Στην πρώτη του προεκλογική συνέντευξη ο κ. Χολέβας απαντά σε σειρά θεμάτων και εκφράζει με σθένος τις απόψεις που εδώ και χρόνια υποστηρίζει για την Ευρώπη της συνεργασίας, τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν σε αυτήν οι θρησκείες καθώς και για την ανάγκη να υπερασπιστούμε την εθνική και χριστιανική μας ταυτότητα, στοιχεία που συνδιαμόρφωσαν και την ιστορική πορεία της Ευρώπης, μακριά από ηγεμονικές τάσεις και διαδικασίες κηδεμονίας.
Κύριε Χολέβα, πώς προέκυψε η υποψηφιότητά σας στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ.;
Αποδέχτηκα μια τιμητική πρόταση του πρωθυπουργού και προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ήθελε να εντάξει στο ευρωψηφοδέλτιο έναν άνθρωπο με δεδηλωμένη θέση υπέρ της εθνικής μας ταυτότητας και υπέρ της χριστιανικής ταυτότητας της Ευρώπης.
Πώς κρίνετε το νέο σύστημα εκλογής των ευρωβουλευτών;
Πολύ πιο δημοκρατικό και πολύ πιο ευρωπαϊκό, διότι το Ευρωκοινοβούλιο εκφράζει τους λαούς. Πρέπει να μιλήσει ο ίδιος ο λαός και όχι να ορίζεται μια λίστα, όπως γινόταν παλιά, όπου οι πρώτοι κάθε κόμματος από τη λίστα θα εκλέγονταν οπωσδήποτε. Αλλωστε, η Συνθήκη της Λισαβόνας δηλώνει ότι θα πρέπει να εκλέγονται οι ευρωβουλευτές από τον λαό.
Σε μια εποχή που ο ευρωσκεπτικισμός κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη, τι θα λέγατε στους Ελληνες ψηφοφόρους για τις ευρωεκλογές;
Μεταξύ του ευρωσκεπτικισμού, που είναι ευρωαρνητισμός, και της απόρριψης του έθνους-κράτους, που είναι το άλλο άκρο, εγώ δηλώνω δημιουργικά αισιόδοξος και συγκρατημένα προβληματισμένος, αλλά πάντοτε υπέρ της ενωμένης Ευρώπης. Πρώτον, γιατί η ενωμένη Ευρώπη ξεκίνησε σαν μια ιδέα ειρήνης, δημοκρατίας και χριστιανικής ταυτότητας από Ρωμαιοκαθολικούς σοφούς ηγέτες όπως ο Σουμάν, ο Αντενάουερ, ο Ντε Γκολ, οι οποίοι ήθελαν να επικρατήσουν οι αρχές του Ευαγγελίου. Δεύτερον, διότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουμε καταφέρει επί δεκαετίες να έχουμε σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να μην έχουμε πολέμους και επίσης να βλέπουμε τη Γαλλία και τη Γερμανία, που κάποτε κάνανε συνεχείς πολέμους, σήμερα να είναι οι ηγέτιδες δυνάμεις και να συνεργάζονται. Επιπλέον είναι τιμητικό για την Ευρώπη το ότι είμαστε ο μόνος χώρος που έχουμε καταργήσει τη θανατική ποινή, η οποία ισχύει σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ. Εγώ προτείνω αυτό που έλεγε ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ, ο οποίος είπε ότι το μέλλον της Ευρώπης είναι μια χαλαρή ομοσπονδία εθνικών κρατών.
Ποιες είναι οι βασικές συνιστώσες που έπαιξαν ρόλο στη σύσταση της ευρωπαϊκής συνεργασίας;
Πρώτη η πολιτιστική, που στην αρχή ήταν δυνατή αλλά μετά ξεχάστηκε, δηλαδή τα τρία στοιχεία, αρχαία Ελλάδα, ρωμαϊκό δίκαιο και χριστιανική πίστη. Οι σημερινοί τα έχουν ξεχάσει λίγο αυτά και εγώ με την υποψηφιότητά μου θέλω να τα υπενθυμίσω. Δεύτερη ήταν ο παράγοντας της κατάργησης των πολέμων και τρίτη ο οικονομικός παράγοντας, που είναι ο πιο ισχυρός σήμερα. Υπήρξε η ανάγκη να πορευόμαστε χωρίς τελωνεία και φραγμούς, να υπάρχει οικονομική συνεργασία, ένα κοινό νόμισμα για τους περισσότερους. Η Ευρώπη είναι ένας χώρος που ακόμα διαμορφώνεται και ο Ελληνισμός πάντα πρωταγωνιστεί και με τη βοήθεια της ορθόδοξης πίστης μας θα μπορέσει να μετατρέψει την Ευρώπη σε ήπειρο ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Και τονίζω την αλληλεγγύη, γιατί έχουμε ένα παράπονο, αφού την αλληλεγγύη δεν την έδειξαν οι ισχυροί σε εμάς που περνάμε την κρίση.
