Kωνσταντίνος Χολέβας

Πόλεμοι, ανατροπές,  αβεβαιότητα. Το διεθνές περιβάλλον είναι ρευστό και διαρκώς μεταβαλλόμενο. Σε πρόσφατη έρευνα της GPO για τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ το 71,5% των ερωτηθέντων συμπατριωτών μας ανησυχεί για μία ενδεχόμενη παγκόσμια πολεμική σύρραξη. Πρέπει να θωρακισθούμε με επίγνωση ιστορίας, πολιτιστικής συνέχειας και εθνικής ταυτότητας.

Έτσι θα επιβιώσουμε. Με αυτά τα εφόδια επιβιώσαμε σε πιο δύσκολες καταστάσεις. Τα όπλα του Ελληνισμού είναι η σύνδεσή του με την Ορθοδοξία, η συνείδηση της διαχρονικής συνέχειας, η διαφύλαξη του γλωσσικού πλούτου μας, οι παραδόσεις μας, το αγωνιστικό φρόνημα. Στην Τουρκοκρατία κάποιοι τούρκεψαν. Αρκετοί όμως διαφύλαξαν Ορθόδοξη Πίστη, ελληνική γλώσσα και ιστορική συνείδηση. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απήντησε στον Βρετανό πλοίαρχο Χάμιλτον ότι δεν θα συνθηκολογήσει με τους Τούρκους, διότι  συνεχίζει την κληρονομιά του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ο οποίος σκοτώθηκε, αλλά δεν παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη.

Η Ελληνική  διαχρονία είναι παρούσα και στις σύγχρονες εξελίξεις. Διεκδικούμε τα Γλυπτά του Παρθενώνα, διότι αυτό επιβάλλει το χρέος μας προς τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Συγκινούμαστε όταν ανακαλύπτουμε την προσωπογραφία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου κοντά στο Αίγιο, διότι είμαστε ψυχικά δεμένοι με τη Ρωμανία/ Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Μας  ενοχλεί η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί διότι για εμάς «άπαξ ναός εσαεί ναός».

Ενδιαφερόμαστε για την τύχη και τη θρησκευτική ελευθερία των Ορθοδόξων Χριστιανών της Συρίας, οι οποίοι δηλώνουν Ρουμ Ορτοντόξ, απόγονοι και συνεχιστές του Βυζαντινού Πολιτισμού και της Νέας Ρώμης- Κωνσταντινουπόλεως.

Μας προσβάλλει η αμφισβήτηση του όρου «Βόρειος Ήπειρος»  από τον Αλβανό Πρωθυπουργό Ράμα, διότι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για το βόρειο τμήμα της Ηπείρου, μιας αρχέγονης κοιτίδας του Ελληνισμού.

Τα θέματα ταυτότητας επανέρχονται στο διεθνές προσκήνιο. Για τον λαό μας, που έχει  ιστορικό βάθος και ισχυρά στοιχεία εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ταυτότητας, είναι απαραίτητος όρος επιβίωσης η αφανάτιστη και τεκμηριωμένη διδασκαλία των στοιχείων αυτών στη νέα γενιά.

Να ενισχύσουμε τη διδασκαλία της ενιαίας Ελληνικής Γλώσσας σε όλες τις μορφές της από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ως θεμέλιο Παιδείας και ως αντίδοτο στη χρήση των greeklish.

Παράλληλα με τα βιβλία Λογοτεχνίας, που θα δοθούν στους μαθητές, να αξιοποιηθούν στα σχολεία και αξιόλογα κείμενα και βιβλία για κάθε ιστορική περίοδο. Του Νίκολας Χάμμοντ και του Σαράντου Καργάκου για τον Μέγα Αλέξανδρο και για τον πολιτισμό των Μακεδόνων και των Ελληνιστικών χρόνων. Του Στήβεν Ράνσιμαν και της Ελένης Αρβελέρ για τον Βυζαντινό Πολιτισμό. Τα Απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη και ολόκληρος (158 στροφές)  ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού για την Επανάσταση του 1821 και για τα ιδανικά των αγωνιστών.

Να εμπλουτισθεί το μάθημα των Θρησκευτικών με επιλεγμένα Πατερικά Κείμενα και με θησαυρούς της Υμνογραφίας μας.

Να προβλέψει το Υπουργείο Παιδείας να μην αποκοπούν από τα μαθήματα εθνικής αυτογνωσίας, όπως τα Αρχαία Ελληνικά και η Ιστορία, οι μαθητές και οι μαθήτριες που θα ακολουθήσουν το αγγλόφωνο ΙΒ, όταν αυτό εισαχθεί στα Δημόσια Σχολεία.

Θα επιβιώσουμε διατηρώντας μνήμη και ταυτότητα αξιοποιώντας δημιουργικά κάθε καλό που προσφέρει η τεχνολογία.

«Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει» ψάλλουμε τα Χριστούγεννα. Ας δώσουμε τη δυνατότητα στα παιδιά μας να κατανοούν τί σημαίνει : τίκτει και να μην το συγχέουν με το TikTok!

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 21.12.2024

Κάθε Έλληνας πολίτης με εύλογη ανησυχία παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Συρία και εκφράζει την ευχή για εδραίωση της ειρήνης, της συμφιλίωσης και της δημοκρατίας στη χώρα.

Η Κυβέρνησή, η Εκκλησία και ο λαός μας επιδεικνύουν και πρέπει να επιδεικνύουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους Ελληνορθοδόξους Χριστιανούς της Συρίας, οι οποίοι έχουν κατά καιρούς υποστεί ταλαιπωρίες. Θυμίζουμε την ομηρεία των μοναζουσών της Ιεράς Μονής Αγίας Θέκλας στη Μααλούλα της Συρίας. Οι Ορθόδοξες μοναχές αιχμαλωτίσθηκαν από ενόπλους τον Σεπτέμβριο του 2013 και απελευθερώθηκαν τον Μάρτιο του 2014.

Θυμόμαστε επίσης την απαγωγή και εξαφάνιση το 2013 των δύο Μητροπολιτών του Χαλεπίου, του Ελληνορθοδόξου Μητροπολίτου Παύλου Γιαζίζι, αδελφού του Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννου, και του Συροϊακωβίτη ομολόγου του. Πιθανότατα οι απαγωγείς τους, ακραίοι ισλαμιστές, τους εφόνευσαν.

Οι αραβόφωνοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί χρησιμοποιούν για να προσδιορίσουν την ταυτότητά τους τον όρο:  Ρουμ Ορτοντόξ, δηλαδή Ρωμηοί Ορθόδοξοι. Όσοι κατοικούν σε διάφορες περιοχές της Συρίας και του Λιβάνου  υπάγονται στο Πατριαρχείο Αντιοχείας.  Θεωρούν εαυτούς κληρονόμους της Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης δηλαδή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Είναι γηγενείς και εντάσσονται στον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό. Στη Θεία Λατρεία χρησιμοποιούν τα αραβικά, αλλά και τα ελληνικά. Το 2011 στη Συρία ζούσαν 500.000.

Η Ιερά Μητρόπολις Χαλεπίου της Συρίας ονομάζεται επισήμως Μητρόπολις Βερροίας, Χαλεπίου και Αλεξανδρέττας. Η αναφορά στη Βέρροια της ελληνιστικής Συρίας  καταδεικνύει την τιμή που αποδίδουν οι Ελληνορθόδοξοι στην κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Επιγόνων του.

Είναι προφανές ότι όταν μιλούμε για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Συρίας αναφερόμαστε σε Σύρους υπηκόους που μιλούν αραβικά και παράλληλα διατηρούν τη συνείδηση της ελληνιστικής και βυζαντινής καταγωγής τους. Πιθανόν οι περισσότεροι από αυτούς να είναι ελληνογενείς,  όπως ορθώς τους αποκάλεσε σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Ο διαπρεπής ιστορικός και συνεχιστής του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου Παύλος Καρολίδης έγραψε το 1909 μία πραγματεία για την εθνική καταγωγή των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής, στην οποία καταθέτει στοιχεία για την ελληνική καταγωγή των Ελληνορθοδόξων  της Συρίας και του Λιβάνου.

Είναι λάθος να τους συγχέουμε με τους Έλληνες υπηκόους που ζουν στη Συρία και είναι ελάχιστοι. Όπως επίσης είναι ιστορικά αδόκιμο να τους αποκαλούμε «Λεβαντίνους». Ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε κατά τον 19ο και 20ό αιώνα για να χαρακτηρίσει τους δυτικοευρωπαίους που κατοικούν στην Τουρκία και στη Μέση Ανατολή ως άποικοι ή ως έμποροι. Οι Λεβαντίνοι θεωρούνται από τους Άραβες ως επήλυδες, ξενόφερτοι. Αντιθέτως οι Ρωμηοί Ορθόδοξοι της περιοχής πάντα αντιμετωπίσθηκαν ως γηγενείς. Η βυζαντινή παρουσία και κληρονομιά είναι αρχαιότερη από τη μουσουλμανική παρουσία στην περιοχή Συρίας, Λιβάνου και Αγίων Τόπων.

