Kωνσταντίνος Χολέβας

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21^ης Μαΐου έχει αναλυθεί από πολλούς. Είναι εντυπωσιακό και κατά τη γνώμη μου είναι θετικό για την ελληνική κοινωνία. Συμφωνώ ότι οι ψηφοφόροι αναζήτησαν τον  πιο ικανό να κυβερνήσει. Βεβαίως επηρέασε το αποτέλεσμα και η επικοινωνιακή εκστρατεία των κομμάτων, με τη ΝΔ να προβάλλει μία πρόταση για βελτίωση της ζωής και τον ΣΥΡΙΖΑ να καλλιεργεί απαισιοδοξία και αρνητισμό. Πρέπει, όμως, να προσθέσουμε άλλη μία διάσταση: Την ιδεολογική.

Στις 21 Μαΐου κατέστη εμφανής η ιδεολογική υποχώρηση των αριστερών προταγμάτων. Η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει να μετακινείται σταθερά προς μία κατεύθυνση, την οποία εκφράζει ο ευρύτερος χώρος της Κεντροδεξιάς.

Στις εκλογές ο φράκτης του Έβρου υπερίσχυσε των αντίθετων απόψεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση για περιορισμό της παράτυπης μετανάστευσης επικράτησε επί των απόψεων για μετανάστες  που …λιάζονται ανεξέλεγκτοι. Η επιθυμία για μείωση των φόρων και των εισφορών κέρδισε τη μάχη από τα νομοθετήματα Κατρούγκαλου. Η ανάγκη για ισχυρή Εθνική Άμυνα, για πολυμερείς συμμαχίες, για Πανεπιστήμια- χώρους μάθησης,  νίκησε τις διεθνιστικές ιδεοληψίες και την τάση αποδόμησης της παιδείας.

Ο Ιταλός μαρξιστής φιλόσοφος Αντόνιο Γκράμσι  διαπίστωσε ότι η επικράτηση στον χώρο των ιδεών είναι προϋπόθεση για την επικράτηση στον τομέα της πολιτικής και της διακυβέρνησης. Πρώτα κερδίζεις την κοινωνία των πολιτών και των ιδεών και μετά οδηγείσαι προς την εξουσία. Μετά από πολλά χρόνια οι αριστερές ιδέες υποχωρούν συστηματικά στην ελληνική κοινωνία. Η πλειοψηφία των Ελλήνων  στρέφεται προς αντιλήψεις βασισμένες στην εθνική ταυτότητα, στην αριστεία στην παιδεία, στην αποτελεσματική διαχείριση των προβλημάτων. Η κοινωνία μας επιθυμεί τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά απορρίπτει τις ακρότητες των δικαιωματιστών.

Η υποχώρηση των αριστερών ιδεολογημάτων είναι εμφανής σε όλη την Ευρώπη. Η δημοκρατική Δεξιά και η Κεντροδεξιά είναι το μέλλον, η Αριστερά είναι το παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νέα Δημοκρατία πήρε περισσότερες ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ στη νέα γενιά των 17-24 ετών. Είναι εξ ίσου ενδιαφέρουσα η επισήμανση δημοσκόπων, την οποία άκουσα σε τηλεοπτική συζήτηση, ότι η νέα γενιά των ψηφοφόρων δηλώνει  ενοχλημένη από τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Οι εξελίξεις στη γειτονιά μας καθιστούν επικίνδυνα τα διεθνιστικά ιδεολογήματα. Στην Τουρκία ο Ερντογάν, ενισχυμένος και ανανεωμένος, περιμένει την επέτειο των 100 ετών από τη Συνθήκη της Λωζάννης (24 Ιουλίου) για να επαναλάβει τις διεκδικήσεις τους εις βάρος Ελλάδος και Κύπρου. Στην Αλβανία ο Ράμα συνεχίζει την καταπίεση των ομοεθνών μας. Τα Σκόπια δεν εφαρμόζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αυξάνει  τις γεωπολιτικές αβεβαιότητες. Χρειαζόμαστε μία κυβέρνηση, η οποία θα προστατεύει τα σύνορα από πάσης φύσεως εισβολείς, που θα αξιοποιεί την ευρωπαϊκή μας ένταξη, που θα καλλιεργεί κλίμα ενότητας. Οι Έλληνες στις 21 Μαΐου απέρριψαν τα διχαστικά κηρύγματα.