Ποιον ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι Εκκλησίες στην Ευρώπη; Και πώς βλέπετε κάποιες έρευνες οι οποίες δείχνουν μείωση των πιστών στην Ευρώπη;
Δεν θα συμφωνήσω με αυτές τις έρευνες, μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα εντάχθηκαν στην Ε.Ε. χώρες οι οποίες πέρασαν από τα κομμουνιστικά, τα αθεϊστικά καθεστώτα, όπως οι Ρουμάνοι, οι Πολωνοί, οι Βούλγαροι, οι Τσέχοι, οι Βαλτικές χώρες, και θέλουν να επιστρέψουν στις χριστιανικές τους ρίζες. Γνωρίζουμε ότι ο ορθόδοξος κλήρος στα σοβιετικά καθεστώτα υπέστη διωγμούς και εκτελέσεις. Η ύπαρξη λοιπόν αυτών των χωρών, οι οποίες δοκίμασαν την αθεϊστική προπαγάνδα, επαναφέρει το αίτημα των χριστιανικών ριζών. Η Συνθήκη της Λισαβόνας άλλωστε αναφέρει ότι η Ενωση θέλει να έχει συνεχή διάλογο με τις Εκκλησίες, διότι αναγνωρίζει τον ρόλο τους στην κοινωνία. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει η Ν.Δ., έχει και επίσημο διάλογο με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έχει και συνεχή δίοδο επικοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Τι θα απαντούσατε σε κάποιον ευρωβουλευτή που θα ήθελε να βρεθεί με κάποιον τρόπο εντός της Ευρώπης η Τουρκία;
Είμαι υπέρ της άποψης που εκφράζουν η Γαλλία και η Γερμανία για μια ειδική σχέση με την Τουρκία, να είναι θετικά κοντά, αλλά όχι ποτέ πλήρες μέλος. Ως Ελληνας θα έλεγα ότι δεν μπορεί μια χώρα που καταπιέζει τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεν αναγνωρίζει τις συνθήκες δικαίου της θάλασσας, κατέχει το 40% της Κύπρου, χώρας-μέλους της Ε.Ε., και μας απειλεί με casus belli δεν μπορεί να θέλει να είναι μέλος της Ε.Ε.
Τι θα λέγατε σε κάποιον που υποστηρίζει την άποψη ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να έχει μέλλον με τον τρόπο που πρωταγωνιστεί σε αυτήν η Γερμανία;
Εμείς με τη βοήθεια του Θεού πρέπει να δώσουμε τη μάχη να συνδιαμορφώσουμε το πρόσωπο μιας Ευρώπης στην οποία και οι μικρότεροι λαοί πρέπει να έχουν φωνή. Νομίζω ότι και η Γερμανία έχει καταλάβει ότι δεν μπορεί στην Ευρώπη κάποιος να κηδεμονεύει ή να γίνεται αντιπαθής. Ευρώπη σημαίνει συνεργασία για το καλό όλων. Σε αυτό το κλίμα και στην Ελλάδα που ακούγονται κάποιες φωνές για έξοδο από την Ευρώπη και για επάνοδο στη δραχμή είναι φωνές οι οποίες μας δείχνουν αναξιόπιστους.
Ποια είναι η άποψή σας για το Ευρωκοινοβούλιο και τον θεσμικό του ρόλο;
Το Ευρωκοινοβούλιο πρέπει να ενισχυθεί περισσότερο. Μην ξεχνούμε όμως ότι το Ευρωκοινοβούλιο έχει σημαντικό ρόλο στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Αλλωστε, υπάρχει και ένα άλλο δημοκρατικό μέσο παρέμβασης, το δημοψήφισμα με λαϊκή πρωτοβουλία. Αυτό που είχε προσπαθήσει ο μακαριστός Χριστόδουλος και συγκέντρωσε 3.000.000 υπογραφές και ορισμένοι τον χλεύασαν. Η Ε.Ε. δέχεται ότι και με 1.000.000 υπογραφές από τα κράτη της Ευρώπης μπορούμε να ζητήσουμε την έγκριση ενός νόμου ή την κατάργηση κάποιου άλλου. Μπορούμε με τη συνεργασία και άλλων να προκαλέσουμε δημοψήφισμα λαϊκής πρωτοβουλίας. Πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι επιτρέπει το ελληνικό Σύνταγμα.
Πηγή: Συνέντευξη στον Κώστα Παππά, από το ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία
