Οι μετεκλογικές εξελίξεις δεν πρέπει να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Είναι λογικό να αγωνιούμε για την τύχη των διαπραγματεύσεων της κυβερνήσεως με τους δανειστές μας, αλλά σε χώρους αρκετά κοντινούς διαδραματίζονται συγκλονιστικά γεγονότα. Η φρικώδης μέθοδος θανατώσεως του Ιορδανού πιλότου από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους και οι μετέπειτα εξελίξεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη. Η Ιορδανία εξαπέλυσε αεροπορικές επιθέσεις κατά των τζιχαντιστών στο έδαφος της Συρίας και του Ιράκ, ενώ έσπευσε να αποκαταστήσει πλήρως τις διπλωματικές σχέσεις της με το Ισραήλ, τον πολεμικό της αντίπαλο του 1967.
Η Ιορδανία είναι μία μικρή χώρα χωρίς πετρέλαιο, αλλά με δεσπόζουσα στρατηγική θέση και με πολιτικό ρόλο κρίσιμο μεταξύ των αραβικών χωρών. Ο πληθυσμός της αποτελείται από Βεδουίνους και Παλαιστινίους, η δε βασιλική οικογένεια διατηρεί στενούς δεσμούς με την Βρετανία και τον δυτικό πολιτισμό. Στη χώρα αυτή δεν παρατηρούνται φαινόμενα ισλαμικού φανατισμού. Αντιθέτως η Ορθόδοξη Χριστιανική μειονότητα του 5% απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, πράγμα σπάνιο σε χώρα με μουσουλμανική πλειοψηφία. Ο πατέρας του σημερινού βασιλιά Αμπντάλλα, ο Χουσείν, όταν ήταν μικρός σώθηκε από δολοφονική απόπειρα χάρις στην παρέμβαση ενός Έλληνα Ορθοδόξου μοναχού. Από τότε το «Χασιμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας», όπως είναι η επίσημη ονομασία, σέβεται την παρουσία των λίγων Ρωμηών Ορθοδόξων (Ρουμ Ορτοντόξ), οι οποίοι υπάγονται στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και θεωρεί επίσημες αργίες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα κατά το Ορθόδοξο Χριστιανικό εορτολόγιο.
Έχω επισκεφθεί δύο φορές κατά το παρελθόν την Ιορδανία και μου έκανε εντύπωση η προβολή της ελληνιστικής (μακεδονικής) και της βυζαντινής κληρονομιάς από τον Ιορδανικό Οργανισμό Τουρισμού. Πολλοί Ιορδανοί συνομιλητές μού τόνιζαν ότι «εδώ υπάρχουν πολλά δικά σας μνημεία, αλλά εσείς οι Έλληνες δεν έρχεστε να τα επισκεφθείτε»! Θυμούμαι τη συγκίνηση της ελληνικής συντροφιάς μας όταν επισκεφθήκαμε κοντά στην πρωτεύουσα Αμμάν την πόλη Τζέρας. Είναι τα Γέρασα, τα οποία ίδρυσε ο Μ. Αλέξανδρος για να ζήσουν οι απόμαχοι στρατιώτες του και η οποία διετέλεσε στη συνέχεια κέντρο Ορθοδόξου Χριστιανικού πολιτισμού. Ο επισκέπτης βλέπει σήμερα τους στύλους από τον ναό της Δήμητρας, το ελληνιστικό θέατρο με τα ελληνικά γράμματα να σώζονται άθικτα και τα ερείπια ενός Πρωτοχριστιανικού Ναού. Ο Ιορδανός ξεναγός μάς εξήγησε ότι τα Γέρασα ανήκαν στη Μακεδονική Δεκάπολη, διευκρινίζοντας ότι όταν αναφέρεται σε Μακεδόνες εννοεί Έλληνες. Αυτά που αρνούνται οι Σκοπιανοί τα παραδέχονται αβίαστα οι Ιορδανοί. Σημαντική ελληνιστική παρουσία υπάρχει και στην Πέτρα, στο νότιο τμήμα της χώρας. Η λαξευμένη στον βράχο πόλη των Ναβαταίων είναι γεμάτη από ελληνιστικούς βωμούς με αναφορές σε στρατηγούς του Αλεξάνδρου. Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει ένα Ορθόδοξο Χριστιανικό εκκλησάκι.
Στη σύγχρονη γεωστρατηγική συγκυρία η Ελλάς και η Κύπρος έχουμε άμεσο συμφέρον να συνεργαστούμε με αραβικές χώρες, οι οποίες μάχονται κατά των τζιχαντιστών, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία. Το λιμάνι της Ιορδανίας, η Άκαμπα, δεν βλέπει προς τη Μεσόγειο, άρα δεν μάς συνδέει το ζήτημα της ΑΟΖ, όπως συμβαίνει με την Αίγυπτο. Όμως και η ειρήνευση στη Μέση Ανατολή μάς ενδιαφέρει για δύο λόγους. Πρώτον, διότι πρέπει να προστατευθούν και να επιβιώσουν οι Ορθόδοξες και οι υπόλοιπες Χριστιανικές κοινότητες στην περιοχή. Θυμίζω ότι ακόμη δεν μάθαμε νεώτερα για τους δύο απαχθέντες Σύρους Μητροπολίτες. Δεύτερον, διότι η ενδεχόμενη επικράτηση και αποθράσυνση των τζιχαντιστών-ακραίων ισλαμιστών θα τους ωθήσει σε δράσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η Ιορδανία ανέλαβε με θάρρος να αγωνισθεί στην πρώτη γραμμή υπέρ της ειρηνικής συνυπάρξεως λαών και πολιτισμών. Ας συσφίγξουμε τους διπλωματικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μας.
Άρθρο μου στην εφημερίδα Δημοκρατία, Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015