Η Ελλάς για λόγους θρησκευτικούς, πολιτιστικούς και ιστορικούς οφείλει να προστατεύει τους Ρωμηούς Ορθοδόξους, τους Ναούς και τα Μοναστήρια τους. Ήταν καλή κίνηση η πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννη. Πιστεύω ότι η  Ελληνική Πολιτεία θα συνεχίσει να επιδεικνύει εμπράκτως το ενδιαφέρον της και την αλληλεγγύη της προς τους Ελληνορθοδόξους (Ρουμ Ορτοντόξ) και θα αξιοποιήσει  τις διπλωματικές προσβάσεις της για να εξασφαλισθεί η θρησκευτική ελευθερία των ομοδόξων μας και των άλλων Χριστιανικών κοινοτήτων στη Συρία.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 14.12.2024

(30 χρόνια από την εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού)

Στις 12 Δεκεμβρίου 1994, πριν από 30 χρόνια,  εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός (Οικονομίδης). Είχε εκλεγεί Μητροπολίτης το 1967 και έδρα της Μητροπόλεως (όπως και σήμερα) ήταν το ιστορικό Δελβινάκι, αλλά και η ευλογημένη από τον Άγιο Παϊσιο Κόνιτσα. Εργάσθηκε ακαταπόνητα για την πνευματική οικοδομή της μικρής σε έκταση και πληθυσμό Μητροπόλεώς του. Έμεινε στην Ιστορία ως ο αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι τότε καταπιέζονταν αφόρητα από το αθεϊστικό ολοκληρωτικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του καταθέτω ορισμένα  στοιχεία για την ιστορική και εθνολογική σημασία και τεκμηρίωση του όρου: Βόρειος Ήπειρος. Το θέμα επανέρχεται συχνά λόγω των προκλητικών δηλώσεων του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ο οποίος ενοχλείται από τον συγκεκριμένο όρο.

Διευκρινίζω, λοιπόν, ότι η Ελλάς είναι μία χώρα που σέβεται τα σύνορα και επιθυμεί τη φιλία και την καλή γειτονία με όλες τις όμορες χώρες. Όμως απαιτούμε τον σεβασμό στην Ιστορία μας και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα των ομοεθνών μας που ζουν σε γειτονικές χώρες.

Η Ήπειρος κατοικείται αρχαιόθεν από Έλληνες και οι κάτοικοι του βορείου τμήματος της Ηπείρου δεν διαφέρουν στη διάλεκτο, στις ενδυμασίες, στα τραγούδια, στις παραδόσεις και στους αγώνες από τους κατοίκους του νοτίου τμήματος της Ηπείρου. Από την αρχαιότητα μέχρι τον Δεκέμβριο του 1913 η Ήπειρος ήταν ενιαία. Η χρήση του όρου Βόρειος Ήπειρος άρχισε από το 1913, όταν η Ιταλία και η τότε Αυστριακή Αυτοκρατορία αποφάσισαν να δημιουργήσουν το κράτος της Αλβανίας μετά την ήττα και απόσυρση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα Βαλκάνια. Οι Μεγάλες Δυνάμεις πίεσαν αφόρητα την Ελλάδα να αποσύρει τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος είχε απελευθερώσει το 1912-13 ολόκληρη την ενιαία Ήπειρο. Με τη διακοίνωση της 31 Ιανουαρίου/13 Φεβρουαρίου 1914 προς την Ελληνική Κυβέρνηση απείλησαν ότι αν η Ελλάς επιμείνει να διατηρήσει τη Βόρειο Ήπειρο, δεν θα επικυρωθούν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αναγκάσθηκε να αποσύρει τον Στρατό μας από το Αργυρόκαστρο, τη Χειμάρρα και την Κορυτσά για να κατοχυρώσει τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και άλλα νησιά. Με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17.12.1913 είχε ήδη χαραχθεί η συνοριακή γραμμή μεταξύ της Ελλάδος και του νέου πλέον κράτους της Αλβανίας. Το βόρειο τμήμα της Ηπείρου με πολυάριθμο ελληνικό πληθυσμό παραχωρήθηκε στο νέο βαλκανικό κράτος.

Ιστορικά ολόκληρη αυτή  η περιοχή αυτή ονομαζόταν Ήπειρος. Το Κοινόν των Απειρωτάν (Ηπειρωτών) στην ελληνιστική περίοδο είχε ως έδρα τη Φοινίκη κοντά στους Αγίους Σαράντα, δηλαδή στο βόρειο τμήμα της Ηπείρου.

Τον 6ο αιώνα μ.Χ. ο βυζαντινός ιστορικός Προκόπιος στο έργο του «Περί Πολέμων» γράφει ότι όσοι κατοικούν μέχρι την Επίδαμνο (το σημερινό Δυρράχιο της Αλβανίας) «Έλληνες εισίν, Ηπειρώται καλούμενοι».

Οι Έλληνες του βορείου τμήματος της ενιαίας Ηπείρου έλαβαν μέρος σε όλους τους εθνικούς αγώνες. Εκεί μαρτύρησε το 1779 ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Εκεί αναπτύχθηκε η ελληνική παιδεία και η τυπογραφία με επίκεντρο την ιστορική Μοσχόπολη κατά τον 18ο αιώνα. Από εκεί κατάγονταν πολλοί αγωνιστές του 1821 όπως ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης κ.ά., καθώς και πολλοί Εθνικοί Ευεργέτες όπως ο Ευαγγέλης Ζάππας.

