Η Τουρκία παραμένει ένας διεκδικητικός και απρόβλεπτος γείτονας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα είναι αυξημένα, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να επαναπαυόμαστε. Καλό είναι να τα γνωρίζουμε και να τα αξιολογούμε σωστά.
Καταγράφω τις πρόσφατες εξελίξεις που δείχνουν ότι έχει πλήρως καταρρεύσει η πολιτική Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων» .
Η Τουρκία έχει προκαλέσει την έντονη δυσαρέσκεια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, διότι παρήγγειλε πυραύλους S-400 από τη Ρωσία.
Οι περισσότερες χώρες της Ευρ. Ενώσεως ζητούν την διακοπή των διαπραγματεύσεων για το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας λόγω του αυταρχικού καθεστώτος και των ισλαμικών τάσεων του Ερντογάν. Σε πρόσφατη δημόσια συζήτηση για τις Γερμανικές βουλευτικές εκλογές, ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς είπε προς την καγκελλάριο Μέρκελ ότι, αν ο ίδιος εκλεγεί Καγκελλάριος, θα αναστείλει τη σχετική διαπραγμάτευση με την Άγκυρα.
Μεγάλο αγκάθι για την Τουρκία αποτελεί το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία, το οποίο προκήρυξαν οι Κούρδοι του Ιράκ. Ήδη υπάρχει διακριτός κουρδικός τομέας μέσα στην σπαρασσόμενη Συρία και η Άγκυρα φοβάται μήπως το αποσχιστικό πνεύμα μεταδοθεί και στους πολυάριθμους Κούρδους της ΝΑ Τουρκίας.
Ιδιαίτερη αίσθηση έχουν προκαλέσει οι φωνές που ακούονται από Ισραηλινούς στρατιωτικούς και πολιτικούς υπέρ της δημιουργίας ανεξαρτητου Κουρδικού κράτους.
Στο Κυπριακό η Άγκυρα απέτυχε μέχρι τώρα να περάσει τις θέσεις της στο ζήτημα των εγγυήσεων και της παρουσίας τουρκικού στρατού.
Στη βουλγαρική πολιτική σκηνή η τουρκική επιρροή μειώθηκε αισθητά μετά την διάσπαση του κόμματος, το οποίο εκφράζει τη μουσουλμανική μειονότητα, και λόγω τη συνεργασίας του Πρωθυπουργού Μπόρις Μπορίσοφ με τρία εθνικιστικά κόμματα.
Η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται λόγω της εντυπωσιακής πτώσης του αριθμού των τοιυριστών. Οι τρομοκρατικές ενέργειες και η μορφή του καθεστώτος καθιστούν τη σημερινή Τουρκία μη ελκυστικό προορισμό διακοπών.
Η ελληνική προσοχή πρέπει ιδαιτέρως να στραφεί στις σχέσεις Ευρώπης – Τουρκίας. Όπως παρατηρεί ο καθηγητής του Παντείου Άγγελος Συρίγος, στο βιβλίο του «Ελληνοτουρκικές σχέσεις» (εκδ. Πατάκης, σελ. 660), η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θέλει την Τουρκία ως πλήρες μέλος, αλλά και η Τουρκία δεν έχει καταλήξει τί και με ποιες προϋποθέσεις θέλει από την Ε.Ε. Προφανώς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας προωθούν μία ειδική σχέση, αλλά και αυτή θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, όπως ο σεβασμός των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η τήρηση των συμφωνιών για το Προσφυγικό/ Μεταναστευτικό.
Πιστεύω ότι η Ελλάς πρέπει να δηλώσει ότι διαφωνεί με την πλήρη ένταξη της γείτονος στην Ε.Ε. , αλλά δεν αντιτίθεται σε μία ειδική σχέση. Ακόμη και σ’ αυτό το ενδεχόμενο πρέπει να καθορίσουμε όρους και κόκκινες γραμμές. Αν θέλετε την προσωπική μου πρόβλεψη, η Τουρκία σταδιακά θα απομακρύνεται από την Ευρώπη.
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 17 Σεπτεμβρίου 2017
