οι 7 Έλληνες ειδικοί συζητούν για θέματα σχολικών βιβλίων, διδασκαλίας της Ιστορίας, αλλά και αρχαιολογίας. Εξ όσων γνωρίζουμε οι εκπρόσωποι του γειτονικού κράτους ζήτησαν να εξετάσουν όλα τα σχολικά βιβλία μας και όχι μόνον αυτά της Ιστορίας. Θα απαγορευθεί άραγε η διδασκαλία των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου που εμείς ορθώς τους ονομάζουμε Έλληνες Θεσσαλονικείς; Ή μήπως θα ριχτούν στη λήθη ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας; Θα το μάθουμε συντόμως.

Όποια κι αν είναι τα πρώτα αποτελέσματα της κακής αυτής Συμφωνίας, εμείς που αποτελούμε το 75% του λαού και έχουμε εκφράσει τη διαφωνία μας δεν πρέπει να αυτολογοκριθούμε ή να καταληφθοιύμε από πνεύμα ηττοπάθειας. Οι νόμοι είναι σεβαστοί, αλλά και το δικαίωμα στην ιστορική μνήμη είναι εξ ίσου σεβαστό. Άλλωστε το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος ορίζει ότι ένας από τους σκοπούς της παιδείας είναι και η ανάπτυξη της εθνικής συνειδήσεως. Τα παιδιά μας πρέπει να μαθαίνουν την Ιστορία του Μακεδονικού Ελληνισμού και αν δεν επιτρέπεται πλέον στους δασκάλους των σχολείων αυτό το καθήκον, τη λύση την ξέρουμε από παλαιότερα:

Κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια, κάθε Ενορία, κάθε πολιτιστικό σωματείο, κάθε υπεύθυνος πολίτης, όλοι μαζί θα αναβιώσουμε το Κρυφό Σχολειό! Προσαρμοσμένο στα δεδομένα της εποχής το νέο Κρυφό Σχολειό θα αξιοποιήσει βιβλία, διαδίκτυο, ψηφιακούς δίσκους, δημοτικά τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς, ώστε να μην χαθεί η ελληνική κληρονομιά των Μακεδόνων. Να προστατεύσουμε την Ιστορία της Χριστιανικής, Βυζαντινής και Νεώτερης Μακεδονίας, την οποία αφήνει απροστάτευτη η Συμφωνία των Πρεσπών.

Ας ξαναμιλήσουμε στα παιδιά μας για τα «Μυστικά του Βάλτου». Για να βγούμε από τον Βάλτο, στον οποίο μάς έριξε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 10.2.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών απογοήτευσε τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αλλά και τον Ελληνισμό εκτός συνόρων. Παραχώρησαν στους γείτονες το όνομα, την ιστορία, την ταυτότητα και την κληρονομιά της Μακεδονίας χωρίς να μας ρωτήσουν. Αγνόησαν την Ιστορία, τους ήρωες, τους Εθνομάρτυρες.

Δεν θα μας καταλάβει η ηττοπάθεια. Θα πάρουμε αφορμή από τη Συμφωνία των Πρεσπών για να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία μας, να τραφούμε από τις ρίζες μας, να θυμηθούμε πώς σηκώσαμε το κεφάλι μετά από παλαιότερες εθνικές ταπεινώσεις.

Όπως έγινε και με το σχολικό βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού, όπως έγινε και με το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο. Το βιβλίο, που κρίθηκε ακατάλληλο και γεμάτο λάθη από την Ακαδημία και από ειδικούς, παρουσίαζε μία εξωραϊσμένη εικόνα για τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους. Εξυπηρετούσε διπλωματικές σκοπιμότητες και εξέφραζε την αντίληψη περί δήθεν «ελληνοτουρκικής φιλίας» Το απέσυρε πρώτα ο λαός και μετά η πολιτική ηγεσία. Κερδίσαμε τη μάχη, διότι απαντήσαμε ψύχραιμα, τεκμηριωμένα και με στοιχεία. Μάς βοήθησε να μάθουμε καλύτερα την Ιστορία μας. Και ώθησε αξιόλογους ερευνητές να γράψουν ενδιαφέροντα βιβλία για την Τουρκοκρατία, το 1821, τη Γενοκτονία των Ποντίων και των Μικρασιατών.

