ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ;
Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων
Η τεχνητή «μακεδονική» εθνότητα βρίσκεται υπό πίεση από διάφορες πλευρές. Μόλις προ ολίγων ημερών το μεγαλύτερο αλβανικό κόμμα στην ΠΓΔΜ, το DUI, ανακοίνωσε ότι τάσσεται υπέρ της αλλαγής της ονομασίας του κράτους, ώστε να υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα. Παραλλήλως η εκλογική επιτυχία του κεντροδεξιού κόμματος GERB στις βουλγαρικές εκλογές αναμένεται να σηματοδοτήσει την άσκηση έντονης πίεσης προς τα Σκόπια. Οι Βούλγαροι δεν αναγνωρίζουν «μακεδονικό» έθνος και θεωρούν ότι οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι Βούλγαροι. Μάλιστα όταν πρωτοεμφανίσθηκε στον χάρτη ως ανεξάρτητο το κράτος των ψευδομακεδόνων, και συγκεκριμένα το 1991, η Βουλγαρία είχε καταθέσει υπόμνημα στον ΟΑΣΕ λέγοντας ότι στο νέο αυτό κράτος κατοικούν 2 εκατομμύρια Βούλγαροι και 200.000 Έλληνες.
Τώρα, λοιπόν, που Αλβανοί, Βούλγαροι και Σέρβοι προβάλλουν την πολυεθνική σύσταση του σκοπιανού μορφώματος, είναι πολλαπλώς χρήσιμο να αναδείξουμε την λησμονημένη ελληνική μειονότητα. Αποτελείται κυρίως από Βλαχόφωνους Έλληνες, οι οποίοι φοβούνται να εκδηλωθούν. Στη μόνη επίσημη απογραφή μετά την πτώση του Κομμουνισμού η κυβέρνηση των Σκοπίων είχε απαγορεύσει στους πολίτες να δηλώσουν «Έλληνες» ή «Βούλγαροι». Πάντως ο πρώτος Πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Κίρο Γκλιγκόροφ, είχε παραδεχθεί σε τσεχική εφημερίδα ότι στο κράτος του κατοικούν 100.000 Έλληνες.
Ο αείμνηστος πρώην Υπουργός Αμύνης της Κύπρου Τάσος Μητσόπουλος αποκάλυψε στις 17/7/2008 στη «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» της Λευκωσίας τα εξής:
«Την περίοδο 1989-1993, όταν υπηρετούσα ως ειδικός σύμβουλος στο ελληνικό ΥΠΕΞ, είχα λάβει ρητές οδηγίες από την προϊσταμένη μου υφυπουργό Βιργινία Τσουδερού να ασχοληθώ με το θέμα της ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια. Έχοντας πολύτιμους συμπαραστάτες στην αποστολή μου αυτή επιφανείς καθηγητές και επιστήμονες, αλλά και θερμούς και συνετούς πατριώτες, ταξίδεψα αρκετές φορές στην ΠΓΔΜ και κυρίως στην περιοχή του Μοναστηρίου. Ήρθα σε επαφή, λαμβάνοντας πάντα τις σχετικές προφυλάξεις, με δεκάδες Έλληνες των Σκοπίων, οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια και πόνο ψυχής μού εξιστορούσαν τις διώξεις που υπέστησαν, την αφόρητη πνευματική τρομοκρατία που γνώρισαν προκειμένου να απαρνηθούν τις ρίζες, την ταυτότητα, την πίστη τους και να γίνουν δηλωσίες· να αποδεχθούν δηλαδή ότι δεν υπήρξαν ποτέ Έλληνες αλλά Σλαβομακεδόνες. Συγκέντρωσα υλικό που κατέγραφε τη συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης των φυλετικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών των Ελλήνων μειονοτικών…
Πίσω από κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία κρύβονταν απίστευτες προσωπικές περιπέτειες και ανείπωτες δοκιμασίες, που γράφτηκαν με πολύ πόνο, αίμα και δάκρυ. Οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, άνδρες που βιαίως εκτοπίστηκαν, ονόματα που εκσλαβίστηκαν, ακόμη και κοιμητήρια ολόκληρα που ισοπεδώθηκαν … και όλα τούτα σε μια προσπάθεια να εμπεδωθεί παντί τρόπω η θέση ότι οι Μακεδόνες είναι Σλάβοι και όχι Έλληνες»!
Η Ελλάς οφείλει να ενδιαφερθεί για τους ομοεθνείς μας στο γειτονικό κράτος.
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 2 Απριλίου 2017