Ο Αμερικανός πολιτικός φιλόσοφος Φράνσις Φουκουγιάμα έγραψε πριν από ένα χρόνο ότι ο φιλελευθερισμός πρέπει να είναι εθνικός και όχι διεθνιστικός. Υπογραμμίζει ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία κάλλιστα μπορεί να συνυπάρξει με τη διατήρηση του εθνικού κράτους και  της εθνικής ταυτότητας. Θέλουμε και μπορούμε να συνδυάσουμε τον πατριωτισμό με τον σεβασμό στην ειρήνη και στη δημοκρατία. Αφήνουμε πίσω τα αριστερά ιδεολογήματα.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 27.5.2023

Η ψήφος των Τούρκων πολιτών έφερε τον Ερντογάν μία ανάσα από την τελική νίκη. Είναι δύσκολο να χάσει την επανεκλογή του στον β΄ γύρο στις 28 Μαΐου. Και επειδή του αρέσουν οι συμβολοσμοί, θυμίζω: Την επομένη των εκλογών είναι η επέτειος της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως το 1453. Θα την αξιοποιήσει καταλλήλως. Και μετά από δύο μήνες συμπληρώνονται 100 χρόνια από την τελική Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923). Θέλει οπωσδήποτε να είναι παρών ως Πρόεδρος για να τονίσει ότι θεωρεί άδικα τα σύνορα που καθορίστηκαν στη Λωζάννη.

Οι αναγνώστες αυτής της στήλης γνωρίζουν την άποψη του υπογράφοντος. Όποιος κι αν εκλεγεί τελικά, μικρές θα είναι οι αλλαγές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Με τον Ερντογάν μάς ανησυχεί η νεο-οθωμανική λογική του. Με τον Κιλιτσντάρογλου -αν γίνει η έκπληξη και εκλεγεί- θα έχουμε πρόβλημα, διότι αμφισβητεί  τη συμφωνία για τους μετανάστες που έχει υπογράψει η Τουρκία με την Ευρ. Ένωση. Και ας μην ξεχνούμε ότι στη Βουλή υπάρχουν δύο ακραία εθνικιστικά κόμματα με σύνολο ψήφων γύρω στο ένα πέμπτο των ψηφισάντων. 10% έλαβε το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης του Μπαχτσελί (σύμμαχος του Ερντογάν) και 10% η κ. Ακσενέρ με το Καλό Κόμμα (σύμμαχος του Κιλιτσντάρογλου).

Η Ελλάς δεν επιλέγει ούτε έχει προτιμήσεις. Προετοιμάζεται για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο σενάριο. Με συμμαχίες, αμυντική θωράκιση, ψυχική ενότητα, άριστη συνεργασία με την Κύπρο και με αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ένταξής μας. Ευτυχώς που «μείναμε Ευρώπη» το 2015 και έτσι μπορούμε να ελέγχουμε την πορεία της Τουρκίας  και της Αλβανίας.

Ο στενός φίλος του Ερντογάν, ο Αλβανός Πρωθυπουργός Ράμα, προσπάθησε να τρομοκρατήσει τους Έλληνες της Χειμάρρας, αλλά δεν το κατόρθωσε. Η αυθαίρετη σύλληψη του ήδη εκλεγμένου Δημάρχου Φρέντυ Μπελέρη και ενός συνεργάτη του – με σοβαρά προβλήματα υγείας- καταδεικνύει ότι δεν εφαρμόζεται το κράτος δικαίου για τους Έλληνες στη γείτονα χώρα. Η Χειμάρρα έμεινε ολόρθη, για να θυμηθούμε το σχετικό ποίημα του Κωστή Παλαμά, και υπογραμμίζει τα εθνολογικά και διοικητικά όρια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Ορθώς ενήργησε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και κατήγγειλε την αλβανική αυθαιρεσία σε όλα τα διεθνή βήματα. Άλλωστε ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε επισκεφθεί τη Χειμάρρα προ ολίγων μηνών, παρά τις ενστάσεις της αλβανικής κυβέρνησης. Μας εκφράζει όλους η δήλωσή του ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας εξαρτάται από τον σεβασμό των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.

Προτείνω να προσέξουμε και τα εξής:

Να καταργηθούν οι μειονοτικές ζώνες του κομμουνιστικού καθεστώτος που δεν περιλαμβάνουν τις πόλεις της Κορυτσάς, του Αργυροκάστρου, της Χειμάρρας κ.ά.

Να ζητήσουμε παρέμβαση διεθνών οργανισμών για την καταπάτηση των ελληνικών περιουσιών.

Να απαιτήσουμε διαφάνεια και έντιμη καταγραφή των αριθμητικών δεδομένων της ελληνικής μειονότητας κατά την επικείμενη απογραφή του πληθυσμού.