Ο Ελληνισμός της Κύπρου αφυπνίσθηκε πατριωτικά με το Σχέδιο Ανάν, το οποίο εμφανίσθηκε τον Νοέμβριο του 2002 και καταψηφίσθηκε με το δημοψήφισμα του Απριλίου 2004. Το Σχέδιο οδήγησε τους Έλληνες της Μεγαλονήσου σε μελέτη της Ιστορίας, των νομικών, πολιτικών και οικονομικών συνεπειών. Η παρακαταθήκη του Τάσσου Παπαδόπουλου και του ΟΧΙ εύχομαι να καθοδηγεί και σήμερα τους Κυπρίους.

Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι οφείλουμε … ευγνωμοσύνη σε εκείνους που μάς προκαλούν, διότι τελικά μάς αφυπνίζουν. Μάς βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα την ταυτότητά μας. Να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε, πού πηγαίνουμε. Έτσι, λοιπόν και τώρα. Η Συμφωνία των Πρεσπών αμέσως θα οδηγήσει σε αύξηση των προκλήσεων εκ μέρους του Ζάεφ και του σκοπιανού κράτους. Είναι ευκαιρία να αφυπνισθούν και εκείνοι που μέχρι τώρα αδιαφορούσαν. Να διακηρύξουμε ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, στο πλαίσιο του Συντάγματος, των δημοκρατικών κανόνων και του Διεθνούς Δικαίου, για να εμποδίσουμε τη μονοπώληση του ονόματος και του πολιτισμού της Μακεδονίας από τους γείτονες.

Ο Ελληνισμός ξεπερνά τα προβλήματα και ανορθώνεται, όταν αντλεί δύναμη από την Ορθόδοξη Πίστη, από τον πατριωτισμό, από τη συνείδηση της συνέχειας του Έθνους (Αρχαιότητα, Ελληνορθόδοξο Βυζάντιο, Νεώτερος Ελληνισμός), από την καλλιέργεια της γλώσσας και την παιδείας και κυρίως όταν αξιοποιεί το παρελθόν για να χαράξει ένα καλύτερο μέλλον.

Είναι η ώρα της εθνικής αφυπνίσεως. Για τη Μακεδονία, το Αιγαίο, την Κύπρο, τη Βόρειο Ήπειρο.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 3.2.2019

Ο Μακεδονομάχος Καπετάν Κώττας με τα παιδιά του

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Κατά τη συζήτηση της απαράδεκτης Συμφωνίας των Πρεσπών, πρώτα στην Επιτροπή Εξωτερικών και στην συνέχεια στην Ολομέλεια της Βουλής, ακούσθηκαν πολλές ανακρίβειες από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Αμφισβητήθηκε η ελληνικότητα των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, αμφισβητήθηκε η παρουσία σημαντικού αριθμού Ελλήνων στη Μακεδονία προ του 1922 και γενικώς αγνοήθηκαν συστηματικά οι ιστορικές πηγές και οι εθνολογικές καταγραφές.

Καταθέτω κάποιες σύντομες απαντήσεις για να μην αιωρούνται οι αμφιβολίες.

Οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Κύριλλος (γνωστός ως φιλόσοφος Κωνσταντίνος) και Μεθόδιος γεννήθηκαν τον 9^ο αιώνα στη Θεσσαλονίκη. Οι Συριζαίοι τους χαρακτηρίζουν «σλαβοφώνους» και θεωρούν λογικό να τους οικειοποιούνται ο Ζάεφ και τα Σκόπια. Την εποχή εκείνη, όμως, στη Θεσσαλονίκη ομιλείτο μόνον η ελληνική και δεν υπήρχαν σλαβόφωνοι. Όταν εστάλησαν από τον Αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη στη Βαγδάτη της Μεσοποταμίας, δήλωσαν στους εκεί Μουσουλμάνους: «Από εμάς και τους προγόνους μας πήρατε και σεις τα γράμματα και τις τέχνες». Προφανώς μίλησαν ως Έλληνες απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και όχι ως μέλη κάποιας αδιαμόρφωτης -την εποχή εκείνη- σλαβικής εθνότητος.