Τον Φεβρουάριο του 1914 οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ύψωσαν την ελληνική σημαία με τον δικέφαλο αετό στο κέντρο και ξεκίνησαν, με τους κληρικούς επικεφαλής, τον Αυτονομιακό Αγώνα χωρίς την επίσημη στήριξη της ελληνικής κυβερνήσεως. Μόνοι τους νικησαν τις αλβανικές δυνάμεις και κέρδισαν μία μορφή Αυτονομίας εντός των αλβανικών συνόρων.

Αξίζει να  θυμηθούμε, λοιπόν,  ότι η Αλβανία έχει υπογράψει στις 17.5. 1914 το Πρωτόκολλο της Κερκύρας με αντισυμβαλλόμενη όχι την Ελλάδα, αλλά την κυβέρνηση της Αυτονόμου Ηπείρου. Το Πρωτόκολλο υπεγράφη και από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, στις οποίες περιλαμβάνονταν η Ιταλία και η Αυστριακή Αυτοκρατορία, οι δύο προστάτιδες του νέου αλβανικού κράτους. Με τη διεθνή αυτή συμφωνία η Αλβανία αναγνώριζε τον ελληνικό χαρακτήρα του πληθυσμού των Νομών Αργυροκάστρου και Κορυτσάς και δεχόταν να ονομάζει τους κατοίκους της περιοχής  «Ηπειρώτες» και όχι Αλβανούς. Επίσης με το Πρωτόκολλο η Αλβανία δεχόταν ότι η εκπαίδευση, η Εκκλησία, η αυτοδιοίκηση και η αστυνομία στους δύο αυτούς Νομούς πρέπει να ελέγχονται από την ελληνική εθνική κοινότητα.

Αφού, λοιπόν, η Αλβανία έχει αναγνωρίσει με την υπογραφή της τον χαρακτηρισμό «Ηπειρώτες» για τους Έλληνες της περιοχής, γιατί ο κ. Ράμα και κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι ο όρος «Βόρειος Ήπειρος» είναι ενοχλητικός; Τούς πειράζει ο γεωγραφικός προσδιορισμός, ο οποίος αποδίδει την ιστορική αλήθεια;

Σήμερα οι Βορειοηπειρώτες Έλληνες υφίστανται απαράδεκτες πιέσεις ώστε να αναγκασθούν να  αποχωρήσουν από την πατρώα γη. Τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο 2023 πραγματοποιήθηκε η απογραφή πληθυσμού και εθνικών- θρησκευτικών ομάδων στην Αλβανία. Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα παρουσιάζεται σκοπίμως και τεχνηέντως συρρικνωμένη αριθμητικά.

Η Δημοκρατική Ένωση Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας ΟΜΟΝΟΙΑ σε σχετική ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων:

“Δεδομένου ότι είχαμε από καιρό πριν ξεκινήσει, κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της φάσης συλλογής και καταχώρησης των στοιχείων, εκφράσει της ανησυχίες μας για το που αποβλέπει η διαδικασία Απογραφής, σε ότι αφορά την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, δεν μας εκπλήσσει το αποτέλεσμα που η πολιτεία ανακοίνωσε. Το απορρίπτουμε διότι η διαδικασία υπήρξε διαβλητή και για άλλη μια φορά αποβλέπει σε πολιτικές τεχνητής συρρίκνωσης του δυναμικού της ΕΕΜ και επί το πλείστον στη διαιώνιση πολιτικών διακρίσεων, καταπίεσης και αφανισμού της, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένες περιοχές και συνιστώσες της που η πολιτεία αυθαίρετα αρνείται να τις καταχωρήσει ως τέτοιες”.

Θυμίζω ότι ανακριβής καταγραφή εις βάρος του Ελληνισμού είχε πραγματοποιηθεί και στην αλβανική απογραφή του 2011. Τότε η ΟΜΟΝΟΙΑ ζήτησε από τους Έλληνες να μην  λάβουν μέρος, διότι δεν υπήρχαν εγγυήσεις αντικειμενικότητας. Μάλιστα η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε διοργανώσει δική της απογραφή του Ελληνισμού της Αλβανίας και ο αριθμός έφθασε στους 287.000 που απογράφηκαν. Πιστεύω ότι οι Έλληνες υπήκοοι Αλβανίας είναι περισσότεροι. Πάντως δεν είναι τόσοι όσοι εμφανίζονται στις επίσημες αλβανικές απογραφές.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η χρήση του ιστορικού όρου: Βόρειος Ήπειρος, αλλά η καταπίεση του Ελληνισμού από όλες τις κατά καιρούς αλβανικές κυβερνήσεις. Πρέπει να γίνει μία αντικειμενική νέα απογραφή, με Ευρωπαίους παρατηρητές, για να ξέρουμε πόσοι είναι οι Έλληνες και πόσοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Αλβανία. Πως θα προστατεύσουμε μία υπαρκτή μειονότητα αν δεν γνωρίζουμε το πραγματικό μέγεθός της και τους ακριβείς τόπους, στους οποίους κατοικεί;

Για να τιμήσουμε τη μνήμη και τους αγώνες του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού οφείλουμε να γνωρίζουμε, να προβάλλουμε και να διδάσκουμε σωστά την ιστορία, την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση   και την προσφορά του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.

ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Δεκέμβριος 2024

Όλοι πλέον γνωρίζουμε τα εγκληματικά λάθη, τις εσφαλμένες ή και ανύπαρκτες οδηγίες και γενικότερα τη σύγχυση που οδήγησε στην κατοχή της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή του Ιουλίου-Αυγούστου 1974. Αρχεία ανοίγουν, βιβλία γράφονται, τηλεοπτικά ντοκυμανταίρ προβάλλουν άγνωστα στοιχεία. Μακάρι τέτοια εθνική τραγωδία να μην ξανασυμβεί.

Όμως είναι απαραίτητο να τιμήσουμε αυτούς που πολέμησαν, αντιστάθηκαν, έπεσαν ηρωικά, καθώς και αυτούς που χάρισαν τότε μικρές, αλλά σημαντικές επιτυχίες  στην Κυπριακή Εθνική Φρουρά και στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).

Στο πλαίσιο αυτό είναι άξιοι επαίνου ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Πυροβολικού της Ελλάδος και ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού που διοργάνωσαν στις 25 Νοεμβρίου μία καλά προετοιμασμένη εκδήλωση μνήμης και τιμής. Στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών παρουσιάσθηκαν όλες οι μάχες των Μοιρών των Κυπριακού Πυροβολικού κατά τη διάρκεια των δύο φάσεων της εισβολής και τιμήθηκαν οι εξ Ελλάδος Αξιωματικοί, οι οποίοι ηγούντο των Μοιρών και των Πυροβολαρχιών. (Στην ορολογία του Πυροβολικού το Τάγμα λέγεται Μοίρα και ο Λόχος ονομάζεται Πυροβολαρχία).

Με τη βοήθεια των στρατιωτικών αρχείων Ελλάδος και Κύπρου, με συγκέντρωση μαρτυριών από επιζώντες και με πολλή δουλειά έγινε από τον Κύπριο ιστορικό Χάρη Αλεξάνδρου η καταγραφή σε βιβλίο  όλων των λεπτομερειών που αναδεικνύουν τις επιτυχίες, αλλά και τις ατυχίες που είχαν οι Μονάδες Πυροβολικού. Οι Αξιωματικοί ήσαν σχεδόν όλοι από την Ελλάδα, οι στρατιώτες από την Κύπρο.

Τιμήθηκαν ονομαστικά οι θανόντες και οι επιζώντες.. Ορισμένοι από τους επιζώντες ήρθαν και μίλησαν. Από τα σεμνά λόγια των ηλικιωμένων πλέον Αξιωματικών του 1974 παραθέτω ορισμένες φράσεις που αποτελούν κατάθεση ψυχής:

• Δεν είχαμε μόνον ατυχίες. Είχαμε και επιτυχίες. Ορισμένες μονάδες μας με τις βολές τους σταμάτησαν την τουρκική προέλαση σε κρίσιμους τομείς.
• Δεν ήμασταν όλοι πραξικοπηματίες κατά του Μακαρίου. Μην γενικεύετε. Είναι άδικο.

– Το Πυροβολικό απέδειξε ότι είχε πολύ καλή εκπαίδευση και ανέλαβε δύσκολες αποστολές.

Ιδιαίτερη συγκίνηση επικράτησε όταν παρέλαβε τιμητική πλακέτα η κόρη του ήρωος Αντισυνταγματάρχου Στυλιανού Καλμπουρτζή. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν και επέστρεψαν προ τριών ετών στην Ελλάδα. Αξίζει να γράψουμε λίγα λόγια για τη μάχη της 181 ΜΠΠ (Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού) και για τη θυσία του Θεσσαλονικέως Αξιωματικού.

Η μάχη της 23.7.1974 έξω από το χωριό Συγχαρί, στο ορεινό πέρασμα του Μπέλλα Παϊς, ήταν μία από τις σπανιότατες περιπτώσεις στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία, κατά την οποία στρατιώτες του Πυροβολικού αντιμετώπισαν σώμα με σώμα τις Ειδικές Δυνάμεις του αντιπάλου. Υπό την ηγεσία του Διοικητού τους οι Κύπριοι πυροβολητές πολέμησαν με πείσμα εναντίον Τουρκικών δυνάμεων Πεζικού και Καταδρομέων. Δεν παρέδωσαν τα κανόνια τους, αλλά πολλοί θυσιάσθηκαν επάνω σ’ αυτά. Ας σημειωθεί ότι οι Τούρκοι είχαν παραβιάσει την εκεχειρία που συμφωνήθηκε το απόγευμα της 22.7.1974.