Απέναντι στον εθνικισμό της Τουρκίας και τις αυθαιρεσίες της αλβανικής κυβέρνησης η πατρίδα μας πρέπει να ασκήσει ψύχραιμη, αλλά  και αποφασιστική πολιτική. Ζούμε σε μία περιοχή γεωπολιτικώς ασταθή.  Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αντιμετώπισαν με επιτυχία τις τουρκικές προκλήσεις και τα πρόσφατα γεγονότα στη Χειμάρρα. Στις εκλογές της 21^ης Μαΐου προτείνω να τους δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 20.5.2023

Διάβασα με  ενδιαφέρον την αναφορά του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο αποδομητικό κίνημα Woke. Η αναφορά του έγινε κατά την ομιλία του της 9^ης Μαΐου στο Ζάππειο για την Ημέρα της Ευρώπης, όπου μίλησαν και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Ο κ. Σαμαράς μάς θύμισε την προσπάθεια μιας Επιτρόπου της Ευρ. Ένωσης, η οποία ήθελε να επιβάλει στους υπαλλήλους να εύχονται μόνο «Καλές Γιορτές» και όχι «Καλά Χριστούγεννα».

Το κίνημα Woke, δηλαδή αφύπνιση, είναι η χειρότερη μορφή αποδόμησης αρχών και αξιών.  Στο όνομα της καταπολέμησης των διακρίσεων, μια ακραία μορφή πολιτικής ορθότητας επιβάλλεται σε επιστήμονες και πολιτικούς. Το κίνημα αυτό ανατρέπει όλα τα συνήθη πλαίσια σκέψης και στόχος του είναι «να αποδομήσει τη δυτική πολιτιστική και επιστημονική κληρονομιά, η οποία κατηγορείται ότι είναι δομικά σεξιστική, ρατσιστική και αποικιοκρατική». Κύριο στόχο της αποδόμησης αποτελούν τα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δηλαδή η Αρχαία Ελλάδα, οι κλασικές γλώσσες: Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά, η Χριστιανική κληρονομιά, το Βυζαντινο-ρωμαϊκό Δίκαιο. Σημειώνω ότι αυστηρός επικριτής του κινήματος  Woke είναι και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν.

Στην πατρίδα μας η αποδόμηση δεν έχει έλθει με τη μορφή που βλέπουμε στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, αλλά εμφανίζει τοπικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες. Η αποδόμηση προσπαθεί να αμφισβητήσει την πολιτιστική συνέχεια του Ελληνισμού, να αποσυνδέσει την Ορθοδοξία από την εθνική μας ταυτότητα, να αποκόψει την Ιστορία από τους εθνικούς αγώνες, να μεταβάλει τα Θρησκευτικά σε λαογραφία, να καταργήσει τη διδασκαλία των μεγάλων Νεοελλήνων ποιητών και συγγραφέων.

Στο πλαίσιο της γενικότερης αποδόμησης ακούμε θεωρίες ότι δεν έχουν μέλλον τα εθνικά κράτη, ότι το Έθνος είναι κάτι ανύπαρκτο και ζει στη φαντασία μας, ότι μετά την πανδημία η πλειοψηφία των ανθρώπων θα παύσει να πιστεύει στον Θεό. Βεβαίως οι αποδομητές διαψεύδονται καθημερινά. Η εθνική συνείδηση των Ελλήνων παραμένει ισχυρή και ο πατριωτισμός έκδηλος. Το βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών, όπου η μεγάλη πλειοψηφία εκφράζεται αρνητικά. Το αποδεικνύει και η εντυπωσιακή τηλεθέαση των στρατιωτικών παρελάσεων. Για το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων αρκεί να δει κανείς τις μεγάλες ουρές πιστών που περιμένουν να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας Άξιον Εστί.

Εκεί που δυστυχώς είναι ορατά τα πρώτα αποτελέσματα της αποδόμησης είναι στη νεολαία. Η μαθητική και εφηβική βία οφείλεται στην έλλειψη προτύπων, αρχών και αξιών. Όταν αποδομούνται οι παραδοσιακές αξίες, όταν καλλιεργείται η ασέβεια προς τους γονείς, όταν θεωρείται φυσιολογική η έλλειψη της στοιχειώδους πειθαρχίας στα σχολεία, τότε όλα είναι πιθανά. Η ελληνική κοινωνία παρατηρεί σοκαρισμένη τα συνεχή περιστατικά αιματηρής βίας μεταξύ ανηλίκων στα σχολεία, στα πεζοδρόμια, στις πλατείες, στις παρέες οπαδών κ.α.