Για τη σημαντική παρουσία ελληνικού πληθυσμού με εθνική συνείδηση προ της ελεύσεως των Μικρασιατών προσφύγων στη Μακεδονία, απαντούν οι ίδιοι οι Έλληνες της Μακεδονίας με τους αγώνες που έδωσαν, με το πνεύμα τους και το αίμα τους. Η εξέγερση του 1821 στη Χαλκιδική και το Ολοκαύτωμα της Νάουσας το 1822 έδωσαν στο Έθνος χιλιάδες μάρτυρες, οι οποίοι θυσιάσθηκαν για να ενταχθεί η Μακεδονία σε μία ελεύθερη Ελλάδα και όχι σε κάποια «ανεξάρτητη Μακεδονία».

Τον Φεβρουάριο του 1878, στην πρώτη φάση του Μακεδονικού Αγώνος, οι κάτοικοι της επαρχίας Βοΐου της Δυτικής Μακεδονίας γράφουν διαμαρτυρία από τη Σιάτιστα προς τις Μεγάλες Δυνάμεις και ζητούν να μην ενταχθεί η Μακεδονία στη Μεγάλη Βουλγαρία του ρωσόφιλου Πανσλαβισμού. Ομιλούν περί «Μακεδονίας, τόπου όλως ελληνικού, ιστορικώς και από πάσας τας απόψεις».

Στον κυρίως Μακεδονικό Αγώνα του 1904-1908, ο Ελληνισμός επικρατεί της Βουλγαρικής εκκλησιαστικής και στρατιωτικής δυνάμεως. Αν ήσαν ελάχιστοι οι Έλληνες, όπως ισχυρίζονται οι Συριζαίοι, τότε πώς επικράτησαν έναντι Τούρκων και Βουλγάρων; Πώς δικαιολογούνται τα πολυάριθμα ελληνικά εκπαιδευτήρια που εντυπωσίαζαν και τους ξένους περιηγητές; Η συντριπτική πλειοψηφία των σλαβοφώνων – διγλώσσων Μακεδόνων αγωνίσθηκε υπέρ της Ελληνικής Ιδέας.

Το «μακεδονικό έθνος», που συγκινεί ένα τμήμα της ελληνικής Αριστεράς, είναι κατασκεύασμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του Τίτο. Ο αείμνηστος Σαράντος Καργάκος παρατηρούσε πολύ ορθώς ότι, αν υπήρχε τέτοιο έθνος, τότε και στο Άγιον Όρος θα υπήρχε «μακεδονική» Μονή δίπλα στις υπάρχουσες Ρωσική, Βουλγαρική και Σερβική.

Η προσπάθεια για την προβολή και τη διδασκαλία της ιστορικής αλήθειας θα συνεχισθεί. Ου καταλείπει την πόλιν Του Δημήτριος!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 27.1.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Απευθύνομαι στους βουλευτές, οι οποίοι σκέπτονται να ψηφίσουν υπέρ της κυρώσεως της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τούς καλώ να μην εγκρίνουν ένα κείμενο ετεροβαρές υπέρ των Σκοπίων, το οποίο θα προκαλέσει ζημιά θα τραυματίσει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων. Υπάρχουν 10 σοβαροί λόγοι για να ΜΗΝ κυρωθεί η Συμφωνία Κοτζιά- Ντιμιτρόφ της 17.6.2018.