Ο ήρωας Στυλιανός Καλμπουρτζής αντιστάθηκε με τον ατομικό οπλισμό του όσο μπορούσε. Με τη θυσία του καθυστέρησε τον εχθρό ούτως ώστε να διαφύγουν οι περισσότεροι στρατιώτες του. Τους αποκαλούσε “παιδιά μου” και τους προστάτευσε σαν πατέρας. Έπεσε υπέρ Πατρίδος και δηλώθηκε ως αγνοούμενος. Οι επιζώντες Έλληνες Κύπριοι πυροβολητές της 181 ΜΠΠ διηγούνται με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη τη μάχη του Καλμπουρτζή και των συμπολεμιστών του. Γενναίοι ως Έλληνες. Αιωνία η μνήμη τους.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 7.12.2024

Η εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ έφερε στην επικαιρότητα τους όρους woke culture και κουλτούρα της ακύρωσης. Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι στη χώρα μας επί δεκαετίες είχε καλλιεργηθεί μία ελληνική εκδοχή της κουλτούρας της ακύρωσης (cancel culture) και αυτή επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο η κοινή γνώμη ενημερωνόταν για τα εθνικά θέματα.

Θυμίζω ότι ως κουλτούρα της ακύρωσης εννοούμε την επίθεση των δήθεν προοδευτικών εναντίον προσώπων που εκφράζουν απόψεις πατριωτικές, χριστιανικές, παραδοσιακές. Οι εκφραστές αυτών των απόψεων χαρακτηρίζονται «φασίστες», «εθνικιστές», «αντιδραστικοί», και άλλα σχετικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής κουλτούρας της ακύρωσης είναι οι περιπέτειες του όρου «Βόρειος Ήπειρος»  και η ιδεολογική, αλλά και δια χειροδικίας, τρομοκρατία εις βάρος των υποστηρικτών του όρου.

Δεν είναι μόνον ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα που ενοχλείται από την αναφορά στη Βόρειο Ήπειρο. Από το 1982 που άρχισε έναν έντιμο και δίκαιο αγώνα ο μακαριστός Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός  δέχθηκε και ο ίδιος και οι συνεργάτες του ιδεολογική τρομοκρατία από δήθεν ειρηνιστές. Ας μην ξεχνούμε ότι, όταν ακόμη οι Έλληνες της Αλβανίας υφίσταντο  σκληρές διώξεις από το κομμουνιστικό και αθεϊστικό καθεστώς των Χότζα και Αλία, υπήρχε σχολικό βιβλίο Γεωγραφίας στην πατρίδα μας, το οποίο εξυμνούσε τα …οικονομικά κατορθώματα του αλβανικού  καθεστώτος.

Η Αλβανία έχει αποδεχθεί ότι οι κάτοικοι των περιοχών Κορυτσάς και Αργυροκάστρου είναι Έλληνες Ηπειρώτες. Έχει βάλει την υπογραφή της στο Πρωτόκολλο της Κερκύρας του Μαΐου 1914. Άλλωστε ο όρος Βόρειος Ήπειρος υποδηλώνει ότι το βόρειο τμήμα της γεωγραφικής ενότητας της Ηπείρου έχει ιστορία,  γλώσσα, χριστιανική παράδοση και εθνολογική σύνθεση παρόμοια με το νότιο τμήμα. Στη Βόρειο Ήπειρο κατοικούν Έλληνες Ορθόδοξοι, οι οποίοι λόγω συνοριακών διευθετήσεων του 1913 έμειναν εκτός εθνικού κορμού.

Επί δεκαετίες όσοι μιλούσαμε και γράφαμε γι’  αυτό το ζήτημα, το οποίο είναι κυρίως ζήτημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ακούγαμε την αρνητική τοποθέτηση των δήθεν προοδευτικών: «Δεν υπάρχει Βόρειος Ήπειρος, παρά μόνον Νότιος Αλβανία. Μην μιλάτε για αυτό το ζήτημα, διότι βλάπτετε τις καλές σχέσεις με την Αλβανία. Ο όρος Βόρειος Ήπειρος είναι πολεμοχαρής και εθνικιστικός». Και άλλα παρόμοια.

Η αποκορύφωση των  αντιδράσεων κατά του μακαριστού Μητροπολίτου Σεβαστιανού ήταν η δια της βίας απαγόρευση ομιλιών του σε Πανεπιστήμια. Η σκληρότερη επίθεση κατά φοιτητών της ΔΑΠ, της ΣΦΕΒΑ (Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνος) και της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης έγινε στις 21.3.1989  σε αμφιθέατρο της Ιατρικής Σχολής στο Γουδί. Μέλη της ΚΝΕ και ακραίων αριστερών οργανώσεων εμπόδισαν με  παράνομο τρόπο να γίνει η ομιλία του Σεβαστιανού με τίτλο: Βόρειος Ήπειρος – Ένα άλλο απαρτχάϊντ (παραπομπή στο καθεστώς της Νοτίου Αφρικής που παλαιότερα ήταν ρατσιστικό). Ήταν ακόμη κομμουνιστικό το καθεστώς της Αλβανίας και κάποιοι δεν ήθελαν να ακουστεί κριτική για την ανθελληνική πολιτική του.