Αν θέλουμε να μειώσουμε -μακάρι και να εξαλείψουμε- την εφηβική βία πρέπει να δώσουμε πρότυπα, αξίες και ιδανικά στη νεολαία μας. Η γενιά του 1897 παρά την πτώχευση και τη στρατιωτική ήττα ανορθώθηκε εθνικά και πνευματικά και οδήγησε τη χώρα σε δύο μεγάλες επιτυχίες: Στον Μακεδονικό Αγώνα και στους Βαλκανικούς Πολέμους.  Διότι πίστευαν στον Θεό και στην Ελλάδα. Μία Παιδεία βασισμένη στα αρχαιοελληνικά κείμενα και στην Ορθοδοξία παραμένει πάντα επίκαιρη. Μπορεί και σήμερα να μιλήσει για Πατρίδα, για ανθρώπινη αλληλεγγύη, για δημοκρατία.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 13.5.2023

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Κωνσταντίνου Ι. Χολέβα, Ορθοδοξία και Πατριωτισμός, Εκδόσεις «Έαρ», Αθήνα 2023

του Μιχαήλ Γ. Τρίτου, Καθηγητού  και πρώην Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

            Ένα από τα βασικά και συνήθη ερωτήματα που θέτουν οι πνευματικοί άνθρωποι, είναι το κατά πόσον μπορούν να συνυπάρξουν η οικουμενικότητα του μηνύματος της Ορθοδοξίας με τον πατριωτισμό.

            Μιλώντας για πατριωτισμό δεν εννοούμε τον εθνικισμό που υπερτονίζει μια συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα με συνακόλουθη υποτίμηση κάθε άλλου εθνικού συνόλου. Αλλά αναφερόμαστε στον υγιή πατριωτισμό, τον οποίο δεν απορρίπτει η Ορθόδοξη Εκκλησία, αφού δεν παραθεωρεί τις πολιτιστικές αξίες των διαφόρων λαών, μεταξύ των οποίων οφείλει να ασκεί την ιεραποστολή της.

            Ο αείμνηστος π. Γεώργιος Μεταλληνός έγραφε για το θέμα μας: «Το υπερεθνικό στην Ορθοδοξία δεν αναιρεί το εθνικό. Δεν είναι ¨ανεθνική¨ η ορθόδοξη πίστη. Δεν καταργεί το εθνικό στοιχείο, αλλά και δεν το αφήνει να λειτουργεί διασπαστικά. Γιατί η εν Χριστώ λειτουργία της ορθοδόξου συνειδήσεως σώζει την αρμονική και ισόρροπη σύνδεση ελληνικότητας και υπερεθνικότητας μέσα στην αγιοπνευματική ζωή».

            Απόλυτα πειστική και τεκμηριωμένη απάντηση στο θέμα αυτό δίνει το καινούργιο βιβλίο του πολιτικού επιστήμονα Κωνσταντίνου Χολέβα με τίτλο «Ορθοδοξία και Πατριωτισμός». Αποτελείται αππό 120 σελίδες και εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Έαρ» τον Μάρτιο του 2023.

            Ο Κωνσταντίνος Χολέβας, δόκιμος συγγραφεύς και μεγάλος αγωνιστής των ελληνορθόδοξων αξιών, συγκέντρωσε στο υπέροχο αυτό βιβλίο διάφορα άρθρα, που δημοσίευσε κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά. Με βάση τα κείμενα και τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων της ορθοδόξου Εκκλησίας αποφαίνεται στην εισαγωγή του βιβλίου ότι: «αποδεχόμαστε την αξία της πατρίδος και τον υγιή και αφανάτιστο πατριωτισμό αλλά απορρίπτουμε τα δύο άκρα. Από τη μία πλευρά απορρίπτουμε τον εθνοφυλετισμό, τον ρατσισμό και την εθνική αλαζονεία. Και από την άλλη πλευρά απορρίπτουμε τον άπατρι διεθνισμό, την ηττοπάθεια και τον εθνομηδενισμό».

            Το βιβλίο αποτελείται από ένδεκα θεματικές ενότητες, όπου σε κάθε μία από αυτές δίδονται τεκμηριωμένες απαντήσεις στο επίμαχο αυτό θέμα. Στις σύντομες γραμμές που ακολουθούν θα σταχυολογήσουμε από το βιβλίο του κ. Χολέβα αντιπροσωπευτικά στοιχεία, που κατοχυρώνουν την άποψη ότι ο υγιής πατριωτισμός δεν συγκρούεται με την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας.

            Στην πρώτη θεματική ενότητα με τίτλο «Οι Πατέρες και ο υγιής πατριωτισμός», ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το παράδειγμα των τουρκόφωνων της Καππαδοκίας και του Πόντου, οι οποίοι, αν και μιλούσαν τουρκικά, μέσω της ορθοδόξου πίστεως διατήρησαν την ελληνικότητά τους. Επίσης παραθέτει συγκεκριμένα χωρία από τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο Θεολόγο, τον άγιο Παΐσιο και τον άγιο Νεκτάριο, που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

            Στο δεύτερο άρθρο του με τίτλο «Ο Μέγας φρουρός της Θεσσαλονίκης», φέρνει ως παράδειγμα συνυπάρξεως υγιούς πατριωτισμού και Ορθοδοξίας με τον άγιο Δημήτριο. «Ο άγιός μας», γράφει ο κ. Χολέβας, «είναι και προστάτης της πατρίδος του, αλλά και οικουμενικός υπέρμαχος της οικουμένης… Τον υμνούμε ως ¨Υπέρμαχο της Οικουμένης¨, αλλά και ως ¨σωσίπολιν¨ και ¨σωσίπατρι¨… Είναι οικουμενικός, διότι τιμάται από πολλούς λαούς πέραν του Ελληνισμού, αλλά ταυτοχρόνως και πατριώτης, διότι με τις πολιουχικές παρεμβάσεις του σώζει τη Θεσσαλονίκη από επιδρομές διαφόρων λαών».

            Στην ενότητα «Νεομάρτυρες: αγωνιστές για την πίστη του Χριστού και για την ελευθερία του Γένους», αποδεικνύει ότι «κατά τους χρόνους της δουλείας, όποιος χανόταν για την Ορθοδοξία χανόταν και για τον Ελληνισμό. Ο εξισλαμιζόμενος τούρκευε». Και δικαιολογημένα, γιατί στην τραγική για το Γένος μας αυτή περίοδο, θρησκευτικότητα και εθνισμός ήταν ταυτόσημες έννοιες. Μένοντας δηλαδή ο χριστιανός σταθερός στην πίστη του, διέσωζε ταυτόχρονα και την εθνική του συνείδηση.

            Και στις άλλες θεματικές ενότητες του βιβλίου, όπως «Η πίστη των επαναστατημένων Ελλήνων στην Παναγία», «Ο Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων και η θεολογία του αγώνος», «Ο άγιος Νεκτάριος και οι πανανθρώπινες αξίες του Ελληνισμού», «Ο άγιος Παΐσιος υπέρ του Γένους και της Πατρίδος», «Η ορθόδοξη Εκκλησία και η διαχρονική πορεία της γλώσσας μας», «Η σταυροαναστάσιμη πορεία του Γένους μας: πηγή ελπίδας για το μέλλον» ο συγγραφεύς  τεκμηριώνει τη θέση του ότι ο υγιής πατριωτισμός δεν έρχεται σε σύγκρουση με την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας.

            Το υπέροχο από κάθε άποψη βιβλίο του κ. Χολέβα μας δίνει την ευκαιρία να εξάρουμε την προσαρμοστική δύναμη της Ορθοδοξίας στη συνύπαρξη και στον εξαγιασμό του εθνικού βίου των λαών, οι οποίοι βρίσκουν σ’ αυτήν μητρική αγάπη και προστασία κυρίως στις κρίσιμες ιστορικές περιόδους μεγάλων εθνικών κινδύνων και δοκιμασιών.

            Όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την Τοπική Σύνοδο, που συνήλθε τον Σεπτέμβριο του 1872 στην Κωνσταντινούπολη, καταδίκασε τον εθνοφυλετισμό και τον χαρακτήρισε ως αίρεση, δεν καταδίκασε την εναρμόνιση Ορθοδοξίας και εθνικών παραδόσεων, αλλά την εκτροπή στις ακρότητες και στις επικίνδυνες καινοτομίες, όπως η διεκδίκηση κυριάρχου εθνικιστικής δυνάμεως υπό της Εκκλησίας, η οποία είναι αντίθετη προς το πνεύμα της Αγίας Γραφής και της ορθοδόξου παραδόσεως.

            Το καινούργιο βιβλίο του Κωνσταντίνου Χολέβα διακρίνεται για την καλαισθησία, την προσαρμοστικότητα και την επιστημονική τεκμηρίωση των θέσεών του. Γι’ αυτό ιδιαιτέρως το συνιστούμε στο αναγνωστικό κοινό.

 Μάϊος 2023 

Ταγίπ Ερντογάν και Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου τίθενται αντιμέτωποι στις 14 Μαΐου για την Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας, ενώ ταυτοχρόνως θα διεξαχθούν και βουλευτικές εκλογές στη γείτονα χώρα. Σαφώς το αποτέλεσμα μας ενδιαφέρει και μας αφορά. Σπεύδω να επισημάνω ότι όποιος κι αν είναι ο νικητής λίγα πράγματα θα αλλάξουν στην τουρκική εξωτερική πολιτική.

Τίποτε δεν έχει κριθεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μικρό προβάδισμα του Κιλιτσντάρογλου, αλλά ας μην βιαζόμαστε. Όλα είναι πιθανά. Μία νίκη του Ερντογάν, έστω και με μικρή διαφορά, δεν αποκλείεται.