1) Η Συμφωνία προσβάλλει την Ιστορία και τη μνήμη των αγωνιστών μας. Το 1822 οι χιλιάδες ανδρών και γυναικών που θανατώθηκαν από τους Τούρκους στο Ολοκαύτωμα της Νάουσας θυσιάσθηκαν για να δηλώσουν την ελληνική συνείδησή τους και όχι κάποια κατασκευασμένη ψευδομακεδονική. Στον Μακεδονικό Αγώνα του 1904-1908 οι Μακεδόνες, μαζί με εθελοντές από την Ελεύθερη Ελλάδα, αγωνίσθηκαν εναντίον Τούρκων και Βουλγάρων για να ενταχθούν στον ελληνικό κορμό και όχι για να δημιουργήσουν ανεξάρτητο «μακεδονικό» κράτος.

2) Η Συμφωνία παραβιάζει το Σύνταγμά μας. Ο Καταστατικός Χάρτης της χώρας μας, στο άρθρο 1 παρ. 3, αναφέρει ότι οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και υπάρχουν υπέρ του λαού και του Έθνους. Το Έθνος είναι έννοια ευρύτερη από τον λαό, δηλαδή τους υπηκόους του κράτους. Έχει διάσταση και γεωγραφική (π.χ. Κύπρος, Απόδημοι) και χρονική (ιστορικό παρελθόν). Μία συμφωνία, η οποία δίνει τη δυνατότητα στους γείτονές μας να μονοπωλήσουν μελλοντικά το όνομα της Μακεδονίας, δεν υπηρετεί το Έθνος.

3) Η Συμφωνία προσβάλλει τον λαό μας, ο οποίος αγνοήθηκε και δεν ερωτήθηκε. Γιατί στα Σκόπια διενεργήθηκε δημοψήφισμα και όχι στην Ελλάδα; Αισθανόμαστε αγνοημένοι και υποτιμημένοι. Στις δημοσκοπήσεις πάντως το 75% των Ελλήνων εκφράζεται κατά της Συμφωνίας.

4) Η Συμφωνία προσβάλλει τη δημοκρατία και το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης. Το άρθρο 6 περιέχει διατάξεις, οι οποίες πιθανότατα θα οδηγήσουν σε λογοκρισία, όταν θα μιλούμε μελλοντικά για τους αγώνες των Μακεδόνων υπέρ του Ελληνισμού ή για την κατασκευή του τεχνητού «μακεδονικού έθνους» από τον Τίτο. Η Συμφωνία προβλέπει ρητά ότι θα αποτρέπονται και οι ιδιώτες από ενέργειες που «υποδαυλίζουν εχθρότητα» προς τα Σκόπια. Αυτή η σκόπιμη ασάφεια των όρων μάς ανησυχεί.

5) Η Συμφωνία υπονομεύει την ειρήνη στα Βαλκάνια. Θα βάλει τους Έλληνες και τους βόρειους γείτονές να διαφωνούν και να διαπληκτίζονται για μία σειρά ζητημάτων που αφορούν ευαίσθητα θέματα. Άλλωστε δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι γείτονες θα σεβασθούν τις υποχρεώσεις τους. Το όνομα Βόρεια Μακεδονία σύντομα θα μετατραπεί σε «Μακεδονία» χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό. Η ρηματική διακοίνωση που έστειλαν ομιλεί για «μακεδονικό» και όχι για Βορειομακεδονικό λαό!

6) Η Συμφωνία παραβιάζει την κοινή λογική. Αφού προβλέπει ότι το γειτονικό μας κράτος θα ονομάζεται Βόρεια Μακεδονία, γιατί ορίζει μακεδονική γλώσσα και μακεδονική ιθαγένεια; Επίσης το άρθρο 7 δίνει το δικαίωμα στα Σκόπια να χρησιμοποιούν με όποιο τρόπο θέλουν τους όρους Μακεδονία και Μακεδονικός για θέματα που αφορούν πληθυσμό, πολιτισμό, κληρονομιά, γλώσσα και ιστορία. Ουσιαστικά η Ελλάς για πρώτη φορά στη νεώτερη Ιστορία της αναγνωρίζει «μακεδονικό έθνος»!