Οι δήθεν προοδευτικοί φοιτητές τραυμάτισαν 20 νέους και νέες που είχαν συγκεντρωθεί στο αμφιθέατρο της Ιατρικής και η ομιλία δεν πραγματοποιήθηκε. Ακυρώθηκε. Όπως ακριβώς ήθελε η ελληνική εκδοχή της «κουλτούρας της ακύρωσης». Η Αστυνομία δεν παρενέβη λόγω «πανεπιστημιακού ασύλου».

Είναι καιρός να σταματήσει η ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν ορισμένες μειοψηφίες. Ας μιλήσουμε με νηφαλιότητα και ιστορική γνώση για τα εθνικά θέματα.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 23.11.2024

Στις 6 Νοεμβρίου στο Μπισκέκ της Κιργιζίας, συνεκλήθη η Διάσκεψη των ηγετών του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών (Organization of Turkic States). Στη Σύνοδο συμμετείχαν ως παρατηρητές ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν και ο ψευδοπρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ. Στο τέλος των εργασιών ο Οργανισμός απένειμε στον Όρμπαν το Παράσημο της Ανώτατης Τιμής του Τουρκικού Κόσμου. Παράλληλα ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν μοίρασε στους συνέδρους ένα αναμνηστικό νόμισμα της Τουρκικής Δημοκρατίας, στο οποίο απεικονίζονταν οι σημαίες των 5 μελών (Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιζία) και των δύο παρατηρητών: Ουγγαρίας και ψευδοκράτους, το οποίο αναφέρεται ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν στο πλαίσιο του νέου «Αιώνα της Τουρκίας», έχει θέσει ως έναν από τους κύριους στόχους του την αναγνώριση του Ψευδοκράτους και από άλλες χώρες πλην της Τουρκίας. Ήδη ο Χοσέ Μπορέλ, Ύπατος Αρμοστής της Ευρ. Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική, κατήγγειλε τη συμμετοχή του ψευδοκράτους στη Σύνοδο του Μπισκέκ. Αν και ορισμένες από τις χώρες – μέλη του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών δεν θέλουν να χαλάσουν τις σχέσεις τους με τις Βρυξέλλες, την Αθήνα και τη Λευκωσία, ας έχουμε τεταμένη την προσοχή μας, διότι  ο Ερντογάν από αυτόν τον Οργανισμό προσπαθεί να βρει το πρώτο κράτος που θα αναγνωρίσει τα τετελεσμένα της εισβολής και τον ψευδοπρόεδρο Τατάρ.

Ο δεύτερος στόχος, στον οποίο επικεντρώνεται ο Ερντογάν, είναι η αλλαγή του Συντάγματος ώστε να μπορέσει να εκλεγεί το 2028 για τρίτη θητεία. Το ισχύον Σύνταγμα δεν επιτρέπει την τρίτη Προεδρία και χρειάζονται οι ψήφοι 360 από τους 600 βουλευτές που αποτελούν την Εθνοσυνέλευση. Γίνεται μία προσπάθεια από τον σύμμαχό του, τον ακραίο εθνικιστή Μπαχτσελί, να προσεγγισθούν οι Κούρδοι, οι οποίοι υποστηρίζουν το κόμμα DEM και έχουν τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών ώστε να καταστήσουν εφικτή μία πλειοψηφία άνω των 360 ψήφων. Η κεμαλική αντιπολίτευση  θα ξεσηκώσει θόρυβο για να ακυρώσει την αλλαγή του Συντάγματος και την τρίτη θητεία του Ερντογάν.

Η προσέγγιση προς τους Κούρδους της Τουρκίας δεν γίνεται μόνο για την ψήφο των βουλευτών τους. Πρόκειται για τον τρίτο στόχο, στον οποίο επικεντρώνεται ο Τούρκος Πρόεδρος κυρίως για λόγους ασφαλείας. Η πρόβλεψη της τουρκικής κυβερνήσεως είναι ότι το Ισραήλ θα στηρίξει δυναμικά τους Κούρδους της ευρύτερης περιοχής με στόχο τη δημιουργία Κουρδικών αυτόνομων περιοχών (αρχικά) π.χ. εντός Συρίας. Στις 12 Νοεμβρίου ο νέος Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκίντεον Σάαρ δήλωσε ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή για τη χώρα του η συμμαχία με τους Κούρδους και με άλλες μειονότητες.

Ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του ανησυχούν ευλόγως, διότι ήδη στο Βόρειο Ιράκ υπάρχει μία ημιαυτόνομη κουρδική περιοχή που μπορεί να αποτελέσει το πρότυπο για επόμενες κινήσεις και στοχεύσεις των Κούρδων της Συρίας και της Τουρκίας.