Αν παραμείνει στην εξουσία ο Ερντογάν θα αξιοποιήσει την επέτειο των 100 ετών από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης και θα προωθήσει τη νέα οθωμανική ατζέντα του. Η επέτειος είναι στις 24 Ιουλίου. Ο Ερντογάν θεωρεί ότι τα σύνορα του 1923 είναι στενά και άδικα. Η σταθερή γραμμή του είναι ότι τα πάντα είναι ανοιχτά για συζήτηση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Στην Κύπρο είδαμε ότι προωθεί παράνομα σχέδια στην κατεχόμενη Αμμόχωστο και υποστηρίζει τη λογική των δύο κρατών. Εάν εκλεγεί Πρόεδρος ο Κιλιτσντάρογλου είναι πολύ πιθανόν να αμφισβητήσει ή και να ακυρώσει τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας για το προσφυγικό, άρα θα έχουμε αυξημένες ροές στα θαλάσσια και χερσαία σύνορά μας. Επίσης θα έχει την πίεση του εθνικιστικού Καλού Κόμματος της κ. Ακσενέρ, η οποία τον υποστηρίζει. Άρα δεν προβλέπεται αλλαγή στάσης στα θέματα Αιγαίου και Κύπρου. Ο Κιλιτσντάρογλου έχει κατηγορήσει τον Ερντογάν ως ενδοτικό και υποχωρητικό και του έχει προτείνει να κάνει στα ελληνικά νησιά αυτό που έκανε ο Ετζεβίτ το 1974 στην Κύπρο!

Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα δεν περιμένω αλλαγή στο καθεστώς της Αγίας Σοφίας Ο Ερντογάν είναι εκείνος που την μετέτρεψε σε ισλαμικό τέμενος και προβάλλει αυτό το γεγονός στην προεκλογική εκστρατεία του. Ο Κιλιτσντάρογλου, επειδή ανήκει στη θρησκευτική μειονότητα των Αλεβιτών, θα θελήσει να δείξει ότι είναι πιστός μουσουλμάνος και όχι χλιαρός στα θρησκευτικά θέματα. Άρα θα διατηρήσει το καθεστώς του τεμένους.

Η Ελλάς και η Κύπρος πρέπει να είναι προετοιμασμένες για μία ανανεωμένη σειρά διεκδικήσεων όποιο και αν είναι το αποτέλεσα των τουρκικών εκλογών. Οι δικές μας επιλογές πρέπει να βασίζονται στη συνεχή διπλωματική και αμυντική θωράκιση. Να μην τρέφουμε αυταπάτες. Η διπλωματία των σεισμών δεν θα συνεχισθεί.

Στις 21 Μαΐου ψηφίζουμε για τα εθνικά θέματα. Επιλέγουμε ποια εξωτερική και αμυντική πολιτική θα ακολουθήσει η πατρίδα μας. Πρέπει να αποφύγουμε περιπέτειες και πειράματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Να διαφυλάξουμε την ευρωπαϊκή μας πορεία ως κόρην οφθαλμού. Να ενισχύσουμε τον φράκτη στον Έβρο και να είμαστε ικανοί να αποκρούσουμε κάθε νέα εργαλειοποίηση παρατύπων μεταναστών. Να διδάξουμε σωστά την ιστορία μας στα σχολεία χωρίς εθνική αλαζονεία, αλλά και μακρυά από τον εθνομηδενισμό.

Θεωρώ επικίνδυνη την πρόταση του κ. Τσίπρα να προσφύγουμε στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου  για “όλες τις διαφορές”. Όχι. Θα πάμε μόνον για την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα. Για κανένα άλλο θέμα.

Με προβληματίζει η αντίληψη του κ. Τσίπρα για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Χαρακτήρισε “νατουραλιζέ” τον κ. Χρήστο Στυλιανίδη. Στις 21 Μαΐου πρέπει να απορρίψουμε τέτοιες ανιστόρητες αντιλήψεις.

Η Ελλάς χρειάζεται ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 6.5.2023

Στην Ολομέλεια του Απριλίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε κατά πλειοψηφία τη χρηματοδότηση έργων υποδομής και αποτροπής στα ευρωπαϊκά σύνορα. Η  απόφαση αυτή περιλαμβάνει και τον φράκτη στον Έβρο, ο οποίος μπορεί πλέον να στηριχθεί οικονομικά από τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Η τροπολογία του Δ. Παπαδημούλη του ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίσθηκε. Ευτυχώς!