7) Η Συμφωνία υπονομεύει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των τριών εκατομμυρίων Ελλήνων Μακεδόνων (περιλαμβάνω και τους Αποδήμους). Τα Σκόπια θα είναι κράτος και θα χρησιμοποιούν διεθνώς το όνομα και την κληρονομιά της Μακεδονίας. Εμείς (ομιλώ και για τον εαυτό μου, διότι γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη) θα είμαστε απλώς μία περιφέρεια στο εσωτερικό της Ελλάδος. Αν βάλουμε την υπογραφή μας στη Συμφωνία θα τεθεί το ερώτημα: Αφού αναγνωρίζουμε το όνομα Μακεδόνες σε ΜΗ Έλληνες, τότε όσοι γεννηθήκαμε στη Βόρειο Ελλάδα τί είμαστε: Η Συμφωνία πουθενά δεν αναφέρεται στην Ελληνική Μακεδονία. Μας αναφέρει απλώς σαν τη βόρεια περιοχή του Πρώτου Μέρους!

8) Η Συμφωνία θέτει σε κίνδυνο την οικονομική και εμπορική ανάπτυξη της Βορείου Ελλάδος. Χιλιάδες προϊόντων και εταιριών, που περιέχουν το όνομα Μακεδονία/Μακεδονικός στην επωνυμία τους, θα περάσουν από την κρίση της ειδικής επιτροπής, η οποία θα εργάζεται επί τρία χρόνια για να επιλύει διαφορές με τα αντίστοιχα εμπορικά σήματα των Σκοπίων. Ουδείς εγγυάται ότι η επιτροπή θα δικαιώσει τα μακεδονικά κρασιά ή τον μακεδονικό χαλβά της Ελλάδος!

9) Η Συμφωνία είναι άδικη για τις επόμενες γενιές Ελλήνων. Έχουμε άραγε το δικαίωμα να παραδώσουμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας μία κολοβωμένη Ελληνική Ιστορία, στην οποία θα παρεμβαίνουν ανά πάσα στιγμή οι Σκοπιανοί ιστορικοί για να μας υποδείξουν τί και πώς θα διδάξουμε; Τί θα σκέπτονται για τη γενιά μας οι απόγονοί μας, όταν θα βλέπουν το γειτονικό κράτος να μονοπωλεί τη Χριστιανική και Βυζαντινή κληρονομιά της Μακεδονίας, όπως ήδη κάνει ο Ζάεφ με τις αναφορές στον Κύριλλο και στον Μεθόδιο;; Ο Κωστής Παλαμάς προειδοποίησε ότι «θα μας δικάσουν οι αγέννητοι και οι νεκροί»!

10) Η Συμφωνία υπονομεύει τη εθνική ομοψυχία. Αν την κυρώσουμε αναγνωρίζουμε το άρθρο 36 του Συντάγματος των Σκοπίων, το οποίο παρέμεινε εκτός αναθεωρήσεως, και τον οποίο αναφέρεται στους απελευθερωτικούς αγώνες του «μακεδονικού λαού». Όμως οι γείτονές μας θεωρούν και τον Ελληνικό Εμφύλιο ως αγώνα του «μακεδονικού λαού». Άρα θα δηλητηριάζει διαρκώς την ελληνική κοινωνία η συζήτηση περί των Σλαβομακεδόνων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, η οποία θα έπρεπε να έχει κλείσει προ πολλών ετών.

Για όλους αυτούς τους λόγους η Συμφωνία των Πρεσπών δεν πρέπει να κυρωθεί. Ας μην κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας μία Ελλάδα ντροπιασμένη και διχασμένη!