Από ελληνικής πλευράς οφείλουμε να κάνουμε σωστή διάγνωση και ερμηνεία των στόχων και των ανησυχιών του επιτελείου του Ερντογάν και να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο την αναγνώριση του ψευδοκράτους των Τουρκοκυπρίων. Να θυμόμαστε τη διαρκή επωδό του Ερντογάν ότι η Τουρκία καθορίζεται από τη «γεωγραφία της καρδιάς της»  και όχι από τα σύνορά της!

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 16.11.2024

Στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης για την 28^η Οκτωβρίου μάς συγκίνησε ο πιλότος της ομάδας ΖΕΥΣ της Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος  έστειλε από ψηλά το μήνυμα της διαχρονικής επιβίωσης και των αγώνων του Ελληνισμού. Μάς μίλησε με τους στίχους του Κωστή Παλαμά λέγοντας: «Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν». Κι εμείς θυμόμαστε τη συνέχεια του ποιήματος: «Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί» !

Το μήνυμα προκάλεσε εντύπωση και ορθώς. Ο Κωστής Παλαμάς με τους στίχους αυτούς θέλησε να θυμίσει το χρέος μας ες αεί. Κάθε γενιά Ελλήνων έχει υποχρέωση να προστατεύει την εδαφική ακεραιότητα, την ιστορική μνήμη, την αξιοπρέπεια, τη γλώσσα, τον πολιτισμό  του Έθνους. Έχουμε υποχρέωση απέναντι σε εκείνους που έφυγαν από τη ζωή και στις επόμενες γενιές που θα έλθουν μετά από εμάς. Κριτές των έργων μας είναι οι πρόγονοί μας, αλλά και τα παιδιά μας.

Ο ιπτάμενος αξιωματικός  μάς έφερε στον νου τον όρκο των Αθηναίων Εφήβων. Κάποτε τον διδασκόμασταν στο σχολείο, στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών. Ο λόγος του ρήτορος Λυκούργου «Κατά Λεωκράτους» περιλαμβάνει ολόκληρο τον όρκο. Προτείνω αυτό το κείμενο να επανέλθει στα Λύκειά μας.

«…..Θα αμυνθώ για τα ιερά και τα όσια και μόνος και μαζί με πολλούς και την  πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη από όση την παρέλαβα.» (μετάφραση Σαράντου Καργάκου).

Δεν είναι τυχαίο ότι το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 1, παράγραφος 3, τονίζει ότι οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους. Ο συντακτικός νομοθέτης προσέθεσε δίπλα στην έννοια του λαού (οι υπήκοοι, όσοι έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν) και την σαφώς ευρύτερη έννοια του Έθνους. Η έννοια αυτή είναι ευρύτερη σε ιστορικό βάθος αλλά και σε γεωγραφική έκταση, από την έννοια του λαού. Το Έθνος περιλαμβάνει και τους προγόνους μας, την ιστορική διαχρονία των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Περιλαμβάνει τα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας, όπως είναι η Ορθοδοξία, η γλώσσα, η δημοκρατία. Περιέχει εξ άλλου τους Έλληνες εκτός των συνόρων του κράτους, δηλαδή τους Έλληνες Κυπρίους, τους Βορειοηπειρώτες, τους Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο και βεβαίως  τον Απόδημο Ελληνισμό.

Απέναντι στις προηγούμενες, αλλά και τις επόμενες γενιές, λοιπόν, έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε έδαφος, ιστορική μνήμη,  ισχύ.

Έχουμε υποχρέωση να ενισχύσουμε την Εθνική Άμυνα και τη διπλωματική μας ευελιξία. Να μην υποχωρήσουμε στις αξιώσεις του νέου Οθωμανισμού που απειλεί τη Θράκη και το Αιγαίο, ενώ κατέχει ήδη το 37% της Κύπρου.

Έχουμε καθήκον να διδάξουμε στα παιδιά μας τεκμηριωμένα τη διαχρονική Ιστορία μας και την οικουμενική προσφορά του Ελληνισμού. Να μιλήσουμε για τα ΟΧΙ των Ελλήνων, να δώσουμε πρότυπα αγωνιστών του πολέμου και της ειρήνης.

Έχουμε υποχρέωση να διαφυλάξουμε τον πλούτο της Ενιαίας Ελληνικής Γλώσσας σε όλες τις μορφές της. Τα ελληνικά του Θουκυδίδη, των Ευαγγελίων, του Παπαδιαμάντη, του Κωστή Παλαμά είναι μία και η αυτή γλώσσα σε διαφορετικές χρονικές φάσεις.

«Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό,τι είστε, μην ξεχνάτε, δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα, όχι. Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί». (Κωστή Παλαμά,  Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» ).

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 9.11.2024