Η ελληνική εμπειρία του Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2020 είναι διδακτική. Η Τουρκία εργαλειοποίησε πολυάριθμους παράτυπους μετανάστες για να αποσταθεροποιήσει τη χώρα μας. Το ίδιο μπορεί να επαναλάβει  η γείτων χώρα, διότι η διπλωματία των σεισμών γρήγορα θα ξεχασθεί. Το ίδιο βεβαίως μπορεί να συμβεί εις βάρος και άλλων χωρών-μελών της Ε.Ε.

Γενικότερα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν γίνει πολύ επιφυλακτικές στο θέμα της μετανάστευσης. Είδαμε την αντίδραση της πρώην Πρωθυπουργού της Σουηδίας κ. Μαγκνταλένα Άντερσον, η οποία αν και προερχόταν από το Σοσιαλδημοκρατικό  Κόμμα παραδέχθηκε ότι απέτυχε η προσπάθεια ενσωμάτωσης των περισσοτέρων μεταναστών στη σουηδική κοινωνία. Και οι κοινωνίες είναι αρνητικές, γι’ αυτό βλέπουμε να αυξάνονται τα ποσοστά κομμάτων που έχουν σκληρή γραμμή στο μεταναστευτικό. Η επιτυχία της Ευρώπης θα είναι να λάβει τα κατάλληλα μέτρα προστασίας των συνόρων της χωρίς να χάσει την ανθρωπιά της. Να ξεχωρίζει τους οικονομικούς μετανάστες από τους πρόσφυγες και τους πολιτικά διωκόμενους στην πατρίδα τους. Να προστατεύσει την ευρωπαϊκή ταυτότητα καθώς και  την εσωτερική σταθερότητα των κοινωνιών χωρίς να υπονομευθούν οι δημοκρατικές αξίες.

Για τις απόψεις της ελληνικής κοινής γνώμης είναι διαφωτιστική η έρευνα του Ινστιτούτου Eteron με τη συνεργασία της  aboutpeople, η οποία ρώτησε 4.182 Έλληνες ψηφοφόρους και κατέληξε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανακοινώθηκαν στις 6 Απριλίου και συνοψίζονται ως εξής:

Στο ερώτημα αν η παρουσία μεταναστών στη χώρα μας κάνει μεγαλύτερο καλό παρά κακό το 39,1 % απήντησε ότι κάνει καλό και το 53,9% ότι δεν κάνει καλό.

Στο ερώτημα αν οι μετανάστες οφείλουν να αποδεχθούν τον ελληνικό τρόπο ζωής το 79,2% των Ελλήνων απήντησε ότι συμφωνεί και το 18%  δήλωσε ότι διαφωνεί.

Στο ερώτημα αν θεωρούν ότι ο αριθμός των μεταναστών στη χώρα μας κατά τα τελευταία 10 χρόνια είναι υπερβολικά μεγάλος, το 76,6 % των ερωτηθέντων απήντησε θετικά και το 18,2% απήντησε αρνητικά.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι και οι οπαδοί των αριστερών κομμάτων θεωρούν υπερβολικό τον αριθμό των μεταναστών. Τα ποσοστά είναι 66,9% στο ΚΚΕ, 59,2% στον ΣΥΡΙΖΑ και 55% στο ΜΕΡΑ 25.

Είναι προφανές ότι η στάση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην παράτυπη μετανάστευση και στη δυνατότητα ενσωμάτωσης των μεταναστών έχει αλλάξει κατά τα τελευταία 10 χρόνια. Οι πολιτικές δυνάμεις που πανηγύριζαν ότι οι ανεξέλεγκτοι μετανάστες λιάζονται στην Αθήνα και όσοι τάσσονται κατά της χρηματοδότησης του φράκτη στον Έβρο είναι πιθανόν να έχουν δυσάρεστες εκπλήξεις στις εκλογές της 21ης Μαΐου.

Η Ελλάδα δεν είναι πλέον ξέφραγο αμπέλι και ορθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει στη θωράκιση των συνόρων μας, τα οποία είναι και εξωτερικά σύνορα της Ευρ. Ένωσης. Ταυτοχρόνως πρέπει να διατηρήσουμε τις χριστιανικές και ανθρωπιστικές αξίες μας. Θα διαφυλάξουμε την εθνική και πολιτιστική μας ταυτότητα, αλλά παραλλήλως θα αποφύγουμε τις ακρότητες και θα περιθωριοποιήσουμε τις ρατσιστικές και ολοκληρωτικές ιδεολογίες.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 28.4.2023

Χριστός Ανέστη! Διαβάζω ότι σε ξένη τηλεοπτική σειρά η Κλεοπάτρα, βασίλισσα της Αιγύπτου τον 1^ο αιώνα π.Χ, θα εμφανίζεται ότι έχει κεντροαφρικανική καταγωγή. Σε προηγούμενες διεθνείς παραγωγές η Κλεοπάτρα παρουσιαζόταν ως γηγενής Αιγυπτία. Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι ήταν ελληνικής καταγωγής από τη δυναστεία των Μακεδόνων Πτολεμαίων; Ήταν η τελευταία από μία ελληνική δυναστεία, την οποία ίδρυσε ο στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου Πτολεμαίος. Το όνομά της σημαίνει κλέος (δόξα ) της πατρίδας.