Άρθρο στην ιστοσελίδα liberal.gr – 23.1.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Τη Τετάρτη 16.1.2019 πολυάριθμοι φίλοι αποχαιρετήσαμε τον σπουδαίο δάσκαλο Σαράντο Καργάκο. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντωνίου στα Άνω Πατήσια ήταν ο τόπος τελέσεως της Εξοδίου Ακολουθίας. Μανιάτες και Μανιάτισσες με τοπικές φορεσιές αποτελούσαν την τιμητική φρουρά. Οι Μητροπολίτες Σπάρτης Ευστάθιος και Μάνης Χρυσόστμος εκπροσώπησαν την Εκκλησία, την οποία ο εκλιπών σεβόταν και στήριζε. Δίπλα στη σύζυγό του Γιάννα στέκονταν συγκινημένα τα δύο παιδιά του, η Ρωξάνη και ο Γιάννης.

Ο Σαράντος Καργάκος δημιουργεί την εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι «ουδείς αναντικατάστατος». Όσοι τον γνωρίσαμε το βεβαιώνουμε: Θα παραμείνει αναντικατάστατος. Διότι συνδύαζε πολλές αρετές, διαφορετικά χαρίσματα, σπάνια τάλαντα.

Ο αείμνηστος φίλος Σαράντος, τον οποίο γνώρισα προ 30 ετών στα πρώτα βήματα της Εκκλησιαστικής Ραδιοφωνίας, ήταν δάσκαλος με την πραγματική σημασία του όρου. Δίδασκε με τα γραπτά του, με τις ομιλίες του, με το ήθος του, με το χιούμορ του, με την ευρύτητα του πνεύματος, με την ταπεινοφροσύνη του. Δίδαξε θάρρος ακόμη και με τη χριστιανική υπομονή, την οποία επέδειξε κατά τα δύο τελευταία δύσκολα χρόνια. Όταν ένας κακοήθης εισβολέας, όπως έλεγε ο ίδιος, είχε διαβρώσει την υγεία του και τον οδήγησε στην τελική πτώση. Πολέμησε ως γνήσιος απόγονος των Σπαρτιατών και των Μανιατών. Έπεσε όρθιος και χαμογελαστός.

Έδωσε ωραίες μάχες για να γαλουχηθεί η νεολαία μας με ιδανικά Ορθόδοξα, πατριωτικά, δημοκρατικά και αξιοκρατικά. Διαφώνησε με τις ψευδοπροοδευτικές αλλαγές στη γλώσσα και στην παιδεία. Υπήρξε υπέρμαχος της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και του παραδοσιακού τονικού συστήματος (πολυτονικού).

Γνώριζε άριστα όλες τις περιόδους της Ελληνικής και Παγκόσμιας Ιστορίας. Έγραψε γλαφυρά, επιστημονικά και τεκμηριωμένα βιβλία που ανυψώνουν το εθνικό φρόνημα και πληροφορούν με ευχάριστο τρόπο για τα γεγονότα, για τα πρόσωπα, για τα μεγάλα επιτεύγματα, αλλά και για τα ελαττώματα του Έθνους μας. Αντιτάχθηκε με σθένος στους αποδομητές της Ιστορίας και της εθνικής μας ταυτότητας.

Ξεκίνησε από τη νεολαία της Αριστεράς, αλλά είχε το θάρρος να μετακινηθεί από τις νεανικές του απόψεις σε πολλά θέματα. Δεν έχασε όμως τους νεανικούς φίλους του. Αντιθέτως αυξανόταν συνεχώς ο αριθμός των φίλων του, διότι άκουγε με σεβασμό όλες τις απόψεις. Στα βιβλία του παραθέτει τα επιχειρήματα και των μεν και των δε, αλλά καταλήγει με παρρησία στα δικά του συμπεράσματα. Υπεύθυνα και νηφάλια.

Αγάπησε ιδιαιτέρως τη Μακεδονία, στην οποία άλλωστε υπηρέτησε ως στρατιώτης. Από το 1992 με το βιβλίο του «Από το Μακεδονικό Ζήτημα στην Εμπλοκή των Σκοπίων» προειδοποιούσε να μην παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια ούτε καν με επιθετικό προσδιορισμό.

Αιωνία η μνήμη του αξέχαστου πνευματικού ανδρός Σαράντου Καργάκου!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 20.1.2019