Σαφώς και πρέπει να αντιδράσουμε με τρόπο επιστημονικό και τεκμηριωμένο. Φοβούμαι ότι αν δεν μιλήσει η Ελλάς για την ιστορική αλήθεια θα διεκδικήσουν την Κλεοπάτρα οι Σκοπιανοί γείτονές μας, οι οποίοι  αξιοποιούν τα δώρα που τους προσέφερε η Συμφωνία των Πρεσπών.

Το ερώτημα είναι πόσοι Έλληνες γνωρίζουν την πραγματική ιστορία της Κλεοπάτρας και των Πτολεμαίων; Πόσοι έχουμε διδαχθεί την Ελληνιστική περίοδο στα σχολεία; Πόσα γνωρίζουμε για την κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Επιγόνων του;  Πόσο κατανοούμε γιατί η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, η Αλεξανδρέττα και η Αντιόχεια της ΝΑ Τουρκίας και τόσες άλλες πόλεις στη Μέση Ανατολή έχουν ονόματα με ελληνικές ρίζες; Πόσοι καταλαβαίνουμε τις ελληνιστικές αναφορές στην ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη και στα μυθιστορήματα και δοκίμια του Ρόδη Ρούφου;

Πέραν των ενστάσεων πρέπει όλοι μαζί, Πολιτεία, εκπαιδευτικοί, γονείς και απλοί πολίτες, να κάνουμε μία προσπάθεια σε βάθος χρόνου. Να επαναφέρουμε την ορθή διδασκαλία της Ιστορίας του Ελληνισμού σε όλα τα επίπεδα. Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, Πανεπιστήμιο, επιμόρφωση ενηλίκων, Τηλεόραση, εφημερίδες. Η Ιστορία είναι «κτήμα ες αεί» κατά τον Θουκυδίδη. Ανήκει σε όλους μας και παρέχει ασφαλείς οδοδείκτες για το μέλλον.

Στο παρελθόν είδαμε δυσάρεστα φαινόμενα. Η Ιστορία μας δέχθηκε πλήγματα από Έλληνες δήθεν προοδευτικούς. Κυκλοφόρησαν σχολικά βιβλία με αναφορά σε «συνωστισμό» στη Σμύρνη, ψαλιδίστηκαν σελίδες με τη δικαιολογία «να μην ενοχληθεί η Τουρκία», συρρικνώθηκε η προσφορά της Εκκλησίας στον πολιτισμό και στους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού μας. Το 2019 ο Υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσίευσε στο ΦΕΚ απόφαση με πλήρη αλλαγή της ύλης της Ιστορίας για Δημοτικά και Γυμνάσια, με ιδεολογική γραμμή: Να μην γίνεται λόγος για ήρωες, για εθνική συνέχεια, για διπλωματική και στρατιωτική Ιστορία, αλλά όλα να ερμηνεύονται με οικονομικά και υλιστικά κριτήρια. Ευτυχώς μετά τις εκλογές του 2019 αυτή η ύλη αποσύρθηκε.

Για να έχει ο Έλληνας αυτοπεποίθηση, για να χαράξουμε ένα καλύτερο μέλλον χωρίς  διχόνοιες, για να ασκήσουμε μία δυναμική και αξιοπρεπή εξωτερική πολιτική πρέπει να βοηθήσουμε  τον λαό μας να γνωρίσει τη διαχρονική Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Χωρίς εθνική αλαζονεία, χωρίς προκρούστειες ιδεολογικές ερμηνείες και με επίγνωση της ευρωπαϊκής ένταξής μας.

Να δώσουμε στους νέους υγιή πρότυπα μέσα από την Ιστορία μας για να αποκτούν ηθικές αξίες και για να μην στρέφονται προς τη βία, ενδοσχολική ή εξωσχολική. Να μιλήσουμε για την οικουμενική ακτινοβολία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Βυζαντίου, των κορυφαίων στιγμών του 1821. Να τονίσουμε την Ιστορία της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Κύπρου, του Ελληνισμού των Βαλκανίων. Να αντιμετωπίσουμε τις διαστρεβλωτικές προπαγάνδες των γειτονικών χωρών προβάλλοντας τα πορίσματα της  Επιστήμης.

Όλβιος (ευτυχής) όστις της Ιστορίης έσχε μάθησιν (Ευριπίδης).

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 22.4.2023